Ze vallen zere, de zieke zomerblaren...

Image via WikipediaVannacht (en nu nog) heeft het behoorlijk ferm gewaaid, en zie mijn linde is nog niet volledig kaal, maar veel blaren hangen er niet meer op...
Gek is dat de hortensia's (Hydrangea) er nog steeds mooi groen bij staan, er staan zelfs nog nieuwe bloemen op. Bij hen is de valse lente nog niet weggeëbd.
Maar als ik door het raam kijk naar de einder, dan zijn het nu allemaal kale bomen die ik zie. Het lijkt wel dat de herfst eindelijk een feit is geworden, en dat de winter voor de deur staat. Alleen de temperatuur en de regen passen nog niet echt in het herfstige plaatje.
Ik hoef het je niet te zeggen: ik hou niet van herfst en winter...
Maar kijk, we krijgen geen regen, en we zijn nu heel blij dat het op zijn minst eens goed wil waaien... Want de lucht is zodanig vervuild, dat heel wat mensen het voelen aan hun ademhalingssysteem, en wellicht zullen zwakke medemensen er zelfs ziek van worden.
Men spreekt niet meer van smog, maar eigenlijk is dat het wat we nu hadden (hopelijk in de verleden tijd, dank zij de wind)... Mist en sterke vervuiling.
Laatst hadden we het er nog over, of al die kanker niet het gevolg zou kunnen zijn van al die vervuiling. Natuurlijk hebben we tegenwoordig veel meer mensen die echt oud worden, en dat zal ook een rol spelen, maar het zijn heus niet allemaal oude mensen die kanker krijgen !
Kanker is geen nieuw fenomeen, maar onderzoek op mummies uit diverse werelddelen lijkt er toch op te wijzen dat kanker toen veel minder voorkwam dan nu. Nochtans was er toen ook een sterke vorm van vervuiling! De mensen moesten zich verwarmen met vuur in het huis, niet eens in een kachel, maar werkelijk open vuren, en schoorstenen waren niet meer dan een gat in het dak. Dus rook en gassen hingen wellicht heel dikwijls binnen...  Maar wellicht is dat een van de minst gevaarlijke vervuilingen. Wellicht zijn het vooral de "nieuwe" scheikundig vervaardigde producten die ons de nieuwe plaag van de eeuw bezorgen. Ik herinner me dat er een hele heisa was over lijmsoorten (onder meer gebruikt in parket en plafondtegels in die tijd)die kankerverwekkend bleken, en het allerlaatste berichtje ging hem over een gas waarmee baby-zuigflesjes ontsmet werden...
Ik moet hier maar rond me kijken op mijn bureel, om vast te stellen dat de meeste van de stoffen die ik hier zie honderd jaar geleden niet eens bestonden... Plastic, acrylvernis, diverse lijmsoorten (onder meer op post-it notabriefjes, reinigingsmiddel voor het scherm van mijn PC en noem maar op. Mijn pullover is niet meer van wol, maar er zitten een pak scheikundige garens bij, en van mijn broek zal dat ook wel zo zijn. In mijn sokken zitten stoffen die rekken en de kous netjes tegen het been houden...
Eigenlijk zie ik maar een paar houten dingen meer, en al de rest is kunstmatig...
Veel van die zaken zullen wel invloed hebben op de lucht die we inademen... Laatst at ik (lekkere) pannenkoeken van een plastic-bord met een plastic-vork in de academie... Een van de dames had gebakken...

En het gaat nog veel verder. Het is bewezen dat computers en schermen ook stralingen uitzenden... Wie werkt met draadloze systemen zou daar nog meer mee te maken hebben ! Ook radio, TV, en je GSM zijn bronnen van stralingen. Ik ga het niet alleen hebben over de masten voor die GSM-verbindingen, maar iedere hoogspanning zend ook gevaarlijke stralen uit, en wellicht zelfs onze lampen in huis en al wat elektrisch is...
Kortom, we leven in een wereld die helemaal niet meer gelijkt op de wereld van 100 jaar terug.

Het is allemaal gemakkelijk, handig en we maken er dan ook gretig gebruik van, maar wat het allemaal doet met ons lichaam ????

Het probleem is dat we eigenlijk die zaken allemaal meteen gaan gebruiken, en pas nadien ons de vraag stellen of het wel allemaal zo gezond is. Bovendien is het verband met gezondheidsproblemen lang niet altijd gemakkelijk vast te stellen. Soms worden alleen zwakke personen er door aangetast en loopt de rest fluitend door, en op andere momenten spreken we over zaken die pas na vele jaren gebruik hun invloed laten zien. Andere hebben invloed op de voortplanting, en nog anderen tonen pas hun invloed in de tweede of derde generatie. Het is dus niet altijd makkelijk om gevolgen te zien of in te schatten...

