Tot meerdere eer en glorie...

Image by Sebastian Bergmann via Flickr

Ik heb er lang zitten op knabbelen, maar toch wil ik er ook eens mijn mening over kwijt...
De kerk en pedofilie...
Er zouden weer bewijsstukken gevonden zijn, die duidelijk aantonen dat de paus op zijn minst van bepaalde zaken wist en schuldig is door zijn stilzwijgen...
Waar of niet ? Ik weet het niet. Ik weet een ding, het is verdomd moeilijk te bewijzen dat je iets niet hebt gedaan. En als dat niets doen nou net de beschuldiging is, dan is het nog veel moeilijker.
Ik ga dan ook geen oordeel vellen over het al dan niet. Ik acht me gewoon niet bevoegd daartoe, en noch de een noch de ander overtuigt me.
Laat ik het dan maar hebben over de pedofilie op zich, bij veel te veel priesters om normaal te zijn. Maar om een vriend te citeren, "Wie nu nog priester wordt, daar is op zijn minst een hoek af!"
Ik vrees dat hij gelijk heeft, het priesterschap zoals wij dat nu kennen, lijkt wat uit een andere tijdszone getrokken. Het celibaat dat sinds enkele honderden jaren dwingend opgelegd is, lijkt in deze wereld gewoon niet meer gezond. Wellicht moet men de dwangmaatregel, die toch nog maar enkele eeuwen oud is, weer terugdringen. Moet men het huwelijk bij priesters (weer) toelaten. Ik weet wel, dat men het celibaat heeft ingevoerd als reactie op de grote promiscuïteit bij pastoors en paters en nonnen, maar dat was toen net HET teken van DIE tijd. En net zoals ik al over veel zaken van de Kerk heb gesteld, ze moeten hoognodig eens leren zich wat aan te passen aan de tijd, niet met de bedoeling de normen te verlagen, maar de norm aan te passen aan de werkelijkheid van de dag. 't Zij dat we over wetenschap spreken die andere zaken teolaat, 't zij dat het gaat over de manier van leven.
Meer woorden wil ik daar niet over kwijt, niet dat ik schrik heb meer of minder te zeggen, maar gewoon omdat het mij niet opportuun lijkt.
Als er dergelijke feiten gebeuren met een of andere Imam, dan zal de moslimwereld dat met de klassieke "mantel der liefde" toedekken. Men zal eventueel de bewuste Imam straffen in inwendig proces, maar naar buietn toe zal men de zaak zorgvuldig toedekken.
Vroeger was dit ook zo binnen de katholieke kerk. Nu lukt dat niet meer.
Terecht.
... en niet terecht.
Terecht, omdat dergelijke feiten niet door de beugel kunnen, en dat het maar logisch is dat men dergelijke daden bestraft.
Niet terecht, omdat men nu in feite niet de bewuste daders aanklaagt, maar het proces maakt van de Kerk als dusdanig. En iedereen doet er aan mee, het lijkt wel mode, hip, in, om de kerk en het geloof over de hekel te halen.
Akkoord dat het doodzwijgen door de kerkelijke leiding niet de meest gepaste reactie is, maar het is niet omdat er enigen zijn die grove misstappen begaan, dat heel het systeem rot is!
Ik heb al ooit in deze blog iets bijna identieks gezegd over politie en rijkswacht... Waarbij ik concludeerde dat het systeem van vroeger daar veel beter was, toen de rijkswacht onder het leger viel, en misstappen binnen het leger, in gesloten circuit behandeld werden. Waar men strenger was dan in de burgerlijke rechtbank...
Mijn inziens zou men dat beter ook doen binnen de kerk! De middelen en zelfs het systeem bestaan, ze moeten alleen de mogelijkheden die er zijn benutten om de daders veel strenger te straffen dan ooit een burgerlijke rechtbank zou doen, gewoon omdat ze niet alleen als mens hebben gefaald, maar de functie hebben misbruikt en haar onderuit hebben gehaald. Bovendien moet zij al het nodige doen om het kwaad te herstellen, koste wat het kost.
Bovendien moeten ze er ook voor zorgen dat het niet meer kan gebeuren. Voor mijn part stoppen ze de daders in een slotklooster of zoiets. In de gewone wereld vliegen ze het gevang in, en dat kan niet als je het wil afwerken binnen een gesloten circuit. En dat gesloten circuit is nodig om het geheel, de kerk, niet in diskrediet te brengen...

