dàààt is de chirodag, en 'k wou dat alle dagen zondag chiro was...
Toen ik de regen hoorde vannacht omstreeks één uur, dacht ik aan vroeger, regen, kou, wind of wat dan ook, de korte broek aan, het bruine hemd en de gele das en op naar de Chiro...
Jaarlijks was er ook het bivak, ieder jaar weer gingen we zo voor ongeveer een week op kamp. Niet zoals bij de scouts in tenten, niet zoals de ksa in nette aangepaste gebouwen, nee, wij bewogen ons ergens tussenin... Meestal mochten wij logeren in een of andere schuur van een boer, en wij moesten van thuis een groot laken dat dichtgenaaid was in een grote lange zak meebrengen, en van de boer kregen wij dan massa's stro, waarmee iedereen zijn zak dan dik opstopte, dat was ons bed...
Ooit hebben we meegemaakt dat een van onze makkers 's nachts het bed uit moest, en in de pikkedonker zijn weg naar buiten zocht. Hij had zich verkeerd georiënteerd en stapte breed uit in een héél nest overjarige kippeneieren die daar ooit verloren waren gelegd... De stank was niet te harden ! Iedereen werd wakker van de geur !
De verplaatsing naar het kamp gebeurde altijd door het visbedrijf La Couronne, een bedrijf waar men vis rookte en haringen oplegde in azijn... We kropen dan met zijn allen in de laadbak van de vrachtwagen, de deuren van de camion werden gesloten, en wij zaten daar voor een heel lange tijd in de pikkedonker in die camion die helemaal gevuld was met de overweldigende geur van gerookte haring...
Nu zou dat allemaal niet meer mogen, ook niet meer kunnen, maar voor ons was dat deel van het grote avontuur !
Ik weet niet meer precies op welk bivak het was, maar ik meen dat het in Ittre was, dat we op een lange trektocht met de knapen plots langs een weide kwamen, waarin een grote boomgaard met allemaal heerlijk blinkende kersen... Wij niet verlet, de draad onder en de bomen in... Plots kwam daar de boer afgestormd, wij uit de bomen en lopen maar... Maar ondertussen riepen wij uiteraard naar elkaar, om aan te moedigen, om te verwittigen waar de boer was of wie rapper moest en noem maar op... De boer stopte omdat het roepen in ons dialect hem blijkbaar opgevallen was, en riep "Vanwoar zieje gieder tè ?" Een van ons riep terug "Van de conterdam". Bleek dat de boer afkomstig was van Stene, het ernaast liggende dorpje en één gemeente met de Conterdam ! Wij mochten onze rugzakken vol plukken met kersen ! Voor héél de groep bivakkers ! Ik heb de latere jaren altijd met een roodachtigverkleurde rugzak rondgelopen, rood gekleurd van de rijpe kersen die er in gezeten hadden...
's Avonds groot kersenfestijn, iedereen vrat kersen tot de buik rond stond, 's nachts begon het gehol naar de wc... Heel de groep zat met de schuifaf !
Herinneringen...
Kijk, dat zou nu ook niet meer kunnen! Nu zou de boer de rijkswacht bellen, zou nooit geweten hebben dat wij van zijn oude streek waren, zou nooit een mild gebaar hebben gemaakt, en wij zouden geen diarree hebben gehad... Allemaal veel saaier nu !
Als de boer niet van onze streek was geweest, dan hadden wij alleen ontsnapt door vlugger te lopen dan hij, en had hij één van ons kunnen snappen, dan zou die het pak slaag van zijn leven hebben gekregen, en de kous was af.
NU is er geen kans meer op avontuur ! Nu rest de kinderen alleen nog het braafjes binnen de krijtlijntjes blijven.
Ze mogen niet meer vechten, ze mogen niet ravotten, ze mogen geen deugnieterij meer doen...of het leidt tot ernstige moeilijkheden...veel te ernstig voor een kind dat alleen de wereld en zijn grenzen aan het onderzoeken is.
Als ik zeg ernstige gevolgen, dan bedoel ik ook ernstig ! Ooit, toen ik op verlof was bij Claude die toen naar Mortsel verhuisd was, was er ginder een jongetje, je kent ze wel, van die pestkopjes, die ons voortdurend hinderde... Wij waren aan het spelen op het voetpad, en hij reed er op zijn fiets telkens en telkens dwars doorheen. Op een bepaald ogenblik ben ik rechtgestaan, zodat hij niet anders kon dan tegen mij rijden, en dus vallen... Het pestjong brak daarbij blijkbaar zijn armpje, ochere... 's Anderendaags moest ik dringend terug naar huis, gedaan met het verlof, ik moest ondervraagd worden door de rijkswacht !
Daarmee was de kous af, de familiale betaalde, en het spel was verleden...dacht ik, want toen ik hier in Oudenaarde verantwoordelijk was voor de vakbond voor houtbewerkers en bouwvakarbeiders, vertelde een van de mannen van de BOB me dat ik niet alleen als vakbondsman(staatsgevaarlijke lui !) maar ook genoteerd was als gewelddadig ! Ikke, gewelddadig ??? Ja, je hebt ooit iemand van zijn fiets geworpen dat zijn arm gebroken was ! Ik vertelde hem dat ik niemand gesmeten had, dat ik alleen die keer niet weggesprongen was voor het fietstende pestjong, die daarbij gevallen was... Ja, dat stond in mijn verklaring van toen, maar er was ook de verklaring van dat pestertje, en dat luidde anders, en dus was ik dubbel gevaarlijk ! Om dood te vallen !
Héél véél later, we waren op stap met de wandelclub, zie ik plots voor mij twee oudere mensen die ook aan het stappen waren, verschrikt achteruit springen... Ik hield het wat in de gaten, en het waren twee gasten van zo'n 18 jaar omtrent, die op een smal houten brugje over een beek stonden, hun fiets tussen hun benen...en ze bleven daar staan, omdat het leuk was die stommen wandelaars te pesten... Ik vroeg ze vriendelijk om uit de weg te gaan, en zegde er bij dat ik het maar één keer vroeg... Ze lachten me uit, diene ouden zou hen eens bedreigen... Ik ging het brugje op, gaf de beide fietsen een duw, naar links en de ander naar links... Beide krachtpatsers met fiets en al in de gracht... We hebben ze niet meer gehoord of gezien. Blijkbaar ben ik alleen gewelddadig met fietsers... Die wielerterroristen zouden beter oppassen hé ?
Nee, ik ben helemaal niet gewelddadig, ik was alleen pissig omdat die twee dat precies hadden gedaan met twee oude sukkels die ook eens wat wandelden... Want dat heb ik wel, en dan ben ik inderdaad wat kort aangebonden, ik kan geen onrecht verdragen ! Ooit ben ik met de kinderen naar de varkentjesworp geweest bij de Adriaen Brouwersfeesten in Oudenaarde. Ze werpen dan varkentjes in plastic naar beneden, en in sommige varkentjes zit dan een prijs... Ik zag vlak voor me een kind van een jaar of vijf, zes, een varkentje oprapen, waarin duidelijk een briefje (dus een prijs) zat. Op dat moment zag een man van mijn leeftijd (toen dus zo'n dertig jaar) dat ook en rukte het varkentje uit de handen van het kind ! En dan reageer ik véél rapper dan ik denken kan ! Ik had de man meteen in een houdgreep, greep het varkentje en gaf het terug aan het kind, nog voor het kind had kunnen beginnen wenen ! Ja, dan ben ik blijkbaar wel wat kort van stof hé.
Maar dat kan ik nu eenmaal niet verdragen, ik kan niet tegen machtsmisbruik!
Maar ik wilde in feite zeggen dat de mensen van nu, niet beseffen wat ze een kind aandoen met hun meteen bellen naar de flikken als een kind wat deugnieterij gedaan heeft ! Dat kind sleurt dat zijn hele leven mee, en wie weet kan het hem moeilijkheden bezorgen in zijn toekomst ! Wil je echt zo ver gaan ? Is dat belletjetrek echt zo'n misdaad dat het invloed moet hebben op de toekomst van een kind ?
Nu, ik weet van niet, ik hoop dat jullie het nu ook weten, en dat jullie dit verder vertellen, zodat we misschien eens weer een stapje terug kunnen doen, en het kind de kans geven om de wereld waarin hij later moet leven en werken, ook de wereld is die hij als kind heeft verkend, waar hij als kind heeft gebotst, gevallen is en weer opgestaan !
tot de volgende ?
zondag, mei 25, 2008
zaterdag, mei 24, 2008
Geen konijnen meer...
Heel de wereld (vooral die van Anny) staat op zijne kop ! Onze lichtbak is kapot. De afgelopen twee weken hadden wij nu en dan al rare dingen bemerkt aan het beeld, in den beginne staken wij dat op telenet, maar op den duur snapten we wel dat het ons masjien was die bezig was de geest te geven.. En gisteren, plots in een keer, zomaar, geen beeld meer !
Ik heb dus rustig gekompjoeterd, en Anny zat te kijken naar het grijze, dode scherm.
Weet je, dat ik geen nootjes eet aan de kwampjoeter, en wel aan de tv ?
Dat komt omdat ik op de kompjoeter dingen zie die me interesseren en die me bezighouden, terwijl op diene bak er niets dan zever is... Doe maar zong wel dat er een knop op zit, maar ik mag die niet induwen van mijn wederhelft die verslaafd is aan de lotgevallen van Jan Vandenbossche, en of Trudy nu echt Peter zal laten vallen... (krak, boem, in stukken). Iedere keer er daar in Familie ene ziek is bestorm ik de hemel met smeekbeden dat hij of zij het tijdelijke met het eeuwige zou wisselen zodat de soap op den duur zou sterven bij gebrek aan spelers, maar noppes !!! Nu en dan stapt er ene uit die het moe is, maar negen keer op tien zie je dan ineens een héél andere juul of lowie die netjes voortspeelt... Om dood te vallen !
Nu kijkt ze in de namiddag ook nog op de vrt naar Thuis, het spiegelbeeld van Thuis...
Danke lievenheerke voor mijne kwampjoeter ...
Dus vandaag, zonder verlet, naar de winkel om een nieuwe tv te halen. Den oude was al oud, en de ervaring leert dat je tegenwoordig die dingen beter niet laat herstellen... Ze slopen er heelder stukken uit, steken er nieuwe in en noemen een prijs die hoger is dan de prijs van een nieuwe.
Als ze beginnen te schrijven komen daar dan nog de verplaatsingskosten bij en de taksen...
Zonder tv geen Thuis, en zonder Thuis geen thuis...
Vannacht lag ik wat te denken aan toen de kinderen nog klein waren, eeuwen geleden dus... Onze Bart kon tamelijk vlug fietsen, in dien verstande dat hij zich wist recht te houden op een fiets. Maar als je Bart liet rijden in de nabijheid van anderen, dan was je bijna verzekerd van ongevallen - bij de anderen ! Bart kon met de beste wil van de wereld niet rechtdoor rijden, hij zwinkelde en zwaaide, en wat ik ook zei, riep, bulderde, Bart blééf zweinselen !
Op een dag was ik het moe, en aan zo'n heel klein wegeltje door een veld aardappels, zette ik Bart op de fiets ! Om de situatie precies te schetsen, het was een wegelingske van zegge en schrijve een dalle (cementtegel) breed ! Naast het wegelingetje lag een voor, en daarnaast groeide een hoop patatten... Bart zette aan, en na twee meter lag hij in de patatten... Herbeginnen, herbeginnen ! nog eens ! herbeginnen ! nog !... Bart probeerde compassie te wekken met geween en kindergezang, Herbeginnen! Bart begon tegen te spreken, herbeginnen ! Bart maakte zich kwaad op zijn vader, die onmens, herbeginnen !
Na 847 tuimelperten en een totaal verwoest aardappelveld, kon Bart eindelijk rechtdoor rijden !
Geeneen van mijn kinderen heeft zoveel gefietst als Bart ! En hij doet het nog graag.
Kinderen opvoeden, een moeizame taak...
Niet in het minst door de omgeving... "t Is tijd om te gaan slapen!" "Ja, maar Jan en den diene en den diene mogen altijd naar ... kijken voor ze moeten gaan slapen..." "Hier dus niet !" "Ja maar..." U kent het ongetwijfeld ! Ik denk dat ieder ouder hoort hoeveel beter de ouders van x zijn dan jij bent. Toen ze al groot waren en wilden uitgaan, was de wet in ons huis strikt: tegen 10 uur thuis! en zorg dat je niet zat bent ! Maar pa, jan en ene en een hele resem namen mogen tot x uur uitgaan! Dat kan best, maar jij woont hier, en hier moet je om 10 uur thuis zijn...
Het gekke was, dat die andere kinderen effectief langer mochten uitgaan, maar wellicht hadden de ouders daar geloofd dat de anderen zo lang mochten en dus...want toen het begon uit te komen dat de onzen om 10 uur moesten thuis zijn, moesten plots al de kinderen van héél de wijk om 10uur thuis zijn... Naarmate ze verouderden en toonden dat ze te vertrouwen waren werd dat uur telkens een beetje opgeschoven, maar ze moesten bewijzen het waard te zijn!
Ooit kwam Bart te laat én bovendien met een vlieg in zijn oog thuis... Hij poogde stilletjes naar boven te sluipen, maar viel toch wel juist tegen onze slaapkamerdeur zeker !, endacht nog dat hij niet gehoord was !
's Morgens om 6 uur riep ik hem op, het wrak zat tegenover mij, te luisteren naar zijn straffen, onder meer 3 maand niet meer uitgaan...
