Ramp

Gisteren hingen wij aan de radio, zaten bij de tv en keken op internet naar de laatste verschrikkelijke berichten uit St Gillis bij Dendermonde...
De eerste reactie is onbegrip: "Hoe krijgt iemand het in zijn koker om zo'n kleine onschuldige bloedjes van kinderen kwaad te doen?"
Er is niet echt een antwoord op, of toch misschien?
Je ziet immers dat dergelijke calamiteiten steeds meer gebeuren in onze Westerse "beschaving"...
We moeten toch eens beginnen nadenken wat er aan het mislopen is !
Ik denk dat het bij de opvoeding van de kinderen begint!
Daar loopt er blijkbaar iets fundamenteel scheef! Kijk maar eens in je krant, tv en andere media... Telkens weer hoor je dat jongeren gewelddadig zijn, ze werpen grote stenen van bruggen op passerende auto's of treinen, ze slaan buschauffeurs in een, ze vormen benden waar geen mens meer durft te passeren... Mocht ik nu een rechts element zijn, dan zou ik zeggen dat het merendeels vreemde elementen zijn, maar in feite gaat het gewoon over jonge mensen die het in onze maatschappij niet hebben kunnen waar maken. Dat daar een groter aandeel jongeren bij zit van vreemde origine heeft met diverse elementen te maken: 1) Zij beginnen veelal de school met een taalachterstand omdat ze thuis een totaal andere taal praten, 2) ze krijgen met hun vreemde naam minder makkelijk werk, 3)hun huidskleur wijkt veelal iets af, waardoor ze binnen onze maatschappij gestigmatiseerd zijn en nog enkele andere redenen...
Maar telkens weer botsen wij op de opvoeding van de kinderen...
Ik ga geen oordeel vormen over het feit dat de kinderen veelal niet meer thuis opgevoed worden, maar ik wil wijzen op de verschillende opvoedingsmethodes die de kinderen vanaf hun prille jeugd ondergaan en de verwarring die dit wel moet wekken bij hen. Wat zijn de regels als je om 7.00 uur van uit je bed in een kinderopvang wordt gezet, vanaf 17 uur bij Oma, om 18 uur thuis bij mama en papa, die moegewerkt en gestresseerd zijn door het verblijf in de files... In het weekend afwisselend bij de biologische vader en een ander moeder , of bij de echte mama en een nieuwe papa... die allemaal hun rechten laten gelden op het "bezit" van het kind, en eigenlijk vooral willen relaxen en ontspannen in het weekend, na de drukke week... Zijn ze iets ouder, dan landen ze bij oma en opa, naar de kleuterschool, weer oma en opa, weer kleuterschool, oma en opa, afgehaald door een moeë en gestresste mama, en voor de tv gezet tot slapenstijd...
Ieder van die middens heeft zijn eigen manier om de kinderen op te vangen en op te voeden, maar een heel deel bestaat er in hen vooral stil te houden en braaf te houden, en dus is de tv de opvoeder bij uitstek...
Buitenspelen is er niet meer bij, want je weet niet wie en wat er hier allemaal rondloopt...
De enige contacten met andere leeftijdsgenootjes is de school, en daar krijgen ze amper de tijd om via spel te leren samenleven, want ze moeten leren voor de grotemensenmaatschappij...
Kortom, een kind heeft gewoon de kans niet meer om kind te zijn... Hij moet vanaf het begin een minivolwassene zijn. Braaf en netjes in de rij.
Lekker ravotten, ruzie maken, vechten om de "pikorde" te bepalen in hun eigen wereld mag niet, want je mag niet pesten, niet vechten, niet... niet...niet
Niet ! Het grote orde woord voor het kind van kleuter zijn af tot aan de puberteit, waar hij of zij dan ongewoon scherp revolteert en probeert op extreme manier alsnog de verloren tijd in te halen en toch zijn plaats in de maatschappij te veroveren...
Op manieren die helemaal niet passen in de maatschappij, waardoor ze nog meer en meer in het verdomhoekje geduwd worden...
En wij schudden het hoofd en vragen ons af "hoe is het mogelijk?"
In plaats van ons af te vragen wat er verkeerd is gelopen, en vooral, wat hebben we verkeerd gedaan???? Of gewoon niet gedaan???

Ik heb al meer dan eens gepleit, en vraag het nu nog maar een keertje... Mag een kind eindelijk nog eens kind zijn met de kinderen???????????????????????????????????

Laat een kind eens de tijd en mogelijkheid om zelf zijn plaats te vinden in de wereld, met vallen en opstaan (en ga aub niet direct tussenkomen als ze eens ruzie maken ! Of als ze eens vallen en wenen!!! - laat ze op eigen tempo groot worden! mens worden !)

Ik ga niet gaan beweren dat je nooit eens zult tussenbeide moeten komen, maar je zult zien dat het hoogst zelden echt nodig zal zijn. Ik kom uit een generatie waar we als kind nog kind mochten zijn, en ik heb veel gevochten, maar wij zouden in die tijd nooit hebben geslagen op de bril van onze tegenstrever... Want het was niet de bedoeling hem te kwetsen, het was alleen de bedoeling om een plaatsje op te schuiven of je plaats te behouden in de rangorde onder kinderen... Als die groepen jongeren nu vechten, dan is het met de bedoeling te kwetsen, uit te schakelen... Want zij hebben nooit geleerd dat het in feite gaat over een rangorde, daarom vechten zij om uit te schakelen... zij kennen gewoon de tussenstap niet, die als je hem wel kent, een eindstap is...

Als je nu kinderen ziet vechten, dat is het een explosie van onbeheerste woede... Wij hadden dat uiterst zelden of nooit... Hoe kwaad wij ook waren, wij hadden een deel ingegroeide normen en waarden, opgebouwd in een groei naar volwassenheid. Zelfs woedend, over toeren, zouden wij die bril nooit kapotslaan, dat hoorde gewoon niet.

Maar er is nog iets mis met onze huidige opvoeding!
Ze ontspannen zich niet meer! Of ze zitten in het strikte gareel, of ze hangen voor de tv...
Heb je al eens een kind echt bekeken als hij voor de tv zit ?
Ze zitten echt verkrampt, een van de houdingen die ik heel veel observeer is met de knieën opgetrokken, de rug voorover gebogen, en het hoofd steunend op een hand, sommigen met de vingers in de mond om te nagelbijten...
Zo te zien is tv-kijken een verdomd zwaar werk!
Maar laat ons een kijken of jij zelf wel je eigen kunt ontspannen!
Je zit nu deze blog te lezen, en dat zal voor jou wellicht een ontspanning zijn. Dus zou ik mogen veronderstellen dat je ook je lichaam ontspant ?
Wil je eens na kijken aub ? Laat ons onderaan beginnen, met je tenen... Zijn je tenen ontspannen, of hou je ze ingetrokken ? en nu stilletjes naar boven, kijkend of alle spieren wel zo los mogelijk er bij hangend, voet, onderbeen, dijbeen, buikspieren, rugspieren armen, handen, schouders (! ook een moeilijke), nekspieren, kaakspieren, tong...gans het rijtje... En dan heel rustig helemaal uitademen, en helemaal inademen, met de buikademhaling, heel diep, heel traag en rustig... Voel je je nu niet beter ?
Nog niet echt happy ?
Dan heb ik voor jou nog een klein hulpmiddeltje... Midden op je voorhoofd, juist boven de neus, zo'n twee centimeter boven de grens van je neus en voorhoofd, zit een punt waar je zachtjes met je vinger op duwt (niet te hard, gewoon een lichte druk)...Hou dit zo'n half minuutje vol, en haal dan heel traag je vinger weg, zo traag dat je niet goed kunt zeggen wanneer je vinger eigenlijk niet eens meer je huid aanraakt... In de tao is dit het gelukspunt... Onthou dat als je weer eens depri bent, of zo gestresseerd dat je het niet meer ziet zitten...
Hoe voel je je nu ?