We leven eigenlijk een beetje volgens het trial and error systeem... en hopen maar dat het allemaal wel meevalt. Ik las dat Nederlandse geleerden eens onderzocht hebben of de vogelgriep werkelijk gevaarlijk kan worden voor de mensheid. (Krant vandaag !!!) En ja hoor, ze zijn er in gelukt om enkele mutaties te veroorzaken die maken dat dit griepvirus inderdaad makkelijk van mens naar mens kan springen en extreem gevaarlijk en dodelijk is. Ze denken er aan om de manier waarop ze dit hebben gemaakt, niet te publiceren, omdat het zou kunnen misbruikt worden door terroristen als biologisch wapen...
Hopelijk ontsnappen die piepkleine virussen niet... anders krijgen we een nieuwe "Spaanse griep", die meer doden maakte dan de grote oorlog (wereldoorlog 1)...

Waar zijn we allemaal mee bezig ?
Is al die vooruitgang altijd wel vooruitgang, of nog maar een spade dieper in de grond van ons eigen graf ?

Maar het helpt niet er over te denken, het helpt niet er schrik van te hebben, het helpt niet dat u en ik ons zorgen maken, zolang er één of meer zijn die zich helemaal niet aantrekken van de gevolgen, ondergaan wij het allemaal...misschien wel tot we ons eigen soort vernietigen...

tot de volgende ?

spandoekenautomaat...

In Schiphol hebben ze een spandoekenautomaat geïnstalleerd...
Makkelijk, je gaat je tante Ursula oppikken, maar in de aankomsthal sta je in een massa mensen, en je vreest dat je tante niet eens zult zien... Laat staan dat het bijziende tanteke jou ziet... Nu is dus voor de redding gezorgd: de spandoekenautomaat ! Je gaat vlug effen een spandoekje printen met daarop "Tante Ursula ! Hier !" en gegarandeerd dat tante je dan wel vindt...
Natuurlijk zit er een zwak iets in het geheel... Als iedereen op hetzelfde ogenblik opteert voor een spandoek, dan sta je daar met je "Hup tante Ursula" verloren in een zee van spandoeken.

Het maakt echter zeker de luchthaven en omgeving een ideaal oord voor stakingen en betogingen... Iedere deelnemer kan ludieke teksten op spandoeken laten printen, en samen een zee van doeken- en vendelzwaaiers vormen, zodat de betoging er veel imposanter uitziet dan ze werkelijk is.

Wat er niet bijstaat in het bewuste artikel, is de kostprijs van het spandoek... Misschien is dat wel zo duur dat het machine er binnenkort staat te verstoffen.
Bovendien vraag ik me af of het wel internationaal genoeg is ingesteld? Je staat immers op een luchthaven, waar Chipanezen, Indiërs, Boezoekistanen, Azerbeidzjanezen en andere krowaten (niet te verwarren met Kroaten) staan rond te lopen... Als die een spandoekje willen voor hun Tante Izilakwadadimirastita, dan willen ze uiteraard doen op een manier die voor tante Izilakwadadimirastita leesbaar is, en dus in de lettertekens die tante Izilakwadadimirastita ook kan lezen. Zitten al die soorten lettertekens wel in dat machine? Of zou Schiphol weer eens racistisch zijn ?

Ik ben gek... Lees ik over een idioot ding als een spandoekenautomaat in Schiphol, en meteen slaat mijn fantasie op hol. Zie ik mensen aan de balie staan gaan protesteren omdat ze alleen zwarte letters kunnen printen op witte doeken, terwijl dat in hun land allesbehalve verwelkomende kleuren zijn...
Zie ik mensen die zich boosmaken op een spandoekdrager, omdat de tekst aan de rugzijde gezien iets heel anders betekent dan de spandoekenprinter er op heeft gezet...
Zie ik spandoeken die helemaal niet verwelkomend zijn, maar "Moslim Go Home" bevatten (het moeten niet altijd de Yankees zijn)...
Ik zie...

Ik heb gewoon veel te veel fantasie, ik fantazie veel te veel...
Maar geef toe, zo'n spandoekenautomaat geeft je ook alle kans om fantasietjes te maken... Geen wonder dat ik daarbij wegdroom. Ik heb in mijn bestaan als vakbonder heel wat betogingen meegemaakt, en het ludieke was nooit ver weg... Ooit wandelden mijn kinderen mee, in jutezakken, met hun voetjes door de hoeken en de zak aan hun nekje dichtgebonden, met daarop de tekst geschilderd: "ze hebben ons in de zak gezet", een andere keer  ingepakt in twee kartons, met daarop een rekening (optelsom met BTW er bij) en daaronder: "Het kind van de rekening"... We wandelden ook door Brussel met een levensgrote doodskist voor het naderende einde van het Fonds voor Bestaanszekerheid...
Dat ludieke deed ik niet zo maar, als verantwoordelijke voor een ganse groep, was het makkelijker op een lachende manier de mensen bijeen te houden, dan in een kwade bui. Je zag immers regelmatig beroepsagitatoren, die poogden heibel te maken... Met mijn groep heb ik nooit last gehad.