Want, het is niet omdat er enkelen mislopen dat het geloof, de kerk, het geheel rot is.

Er is geen enkele organisatie, zelfs niet een kerk, die kan verhinderen dat er bij de mensen in haar dienst, enkelen zijn die buiten de lijntjes gaan kleuren. Dat doet niets af van het geheel.

Maar nu menen velen blijkbaar dat het nu het moment bij uitstek is, om het geloof eens helemaal onderuit te halen.

Jammer... zelfs zuiver maatschappelijk gezien, heeft de kerk haar bestaansrecht meer dan verworven, nog afgezien van het Geloof. Het is jammer dat we nu zien dat de meerderheid van de mensen het wel leuk vindt om de kerk, het geloof aan te vallen, onderuit te halen. Het is wellicht altijd leuk een groot, kolossaal iets onderuit te zien gaan ?

Jammer, en op zijn minst een beetje bizar. Bizar, want men valt slecht één geloof aan. Het Christelijke... Over de Islam is het immers veel te gevaarlijk om iets te zeggen...

Och, ook dat zal wel weer overgaan...zoals alles al eens overgegaan is...

tot de volgende ?

Bad Pritt

Image by xrrr via Flickr

De Huisband van Angelina ziet er niet meer mooi uit, niet sexy genoeg naar haar idee...Dus wordt het mannebeestje verzocht om plastieken chirurgie te ondergaan, zodat madame zonder te veranderen van vent, er toch een nieuw exemplaar tussen haar lakens vindt...
Ik zou, mocht ik hem zijn, dit doen met opgekleefde onderdeeltjes, kun je, iedere maand, desnoods ieder uur, een ander spelen. Ik heb hier nog wat Pritt (lijm) staan, en mits een kleine naamsverandering, weet ik zeker dat het lijmmerk in casu, jou, beste Brad, wil sponsoren en je ontelbaar veel tubekes col wil leveren... En dat alles om het vrouwtje te behagen... Oh ja, wil haar eens vertellen dat Amy Winehouse gehospitaliseerd is, ze had verdomd veel pijn aan haar implantaatjes...Beter af dus met een potteke lijm, newoar...

Als ik al die zever lees over die plastische chirurgie, dan denk ik wel eens: "Zouden die members niet beter af zijn met een stel gezonde hersenen ?"

Want er is geen gemak aan al die ingeplante onderdelen! Dolly Parton werd gevraagd om mee te doen aan dat TV programma van vedetten op de dansvloer... Ze heeft moeten weigeren, ze kan haar evenwicht niet houden met die enorme joekels van borsten...

Gek zijn is gezond ? Blijkbaar dus toch niet altijd!
Er bestaat een oeroud mopje over Einstein en een filmdiva... De filmdiva wilde graag een kind van Einstein, stel je voor een kind met mijn uiterlijk en Uw verstand, mijn beste Einstein...Jaja zei Einstein, maar wat als het er eentje is met mijn uiterlijk en uw verstand, wat een misser zou dat niet zijn !
Is het niet erg dat de mens al niet meer tevreden is met zijn eigen uiterlijk? Ik heb het al gezegd, ik ken heel mooie mensen, die verdomd lelijk zijn door hun slechte karakter en onhebbelijkheid, en ik ken lelijke mensjes, die zo heerlijk mooi en fris zijn, omdat ze zo lief en vriendelijk zijn... en als ik mag kiezen, geef mij dan maar de laatste soort, daar zal ik veel meer geluk mee delen dan met die mooie slechteriken...
Want het geluk, dat zit hem niet in dat uiterlijk, het geluk, dat krijg je met het innerlijke. En soms, soms heb ik de indruk, dat wie bedeeld is met uiterlijk schoon, het veel moeilijker heeft om het innerlijke schoon op te bouwen. Een mens mag niet veralgemenen, maar toch... Wellicht denkt het mooie exemplaar dat hij er wel zal komen met zijn uiterlijk, terwijl de mindere mooie weet dat hij/zij iets extra moet doen? Een soort natuurlijke selectie ?