Leer het je kinderen ook maar, leer ze eens bewust ontspannen, bewust ademhalen, maar leg het niet op !!! Je dwingt hen al genoeg in allerlei garelen, doe het waar ze het zien, en het bijna onbewust zullen navolgen...

Oh ja, nog wat nieuwtjes van het thuisfront... De wasmachine van Veerle heeft de pijp aan Maarten gegeven. Gisteren ben ik dan ook met haar naar de electrozaak gereden, om een nieuwe machine te kopen... Vandaag gaan ze hem komen leveren. Ze heeft meteen ook een droogmachine bijgekocht, want ondanks ze ook ons huis erbij neemt als droogruimte, lukt ze er in de wintermaanden niet in de was van het gezin tijdig droog te krijgen... Vroeger droogde de was in mijn garage betrekkelijk snel, maar met de petroleumcrisis heb ik alle buizen heel degelijk geïsoleerd, en nu droogt het in mijn garage ook maar beetje bij beetje... Isoleren heeft duidelijk ook nadelen !

tot de volgende ?

snot(ver)valling

Sinds ik enige weken terug met een snotvalling was gezegend, heb ik nog steeds het gevoel dat heel mijne kop nog steeds vol snot (een grote verbetering hoor ik u al denken)...
Ikke dus op zoek naar alternatieve hulpmiddelen, en wat lees ik bij de beoefenaars van tao en zen en co? Je moet gewoon twee keer per dag een fijn sneetje verse gember opknabbelen, of bij gebrek daaraan een kwakje mosterd zo puur opeten...
Ik heb het nog niet geprobeerd, maar mijn geheugen (tussen al het snot in) zegt mij dat er inderdaad een verband is tussen pikant en lopende neus... Dus straks ga ik met een theelepeltje een schepje mosterd uit de pot scheppen, en de tao weer eens uitproberen...
Wedden dat het helpt ?
Oh ja, ik ontdekte in dezelfde speurtocht ook een middeltje tegen hoge bloeddruk, helemaal gratis en voor niets !
Je neemt het topje van je linker middenvinger vast, netjes aan weerszijden van je nagel, duwt er masserend op (dus duwen, niet duwen, duwen, niet duwen...) en ondertussen trek je ook nog wat aan die vinger. Na een tijdje doe je hetzelfde met je rechter middenvinger. Ik heb het geprobeerd, ik ben altijd nogal aan de hoge kant met mijn bloeddruk, neem er pillen voor, en ik heb mijn bloeddruk gemeten, dan de truuk met de vinger gedaan, en weer gemeten... Er is een spectaculair effect ! Volgens de richtlijnen kun je dit best regelmatig blijven doen, zodat het effect zo groot mogelijk is, en blijvend...
Je vindt dit ook terug in boeken over acupressuur !
Internet is voor wie de moeite wil nemen, een enorme bron van kennis en nuttige dingen... Ik heb gisteren ook een site gevonden met allerlei nuttige tips om ecologischer te wonen, lees spaarzamer, want gek genoeg is het meestal goedkoper om ecologisch te leven dan andersom... Dus ga ik nu eens op mijn gemak op die site gaan rondstruinen... Er lijken op het eerste zicht heerlijke en ook gekke dingen tussen te zitten, wellicht hoor je er nog van, en als het werkelijk de moeite loont, dan geef ik je het adres wel door !

Ik kreeg een reactie op mijn artikeltjes over tao, yoga en co... Dat ik er in slaagde dat nu eens gewoon nederlands te schrijven. Weet je, beste anoniem (lees Luc courgette), ik geloof niet zo erg in het volkomen overnemen van de werkelijk oosterse filosofie erachter... Dat is immers niet onze wereld, maar dat wil niet zeggen dat er geen enorme winstpunten in te rapen zijn, alleen moeten wij het dan wel vertalen naar onze wereld toe, het mag volgens mij geen geheimzinnig en ver van je bed dinges zijn! Ik poog er de dingen uit te halen die wij als westerling kunnen be-leven...
Ik zou je ook kunnen vertellen dat we ons moeten inbeelden dat er zo'n 5 cm onder onze navel een kamer is waarin wij alle kracht verzamelen (de nieren zijn héél belangrijk in tao), dat we die kracht laten doorstromen naar een soortgelijke kamer juist achter de onderste ribben, waar het gevoel gevoed wordt (adem en hartslag) en weer verder laten doorstromen naar nog zo'n kamer in onze hersenen, juist onder onze kruin naar voren toe gelegen, waar we de geestelijke kracht verzamelen en helende kracht en dergelijke, maar wij zijn niet zo ingesteld op het geestelijk inbeelden van kamers in ons body... dus probeer ik die dingen om te zetten in voor ons begrijpbare dingen, ga ik denken aan onze basis met nieren en darmen en dergelijke, ga ik naar hart en longen toe, en probeer de krachten van het verteren van mijn aardse voedsel (nieren en darmen) te beseffen, te voelen, hoe zij invloed uitoefenen op mijn hartslag, bloeddruk, ademhaling (eet eens heel (te) veel en kijk eens naar je moeizame ademhaling!) Laat dan het zuurstofrijke bloed uit je longen naar je hersenen gaan om daar je brein te doen werken op hoog en zelfs bovennatuurlijk niveau (genezende kracht, meditatie en zo meer)...
Dan vertel ik omzeggens hetzelfde maar in westerse gewone taal, op een manier zoals wij denken.
Ik wil niets afdoen van de mensen die er wel in slagen zich echt in te leven in die oosterse manier van denken, maar ik denk dat het veel nuttiger is om deze manier van leven en denken te integreren in onze manier van leven en denken...
Tao betekent "weg", in de zin van baan... Als je echter dieper op de tao ingaat, dan zie je in dat ze in feite steeds streven naar de middenweg, de gulden middenweg, geen hoogten, geen laagten. Vooral geen boosheid, maar liefde voor het leven en voor de mens...
Ik kan het niet verifiëren, maar ik las dat tao ook de enige filosofie of religie is die nooit oorlog voerde... Dat kan ook moeilijk anders, omdat het alleen naar evenwicht streeft en naar liefde voor het leven en de mens. Bovendien is tao geen instituut, dus zijn er ook geen machthebbers die zo vlug geneigd zijn al het mooie van een godsdienst om te zetten ten eigen gewin en tot hun eigen glorie en macht...

Daarom is tao niet alleen een filosofie voor oosterlingen, maar veeleer een levenshouding die door eenieder kan worden gedragen... Dat is ook de reden waarom ik de oosterse denkwijze poog om te zetten in onze taal.

