De eed van Hippocrates

Image by kjpm via Flickr

Ik dacht, ik meende, ik peinsde op zijn minst, dat de huidige dokters nog steeds die eed aflegden...Maar ik ben verkeerd, ik moet verkeerd zijn, het kan niet anders dan dat ik verkeerd ben....

Want !

Wat lees ik midden in die eed van Hippocrates ? Ik citeer alleen het middenstuk, anders is het te lang.

..." Ik zal niemand een dodelijk middel toedienen, ook niet, wanneer ik erom gevraagd word, en ik zal ook niemand iets dergelijks aanraden.
Ook zal ik geen vrouw een afdrijfmiddel geven."

Dus de weerstand tegen euthanasie en tegen abortus is geen bedenksel van de katholieke of andere kerken... Reeds bij de oude Grieken leefde de eerbied voor het leven als eerste en voornaamste wet !

't Is maar dat je het weet. Ik ga hier geen ellenlange commentaar bij geven, maar ik vind er wel een bevestiging in van wat ik ook voel. Je kunt ook de ganse eed makkelijk aflezen dat je ook een patiënt niet nodeloos moogt laten afzien, en dus niet langer in leven houden dan normaal zou zijn bij zijn ziekte. Dat is heel wat anders dan euthanasie, je moet niemand in leven houden, om er op te experimenteren of om de rekening wat langer te laten oplopen.

Meer zeg ik er niet over, ik heb geen aanvullingen op de eed, ze is volmaakt.

Vriend Henk schrijft over de Vuvuzela's... Ik moet zeggen, ik had er nog nooit van gehoord (hihihi), maar je kunt er eigenlijk niet naast horen, of misschien, als je het eens hoorde, hoor je nooit meer iets ?
Je kunt een filmpje vinden op you tube ( http://www.youtube.com/watch?v=6VGXGggP4I8 ) met wat "muziek van vuvuzela's in Soweto...
Eigenlijk zijn het gewoon toeters, waarop je, net als bij een gewone trompet, je lippen op het mondstuk moet zetten en "scheten" blazen... Naargelang het model en de aard van je "scheet" krijg je variatie in klank...Maar luid !!! je hebt er geen gedacht van! Ik heb het filmpje eens aangezet, het geluid twee keer gedimd en dan het filmpje stopgezet...
Waarom er dan over schrijven???
Het is het favoriete lawaaimakertje op de Zuid Afrikaanse voetbalvelden, dus alle voetballiefhebbers zullen via het scherm geconfronteerd worden met de vuvuzela's.
Veel erger is dat het "instrument" blijkbaar ook al in Nederland te koop is (en dus wellicht ook hier in onze contreien). Voetbal vond ik al een gevaarlijke en af te raden "sport", nu loop je er ook nog onherstelbare gehoorschade bij op... Voetbal is een spel ???

Die toeters met aandrijfgas zijn er niks bij !

Een zaak is zeker, binnenkort weten we, indien we binnen een straal van 5 kilometer van een voetbalveld wonen gewoon op het gehoor als er een match is...

tot de volgende

Related articles by Zemanta

• Should FIFA Ban the Vuvuzela for the World Cup? (bleacherreport.com)

Tandpijn?

Image via Wikipedia

Men zoeke een wilgeboom, maakt een insnijding in de bast van een tak, kerft uit het daaronder liggende hout een splinter. Met die splinter steekt men in het tandvlees tot dit bloedt. De splinter met het er aan hangende bloed plaats je nu zorgvuldig terug in de tak, vouwt zorgvuldig de bast terug en dekt het geheel af met wat modder.

De bedoeling moge duidelijk zijn, de boom neemt de ziekte over, en jij bent genezen.
Dit is een "geneeskundig" voorschrift van enkele honderdendenden jaren geleden... Veel gebruikt, want het stond vermeld in een toenmalig medisch handboek...

