Vandaag, voor de tweede dag tereeke, begin ik mijn computeruurtjes met mijn blog...Omdat ik niet weet of ik na mijn mailtjes nog tijd genoeg zou hebben...Want, vandaag moeten we nu weer naar de specialist van Anny... Normaliter moest dat al voorbij en gepasseerd zijn, maar door het schoolverlof konden we op de gestelde dag niet gaan...We moesten kinderzitten...
Gisteren is dus mijn tand gerepareerd, en tot grote vreugde van de dentist heeft hij nog een gaatje of drie gevonden in andere bijterkes... Volgende week dus episode 2 bij de tandarts. Gelukkig ligt daar in de wachtkamer een tof boekje met moppen en cartoons over tandartsen... Indertijd dat Anny steeds maar weer en weer moest gaan voor haar valse bijtertjes, heb ik het al eens helemaal uitgekregen, en ben ik nu dus aan lezing 2 begonnen... Oh ja, die klieren kunnen niet van die tanden komen... Waarvan dan wel ? Er is wel goed nieuws, aan één kant is de klier al een heel stuk gekrompen... Volgens de apotheker niets om ongerust over te zijn, er moet ergens een ontsteking zitten, een verkoudheid, een snotneus .... snotneus ??? Ja !!! Opgelost ! (Allee denk ik toch...) Als het dan niet weer iets anders is...
Voor Anny is het slechts een routine onderzoek, want alles gaat nu picobello... Dus alleen een zeer kostelijke manier om wat voorschriften voor medicamenten te gaan ontvangen...
Maar allee, zo zijn we weer eens buiten... Deze namiddag dan ook nog naar tanteke, morgen als het niet regent, onze eerste buiten-rommelmarkt en nog wel te Oudenaarde, en overmorgen te Wetteren in Gowalt, de zaal van de politieker die veel blauwer is dan al de andere liberalen van Wetteren... Is hij nu ook niet bij Dedecker ???
Gelukkig is er aan die zaal een mooie grote parking...maar hij heeft er een grote vlieger op gezet, je weet wel, dat ding van Mobutu dat hier al jaren geparkeerd stond op een of ander vliegveld...Dat staat nu dus te Wetteren in de weg. Ernaast een groot vrijheidsbeeld in blauwe beton. (Alles blauw...hoe zou dat komen?)
Als ik tijd heb dan nog eens een onemanshow van Toon Hermans bekijken... Kan ik weer kilo's inspiratie opdoen... zo van de Fransen zeggen nez en wij zeggen ook nee, wij zeggen wie en de Fransen zeggen ook oui... l'amour ... het schroefje... je moet er maar opkomen hé... Maar het is meer, je moet het ook weten te brengen, en dat is precies het geheim van Toon...Hij poneert iedere keer weer typetjes op het podium, trekt ze net iets over de lijn zodat ze herkenbaar blijven, en net té zijn, en dus de lachspieren doen werken... Als hij een wetenschappelijk (nou ja...) werk voorleest, dan zie je die geleerde zo schuiven over zijn eigen allures... Grandioos ! Bovendien heeft hij daarvoor geen of amper verkleedkunsten nodig, met een brilletje of een hoedje en soms een sjaaltje heeft hij meer dan genoeg om daar levensgroot en onsterfelijk belachelijk een type neer te zetten... Bovendien heeft hij dan ook nog ontroerende teksten (in zijn liedjes) en kan hij ook muzikaal verbluffende dingen doen... Waar hij de oude koffergrammofoon nadoet, wat te vlug draait, wat te traag, de muziek van die tijd, met die typisch nasale klank van dat oude machine... doe het maar eens na ! Ik ben er zeker van dat die man uren, dagen voor de spiegel heeft staan repeteren, tot ieder beweging, ieder stemverheffing of daling perfect was... en dan merk je aan het begeleidende orkest dat hij er toch nog soms dingen tussen flanst die er niet hoorden, maar waar hij geïnspireerd door iets in de zaal op door gaat...
Het is een "stielman", iemand die zijn vak beheerst, en het verheft tot kunst, sorry Kunst !
KleinKunst, met twee grooooote K's, twee (twee vingertjes omhoog, en een wijs gezicht dat knikt om je ervan te overtuigen)twee... (dubbelknikje)
Hij haalt zijn ideeën gewoon van de straat, hij bekijkt de mensen door een sterk vergrotende bril, analyseert iedere beweging en zet die dan vergroot weer neer... Als je het zo zegt lijkt het niets, maar het is verrekt moeilijk, en het resultaat is grandioooooos.... Ik ben dankbaar als ik zo iemand kan genieten, savoureren, er in wegsmelten...
Mijn vis is.
Ja, mijn vis is af!, het is niet langer soepbeen, het is een vis.