Je kunt dan ook veel beter al lachende iemand een sneer geven, dan met gal en venijn. Die lachende opmerkingen blijven veel beter hangen, en bijten uiteindelijk net zo goed...

De leukste spandoeken zie je (soms) op woningen van pasgehuwden, of voor de deur van mensen die 25 of 50 jaar zijn gehuwd... Meestal met een wat seksueel getinte ondertoon, maar daarom niet minder leuk. Soms met karamellenverzen, soms met echt knappe puntdichten.
Maar een spandoek schreeuwt altijd om aandacht.
Gek eigenlijk, als er een wit beddenlaken te drogen hangt, dan kijk je er niet eens naar, als er iets op geverfd is, dan trekt het aandacht.
Maar geef toe, de Nederlanders zijn wellicht de eersten die op het idee komen om er een speciaal machine voor te plaatsen op een luchthaven, een luchthaven waar toch al steeds spandoeken de hoogte in gaan om tante Ursula op te roepen... Het zijn geboren commerçanten!

... en ze leveren mij stof om te fantaseren...

tot de volgende ?

verlegen

Image via WikipediaZe zat daar heel stilletjes in een hoekje, ineengekrompen, het hoofd heel laag...
Ze trok de aandacht door het feit dat ze zich zo erg wou wegstoppen in het decor van het café.
Nu en dan zag je de blikken van de tooghangers eens in haar richting dwalen, waar na ze weer voor zich keken, en een druk gesprek aangingen met hun gebuur aan de toog.
Ze kenden haar duidelijk, en hadden duidelijk medelijden. Ze wilden niet hebben dat het mensje hun medelijdende blikken ook zou zien.
Plots stapte de cafébaas, ongevraagd in haar richting, met een verse kop koffie in de handen. Zonder één woord zette hij de warme koffie voor haar en bracht de oude kop terug mee. De kop was nog driekwart vol...
Ik kon me niet houden... "Wie is dat dutsje ?"
De cafébaas schudde het hoofd vol deernis...
Hij boog zich naar me toe en fezelde heel zachtjes: "Ze is de moeder van een politieker, 't mensje kan de schaamte haast niet aan..."
Ik respecteerde haar verdriet en poogde haar te negeren in haar stille grote leed...

Geef toe, vandaag de dag heeft het ambt van politicus geen aureool meer... In tegendeel. Het is niet alleen de schuldenlast van het land die stijgt, de faam van de politici dalen in gelijke mate. (Dus héél erg snel).

Het doet me een beetje denken aan vroeger. Toen ik kind was, keken de mensen naar wie niet naar de kerk ging, dat was een uitzondering, ene die niet in het rijtje hoorde. (Nu is dat bijna net andersom) . In die tijd keken de mensen nog op naar de burgemeester, de pastoor, de dokter, de advocaat... en de plaatselijke politieker. Nu is er van dat ontzag haast niets meer overgebleven. Sinds de zoon van Jerome de stoelenvlechter ook al advocaat is, heb je daar toch niet echt meer eerbied voor ? En de pastoor ? Na Van Gheluwe en co ???? En na wat ze daar in Brussel uitspoken (of liever: niet uitspoken) is de politieker bijna een synoniem geworden van profiteur.
Niet alleen omwille van het feit dat ze daar oeverloos zitten te wurtelen, maar ook al door dat er steeds meer en meer cijfertjes gepubliceerd worden met wat ze allemaal naast hun politieke jobke incasseren als lid van de beheerraad van X en als adviseur van Y, en dan spreken we nog niet van zitpenningen voor al die vertegenwoordigingen die ze mee pikken... Tel daar de wedde als parlementair bovenop, en je snapt meteen waarom ze niet echt gehaast zijn hun job effectief te doen...
Moet jij eens proberen op jou werk !
Stel dat ik een grote bank beheer, en ik wil mijn bank wat meer allure geven, dan lijkt het een goede zet om in de beheerraad een oud-premier op te nemen... Maar na vandaag wellicht niet meer, want ik denk dat in de publieke opinie dat nu veeleer zou bekeken worden als dief met diefjesmaat, dan wel als een parel aan de kroon van de bank...
Kortom, het ambt van politicus heeft zijn allure verloren...