Ik vind heel wat al heel leesbaar en verwerkbaar materiaal in The Barefoot Doctor... Die naar mijn gevoel alleen nog de fout maakt het net een beetje met geheimzinnigheid en mystiek te omkleden, maar dat is wellicht een beetje logisch, vermits hij er zijn beroep van heeft gemaakt. Als hij het sfeertje ervan weg doet, kan hij het niet meer verkopen, want dan wordt het gewoon gemeengoed, zoals het zou moeten zijn...

Ik noem het alleen nog bij zijn naam tao, omdat ik weet dat dit meer interesse wekt, en meer doet nadenken dan dat ik gewoon zou zeggen: Vanaf morgen begin je ieder mens die je tegenkomt te begroeten, terwijl je inwendig denkt "het is een goede mens, die helemaal geen kwaad in de zin heeft"... Je doet dit voortdurend, bij iedere mens die je tegenkomt, en je zult zien dat je na enkele dagen veel positiever staat tegenover de vreemde mens dan vroeger, je hebt jezelf overtuigd van het goede in de mens als dusdanig... Maar dat is tao ! En ik hou niet van zeggen dat je het Yin en Yang in evenwicht moet brengen, nee, ik vind het veel begrijpelijke te zeggen dat we eindelijk eens het goede in het leven, ons leven, en het leven rondom ons moeten laten primeren. Want nu hellen we steevast over naar het negatieve, het wantrouwen... dus moeten we echt een duwtje geven in de positieve richting, om het evenwicht uiteindelijk te vinden...Weet je wel, de middenweg...

We moeten dus gewoon eerbied hebben voor Het Leven... en dat wil ook zeggen dat we ondermeer onszelf moeten verzorgen, bewegen, bewust eten en drinken, rekening houdend met onze echte lichamelijke behoeften... Zodat we steeds het gevoel hebben in een perfecte body te zitten, en we leren de stress van ons af te zetten (dat gaat veel beter in een gezond lijf!)

Oh ja, nog een nieuwtje uit ons kleine leefwereldje... Je weet dat Veerle met haar voet in de plaaster zit, wegens een gebroken enkel ?? Welnu, onze Bart is nog eens gaan joggen, verzwikte zijn voet... en brak een beentje in de voet...Zit nu ook in de plaaster! Ik denk er over onze familienaam te wijzigen in de familie Brekebeen...
djudedju...

tot de volgende ??

Recessionista's

Voor mij een volkomen nieuw woord.
Gelukkig stond er én een foto én een woordje uitleg bij...
Blijkbaar had Saartje Vandendriessche een gewoon confectiekleedje aangetrokken om naar de chique galavoorstelling te gaan van de "Gouden Schoen"...
Dat zou een nieuwe trend zijn, en een trend moet nu in deze tijd ook meteen een naam krijgen...
Het woord zou een samenstelling zijn van recessie en fashion, gepersonaliseerd met het -ista er aan te hangen (wellicht recessionisto's voor mannen ???)
Het zou in deze slechte tijden niet meer passend zijn om met kleedjes die meer dan een maandloon (hun maandloon??? Dat moet nogal wat kosten die dingen!!) kosten.
Het past in deze tijden om soberder te leven... zou het devies zijn.
Niet dat ik bij Saartje direct denk aan sober, maar kom, modes worden nu eenmaal gelanceerd door publieke iconen... en dat is Saartje dan weer wel. (Eigenlijk wil ik al heel de tijd Sara schrijven, want ik vind het geen mens om een lief verkleinwoordje toe te kennen, maar och, ze loopt zo door het leven, dus...)
Maar het idee dat ze nu eindelijk eens zouden afzien van al die dure (en niet betere!) merkkledij, dat spreekt me dan wel aan, dus voor een keer : leve saartje (bij gebrek aan sympathiekeren, maar dat is een persoonlijke mening van een zagevent).

Ik had al opgemerkt dat ook bij de jeugd blijkbaar eindelijk die verfoeilijke mode van merkkledij wat aan het milderen is... Want ik weet heel wat gezinnen die zich pijn deden voor het aanschaffen van die dure gekke kledij, omdat zoontje- of dochtertjelief niet zouden "afsteken", en niet zouden gepest worden door de anderen...
Ik ben altijd zo gelukkig geweest dat mijn kinderen zich profileerden als anders, en toen al makkelijke kledij prefereerden boven merkkledij, en ze wilden niet in het rijtje lopen (van wie zouden ze dat mee hebben...)
Ik weet ook niet, maar ik neig eerder naar niet, dat Anny zou toegegeven hebben aan die goestjes naar merkkledij. Maar de vraag en dus ook de moeilijkheid is er nooit geweest.
Vroeger kon je zeggen: "Goedkoop is kwa koop", maar heel wat van die zogezegde merkkledij was én duur én niet deugdelijk... Het moest ook niet, want de bedoeling is niet dat je het jaaaren draagt, het is na een seizoentje al lang en breed démodé, en hoort alleen nog thuis in de afvalcontainer, of misschien nog in de container voor tweedehandskledij... voor de arme negertjes van China.

Voor mij hoeft kledij te passen (qua maat) en moet het makkelijk zitten. Ik draag dan ook omzeggens altijd slobberbroeken en slobbertruien, en voel me doodongelukkig als ik eens wat "deftigs" aan moet, want volgens de goegemeente is deftig iets wat strak zit, kleurloos is en helemaal niet makkelijk zit... (Ik praat voor mannen, voor vrouwen vervalt het aspect kleurloos veelal)...
Ook als ik schoenen ga kopen, dan zoek ik eerst en vooral naar schoenen met een brede leest en van zacht materiaal, zodat ik weet dat ik ze kan aantrekken, en dat ze meteen aan mijn voeten zitten alsof ze daar al vijf jaar zaten... Andere schoenen moet ik niet hebben. Veto !
Ik ben heel gelukkig dat ook mijn eega van dat idee is, en ook zij loopt voornamelijk rond in een trainingspak en een trainingsvestje... En ook zij zucht als ze eens wat anders moet aantrekken.
Wij zijn wellicht de slechtste klanten van modeboetieken die er denkbaar zijn, maar we zijn perfect gelukkig... en gemakkelijk !
Ik heb vandaag mijn haren gewassen, en meteen ook een andere trui aangetrokken, maar de diene die ik klaarlegde voor de was is zeker al vijftien en meer jaren oud... Heerlijk makkelijk, ruim en het geeft niet als ik eens mors met een of ander, 't is toch een oud ding.
Die me zo niet wil zien, doet maar zijn ogen even dicht tot hij voorbij gelopen is.
Geef toe, is er iets zaliger dan makkelijk zijn ?
Nee, volgens de boekjes moet je nodig ieder seizoen weer ander kledij aan doen, volgens de nieuwe mode en in de nieuwe kleurtjes... Een mens doet het niet, maar als je aandachtig de mode volgt, zie je dat nu en dan de oude snit weer terug komt ! Het zou lonen als je al je kledij zorgvuldig bewaarde, met de kledij van zegge twintig jaar kun je een heel lang mensenleven perfect in de mode zijn... Om maar te zeggen hoe idioot het allemaal is.
Wat mij persoonlijk heel sterk verwondert, is dat we desondanks toch beïnvloed worden door de modetrends.. Bij mij valt me dat meest op bij auto's... Ik herinner me nog heel goed hoe mooi we de "haaienvinnen" achteraan de auto's vonden, en hoe we ons nu afvragen wat we daar ooit in zagen...
Het is ook goed voor de economie dat er meer andere mensen zijn dan mensen van mijn kaliber, anders waren er nog meer textielbedrijven ter ziele... Maar toch zal ik nu niet meer veranderen, ik hou van mijn gemak en van mijn slobberkleren...
En ik heb nachtmerries als ik de prijzen zie van sommige van de kleedjes en pakken die je ziet in de etalages van die chique (???) boetieken...