Ik vond op de rommelmarkt een boek met de leuke titel "Recepten van beroemde artsen" en als ondertitel "5000 jaar geneeskunde"... Heel leuke literatuur! Onder meer staat er de volledige tekst in van de eed van Hippocrates, maar ook die van voor Hippocrates... Bij Hippocrates vinden we onder meer:
" Alle vrouwen, die een koude en stevige baarmoeder hebben, worden niet zwanger, en allen, die een zeer vochtige baarmoeder hebben, evenmin; want in hen sterft de kiem af; voorts alle vrouwen, die een te droge en zeer warme baarmoeder hebben, omdat het zaad door gebrek aan voeding te gronde gaat. Maar zij, die de juiste vermenging van beide hebben, zullen kinderrijk zijn."
" Bij mannen is het net zo gesteld. Want of de levensadem vervliegt wegens de droge lichaamsstructuur zonder het zaad over te brengen, of het vocht kan door de dichte lichaamsstructuur niet naar buiten komen, of het wordt door de kou niet zo verhit, dat het zich in grote hoeveelheden op de plaats kan ophopen, of hetzelfde gebeurt wegens te veel warmte"

Simpel toch?

Dat was dus de geneesconste waarmee onze voorouders "geheeld" werden... Een wonder dat er toch nog zoveel nakomelingen op deze aardkloot vertoeven, want geef toe, het moet een lotje uit de loterij zijn om net een vrouw te hebben "met de juiste vermenging" en daarbij ook nog een man die voldoende verhit om het zaad in grote hoeveelheden op te hopen... djudedju...

Geef toe dat je zit te grinniken met dergelijke wijsheden... Maar wat ik een paar dagen terug schreef over de In Vitro Fertilisatie... Hoe gaan ze daarover grinniken binnen enkele honderden jaren? Of net niet, omdat dit door de ongewilde en erfelijke afwijking in de genen ondertussen het mensdom heeft aangetast???

Als we die oude teksten lezen, dan achten we ons zo véél slimmer, maar als we kijken naar de miskleunen die we begaan, moeten we heel stillekes zwijgen. Want blijkbaar zijn we echt nog niet zó slim als we soms denken. We kunnen al heel wat meer dan die mensen uit dat verleden, maar och, we zijn nog ver van toe, en het lijkt wel, of iedere stap die we voorwaarts maken, meteen weer aanleiding is tot een nieuw euvel...Of soms tot een oud euvel die in plaats van heel zelden plots veelvuldig voor komt.

Sommige gelovigen verklaren dan dat wij niet in de plaats van God kunnen treden, maar zo simpel kan men het niet stellen naar mijn mening! Als we een wonde verzorgen, dan treden wij ook op, laten de natuur zijn normale gang niet gaan... Het verschil met het wegsnijden van zieke plaatsen is niet bijster groot... Het geven van vaccinatie wordt door sommige gelovigen al aangevochten als tegennatuurlijk, maar het is wel zo dat koemeisjes, die door het regelmatige contact met de koeien met koepokken, automatisch en "natuurlijk" gevaccineerd werden... Je kunt natuurlijk stellen dat het melken van koeien ook niet natuurlijk is, maar dan smijten we wel heel erg veel overboord...

Toch neig ik soms ook in hun richting, als ik zie dat men dingen doet, waarvan de gevolgen op lange termijn nog niet zijn gekend, of erger, worden verzwegen omwille van het geldelijke gewin (bv bij een Monsanto).

Daarom kan ik alleen maar pleiten om veel meer en gedurende meer generaties proeven te doen, vooraleer over te gaan tot het in gebruik nemen van een bepaald geneesmiddel of een bepaalde ingreep. Wij hebben immer niet alleen verantwoording af te leggen tegenover onze medemensen, maar ook tegenover de komende generaties. Neem nu de plots vastgestelde afwijkingen die optreden bij mensen die geboren werden uit een IVF of nakomelingen daarvan, we weten niet eens wat de gevolgen zullen zijn voor onze nakomelingen, en of die gevolgen letaal zullen blijken op termijn, of niet, en wat en hoe wij er iets kunnen aan doen.

Eén ding weten we, het is duidelijk aanleiding tot een afwijking, en die afwijking bedreigt de gezondheid. Optimisten zullen stellen dat men met tijd en boterhammen ook wel deze ziekte zal kunnen overwinnen, maar eigenlijk zou dat niet eens moeten zijn, had men niet geprutst aan zaken waarvan men de gevolgen niet of nog niet kon inschatten!