De sukkel had toen juist voor de eerste keer kennisgemaakt met Els, en het scheelde geen haar of mijn tussenkomst was het einde van wat nog moest beginnen...
Streng ? Ja, wellicht, maar ik deed dat niet om hen te pesten, en ze wisten dat ook wel. Bovendien wisten ze dat met hun leeftijd ook de duur van het wegblijven verhoogde, mits zij het vertrouwen niet schonden... Wij waren bereid hen te vertrouwen, als zij bewezen dat vertrouwen waard te zijn.
Ooit gingen we eens vissen, met gans het gezin. Vader vissen, en de kinderen spelen in de wijde omtrek. Het was zomer, de planten stonden in bloei, en Koen kreeg een astmacrisis... Zo vlug ik kon alle vismateriaal opgeplooid en in de koffer, en weer naar huis, naar de medicamentenkast en bellen naar de dokter... Het leuke is dat je dan commentaar krijgt van omstaanders, zo van "Wie komt er nu met een doodziek kind vissen..." Het kind was niet ziek, was ziek geworden, maar ja, die het geluk heeft geen astmapatiëntjes te hebben in huis, kent ook die ziekte niet.
Maar hoe gek ook, één keer had het ook een voordeel!!!
Ik was een verstokt roker! Ik kwam niet toe met twee pakjes per dag, en ik rookte dan tussendoor ook nog wat sigaren... Ik had met Koen al alle dokters in de wijijijijde omgeving afgedweild, in de hoop soelaas te vinden, maar vruchteloos. Ik wist dat mijn roken ook niet goed was voor hem (ook voor mij ), en wou daar ook vanaf, maar dat lukt zo maar niet...
Toen, op een keer iemand me vertelde van een kind dat genezen was van astma met acupunctuur bij dokter x te Gent, was ik het al zo ver moe van dokters te bezoeken, dat ik besloot er één keer naar toe te gaan, en als hij mij van het roken af kon helpen, dan zou ik met Koen verder doen.. En ja hoor, hij behandelde ons beiden, Koen was beter, en ik had op de terugweg geen trek in een sigaret... Gek was dat ik dan van één aperitiefje wat dizzy werd, blijkbaar was die gewenning ook weg...
Je bent bij zo'n acupunctuurbehandeling echt je verslaving kwijt, echter niet je geheugen ! Je weet dat er iets was dat na het eten vurukkuluk smaakte, maar de verslaving was weg, en het was dus stukken eenvoudiger om het nietroken vol te houden.
Het was toen nog de tijd dat roken algemeen aanvaard was (het was geen man die niet roken kan )... Dus werd ik op alle vergaderingen en dergelijke gepest, en uitgedaagd, blies men de rook in mijn gezicht en noem maar op. Ik had daar echter een antwoord op ! Ik had een pakje sigaretten in mijn zak zitten, en als ze me zo aan het pesten waren, vroeg ik of ze er eentje van mij wilden...
Koen is niet echt genezen met die acupunctuur, maar toch was het effect groots ! Ik ging eens met onze Koen tijdens één van zijn aanvallen naar de acupuncturist, en die stak twee naalden in zijn oren, en je zag de crisis wijken, vlugger dan ik tot tien kon tellen !
Helemaal vrij van last werd Koen nooit, maar met verouderen kon hij het onder controle houden, en had hij geleerd om niet door panisch reageren over te gaan in een echte aanval. Want dat is typisch aan astma, de patiënt heeft zo'n schrik van dat gebrek aan adem, dat hij zodra hij iets voelt, hij begint te panikeren, begint te hyperventileren en joep: crisis !
Het heeft jaren preken en overreden gekost om hem te overtuigen van het feit dat hij zelf de crisis in de meeste gevallen kon voorkomen door kalm te blijven en zijn ademhaling zo normaal mogelijk te houden, niet toe te geven aan de hijg-drang... Eens hij dat beheerste, was het ergste voorbij, en had hij slechts nog echte astma bij zware verkoudheden. Ik verwijt de dokters dat zij niet op die toer gaan, en niet de patiënten leren ademhalen...maar ja, net als bij mijn rug, aan een chronisch zieke verdien je meer ????
Ik ga stoppen, genoeg gekuierd in het verleden, ik ga om een nieuwe tv
voor Anny
ook een beetje voor mij
tot de volgende ?
Ik heb dus rustig gekompjoeterd, en Anny zat te kijken naar het grijze, dode scherm.
Weet je, dat ik geen nootjes eet aan de kwampjoeter, en wel aan de tv ?
Dat komt omdat ik op de kompjoeter dingen zie die me interesseren en die me bezighouden, terwijl op diene bak er niets dan zever is... Doe maar zong wel dat er een knop op zit, maar ik mag die niet induwen van mijn wederhelft die verslaafd is aan de lotgevallen van Jan Vandenbossche, en of Trudy nu echt Peter zal laten vallen... (krak, boem, in stukken). Iedere keer er daar in Familie ene ziek is bestorm ik de hemel met smeekbeden dat hij of zij het tijdelijke met het eeuwige zou wisselen zodat de soap op den duur zou sterven bij gebrek aan spelers, maar noppes !!! Nu en dan stapt er ene uit die het moe is, maar negen keer op tien zie je dan ineens een héél andere juul of lowie die netjes voortspeelt... Om dood te vallen !
Nu kijkt ze in de namiddag ook nog op de vrt naar Thuis, het spiegelbeeld van Thuis...
Danke lievenheerke voor mijne kwampjoeter ...
Dus vandaag, zonder verlet, naar de winkel om een nieuwe tv te halen. Den oude was al oud, en de ervaring leert dat je tegenwoordig die dingen beter niet laat herstellen... Ze slopen er heelder stukken uit, steken er nieuwe in en noemen een prijs die hoger is dan de prijs van een nieuwe.
Als ze beginnen te schrijven komen daar dan nog de verplaatsingskosten bij en de taksen...
Zonder tv geen Thuis, en zonder Thuis geen thuis...
Vannacht lag ik wat te denken aan toen de kinderen nog klein waren, eeuwen geleden dus... Onze Bart kon tamelijk vlug fietsen, in dien verstande dat hij zich wist recht te houden op een fiets. Maar als je Bart liet rijden in de nabijheid van anderen, dan was je bijna verzekerd van ongevallen - bij de anderen ! Bart kon met de beste wil van de wereld niet rechtdoor rijden, hij zwinkelde en zwaaide, en wat ik ook zei, riep, bulderde, Bart blééf zweinselen !
Op een dag was ik het moe, en aan zo'n heel klein wegeltje door een veld aardappels, zette ik Bart op de fiets ! Om de situatie precies te schetsen, het was een wegelingske van zegge en schrijve een dalle (cementtegel) breed ! Naast het wegelingetje lag een voor, en daarnaast groeide een hoop patatten... Bart zette aan, en na twee meter lag hij in de patatten... Herbeginnen, herbeginnen ! nog eens ! herbeginnen ! nog !... Bart probeerde compassie te wekken met geween en kindergezang, Herbeginnen! Bart begon tegen te spreken, herbeginnen ! Bart maakte zich kwaad op zijn vader, die onmens, herbeginnen !
Na 847 tuimelperten en een totaal verwoest aardappelveld, kon Bart eindelijk rechtdoor rijden !
Geeneen van mijn kinderen heeft zoveel gefietst als Bart ! En hij doet het nog graag.
Kinderen opvoeden, een moeizame taak...
Niet in het minst door de omgeving... "t Is tijd om te gaan slapen!" "Ja, maar Jan en den diene en den diene mogen altijd naar ... kijken voor ze moeten gaan slapen..." "Hier dus niet !" "Ja maar..." U kent het ongetwijfeld ! Ik denk dat ieder ouder hoort hoeveel beter de ouders van x zijn dan jij bent. Toen ze al groot waren en wilden uitgaan, was de wet in ons huis strikt: tegen 10 uur thuis! en zorg dat je niet zat bent ! Maar pa, jan en ene en een hele resem namen mogen tot x uur uitgaan! Dat kan best, maar jij woont hier, en hier moet je om 10 uur thuis zijn...
Het gekke was, dat die andere kinderen effectief langer mochten uitgaan, maar wellicht hadden de ouders daar geloofd dat de anderen zo lang mochten en dus...want toen het begon uit te komen dat de onzen om 10 uur moesten thuis zijn, moesten plots al de kinderen van héél de wijk om 10uur thuis zijn... Naarmate ze verouderden en toonden dat ze te vertrouwen waren werd dat uur telkens een beetje opgeschoven, maar ze moesten bewijzen het waard te zijn!
Ooit kwam Bart te laat én bovendien met een vlieg in zijn oog thuis... Hij poogde stilletjes naar boven te sluipen, maar viel toch wel juist tegen onze slaapkamerdeur zeker !, endacht nog dat hij niet gehoord was !
's Morgens om 6 uur riep ik hem op, het wrak zat tegenover mij, te luisteren naar zijn straffen, onder meer 3 maand niet meer uitgaan...
De sukkel had toen juist voor de eerste keer kennisgemaakt met Els, en het scheelde geen haar of mijn tussenkomst was het einde van wat nog moest beginnen...
Streng ? Ja, wellicht, maar ik deed dat niet om hen te pesten, en ze wisten dat ook wel. Bovendien wisten ze dat met hun leeftijd ook de duur van het wegblijven verhoogde, mits zij het vertrouwen niet schonden... Wij waren bereid hen te vertrouwen, als zij bewezen dat vertrouwen waard te zijn.
Ooit gingen we eens vissen, met gans het gezin. Vader vissen, en de kinderen spelen in de wijde omtrek. Het was zomer, de planten stonden in bloei, en Koen kreeg een astmacrisis... Zo vlug ik kon alle vismateriaal opgeplooid en in de koffer, en weer naar huis, naar de medicamentenkast en bellen naar de dokter... Het leuke is dat je dan commentaar krijgt van omstaanders, zo van "Wie komt er nu met een doodziek kind vissen..." Het kind was niet ziek, was ziek geworden, maar ja, die het geluk heeft geen astmapatiëntjes te hebben in huis, kent ook die ziekte niet.
Maar hoe gek ook, één keer had het ook een voordeel!!!
Ik was een verstokt roker! Ik kwam niet toe met twee pakjes per dag, en ik rookte dan tussendoor ook nog wat sigaren... Ik had met Koen al alle dokters in de wijijijijde omgeving afgedweild, in de hoop soelaas te vinden, maar vruchteloos. Ik wist dat mijn roken ook niet goed was voor hem (ook voor mij ), en wou daar ook vanaf, maar dat lukt zo maar niet...
Toen, op een keer iemand me vertelde van een kind dat genezen was van astma met acupunctuur bij dokter x te Gent, was ik het al zo ver moe van dokters te bezoeken, dat ik besloot er één keer naar toe te gaan, en als hij mij van het roken af kon helpen, dan zou ik met Koen verder doen.. En ja hoor, hij behandelde ons beiden, Koen was beter, en ik had op de terugweg geen trek in een sigaret... Gek was dat ik dan van één aperitiefje wat dizzy werd, blijkbaar was die gewenning ook weg...
Je bent bij zo'n acupunctuurbehandeling echt je verslaving kwijt, echter niet je geheugen ! Je weet dat er iets was dat na het eten vurukkuluk smaakte, maar de verslaving was weg, en het was dus stukken eenvoudiger om het nietroken vol te houden.
Het was toen nog de tijd dat roken algemeen aanvaard was (het was geen man die niet roken kan )... Dus werd ik op alle vergaderingen en dergelijke gepest, en uitgedaagd, blies men de rook in mijn gezicht en noem maar op. Ik had daar echter een antwoord op ! Ik had een pakje sigaretten in mijn zak zitten, en als ze me zo aan het pesten waren, vroeg ik of ze er eentje van mij wilden...
Koen is niet echt genezen met die acupunctuur, maar toch was het effect groots ! Ik ging eens met onze Koen tijdens één van zijn aanvallen naar de acupuncturist, en die stak twee naalden in zijn oren, en je zag de crisis wijken, vlugger dan ik tot tien kon tellen !
Helemaal vrij van last werd Koen nooit, maar met verouderen kon hij het onder controle houden, en had hij geleerd om niet door panisch reageren over te gaan in een echte aanval. Want dat is typisch aan astma, de patiënt heeft zo'n schrik van dat gebrek aan adem, dat hij zodra hij iets voelt, hij begint te panikeren, begint te hyperventileren en joep: crisis !
Het heeft jaren preken en overreden gekost om hem te overtuigen van het feit dat hij zelf de crisis in de meeste gevallen kon voorkomen door kalm te blijven en zijn ademhaling zo normaal mogelijk te houden, niet toe te geven aan de hijg-drang... Eens hij dat beheerste, was het ergste voorbij, en had hij slechts nog echte astma bij zware verkoudheden. Ik verwijt de dokters dat zij niet op die toer gaan, en niet de patiënten leren ademhalen...maar ja, net als bij mijn rug, aan een chronisch zieke verdien je meer ????
Ik ga stoppen, genoeg gekuierd in het verleden, ik ga om een nieuwe tv
voor Anny
ook een beetje voor mij
tot de volgende ?
vrijdag, mei 23, 2008
smering
Gek, nu valt het mij plots op dat smering in het westvlaams hetzelfde is als een vetting in het oostvlaams... een rammeling, een pak slaag...
Maar ik bedoelde eigenlijk feitelijk een smeren van mijn wagen. Zowat één keer per jaar moet ik met mijn wagen naar de smering, dat zegt iets over de kilometers die ik nog rijd...