Gisteren werd ons aller koningin Fabiola op de site van de VRT en van Gazet van Antwaarpen eventjes dood verklaard...
Kijk, daar droom ik van !
Ik zou graag mijn eigen doodsbericht en doodsprentje kunnen lezen...
Dat is immers de enige keer dat ze niets dan goeds van je zeggen.
Plots ben je de kerel die zonder enige fout of zonder enig gebrek al weldoende rondliep op een aardkloot die ons niet verdiende...
Stijn Streuvels heeft zo ook eens al de lof over zichzelf kunnen en mogen lezen, ze hadden hem ook dood verklaard toen hij nog blakend van gezondheid rondliep...
Gek, maar er is geen moment in je leven dat zo verheerlijkt wordt als op het moment dat je er niet meer bent.
En toch... we weten allemaal dat het deugd doet om eens bestoeft te worden!
Waarom zijn we dan zo karig met lof voor al wie rond ons loopt en leeft ?
Als kind krijg je nog wel eens een woordje van lof als je thuis komt met een goede puntenkaart, maar nadien? Noppes, niente, nada...
Het kost nochtans geen geld, het is een van de dingen die we gratis, zo maar, mild om ons heen zouden kunnen strooien, maar we vertikken het gewoon.
De reden ? Het is moeilijk te zeggen dat een ander goed is, want we vinden, diep in onszelf, dat alleen wijzelf het loven waard zijn... en misschien onze wederhelft ook nog een beetje, onze kroost zeker, maar al de rest ???
Willen we dat eens doorbreken, en eens zeggen tegen de buur, de collega, de vriend dat hij het zo goed gemaakt heeft ? Gewoon, eens het wierookvat vatten en een beetje zwaaien. Het hoeft niet te veel te zijn, want wierook en lof bedwelmen nogal... Gewoon een beetje, net genoeg om hem of haar gelukkig te maken.
Wedden dat dat geluk ook een beetje op u afstraalt ?

tot de volgende ?

Dierenliefde

Je zult al wel opgemerkt hebben dat ik behoor tot de massa mensen die van dieren houd... Maar ik ben geen fan van Gaia en Peta en ALF en dergelijke... Als het er op aan komt is het voor mij "slechts" een dier... Herinner je het feit dat ik ooit een kat moest doodrijden, omdat ik geen verkeersongeval wilde en kon veroorzaken. Maar het doet me nog steeds ergens pijn, en ik moet er maar aan denken om weer het afgrijselijke geluid van een kat onder je wielen te moeten horen...

De hierboven genoemde organisaties willen echter mensenrechten toekennen aan de dieren, let op, zij camoufleren het onder de noemer dierenrechten, maar in werkelijkheid geven ze het identieke rechten als aan ons zelf...

En dan zit ik voor mijn TV, te kijken naar een uitzending over "grote katten", en zie hoe een familie cheeta's een antilope pakt, en nog terwijl de moeder het beestje wurgt, zijn de jongen al begonnen het levend op te vreten...
Ik weet wel, het is de natuur, maar plezant vind ik het niet. Ik heb bewondering voor de snelheid, de tactische manier van jagen van de cheeta, maar dat wurgen en levend opvreten, dat spreekt me niet erg aan.
En dan steek ik mijzelf in het vel van Gaia of consorten... Moeten we niet een apart wildpark oprichten voor cheeta's, waar wij zorgvuldig en onder verdoving geslachte oude en ziekelijke antilopen voeren aan die sloebers van roofdieren? Of kunnen we ze niet omscholen tot vegetariërs, waarbij we hen voeden met supersnel lopende knolselders ?
Want dat is toch wat ze met ons als mensheid voor hebben?
En ze zwijgen momenteel nog als vermoord over het feit dat men ook bij planten heeft vastgesteld dat er reactievermogen is, dat ze zelfs op een of andere manier met elkaar communiceren en ga zo maar door... Maar wellicht zal dat het volgende actiepuntje worden... Als we het vlees ontwend zijn, gaan we ook de planten moeten laten omwille van hun rechten... en gaan we leren leven op volkomen artificieel gemaakte voedingsstoffen, vervaardigd in bedrijven die volkomen ecologisch en diervriendelijk zijn, en beplant met allerlei gewassen die ook recht hebben op hun plaatsje...
Je voelt met je ellebogen dat dit niet logisch is, niet kan... Wij zijn een deel van de natuur, we zijn omnivoren (die weliswaar in onze westerse wereld veel te veel vlees eten en te veel eten in het algemeen...), maar we zijn gebouwd op een systeem die een schakel is in het geheel.
We leven dus van de vruchten (plantaardig en dierlijk) van de aarde.
Het grootste probleem is dat wij, door ingrepen in de natuur, er in geslaagd zijn steeds meer kunstmatig te kweken voor onze bevoorrading, en daardoor een te explosieve aangroei als soort kennen. We wringen steeds meer en meer de natuur naar onze behoeften, en zien nu met schrik dat die natuur stilaan bezig is met daaraan kapot te gaan.
Ik ben wel akkoord met Gaia en co, dat we de dieren geen onnodig leed moeten bezorgen, maar stel me de vraag van waar tot waar dat loopt... Ik ken heel wat vinkenliefhebbers, je weet wel die in het seizoen met hun vink in een kooitje langs de baan zitten, de liedjes te tellen die het beestje produceert... Die mensen worden door heel wat natuurliefhebbers in het verdomhoekje gestopt, maar toch... Een vink in de natuur leeft amper 3, met veel geluk 4 jaar... Een vink in dat kooitje en 's winters in een volière, leeft meer dan 10 jaar...
Tanteke had nog een half jaar te leven, maximum !!!!... Ze zit nu in een home, op een klein kamertje, maar wordt verzorgd tot en met, en is dat half jaar al lang voorbij, en ziet er niet naar uit dat ze direct het bijltje erbij zal neerleggen... Iedereen is het er over eens dat het voor tanteke een ideale oplossing is, met alle kans op een goede oude dag... Mag dat niet voor de vink ???? Is dat dan dieronwaardig ?
Ik durf daar niet zo maar op te antwoorden. Ik weet wel dat die beestjes gesoigneerd en verzorgd worden tot en met, want het zijn de lievelingen van de vinkenier.
Net zoals tanteke gesoigneerd wordt door de verpleegsters met dienst, met dat verschil dat de vinkenier er ook nog een portie liefde bij doet...
Ik las ook een artikel over kippen... Uit het onderzoek bleek dat de kippen in een batterij minder stress kenden dan de kippen met een uitloop...
Ik vind dat een beetje normaal... Die kippen kennen niets anders, hebben dus ook geen andere verlangens, en hebben daar eten en drinken en hoeven niet te jagen en te jachten om aan een "karige bete broods" te geraken... De kippen met een uitloop moeten zich haasten en reppen om tijdig bij de voederbak te zijn, voor de anderen alles hebben opgepikt, en leven steeds met een half oog op de lucht boven hen, want vandaar komen de roofvogels en het gevaar...