Met andere woorden, ik ben dus wel voorstander van de wetenschap en van het onderzoekingswerk, op voorwaarde dat men de controle er op tot in het bijna absurde doortrekt! Niemand had ook maar een vermoeden dat er met de kinderen uit IVF iets mis was, tot men het vaststelde bij het optreden van bepaalde ziektes en zag dat er iets mis was in het systeem van die mensen. Dan duurde het nog een tijdje vooraleer men doorhad dat dit specifiek zo was met die IVF-mensen en/of hun nakomelingen... Niemand had een vermoeden dat er een ingebakken verminderde weerstand was ontstaan... En met de manier van onderzoeken kon ook niemand dat vermoeden. Dat is een bewijs dat men inderdaad ook de gevolgen moet onderzoeken op vlakken waarvan men overtuigd is dat er geen verband kan zijn... want kijk, in dit geval is het er toch, en dus kan het ook in andere gevallen.

Wij moeten dus langzamer en voorzichtiger gaan, en niet proberen te lopen voor we kruipen kunnen.

Nee, ik geloof niet dat we daarmee in de plaats van een God treden... Als wij die mogelijkheden in ons hebben, dan is dat ongetwijfeld ook een godswerk, want als wij het ene geloven, dan moeten wij ook het andere geloven. Als wij geloven dat genezen een goed iets is, dan moeten wij ook geloven in de middelen om daartoe te komen. Wij moeten wel leren dat wij werken met levende wezens, en dat wij nog maar heel weinig kennen van de basis van dit leven... en dat ons gepruts aan die basis ook werkelijk gepruts is, probeersels, langzaam bij leren, langzaam ontrafelen en hopelijk ooit enkele basisregels ervan ontdekken en de mogelijkheden en onmogelijkheden van werken aan die basis leren onderkennen.

We komen er wel, ooit, hopelijk... Maar zorg ervoor dat we de boel niet voordien zelf naar de knoppen helpen !

tot de volgende ???

De orchideeën van de rommelmarkt...

Image by fs999 via Flickr

Vandaag was er weer rommelmarkt in Kalken, van de Basket van Laarne...Zoals gewoonlijk verkocht men er weer orchideeën tot sten van de club...Phalaneiopsis, hele mooie en stevige planten.
Zoals iedere keer breng ik er mee, want je kunt ze nooit aan die prijs kopen, en de ervaring heeft ons geleerd dat het planten zijn die nog maanden en maanden staan te bloeien. (De pot van 11/11/2009 staat hier nog steeds volop in bloem!)

Het is te Kalken steeds een leuke rommelmarkt, en de voorzitter van de club kent ons reeds een tijdje als trouwe klanten, en we krijgen telkens een speciaal welkom en een vriendelijke groet bij het weggaan. Dat doet er niets toe, maar het is leuk en maakt het bezoek aan die rommelmarkt steeds een beetje tot een weerzien...

Gek is dat, hoe vlug we min of meer de mensen als "vrienden of goede kennissen " beschouwen. In de home gisteren, zag ik Andrea, die daar steeds op bezoek komt bij haar vader, wat bedrukt rondlopen met een pakje doodsanctjes in haar hand...Vorige week (toen wij er niet konden zijn door de sneeuw) was haar vader overleden, en zij kwam nog eens op bezoek, om al die "vrienden en kennissen" goede dag te zeggen, en eventueel een doodsprentje, met de (mooie) foto van vader op, te geven aan de belangstellenden... Ik kreeg er ook eentje, want, we kennen elkaar al een heel tijdje, van de bezoekjes aan tanteke... Andrea vertelde over het overlijden van haar vader, met de nodige weemoed en tranen... We troostten haar wat, zoals je doet bij goeie kennissen... maar eigenlijk kennen wij haar alleen als een van die mensen die er ook steeds waren...

Maar misschien ligt ook een beetje aan de mensensoort waar wij toe horen, want er zijn er ook die je daar regelmatig ziet, en die nooit ofte nooit ook maar eens gedag knikken, terwijl wij en anderen, telkens weer goeiendag zeggen en belangstelling tonen voor elkaar. Als je ziet dat Lucien nu in een rolwagen zit, dat is dan de aanleiding om belangstellend te vragen wat hij voor heeft... Het gevolg is dat wij ook door die mensen een beetje tot hun kennissenkring zijn gaan behoren... En dat kost geen cent, en toch geeft het een goed en lekker gevoel. Je voelt je een beetje opgenomen in de kring.

Dat is voor ons zeker een win-win systeem, want het laat ons toe het bezoek bij tanteke wat aangenamer te maken, want wat zeg je tegen iemand die wat dement is? Bovendien geniet tante ook van die gesprekken, en lacht mee met de anderen...

