Dierenliefde

Je zult al wel opgemerkt hebben dat ik behoor tot de massa mensen die van dieren houd... Maar ik ben geen fan van Gaia en Peta en ALF en dergelijke... Als het er op aan komt is het voor mij "slechts" een dier... Herinner je het feit dat ik ooit een kat moest doodrijden, omdat ik geen verkeersongeval wilde en kon veroorzaken. Maar het doet me nog steeds ergens pijn, en ik moet er maar aan denken om weer het afgrijselijke geluid van een kat onder je wielen te moeten horen...

De hierboven genoemde organisaties willen echter mensenrechten toekennen aan de dieren, let op, zij camoufleren het onder de noemer dierenrechten, maar in werkelijkheid geven ze het identieke rechten als aan ons zelf...

En dan zit ik voor mijn TV, te kijken naar een uitzending over "grote katten", en zie hoe een familie cheeta's een antilope pakt, en nog terwijl de moeder het beestje wurgt, zijn de jongen al begonnen het levend op te vreten...
Ik weet wel, het is de natuur, maar plezant vind ik het niet. Ik heb bewondering voor de snelheid, de tactische manier van jagen van de cheeta, maar dat wurgen en levend opvreten, dat spreekt me niet erg aan.
En dan steek ik mijzelf in het vel van Gaia of consorten... Moeten we niet een apart wildpark oprichten voor cheeta's, waar wij zorgvuldig en onder verdoving geslachte oude en ziekelijke antilopen voeren aan die sloebers van roofdieren? Of kunnen we ze niet omscholen tot vegetariërs, waarbij we hen voeden met supersnel lopende knolselders ?
Want dat is toch wat ze met ons als mensheid voor hebben?
En ze zwijgen momenteel nog als vermoord over het feit dat men ook bij planten heeft vastgesteld dat er reactievermogen is, dat ze zelfs op een of andere manier met elkaar communiceren en ga zo maar door... Maar wellicht zal dat het volgende actiepuntje worden... Als we het vlees ontwend zijn, gaan we ook de planten moeten laten omwille van hun rechten... en gaan we leren leven op volkomen artificieel gemaakte voedingsstoffen, vervaardigd in bedrijven die volkomen ecologisch en diervriendelijk zijn, en beplant met allerlei gewassen die ook recht hebben op hun plaatsje...
Je voelt met je ellebogen dat dit niet logisch is, niet kan... Wij zijn een deel van de natuur, we zijn omnivoren (die weliswaar in onze westerse wereld veel te veel vlees eten en te veel eten in het algemeen...), maar we zijn gebouwd op een systeem die een schakel is in het geheel.
We leven dus van de vruchten (plantaardig en dierlijk) van de aarde.
Het grootste probleem is dat wij, door ingrepen in de natuur, er in geslaagd zijn steeds meer kunstmatig te kweken voor onze bevoorrading, en daardoor een te explosieve aangroei als soort kennen. We wringen steeds meer en meer de natuur naar onze behoeften, en zien nu met schrik dat die natuur stilaan bezig is met daaraan kapot te gaan.
Ik ben wel akkoord met Gaia en co, dat we de dieren geen onnodig leed moeten bezorgen, maar stel me de vraag van waar tot waar dat loopt... Ik ken heel wat vinkenliefhebbers, je weet wel die in het seizoen met hun vink in een kooitje langs de baan zitten, de liedjes te tellen die het beestje produceert... Die mensen worden door heel wat natuurliefhebbers in het verdomhoekje gestopt, maar toch... Een vink in de natuur leeft amper 3, met veel geluk 4 jaar... Een vink in dat kooitje en 's winters in een volière, leeft meer dan 10 jaar...
Tanteke had nog een half jaar te leven, maximum !!!!... Ze zit nu in een home, op een klein kamertje, maar wordt verzorgd tot en met, en is dat half jaar al lang voorbij, en ziet er niet naar uit dat ze direct het bijltje erbij zal neerleggen... Iedereen is het er over eens dat het voor tanteke een ideale oplossing is, met alle kans op een goede oude dag... Mag dat niet voor de vink ???? Is dat dan dieronwaardig ?
Ik durf daar niet zo maar op te antwoorden. Ik weet wel dat die beestjes gesoigneerd en verzorgd worden tot en met, want het zijn de lievelingen van de vinkenier.
Net zoals tanteke gesoigneerd wordt door de verpleegsters met dienst, met dat verschil dat de vinkenier er ook nog een portie liefde bij doet...
Ik las ook een artikel over kippen... Uit het onderzoek bleek dat de kippen in een batterij minder stress kenden dan de kippen met een uitloop...
Ik vind dat een beetje normaal... Die kippen kennen niets anders, hebben dus ook geen andere verlangens, en hebben daar eten en drinken en hoeven niet te jagen en te jachten om aan een "karige bete broods" te geraken... De kippen met een uitloop moeten zich haasten en reppen om tijdig bij de voederbak te zijn, voor de anderen alles hebben opgepikt, en leven steeds met een half oog op de lucht boven hen, want vandaar komen de roofvogels en het gevaar...

En zo komen wij op de vraag wat is geluk ? Of het nu het geluk is van een dier of van de mens ???
Als mens maken wij daar een abstract begrip van, maar voor een dier of een heel simpel natuurmensje, is dat veeleer een synoniem van tevredenheid en rust... Iets wat wij al lang vergeten zijn, vooral omdat we niet meer weten wat rust is...

En zo kom ik weer tot het artikeltje van gisteren... De nood van de westerse mens op rust op ontspanning... En die hij steevast invult met lichamelijke beweging en gestresseerde reizen... Ik wil hem het recht op een reisje niet ontzeggen, integendeel, maar dat is niet "rust" niet "ontspanning"... Rust en ontspanning vinden we maar echt als we er in slagen te onthaasten. Als we iedere dag een tijd voorbehouden om eens werkelijk te niksen... Ons af te sluiten zelfs voor de gedachten die ons steeds weer besluipen en ons weer naar de wereld vol spanning voeren. In het begin is dit niet makkelijk... Een van de manieren om je geestelijk vrij te maken is mediteren. Ben je godsdienstig, dan heb je daarin mogelijkheden, ben je het niet, dan kun je mediteren over allerlei vraagstukken, zoals de vraag of een boom die omvalt in een bos waar niets of niemand is om het horen, ook lawaai maakt... of wat is het geluid als je klapt met één hand... Idioot, ja, maar het helpt je om de dagdagelijkse beslommeringen buiten te duwen en eens werkelijk te ontspannen... Als je de kans hebt, leg je dan neer op de vloer, ontspan bewust al je spieren, doe het in volgorde, eerst je benen, dan je armen en zo voorts, zo dat je zeker bent dat werkelijk alles los laat... en adem langzaam en die in en uit, met heel je buik (niet alleen met je borstkas !)... Wedden dat je in tien minuten al heel wat beter voelt ?
doen !

tot de volgende ?

De kleren maken de man...