En zo komen wij op de vraag wat is geluk ? Of het nu het geluk is van een dier of van de mens ???
Als mens maken wij daar een abstract begrip van, maar voor een dier of een heel simpel natuurmensje, is dat veeleer een synoniem van tevredenheid en rust... Iets wat wij al lang vergeten zijn, vooral omdat we niet meer weten wat rust is...

En zo kom ik weer tot het artikeltje van gisteren... De nood van de westerse mens op rust op ontspanning... En die hij steevast invult met lichamelijke beweging en gestresseerde reizen... Ik wil hem het recht op een reisje niet ontzeggen, integendeel, maar dat is niet "rust" niet "ontspanning"... Rust en ontspanning vinden we maar echt als we er in slagen te onthaasten. Als we iedere dag een tijd voorbehouden om eens werkelijk te niksen... Ons af te sluiten zelfs voor de gedachten die ons steeds weer besluipen en ons weer naar de wereld vol spanning voeren. In het begin is dit niet makkelijk... Een van de manieren om je geestelijk vrij te maken is mediteren. Ben je godsdienstig, dan heb je daarin mogelijkheden, ben je het niet, dan kun je mediteren over allerlei vraagstukken, zoals de vraag of een boom die omvalt in een bos waar niets of niemand is om het horen, ook lawaai maakt... of wat is het geluid als je klapt met één hand... Idioot, ja, maar het helpt je om de dagdagelijkse beslommeringen buiten te duwen en eens werkelijk te ontspannen... Als je de kans hebt, leg je dan neer op de vloer, ontspan bewust al je spieren, doe het in volgorde, eerst je benen, dan je armen en zo voorts, zo dat je zeker bent dat werkelijk alles los laat... en adem langzaam en die in en uit, met heel je buik (niet alleen met je borstkas !)... Wedden dat je in tien minuten al heel wat beter voelt ?
doen !

tot de volgende ?

De kleren maken de man...

Deze week zat ik op de Duitse tv-zender te kijken naar het skiën. Ik zag al springen, snelheid en ook een stukje bobsleeën...
Vooral het snelskiën hield al mijn aandacht gaande. Ik betrapte mijn eigen zichzelvens er voortdurend op dat ik zat te bidden dat ze toch niet zouden vallen. Die mannen duikelen de berg af aan snelheden van 140 en meer kilometers per uur, en gaan aan die snelheid nog wat bochtjes liggen maken...
Eentje kukelde toch om ver, gelukkig in het begin, dan gaan ze nog maar een goede 70 kilometers per uur... Gelukkig viel hij op zijn rug en zij, gleed tot tegen de nette die het parcours op sommige punten afschermden, en in een vloeiende beweging stond hij ook weer recht.
Niets gebeurd.
Maar hij stopte toch maar, niet van de pijn, niet van de schrik, maar gewoon, hij had geen kans meer om snel genoeg beneden te zijn...

Ik heb bij al die gelegenheden ook naar de kleren gekeken... Ik heb altijd geleerd dat de beste bescherming tegen de kou is: enkele lagen losse kledij boven elkaar, zodat je isolerende luchtlagen opbouwt.
Dat is allang verleden tijd.
Nu hebben ze thermopakken, die maar één laag hebben, maar van een speciale stof, die de warmte binnenhoudt, en de kou buiten. Dat moest wel, want dan kun je nauw aansluitende pakken maken, die minder luchtweerstand bieden, waardoor je nog enkele milliseconden vlugger de berg af kunt glijden...
Bij heel koude dagen deden wij vroeger twee paar echte wollen sokken boven elkaar aan, met onze voeten in normaal iets te ruime schoenen, weer het systeem van isolerende lagen aan het toepassen...
Nu hebben ze van die nauwaansluitende dingen aan hun voeten, die wellicht ook weer in een of andere speciale stof gemaakt zijn, en bovendien hebben ze nog een systeem er bij ingebouwd, waardoor het zweet er wel uit gaat, maar water er niet in kan... Eenzijdig lekke schoenen dus.
Op de olympische spelen zagen wij de zwemmers in speciale pakken, die in feite een nabootsing zijn van de structuur van een haaievel. Blijkt dat dit veel minder weerstand heeft in het water dan ons gewone mensenvelletje... Kun je ook weer enkele nanoseconden sneller...
Sneller...
Steeds maar sneller...
Ik heb een van de vorige blogs nog even herinnert aan de tijd dat Merckx de ronde won... Je moet eens opzoeken aan welke gemiddelde snelheid de tour toendertijd gewonnen werd ! En vergelijk dan eens aan welke gemiddelden de laatste tours gewonnen werden.
Als je daar gewoon naar kijkt, dan moet je tot de conclusie komen dat Merckx groot geluk had dat hij reed in een tijdvak van allemaal prutsers... Maar we weten allemaal dat het komt omdat de moderne fietsen lichter wegen, de banden beter lopen, de versnellingen veel soepeler zijn en beter aangepast, en ... de rennerspakjes heel wat minder luchtweerstand bieden... Zo rij je een stuk sneller dan Merckx in zijne tijd.
Sneller, alsmaar sneller

Ik heb in mijn peecee wat meer ram gestopt, waardoor hij weer een stuk sneller gaat, en in staat is de moderne bestanden op een adequate manier weer te geven, alhoewel, bij bepaalde videofilmpjes heb ik nog steeds wat moeite, want mijn processors en mijn huppeldepups zijn niet aangepast aan de nieuwe vereisten inzake snelheid, nodig voor de moderne peecee...
sneller, steeds maar sneller
Mijn eerste kwampjoetertje hier thuis had een harde schijf van 30 mega... Nu kun je daar zelfs geen windows meer op zetten... Met ander woorden je kunt er niets meer mee doen...

Heel onze maatschappij zit in een versnelling, die stilaan het menselijk verliest.
We zijn bezig sneller te gaan dan we geestelijk aan kunnen. De kans dat we over kop gaan is steeds groter en groter.
Geen wonder dat we steeds meer en meer mensen zien die tilt slaan, die het niet meer aan kunnen, die zich plots geestelijk gaan afsluiten van de huidige wereld...
Je hebt dat ook bij sommige mensen die misselijk worden op de achtbaan, of zelfs op een ouderwetse zwiermolen... Maar dat is gelukkig alleen een lichamelijk en snel voorbij gaand euvel...Iemand die echter geestelijke snelheid niet aan kan, en geestelijk misselijk wordt, daar is in veel gevallen niets meer mee aan te vangen... Reddeloos verloren voor onze maatschappij.