Dat wil alleen zeggen dat het echt niet moeilijk is om mens te zijn met de mensen, om je kennissenkring uit te breiden naar de omstandigheden, en het gevoel te krijgen er bij te horen, en dat er toch mensen zijn die dit niet kunnen... Zouden dat de eenzamen zijn midden in een groep mensen?

Och, veel belang lijkt het niet te hebben... en toch is het een veel warmer gevoel.

Weet je, het kost je niks, en het is leuk! Zelfs al hoor je van sommige van die oudjes dan telkens en telkens weer hetzelfde verhaal over toen...

tot de volgende ?

87 % !!!

Image via Wikipedia

Gelezen: vorig jaar waren 87% van alle e-mailtjes spam...
Eigenlijk moet daar niet veel commentaar bij, ware het niet dat er nu al scams rondgaan die willen geld verzamelen voor zogezegd Haïti, terwijl het voor eigen gewin is...
Tel die twee zaken samen, en dan krijg je een klein ideetje van de schurkenstreken die er op internet te lezen zijn.
Regelmatig krijg ik mailtjes van brave en compassieuze medemensen die me, met een hart van koekebrood, mailtjes doorsturen van mensen met een doodziek kindje, en hoe meer je dat mailtje verstuurd, hoe meer die mensen dan centjes krijgen... dat en dergelijke mailtjes zijn stuk voor stuk snode werken van onverlaten die de goedhartigheid van hun medemensen benutten om aan mailadressen te geraken om die dan te overstromen met spam en scam...
Laat je niet vangen, maak van je hart een steen, en geloof maar niet dat er een systeem bestaat waar je geld kunt krijgen per verstuurd mailtje, dat is bullshit.
Als jer ergens iets wilt doen voor iemand, doe dat dan via bonafide organisaties! Daar ben je min of meer zeker dat het geld terecht komt waarvoor het bestemd is. In alle andere gevallen is het grotendeels voor de eigenaar zelf.
Maar het is erg, héél erg dat er mensen zijn die rampen en armoe en honger van anderen durven gebruiken tot eigen gewin !
Dat doet me denken aan de man die zijn vriend ontmoet, rijdend in een grote, nieuwe super-de-luxe Mercedes..."Hé, een erfenis gekregen?" "Nee," antwoordt de vriend, "een tombola." "De eerste prijs gewonnen ?" "Nee, ingericht..."
Je ziet dergelijke net niet misdadige (?) dingen zelfs op je scherm... Bel met je gsm de oplossing van een poepsimpel vraagje naar nummer zo-en-zo en je kunt een nagelnieuwe I-phone winnen ! Als je heel dicht bij je scherm gaat zitten, en heel snel leest, dan zie je dat die prijsvraag blijft doorlopen tot op 31 juli 2012 of zoiet... Dus duizenden en duizenden telefoontjes (betalend !!!) later !!!
Och, soms is het moeilijk om door het bos de bomen te zien...
Ik vind dat erg. Heel erg.
Want wie is het eerste en voornaamste slachtoffer van dergelijk praktijken? Gewoonlijk kinderen en mensen die zelf eigenlijk niet zoveel hebben, en proberen via deze onwaarschijnlijke weg toch eens "geluk" te hebben.
In het Parochieblad staat een artikel van een dame die zegt dat minder inkomen niet resulteerde in minder geluk, minder tevredenheid... Ik heb het artikel niet gelezen, gewoon omdat de titel alleen al mij boos maakt! Je hoort zo dat het een mens is die, ook al is het minder dan vroeger, toch nog steeds voldoende heeft om rond te komen... Ze moet hoognodig eens gaan praten met mensen die, wat ze ook proberen, niet rond kunnen komen, en steeds dieper en dieper de put in rollen... Dan zal ze dergelijke dwaze titels niet meer neerschrijven...Dan pas zal ze weten waarover ze schrijft!

Als ik iedere maand 100 euro over heb van mijn maandinkomen, dan kan ik perfect leven zonder die 100 euro, het zal geen verschil uitmaken! Maar als ik iedere maand 100 tekort heb om toe te komen om mijn huishuur, electriciteit, verwarming, eten, verzekering en dergelijke te betalen, dan zal nog eens 100 euro minder een regelrechte ramp zijn en mij tot diepe wanhoop drijven!