Deze week zat ik op de Duitse tv-zender te kijken naar het skiën. Ik zag al springen, snelheid en ook een stukje bobsleeën...
Vooral het snelskiën hield al mijn aandacht gaande. Ik betrapte mijn eigen zichzelvens er voortdurend op dat ik zat te bidden dat ze toch niet zouden vallen. Die mannen duikelen de berg af aan snelheden van 140 en meer kilometers per uur, en gaan aan die snelheid nog wat bochtjes liggen maken...
Eentje kukelde toch om ver, gelukkig in het begin, dan gaan ze nog maar een goede 70 kilometers per uur... Gelukkig viel hij op zijn rug en zij, gleed tot tegen de nette die het parcours op sommige punten afschermden, en in een vloeiende beweging stond hij ook weer recht.
Niets gebeurd.
Maar hij stopte toch maar, niet van de pijn, niet van de schrik, maar gewoon, hij had geen kans meer om snel genoeg beneden te zijn...

Ik heb bij al die gelegenheden ook naar de kleren gekeken... Ik heb altijd geleerd dat de beste bescherming tegen de kou is: enkele lagen losse kledij boven elkaar, zodat je isolerende luchtlagen opbouwt.
Dat is allang verleden tijd.
Nu hebben ze thermopakken, die maar één laag hebben, maar van een speciale stof, die de warmte binnenhoudt, en de kou buiten. Dat moest wel, want dan kun je nauw aansluitende pakken maken, die minder luchtweerstand bieden, waardoor je nog enkele milliseconden vlugger de berg af kunt glijden...
Bij heel koude dagen deden wij vroeger twee paar echte wollen sokken boven elkaar aan, met onze voeten in normaal iets te ruime schoenen, weer het systeem van isolerende lagen aan het toepassen...
Nu hebben ze van die nauwaansluitende dingen aan hun voeten, die wellicht ook weer in een of andere speciale stof gemaakt zijn, en bovendien hebben ze nog een systeem er bij ingebouwd, waardoor het zweet er wel uit gaat, maar water er niet in kan... Eenzijdig lekke schoenen dus.
Op de olympische spelen zagen wij de zwemmers in speciale pakken, die in feite een nabootsing zijn van de structuur van een haaievel. Blijkt dat dit veel minder weerstand heeft in het water dan ons gewone mensenvelletje... Kun je ook weer enkele nanoseconden sneller...
Sneller...
Steeds maar sneller...
Ik heb een van de vorige blogs nog even herinnert aan de tijd dat Merckx de ronde won... Je moet eens opzoeken aan welke gemiddelde snelheid de tour toendertijd gewonnen werd ! En vergelijk dan eens aan welke gemiddelden de laatste tours gewonnen werden.
Als je daar gewoon naar kijkt, dan moet je tot de conclusie komen dat Merckx groot geluk had dat hij reed in een tijdvak van allemaal prutsers... Maar we weten allemaal dat het komt omdat de moderne fietsen lichter wegen, de banden beter lopen, de versnellingen veel soepeler zijn en beter aangepast, en ... de rennerspakjes heel wat minder luchtweerstand bieden... Zo rij je een stuk sneller dan Merckx in zijne tijd.
Sneller, alsmaar sneller

Ik heb in mijn peecee wat meer ram gestopt, waardoor hij weer een stuk sneller gaat, en in staat is de moderne bestanden op een adequate manier weer te geven, alhoewel, bij bepaalde videofilmpjes heb ik nog steeds wat moeite, want mijn processors en mijn huppeldepups zijn niet aangepast aan de nieuwe vereisten inzake snelheid, nodig voor de moderne peecee...
sneller, steeds maar sneller
Mijn eerste kwampjoetertje hier thuis had een harde schijf van 30 mega... Nu kun je daar zelfs geen windows meer op zetten... Met ander woorden je kunt er niets meer mee doen...

Heel onze maatschappij zit in een versnelling, die stilaan het menselijk verliest.
We zijn bezig sneller te gaan dan we geestelijk aan kunnen. De kans dat we over kop gaan is steeds groter en groter.
Geen wonder dat we steeds meer en meer mensen zien die tilt slaan, die het niet meer aan kunnen, die zich plots geestelijk gaan afsluiten van de huidige wereld...
Je hebt dat ook bij sommige mensen die misselijk worden op de achtbaan, of zelfs op een ouderwetse zwiermolen... Maar dat is gelukkig alleen een lichamelijk en snel voorbij gaand euvel...Iemand die echter geestelijke snelheid niet aan kan, en geestelijk misselijk wordt, daar is in veel gevallen niets meer mee aan te vangen... Reddeloos verloren voor onze maatschappij.

Misschien, heel misschien... Zouden we ze niet kunnen laten herstellen in die stukjes van de wereld waar ze nog niet gek zijn op snelheid ??? Ze gewoon laten leven op het ritme van de natuur, het natuurlijke ritme ?
Kunnen we dat niet inbouwen in ons systeem, dat we nu en dan echte pauzes, echte breaks hebben, waarin we breken met de snelheid ? Want nu moet je eens zien hoe ze zich "ontspannen", een rondje gaan lopen en kijken of ze hun eigen persoonlijke rekord niet kunnen beteren, op reis gaan met de auto, ver weg in zo'n kort mogelijke tijd en dan vlugvlug van het ene bezienswaardige naar het andere om toch zoveel mogelijk "genoten" te hebben... Of het oeverloos lang uitgestrekt gaan neerliggen in de zon om thuis te kunnen tonen dat uw vakantiebestemming veel sneller bruint...
Nee, eens echt ontspannen... alles uit je geest bannen, vertoeven in het zalige niets...
Waar denk je dat al die plotse interesse voor Zen en andere Oosterse meditatietechnieken op duiken??? Uit nood, grote nood, omdat wij westerlingen het onthaasten verleerd zijn.

Ik las een heel leuk bericht !!! Ik weet niet of ik over de grond moet gaan liggen rollen van de lach, of bittere tranen gaan zitten schreien !!!
Geleerde bollen (waarom nooit eens een geleerde kubus?) hebben ontdekt dat er in de gebieden waar er steeds minder mist is, de zon meer en beter de aarde kan bereiken, waardoor de aarde sneller opwarmt.
Lijkt logisch, maar waarom is er plots minder mist dan vroeger ?
Omdat de lucht veel zuiverder is !
Wat moeten we nu doen ?
Meer auto rijden om CO2 te produceren, of allemaal met de diesel er op uit om meer fijn stof te maken???
Of toch eindelijk gaan beseffen dat de aarde veel, veel , veeeeeel groter is dan wij allemaal samen, en dat klimaat onder haar bevoegdheid valt ???
Dat wij maar moeten ondergaan wat moeder aarde doet?
Ja zeker...

Hier, zie ik een klare hemel (opwarming? nee 't is verdomme koud!) en scherp afgetekende boomsilhouetten... Mooi !
Weet je, daar kan ik van genieten... Zo maar door het raam kijken, op niets denken, en genieten van de natuur, veilig in de warmte van mijn huisje... Meer moet dat niet zijn.