De garage van Opel waar ik ga, heeft de deur gesloten, hij is op pensioen, en heeft geen opvolgers... Maar hij heeft nog een kleine garage waar we terecht kunnen voor de gewone zaken...Weliswaar op afspraak!
Dat maakte dat de garagist, als gepensioneerde tijd te over heeft, en wel een half uur bleef babbelen over zijn werk van vroeger, en hoe hij begonnen was met Lada, en pas nadien met Opel...Ik hoorde heel de historie van de aankop van de grond waar de garage op staat, en dat het gebouw nu "in casco" verhuurd is aan Electro Vandenborre... Er zullen een paar winkels zweten in de buurt !
Gisteren was tante redelijk goed, en genoot van de spekken ! We hoorden wel van de buurvrouw dat ze haar gisteren hadden moeten behandelen omdat ze weer iets had, en kort voor ik kwam hadden ze een sonde gestoken omdat ze haar water blijkbaar ophield... Kortom ze is zeker nog niet van het ijs!
Nu, mijn auto is weer in orde, en dat is het wat telt ! Nu ben ik weer voor een jaar of zo gerust !
In mijn geval is mijn auto bijna letterlijk mijn vrijheid! En zelfs dat is beperkt! Als ik wat te ver rijd heb ik ook daarvan pijn. Maar zonder auto zouden wij hier letterlijk opgesloten zitten, en moeten beroep doen op de kinderen om zelfs maar eens boodschappen te doen.
Scott van AW was ook een van de klanten van de garage. Bart heeft daar nog ooit bij gewerkt. Die man is nadat AW op de beurs kwam, terug naar zijn heimat Schotland getrokken. Hij vertelde dat Scott zijn eerste en enige klant was die iedere keer de gaspedaal krom stampte, hij had zo'n zware voet dat hij letterlijk het pedaal plooide onder de druk van zijn voet !
Ik heb ooit iemand gekend die altijd de rubber van zijn pedalen er af kreeg, gewoon, al rijden. Ik heb nooit begrepen hoe je dat kunt, maar het kan blijkbaar...
Ook dat was er een met een zware voet... Blijkbaar is het dus niet alleen het hebben van een te zware voet, maar ook nog abnormaal nerveus rijden die het hem doet ! Wat schreef ik gisteren alweer over onthaasten ?
Nu, je ziet dat toch voortdurend om je heen, die jachtigheid, die stress... Als ik ga vissen, dan kom ik voorbij het containerpark. Ik passeer daar zo om 12.15' uur, en de poort gaat open om 12.30', maar telkens zie ik daar minstens al 10 auto's staan aanschuiven... Mensen die een uur te vroeg komen om zeker geen uur te moeten wachten(???)... Ooit had ik een speciale zitdag op een zaterdag voormiddag, en de mutualiteit was op diezelfde uren ook open. Mijn zitdag begon om 10 uur en ik was er altijd een 10 minuten minstens vroeger, maar dan stonden er al enkele gepensioneerden te wachten voor de zitdag van de mutualiteit... Kwestie van niet te moeten wachten... Precies of het is minder erg 10 minuten voor een gesloten deur te staan, dan 10 minuten rustig op een stoel gezeten aan te schuiven... Maar zenuwen dat luistert niet naar logica !
Ooit kreeg ik op een zaterdagse zitdag Remi binnen, hij kwam van het hospitaal en moest naar het stadhuis om het overlijden van zijn echtgenote aan te geven... Hij moest het eerst eens kwijt kunnen, en ik was de klaagmuur van dienst, en of ik niet mee wilde gaan, want stadhuizen... Ik zei dat ik nog moest blijven tot 11 uur, en dat ik dan zou meegaan... Mocht hij bij mij blijven zitten? Ja, als er niemand anders binnenkomt om me te spreken... Ik had het nog maar pas gezegd, en de deur ging open en Ronny was daar, met een gezicht als een zonnetje, hij kwam van het hospitaal, was net vader geworden en moest het nog gaan aangeven op het stadhuis...Ik ben dan met die twee meegegaan, om leven en dood aan te geven...
Nu moet je dat niet meer doen, het hospitaal of de lijkbidder doen dat voor je. Althans hier in onze streek...
Maar nooit stonden leven en dood zo naast elkaar of op die dag... Je moest twee getuigen hebben en Remi was getuige voor de geboorte en Ronny was getuige voor de dood van Remi's vrouw, ik was in beide gevallen de tweede getuige... Ook de bediende van het stadhuis keek raar.
Eigenlijk was dat geen onderdeel van mijn werk, maar veel mensen kenden me heel goed, en mijn werk lag op de baan van hospitaal naar stadhuis, zodoende heb ik veel dergelijke jobkes gedaan, gewoon uit vriendschap, en om te delen in vreugde of verdriet... Door mijn job was ik nu eenmaal een vertrouwenspersoon voor veel mensen...
Als ik tijdens het verlof eens meeging met Anny naar de markt, dan waren we altijd dubbel lang op baan, gewoon van al de mensen die me aanspraken... en dan word je ziek en na enkele maanden zie je niemand meer, of beter bijna niemand meer, er zijn gelukkig toch nog enkele oude getrouwen, maar echt maar enkele... Uit het oog is letterlijk uit het hart !
Lezend in een boek vernam ik - een beetje tot mijn verbijstering- dat de verenigde staten van Ameurika in het begin van de eerste wereldoorlog eigenlijk vooral pro duits waren! Het is pas door de torpedering van Amerikaanse schepen dat amerika én anti-duits én pro engels werd ! Na een beetje nadenken, verwonderde mij dat al veel minder, ik vermoed dat met de tweede wereldoorlog er ook dergelijke tendensen zullen bestaan hebben, amerika is ook nu nog vooral rechts... en nogal rechtsrechts...
Ik las dat de site van het Vlaams blokbelang ook nu nog veel gelezen wordt in...amerika !
Het is in ieder geval al verfrissend om vast te stellen dat én een vrouw én een neger nu presidentskandidaten zijn ! Dat is nieuw, en zou 10 jaar geleden nog niet mogelijk geweest zijn...Maar ik ben bang dat dittoch precies de bush-kliek toch de voorsprong zal geven om verder te kunnen oorlogje "spelen"...
Ik weet wel dat we niet zonder een beleid en dus ook beleidsmensen kunnen, want dan zouden er geen sociale zekerheid, geen pensioen gee...noem maar op zijn, maar het probleem is dat de meesten daar niet zitten om beleid te geven, maar om hun zaakjes en de zaakjes van hun vriendjes te regelen. Vroeger gebeurde dat quasi openlijk, nu is het veel meer onderhuids, maar het is er evengoed nog steeds... Het gevolg is dat de macht (in de negatieve zin) zich steeds meer en meer centraliseert... En dat ze meer en meer doen om alles onder controle te houden. Wat is de persoonlijke vrijheid nog ? Kun je nog iets doen waarbij de wetgever je niet beknot ???
Pepé in Wannegem heeft enkele bomen omgedaan, twee dagen later was er inspectie, en pepé zou de bomen weer moeten vervangen...Pepé zei dat hij juist niets verving! De man dreigde met proces en dergelijke, maar pepé vroeg hem doodleuk hoeveel bomen er per hectare moeten staan ? Zoveel zei de man, wel zei pepé dan zal ik er nog een dertigtal moeten omdoen...
Het gekke is dat het populieren zijn, en de betreffende bomen waren doodrijp, al wat er nog mee kon gebeuren is dat ze aan ouderdom zouden kapotgaan... Pepé, nog steeds kwaad, vroed aan de man of hij dacht dat hij als eigenaar zijn grond zou ontwaarden ? Nee hé, dus onderhoud ik ook mijn bos ! Pepé is kwaad op die dienst, een deel van zijn bos is meer dan waterziek, en pepé wilde de vijver iets verder doortrekken tot en met het waterzieke gebied, en met de uitgehaalde grond de rest iets hoger brengen, zodat er minder waterlast was ...mag niet ! Nu ligt daar midden in zijn bos een stuk waar niets wil of kan groeien door het water... De logica van die diensten is soms ook ver te zoeken !
Ooit woonde een collega van me juist beneden de berg Stene, en iedere zware regen hadden hij en zijn buren last van het water dat van de helling naar hun huizen liep. De eigenaar van de grond bijna boven de berg legde daar een vijver aan, en iedereen was verlost van de steeds weerkerende waterellende... Dezelfde dienst kwam de man verplichten de put weer dicht te doen, dat mag niet... Logica...
Och, ik weet wel dat die wetten er wellicht zullen zijn om misbruiken tegen te gaan, maar moeten die wetten dan ook ingaan tegen de logica der dingen ?
Dat is waar ik de kramp van krijg ! Iedere wet wordt een wettekst, waar ieder woord telt, maar waar de geest van de wet van nul of geen waarde is ! Advocaten spelen hun spel niet over de bedoeling van de wet, maar over de woorden die er in staan... Zjievereers !
Ik ga stoppen, anders ga ik weer aan 't zagen, en de wereld en het leven is veel te schoon om het te laten verprutsen door zo'n bende oelewappers.
tot de volgende ?
Maar ik bedoelde eigenlijk feitelijk een smeren van mijn wagen. Zowat één keer per jaar moet ik met mijn wagen naar de smering, dat zegt iets over de kilometers die ik nog rijd...
De garage van Opel waar ik ga, heeft de deur gesloten, hij is op pensioen, en heeft geen opvolgers... Maar hij heeft nog een kleine garage waar we terecht kunnen voor de gewone zaken...Weliswaar op afspraak!
Dat maakte dat de garagist, als gepensioneerde tijd te over heeft, en wel een half uur bleef babbelen over zijn werk van vroeger, en hoe hij begonnen was met Lada, en pas nadien met Opel...Ik hoorde heel de historie van de aankop van de grond waar de garage op staat, en dat het gebouw nu "in casco" verhuurd is aan Electro Vandenborre... Er zullen een paar winkels zweten in de buurt !
Gisteren was tante redelijk goed, en genoot van de spekken ! We hoorden wel van de buurvrouw dat ze haar gisteren hadden moeten behandelen omdat ze weer iets had, en kort voor ik kwam hadden ze een sonde gestoken omdat ze haar water blijkbaar ophield... Kortom ze is zeker nog niet van het ijs!
Nu, mijn auto is weer in orde, en dat is het wat telt ! Nu ben ik weer voor een jaar of zo gerust !
In mijn geval is mijn auto bijna letterlijk mijn vrijheid! En zelfs dat is beperkt! Als ik wat te ver rijd heb ik ook daarvan pijn. Maar zonder auto zouden wij hier letterlijk opgesloten zitten, en moeten beroep doen op de kinderen om zelfs maar eens boodschappen te doen.
Scott van AW was ook een van de klanten van de garage. Bart heeft daar nog ooit bij gewerkt. Die man is nadat AW op de beurs kwam, terug naar zijn heimat Schotland getrokken. Hij vertelde dat Scott zijn eerste en enige klant was die iedere keer de gaspedaal krom stampte, hij had zo'n zware voet dat hij letterlijk het pedaal plooide onder de druk van zijn voet !
Ik heb ooit iemand gekend die altijd de rubber van zijn pedalen er af kreeg, gewoon, al rijden. Ik heb nooit begrepen hoe je dat kunt, maar het kan blijkbaar...
Ook dat was er een met een zware voet... Blijkbaar is het dus niet alleen het hebben van een te zware voet, maar ook nog abnormaal nerveus rijden die het hem doet ! Wat schreef ik gisteren alweer over onthaasten ?
Nu, je ziet dat toch voortdurend om je heen, die jachtigheid, die stress... Als ik ga vissen, dan kom ik voorbij het containerpark. Ik passeer daar zo om 12.15' uur, en de poort gaat open om 12.30', maar telkens zie ik daar minstens al 10 auto's staan aanschuiven... Mensen die een uur te vroeg komen om zeker geen uur te moeten wachten(???)... Ooit had ik een speciale zitdag op een zaterdag voormiddag, en de mutualiteit was op diezelfde uren ook open. Mijn zitdag begon om 10 uur en ik was er altijd een 10 minuten minstens vroeger, maar dan stonden er al enkele gepensioneerden te wachten voor de zitdag van de mutualiteit... Kwestie van niet te moeten wachten... Precies of het is minder erg 10 minuten voor een gesloten deur te staan, dan 10 minuten rustig op een stoel gezeten aan te schuiven... Maar zenuwen dat luistert niet naar logica !
Ooit kreeg ik op een zaterdagse zitdag Remi binnen, hij kwam van het hospitaal en moest naar het stadhuis om het overlijden van zijn echtgenote aan te geven... Hij moest het eerst eens kwijt kunnen, en ik was de klaagmuur van dienst, en of ik niet mee wilde gaan, want stadhuizen... Ik zei dat ik nog moest blijven tot 11 uur, en dat ik dan zou meegaan... Mocht hij bij mij blijven zitten? Ja, als er niemand anders binnenkomt om me te spreken... Ik had het nog maar pas gezegd, en de deur ging open en Ronny was daar, met een gezicht als een zonnetje, hij kwam van het hospitaal, was net vader geworden en moest het nog gaan aangeven op het stadhuis...Ik ben dan met die twee meegegaan, om leven en dood aan te geven...
Nu moet je dat niet meer doen, het hospitaal of de lijkbidder doen dat voor je. Althans hier in onze streek...