Je moet gewoon eens luisteren naar de man in de straat... Ik zit soms stilletjes te boetseren in de keramiek-afdeling, en te genieten van de commentaar van de anderen op de politieke gebeurtenissen in ons Absurdistan... Eerlijk, mocht mijn zoon aan politiek doen, ik zou er niet durven te zitten... Ik zou wellicht ook heel stilletjes in een hoekje kruipen, me verbluft afvragend hoe het kan dat mijn eertijds zo geroemde zoon plots van zijn sokkel is getuimeld...

Ik weet echter het antwoord al lang...
Enerzijds is er Europa, die de functie van de binnenlandse politici heeft uitgehold. Dat is een echte en serieuze reden. Maar er zijn legio niet ernstige redenen ! De partijen zijn niet meer duidelijk wat ze horen te zijn, liberalen zijn niet echt liberaal meer, tsjeven zijn niet echt Christelijk meer, Sossen zijn niet echt meer de partij van de arbeider, maar allemaal proberen ze stemmen van de anderen af te snoepen, door zich heel breed op te stellen, door hun standpunten af te zwakken open te stellen voor andere denkbeelden, en aldus zelfs politici over te halen om over te stappen naar hun "partij"... Gevolg is niet alleen een gebrek aan profilering, maar een steeds verdere uitsplitsing in allerlei scheurpartijen en -partijtjes, die een regeringsvorming steeds moeilijker en moeilijker maken.
Bovendien zenden ze nu wekelijks beelden uit van de "werkzaamheden" in het parlement... Een blik op krantenlezende, telefonerende, babbelende, rondlopende vertegenwoordigers is ook niet van aard om een groter beeld te krijgen van die functie... Een parlementair zit zich uit te sloven in een tussenkomst tot een minister die ondertussen zit te keuvelen met zijn buur, ene van een andere partij dan nog...
Nee, hoogstaand werk lijkt het echt niet...

Natuurlijk is het slechts een verhaaltje over de moeder van de politieker, maar het is heel dicht bij de waarheid ! Vroeger was de moeder van een parlementair wellicht apetrots... Maar nu ?

Hoog tijd dat ze eens de koppen bij elkaar steken, en zich met zijn allen gaan herbronnen ! Hoog tijd dat men opteert voor een terugkeer naar een driepartijen-systeem, waar regeringsvorming toch iets makkelijker ligt. Hoog tijd... dat ze eens echt weer aan het werk gaan als parlementair, en alle die nevenfuncties en à-coteetjes kortweg verbieden. Hoe kan een politicus nog met open vizier op treden als hij betrokken partij is in een heel pak bedrijven?

Hoog tijd of is het al te laat ?

tot de volgende ?

Het einde

Image via WikipediaVan het jaar? Of van ons dierbare Vaderland ?
Als je ziet hoe de politici aan het klooien zijn, en vooral als je ze hoort op radio en TV, weet je dat er hoogdringend een mirakel (een GRRRROOOOT mirakel) is om de boel te redden.
Ondanks alle druk, ondanks alle kritiek hoorde ik er nog geen een zeggen dat hij er misschien ook een beetje schuld aan had, nee, de schuld ligt voor de volle 100% bij de anderen. Met andere woorden, ze hebben het nog steeds niet door dat een compromis halverwege ligt, dat een compromis slechts haalbaar is als je wat toegeeft om wat te krijgen...Als je weet dat je naar het midden toe moet, en niet naar één of andere kant.
Ik denk steeds meer en meer aan Plato, die stelde dat verstandige mensen niet aan politiek doen, en daaruit concludeerde dat het daarom is dat we geregeerd worden door idioten... Toen was het dus al... Maar ja, zij worden dan ook geacht de uitvinders te zijn van de "democratie". (Ondertussen weten we dat ze voorgangers hadden in... Turkije...)
De kostprijs van het geklooi van de "heren" politici loopt ondertussen in de honderden miljoenen. Ik stel voor dat ze hun loon van (van alle verkozenen) voor de periode van onbekwaamheid en onvruchtbaar gewroet terugstorten, dan lossen we alvast wat van de schuld weer in... zonder dat degelijke mensen er door getroffen worden.
Ooit las ik eens dat de Chinese keizers hun artsen betaalden zo lang ze gezond waren, en de betalingen stopten zodra ze ziek waren. Kunnen wij dat ook niet doen met de politici ?
Zolang het niet goed gaat met het land: geen wedde...
Nu, het is wel een feit dat we niet alle schuld op de politici kunnen en mogen laden. De uiteindelijke reden van de politieke crisis  is te wijten aan de staatsschuld, en die staatsschuld was aan de beterhand, tot de banken zo idioot begonnen te doen, en handelden in zeepbellen ... De staten (in het meervoud !) hebben dan gepoogd die schulden te ondervangen om niet terug te vallen in een crisis zoals in de jaren 30 van de vorige eeuw... Het gevolg was dat ze daarmee de staatsschulden weer torenhoog lieten oplopen, wat een andere soort crisis tot gevolg had.
In normale omstandigheden zouden die landen hun munt aanpassen aan de nieuwe werkelijkheid, maar nu kan dat niet meer, omdat ze geen eigen munt meer hebben. De schulden zijn per land verschillend, en je kunt moeilijk de schulden gaan verdelen over allen. Nochtans zou dit de enig logische oplossing zijn (euro-obligaties), maar uiteraard willen de "gezonde" landen daar in niet mee gaan.
Met andere woorden, wat ik vroeger al een stelde: het was een miskleun om een Europese munt te maken, als je dat ook niet kunt beheren vanuit één positie... Men heeft als het ware de spreekwoordelijke wagen vóór het spreekwoordelijke paard gespannen...
Maar het is te laat om tot dat besef te komen. We zitten nu in die situatie, en we moeten, hoe dan ook er uit krabbelen.
Eén ding lijkt mij alvast noodzakelijk: alle banken moeten onder staatstoezicht gesteld worden. Het kan niet dat hun misbeheer (om niet het woord wanbeheer te gebruiken) telkens en telkens weer moeten betaald worden door de volledige gemeenschap. Ze bewezen ondertussen dat ze hardleers zijn, en wij moeten concluderen dat één dergelijke bankklooier (Dexia om hem niet te noemen) méér dan genoeg is ! Daarom lijkt het me dat er staatstoezicht moet zijn op de banken, zodat zeepbellentransfers niet meer kunnen.
Deze maatregel moet binnen héél Europa. Waar banken "voeten" hebben buiten ons verenigd Europa, moet dit toezicht uitgebreid worden, of moeten die buitenlandse poten afgestoten worden. De Eerste Zeepbellencrisis kwam immers uit de USA... en onze banken vonden het lucratief om mee te stappen in deze manier van "werken"...