Gisteren heb ik twee uren zitten kijken naar een vloekende garagist... Ik heb je vertelt dat mijn ruitenwisser niet meer ging, en dus ben ik bij de garagist geweest om het of te laten vervangen, of te herstellen... De normale optie was herstellen, maar het stuk was niet in voorraad, dus herstellen dan maar... Het klereding zat zo knoertvast dat het meer dan een uur duurde om het uiteen te krijgen en tot herstellin over te gaan. Die herstelling was niet erg, eens hij eindelijk zo ver was...Maar nu werkt alles weer perfect. Oef. In het weer van vandaag de dag kun je niet zonder ruitenwissers !

Deze namiddag bij tanteke...Ze zal content zijn ons te zien, want vorige week gingen we niet, door de dikke opgehoopte sneeuw hier in onze straat...(Pas de dinsdag of zo zijn ze gekomen met een bulldozer om de zaak weer berijdbaar te maken!

tot de volgende ?

pareltjes

Image by Billtacular via Flickr

Gisteren was het vergadering van Crea-Ziekenzorg Midden Vlaanderen, een hele mondvol, een groot gebied... De vergadering begon om 19 uur en het was na 23 uur toen het stopte, en 24 uur toen ik eindelijk thuiskwam (de vergadering was in Gent)
Het was een goede en leuke vergadering! Veel bijgeleerd, en mijn grote probleem om een activiteit te hebben voor een uurtje of wat is ook opgelost !!!
Ik zal met mijn mensen parels maken...van papier!
Ik had al foto's ervan gezien, maar nu ik ze in het echt heb gezien...ze zijn echt mooi, en je kunt er echt leuke "juwelen" mee maken. Bovendien is het helemaal niet moeilijk om te maken. Ik ga eens op zolder kruipen om de restjes behangpapier op te snorren, en we kunnen aan de slag.
Probleem opgelost. Alleen nog verwittigen dat iedereen een schaar moet meebrengen.
Maar ik was moe en had pijn op het eind. Nu ja, dat wist ik al voor ik er aan begon, en als ik niets doe, dan heb ik ook niets meer...en pijn bestrijdt je beter met bezig zijn dan met stilzitten..

Ik heb ook opdracht gekregen om enkele modellen te maken van werkstukken, kwestie van de mensen wat warm te maken. Dus weeral "werk".

Vannacht toen ik terug naar huis kwam, weigerde plots mijn ruitenwisser alle dienst, hij kwam naar omhoog en bleef daar dan staan, als vastgeroest. Gelukkig was dat net genoeg geweest om het ondertussen gesmolten ijs weg te vegen, zodat ik weer zag.

Vandaag dus proberen nog vlug naar de garage te gaan. Ook naar de apotheek, want ik zit met aambeien, speen zoals we hier zeggen... Ik herinner me een collega die dat had, en die had veel pijn, zoals gewoonlijk voel ik weer niks, maar als ik naar het toilet ga bloed ik als een varken. 't Lijkt een beetje raar, maar ik zei grinniken dat ik mijn regels heb... (Maandstonden voor onze noorderburen)

Lance Amstrong, Angelina Jolie en Brad Pitt geven groooote sommen geld aan de slachtoffers in Haïti... Goed voor die mensen, maar het gemenerikske in mij vraagt zich af of dat echt in de krant moet, en of ze het geven uit de goedheid hunner harten, of om in de pers te prijken... Nu, de dutsen ginder kunnen er maar goed mee zijn!
...maar ergens staat toch geschreven dat de linkerhand niet mag weten wat de rechter geeft??? Of is dat ouwerwets ? Wat volgens mij nog steeds waarheid is en blijft, dat is dat de kleine donatie van een arme sukkel véél méér waard is dan die grote sommen van die knoertrijken. Maar niet voor de dutsen in Haïti, want die kunnen uiteraard meer met die grote som dan met dat kleintje, ook al kwam dat veel spontaner en veel meer gemeend!