Misschien is dat de reden, waarom ik bij mensen, altijd eerst naar de ogen kijk...de spiegels van de ziel. Je kunt het eerst aan een oog zien of het een persoon is die veel lacht, of veel fronst, of het iemand is die zich regelmatig inspant of iemand die onverschillig rondloopt, alleen denkend op het niet doen ontstaan van een rimpeltje. Maar bovenal zie je aan zijn of haar blik of ze open zijn of met hun blik wegvluchten of uitdagen...

Och, ik zit hier geen pleidooi te houden voor de lelijkheid, maar ik wil gewoon duiden dat schoonheid veel meer van binnen zit, dan wel van buiten. Is er dan ook nog een mooi uiterlijk bij, dan is dat mooi meegenomen, maar alleen een mooi omhulsel??? Nee, niet voor mij...

Wie heb jij liefst als moeder? Zo'n schone diva? Of een moeder die alleen voor haar kinderen (dus voor jou) leeft??? Geen moeilijke keuze hé...

Och ja, ik kreeg een bemoedigend mailtje van onze Lieve, mijn jongste zus... Mijn meidoorn kan misschien toch nog bloeien dit jaar, want die dubbelbloemigen krijgen eerst de bladeren, en pas nadien de bloemtrosjes... Hoop doet leven...

Gisteren ging ik vissen met Ewoud, bij Pepee in Wannegem. Niet zo heel veel gevangen, onder ons beiden wellicht een stuk of veertig, maar allemaal kleine bliekjes... Ik ving ook een wind, en Ewoud ving de grootste vis van ons beiden: een karper van zo'n vijftien centimeter...Och ja, ik ving ook twee...stekelbaarsjes... en morgen ? Morgen gaan we weer vissen, nu met Luc!
Het is nu wel echt zomer, we gaan vissen !

tot de volgende ?

daag visserke vis

Image by Infidelic via Flickr

Luc kan niet gaan vissen...Hij is belet. Maar ik laat het niet zo hé, ik ga met Ewoud gaan vissen. Els brengt hem deze middag, en dan gaan we samen naar Pepee's gaan vissen. Ewoud content, ik content. En als het weer het toelaat, gaan we vrijdag nog eens vissen, met Luc. 't Kan niet meer stuk.
Daag visserke vis, dag vis, dag lieve vis... dichtte Paul Van Ostaeyen ooit...
(Ik heb de twee boeken met zijn verzamelde werken ooit gekocht op de uitverkoop van de bibliotheek, aan 10 oude Belgische frankskes, zo'n 25 eurocentjes...)(Het jaar nadien was er plots Het Van Ostaeyen Jaar, en de bib kocht de boeken nog maar eens aan!!!!)
Nu, dat ze zo'n gekke dingen doen is niet eens zo uitzonderlijk, ik kocht ook ooit eens de verzamelde werken van Guido Gezelle aan 5 frank... en een paar jaar nadien werd dat werk plots opnieuw uitgegeven, en de bib, zij kocht nog maar eens aan...)
Dat Gezelle goedkoper is dan Van ostaeyen, is maar een gedacht... Het was gewoon 5 fr voor een boek, en dat van Gezelle is op van dat heel fijn missaalpapier, en dat van Van Ostaeyen is in twee boekdelen op zwaar papier met grote druk... Bovendien nemen de werken van Van Ostaeyen meer plaats in, door zijn manier van schrijven, waarbij de tekst de beweging van het beschrevene visueel volgt, heb je meteen veel plaats van doen... Maar, eerlijk is eerlijk, hij was niet de eerste die deze techniek toepaste... Zijn voorganger ? Guido Gezelle... In het gedicht over de Gierzwaluwen begint hij zijn gedicht met een geluidsweergaven van het gesjirp van de zwaluwen, en die zijn netjes in de vorm van een gierzwaluw gezet...
Het boek van Annie M G Schmidt, die ik ook heel hoog eer als dichteres, is verdwenen uit mijn boekenkast... Ooit zal dat iemand geleend hebben, en vergeten terug te brengen... djudedju.

Ik hou wel van poëzie, zelfs van sommige modernen, die helemaal niet meer rijmen, als ze dan nog minstens een zeker ritme hebben om de sfeer te duiden. Maar andere kan ik helemaal niet appreciëren. Maar ja, wie ben ik.