Misschien, heel misschien... Zouden we ze niet kunnen laten herstellen in die stukjes van de wereld waar ze nog niet gek zijn op snelheid ??? Ze gewoon laten leven op het ritme van de natuur, het natuurlijke ritme ?
Kunnen we dat niet inbouwen in ons systeem, dat we nu en dan echte pauzes, echte breaks hebben, waarin we breken met de snelheid ? Want nu moet je eens zien hoe ze zich "ontspannen", een rondje gaan lopen en kijken of ze hun eigen persoonlijke rekord niet kunnen beteren, op reis gaan met de auto, ver weg in zo'n kort mogelijke tijd en dan vlugvlug van het ene bezienswaardige naar het andere om toch zoveel mogelijk "genoten" te hebben... Of het oeverloos lang uitgestrekt gaan neerliggen in de zon om thuis te kunnen tonen dat uw vakantiebestemming veel sneller bruint...
Nee, eens echt ontspannen... alles uit je geest bannen, vertoeven in het zalige niets...
Waar denk je dat al die plotse interesse voor Zen en andere Oosterse meditatietechnieken op duiken??? Uit nood, grote nood, omdat wij westerlingen het onthaasten verleerd zijn.

Ik las een heel leuk bericht !!! Ik weet niet of ik over de grond moet gaan liggen rollen van de lach, of bittere tranen gaan zitten schreien !!!
Geleerde bollen (waarom nooit eens een geleerde kubus?) hebben ontdekt dat er in de gebieden waar er steeds minder mist is, de zon meer en beter de aarde kan bereiken, waardoor de aarde sneller opwarmt.
Lijkt logisch, maar waarom is er plots minder mist dan vroeger ?
Omdat de lucht veel zuiverder is !
Wat moeten we nu doen ?
Meer auto rijden om CO2 te produceren, of allemaal met de diesel er op uit om meer fijn stof te maken???
Of toch eindelijk gaan beseffen dat de aarde veel, veel , veeeeeel groter is dan wij allemaal samen, en dat klimaat onder haar bevoegdheid valt ???
Dat wij maar moeten ondergaan wat moeder aarde doet?
Ja zeker...

Hier, zie ik een klare hemel (opwarming? nee 't is verdomme koud!) en scherp afgetekende boomsilhouetten... Mooi !
Weet je, daar kan ik van genieten... Zo maar door het raam kijken, op niets denken, en genieten van de natuur, veilig in de warmte van mijn huisje... Meer moet dat niet zijn.

Vanmorgen heb ik plots vastgesteld dat al mijn morgens van gymnastiek eindelijk resulteren in een betere houding, zonder er te moeten op denken, zonder er een inspanning voor te doen. Ik wilde mijn bekken weer naar voor duwen om mijn rug recht te krijgen, en merkte, tot mijn eigen verbazing, dat mijn bekken al gekanteld stond...
Wellicht zal het nog niet heel de dag zo blijven, wellicht zal bij vermoeidheid mijn rug wel weer in zijn vervloekt boogje gaan staan, maar ik heb het gevoel dat ik een enorme stap heb gezet !
Leve de gymnastiek, leve de oefeningen in de ontspanning van je lichaam volgens de tao en de zen en dergelijke dingen... Verwacht nu niet mij te zien zitten in een lotushouding, ik zal dat wellicht nooit kunnen, ik ben en blijf een stijve hark...Maar ik heb geleerd, dagelijks via mijn turnen en via mijn ontspanningsoefeningen (meer gericht op lichamelijk ontspannen dan wel op geestelijk ontspannen), dat mijn lichaam zich beter en losser en vrijer voelt, als mijn lichaam er in lukt de spieren te vergeten, de botten te vergeten, en gewoon massa te zijn, zonder enige spanning. Dit kan maar mits een goede houding, want iedere verkeerde houding veroorzaakt spanning van spieren en/of botten... Maar gek genoeg moeten wij daaraan werken...
In onze maatschappij waar alles op snelheid, alles op prestatie is gericht, is men verleerd eens alles los te laten, alles, met inbegrip van de spieren en het skelet...

Ik begin het stilaan te kunnen, en kan het je aanraden... Ga gewoon op je stoel zitten, rechtop ! Niet met een holle rug, dus schuif je bekken iets naar voor, om het op zijn Vlaams te zeggen, schuif je dikke gat iets naar voor terwijl je rug blijft waar hij is. Hou je rug recht op, laat je hoofd iets naar boven gaan, alsof hij lichter is dan de lucht, maar hou hem recht, de kin iets naar binnen. Als je zo zit, laat dan de armen hangen, zodat je schouders en je borstkas breder worden, bevrijd van die spanning. Laat nu je spieren los, maar bewaar je houding. Je zult zien dat je geen of amper spieren nodig hebt om zo te blijven zitten. In het begin is het veel moeilijker je spieren te lossen dan je houding te bewaren... Gewoon je spieren en vlees laten hangen aan de kapstok van je rechtoppe skelet. Haal nu langzaam en die adem met je buik... Heerlijk toch dat je recht kunt zitten ? Eindelijk !!!

Tot de volgende, en ontspan je !!!

Mars

Sjongejongejonge, ze denken dat er nu toch leven zou zijn op Mars...
Is er één reden waarom er geen leven zou zijn?
Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat het heelal wemelt van het leven. Wat hier kan, kan uiteraard ook op andere plaatsen.
Niet dat ik direct een fan ben van groene of grijze mannetjes en meisjes, maar ik kan me geen enkele zinnige reden indenken waarom er op andere planeten geen leven zou zijn.
Of er nog veel "verstandige" soorten zijn (alhoewel, we vergelijken dan best niet met onze soort, want als we zien wat er momenteel allemaal gebeurt in het midden-Oosten en omgeving, dat pleit niet erg voor "verstand") weet ik niet, maar het zou me sterk verwonderen dat er geen zouden zijn.

En dan zit ik door te denken... Wij houden hier zo erg vast aan onze gewijde teksten (bijbel, koran, boeddha en ga zo maar door)... Hoe zou de ontwikkeling daar gegaan zijn ?
Ik kan me perfect voor stellen dat er soorten zijn die geen besef hebben van goed en kwaad zoals wij dat zien. Soorten die veel eer ingericht zijn zoals hier een mierennest of een bijenzwerm, waar alles gebeurt voor de gemeenschap... Stel dat je met zo'n soort in aanraking komt... Hoe zouden wij daar mee communiceren?
Als we kijken naar de talrijke filmpjes op tv over dergelijke onderwerpen, zien we dat ze allemaal wel iets menselijks hebben, en wonder boven wonder, ze praten allemaal Engels....
Het lijkt wel of onze fantasie dood loopt op het ogenblik dat we de grenzen van onze aarde overstijgen... En wellicht is dat ook werkelijk het geval ! We kennen immers maar dat, en al wat we kunnen fantaseren is ook op een of andere manier gebonden aan onze kennis. We kunnen gewoon niet verder gaan... Onze geest is daartoe veel te beperkt.
De kans is dan ook zeer groot, mochten we er ooit in slagen om naar andere werelden te reizen, dat we het "verstandelijke" leven niet eens als dusdanig zouden herkennen.
Wij denken bij verstand aan vuur, wiel, dingen maken, dingen gebruiken...Maar wie zegt dat dit de enige mogelijkheden zijn ? Dat zijn onze mogelijkheden, maar misschien ligt dat wel heel anders voor wezens die heel anders ontwikkelden op een heel andere wereld, met heel andere basisstoffen. Bij alles wat leven is denken wij ook aan zuurstof, en het is echt nog niet lang geleden dat de wereld der geleerden op de kop stond omdat men plots anaërobe beestjes had ontdekt.
Plots lijkt er ook leven mogelijk zonder zuurstof, zelfs hier op ons eigen wereldje...
Nee, onze fantasie schiet gewoon al te kort op ons eigen wereldje... Hoe zeer zullen wij dan fouten maken op andere werelden?
Zelfs het idee "beschaving" is iets wat wij projecteren op onszelf, ondanks het feit dat we blijkbaar nog heel ver af staan van een echte beschaving met eerbied en begrip voor alle anderen. Hoe zal het dan ook ooit lukken met totaal vreemden ? Waar bij wij op geen enkele manier een brug kunnen leggen naar een vertrouwde manier van denken ???
Nee, ik hoop dat we, voor we ooit echt de ruimte in kunnen, eindelijk zelf al tot een echte beschaving zijn gekomen... Als we daar ooit in lukken.