Vanmorgen heb ik plots vastgesteld dat al mijn morgens van gymnastiek eindelijk resulteren in een betere houding, zonder er te moeten op denken, zonder er een inspanning voor te doen. Ik wilde mijn bekken weer naar voor duwen om mijn rug recht te krijgen, en merkte, tot mijn eigen verbazing, dat mijn bekken al gekanteld stond...
Wellicht zal het nog niet heel de dag zo blijven, wellicht zal bij vermoeidheid mijn rug wel weer in zijn vervloekt boogje gaan staan, maar ik heb het gevoel dat ik een enorme stap heb gezet !
Leve de gymnastiek, leve de oefeningen in de ontspanning van je lichaam volgens de tao en de zen en dergelijke dingen... Verwacht nu niet mij te zien zitten in een lotushouding, ik zal dat wellicht nooit kunnen, ik ben en blijf een stijve hark...Maar ik heb geleerd, dagelijks via mijn turnen en via mijn ontspanningsoefeningen (meer gericht op lichamelijk ontspannen dan wel op geestelijk ontspannen), dat mijn lichaam zich beter en losser en vrijer voelt, als mijn lichaam er in lukt de spieren te vergeten, de botten te vergeten, en gewoon massa te zijn, zonder enige spanning. Dit kan maar mits een goede houding, want iedere verkeerde houding veroorzaakt spanning van spieren en/of botten... Maar gek genoeg moeten wij daaraan werken...
In onze maatschappij waar alles op snelheid, alles op prestatie is gericht, is men verleerd eens alles los te laten, alles, met inbegrip van de spieren en het skelet...

Ik begin het stilaan te kunnen, en kan het je aanraden... Ga gewoon op je stoel zitten, rechtop ! Niet met een holle rug, dus schuif je bekken iets naar voor, om het op zijn Vlaams te zeggen, schuif je dikke gat iets naar voor terwijl je rug blijft waar hij is. Hou je rug recht op, laat je hoofd iets naar boven gaan, alsof hij lichter is dan de lucht, maar hou hem recht, de kin iets naar binnen. Als je zo zit, laat dan de armen hangen, zodat je schouders en je borstkas breder worden, bevrijd van die spanning. Laat nu je spieren los, maar bewaar je houding. Je zult zien dat je geen of amper spieren nodig hebt om zo te blijven zitten. In het begin is het veel moeilijker je spieren te lossen dan je houding te bewaren... Gewoon je spieren en vlees laten hangen aan de kapstok van je rechtoppe skelet. Haal nu langzaam en die adem met je buik... Heerlijk toch dat je recht kunt zitten ? Eindelijk !!!

Tot de volgende, en ontspan je !!!

Mars

Sjongejongejonge, ze denken dat er nu toch leven zou zijn op Mars...
Is er één reden waarom er geen leven zou zijn?
Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat het heelal wemelt van het leven. Wat hier kan, kan uiteraard ook op andere plaatsen.
Niet dat ik direct een fan ben van groene of grijze mannetjes en meisjes, maar ik kan me geen enkele zinnige reden indenken waarom er op andere planeten geen leven zou zijn.
Of er nog veel "verstandige" soorten zijn (alhoewel, we vergelijken dan best niet met onze soort, want als we zien wat er momenteel allemaal gebeurt in het midden-Oosten en omgeving, dat pleit niet erg voor "verstand") weet ik niet, maar het zou me sterk verwonderen dat er geen zouden zijn.

En dan zit ik door te denken... Wij houden hier zo erg vast aan onze gewijde teksten (bijbel, koran, boeddha en ga zo maar door)... Hoe zou de ontwikkeling daar gegaan zijn ?
Ik kan me perfect voor stellen dat er soorten zijn die geen besef hebben van goed en kwaad zoals wij dat zien. Soorten die veel eer ingericht zijn zoals hier een mierennest of een bijenzwerm, waar alles gebeurt voor de gemeenschap... Stel dat je met zo'n soort in aanraking komt... Hoe zouden wij daar mee communiceren?
Als we kijken naar de talrijke filmpjes op tv over dergelijke onderwerpen, zien we dat ze allemaal wel iets menselijks hebben, en wonder boven wonder, ze praten allemaal Engels....
Het lijkt wel of onze fantasie dood loopt op het ogenblik dat we de grenzen van onze aarde overstijgen... En wellicht is dat ook werkelijk het geval ! We kennen immers maar dat, en al wat we kunnen fantaseren is ook op een of andere manier gebonden aan onze kennis. We kunnen gewoon niet verder gaan... Onze geest is daartoe veel te beperkt.
De kans is dan ook zeer groot, mochten we er ooit in slagen om naar andere werelden te reizen, dat we het "verstandelijke" leven niet eens als dusdanig zouden herkennen.
Wij denken bij verstand aan vuur, wiel, dingen maken, dingen gebruiken...Maar wie zegt dat dit de enige mogelijkheden zijn ? Dat zijn onze mogelijkheden, maar misschien ligt dat wel heel anders voor wezens die heel anders ontwikkelden op een heel andere wereld, met heel andere basisstoffen. Bij alles wat leven is denken wij ook aan zuurstof, en het is echt nog niet lang geleden dat de wereld der geleerden op de kop stond omdat men plots anaërobe beestjes had ontdekt.
Plots lijkt er ook leven mogelijk zonder zuurstof, zelfs hier op ons eigen wereldje...
Nee, onze fantasie schiet gewoon al te kort op ons eigen wereldje... Hoe zeer zullen wij dan fouten maken op andere werelden?
Zelfs het idee "beschaving" is iets wat wij projecteren op onszelf, ondanks het feit dat we blijkbaar nog heel ver af staan van een echte beschaving met eerbied en begrip voor alle anderen. Hoe zal het dan ook ooit lukken met totaal vreemden ? Waar bij wij op geen enkele manier een brug kunnen leggen naar een vertrouwde manier van denken ???
Nee, ik hoop dat we, voor we ooit echt de ruimte in kunnen, eindelijk zelf al tot een echte beschaving zijn gekomen... Als we daar ooit in lukken.

Gisteren ontving ik hier een mailtje met een verwijzing naar een filmpje over Molenbeek, een klein gemeentje in het Brusselse, gemaakt door en met een Marokkaanse reporter (vrouw), die haar nederlands even goed kent als haar Arabisch, maar die zich Belg voelt. Op het filmpje zie je hoe de reporters en de camera verjaagd worden door een Arabische marktkramer, die zich voorstelt als de baas van de gemeenschap op de markt. Het politiebureel is op de markt gelegen, maar de politie komt pas tussen na lang aandringen en hoog oplopen van de moeilijkheden... De politie probeert gewoon moeilijkheden te vermijden, en aanvaard daarvoor eigenlijk lijdzaam de houding van de Arabische inwoners. De Marokkaanse reporter vertelt verder dat zij bang wordt, omdat het fundamentalisme en de agressie steeds meer en meer escaleert, vooral bij de jongeren, en wijst er op dat heel wat van de oudere Islam's zelf bang zijn van die ontwikkeling...

Wat brengt mensen tot die agressie tegenover anderen?

Wat kunnen we doen om dat te doorbreken?