Och, het is niet aan ons dit alles af te meten (gelukkig maar)... Maar toch doen we het, steeds weer! Kijk gisteren, toen ik stond te wachten op Hendrik die me ging meevoeren naar Gent, stond daar een wagen met twee vreemdelingen in, onverlicht geparkeerd. Ik en iedereen bekeek dit een beetje argwanend... Nadien bleek dat ze gewoon stonden te wachten op hun zoontje die naar de logopedie was geweest... Maar eerlijk is eerlijk, we denken meteen slecht omdat het vreemden zijn. Ergens hebben we allemaal toch een beetje een rascistische reflex. Erg !

tot de volgende ?

Haïti

Image via Wikipedia

Ooit was dit de eerste slavenstaat, slaven die zich ontworsteld hadden aan het juk van de blanken. Met een beetje hulp van het klimaat en de besmettelijke tropische aandoeningen lukten zij er in zelfs het leger buiten te bonjouren...
Maar de ellende bleef, want het vrijgevochten land had geen mensen met een degelijke opleiding, hun enige rijkdom, de plantages gingen grotendeels teniet (Wie zou dat nog willen doen waarvoor je voorheen met de zweep werd geslagen?), en geen van de rijke blanke staten voelde zich in die tijd geroepen hulp te bieden, integendeel, deze blaam van de blanke superioriteit moest worden doodgezwegen.

Haïti is dan ook altijd een zeer arm land gebleven, de landbouwgrond kapot, regelmatig zeer zware klappen van het weer, met orkanen, en soms grote droogte, dan weer te overvloedige regen, zonder echte seizoenen... De laatste jaren zag men er mensen letterlijk aarde eten! Een heel klein beetje bloem in een deel aarde en koekjes bakken, voedt het niet het vult toch.

En nu dan nog eens daar boven op een verschrikkelijke aardbeving.
Net in de hoofdstad, waar miljoenen mensen opeengehokt zitten in krakkemikkige huisjes.
't Kan niet op.
Vandaag las ik een krantenhoofding: 100.000 doden in Haïti...
Ik heb in mijn leven als vakbondsmens heel wat betogingen meegemaakt, ook grote betogingen, met wel 80.000 deelnemers, een eindeloze zee van mensen die hele straten vulden... 100.000 doden dat is een onvoorstelbare massa ! Zet die hoop mensen in de staten te Brussel, en iedereen zal spreken van die enorme betoging, maar het zijn geen levenden meer, het is een hele zee van doden. Hele straten vol lijken, kilometers lang.10 naast elkaar rijen en rijen na elkaar.
Een onvoorstelbare hoop.Om ze op een ordentelijke manier te begraven, zou je normaliter dus 200.000 vierkante meter nodig hebben, of 20 hectaren, doden op een dag te begraven.
Natuurlijk zal men het niet zo doen, men zal massagraven gebruiken, waar men in lange sleuven de lijken zal in opstapelen en dan met een bulldozer de grond er over heen duwen.
Cru ?
Wellicht ben ik niet cru genoeg om u te doordringen van de omvang van de ramp !
Want dat is niet alles, eigenlijk zijn die doden misschien nog het best er van af gekomen! Want wie rest, die zit voor het grootste gedeelte zonder dak boven het hoofd, en zonder werk en zonder inkomen. Nu ja, werk is er, de boel opkuisen, en proberen weer een en ander op te bouwen, en telkens en telkens opnieuw nog hier en daar op een lijk stuiken. Die heropbouw zal grotendeels zonder betaling zijn, want eenieder zal in eerste instantie proberen weer zelf een stuk dak te hebben... Bouwmaterialen zullen in dat arme land hoofdzakelijk bestaan uit recupmateriaal...gebouwd met een lege maag.

En wij, wij kijken naar de beelden op TV, en zeggen "'t Is wel erg hé!", en in het beste geval storten wij wat voor de hulp...en daarmee is de kous af, wat onze kant betreft. En wat ze nu onlangs toonden en vertelden van de slachtoffers van de tsunami, waar heel wat gebieden nu beter zijn dan voor de ramp, zal wellicht van aard zijn om wat minder te geven, want wij moeten ze ginder toch niet verrijken op onze kosten zeker ? Voor alle zekerheid denken wij dan helemaal niet aan het feit dat onze rijke economie voor een groot stuk draait dank zij hun armoede!