Maar nooit stonden leven en dood zo naast elkaar of op die dag... Je moest twee getuigen hebben en Remi was getuige voor de geboorte en Ronny was getuige voor de dood van Remi's vrouw, ik was in beide gevallen de tweede getuige... Ook de bediende van het stadhuis keek raar.
Eigenlijk was dat geen onderdeel van mijn werk, maar veel mensen kenden me heel goed, en mijn werk lag op de baan van hospitaal naar stadhuis, zodoende heb ik veel dergelijke jobkes gedaan, gewoon uit vriendschap, en om te delen in vreugde of verdriet... Door mijn job was ik nu eenmaal een vertrouwenspersoon voor veel mensen...
Als ik tijdens het verlof eens meeging met Anny naar de markt, dan waren we altijd dubbel lang op baan, gewoon van al de mensen die me aanspraken... en dan word je ziek en na enkele maanden zie je niemand meer, of beter bijna niemand meer, er zijn gelukkig toch nog enkele oude getrouwen, maar echt maar enkele... Uit het oog is letterlijk uit het hart !
Lezend in een boek vernam ik - een beetje tot mijn verbijstering- dat de verenigde staten van Ameurika in het begin van de eerste wereldoorlog eigenlijk vooral pro duits waren! Het is pas door de torpedering van Amerikaanse schepen dat amerika én anti-duits én pro engels werd ! Na een beetje nadenken, verwonderde mij dat al veel minder, ik vermoed dat met de tweede wereldoorlog er ook dergelijke tendensen zullen bestaan hebben, amerika is ook nu nog vooral rechts... en nogal rechtsrechts...
Ik las dat de site van het Vlaams blokbelang ook nu nog veel gelezen wordt in...amerika !
Het is in ieder geval al verfrissend om vast te stellen dat én een vrouw én een neger nu presidentskandidaten zijn ! Dat is nieuw, en zou 10 jaar geleden nog niet mogelijk geweest zijn...Maar ik ben bang dat dittoch precies de bush-kliek toch de voorsprong zal geven om verder te kunnen oorlogje "spelen"...
Ik weet wel dat we niet zonder een beleid en dus ook beleidsmensen kunnen, want dan zouden er geen sociale zekerheid, geen pensioen gee...noem maar op zijn, maar het probleem is dat de meesten daar niet zitten om beleid te geven, maar om hun zaakjes en de zaakjes van hun vriendjes te regelen. Vroeger gebeurde dat quasi openlijk, nu is het veel meer onderhuids, maar het is er evengoed nog steeds... Het gevolg is dat de macht (in de negatieve zin) zich steeds meer en meer centraliseert... En dat ze meer en meer doen om alles onder controle te houden. Wat is de persoonlijke vrijheid nog ? Kun je nog iets doen waarbij de wetgever je niet beknot ???
Pepé in Wannegem heeft enkele bomen omgedaan, twee dagen later was er inspectie, en pepé zou de bomen weer moeten vervangen...Pepé zei dat hij juist niets verving! De man dreigde met proces en dergelijke, maar pepé vroeg hem doodleuk hoeveel bomen er per hectare moeten staan ? Zoveel zei de man, wel zei pepé dan zal ik er nog een dertigtal moeten omdoen...
Het gekke is dat het populieren zijn, en de betreffende bomen waren doodrijp, al wat er nog mee kon gebeuren is dat ze aan ouderdom zouden kapotgaan... Pepé, nog steeds kwaad, vroed aan de man of hij dacht dat hij als eigenaar zijn grond zou ontwaarden ? Nee hé, dus onderhoud ik ook mijn bos ! Pepé is kwaad op die dienst, een deel van zijn bos is meer dan waterziek, en pepé wilde de vijver iets verder doortrekken tot en met het waterzieke gebied, en met de uitgehaalde grond de rest iets hoger brengen, zodat er minder waterlast was ...mag niet ! Nu ligt daar midden in zijn bos een stuk waar niets wil of kan groeien door het water... De logica van die diensten is soms ook ver te zoeken !
Ooit woonde een collega van me juist beneden de berg Stene, en iedere zware regen hadden hij en zijn buren last van het water dat van de helling naar hun huizen liep. De eigenaar van de grond bijna boven de berg legde daar een vijver aan, en iedereen was verlost van de steeds weerkerende waterellende... Dezelfde dienst kwam de man verplichten de put weer dicht te doen, dat mag niet... Logica...
Och, ik weet wel dat die wetten er wellicht zullen zijn om misbruiken tegen te gaan, maar moeten die wetten dan ook ingaan tegen de logica der dingen ?
Dat is waar ik de kramp van krijg ! Iedere wet wordt een wettekst, waar ieder woord telt, maar waar de geest van de wet van nul of geen waarde is ! Advocaten spelen hun spel niet over de bedoeling van de wet, maar over de woorden die er in staan... Zjievereers !
Ik ga stoppen, anders ga ik weer aan 't zagen, en de wereld en het leven is veel te schoon om het te laten verprutsen door zo'n bende oelewappers.
tot de volgende ?
donderdag, mei 22, 2008
Metamorfose
Gisteren weer naar tanteke, met wat handdoeken en zo en zeep... Ze lag stil in haar bed met een veel te groot zuurstofmasker op haar steeds kleinere gezicht...Het lijkt wel of ze een poging doet om weg te krimpen tot verdwijnen toe.
Ze zag me, "Hey" "hoe is't""Redelijk"... "Is Anny niet mee ?"
Ze praatte heel alert, maar wist niet dat ik er de dag voordien ook was. Maar de verwardheid van gisteren was verdwenen, opgelost in het niets... Op de vraag of ze iets nodig had antwoordde ze : "Spekken"... Tanteke snoept graag, en ze steekt dat dan op haar steeds droge mond...
Na een tijdje kwam de kinesist binnen voor haar, en ben ik weer naar huis gegaan, met de was, haar sis-kaart en de belofte om spekken mee te brengen, want dat was ze niet vergeten, ze riep me toen ik bijna uit de kamer was na," spekken niet vergeten!"...
Dus ben ik van bij haar naar de Colruyt gereden (ik kwam er langs) en spekken gehaald, een mengeling uit de "bonbonbar" waar alle snoep aan de zelfde prijs staat en je rustig van alles wat kunt nemen. Dan naar huis, maar ik dacht er aan dat mijn tijdschriften Quest en Triv nu in de winkel moesten liggen, dus reed ik mijn deur voorbij naar de krantenwinkel... Daarbij passeer ik de melkerij, en ik dacht eraan dat mijn yoghurt bijna op was... Ik was zo bijna anderhalf à twee uur van mijn dag kwijt, maar allee, de boodschappen waren ook gedaan...
Vandaag dus nog eens langs, met de zak spekken !
Omstreeks kwart na negen, ik was bijna in dromenland, en Anny was er al... de telefoon ! Je wipt een halve meter hoog in je bed ! Astère om te vragen hoe het nu was met tante...
Enkele nachten geleden was het nog erger ! om 4 uur in de morgen de telefoon ! Tanteke ! dacht ik, maar nee, de politie verwittigde alle leden van de BIN (Buurt Informatie Netwerk) dat er inbrekers op pad waren in Mater... Wil aub de buitenlichten aan maken... en alert zijn...
Het is dat ik overtuigd ben van het nut van de bin, anders zou ik die flik verwensen, om 4 uur in de morgen ! Je vind dan ook niet onmiddellijk je slaap terug! Onvermijdelijk lig je dan "alert" te zijn, en te luisteren of je soms niets hoort...
Volgens de politie mag ik tamelijk gerust zijn, mijn huis is behoorlijk veilig tegen inbraak... Ik zal het maar geloven hé ! De theorie is simpel, als een inbreker meer dan 3 à maximum 5 minuten werk heeft om binnen te breken in een doorsnee woning begint hij er gewoonlijk niet aan, en zoekt makkelijker prooien... Vermits mijn voor- en achterdeur allebei ook nog met een rolluik dicht zijn, en beiden altijd heel de nacht verlicht zijn, noemt men mijn huis "veilig"... waarvan akte.
Ik las een heel artikel over de reacties van planten... Het is op zijn minst iets om over na te denken ! Planten reageren op dingen ! Men heeft dit met verschillende toestellen kunnen meten, onder meer met een leugendetector... Een onderzoeker stopte een blad van een plant in kokend water, geen echte reactie... Hij zocht op een straffer middel, en dacht aan verbranden van een blad...Toen hij de stekjes vastnam reageerde de plant ongemeen sterk... Deze proef werd herhaald, telkens met identieke resultaten, ook al nam men andere planten en andere testpersonen... Bizar! Ik heb je al ooit verteld dat de acacia's in Afrika elkaar verwittigen van het feit dat ze aangevreten worden door giraffen... De omliggende bomen jagen dan een bittersmakende stof naar hun bladeren, om zo de giraffen weg te krijgen !
Het lijkt wel of heel de wereld begiftigd is met een soort "verstand" (wat dat dan ook moge zijn).
Ergens begin je dan te denken aan oeroude godsdiensten die de aarde beschouwden als één groot levend iets... Hadden ze toch gelijk ?
Mensen die contact hebben met bomen... Nu lijkt dat nieuw, maar weet je dat de kerk de talrijke lindenkringen in onze regio's liet omhakken ? Er was te veel devotie rond, en zij wilden alle devotie in hun richting...
Er is meer tussen hemel en Aarde Horatio....
Mij is opgevallen, dat, door het hebben van massa's tijd, ik veel en veel meer oog en liefde voel voor de natuur, voor al wat leeft... Ik waak het ontluiken van het blad, het openen van de bloem.
Ik lig in mijn bed te luisteren naar het gezang van de merels en de lijsters...
Ik ben geen "groene", en zal het wellicht ook nooit worden, want heel wat van hun stellingen stroken niet met de mijne, maar wellicht ben ik veel groener, omdat ik op een of andere manier meer en meer meeleef met de wereld om me heen. Ik ga toch nog Hindoe worden, of boeddhist...
Hun denkwereld ligt me nader dan dat van Groen!...
Eén van de dingen die me er in aanstaan is de onthaasting, het steeds jagen en jachten van de doorsnee westerling staat me steeds meer tegen... Ik voel steeds meer "aanvaarding" van de normale gang van zaken, en reageer op het ontheiligen van "De Aarde", het voortdurend doden van het leven in de akkers die ik zie, met zware giften die zogezegd onschadelijk zijn voor mens en dier... Waarom sproeien ze dan als het niet is om dieren te doden? Waarom mag je er dan niet van eten voor een bepaalde periode voorbij is? En wie zegt me dat de vruchten van die plant dan niet de dood in zich dragen??? (En ze doen het !!!!)
Ik heb ergens de cijfers gelezen over de landbouw... een vergelijking van 1900 tot 2000... Het is ontzettend ! Een varkensboer in 1900 had zo'n 10 à 15 varkens om mee te kweken, nu ? Een boer die legkippen hield in 1930 had zo'n 200 à 300 dieren... nu ???
Ook de opbrengsten van melk, van graan en noem maar op zijn in dezelfde mate gestegen. Het is geen landbouw meer, het is scheikundige industrie geworden !
Een legkip legde vroeger zo'n 120 à 150 eieren per jaar...Dan kwamen de Leghorn en dergelijke, die tot 220 en iets meer eieren kwamen per jaar... Nu Hebben ze hybriden die werkelijk iedere dag een ei leggen, vanaf hu 5 à 6 maand tot hun dood aan 1.5 à 2 jaar !!! (Want dan verminderd de eiproductie en worden ze dus gedood !) Vroeger kochten de eierboeren eendagskuikens en kweekten die op tot en met de productieve legperiode. Nu wordt de leghen opgekweekt tot aan de legperiode door gespecialiseerde bedrijven, en als legklare kip verkocht aan de houders van legkippen... Het mesten van een kip duurde vroeger een vijf à zeven maand, nu nog hoogstend drie maanden ...
Dit alles door selectie, kruisingen (= hybriden) en betere voeding, alhoewel...Beter ? Eén van de oorzaken van gewenning aan antibiotica, en daarmee ook het bekomen dat antibiotica geen of onvoldoende effect heeft, is het feit dat we allemaal kilo's antibiotica hebben opgegeten in onze kip, ons varken en noem maar op...
Het is allemaal niet natuurlijk meer... Een ei is voor een kip als een foetus voor een moeder... Als je wilt dat het een sterk en volgroeid kind wordt, dan moet je op je voeding letten, en zorg dragen voor de vrucht, en die vrucht moet zich op een normale manier ontwikkelen... Een kip die gedurende een jaar à anderhalf jaar iedere dag een ei legt, kan nooit aan de ontwikkelende vrucht in zijn lichaam alle nodige voedingsstoffen bezorgen voor een gezonde en normale nakomeling... Maar ze krijgen geen nakomelingen, alleen eieren... want hun soort bestaat niet echt, het zijn slechts hybriden, en ieder bedrijf die leghennen "creëert" houdt angstvallig de soort kruising geheim ! Idem voor de mestkuikens ! (De vader is wellicht een Cornish, maar de moeder hebben we het raden naar...)
Alles, maar dan ook alles wat we tegenwoordig eten is geforceerd ! En denk maar niet, ik in mijn tuin, want het zaad dat je aankoopt is al voorbehandeld, en via het grondwater komen alle stoffen ook bij jou plant terecht... Eén van de vele stoffen die ze niet uit ons drinkwater kunnen uitzuiveren zijn onder meer hormonen...