Nu ja, ik hou gewoon van taal, van het spelen met klanken. Soms zit ik zelfs in die blog met mijn synoniemenwoordenboek in de hand, om toch niet drie, vier keer hetzelfde woord te moeten bezigen. (Er is niet steeds een aanvaardbare oplossing). Ik geloof ook heilig in de "kleur" van de klanken, waarmee onder meer een Van Ostaeyen zo prachtig wist te spelen. Maar de grootste ? voor mij nog steeds Gezelle...Maar wellicht komt dat mede door het feit dat ik van oorsprong een West Vlaming ben, en dus dezelfde taal spreek. Want een Gezelle gebruikt nogal wat streektaal in zijn rijmelarijen. Ik denk dat dit voor anderen misschien een moeilijkheid op levert.

Toch, als ik het mooiste gedicht moet kiezen, zit ik niet meteen bij Gezelle... Ik moet eerlijk zijn, en zeggen dat ik dan meteen een heleboel gedichten naar voor schuif, niet ééntje. Ik vind het niet mogelijk mij te beperken tot een dichtwerk. Er zijn er zoveel mooie, en al naargelang het moment zal ik eerder dit of dat kiezen. Want de stemming van het ogenblik kiest mee.

Voor mij hoeven gedichten ook niet lang te zijn, de Waterlelies van Van Eeden vind ik heel mooi, of het gedicht over sneeuw van Alice Nahon...de grond is wit, de nevel wit, de wolken waar nog sneeuw in zit, zijn wit, dat zacht vergrijzeld...Het wit getakt geboomte zit, met witte rijm beijzeld... Hoor je dat klankenspel? De kleur van het gedicht, de zachtheid van de sneeuw??? Heerlijk toch? Maar een heel lang mag best ook, van Jacques Perk, Iris... Ik ben geboren uit zonnegloren en een zucht van de ziedende zee... Kan ik op knabbelen, alle smaak er uit puren...genieten.

Wat kan taal mooi zijn! Verheffend schoon!
Als ik dan kijk naar de Vlaamse soaps op TV, en dat broebeltaaltje hoor van de acteurs die menen dat ze zo moeten spreken om "levensecht" te zijn... tommetoch...

De Dietse taal is wonderzoet, voor wie haar geen geweld en doet!

tot de volgende ?

Het klimaat en ikke

Image by Rita Willaert via Flickr

Is het nu aan het opwarmen of niet ? Ik las een haartikeltje in de Knack, waar ze twee geladderde bollen aan het woord laten. Ik wist het voorheen niet.
Nu weet ik het nog niet.
Want de twee spreken elkaar (weliswaar beleefd) tegen, en geven alle feiten een iets andere uitleg. Allee, er zijn er ook een paar waar ze het eens over zijn, maar dat zijn er dan die je op twee manieren kunt uitleggen.
Voortaan speel ik zelf weerman en voorspeller van het klimaat. Mijn foutenmarge ligt gewoonlijk ook maar om en nabij de 100 %, dus veel verschil is er niet. Ik kijk iedere morgen naar mijn barometer, klop er eens op, en evalueer dan het aantal streepkes dat hij "verlopen" is sedert gisterenmorgen. Dat geeft mij een aardig beeld van de werkelijkheid. Dan kijk ik uit het raam naar mijn tweede barometer: het stukje grijze breiwol aan een takje gebonden. Zie ik het niet, dan is het mistig, gaat het heen en weer, dan waait het, is het nat dan regent het, is het wit dan rijmt of sneeuwt het. Dat ding werkt verbluffend accuraat.

In de zomer (nu al !!!) kun je ook naar de zwaluwen kijken, maar tegenwoordig moet je eerst een hele tocht doen door onze contreien om nog een zwaluw te zien. Ze zijn dun gezaaid tegenwoordig.

Sommige vogels lijken toe te nemen, andere lijken aan het verdwijnen te zijn. Ik las ooit dat een van de grote redenen van het verdwijnen van de trekvogels de uitbreiding van de woestijn was. Immers op de trek moeten die beestjes over de woestijn heen, en nu is die zo groot geworden dat ze er niet meer over geraken en sterven van de dorst op de weg... Waar zijn de profs nu in genetica, kunnen ze niet wat DNA van een kemel inbrengen bij de trekvogels? 't Zou natuurlijk een gek gezicht zijn een zwaluw te zien met een bult op zijn rug, maar ja, je moet het maar bekijken als zijn rugzak voor de verre trek hé...