Wellicht zal in de toekomst de hamvraag over deze periode zijn, of de staten er al dan niet goed aan deden de crisis à la jaren 30 te vermijden, en daardoor in een andere crisis terecht te komen. Maar dat is achterafpraat... Waar we nu politiek gezien al mee bezig zijn...

De enige echte oplossing is een snellere overgang naar een werkelijk verenigd Europa, maar dan niet op de manier waarop men dat nu doet, door immense druk op de landen in moeilijkheden. Men moet dringend een modus vivendi vinden waarin allen zich min of meer kunnen terugvinden, waarbij allen op zijn minst voor een nieuwe start staan, waarbij de opbouw kan beginnen... Nu hebben we alleen een dreigende afbouw in optie...
Het geklooi van de huidige politici is daarom misschien begrijpelijk, maar niettemin niet goed te keuren ! Het is en kan nooit een oplossing zijn niet tot een vergelijk te komen.
Maar we moeten vooral proberen om vanuit de nationale politiek te streven naar het einde van die nationale politiek... En wie is er bereid om zijn eigen postje te ondergraven? Zeker in het landje waar men ministerpostjes creëert om de werkloosheid op te lossen...

tot de volgende ?

druk, druk, druk....

Image via WikipediaVanmorgen al vroeg dag, dagelijks bestuur van Ziekenzorg Mater-Welden. Marc is ziek, en Jeanette is verontschuldigd. Op de dagorde: voornamelijk het opstellen van het komend werkjaar...
Als je het zo eens allemaal na elkaar begint op te sommen... geen wonder dat het leven druk is, en dan staan daar nog niet de vergaderingen bij van het verbond, en de kaartingen van Okra, en de taak om Sinterklaas te zijn, en de academie en mijn andere hobby's... geen wonder dat we altijd bezig lijken.
Maar wellicht is dat DE manier om mens te blijven en te vergeten oud te worden. We hebben daar immers geen tijd voor.
Deze namiddag dan vlug naar de academie, en vanavond pogen mijn mails en sociale netwerk te bekijken. Morgen op ziekenbezoek bij Georgette die plots met hoge suiker te maken kreeg...
Ondertussen zal Anny verder doen aan de voorbereiding voor de volgende CREA -Ziekenzorg... Ze is er weliswaar geen lid van, maar toch is ze er bijna maandelijks met mij aan bezig om alles voor te bereiden en klaar te stomen. Zo is ook zij plots ingeschakeld... djudedju...
Eén van de telkens terugkerende aandachtspunten op de vergadering: medewerkers (bestuursleden) vinden, die ook daadwerkelijk zich inzetten.
Een probleem waar het wel lijkt of ik er al heel mijn leven mee bezig ben...