Als kind, toen ik hielp bij de boeren, zagen we velden die leefden, we zagen aardwormen, kevers en allerlei soorten leven (leeuweriken weet je nog ), nu moet je eens proberen een regenworm te vinden in een bewerkt veld... Je zult lang moeten zoeken, ook torren en ander leven ? Zoek maar ! En als je het vind, weet dan dat ze morgen wel vlug zullen komen sproeien ! Want dan is het al schromelijk laat om te sproeien, een goede boer sproeit voor de beestjes er zijn !
nu ja..."goede" boer ?
Een goede producent, ja, maar dat is alles...
Als kind moesten wij de coloradokevers gaan rapen op het strand. Insectenbestrijding per kinderhand.
Genenmanipulatoren zeggen dat zij al die vergiften de wereld zullen uitjagen, omdat zij de verdediging van de planten zullen inbouwen in de plant zelf... Maar is dat echt de oplossing ? Ik weet het niet, ik heb er schrik van! Alle stoffen zijn in se giftig, het is slechts de potio die bepaald of het giftig is tegen over jouw organisme ! Zelfs zuiver bronwater is een dodelijk gift als je teveel in een te korte tijd drinkt ! Misschien is de tomaat zoals hij nu is wel gezond, maar wordt hij giftig als er een teveel van een bepaalde stof in zit ? Misschien mogen we straks maar maximum zoveel grammetjes tomaat eten per jaar, omdat het geen tomaten meer zijn, maar anti-mozaïekziektenproducenten ?????
De plant veranderen is ook zijn eigenschappen veranderen, ook ten opzichte van zijn voedingswaarde of gift-waarde !
Zolang we ons bezig hielden met een natuurlijke selectie was alles nog natuurlijk (voorbeeld: hou steeds kuikens van de beste leghen, om zo het goed leggen te verhogen), maar eens je begint met onnatuurlijke selecties, onnatuurlijke voedering, toedienen van hormonen om de leg te bevorderen en ga zo maar door, dan zit er iets in die niet meer gelijk loopt met de natuur, dan is er iets geforceerd in het systeem... en dan twijfel ik aan de volledige voedingswaarde ervan. De geleerden zeggen ons dat het ei van zo'n kip even voedzaam is, maar ze onderzoeken het dan ook alleen op de voedingsstoffen, maar wat zit er nog meer in, of juist minder in? Homeopathie, bachbloesems en dergelijke leren ons dat er in die onmeetbare kleine hoeveelheden toch een onmeetbaar grote kracht zit... Hoe zit het dan met ons ei ?met ons graan? onze patat ?
Wat zijn we aan het doen? De wereldbevolking groeit steeds sneller aan, maar is dat eigenlijk wel normaal ? Je zou ook kunnen denken, waar ze onze voeding maar met mondjesmaat binnenkrijgen, leidt het tot meer geboorten, en waar je het in overdosis slokt in het rijke westen, daar leidt het tot onvruchtbaarheid...
Ik ga stoppen, genoeg stof om over na te denken...
tot de volgende ?
Ze zag me, "Hey" "hoe is't""Redelijk"... "Is Anny niet mee ?"
Ze praatte heel alert, maar wist niet dat ik er de dag voordien ook was. Maar de verwardheid van gisteren was verdwenen, opgelost in het niets... Op de vraag of ze iets nodig had antwoordde ze : "Spekken"... Tanteke snoept graag, en ze steekt dat dan op haar steeds droge mond...
Na een tijdje kwam de kinesist binnen voor haar, en ben ik weer naar huis gegaan, met de was, haar sis-kaart en de belofte om spekken mee te brengen, want dat was ze niet vergeten, ze riep me toen ik bijna uit de kamer was na," spekken niet vergeten!"...
Dus ben ik van bij haar naar de Colruyt gereden (ik kwam er langs) en spekken gehaald, een mengeling uit de "bonbonbar" waar alle snoep aan de zelfde prijs staat en je rustig van alles wat kunt nemen. Dan naar huis, maar ik dacht er aan dat mijn tijdschriften Quest en Triv nu in de winkel moesten liggen, dus reed ik mijn deur voorbij naar de krantenwinkel... Daarbij passeer ik de melkerij, en ik dacht eraan dat mijn yoghurt bijna op was... Ik was zo bijna anderhalf à twee uur van mijn dag kwijt, maar allee, de boodschappen waren ook gedaan...
Vandaag dus nog eens langs, met de zak spekken !
Omstreeks kwart na negen, ik was bijna in dromenland, en Anny was er al... de telefoon ! Je wipt een halve meter hoog in je bed ! Astère om te vragen hoe het nu was met tante...
Enkele nachten geleden was het nog erger ! om 4 uur in de morgen de telefoon ! Tanteke ! dacht ik, maar nee, de politie verwittigde alle leden van de BIN (Buurt Informatie Netwerk) dat er inbrekers op pad waren in Mater... Wil aub de buitenlichten aan maken... en alert zijn...
Het is dat ik overtuigd ben van het nut van de bin, anders zou ik die flik verwensen, om 4 uur in de morgen ! Je vind dan ook niet onmiddellijk je slaap terug! Onvermijdelijk lig je dan "alert" te zijn, en te luisteren of je soms niets hoort...
Volgens de politie mag ik tamelijk gerust zijn, mijn huis is behoorlijk veilig tegen inbraak... Ik zal het maar geloven hé ! De theorie is simpel, als een inbreker meer dan 3 à maximum 5 minuten werk heeft om binnen te breken in een doorsnee woning begint hij er gewoonlijk niet aan, en zoekt makkelijker prooien... Vermits mijn voor- en achterdeur allebei ook nog met een rolluik dicht zijn, en beiden altijd heel de nacht verlicht zijn, noemt men mijn huis "veilig"... waarvan akte.
Ik las een heel artikel over de reacties van planten... Het is op zijn minst iets om over na te denken ! Planten reageren op dingen ! Men heeft dit met verschillende toestellen kunnen meten, onder meer met een leugendetector... Een onderzoeker stopte een blad van een plant in kokend water, geen echte reactie... Hij zocht op een straffer middel, en dacht aan verbranden van een blad...Toen hij de stekjes vastnam reageerde de plant ongemeen sterk... Deze proef werd herhaald, telkens met identieke resultaten, ook al nam men andere planten en andere testpersonen... Bizar! Ik heb je al ooit verteld dat de acacia's in Afrika elkaar verwittigen van het feit dat ze aangevreten worden door giraffen... De omliggende bomen jagen dan een bittersmakende stof naar hun bladeren, om zo de giraffen weg te krijgen !
Het lijkt wel of heel de wereld begiftigd is met een soort "verstand" (wat dat dan ook moge zijn).
Ergens begin je dan te denken aan oeroude godsdiensten die de aarde beschouwden als één groot levend iets... Hadden ze toch gelijk ?
Mensen die contact hebben met bomen... Nu lijkt dat nieuw, maar weet je dat de kerk de talrijke lindenkringen in onze regio's liet omhakken ? Er was te veel devotie rond, en zij wilden alle devotie in hun richting...
Er is meer tussen hemel en Aarde Horatio....
Mij is opgevallen, dat, door het hebben van massa's tijd, ik veel en veel meer oog en liefde voel voor de natuur, voor al wat leeft... Ik waak het ontluiken van het blad, het openen van de bloem.
Ik lig in mijn bed te luisteren naar het gezang van de merels en de lijsters...
Ik ben geen "groene", en zal het wellicht ook nooit worden, want heel wat van hun stellingen stroken niet met de mijne, maar wellicht ben ik veel groener, omdat ik op een of andere manier meer en meer meeleef met de wereld om me heen. Ik ga toch nog Hindoe worden, of boeddhist...
Hun denkwereld ligt me nader dan dat van Groen!...
Eén van de dingen die me er in aanstaan is de onthaasting, het steeds jagen en jachten van de doorsnee westerling staat me steeds meer tegen... Ik voel steeds meer "aanvaarding" van de normale gang van zaken, en reageer op het ontheiligen van "De Aarde", het voortdurend doden van het leven in de akkers die ik zie, met zware giften die zogezegd onschadelijk zijn voor mens en dier... Waarom sproeien ze dan als het niet is om dieren te doden? Waarom mag je er dan niet van eten voor een bepaalde periode voorbij is? En wie zegt me dat de vruchten van die plant dan niet de dood in zich dragen??? (En ze doen het !!!!)
Ik heb ergens de cijfers gelezen over de landbouw... een vergelijking van 1900 tot 2000... Het is ontzettend ! Een varkensboer in 1900 had zo'n 10 à 15 varkens om mee te kweken, nu ? Een boer die legkippen hield in 1930 had zo'n 200 à 300 dieren... nu ???
Ook de opbrengsten van melk, van graan en noem maar op zijn in dezelfde mate gestegen. Het is geen landbouw meer, het is scheikundige industrie geworden !
Een legkip legde vroeger zo'n 120 à 150 eieren per jaar...Dan kwamen de Leghorn en dergelijke, die tot 220 en iets meer eieren kwamen per jaar... Nu Hebben ze hybriden die werkelijk iedere dag een ei leggen, vanaf hu 5 à 6 maand tot hun dood aan 1.5 à 2 jaar !!! (Want dan verminderd de eiproductie en worden ze dus gedood !) Vroeger kochten de eierboeren eendagskuikens en kweekten die op tot en met de productieve legperiode. Nu wordt de leghen opgekweekt tot aan de legperiode door gespecialiseerde bedrijven, en als legklare kip verkocht aan de houders van legkippen... Het mesten van een kip duurde vroeger een vijf à zeven maand, nu nog hoogstend drie maanden ...
Dit alles door selectie, kruisingen (= hybriden) en betere voeding, alhoewel...Beter ? Eén van de oorzaken van gewenning aan antibiotica, en daarmee ook het bekomen dat antibiotica geen of onvoldoende effect heeft, is het feit dat we allemaal kilo's antibiotica hebben opgegeten in onze kip, ons varken en noem maar op...
Het is allemaal niet natuurlijk meer... Een ei is voor een kip als een foetus voor een moeder... Als je wilt dat het een sterk en volgroeid kind wordt, dan moet je op je voeding letten, en zorg dragen voor de vrucht, en die vrucht moet zich op een normale manier ontwikkelen... Een kip die gedurende een jaar à anderhalf jaar iedere dag een ei legt, kan nooit aan de ontwikkelende vrucht in zijn lichaam alle nodige voedingsstoffen bezorgen voor een gezonde en normale nakomeling... Maar ze krijgen geen nakomelingen, alleen eieren... want hun soort bestaat niet echt, het zijn slechts hybriden, en ieder bedrijf die leghennen "creëert" houdt angstvallig de soort kruising geheim ! Idem voor de mestkuikens ! (De vader is wellicht een Cornish, maar de moeder hebben we het raden naar...)
Alles, maar dan ook alles wat we tegenwoordig eten is geforceerd ! En denk maar niet, ik in mijn tuin, want het zaad dat je aankoopt is al voorbehandeld, en via het grondwater komen alle stoffen ook bij jou plant terecht... Eén van de vele stoffen die ze niet uit ons drinkwater kunnen uitzuiveren zijn onder meer hormonen...
Als kind, toen ik hielp bij de boeren, zagen we velden die leefden, we zagen aardwormen, kevers en allerlei soorten leven (leeuweriken weet je nog ), nu moet je eens proberen een regenworm te vinden in een bewerkt veld... Je zult lang moeten zoeken, ook torren en ander leven ? Zoek maar ! En als je het vind, weet dan dat ze morgen wel vlug zullen komen sproeien ! Want dan is het al schromelijk laat om te sproeien, een goede boer sproeit voor de beestjes er zijn !
nu ja..."goede" boer ?
Een goede producent, ja, maar dat is alles...
Als kind moesten wij de coloradokevers gaan rapen op het strand. Insectenbestrijding per kinderhand.
Genenmanipulatoren zeggen dat zij al die vergiften de wereld zullen uitjagen, omdat zij de verdediging van de planten zullen inbouwen in de plant zelf... Maar is dat echt de oplossing ? Ik weet het niet, ik heb er schrik van! Alle stoffen zijn in se giftig, het is slechts de potio die bepaald of het giftig is tegen over jouw organisme ! Zelfs zuiver bronwater is een dodelijk gift als je teveel in een te korte tijd drinkt ! Misschien is de tomaat zoals hij nu is wel gezond, maar wordt hij giftig als er een teveel van een bepaalde stof in zit ? Misschien mogen we straks maar maximum zoveel grammetjes tomaat eten per jaar, omdat het geen tomaten meer zijn, maar anti-mozaïekziektenproducenten ?????
De plant veranderen is ook zijn eigenschappen veranderen, ook ten opzichte van zijn voedingswaarde of gift-waarde !
Zolang we ons bezig hielden met een natuurlijke selectie was alles nog natuurlijk (voorbeeld: hou steeds kuikens van de beste leghen, om zo het goed leggen te verhogen), maar eens je begint met onnatuurlijke selecties, onnatuurlijke voedering, toedienen van hormonen om de leg te bevorderen en ga zo maar door, dan zit er iets in die niet meer gelijk loopt met de natuur, dan is er iets geforceerd in het systeem... en dan twijfel ik aan de volledige voedingswaarde ervan. De geleerden zeggen ons dat het ei van zo'n kip even voedzaam is, maar ze onderzoeken het dan ook alleen op de voedingsstoffen, maar wat zit er nog meer in, of juist minder in? Homeopathie, bachbloesems en dergelijke leren ons dat er in die onmeetbare kleine hoeveelheden toch een onmeetbaar grote kracht zit... Hoe zit het dan met ons ei ?met ons graan? onze patat ?