Ik moet hierop het antwoord schuldig blijven... Niet dat het antwoord zo moeilijk is, maar het is zo moeilijk uitvoerbaar... Het antwoord is immers gewoon: Liefde...
Maar ken jij veel mensen die bij het krijgen van een klets op hun gezicht, gedwee de andere wang aanbieden?
Nee, wij zijn veel meer mensen die zeggen: "Ah, hij doet dat, dan doe ik dat !, 't Zal hem leren!" Ook al weten we dat hij daardoor niet leert, in tegendeel...
Neem nu de strijd rond Gaza... De Hamas schiet voortdurend prutsraketjes af naar de Joden. Die maken zich kwaad en gaan ten strijde, met man en macht.
Plots zie je dat bijna heel de wereld compassie (?) krijgt met de mannen met de kleine prutsraketjes tegenover die loebassen met hun heel groot arsenaal aan gesofisticeerde wapens. En plots lijkt het in het collectieve geheugen uitgewist dat het wel die met hun prutsraketjes waren die voortdurend bleven schieten, ook als de anderen niets deden. Dat alleen al wijst er op dat we er zelfs niet eens in slagen om de zaak nuchter te bekijken, laat staan nuchter te behandelen ! We worden op een of andere manier partij in het geding. We stellen onszelf in de plaats van de underdog... En vergeten gemakshalve dat dat kleine keffertje heel scherpe tanden had in de vorm van terroristische aanslagen...
En eigenlijk weten we, dat hoe meer mensen er zich mee gaan moeien, hoe ingewikkelder het geheel wordt. De enige oplossing ligt in handen van de twee betrokken partijen.
Begrip, Liefde voor elkaar...
Maar daartoe moet je bereid zijn om allereerst het verleden te vergeten.

Wat zien we nu? Steeds meer mensen voelen zich geroepen om hun stem te laten horen, en over heel de wereld zie je betogingen voor de vrede uitlopen in agressie ???

Ik heb, gezien mijn beroepsverleden, heel veel betogingen meegemaakt, en één van de eerste punten die me bekommerde was telkens weer de zorg dat het niet uit de hand zou lopen, dat men niet zou toegeven aan de roep van agressoren die bij iedere betoging opdagen, met als enige doel geweld uit te lokken. Op iedere betoging zijn ze er ! En in veel gevallen lukken zij er in een deel van de massa mee te krijgen en de betoging te doen ontaarden in geweld. Wij hebben het bij onze betogingen steeds kunnen vermijden, omdat we er op voorzien waren en de deelnemers op voorhand verwittigden tegen die mensen.

Maar als ik nu de beelden zie op tv, dan lijkt het aantal van die agressoren steeds maar toe te nemen, en lijkt het hun steeds maar makkelijker om de rest mee te trekken in vlagen van geweld.

Het gekke is dat dit niet als geweld wordt voorgesteld, maar als uitingen van de volkswoede tegenover die of deze partij in het geding... Met andere woorden, de overheid neemt het geweld min of meer aan, en probeert zelfs dit geweld enigzins te vergoelijken...

Weten ze dan niet dat agressie als een sneeuwbol is ? Hoe langer je hem laat rollen, hoe groter hij wordt, en hoe rapper hij loopt...

We doen dus net het omgekeerde van het stoppen van de cirkel van geweld, we jagen hem aan !
Ik kan me ook niet ontdoen van de indruk dat alles nog wat opgezweept wordt door pers en tv, die heel mooie en spectaculaire beelden kunnen schieten van dit geweld... en het steevast ook weer in één bepaalde hoek duwen, zonder ook maar één poging om het ergens op een neutrale manier te duiden.

Ik kies niet, noch voor de ene, noch voor de andere partij. Gewoon omdat we door de voortdurende misleiding in dit geschil echt niet meer kunnen onderscheiden wie gelijk of ongelijk heeft. En eigenlijk heeft dit in de huidige stand van zaken ook geen echt belang meer, men jaagt gewoon het geweld steeds meer aan. Het besluit, het enige mogelijke besluit is dan ook, dat momenteel, geen enkele partij nog "zuiver" is. Beiden hebben schuld, beiden hebben recht. Ze moeten alleen eindelijk dat ook willen inzien en daarnaar handelen.

Alle externe bemiddelingspogingen gaan uit van het gelijk van een partij en de schuld van de ander... En zo lang je dat doet, maak je de strijd alleen nog erger.

Zoals het nu bezig is, en voortdurend aan het uitbreiden is, steeds verder en verder weg van het oorspronkelijke strijdtoneel, zit de kans er in dat we inderdaad bezig zijn te groeien naar de fout die we ondertussen al enkele malen hebben begaan, en de strijd opvoeren tot een wereldoorlog. Sommigen stellen dat de Koran agressief is, maar dat is niet echt zo, het zijn bepaalde predikers (imams) die de woorden op die manier uitleggen... We moeten maar in onze geschiedenis teruggaan om hetzelfde fenomeen te zien met de bijbel en de kruisvaarders en dergelijke, want we kunnen er een hele resem opnoemen.
Ook daar was het niet de godsdienst die de schuldige was, maar de predikers, die niet het geloof predikten maar hun eigen macht en glorie...

... en dan zouden wij al denken aan gaan naar andere werelden????

sjongejongejonge....

tot de volgende ?

Phaleonopsis

Tegenwoordig zal wel bijna iedereen weten dat dit een orchidee, om niet te zeggen dé orchidee...
Het is ongetwijfeld de makkelijkste van alle orchideeën om binnenshuis te houden en weer tot bloei te brengen. Er zijn nog enkele soorten die makkelijk haalbaar zijn, maar die vergen toch al enige groene vingers... De Phaleonopsis is alleen moeilijk van naam. Is hij uitgebloeid, dan knip je de bloeistengel af, zo dat nog twee à drie ogen overblijven... Daar uit groeit dan met een ietsjepietje geluk weldra een nieuwe bloeistengel op...
Mensen die ondanks alles toch nog miserie zouden hebben om deze plant goed te houden, hebben wellicht te kampen met te droge lucht in huis. Dat is makkelijk op te lossen ! Je neemt een onderschaaltje die enkele maten te groot is voor de bloempot, legt daar keitjes in, of nog liever argexbolletjes (gepofte kleibolletjes), giet daar water over, zodat de de bloempot amper het water raakt, of net niet. De watervoorraad zal verdampen, net onder de plant, en dat zal wellicht genoeg zijn om de plant netjes te kunnen over houden. Neem het onderschaaltje zo groot mogelijk! En geef geen water via dat onderschaaltje, maar bevochtig de orchidee in de bloempot zelf. Het schaaltje is er enkel voor de bevochtiging van de lucht !

Hoe kom ik aan dat onderwerp ?
Wel er was weer rommelmarkt in Kalken, van de basketclub van Laarne. Dat is een mooie en een gezellige rommelmarkt, waar we steeds naar toe gaan indien het mogelijk is. Eén van de sponsors levert er iedere keer bloemen om te verkopen, en die worden dan nog verkocht aan een zeer goedkope prijs. Het zijn potten met twee bloemstengels, aan 8 euro... Echt goedkoop, en je steunt er de ploeg ook nog mee.

Zodoende... kom ik er toe je te praten over de orchidee...