En dan hoorde ik vanmorgen op het radionieuws van 8 uur een werkgever die er voor opteerde dat Europa maar best meteen ons land onder curatele zou plaatsen... Rechts, rechtser, rechtststststst... Wat denken die mensen eigenlijk ?
Denken ze nu echt dat je de economie weer er boven op zult helpen met alle sociale verworvenheden over boord te gooien? Wat doe je dan met de daling van de koopkracht van het eigen volk? Of vinden ze het helemaal niet erg te horen dat de crisis in Griekenland wellicht enkele decennia zal duren? Als zij als individuutje het maar goed hebben... (Voor zolang dat duurt...)

Niemand kan toch ontkennen dat de welvaart in ons land er pas gekomen is met de sociale verworvenheden ? En heus niet alleen voor de armen, ook de rijken werden er beter van. Het enige wat hen kan dwarszitten is dat hun rijkdom niet meer zo elitair is, dat zij niet meer de enigen zijn met geld... Misschien is rijk zijn niet interessant als iedereen rijk is... dan ben je niet meer "boven" de anderen gesteld. Wat heb je aan een Ferrari als iedereen met zo'n knoert van een wagen zou rondtoeren...

Misschien zie ik het verkeerd, maar ik denk dat dit het is wat die mensen missen, duidelijke macht, duidelijk onderscheid...

Van mij mag iedereen een stuk meer hebben dan ik heb, als ik genoeg heb om mijn leven te leiden. En ik geef toe dat ik in mijn leven niet alleen denk aan eten, drinken, verwarming en behuizing... Ik reken het normaal dat ik ook naar de academie kan, dat ik naar de rommelmarkt kan, dat ik wel eens een bloemetje koop en, en en...
En als ik dat eerlijk bekijk, dan is wellicht één van de voornaamste dingen in "mijn leven" het feit dat ik niet afhang van anderen. Wat ik nodig heb kan ik zelf bekostigen. (Zolang mijn gezondheid binnen de huidige norm blijf heb ik ook, buiten mijn vrouw, niet echt anderen daar nodig (als ze niet ziek is of op reis))...

Ik ga moeten stoppen, want straks moet ik weeral weg... druk  ! druk   ! druk   !!!!!!!!!!!!!!!

tot de volgende ?

Daar roert entwat, daar loert entwat...

Image via WikipediaVanmorgen nog een stukje bekeken van het laatavondnieuws van één...
In Egypte is bezig wat ik eigenlijk al voorspelde in een van mijn vorige blogs... Op een of andere manier lijken revoluties veeleer te leiden tot nieuwe revoluties dan tot bevrijding. Dit heeft m.i. twee hoofdredenen: wie dan aan de bak komt kent niets anders dan een dictatoriale manier van bewindvoeren en zet dus in feite  het systeem voort, met andere gezichten, maar voor de rest veelal zelfs dictatorialer dan voorheen (om de verkeerden af te straffen). Tweede reden is dat de revolterende bevolking vocht voor vrijheid, en dus verwachten ze de volledige vrijheid, individueel, compleet... En dus is het nieuwe bewind, zelfs al zou dat serieuze pogingen doen om democratischer te zijn, gedoemd om te mislukken in de ogen van de revolutionair... Ook na een revolutie moeten er immers regels blijven, anders is het de chaos...

En ook in ons eigen Belgenland is bezig wat ik voorspelde... BHV is in schijn opgelost, maar de regeringsvorming gekoppeld aan begroting en beleid, dat komt niet van de grond. Dus is in werkelijkheid ook BHV niet opgelost. Meteen is NVA daar om de "reddende" hand te bieden, en toch een regering te vormen, dat nog veel rechtser zou zijn dan waar nu over gestruikeld wordt. Mocht men die optie aannemen, dan weten ze toch dat de prijs daartoe nieuwe onderhandelingen zijn over BHV ??? En dus: terug naar af...

Wat heb ik tegen rechts ?
Omzeggens hetzelfde wat ik heb tegen links... In de politiek, net zoals in alles, ligt de beste oplossing ergens in het midden.  In die zin, dat een maatschappij maar goed kan marsjeren, als iedereen zijn stek heeft. Als iedereen een zekere welvaart heeft in het geheel. Als zieken, werklozen en gehandicapten ook een plaatsje hebben. Als er kortom evenwicht is en welvaart voor iedereen. Ik weet wel dat de absolute gelijkheid niet haalbaar is, misschien zelfs niet eens echt wenselijk, maar een maatschappij mag geen outcasts hebben.
Dat evenwicht is een voortdurende zorg.  En het is helemaal niet gemakkelijk, je hebt immers met mensen te doen! Er zijn ongetwijfeld werklozen die zich "installeren" in de werkloosheid, er zijn ongetwijfeld mensen die van de ziekenuitkering profiteren om een soort verlof te nemen, er zijn gehandicapten die van hun letsel misbruik maken om voorrechten te bekomen... Maar die uitwassen mogen de meerderheid die niet profiteert niet deze rechten doen ontnemen.
Wij kennen werkgevers die echte dictators zijn in hun bedrijf, we kennen winkeliers met woekerwinsten, maar de meerderheid daar is ook niet zo, en men mag van links dan ook niet dat evenwicht verbreken.
Kortom, het is een voortdurende evenwichtsoefening...
Het Belgische overlegsysteem heeft tot op heden dat redelijk behoorlijk tot goed gedaan.
En daar zit hem eigenlijk het geheim: het overleg.