Wat zijn we aan het doen? De wereldbevolking groeit steeds sneller aan, maar is dat eigenlijk wel normaal ? Je zou ook kunnen denken, waar ze onze voeding maar met mondjesmaat binnenkrijgen, leidt het tot meer geboorten, en waar je het in overdosis slokt in het rijke westen, daar leidt het tot onvruchtbaarheid...
Ik ga stoppen, genoeg stof om over na te denken...
tot de volgende ?
woensdag, mei 21, 2008
tabula rasa
Gisteren was het een hectische dag... onder meer door het bezoek aan tanteke.. We hebben nadien nog uren en uren wakker gelegen en op haar gedacht en luisterend liggen om te horen of de ander al sliep of ook nog lag te dubben...
Toen we het hospitaal binnenkwamen, vond ik het voorzichtiger om te vragen of ze nog in de intensieve lag...Nee, vijfde verdiep, kamer 509...
Wij daar naar toe. Tante zat in een soortement reuzekinderstoel, met een "tafelblad" dat haar in de stoel moest houden (We hoorden nadien dat ze al eens rond gewandeld had...)
Ik weet niet of ze ons herkend heeft, ze noemde geen enkele keer onze naam, maar ik vind het zo vernederend om te vragen "ken je mij nog ?"... Stel dat ze je wel herkent, voelt ze dat dan niet als uiterst beledigend ?
Ze was héél verward, ze was op bezoek bij haar Noël, haar zoon die in 1971 overleed, en ze moest nog te voet terug naar het station... Kun je mij niet uit die stoel halen? Wil je in je bed ? Hij ik lig hier niet hoor, ik ben maar op bezoek...
Ik heb dan maar wat mee gepraat... over dat morgen iedereen weer moest werken en zo...maar zelfs meepraten was moeilijk, want haar gedachten springen blijkbaar niet alleen naar het verleden, maar ook daar nog wat weg en weer in een hels tempo.
Na een klein halfuurtje, voornamelijk kalmerend doen, zijn we weer weggegaan... We waren alle twee ook verward, ik duwde op de knop van de lift voor ziekenvervoer...
Op de terugweg praatten we onder meer over euthanasie... Het uitstappen van Claus heeft iedereen wel op een of andere manier geraakt. We waren het er over eens dat dementie geen reden is tot euthanasie, toch niet voor de patiënt zelf, want die leeft in zijn eigen wereldje. Ik kan aannemen dat onmenselijke, onmetelijke pijn een reden vormt (maar dan verdoven ze je wel automatisch tot een zachte dood), maar dit ? nee ! Volgens ons gaat het over de patiënt, niet over de omgeving, en de patiënt is blijkbaar niet ongelukkig, ziet niet af, wil wellicht ook niet "uitstappen"... Claus deed het op een moment dat hij wist dat hij verward raakte, en kon niet verdragen dat hij zou terecht komen in een wereld die geen contact meer had met de wereld van de anderen... Op zich bijna een bewijs dat hij het deed op een moment dat het niet nodig was. Ik ga hem niet oordelen of veroordelen, blijkbaar kon hij het idee niet aan van te vallen van een idolenstatus naar een verzorgingsbehoevende...Maar dat is voor mij geen euthanasie, dat is werkelijk uitstappen, een proper woord voor een vorm van zelfmoord... En wat is zelfmoord anders dat een vorm van uitstappen ? Ook die mensen kunnen op een bepaald moment het leven niet meer aan, en stappen er uit. Ook hen wil en kan ik niet oordelen ! Ik heb ooit een vriend gehad die zelfmoord heeft gepleegd... Hij had een koord om zijn nek gedaan, vastgemaakt aan de reling van het terras, op zijn knieën gaan zitten, en dan zich zo ver voorovergebukt tot de koord dichtgesnoerd was... Al wat hij moest doen om het te verijdelen was zich eventjes
oprichten...Maar hij hield zich daar tot de dood... Wij begrijpen dat niet, maar het toont duidelijk de vastheid van wil om uit te stappen. Hij kon het niet meer aan en dus...
Persoonlijk vind ik dat niet erger of beter dan een andere vorm van uitstappen, ik begrijp het niet, maar ik oordeel dan ook niet. Wel vind ik dat je niemand moet laten oeverloos lijden. Als het lijden te groot wordt en er alleen nog meer en nog erger lijden in het verschiet staat, dan laat je je hond een spuitje geven, je wil niet dat die trouwe vriend zoveel en zolang afziet...Waarom zou je het dan een mens aandoen? Is het niet veeleer dan jij die geen afscheid kan nemen, die wil behouden? Maar een mens laten of doen uitstappen op basis van dementie of verwardheid ? Ik weet het niet... Ergens heb ik daar schrik van ! Zijn we dan niet op weg om krankzinnigen ook gewoon te laten inslapen? En als we dat eens kunnen, dan zijn we al weer een stap dichter bij het doden van zwaargehandicapten... en dan, waarom dan niet het ras zuiveren ?
We moeten oppassen met dat begrip euthanasie !!!
Het mag geen stap worden naar een verschrikkelijk harde wereld !
Niet opnieuw een Endlösung !
Zie je wat een bezoek aan tanteke allemaal bij ons losmaakt ? Niet leuk !
Vandaag ga ik alleen op bezoek, den tweeling is na de middag bij ons... Ik moet wat handdoeken en zo gaan brengen, en morgen ga ik naar de home, voor het bezoekuur, om wat slaapkledij en hemdjes en zo te halen. Dat doe ik met Anny, want ik ben niet zo goed thuis in die dingen.
Weet je, het is een eenzame wereld aan het worden... Ik ben wat jaloers op het systeem van China, waar de ouders een vast deel van het gezin zijn... Ik denk terug aan de bezoeken aan oude mensen, die vereenzaamd waren, en waar je uit het flesje drinkt, omdat je ziet dat de glazen niet echt meer schoon afgewassen zijn... Gaan we ook zo worden? Gaan onze kinderen ons dan bijstaan of laten vallen als lastige objecten? De confrontatie met tante doet je piekeren.
Het is weer mooi weer, het veld voor de deur wordt groener en groener.
Ishtar is niet verkozen op het eurosongfestival, de inhoud van de tekst was te moeilijk... Je moet luchtige dingen zingen (nu ja, zingen?) op zo'n festival (nu ja fest???) (gewoon val is al ruim genoeg).
Ik weet niet wie er grof geld aan verdient, het interesseert me ook niet, maar moeten ze nu echt zo'n onding blijven in leven houden? Geef toe, de formule is versleten, en van songs is allang geen sprake meer. Het is platvloers commercie ! Bovendien stel je telkens en telkens weer vast dat de liedjes maar meer doorbreken dank zij zwaar doorpluggen door de radiozenders, die wellicht dik betaald worden om dat te doen. Mij maak je niet wijs dat echte radiomakers happy zijn met wat ze moeten uitzenden ... Neem nu Ishtar, hoe dikwijls heb je dat nu de laatste maand moeten aanhoren ? Ken je nog één ander liedje dat je in die zelfde tijdspanne zo dikwijls hebt moeten slikken ? Kun je het ook al meezingen (of neuriën, want het is een moeilijke tekst hé!) zit het deuntje nu ook in je geheugen gedramd ? Hoort het nu ook bij die liedjes die je automatisch gaat meeneuriën, omdat het zo vertrouwd is ? Dat was dan net de bedoeling hé ! Herinner je je nog wat je er van vondt de eerste keer dat je het hoorde ???
Kijk, dat doen ze dus met ons ! Ook wat we niet echt zo mooi vonden, dwingen ze als het ware onze genen in ! En dat doen ze met legio artikelen !!! Wij moeten geen gewone yoghurt meer, maar activia, we moeten nu het uiterlijk hebben van de kindjes waar we vroeger voor rondgingen met 11/11/11... graatmager, tegen de hongerdood aan... De klimaatsverandering ? Begin bij jezelf, niet de oorzaak zoeken, nee de last op ieder klein mensje drukken, de brandstofprijzen stijgen ? Dikke zever, de olie is nu véél goedkoper dan een jaar geleden, omdat de dollar valt als een steen (een stukgeschoten steen?) en olie wordt betaald in dollar... Wie steekt nu al die winst in zijn zakken ??? Onder meer een staat die staalhard vertelt dat de belastingen verminderen...
Drammen, door drukken, inpeperen... en we slikken maar alles en nog wat !
Heb je gelezen of gehoord over die "medicamenten" in het kruydvat ??? Hier moeten ze uit de rekken als "levensgevaarlijk", in Nederland mogen ze gewoon blijven liggen, daar zijn ze niet gevaarlijk... Mocht Nederland nu een onontwikkeld land zijn, dan zouden we dat misschien zo maar geloven, maar nu heb je toch wel wat vragen niet ? Nu zit je te denken, wie heeft gelijk ? Het antwoord is simpel, blijkbaar heeft de farmaceutische maffia wat meer macht in het ene dan in het andere land...
Herinner je de eieren ? Het moest van scharreleieren zijn, gezonder voor de kip én voor de mens ! Nu heeft een of andere lobbying doorgedrukt dat er teveel slechte stoffen in de bodem zitten, en dat eieren uit het kippenconcentratiekamp plots weer de goede zijn... Ook groenten in uw tuin zijn niet meer goed, nee ze zijn gecontamineerd (vroeger gewoon vervuild, nu nog erger gecontamineerd)... We mogen de erwtjes uit onze tuin niet meer eten, we moeten ze hebben van het veld van de boer, ja, dat veld, hier net naast je tuin ! Ja, want daar valt het vuil niet neer, nee vuil is er voor bekend dat het alleen in kleine tuintjes valt...
Slik, slik, slik maar op ! Wordt maar het meeblatend schaap in de grote kudden gegenmanipuleerde schapen van de politieke bestweters (betweters !).
Wordt wakker, wordt wakker !!! het is hoog tijd dat je weer zelf eens (probeert) denkt ! En probeer eens te redeneren ! Iets verder te denken dan wat ze je voorkauwen ! Ruk je los uit de dwangbuis van wat men ons allemaal wil voorschotelen ! Het is niet alleen een Bush die zijn volk voorliegt om oorlog te kunnen voeren, nee, ook ons liegen ze voor en voeren ons naar een toekomst die zij creëren ! Wordt wakker !!!
en denk.
tot de volgende ?
Toen we het hospitaal binnenkwamen, vond ik het voorzichtiger om te vragen of ze nog in de intensieve lag...Nee, vijfde verdiep, kamer 509...
Wij daar naar toe. Tante zat in een soortement reuzekinderstoel, met een "tafelblad" dat haar in de stoel moest houden (We hoorden nadien dat ze al eens rond gewandeld had...)
Ik weet niet of ze ons herkend heeft, ze noemde geen enkele keer onze naam, maar ik vind het zo vernederend om te vragen "ken je mij nog ?"... Stel dat ze je wel herkent, voelt ze dat dan niet als uiterst beledigend ?
Ze was héél verward, ze was op bezoek bij haar Noël, haar zoon die in 1971 overleed, en ze moest nog te voet terug naar het station... Kun je mij niet uit die stoel halen? Wil je in je bed ? Hij ik lig hier niet hoor, ik ben maar op bezoek...
Ik heb dan maar wat mee gepraat... over dat morgen iedereen weer moest werken en zo...maar zelfs meepraten was moeilijk, want haar gedachten springen blijkbaar niet alleen naar het verleden, maar ook daar nog wat weg en weer in een hels tempo.
Na een klein halfuurtje, voornamelijk kalmerend doen, zijn we weer weggegaan... We waren alle twee ook verward, ik duwde op de knop van de lift voor ziekenvervoer...
Op de terugweg praatten we onder meer over euthanasie... Het uitstappen van Claus heeft iedereen wel op een of andere manier geraakt. We waren het er over eens dat dementie geen reden is tot euthanasie, toch niet voor de patiënt zelf, want die leeft in zijn eigen wereldje. Ik kan aannemen dat onmenselijke, onmetelijke pijn een reden vormt (maar dan verdoven ze je wel automatisch tot een zachte dood), maar dit ? nee ! Volgens ons gaat het over de patiënt, niet over de omgeving, en de patiënt is blijkbaar niet ongelukkig, ziet niet af, wil wellicht ook niet "uitstappen"... Claus deed het op een moment dat hij wist dat hij verward raakte, en kon niet verdragen dat hij zou terecht komen in een wereld die geen contact meer had met de wereld van de anderen... Op zich bijna een bewijs dat hij het deed op een moment dat het niet nodig was. Ik ga hem niet oordelen of veroordelen, blijkbaar kon hij het idee niet aan van te vallen van een idolenstatus naar een verzorgingsbehoevende...Maar dat is voor mij geen euthanasie, dat is werkelijk uitstappen, een proper woord voor een vorm van zelfmoord... En wat is zelfmoord anders dat een vorm van uitstappen ? Ook die mensen kunnen op een bepaald moment het leven niet meer aan, en stappen er uit. Ook hen wil en kan ik niet oordelen ! Ik heb ooit een vriend gehad die zelfmoord heeft gepleegd... Hij had een koord om zijn nek gedaan, vastgemaakt aan de reling van het terras, op zijn knieën gaan zitten, en dan zich zo ver voorovergebukt tot de koord dichtgesnoerd was... Al wat hij moest doen om het te verijdelen was zich eventjes
oprichten...Maar hij hield zich daar tot de dood... Wij begrijpen dat niet, maar het toont duidelijk de vastheid van wil om uit te stappen. Hij kon het niet meer aan en dus...