Nee, ik ben gekken aan het scheren. Maar ik vind het triest dat ik steeds minder zwaluwen zie door de lucht zoeven... Voor mij waren dat zowat de mooiste vliegers van het dierenrijk. Als je rond de kerktorens kijkt, dan zie je soms de gierzwaluwen, die hebben nog iets langere vleugels en scheren nog wat sneller en behendiger door de lucht. Ook als je een zwaluw eens ziet zitten, dan valt de stroomlijn je op, ze zijn gemaakt om snel door de lucht te jagen. Mooie diertjes!

Maar eigenlijk zijn de meeste vogels heel mooi. Eigenlijk gek dat men steeds meer tot de overtuiging komt dat de vogels eigenlijk de afstammelingen zijn van de dinosaurussen. Kijk ik naar mijn kippen, dan kan ik daar moeilijk de dinosaurus Rex in zien... Alhoewel, kippen en de meeste andere vogels zijn nogal wreedaardig van natuur. Zelfs het symbool van de vrede, de duif, is eigenlijk een moorddadig dier! Zet eens een vreemde duif bij een koppeltje duiven...je zult de slachting wel zien!

Eigenlijk zou dat een les moeten inhouden: mooi is niet gelijk aan goed. Je kunt heel mooie mensen hebben met een verschrikkelijk karakter, en heel lelijke mensen die lief zijn door hun vriendelijke en goede karakter... We vergeten dat blijkbaar heel vaak, anders zouden er niet zo'n massa's zijn die de boekjes kopen omdat er een foto instaat van die of die diva... Maar ja, je kunt geen foto's nemen van het karakter hé... Mocht de mens weerspiegelen wat zijn aard is, dan zouden we wellicht een heel ander idee hebben over "schoonheid".

Vandaag komt de buur terug thuis. Vanmorgen was Anny net op tijd om de etensbak weer steviger te bevestigen, had ze vijf minuutjes later gekomen, was het beest weer uitgebroken. Oh ja, ze is jarig ons Anny! Vandaag is ze weer even oud (in jaren) geworden als ik ben, en dus mag ze nu voor een maand of drie ook iets zeggen... Zij zegt dat ik nu voor drie maand niets meer te zeggen heb. Maar dat is alleen een bevestiging van de bestaande...juist ja! Bij U ook ? Jaja...
De man, de heerser van...tarara. Nee, ik ben aan het liegen. In de loop der jaren is bij ons een soort modus vivendi ontstaan, waarbij Anny beslissingen neemt over een heel gamma van dingen, en ik over een ander gamma. Gewoon, omdat we weten dat de een wat meer bekommerd is over het ene dan over het andere. En over een heleboel dingen volgt er een gesprek die moet leiden tot de beslissing. "Hebt ge dat gezien?" "mmmmm" (da's een bevestiging)Wat vindt ge daarvan?" "Mn" (met een schouderophalen). Case closed, het is afgewezen. Ik overdrijf niet, we zijn zo aan elkaar gewoon, dat we echt niet meer woorden nodig hebben, en er ook niet meer aan verspillen... Dat is de vrucht van jaren. Dat is op zich een uiting van Liefde, begrip.

Heel wat anders dan de liefde uit de boekjes en de film. Veel dagdagelijkser, veel echter, veel hechter. Romantiek is er nog wel, maar dan op de geschikte momenten, als kers op de taart. Je kunt niet heel je leven, heel de dag romantisch gaan lopen doen, dat is gewoon niet echt. Mekaar graag zien, en voor en met elkaar leven, dat is echt.

ik ga sluiten, tot de volgende ?

De uitbreker

Image by BékiPe via Flickr

Buur is op reis naar het land van de vleespotten en de Farao's. Dus zorgen wij voor zijn twee love-birds, een paartje agapornis personata, parkietjes in felle kleuren, met een zwarte kop.
Wij hadden onze buur al verwittig dat deze parkieten echte uitbrekers waren, maar buur had nog geen last gehad.
Wij dus wel.
Gisterenavond zijn we gaan vogels vangen, de kooi eens goed nagezien, een beetje verduwd zodat alles goed dicht was en spande. Van morgen kwam Anny terug met een grote potferdekke, en ik moet ijzerdraad hebben!...'t Beest was weer de huiskamer aan het verkennen.
Martine zal kontent zijn, met de sporen op de mooie kast.
Anny is zo net terug van de vogelvangst en de zware werkzaamheden met ijzerdraad. Nadat ze alles had dichtgebonden wat dichtgebonden kan zijn, zag ze dat die kleine sm... een stuk van zijn etensbak had gebeten, en langs daar ontsnapte... dus daar ook ijzerdraad rond. djudedju.