Ik heb reeds dikwijls deze rommelmarkt bezocht, maar nu ben ik er naar toe gereden met de gps. Ik vind het nog steeds een leuk speelding, en tot mijn verbazing weet hij telkens een kortere weg te vinden dan ik al deed... Zelfs in het terugkeren, toen ik dacht dat ik slimmer kon zijn zijn dan hij (bij mij zit er een mannenstem in !), bleek ik in werkelijkheid dezelfde afstand te hebben gedaan, maar veel trager omdat ik dan ook nog langs kleine weggetjes rijd... Slim machine !
Ik heb eens zitten lezen hoe dat in feite werkt, en het staat eigenlijk in verbinding met drie satellieten... Het grote wonder voor mij, is dat dit kleine bakje er in lukt die satellieten te bereiken, en op basis van die gegevens zijn plaats, zijn snelheid en de tijd te berekenen... Knappe mannen die dit hebben ontworpen.

We vinden tegenwoordig al die dingen zo gewoon, zo dagdagelijks, dat we ons helemaal niet meer verbazen over al de dingen die we gebruiken en zien benutten... Misschien doe ik dat nog wel, omdat ik nog uit de tijd kom waarin al die zaken ontstaan zijn... Ze zijn ooit nieuw, nagelnieuwe dingen geweest voor mij. De radio bestond al, maar ik was twaalf jaar oud toen de eerste TV in onze straat kwam, bij Mee en Pee, waar we dan ook met open mond gingen kijken naar de uitzendingen van onder meer de wereldtentoonstelling in Brussel in ...1958... Een halve eeuw geleden... We hebben vol verbazing de transistorradio's weten komen, de portatiefkes zoals we ze toen noemden. Dat waren nog behoorlijk zware dingen, maar in een ijltempo werden ze steeds maar kleiner en steeds maar lichter, tot... ze zowat weer verdwenen zijn uit het straatbeeld. Het is jaren geleden dat ik nog mensen zag flaneren langs de straat met een portatiefje in de hand... De FM golflengte kwam er toen ook, met veel betere ontvangst van de steeds modernere muziek. Dank zij dat portatiefke waren er toen ook de eerste vetkuiven (Elvis Presley) en de langharigen (de Beatles)... alhoewel, als je nu een foto bekijkt van die beatles, ze helemaal geen lang haar blijken te hebben... Wij zagen de landing op de maan, en Eddy Merckx die de tour won, krek op dezelfde dag, en ergens tussen al mijn boeken, moet hier dan ook nog een nummer liggen van het speciale tourkrantje van wijlen het dagblad "Het Volk", waarin in hetzelfde nummer zowel het wonder van een Belg die weer eens de tour won, en de mens die wandelde op de maan. In dat krantje waren dit duidelijk even grote wonderen...

Och, ik kan blijven op noemen, beginnen bij de wasmachine die we thuis hadden, waar je onderaan hout moest stoken (we moesten massa's stoofhout kappen voor dat ding!). Toch was het al een elektrisch ding, waarin een grote vleugel zat die heen en weer zwaaide, waardoor je de was en het sop telkens weer whoesj, whoesj, whoesj hoorde doen... Toen werd de was buiten gehangen op de wasdraad, en op de juiste tijd van de maand zag je dan heelder rijen drogende netjes afgekookte maandverbanden te drogen hangen... De was werd toen ook nog op den bleek gelegd, om netjes wit te trekken in de zon, werd de was uitgespreid op het gras... Stoomstrijkijzers waren er ook nog niet, en voor het strijken aan te vatten, haalde ons moeder stuk voor stuk de gewassen stukken uit de mand, legde die open en stak haar hand in een kom met water, en besprenkelde toen het wasgoed. Dan werd het stuk wasgoed opgevouwen en heel hard opgedraaid, met de bedoeling dat het vocht van de besprenkeling het volledige stuk afdoende zou bevochtigen om het te strijken... In het begin zag ik dat nog doen met "plakkers", gewone gietijzeren strijkijzers die op de kachel gewarmd werden... Een strijkplank was er ook nog niet, een oud deken werd strijkdeken, en werd op de keukentafel gelegd, en daar werd op gestreken. Ons moeder had dan een strijkijzer waar ze mee bezig was, terwijl het andere al stond heet te worden...
En dan ben jij verwonderd dat zelfs een stoomstrijkijzer door mij nog steeds met enige bewondering bekeken wordt ?
Nu laten ze de oude strijkijzers zoals we thuis hadden verkoperen, en die worden als een sieraad uit een ver verleden op de kast ten prijk gezet...
Ik zit alleen nog te wachten wanneer ze ons gaan oppakken, vergulden en in een étagère zetten... Homo fossilis... uitgestorven... zaagde te veel over de tijd van toen.

En toch is het voor mij geen zagen, het is ook geen heimwee...Nee, het ver- en bewondering voor wat de mens in die luttele jaren allemaal heeft gemaakt tot nut van iedereen... en te zelfdertijd minstens evenveel naar de knoppen heeft geholpen...
Begrijp jij dat ?
Ik niet dus.

...je zou denken dat ze toch beter zouden moeten weten????????


tot de volgende ?

Caroline van de sosjelisten

genee-rt zich, meer dan een beetje.
De oude krokodillen van de paartaai hebben haar teruggefloten.
Vroeger floten weleens mannen haar na, nu krokodillen.
Geen verbetering.
Vandaar: ze Gennez-rt zich verschrikkelijk.
Wil je je kind een naam geven, en het mag niet...djudedju
Zou Bertje nu bleiten?

Sorry, ik kon het niet laten, geef toe, ze heeft ook een naam die zich leent voor dergelijke woordspelletjes hé? Ik ga er in ieder geval patent op nemen, anders vertelt er een of andere komiek het in zijn eindejaarsrevue, en iedereen ligt plat met de gestolen mop.