Persoonlijk vind ik dat niet erger of beter dan een andere vorm van uitstappen, ik begrijp het niet, maar ik oordeel dan ook niet. Wel vind ik dat je niemand moet laten oeverloos lijden. Als het lijden te groot wordt en er alleen nog meer en nog erger lijden in het verschiet staat, dan laat je je hond een spuitje geven, je wil niet dat die trouwe vriend zoveel en zolang afziet...Waarom zou je het dan een mens aandoen? Is het niet veeleer dan jij die geen afscheid kan nemen, die wil behouden? Maar een mens laten of doen uitstappen op basis van dementie of verwardheid ? Ik weet het niet... Ergens heb ik daar schrik van ! Zijn we dan niet op weg om krankzinnigen ook gewoon te laten inslapen? En als we dat eens kunnen, dan zijn we al weer een stap dichter bij het doden van zwaargehandicapten... en dan, waarom dan niet het ras zuiveren ?
We moeten oppassen met dat begrip euthanasie !!!
Het mag geen stap worden naar een verschrikkelijk harde wereld !
Niet opnieuw een Endlösung !
Zie je wat een bezoek aan tanteke allemaal bij ons losmaakt ? Niet leuk !
Vandaag ga ik alleen op bezoek, den tweeling is na de middag bij ons... Ik moet wat handdoeken en zo gaan brengen, en morgen ga ik naar de home, voor het bezoekuur, om wat slaapkledij en hemdjes en zo te halen. Dat doe ik met Anny, want ik ben niet zo goed thuis in die dingen.
Weet je, het is een eenzame wereld aan het worden... Ik ben wat jaloers op het systeem van China, waar de ouders een vast deel van het gezin zijn... Ik denk terug aan de bezoeken aan oude mensen, die vereenzaamd waren, en waar je uit het flesje drinkt, omdat je ziet dat de glazen niet echt meer schoon afgewassen zijn... Gaan we ook zo worden? Gaan onze kinderen ons dan bijstaan of laten vallen als lastige objecten? De confrontatie met tante doet je piekeren.
Het is weer mooi weer, het veld voor de deur wordt groener en groener.
Ishtar is niet verkozen op het eurosongfestival, de inhoud van de tekst was te moeilijk... Je moet luchtige dingen zingen (nu ja, zingen?) op zo'n festival (nu ja fest???) (gewoon val is al ruim genoeg).
Ik weet niet wie er grof geld aan verdient, het interesseert me ook niet, maar moeten ze nu echt zo'n onding blijven in leven houden? Geef toe, de formule is versleten, en van songs is allang geen sprake meer. Het is platvloers commercie ! Bovendien stel je telkens en telkens weer vast dat de liedjes maar meer doorbreken dank zij zwaar doorpluggen door de radiozenders, die wellicht dik betaald worden om dat te doen. Mij maak je niet wijs dat echte radiomakers happy zijn met wat ze moeten uitzenden ... Neem nu Ishtar, hoe dikwijls heb je dat nu de laatste maand moeten aanhoren ? Ken je nog één ander liedje dat je in die zelfde tijdspanne zo dikwijls hebt moeten slikken ? Kun je het ook al meezingen (of neuriën, want het is een moeilijke tekst hé!) zit het deuntje nu ook in je geheugen gedramd ? Hoort het nu ook bij die liedjes die je automatisch gaat meeneuriën, omdat het zo vertrouwd is ? Dat was dan net de bedoeling hé ! Herinner je je nog wat je er van vondt de eerste keer dat je het hoorde ???
Kijk, dat doen ze dus met ons ! Ook wat we niet echt zo mooi vonden, dwingen ze als het ware onze genen in ! En dat doen ze met legio artikelen !!! Wij moeten geen gewone yoghurt meer, maar activia, we moeten nu het uiterlijk hebben van de kindjes waar we vroeger voor rondgingen met 11/11/11... graatmager, tegen de hongerdood aan... De klimaatsverandering ? Begin bij jezelf, niet de oorzaak zoeken, nee de last op ieder klein mensje drukken, de brandstofprijzen stijgen ? Dikke zever, de olie is nu véél goedkoper dan een jaar geleden, omdat de dollar valt als een steen (een stukgeschoten steen?) en olie wordt betaald in dollar... Wie steekt nu al die winst in zijn zakken ??? Onder meer een staat die staalhard vertelt dat de belastingen verminderen...
Drammen, door drukken, inpeperen... en we slikken maar alles en nog wat !
Heb je gelezen of gehoord over die "medicamenten" in het kruydvat ??? Hier moeten ze uit de rekken als "levensgevaarlijk", in Nederland mogen ze gewoon blijven liggen, daar zijn ze niet gevaarlijk... Mocht Nederland nu een onontwikkeld land zijn, dan zouden we dat misschien zo maar geloven, maar nu heb je toch wel wat vragen niet ? Nu zit je te denken, wie heeft gelijk ? Het antwoord is simpel, blijkbaar heeft de farmaceutische maffia wat meer macht in het ene dan in het andere land...
Herinner je de eieren ? Het moest van scharreleieren zijn, gezonder voor de kip én voor de mens ! Nu heeft een of andere lobbying doorgedrukt dat er teveel slechte stoffen in de bodem zitten, en dat eieren uit het kippenconcentratiekamp plots weer de goede zijn... Ook groenten in uw tuin zijn niet meer goed, nee ze zijn gecontamineerd (vroeger gewoon vervuild, nu nog erger gecontamineerd)... We mogen de erwtjes uit onze tuin niet meer eten, we moeten ze hebben van het veld van de boer, ja, dat veld, hier net naast je tuin ! Ja, want daar valt het vuil niet neer, nee vuil is er voor bekend dat het alleen in kleine tuintjes valt...
Slik, slik, slik maar op ! Wordt maar het meeblatend schaap in de grote kudden gegenmanipuleerde schapen van de politieke bestweters (betweters !).
Wordt wakker, wordt wakker !!! het is hoog tijd dat je weer zelf eens (probeert) denkt ! En probeer eens te redeneren ! Iets verder te denken dan wat ze je voorkauwen ! Ruk je los uit de dwangbuis van wat men ons allemaal wil voorschotelen ! Het is niet alleen een Bush die zijn volk voorliegt om oorlog te kunnen voeren, nee, ook ons liegen ze voor en voeren ons naar een toekomst die zij creëren ! Wordt wakker !!!
en denk.
tot de volgende ?
dinsdag, mei 20, 2008
Ver ver verleden
Had ik Anny niet leren kennen, en niet het verstand hebben gehad dat werken op de Mailboat geen leven was, dan had ik daar wellicht mijn loopbaan doorgebracht, tot het faillissement van de mailboat, en dan links of rechts of niet ergens anders zijn terechtgekomen...
Had mijn moeder mij niet verwittigd dat er een bediende gezocht werd in de vakbond, dan was ik misschien nog bediende in de vakschool te Brugge ?
Was collega Albert niet ziek geworden, dan had ik hem niet moeten vervangen, en had ik nooit de kans gekregen om uit te groeien tot propagandist...
Had ...
had
had...
Het leven hangt aaneen van toevalligheden. Je speelt er op in of niet, en beseft niet wat dit betekent voor je hele toekomst.
Als je achteruit kijkt, dan rijzen plots reuzegrote vragen op... Wat, als ik dan dat had gedaan, of dat? of dat ?
Je weet het niet, je weet ook niet welke kansen zich dan zouden hebben aangeboden, je weet zelfs niet eens wat een kans is en wat niet, je gaat in op iets, zonder dat je echt alle konsekwenties kent. (Gelukkig maar).
Waarom heb je dan zo en niet zo gereageerd ? je weet het niet...
Heb jij ook soms het gevoel dat je niet zelf leeft, maar wordt geleefd ?
Misschien hebben de aboriginals wel gelijk, en leven wij een droom.
Droom ik dat ik iets zit te schrijven, of schrijf ik dat ik iets zit te dromen?
Toch kan ik me niet ontdoen van het gevoel dat we ons leven niet echt zelf in handen hebben. Je leven rent van hot naar her, en je weet niet wie de leidsels in handen heeft.
Je hebt ook geen verweer, je ondergaat het leven, je ondergaat de dood. Je ondergaat, je gaat onder...
Je kinderen ? Stel dat je één maand later je kinderen kreeg, dat was er zeker sprake van een ander eitje, een ander zaadcelletje... Misschien had ik dan wel drie dochters, of noemden mijn kinderen anders, bijna zeker zagen ze er iets anders uit, al kunnen en zullen we dat uiteraard nooit weten... Bizar. Is er een Waarom? is er überhaupt een antwoord ?
We slenteren, we lopen, we haasten, we wroeten ons door het leven, zetten ons in, willen vooruitkomen, willen verder, meer , beter, en eigenlijk hebben we niets met zekerheid in handen.
Fatum, Kismet, het Lot. En wij maar denken dat we er echt iets aan doen.
...terwijl, één seconde veranderen een ganse levensloop verandert... Het is waar wat men zegt, verleg één steen in de rivierbedding, en hij stroomt nooit meer zoals voorheen, maar ook nooit meer zoals hij zou gestroomd hebben in de toekomst. Hebben we dan de toekomst veranderd ? Of loopt die toekomst ook verder, op een bijna paralel vlak? Is er een realiteit waar nog geen atoombom is gevallen? Waar Hitler sneuvelde aan de oevers van de ijzer in 14-18 ?
Waar ik wel op mailboat bleef werken ?
Tijd is relatief... ook in die zin?
Het is schitterend weer, niet warm, maar zonnig en mooi. Er is wat frisse wind die de takken van mijn linde zachtjes doet wiegen. Takken wiegen, maar de bladeren dansen, beperkt door het vastzitten aan de tak...Is het dat streven dat hen de dood doet verkiezen in een laatste dans naar de herfstige aarde ?
De maïs groeit dat je het ziet...over het veld hangt nu een waas van groen. Raar dat die plantjes die zo wijd uiteen staan toch de aarde een groen gelaat geven. Als je recht op de rijen kijkt zie je het groen als een dunne ijle lijn, maar als je er iets schuin over kijkt, zie je het veld als bedekt met groen. Hoe verder je de blikken over het veld laat gaan, hoe groener het lijkt. Ook daar zit weer een prachtige kleurmengeling in...een zacht verglijden van het warme leembruin naar het groen van de prille maïsblaadjes. Hoog boven mij is de hemel heerlijk blauw, en naar de kim toe vergaat het in wit met een gouden waas overtrokken. Aan de kant waar de zon zit is het geen wit meer, maar zuiver licht.
Wij zien de wereld zo, met onze ogen, maar in de natuur zijn er heel wat wezens die niet diezelfde wereld zien als wij het zien... Sommigen zien veel verder in het infrarood, anderen tot in het ultraviolet...Hoe ziet de wereld er voor hen uit? Ik wou dat ik even het vermogen had om hun werkelijkheid te zien en eventueel met de mijne te vermengen, in een brede kleurenmassa, waar de tinten nog duizend maal meer tinten waren...
Kun je ook soms vol ingetogen verbazing naar iets kijken ? Naar een tak, een wolk, een boom ? Wat dan ook ? Heb je dan ook de lust om de kleuren te kunnen voelen? ruiken? smaken? Ikke wel ! Ik heb al eens geprobeerd om het verschil te voelen tussen een rood en een groen potlood, maar zonder resultaat, en dat is telkens een desillusie... Wat zo verschillend ziet, moet toch ook verschillend aanvoelen? Maar ik voel het niet... Anderen misschien wel, misschien juist zij die het niet kunnen zien?
Ik wil maar zeggen, je moet het leven savoureren, genieten van alles wat het leven je biedt. Stop met die jachtigheid, stop die onrust, stop het verdriet en neem de tijd om gewoon te genieten en dankbaar te zijn voor alles wat je ziet, voor het zien op zich, het ruiken, het horen, het proeven, het voelen, het gewaarworden... voor de liefde die je voelt, voor je hormonen die je genot verschaffen, voor dat krakkemikkige lijf vol pijn die je toch nog al die dingen geeft met een steeds volle hand...
Werp het negatieve in de prullenmand, en schep met beide handen het genoegen van het leven, drink het met grote teugen en geniet ! Het is niet verslavend, het is niet verdovend, het is niet eindig, het is een oneindige zee van steeds nieuwe ervaringen, nieuw plezier, nieuw genieten... Ja, er is pijn, ja, er is verdriet, ja er zijn dingen die je dreigen in te metselen, maar kijk dan naar het groen, naar de zingende vogel, naar de wind die blaren doet dansen...
't Leven is schoon, zo schoon als je het zelf wilt maken !
tot de volgende ?
Had mijn moeder mij niet verwittigd dat er een bediende gezocht werd in de vakbond, dan was ik misschien nog bediende in de vakschool te Brugge ?
Was collega Albert niet ziek geworden, dan had ik hem niet moeten vervangen, en had ik nooit de kans gekregen om uit te groeien tot propagandist...
Had ...
had
had...
Het leven hangt aaneen van toevalligheden. Je speelt er op in of niet, en beseft niet wat dit betekent voor je hele toekomst.
Als je achteruit kijkt, dan rijzen plots reuzegrote vragen op... Wat, als ik dan dat had gedaan, of dat? of dat ?
Je weet het niet, je weet ook niet welke kansen zich dan zouden hebben aangeboden, je weet zelfs niet eens wat een kans is en wat niet, je gaat in op iets, zonder dat je echt alle konsekwenties kent. (Gelukkig maar).