Ik weet niet of er in het hotel aan de rode zee internet is, anders zit het er dik in dat Eddy straks leest over de escapades van zijn gevleugelde tuchthuisboeven. (Zou hij het dan al aan Martine vertellen, of wachten tot ze bijna thuis zijn, om de reis niet te vergallen? Of lezen ze alle twee de blog ?... we shall see...)

Gelukkig dat Anny ervaren is in het vangen en vastpakken van die parkieten, want hoewel die beestjes niet groot zijn, hebben ze een scherpe en krachtige bek, en als je niet op let, is er bloed bij! Ik vermoed dat mijn buur niet die ervaring heeft...kan nog leuk worden. Anny, wil je mijn vogel even komen pakken? Wat gaan de andere buren daar niet van denken?

Technisch heb ik een moeilijkheid met dit verslag van de gebeurtenissen. Het is namelijk zo, een mens moet een vogelnetje hebben om die beesten te kunnen pakken, maar vermits wij hier geen vogels meer kweken, hebben wij ook niet meer de beschikking over zo'n netje. Dus om correct te zijn we hebben dat beestje gepakt met een visnet. Hebben wij nu vogels gevist? Lach niet, Luc heeft het alvast eens voorgehad! Hij wierp zijn vislijn in, en net op dat moment schoot er een eend vooruit en slikte het wormpje (en de haak) in... Luc stond daar eerst verbouwereerd te kijken naar dat vliegbeest aan zijn lijn, en probeerde dan het beestje voorzichtig in te halen. Dat lukte, en met zijn twee konden we het beestje verlossen uit die penibele situatie. Je moet dus niet schrikken als je tegenwoordig Luc bij het vissen hoort reclameren op de eendjes die in zijn nabijheid durven te komen... Trouwens, hij heeft een abonnement op van die rare dingen! Hij ving eens een van die grote roodwangschildpadden die daar ook zwemmen...

Héhé, hoor je het? Ik zit meteen weer in gedachten aan het viswater... Morgen is het hobby, maar als het weer meevalt gaan we wellicht woensdag vissen... joepie!

Op mijn lindeboom zijn de eerste groene vlekjes te zien, enkele botjes zijn al aan het opengaan. Dus wellicht zie je al veel meer groen aan de linden die beneden in het dal staan, want hier boven op mijne berg (lees molshoop) is de natuur altijd ietske later... Het is koud buiten, niet in de zin van vrieskou, maar er is behoorlijk veel wind, koude gure wind. 't Zal dus moeten beteren om te kunnen gaan vissen... (Zie ik nu nog geen zon?)

Hoe lang ik reeds ga vissen? Zowat zo ver als ik me herinneren kan ging ik mee met Pa en Pee (een buurman uit mijn jeugdjaren). Toendertijd was het palingvissen. Om op te eten. Nu ga ik vissen voor het amusement, op bliek voor de handigheid, op karper voor de zware sport. Want zo'n grote karper, daar kun je wat werk aan hebben om die te "landen". Dat is zwaar werk (voor de vis wellicht ook). Maar we nemen geen vis mee, we genieten van het vissen, bekijken de pracht van de gevangen beestjes, en zetten die dan netjes terug in het water. Vissen zijn prachtige diertjes!
... en het is heerlijk om aan het water te zitten, en te genieten van de natuur...
was het al maar woensdag, en mooi weer...

tot de volgende ?