Het gevaar begint als we of links, of rechts een duidelijke meerderheid zien verwerven! Dan dreigt een scheeftrekking van het systeem in de ene of in de andere richting.
Tweede gevaar is als men niet meer wil overleggen, en iedereen op zijn standpunt blijft staan. In vakbondsmidden leidt dit tot staking of anderzijds tot lock-out.  Wat op zichzelf veelal de aanleiding is om alsnog over te gaan tot overleg en tot een oplossing. Ook al is die oplossing dan veelal wat te veel naar links of naar rechts, het blijft een oplossing in vrede en het herstelt zichzelf in de volgende onderhandelingen automatisch.

Wat zien we nu ?
Men wil eigenlijk niet meer praten binnen de regeringsvorming. De logische stap zou zijn dat ze uit elkaar gaan, en dat nieuwe verkiezingen worden uitgeschreven, maar het moeizaam bekomen BHV-vergelijk en de de druk van een steeds rechtsere maatschappij, gekoppeld aan een steeds agressiever optredend Europa, maakt dit onmogelijk !
Dus blijven ze wortelen...

Eén van de gekste zaken is wel dat we nu vaststellen dat één partij de anderen gijzelt, op basis van een sterke positie die hij niet werkelijk heeft. De Rechtse liberalen verloren immers de verkiezingen, maar eigenen zich nu de macht toe, op basis van het feit dat de geweigerde NVA ook rechts is (nog veel rechtser), en als stok achter de rechtse deur kan figureren...
Links schijnt zich dat niet te realiseren, en wil profiteren van zijn goed verkiezingsuitslag, die echter voornamelijk Waals is, waar het rechtse overwicht hoofdzakelijk Vlaams is... Wat in ons moeilijke landje nog maar een moeilijkheid bovenop creëert...
Kortom, ze willen en kunnen niet met elkaar klappen.
Ze voelen zich beiden de overwinnaar, en willen beiden van hun overwicht gebruik maken.
En beiden weigeren te zien dat er dus niet echt een overwicht is.
Dat het evenwicht dan ontstaat door Vlaanderen in balans te brengen met Wallonië maakt het evenwicht nog veel precairder...

In de titel van mijn blog haal ik een stukje aan van Boerke Naas, van Guido Gezelle... Een gedicht over het gezonde boerenverstand...
Wil boer Naas niet eventjes met zijn vuile klompen door heel die regeringsakker gaan ploegen ???
Van mij mag het!

Van mij mag men in alle kranten een aankondiging zetten:


GEZOCHT
Gezond verstand
Om een hele bende politieke oenen te vervangen
Grote beloning

Maar ja, de boeren van vandaag zitten ook al te wurtelen in Boerenbond en Drietand, en we zouden er dus al op zijn minst twee moeten zetten, die dan eerst zelf weer zouden moeten overeen komen, zonder te willen klappen met elkaar...
djudedju

kloteland

tot de volgende ?

Den Vuistslager

Image via WikipediaGisteren op de rommelmarkt te Aalst gevonden:
Librije der Geneeskonst
Job van Meekeren
Heel- en Geneeskonstige Aenmerkingen

In de "voorreden van den autheur tot den Lezer, vinden wij een opsomming van sporten...
Worftelaer, fpringer, looper, worper en vuiftflager.  Nee, ik heb me niet vergist, in die tijd werd de s geschreven door een soort f, maar dan een f zonder het horizontale streepje in het midden...
Boksers waren er nog niet, dat waren dus vuistslagers... Heerlijk woord, moet ik onthouden !
 Wat die worper was, daar heb ik het raden naar, discuswerper ? Kogelstoter , speerwerper ? geen idee !