Gisteren ontving ik hier een mailtje met een verwijzing naar een filmpje over Molenbeek, een klein gemeentje in het Brusselse, gemaakt door en met een Marokkaanse reporter (vrouw), die haar nederlands even goed kent als haar Arabisch, maar die zich Belg voelt. Op het filmpje zie je hoe de reporters en de camera verjaagd worden door een Arabische marktkramer, die zich voorstelt als de baas van de gemeenschap op de markt. Het politiebureel is op de markt gelegen, maar de politie komt pas tussen na lang aandringen en hoog oplopen van de moeilijkheden... De politie probeert gewoon moeilijkheden te vermijden, en aanvaard daarvoor eigenlijk lijdzaam de houding van de Arabische inwoners. De Marokkaanse reporter vertelt verder dat zij bang wordt, omdat het fundamentalisme en de agressie steeds meer en meer escaleert, vooral bij de jongeren, en wijst er op dat heel wat van de oudere Islam's zelf bang zijn van die ontwikkeling...

Wat brengt mensen tot die agressie tegenover anderen?

Wat kunnen we doen om dat te doorbreken?

Ik moet hierop het antwoord schuldig blijven... Niet dat het antwoord zo moeilijk is, maar het is zo moeilijk uitvoerbaar... Het antwoord is immers gewoon: Liefde...
Maar ken jij veel mensen die bij het krijgen van een klets op hun gezicht, gedwee de andere wang aanbieden?
Nee, wij zijn veel meer mensen die zeggen: "Ah, hij doet dat, dan doe ik dat !, 't Zal hem leren!" Ook al weten we dat hij daardoor niet leert, in tegendeel...
Neem nu de strijd rond Gaza... De Hamas schiet voortdurend prutsraketjes af naar de Joden. Die maken zich kwaad en gaan ten strijde, met man en macht.
Plots zie je dat bijna heel de wereld compassie (?) krijgt met de mannen met de kleine prutsraketjes tegenover die loebassen met hun heel groot arsenaal aan gesofisticeerde wapens. En plots lijkt het in het collectieve geheugen uitgewist dat het wel die met hun prutsraketjes waren die voortdurend bleven schieten, ook als de anderen niets deden. Dat alleen al wijst er op dat we er zelfs niet eens in slagen om de zaak nuchter te bekijken, laat staan nuchter te behandelen ! We worden op een of andere manier partij in het geding. We stellen onszelf in de plaats van de underdog... En vergeten gemakshalve dat dat kleine keffertje heel scherpe tanden had in de vorm van terroristische aanslagen...
En eigenlijk weten we, dat hoe meer mensen er zich mee gaan moeien, hoe ingewikkelder het geheel wordt. De enige oplossing ligt in handen van de twee betrokken partijen.
Begrip, Liefde voor elkaar...
Maar daartoe moet je bereid zijn om allereerst het verleden te vergeten.

Wat zien we nu? Steeds meer mensen voelen zich geroepen om hun stem te laten horen, en over heel de wereld zie je betogingen voor de vrede uitlopen in agressie ???

Ik heb, gezien mijn beroepsverleden, heel veel betogingen meegemaakt, en één van de eerste punten die me bekommerde was telkens weer de zorg dat het niet uit de hand zou lopen, dat men niet zou toegeven aan de roep van agressoren die bij iedere betoging opdagen, met als enige doel geweld uit te lokken. Op iedere betoging zijn ze er ! En in veel gevallen lukken zij er in een deel van de massa mee te krijgen en de betoging te doen ontaarden in geweld. Wij hebben het bij onze betogingen steeds kunnen vermijden, omdat we er op voorzien waren en de deelnemers op voorhand verwittigden tegen die mensen.

Maar als ik nu de beelden zie op tv, dan lijkt het aantal van die agressoren steeds maar toe te nemen, en lijkt het hun steeds maar makkelijker om de rest mee te trekken in vlagen van geweld.

Het gekke is dat dit niet als geweld wordt voorgesteld, maar als uitingen van de volkswoede tegenover die of deze partij in het geding... Met andere woorden, de overheid neemt het geweld min of meer aan, en probeert zelfs dit geweld enigzins te vergoelijken...

Weten ze dan niet dat agressie als een sneeuwbol is ? Hoe langer je hem laat rollen, hoe groter hij wordt, en hoe rapper hij loopt...

We doen dus net het omgekeerde van het stoppen van de cirkel van geweld, we jagen hem aan !
Ik kan me ook niet ontdoen van de indruk dat alles nog wat opgezweept wordt door pers en tv, die heel mooie en spectaculaire beelden kunnen schieten van dit geweld... en het steevast ook weer in één bepaalde hoek duwen, zonder ook maar één poging om het ergens op een neutrale manier te duiden.

Ik kies niet, noch voor de ene, noch voor de andere partij. Gewoon omdat we door de voortdurende misleiding in dit geschil echt niet meer kunnen onderscheiden wie gelijk of ongelijk heeft. En eigenlijk heeft dit in de huidige stand van zaken ook geen echt belang meer, men jaagt gewoon het geweld steeds meer aan. Het besluit, het enige mogelijke besluit is dan ook, dat momenteel, geen enkele partij nog "zuiver" is. Beiden hebben schuld, beiden hebben recht. Ze moeten alleen eindelijk dat ook willen inzien en daarnaar handelen.

Alle externe bemiddelingspogingen gaan uit van het gelijk van een partij en de schuld van de ander... En zo lang je dat doet, maak je de strijd alleen nog erger.

Zoals het nu bezig is, en voortdurend aan het uitbreiden is, steeds verder en verder weg van het oorspronkelijke strijdtoneel, zit de kans er in dat we inderdaad bezig zijn te groeien naar de fout die we ondertussen al enkele malen hebben begaan, en de strijd opvoeren tot een wereldoorlog. Sommigen stellen dat de Koran agressief is, maar dat is niet echt zo, het zijn bepaalde predikers (imams) die de woorden op die manier uitleggen... We moeten maar in onze geschiedenis teruggaan om hetzelfde fenomeen te zien met de bijbel en de kruisvaarders en dergelijke, want we kunnen er een hele resem opnoemen.
Ook daar was het niet de godsdienst die de schuldige was, maar de predikers, die niet het geloof predikten maar hun eigen macht en glorie...