Maar het is weer eens een symptoom van het verval van het ideeëngoed dat wild om zich heen woekert in alle politieke partijen... Het lijkt wel of ze geen ideeën meer hebben (wist ik al lang), ze slorpen overlopers van alle kleur en pluimage op, in de hoop dat ze stemmen bij brengen...
Vinden ze geen overlopers, dan nemen ze zangers en toneelspelers op, die zijn ook bekend, en brengen misschien ook een stemmetje op...
Net zoals in de dorpspolitiek, daar staat ieder inwonende dokter en veearts op de lijst, als ze zich daar ook maar een ietsje toe lenen, of toegeven aan de druk... Wie zou er nu niet stemmen voor zijne dokteur ? Je hebt die man wellicht ooit nog nodig ! Stel dat hij zegt: "Ah, jij hebt niet voor mij gestemd, dus verzorg ik u niet!"... lig je daar op apegapen met een politiek agerende dokter voor je...
Maar ik ben weer bezig over de polletiek... Net of er niets beter is ! Terwijl net alles beter is !
Toch is het omgekeerde van de huidige kleurloze en ideeënloze partijen ook niet alles.... Sommigen gaan dan weer zo ver dat ze met hun ideeëngoed onverdraagzaam zijn tegen een of ander gedeelte van de maatschappij... Wie geen lidkaart heeft, raakt nooit aan een postje bij...
Maar nu is dus het kleurloze in.
De sosjelisten zijn niet meer rood, maar eerder een roziggrijs, de tjeven zijn niet meer oranje, maar een oranjig grijs, de blauwe zijn niet meer blauw, maar juist, ja... en ga zo maar het rijtje af. En dan zijn deze partijen heel verwonderd dat de twee kliekskens die zich dan wel heel duidelijk en heel scherp (te scherp) profileren, bij de mensen in de smaak vallen !
Geef toe, wat zou jij nemen, een blauwe soep waar een lichtgrijze schimmel overheen zit, of een felblauwe die alles wil over deckeren? Een geelzwartgrijze NVA of een pikzwarte Vlaams belang? Schimmel trekt niet aan.
Wanneer gaan ze dat eindelijk eens inzien ?
Laat in hemelsnaam de sosjelisten weer eens echt de partij van de werkman worden, een snedige partij à la Anseele...
Laat de tjeven weer eens een echt Christelijke volkspartij worden, die achter het ideeëngoed van het evangelie staat en daar ook voor uitkomt !
Laat de liberalen weer eens echt liberaal zijn, zoals vroeger...
Maar neen, nu willen ze met hun ideeën vooral niemand voor de borst stoten.
Ze willen vooral niemand kwetsen...
En zo gaan ze ten strijde, zie je ze al lopen ? Met zwaarden die alle snede verloren hebben, en waar men voor alle zekerheid ook nog een kurk op de punt heeft geduwd, je mocht je tegenstander eens zeer doen...
Ze lopen op pantoffels, want ze willen niemand storen met het lawaai van marsjerende laarzen.
...Pantoffelhelden.

djudedju...

Oh Heer, vergeef het hen, ze weten niet wat ze doen ! (Echt waar, ze weten het, net zomin als u en ik, ook niet wat ze doen!)

Maar laat ik mijn kostbare tijd niet verbeuzelen aan beschimmelde partijen en politiekers...

Weet je wat ik mis? Mensen die nog echt hun gedacht durven te zeggen, recht voor de raap! Niet mensen kwetsen, maar eerlijk en vrank spreken...
Maar de ziekte die in de politiek zit, walmt uit over gans de maatschappij, een maatschappij die aan het zwalpen is, en die steeds meer en meer bestaat uit niemand kwetsen, niemand voor het hoofd stoten, alles toelaten om niet ambetant te zijn, toegeven aan de lusten en ver weg blijven van verantwoordelijkheid en normenbesef...
Decadentie noemde men zoiets vroeger.
Nu niet, want je kunt toch niet gaan vertellen dat de mensen zich moeten gaan herpakken ? Zie dat er eentje kwaad is ?
Nee, je schrijft je krantje vol met wetenswaardigheden over de nieuwste beha van Angelina Jolie, over de borstvergroting van miss huppeldepup, over het feit de Helmuth nog maar eens gaat trouwen en dergelijk belangrijke dingen voor de mensheid.
Oh ja, je schrijft ook nog wel eens over belangrijke dingen, je spreidt verschrikkelijke foto's van bloederige slachtoffers van de oorlog in Gaza, maar vermijdt de foto's waar men de kinderen (ook daar !) reeds wapens in de handen duwt om te gaan schieten op de Joodse agressors...Of de foto's van de helden die geëerd worden omdat ze zich zelf lieten ontploffen op een huwelijksfeest... Je toont alleen en schrijft alleen kwaad over één van de partijen, en poogt zelfs niet eens ook het standpunt van de ander te geven. We krijgen het zwaargecensureerde en zwaar geöriënteerde nieuws... naast de blote borstjes van juf Pierlewip die naast catechesejuffrouw ook nog hells angel is...
Och, je geeft op de tv ook nog duidingsprogramma's, waarbij vooraf duidelijk de richting van de duiding is bepaald... allemaal in het kader van de objectiviteit...
Of is dat nu net wat er niet meer is ?
Het is net als met de rechtspraak...
Vooraleer de rechtbank ooit tot een verdict is gekomen, is de dader al lang en breed veroordeeld door de media, allemaal in het kader van de objectieve voorlichting...of is dat de sensatie ?

Weet jij nog wat de waarheid is bij al de gebeurtenissen die je voorgekauwd krijgt als nieuws ? Ik niet meer... Ik poog zoveel mogelijk bronnen te raadplegen over de onderwerpen die me raken... en hoop dan min of meer tot een juist(er) beeld te komen van de feiten.

Weet je, als ik nu zie hoe alles georkestreerd wordt, dan begin ik nog veel meer dan vroeger te twijfelen aan wat men ons als geschiedenis voorschotelt... Dus ook over het verleden heb ik geen zekerheid meer...

Ik voel me als een ballonnetje, voortgejaagd door de winden...
En de enige zekerheid die ik heb, is dat ik eens zal stilliggen, dood, ergens op en in de aarde.
Al de rest is verkleurd, vertekend, en verwrongen...
We zien de wereld alleen maar door een stuk oneffen glas.
Het patroon in dat glas is getekend door de uiteindelijke machten over deze wereld.
Hou jij ze content en braaf, ik hou ze wel dom... geldt nu nog steeds, alleen zijn de spelers veranderd.

tot de volgende ?

Opgelet: Wilde kippen !

In mijn dierbre Oudenaarde is een hele heisa ontstaan rond het moorddadig afschieten van wilde kippen in de Blekerijstraat.
De dieren vormden een gevaar voor het verkeer .
??????????????????????????
't Zal wel aan mij liggen, maar ik zie niet goed in hoe een kip een gevaar kan opleveren voor het gewone wegverkeer ! Niet dat ik die beestjes met plezier onder mijn wielen wil krijgen, maar als een kip voor mijn wielen loopt, en ik omwille van het verkeer niet anders kan, dan is het exit kippetje... Jammer voor het beestje, maar je kunt toch geen ongeluk veroorzaken voor een kip, hoe mooi en hoe lief het beestje ook is... Zo heb ik al ooit eens een kat overhoop moeten rijden ook! Een tegenligger maakte uitwijken onmogelijk en een wagen achteraan, een bumperklever, maakte stoppen of vertragen onmogelijk... dus was het kattebeest requiem ...
Ik ben er eerlijk gezegd eventjes niet goed van geweest, en nu nog steeds hoor ik, telkens ik er aan denk, het geluid van mijn wielen over het beestje... Brrr.... Maar nog eens, de keuze is niet anders te maken... Je kunt geen mensenleven riskeren voor een beestje dat de wegcode niet respecteert. Hoe jammer ik dat ook vind.

Ik ben een kippenliefhebber, dus zal ik zeker niet opzettelijk zo'n beestje kwaad doen, maar een mens gaat voor. Waar ik wel mee akkoord ben, is dat men die beestjes niet moet gaan afschieten. Kippen kunnen gevangen worden. Hoef je niet af te schieten als een gevaarlijk dier.
Kippen zijn de facto niet gevaarlijk, ze zijn lief, leggen eieren en zijn heerlijk op je bord.