Ik heb er nog maar een klein beetje in gelezen, maar er staan prachtige verhalen in, over zijn ervaringen in het helen van kwetsuren aan het bekkeneel (lees schedelfracturen).
Een Duitse soldaat had een stuk schedel die ingedeukt was. Door een geneesheer werd het kapotte stuk er uitgelicht, en hij legde er een stuk schedel van een hond op ter bescherming van het gat in de schedel. De man genas voortreffelijk. Maar nu komt het...
Toen de kerk dat hoorde mocht de man niet meer binnen in de kerk, werd hij uitgesloten uit de gemeenschap (in den ban gedaen), en moest hij eerst dat stuk hondenbeen laten verwijderen vooraleer hij weer kon aanzien worden als kind van god...
Heerlijke literatuur, die veel verder gaat dan de geneeskonst...
Het is een beeld van een maatschappij...
Bij ieder kwetsuur aan het bekkeneel staat er ook een verhaal bij over wie het gaat, en hoe de kwetsuur is ontstaan.
Frans Hendrikszoon van West Reenen, Gouddraadtrekker, die een venster, op een bovenkamer, omdat het al te veel klemde, uit zijn duimen wilde lichten, wikte zijn lichaam in het venster (dat zeer wijd, hoog en groot was) te wichtig over: zo dat hij met het hoofd, en met het venster en al, tegen een blok en op de straat schoot: waar door hij een wond op het voorhoofdbeen, omtrent de kroonnaad, doch naar de linkerzijde wat hellende, met een zinkbreuk in het voornoemde been bekwam.... De zin is nog lang niet ten einde, maar ik wil het u niet aandoen... Ik heb het u al zo makkelijk mogelijk gemaakt en het weliswaar in zinsbouw behouden, maar in de ons gewone schrijfwijze neergepend... (Djudedju, mijn stijl wordt er door aangetast !)
Maar ik citeerde dit stukje, om u aan te tonen dat het hier meer is dan een boek over geneeskunst, het biedt een inzage in het dagelijkse leven. De beschreven man was gouddraadtrekker, wat dat ook moge zijn... Ik vermoed dat het inderdaad het trekken van draden uit goud was, die dan verwerkt werken in heel dure kledij. Job van Meekeren leefde van 1611 tot 1666... Het boek is een tweede druk van 1728 en het geheel werd in 1979 gereproduceerd... (Denk dus maar niet dat ik een origineel exemplaar bezit... ik wou dat het waar was, maar helaas, driewerf...)
Ik heb het meegebracht, omdat ik van die verhaaltjes hou... Ze vertellen ons dingen uit het leven van toen, die we uit geschiedenisboeken niet kunnen leren. Ik heb me al altijd vragen gesteld over de gewone mens in de geschiedenis. Ik kon uren luisteren naar ons moeder toen ze verhaalde over haar leven tijdens de oorlog (1940-1945), en hoe ze moesten leven, wat ze te eten hadden, hoe ze voedsel smokkelden en hoe ons vader kolen ging stelen uit een Duitse voorraad... Maar vooral die kleine dingen bleven me bij, het eten, hoe ze in de ruïne van hun huis nog enkele kerstballen terug vonden die niet gebroken waren...
Hoe de boeren wittebrood voerden aan de kalveren terwijl zij hongerden...
Dingen die het leven kleuren.
Dingen die echt belangrijk zijn.
Veel belangrijker dan ene Hitler en zijn politiek is het leven van de massa gewone mensen, maar je vindt er niets of heel weinig over... Maar wat is dan belangrijker? Het leven van miljoenen mensen, of het leven van die enkele politici ? We zien nu, vandaag de dag wat voor een oenen dat zijn. En dat klein beetje schuim zou dan de geschiedenis vormen van het geheel ?
Bizar...
Kijk, vandaag de dag probeert men steeds meer en meer, ook de geschiedenis van de gewone mensen vast te leggen, binnen de context van het geheel. Dat lukt ook steeds beter en beter, dank zij boeken, kranten en dergelijke meer. Ik hoop dat misschien ooit dit blogje een beetje inzicht geeft in de mens van nu.
Dan zou ik pas echt een bijdrage hebben geleverd tot het beeld van de mensheid, met al zijn grote en al zijn kleine kantjes...
Maar ook als mijn blog beperkt blijft tot u alleen, dan is dat niet erg, want dan doe ik u misschien een klein beetje anders kijken naar "Geschiedenis"... Het vak dat zo veel studenten verfoeien omdat ze slechte leraars hebben, die zwaaien met data in plaats van te tonen hoe de geschiedenis de mensen aan elkaar verbindt, hoe de mensheid is gegroeid door al die stormen van oorlogen, dictaturen en konkelarijen heen... Die je leren hoe de mensen leefden, en vooral hoe ze overleefden...
Ik heb het geluk gehad een paar dergelijke leerkrachten te hebben (tussen de vele soepkiekens door), en ik ben verliefd geworden op geschiedenis, omdat ik verliefd ben op het fenomeen "mens"...

Heerlijk... Geschiedenis is gluren door een gordijntje dat er allang niet meer is.

tot de volgende ?