... en dan zouden wij al denken aan gaan naar andere werelden????

sjongejongejonge....

tot de volgende ?

Phaleonopsis

Tegenwoordig zal wel bijna iedereen weten dat dit een orchidee, om niet te zeggen dé orchidee...
Het is ongetwijfeld de makkelijkste van alle orchideeën om binnenshuis te houden en weer tot bloei te brengen. Er zijn nog enkele soorten die makkelijk haalbaar zijn, maar die vergen toch al enige groene vingers... De Phaleonopsis is alleen moeilijk van naam. Is hij uitgebloeid, dan knip je de bloeistengel af, zo dat nog twee à drie ogen overblijven... Daar uit groeit dan met een ietsjepietje geluk weldra een nieuwe bloeistengel op...
Mensen die ondanks alles toch nog miserie zouden hebben om deze plant goed te houden, hebben wellicht te kampen met te droge lucht in huis. Dat is makkelijk op te lossen ! Je neemt een onderschaaltje die enkele maten te groot is voor de bloempot, legt daar keitjes in, of nog liever argexbolletjes (gepofte kleibolletjes), giet daar water over, zodat de de bloempot amper het water raakt, of net niet. De watervoorraad zal verdampen, net onder de plant, en dat zal wellicht genoeg zijn om de plant netjes te kunnen over houden. Neem het onderschaaltje zo groot mogelijk! En geef geen water via dat onderschaaltje, maar bevochtig de orchidee in de bloempot zelf. Het schaaltje is er enkel voor de bevochtiging van de lucht !

Hoe kom ik aan dat onderwerp ?
Wel er was weer rommelmarkt in Kalken, van de basketclub van Laarne. Dat is een mooie en een gezellige rommelmarkt, waar we steeds naar toe gaan indien het mogelijk is. Eén van de sponsors levert er iedere keer bloemen om te verkopen, en die worden dan nog verkocht aan een zeer goedkope prijs. Het zijn potten met twee bloemstengels, aan 8 euro... Echt goedkoop, en je steunt er de ploeg ook nog mee.

Zodoende... kom ik er toe je te praten over de orchidee...

Ik heb reeds dikwijls deze rommelmarkt bezocht, maar nu ben ik er naar toe gereden met de gps. Ik vind het nog steeds een leuk speelding, en tot mijn verbazing weet hij telkens een kortere weg te vinden dan ik al deed... Zelfs in het terugkeren, toen ik dacht dat ik slimmer kon zijn zijn dan hij (bij mij zit er een mannenstem in !), bleek ik in werkelijkheid dezelfde afstand te hebben gedaan, maar veel trager omdat ik dan ook nog langs kleine weggetjes rijd... Slim machine !
Ik heb eens zitten lezen hoe dat in feite werkt, en het staat eigenlijk in verbinding met drie satellieten... Het grote wonder voor mij, is dat dit kleine bakje er in lukt die satellieten te bereiken, en op basis van die gegevens zijn plaats, zijn snelheid en de tijd te berekenen... Knappe mannen die dit hebben ontworpen.

We vinden tegenwoordig al die dingen zo gewoon, zo dagdagelijks, dat we ons helemaal niet meer verbazen over al de dingen die we gebruiken en zien benutten... Misschien doe ik dat nog wel, omdat ik nog uit de tijd kom waarin al die zaken ontstaan zijn... Ze zijn ooit nieuw, nagelnieuwe dingen geweest voor mij. De radio bestond al, maar ik was twaalf jaar oud toen de eerste TV in onze straat kwam, bij Mee en Pee, waar we dan ook met open mond gingen kijken naar de uitzendingen van onder meer de wereldtentoonstelling in Brussel in ...1958... Een halve eeuw geleden... We hebben vol verbazing de transistorradio's weten komen, de portatiefkes zoals we ze toen noemden. Dat waren nog behoorlijk zware dingen, maar in een ijltempo werden ze steeds maar kleiner en steeds maar lichter, tot... ze zowat weer verdwenen zijn uit het straatbeeld. Het is jaren geleden dat ik nog mensen zag flaneren langs de straat met een portatiefje in de hand... De FM golflengte kwam er toen ook, met veel betere ontvangst van de steeds modernere muziek. Dank zij dat portatiefke waren er toen ook de eerste vetkuiven (Elvis Presley) en de langharigen (de Beatles)... alhoewel, als je nu een foto bekijkt van die beatles, ze helemaal geen lang haar blijken te hebben... Wij zagen de landing op de maan, en Eddy Merckx die de tour won, krek op dezelfde dag, en ergens tussen al mijn boeken, moet hier dan ook nog een nummer liggen van het speciale tourkrantje van wijlen het dagblad "Het Volk", waarin in hetzelfde nummer zowel het wonder van een Belg die weer eens de tour won, en de mens die wandelde op de maan. In dat krantje waren dit duidelijk even grote wonderen...

Och, ik kan blijven op noemen, beginnen bij de wasmachine die we thuis hadden, waar je onderaan hout moest stoken (we moesten massa's stoofhout kappen voor dat ding!). Toch was het al een elektrisch ding, waarin een grote vleugel zat die heen en weer zwaaide, waardoor je de was en het sop telkens weer whoesj, whoesj, whoesj hoorde doen... Toen werd de was buiten gehangen op de wasdraad, en op de juiste tijd van de maand zag je dan heelder rijen drogende netjes afgekookte maandverbanden te drogen hangen... De was werd toen ook nog op den bleek gelegd, om netjes wit te trekken in de zon, werd de was uitgespreid op het gras... Stoomstrijkijzers waren er ook nog niet, en voor het strijken aan te vatten, haalde ons moeder stuk voor stuk de gewassen stukken uit de mand, legde die open en stak haar hand in een kom met water, en besprenkelde toen het wasgoed. Dan werd het stuk wasgoed opgevouwen en heel hard opgedraaid, met de bedoeling dat het vocht van de besprenkeling het volledige stuk afdoende zou bevochtigen om het te strijken... In het begin zag ik dat nog doen met "plakkers", gewone gietijzeren strijkijzers die op de kachel gewarmd werden... Een strijkplank was er ook nog niet, een oud deken werd strijkdeken, en werd op de keukentafel gelegd, en daar werd op gestreken. Ons moeder had dan een strijkijzer waar ze mee bezig was, terwijl het andere al stond heet te worden...
En dan ben jij verwonderd dat zelfs een stoomstrijkijzer door mij nog steeds met enige bewondering bekeken wordt ?
Nu laten ze de oude strijkijzers zoals we thuis hadden verkoperen, en die worden als een sieraad uit een ver verleden op de kast ten prijk gezet...
Ik zit alleen nog te wachten wanneer ze ons gaan oppakken, vergulden en in een étagère zetten... Homo fossilis... uitgestorven... zaagde te veel over de tijd van toen.

En toch is het voor mij geen zagen, het is ook geen heimwee...Nee, het ver- en bewondering voor wat de mens in die luttele jaren allemaal heeft gemaakt tot nut van iedereen... en te zelfdertijd minstens evenveel naar de knoppen heeft geholpen...
Begrijp jij dat ?
Ik niet dus.

...je zou denken dat ze toch beter zouden moeten weten????????


tot de volgende ?