Het wondere is dat men steeds meer verwilderde kippen ziet, ondanks het feit dat al eens eerder de kippen bejaagd werden omwille van de vogelgriep. Er moeten dus lui zijn die hun kippen gewoon uit zetten... Dat dit vroeger zou gebeuren, zou ergens makkelijker te begrijpen zijn, toen kregen de kinderen met Pasen bij hun broodjes nog een papieren zakje met een levend kuikentje cadeau in de bakkerij, of in een andere winkel. Bij duizenden werden kuikentjes uitgedeeld, en veelal stierven die beestjes door een verkeerde behandeling of door de kou... Nu is dat gelukkig verboden, en komen er dus geen kuikentjes meer terecht bij mensen die er eigenlijk geen willen. Het zijn dus mensen die wel kuikens wilden, maar na een tijdje beu waren en in plaats van ze te doden en lekker op te eten, ze dan liever ergens lieten los lopen...waar ze verwilderen....

Waar je populaties ziet die er al enkele generaties lopen, kun je ook zien dat ze langzaam weer terug evolueren naar het bankivahoen, de wilde kip waaruit al die soorten tamme kippen geselecteerd werden. Nog maar eens een bewijs dat de natuur veel sterker is dan de mens...Als we de natuur ook maar even de kans laten...

Vanmorgen bij de dokter met Anny, midden in een gesprek, zie ik plots dat het stoffen rolluik voor zijn raam stuk is, of liever, de lat die het en recht en strak en te zelfdertijd ook het gewicht vormt om het naar beneden te doen hangen, is voor een gedeelte verschoven, zodat er aan een kant van dat gordijn een stuk metaal te veel hangt en aan de andere kant een stuk tekort... Ik kan natuurlijk niet laten te zeggen dat hij eens aan zijn gordijn gaat moeten werken... Hij kijkt een beetje verbouwereerd naar het gordijn en zegt dan "Ik had al gezien dat er een stuk tekort was, maar had niet gezien dat het alleen verschoven was. " Ik begin te lachen en zeg dat dit niet voor hem pleit, waarop hij ook in de lach schiet, en we daar alle drie met de slappe lach zitten over een stom gordijn...
Op de rit terug, vroeg Anny zich af wat die dokter nu van ons zit te denken...
We hebben in ieder geval zelden zo een goede behandeling van een dokter gekregen: vijf minuten spontaan en hartelijk lachen... Moest meer kunnen...

Alles is oké met haar, en we moeten nog verder de medicatie afbouwen. Dat is de enige dokter die ik ken, die telkens en telkens weer zit te kijken wat er nu weer kan verminderd worden... De meesten schrijven aldoor meer en meer brol voor.

Hij had al moeten lachen, toen we bij het binnen komen een gelukkig jaar wensten, en hij ons een goede gezondheid wenste, waarop ik zei dat hij tegen zijn winkel sprak... Ik denk toch dat de dokters mij een rare patiënt vinden... Ik kan het niet laten wat zever te verkopen... De meesten gaan daar gaan zitten jeremiaden, maar dat helpt toch geen mens, zeg gewoon hoe het is, en als je het kunt, lach dan maar met jezelf, dat doet goed. Je zelf te serieus nemen, daarvan wordt je een azijnpisser...

In het terugkeren hebben we ons geriskeerd om de baan te nemen over Schorisse, er waren werken, maar de borden waren weg, dus eens proberen... De borden weg, maar de werken niet... Dus hebben we een toeristisch baantje genomen door onze mooie Vlaamse Ardennen. Op een moment wist ik begot niet meer waar ik zat ! Maar mooi was het wel, langs al die krinkelende weggetjes door die mooie golvende landschappen...Heerlijk ! Het is inderdaad het mooiste stukje Vlaanderen.

Buiten is het maar droevig... grijze luchten en een grauwe nevel die de einder verdoezeld. Ze geven weeral regen voor de komende dagen. Toch zijn de dagen al weer merkbaar langer geworden, en krijg je al weer het gevoel dat we naar de lente stevenen... Heb je trouwens al eens opgemerkt dat herfst en winter de kortste seizoenen zijn ?
De winter duur maar 91 dagen (92 in een schrikkeljaar), de herfst maar 92, en lente en zomer elk 93 dagen... Niet een mirakels groot verschil, maar je hebt toch het gevoel dat die minder leuke seizoenen iets vlugger voorbij gaan... En alle baten helpen zei de boer, en hij piste in de zee en de zee liep over....

Ik ga stoppen, mijn vocabulaire is vandaag niet echt je dat... Doktersbezoek doet iets met een mens....

tot de volgende ?

De nieuwe bureaustoel

Gisteren zijn we dus gaan winkelen, eerst naar de Colruyt, en dan naar de Aldi om de bureaustoel in aanbieding te gaan kopen...
Natuurlijk krijg je geen zetel mee naar huis, je krijgt een bouwpakket mee naar huis. Met een summiere beschrijving of liever enkele tekeningen.
Zelfs zonder die "beschrijving" zou je zonder veel problemen de zetel kunnen assembleren, maar toch heb ik er moeite mee... Niet op technisch vlak, maar op lichamelijk vlak...
Het enige werkvlak waar je een dergelijk item kunt samensteken is ... de vloer. Dus ga je op je knieën zitten en haalt eerst alles uit de doos. (Let op ! er zit een bruine zak in, die je meteen openscheurt, vertwijfeld tussen de papiersnippers gaat zitten roeren om te weten wat er voor breekbaar dinges in zit, tot je op de zak plots ziet staan: niet openen: verpakkingsmateriaal ter bescherming...) (Eerst lezen Toon, eerst lezen !!!!)
Als alles bij een ligt op de grond, op de plaats waar later de zetel ook moet staan (je heft zo'n ding niet zo hendig over een bureel met pc er op), begint het samenstellen...
Ik heb je al gezegd, een kind kan de was doen...
Als hij niet geplaagd is met een pijnlijke rug...
Als ik begin te trillen op mijn benen van de spanning in spieren die helemaal niet gespannen horen te staan, weet ik dat het hoog tijd is om de werkzaamheden te onderbreken. Dus ga ik enkele minuutjes op de zetel gaan zitten, tot het beven wat mindert. Dan terug aan de slag.
In een keer of drie is de zetel, met hulp van Anny, om alles te helpen vasthouden terwijl jij zit te mikken om de vijzen correct rechtop in de gaten te krijgen...helemaal klaar... Oef !
En dus zit ik nu, op mijn nieuwe troon, voor mijn peecee, te bloggen, voor u alleen....

Toen ik de oude zetel afbrak om hem buiten te krijgen, bleek hij te dateren van 2002... niet echt antiek dus.... Maar er was een wieltje afgebroken, en ik zat hier al enige tijd met een zetel op vier wieltjes en een baksteen in een dweil gewikkeld....

Ik bracht meteen ook een ladenrekje mee, om de documenten die hier altijd rond liggen te slingeren, wat meer in orde te houden... De bedoeling is de papieren die ik moet in orde brengen in het bovenste bakje komen, de papieren die ik wel ooit eens moet bekijken in het tweede, en mijn documentatie in het onderste. Documentatie... 't kind moet een naam hebben, dat is onder meer een kopie van mijn verjaardagskalender, een kopie van mijn adressenbestand naar wie ik allemaal mail verstuur en dergelijke zaken meer... Ook wel eens namen van interessante programmaaatjes die je maar nu en dan van node hebt, en die ik dus niet op mijn peecee laat staan, maar de naam en de mogelijkheden noteer, zodat ik ze terugvind als ik ze ooit nog eens van doen mocht hebben. Ik hou niet van een kwampjoeter met massa's programma's op, die de boel altijd maar meer en meer vertragen.... (Mijn peecee is véél properderder dan mijn bureau!)
Voilà, ik zit weer, welgezeten, om voor u te kunnen bloggen.