Ik eet dolgraag ananas... Je kunt die tegenwoordig heel goedkoop kopen in de Aldi of zo, van die heel lekkere ananas, van het veld op je bord, dank zij vrachtvervoer per vliegtuig. Nog geen twee euro voor een ananas... Trek daar de winst eens vanaf die de Aldi (of een andere keten)daar op verienden... Reken dan de kosten van het vervoer (vliegtuig en vrachtwagen!), en bedenk dan eens wat die ananasboer ginder krijgt... Onze boeren klagen, maar zij hebben het goed in verhouding met die mensen daar... En ananas is een makkelijk en sprekend voorbeeld, maar we voeren ook van ginder de grondstoffen in waarop onze fabrieken werken, en betalen ginder zo weinig mogelijk, om hier zo veel mogelijk winst te maken...

Als ik de solden zie, dan doet mij dat pijn... - 70%.... en dan verkopen ze wellicht nog niet met verlies! Met andere woorden, wat zijn de winstmarges die wij aanrekenen aan die mensen van ginder achter?

Ergens is het heel gemakkelijk om hulp te sturen... We boeren ons rijk op hun ellende.

100.000 doden... een groot voetbalstadium bomvol...lijken...
Ergens zou dat toch op ons moeten drukken?

Wie of wat geeft ons het recht om hier zo breed te leven op de kap van hun armoede?
Wij leven niet in een democratie, we leven in een verdomd kapitalistisch systeem, en leven breed op de armoede van miljoenen mensen.
Kunnen we, mogen we dat blijven doen?
Is het echt zo'n wonder dat velen van die mensen proberen hier te geraken, hier in dat rijke Westen? Het is een wonder dat er nog maar zoveel sans-papiers zijn!

tot de volgende ?

en weer...sneeuw !

Image by Garrulus via Flickr

't Is weer goed aan het sneeuwen, 't zijn wel kleine vlokjes, maar ze vallen dik, en de baan ligt alweer wit...
Oh ja, herinner je je nog dat ik voorspelde dat het hier ging een ramp worden als ze met mazout kwamen? 't Was van dat ! Een auto reed zich muurvast in een poging voorbij de mazoutwagen te geraken. Ik heb met verwondering vastgesteld dat een auto met automatische versnellingsbak niet je dat is, in de sneeuw... Normaal kun je met je wagen in tweede te zetten, en heel zachtjes op te trekken wel een en ander forceren in de sneeuw, maar niet zo met een automatiek... Dat spel draait door en de wielen draaien meteen veel te snel om grip te krijgen!
Maar mijn gebuur had ondertussen al eens gebeld naar de stad, om van zijn oren te maken over het feit dat wij hier bijna niet buiten konden, en toen dat niet hielp rechtstreeks naar de Technische dienst van de stad...Die mannen kwamen kijken, juist op dat moment en zagen meteen dat alles hier muurvast kwam te zitten...En zo kwam er alras een bulldozer om ons te bevrijden.
Gek genoeg was het alleen hier, voor het grote veld, dat er zo'n grote problemen waren! Iets verder links en rechts was de toestand veel normaler en de weg berijdbaar(der).
Nu is alles hier ook normaal, en gisteren kon ik zonder problemen naar de Hobby-namiddag van ziekenzorg. We hebben niet veel gedaan, 't was nieuwjaar, en Monique had schuimwijn bij, en Yolande van die lekkere dunne nieuwjaarswafeltjes voor bij de koffie...Maar dat was nog niet alles, want ze hadden ook beslag bij om wafels te bakken... We hebben dus hoofdzakelijk gesmuld.En het is nog niet voorbij, want volgende maand gaan we ons voeten pas goed onder tafel steken, want dan zal Monique naar jaarlijkse gewoonte tracteren met een heerlijke maaltijd. 't Kan niet op... Eten is ook een hobby zeker ? Maar gezellig is het wel eens zo lekker bij elkaar te zitten keuvelen en smikkelen...
Alhoewel, gisteren kregen wij het lokaal maar niet warm... Een electrisch vuurtje er bij en de twee wafelijzers, en alles kwam in orde. (Met die schuimwijn leek het ook al wat warmer geworden)

Je ziet, we doen ons niet tekort!
Ondertussen sneeuwt het maar door, en de vlokken worden al een stuk groter, en de baan ligt almaar witter... 't Is me het winterke wel !

Het landschap is natuurlijk heerlijk mooi, zolang je er niet door moet. Het zijn nu net allemaal schilderijen van Valerius De Saedeleer van de Latemse School. Heerlijk poëtisch.
Ik ga stoppen, en wat genieten...

tot de volgende ?