Relikwie

Image by ellenm1 via Flickr

De lijkwade van Turijn is weer tentoongesteld.
Wetenschappelijk onderzoek wees uit dat de stof uit de 13° à 14° eeuw stamt, maar vindt geen verklaring voor de weergave van het lichaam op het doek.
Och, weet je, daar lig ik helemaal niet wakker van. Ik las ooit dat er genoeg splinters zijn van het H. Kruis, om wel 5 kruisen te maken. En sommige heiligen hebben blijkbaar meer dan één schedel gehad...
Relikwieën...
Aan de muur hangt, en op de schouw staat een foto van Koen. Op een bepaalde manier is dat ook een relikwie, maar dan strikt in de privésfeer, en niet gebonden aan heiligheid (wat dat ook moge zijn), nog minder komt het in ons op om mirakuleuze krachten toe te dichten aan die fotootjes. Met heiligen doet men dat wel.
Voor mij zijn er miltioenen heiligen! Ik denk aan alle moeders die alles deden wat ze konden om hun kinderen degelijk op te voeden, ik denk aan alle vaders die zich volledig inzetten voor hun gezin... en zo denk ik aan miljarden heiligen... Alle mensen die het goed bedoelden, die het goed voor hadden met hun medemensen.
Maar de heiligen, zoals de kerk dat ziet, dan moeten blijkbaar extreme gevallen zijn.

Voor wie heb jij meer bewondering, voor een wiskundig genie die feilloos een vraagstuk kan oplossen, of voor de student die, ondanks hij helemaal geen wiskundeknobbel heeft, na veel gezwoeg en gezucht en gezweet, ook de oplossing weet te vinden?

Zo heb ik ook veel minder bewondering voor de zweverige heiligen van de kerk, dan voor mijn eigen moeder, met al haar zwakheden, maar met een onuitroeibare moederliefde. Ik heb het al gezegd, als de heiligen zijn zoals de kerk ze ons voorhoudt, dan wil ik niet graag bij een heilige wonen, want dat lijken me stikvervelende mensjes. Geef mij maar iemand, die naast zijn grote kanten, ook enkele kleine kantjes heeft, zoals wij allemaal.

Het is een beetje zoals met dat meisje dat we enkele weken geleden zagen op de TV in het programma Lingo (Ned)... Ik zei tegen Anny, dat kind heeft veel te grote ogen, een veel te grote neus, veel te dikke lippen...Ja, zei Anny, en vulde mijn zin verder aan, maar het is een heel, heel mooi meisje... En het was een mooi kind. Niets klopte, maar het geheel was briljant! Zo zie ik ook mijn heiligen, geen volmaakt beeld, maar een schitterend geheel.
Zo zie ik de mens die ik liefheb, ver van volmaakt, zodat ik mij nu en dan heerlijk kan ergeren, maar toch schatten van mensen...

Ik denk dat iets wat volmaakt is, niet eens mooi, niet eens aantrekkelijk kan zijn, wellicht alleen maar vervelend.

Stel dat je getrouwd bent met een volmaakte partner, dat betekent meteen dat je alles wat hij/zij doet, vooraf kan ingevuld worden, niets is nog verrassend, niets is nog fris, nog nieuw. Alles perfect volgens de layout van volmaaktheid.. Ik mag er niet aan denken!

Ik kan het nog anders stellen. Bart is, mede door zijn beroep, een liefhebber van Kunst, met een hoofdletter. Een van de dingen waar hij verliefd op is, is de echt primitieve kunst uit Afrika, Australië of waar dan ook, waar de mensen van ginder ver op een soms wat onbeholpen manier hebben gepoogd iets weer te geven. Waar ze, om bepaalde kenmerken aan te duiden die heel sterk hebben vergroot, waardoor deformatie ontstaat, maar waardoor ook het geheel sprekend is, mooi is in zijn lelijkheid.

En weer stellen we vast dat de schoonheid, minstens voor een gedeelte, net schuilt in de onvolmaaktheid. Wat zou ik dan met die saaie heiligen van doen hebben ???
Als ik de Bijbel lees, dan komt de Jezusfiguur mij net het sympathiekst voor op het moment dat hij de kooplui uit de tempel ranselt... Hé, dat past niet in het voorgeschotelde beeld, Hij kan zich ook een kwaad maken! Mocht een kandidaat voor de verheffing tot heilige, ooit in zijn leven al de kraampjes weggejaagd hebben op en rond het bedevaartsoord van Lourdes, dan haalde hij nooit ofte nooit zijn kerkelijk aureooltje...(hij zou wellicht wel een nachtje in de amigo hebben mogen doorbrengen...)