Morgen zal mijn blog weer later verschijnen dan gewoonlijk, want ik moet met Anny naar de specialist. Nee, niets aan de hand, gewoon, klein onderhoud... wat nazien, en nieuwe voorschriften voor de medicamenten... Maar we moeten al redelijk vroeg in Ronse zijn, zodus komt het bloggen pas nadien...

Ik ben nog steeds bezig aan het uitwerken van mijn Opus Magnus, en krijg steeds meer de indruk dat ik naar een boek aan het toe groeien ben in plaats van naar een blog in episodes... De ideeën blijven opborrelen binnen het kader dat mij voor ogen staat... en mijn bedoeling is dat het zoveel mogelijk en zo goed mogelijk zou vertellen wat ik uiteindelijk kwijt wil zijn, wil meegeven... Nu, ik zie nog wel, mocht het ooit veeleer uitgroeien tot een boekwerk, dan krijg jij het ook wel te lezen, er zijn nu speciale websites waar iedereen zijn boek kan publiceren...Waarom ik dan niet ? Als ik het adres dan geef, dan kun je het daar op je gemak lezen of uitprinten. Wordt het minder dik, dan komt het toch via een blog in afleveringen...

Ik deed vroeger al eens pogingen om een boek te schrijven, maar telkens liep ik vast, voornamelijk door het feit dat ik niet eerst het ganse boek had uitgedacht, dat ik geen kapstok, geen gedetailleerde kapstok had opgemaakt. Ik denk dat dit net het moeilijkste is, het uitstippelen van gans het boek, tamelijk gedetailleerd, die de basis moet vormen van het boek. Doe je dat niet, dan betekent dat in mijn geval dat ik pijlsnel naar het einde toe loop, en heel het middendeel vergeet... Wat uiteraard niet de bedoeling is. Dat komt omdat je zelf de plot al kent, en het heel wat zelfdiscipline vergt om het ganse verhaal, dat zich al in het lang en het breed afspeelde in je eigen bolleke, nog eens opnieuw uit te werken. Het is net hetzelfde als heel wat mensen die nooit een boek twee keer zullen lezen, ze kennen het immer al... Daar heb ik nochtans geen moeite mee, als ik een boek lees die me echt heel erg heeft bevallen, dan kan ik die een tijd later, met even veel genoegen weer lezen. "Parochie in de Peel" van Toon Kortooms heb ik wellicht al twintig keer gelezen, en al er aan denkend, krijg ik, heb ik lust het nog eens te doen.

Het schrijven op zich is voor mij geen last, ik geloof dat mijn dagelijkse blog je al wel heeft bewezen, dat ik gewoon heel graag schrijf... Al van in mijn schooltijd vond ik opstellen maken een heerlijke bezigheid. Nu en dan schreef ik er zelfs een voor een vriend die dit niet graag deed of niet goed kon... en maakte ik twee totaal verschillende opstellen over hetzelfde onderwerp. Toen al....

Heb jij dat ook ? Door het steeds meer en meer schrijven op mijn peecee, heb ik de indruk dat ik het manueel schrijven aan het verleren ben... Vroeger schreef ik netjes en heel vloeiend, nu wordt het soms wat hoekiger, hapert het wat... Gek is dat, je verleert het niet, maar blijkbaar moet je het onderhouden om dat makkelijke vloeiende er in te houden. Nochtans kan het niet zijn dat ik "handigheid" verlies, met al mijn tekenen kan ik niet zeggen dat ik mijn schrijfstift niet beheers... Bizar. Of is het ook een symptoom van ouder worden?
Ook betrap ik me dat ik soms eens moet nadenken over schrijfwijzen, waar ik vroeger omzeggens nooit daarbij nadacht. Misschien komt dat ook wel gedeeltelijk door de zoveelste wijziging in onze taal... En door het feit dat ik nog steeds massa's boeken verslind in een nederlands dat al sinds decennia niet meer correct is (of korrekt?) ...

Ik bemerkte dat onlangs weer, bij het schrijven van de wenskaartjes voor Kerst en nieuwjaar. Dat ambeteert mij dan wat. En dan ga ik wat aan het piekeren of ik oud wordt... Vroeger dacht ik altijd, als ik bejaarde mensen zag die heel moeizaam een formulierzaten in te vullen aan mijn bureel dat het mensen waren die indertijd niet de kans hadden gekregen om veel school te lopen. Nu begin ik mij af te vragen of het niet gewoon ontwenning was ...

Eén van de dingen die mij ook opviel, is dat er ook momenteel nog steeds mensen zijn die niet kunnen schrijven of lezen. Je schrikt daar van in onze maatschappij, en ik zit me nog steeds af te vragen wat er gebeurd is met die mensen, dat zij dat nooit leerden... Bij sommigen blijkt dat ze het eigenlijk wel kunnen, maar zo'n enorm gebrek aan zelfvertrouwen hebben, dat ze het gewoon niet durven, maar anderen kennen werkelijk geen letter uit de andere. Beide zijn erg. Heel erg ! Zeker in onze maatschappij die steeds meer ronddraait op administratie.

Wij kennen ons geluk niet, dat we deze wereld snappen. Heel wat mensen moeten bij wijze van spreken op de tast door de wereld gaan. Steeds met een onzeker gevoel, en steeds hopend dat wie hen helpt ook werkelijk te betrouwen is. Ik ken een geval waar jaren aan een stuk iemand "geholpen" werd, tot hij voor een of ander iets bij mij terecht kwam, en ik vaststelde dat hij schromelijk bedrogen werd door zijn "helper"... Erg is dat ! Dat is een van de mensensoorten die ik intens verafschuw ! Net zoals een grote sterke kerel die een klein zwak manneke onderdrukt !
Als je sterk bent, dan is dat niet om anderen te misbruiken, maar om hen bij te staan. Wie van zijn gaven misbruik maakt om van een ander te profiteren, dat is mijn mijn ogen maar een heel heel klein manneke... een minkeukel.

Een van de dingen die mij helpt in mijn ziekte, is dat ik desondanks nog steeds in enkele kleine zaken mijn medemensen kan bijstaan en helpen, al is het maar zoals in de hobbyclub, met hen te leren dat zij net zo goed mooie dingen kunnen maken, dat volkskunst echte kunst is, misschien niet zoals een Rubens of een Rembrandt, maar gewoon, mooi en leuk om naar te kijken...en vooral iets van je zelf, iets om fier op te zijn...

En bovendien heb ik er dus zelf genoegen van... dus ook jij als je een ander helpt.

tot de volgende ?

ps: Mijn spellingcontrole kent Rembrandt, maar geen Rubens ???? Duidelijk opgesteld door een chauvinistische Nederlander ?????