Waarom heb je dan zo en niet zo gereageerd ? je weet het niet...
Heb jij ook soms het gevoel dat je niet zelf leeft, maar wordt geleefd ?
Misschien hebben de aboriginals wel gelijk, en leven wij een droom.
Droom ik dat ik iets zit te schrijven, of schrijf ik dat ik iets zit te dromen?
Toch kan ik me niet ontdoen van het gevoel dat we ons leven niet echt zelf in handen hebben. Je leven rent van hot naar her, en je weet niet wie de leidsels in handen heeft.
Je hebt ook geen verweer, je ondergaat het leven, je ondergaat de dood. Je ondergaat, je gaat onder...
Je kinderen ? Stel dat je één maand later je kinderen kreeg, dat was er zeker sprake van een ander eitje, een ander zaadcelletje... Misschien had ik dan wel drie dochters, of noemden mijn kinderen anders, bijna zeker zagen ze er iets anders uit, al kunnen en zullen we dat uiteraard nooit weten... Bizar. Is er een Waarom? is er überhaupt een antwoord ?
We slenteren, we lopen, we haasten, we wroeten ons door het leven, zetten ons in, willen vooruitkomen, willen verder, meer , beter, en eigenlijk hebben we niets met zekerheid in handen.
Fatum, Kismet, het Lot. En wij maar denken dat we er echt iets aan doen.
...terwijl, één seconde veranderen een ganse levensloop verandert... Het is waar wat men zegt, verleg één steen in de rivierbedding, en hij stroomt nooit meer zoals voorheen, maar ook nooit meer zoals hij zou gestroomd hebben in de toekomst. Hebben we dan de toekomst veranderd ? Of loopt die toekomst ook verder, op een bijna paralel vlak? Is er een realiteit waar nog geen atoombom is gevallen? Waar Hitler sneuvelde aan de oevers van de ijzer in 14-18 ?
Waar ik wel op mailboat bleef werken ?
Tijd is relatief... ook in die zin?
Het is schitterend weer, niet warm, maar zonnig en mooi. Er is wat frisse wind die de takken van mijn linde zachtjes doet wiegen. Takken wiegen, maar de bladeren dansen, beperkt door het vastzitten aan de tak...Is het dat streven dat hen de dood doet verkiezen in een laatste dans naar de herfstige aarde ?
De maïs groeit dat je het ziet...over het veld hangt nu een waas van groen. Raar dat die plantjes die zo wijd uiteen staan toch de aarde een groen gelaat geven. Als je recht op de rijen kijkt zie je het groen als een dunne ijle lijn, maar als je er iets schuin over kijkt, zie je het veld als bedekt met groen. Hoe verder je de blikken over het veld laat gaan, hoe groener het lijkt. Ook daar zit weer een prachtige kleurmengeling in...een zacht verglijden van het warme leembruin naar het groen van de prille maïsblaadjes. Hoog boven mij is de hemel heerlijk blauw, en naar de kim toe vergaat het in wit met een gouden waas overtrokken. Aan de kant waar de zon zit is het geen wit meer, maar zuiver licht.
Wij zien de wereld zo, met onze ogen, maar in de natuur zijn er heel wat wezens die niet diezelfde wereld zien als wij het zien... Sommigen zien veel verder in het infrarood, anderen tot in het ultraviolet...Hoe ziet de wereld er voor hen uit? Ik wou dat ik even het vermogen had om hun werkelijkheid te zien en eventueel met de mijne te vermengen, in een brede kleurenmassa, waar de tinten nog duizend maal meer tinten waren...
Kun je ook soms vol ingetogen verbazing naar iets kijken ? Naar een tak, een wolk, een boom ? Wat dan ook ? Heb je dan ook de lust om de kleuren te kunnen voelen? ruiken? smaken? Ikke wel ! Ik heb al eens geprobeerd om het verschil te voelen tussen een rood en een groen potlood, maar zonder resultaat, en dat is telkens een desillusie... Wat zo verschillend ziet, moet toch ook verschillend aanvoelen? Maar ik voel het niet... Anderen misschien wel, misschien juist zij die het niet kunnen zien?
Ik wil maar zeggen, je moet het leven savoureren, genieten van alles wat het leven je biedt. Stop met die jachtigheid, stop die onrust, stop het verdriet en neem de tijd om gewoon te genieten en dankbaar te zijn voor alles wat je ziet, voor het zien op zich, het ruiken, het horen, het proeven, het voelen, het gewaarworden... voor de liefde die je voelt, voor je hormonen die je genot verschaffen, voor dat krakkemikkige lijf vol pijn die je toch nog al die dingen geeft met een steeds volle hand...
Werp het negatieve in de prullenmand, en schep met beide handen het genoegen van het leven, drink het met grote teugen en geniet ! Het is niet verslavend, het is niet verdovend, het is niet eindig, het is een oneindige zee van steeds nieuwe ervaringen, nieuw plezier, nieuw genieten... Ja, er is pijn, ja, er is verdriet, ja er zijn dingen die je dreigen in te metselen, maar kijk dan naar het groen, naar de zingende vogel, naar de wind die blaren doet dansen...
't Leven is schoon, zo schoon als je het zelf wilt maken !
tot de volgende ?
maandag, mei 19, 2008
ik kan het bloggen niet laten...
(Parafraserend op W Sonneveld: Zij kon het lonken niet laten, ze lonkte naar iedere man..)
Het is nu 16 uur en we zijn al weer terug van eens weggeweest...Dat komt omdat we niet gerust liepen... Gisteren kregen wij immers bericht dat Tanteke plots met de 100 naar het hospitaal werd gevoerd... Hartklachten.
Ik heb ondertussen al weer getelefoneerd, en ze is redelijk goed, ze krijgt wat bloed bij, en haar medicaties worden aangepast... Maar ondertussen loop je niet gemakkelijk, je zit voortdurend te denken...
Onze uitstap was daardoor wat minder dan we verwacht hadden, maar allee, we zijn er toch eens uit geweest, en we hebben heerlijk weest chinezen... Als met Anny uit gaat eten, dan kom je bijna zeker bij een chinees terecht...
Waarschijnlijk ook door die spanning, heb ik meer pijn dan anders. Gek, maar blijkbaar werkt ook de geest op je rug.
Tanteke ligt in de intensieve... Vroeger heette dat niet zo, dan sprak men van de reanimatie, precies of ze deden er niet anders dan reanimeren... Gek woord eigenlijk, want ze werken aan het lichaam, en ze zeggen dat ze de ziel teruggeven... Re - animeren, de animus, de ziel herinbrengen. Ooit kreeg ik een sukkelaar op mijn bureau, die me vertelde hoe stijf ziek hij wel geweest was, hij had zelfs veertien dagen op de renuwatiekamer gelegen... tja, je kunt er wellicht failliet gaan ook...
Eigenlijk zou het nog niet zo gek zijn mocht men kunnen re-animeren ! Her-bezielen ! Hoeveel lopen er hier niet rond die alle bezieling kwijt zijn ?? Twee draadjes in steken, en effe in het stopcontact, en daar is je schwung terug ! 't Zou heerlijk zijn ! Ik zou er ook wel eens willen gaan zitten...Sinds het overlijden van onze Koen ben ik ook een heel stuk van mijn zielke kwijt.
Heb je er ook al eens op gelet, hoeveel medische termen wij nu bezigen, die twintig, dertig jaar geleden nog volkomen vreemde termen waren ? En zelfs dingen waar we een goed nederlands woord voor hebben, worden nu plechtstatig in het latijn gebroebeld... We hebben geen hersenvliesontsteking meer, we hebben encefalodinges, en geen kinderverlamming maar polyomiliters, met heelder liters... Vroeger hadden we de rode hond, nu rubella, 't is 't zelfde, maar je staat er deftiger mee. (?)
Het enige woord waar we vroeger steevast de tong braken was een rhododrododrododendron. Nu zijn we heelder zakken van die gekke woorden rijk. Niet alleen voor onze ziekten, maar ook voor onze gebruiksvoorwerpen, onze dvd heeft ook bluray, onze hdftv heeft een prachtig bbeeld, maar helaas zijn nog niet alle emissies in hdf...
Sjongejonge... moest mijn grootvader, petje Tjeppen, weer keren, hij kroop meteen terug weg ! Alleen, hoe meer we weten, hoe minder we kennen van de kunst van het leven...
Vandaag zaten wij in een kleine file, door wat wegenwerken... Je moet dan eens de chauffeurs naast je bekijken ! In plaats van die tijd te aan schouwen als een kadootje, een onverwacht geschenkje, een pakketje tijd waarin je eens rustig kunt denken aan de dingen waaraan je eens wilt denken, maar nooit geen tijd voor hebt... Ooit reed ik eens naar een vergadering in Brussel, en zoals gewoonlijk: file... Oscar zat naast mij te zuchten en te blazen en zich druk te maken. We waren al zeker een kwartier aan het "rijden" langs de basiliek van Koekelberg, en ik zei "Grote kerk hé, we rijden er nu al een kwartier langs..." Oscar was pisnijdig ! Kon er niet mee lachen! Ik heb niet willen zeggen dat het even lang (of veel gevoels-langer) zou duren als je je eigen zat op te fretten dan dat je het gewoon aanvaardde...
Wij doen dat veel te weinig, in plaats van je druk te maken, neem die ogenblikken als geschenk!
Ik ga stoppen, 'twas een kortje, maar ja, eigenlijk was er geen voorzien ...
tot de volgende ?
Het is nu 16 uur en we zijn al weer terug van eens weggeweest...Dat komt omdat we niet gerust liepen... Gisteren kregen wij immers bericht dat Tanteke plots met de 100 naar het hospitaal werd gevoerd... Hartklachten.
Ik heb ondertussen al weer getelefoneerd, en ze is redelijk goed, ze krijgt wat bloed bij, en haar medicaties worden aangepast... Maar ondertussen loop je niet gemakkelijk, je zit voortdurend te denken...
Onze uitstap was daardoor wat minder dan we verwacht hadden, maar allee, we zijn er toch eens uit geweest, en we hebben heerlijk weest chinezen... Als met Anny uit gaat eten, dan kom je bijna zeker bij een chinees terecht...
Waarschijnlijk ook door die spanning, heb ik meer pijn dan anders. Gek, maar blijkbaar werkt ook de geest op je rug.
Tanteke ligt in de intensieve... Vroeger heette dat niet zo, dan sprak men van de reanimatie, precies of ze deden er niet anders dan reanimeren... Gek woord eigenlijk, want ze werken aan het lichaam, en ze zeggen dat ze de ziel teruggeven... Re - animeren, de animus, de ziel herinbrengen. Ooit kreeg ik een sukkelaar op mijn bureau, die me vertelde hoe stijf ziek hij wel geweest was, hij had zelfs veertien dagen op de renuwatiekamer gelegen... tja, je kunt er wellicht failliet gaan ook...
Eigenlijk zou het nog niet zo gek zijn mocht men kunnen re-animeren ! Her-bezielen ! Hoeveel lopen er hier niet rond die alle bezieling kwijt zijn ?? Twee draadjes in steken, en effe in het stopcontact, en daar is je schwung terug ! 't Zou heerlijk zijn ! Ik zou er ook wel eens willen gaan zitten...Sinds het overlijden van onze Koen ben ik ook een heel stuk van mijn zielke kwijt.
Heb je er ook al eens op gelet, hoeveel medische termen wij nu bezigen, die twintig, dertig jaar geleden nog volkomen vreemde termen waren ? En zelfs dingen waar we een goed nederlands woord voor hebben, worden nu plechtstatig in het latijn gebroebeld... We hebben geen hersenvliesontsteking meer, we hebben encefalodinges, en geen kinderverlamming maar polyomiliters, met heelder liters... Vroeger hadden we de rode hond, nu rubella, 't is 't zelfde, maar je staat er deftiger mee. (?)
Het enige woord waar we vroeger steevast de tong braken was een rhododrododrododendron. Nu zijn we heelder zakken van die gekke woorden rijk. Niet alleen voor onze ziekten, maar ook voor onze gebruiksvoorwerpen, onze dvd heeft ook bluray, onze hdftv heeft een prachtig bbeeld, maar helaas zijn nog niet alle emissies in hdf...
Sjongejonge... moest mijn grootvader, petje Tjeppen, weer keren, hij kroop meteen terug weg ! Alleen, hoe meer we weten, hoe minder we kennen van de kunst van het leven...
Vandaag zaten wij in een kleine file, door wat wegenwerken... Je moet dan eens de chauffeurs naast je bekijken ! In plaats van die tijd te aan schouwen als een kadootje, een onverwacht geschenkje, een pakketje tijd waarin je eens rustig kunt denken aan de dingen waaraan je eens wilt denken, maar nooit geen tijd voor hebt... Ooit reed ik eens naar een vergadering in Brussel, en zoals gewoonlijk: file... Oscar zat naast mij te zuchten en te blazen en zich druk te maken. We waren al zeker een kwartier aan het "rijden" langs de basiliek van Koekelberg, en ik zei "Grote kerk hé, we rijden er nu al een kwartier langs..." Oscar was pisnijdig ! Kon er niet mee lachen! Ik heb niet willen zeggen dat het even lang (of veel gevoels-langer) zou duren als je je eigen zat op te fretten dan dat je het gewoon aanvaardde...
Wij doen dat veel te weinig, in plaats van je druk te maken, neem die ogenblikken als geschenk!
Ik ga stoppen, 'twas een kortje, maar ja, eigenlijk was er geen voorzien ...
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)