Als je alle evangeliën leest (ook de verworpene), dan komt Jezus veel meer als mens naar voor, maar wellicht in de tijdsgeest van toen mocht dit niet, moest dat volmaakte, heilige als het volmaakte totaalbeeld naar voor komen... Waarom ? Stel dat inderdaad in Hem de twee werkelijk volledig aanwezig waren, het goddelijke èn het menselijke...Dan zou dat toch moeten leiden tot innerlijke conflicten ? Als je al die conflicten wegtovert, tover je dan ook niet het feit van èn mens èn god weg?

Nee, voor mij niet dat volmaakte... daar geloof ik gewoonweg niet in. Wat men ons ook vertelt, ik denk dat zelfs die heiligen uit de kerkelijke kalender wel eens gevloekt hebben, wel eens kwaad geweest zijn...wel eens...mens geweest zijn.

Het lijkt mij veel, véél groter om een goed onvolmaakt mens te zijn, dan zo'n figuur die met zijn voeten de grond niet weet te raken!

tot de volgende ?

'k zag twee beren

Deze namiddag moeten Anny en ik al heel kort na de middag brood gaan smeren... Koekebrood, met rozijnen, en zonder rozijnen, maar meest met.
Deze namiddag is er immers het Lentefeest ofte Paasfeest van onze afdeling Ziekenzorg Mater - Welden.
Er is een gezellig samenzijn, en een bingo met mooie prijzen. Prijzen die door de bestuursleden zoveel mogelijk bijeen "geschooid" zijn. Geen winkel of bedrijf in de omtrek is veilig voor ons, en bijna overal kunnen we rekenen op veel sympathie en mooie prijzen. Ik heb de apotheker en de Eldi gedaan, en bij beiden had ik mooie prijzen voor onze bingo. Het is niet zo dat er geen prijzen moeten aangekocht worden, maar we slagen er toch in heel wat gratis prijzen bij elkaar te krijgen, wat ons weer toelaat om inkomsten te garen voor onze werking. Daar is heel wat werk aan, maar we hebben een heel pak heel goede bestuursleden, en vele handen maken het werk licht. Deze voormiddag gaan ze met enkele mensen de zaal gaan klaarzetten, de prijzen uitstallen, en kort na de middag gaan we dus met enkele anderen brood gaan smeren, koffie zetten en dergelijke meer. Anderen gaan dan dan het eetgerei en de versieringen op tafel zetten, om het wat gezellig te maken.
Het is plezant te werken met mensen die allemaal begeesterd zijn, en graag hun steentje bijdragen. Ik wil in dit verband toch een grote symbolische bloemekee (voor de Nederlanders: dat komt van uit het Frans via ons boeket + bloemen... 't is maar dat je het weet) aanbieden aan Monique. Zij is werkelijk een stuwende kracht en weet mensen te motiveren als geen ander. Gisteren is ze thuis gekomen van de kliniek, om een nieuwe knie te laten steken, vandaag zal ze er bij zijn... Onverwoestbaar !

Buiten is het mistig. Toen ik aan het turnen was, zag ik nog net de treurwilg staan, als een grijze vlek op het witte papier van de mist. Waar ik sta zie ik steeds, met wat moeite (zonder mijn bril!) de takken van de linde tegen de bruine aarde afsteken, maar nu zag ik die takken heel duidelijk, het veld was immers niet meer bruin, maar zacht vergrijzeld. De wereld in watten verpakt. Alles ziet er donzig en zacht uit. Maar als ik nu, een uurtje later buiten kijk, dan zijn de bomen al weer duidelijk te zien, en in het grijze van de lucht zit een witte stralende plek, waar je niet in kunt kijken: de zon komt er door, het wordt een mooie dag ! Ook buiten !

Hoe meer ik naar mijn meidoorn kijk, hoe meer ik twijfel of er wel bloemen zullen opkomen! de dikke botten zijn nu al bijna helemaal open en lijken alleen een massa bladeren te bevatten. Toch nog niet wanhopen, misschien zie je bij deze dubbelbloemigen de botjes later ? Is dat een variëteit van de tweestijlige meidoorn of niet? Want de wilde is zeker éénstijlig. Ik heb er geen idee van.

Het zal dus pas morgen zijn dat we tanteke gaan bezoeken... en zo zal ook dit weekend weer hardstikke vol zitten.

tot de volgende ? (op de foto de wilde, eenstijlige meidoorn...)