Nu zit ik nog te denken aan de manier waarop ik die vis zal hangen aan de halsketting, en hoe ik er de halsketting zal laten uitzien... Het is zoiets als een kader, een lijst rond een schilderij... Neem eens een mooie tekening, hang die aan de muur, en het is maar een tekening op een stuk papier... Doe er een passende lijst rond, met alle zorg en ervoor zorgend dat het kader de tekening "draagt", en hang dat weer, op zelfde plaats... en plots hangt daar geen tekening meer, maar een kunstwerk... Zo is het ook een beetje met die vis, de collier moet één geheel zijn. Het moet bijeen horen... Je kunt geen gouden medaille aan een zilveren kettingetje hangen, je kunt mijn vis niet aan om het even welke halsketting hangen. Dat vraagt denkwerk en inspiratie. Zoals de keten die ik maakte voor de olifantenkop, die draagt het geheel, zo moet ik ook iets bekomen voor die vis... Niet zo simpel.
Is het lang geleden dat je nog eens een bezoekje bracht aan de tandarts ? Je zou voor minder goeie redenen lang wachten ! Iedere keer voel ik het gewoon aan mijn beurs dat ik daar geweest ben ! Sjongejongejonge...duur ! Ik weet wel, je krijgt het grootste deel terug, maar desalniettemin en niettegenstaande, het is iedere keer een ferme aderlating... met mijn raar zenuwstelsel kan ik rustig stellen dat ik het daar véél beter voel dan aan mijn tanden... Eén, één, 1 , tand vullen, met één spuitje om te verdoven, niet eens echt boren, alleen het gat wat bijwerken, en wat cement of een ander vulmiddel, in hooguit 20 minuutjes, en in die tijd constateerde hij ook nog drie andere gaten !, kostprijs: 50 eurootjes en oneffen... Ik heb dus nog vooruitzicht op nog enkele van die briefjes die mijn knijpbeurs zullen verlaten... Ik wou dat mijn knijpbeurs wat meer kneep. Hij bekijkt je mond met welgevallen, en steeds welgevallener naar mate hij er gaatjes of het begin van grotten ontdekt... Wellicht is dat nog beter dan een satanische grijns bij ieder ontdekt gat, maar plots heb ik dan wel pijn, beurspijn.
Ik ga stoppen, misschien kan ik nog net enkele mailtjes zien vooraleer ik naar Ronse Renaix ga rijden...
tot de volgende ?
vrijdag, april 11, 2008
donderdag, april 10, 2008
't Is altijd iets speciaals...
Misschien herinner je je nog dat ik enkele dagen geleden vermeld had dat ik eventueel nog eens naar de dokter terug moest, als het nog niet over was...
Ik had niet gezegd wat, 't was ook zo bizar...
Dat had wel mijn aandachtige oudste zus gealarmeerd die subitopresto beldigede om te weten wat er scheeldige...
Niet veel, iets raars, iets waar geen oorzaak van te vinden was, de klieren in mijn keel, onder mijn kin, stonden dik gezwollen, dat was al, letterlijk, ik had nergens pijn, nergens iets te voelen...
Bloedonderzoek negatief. enfin 't was weer iets raars.
Ik heb altijd iets speciaals zei Suzanne.
Ze heeft nog gelijk ook.
Maar eergisterenavond, terwijl ik wat zat te kauwgummen (gum te kauwen? nu ja, te sjieken...) kreeg ik plots een stuk vulling in mijn mond... Meteen herinnerde ik me dat ik dat enkele weken tevoren ook al eens gevoeld had !
't Zou dus wel weer een ontstoken tand zijn ! En dat is het rare, ik voel dat niet ! Ik ben als kind nog eens opgestaan (In die tijd waren er nog geen badkamers naast de slaapkamer, en ging je eerst eten, en dan pas je wassen) met een dikke dikke kaak, van een abces op mijn tanden, en hadden de anderen het niet moeten zeggen, ik wist het niet.
Door een of andere afwijking (nog een !) blijk ik nooit tandpijn te hebben.
Misschien denk je dat dit een geluk is, maar dat is het dus niet, dan zit je met gezwollen klieren je ongerust te maken omdat je goddomme niet weet dat je een zere tand hebt !
Nu en dan worden er kinderen geboren die nergens pijn kunnen voelen. Die kinderen worden niet oud, omdat ze sterven aan kwetsuren die ze niet eens voelen.
Nu ga ik wel niet subiet kapot van die tand, maar ik meen me toch te herinneren dat ons ma ons vertelde dat Metje Philomène gestorven is tengevolge van een abces waar het kwaad ingekomen was... Het was een luguber verhaal, waar onder meer nog een aderlating bij te pas kwam, en waar de dokter aan het uitzicht van het bloed wist te vertellen dat het hopeloos was... Medische geschiedenis in ons eigen gezinnetje...
Nu moet ik dus naar de tandarts. Hopelijk zal daarmee ook die dikke klierenhistorie van de baan zijn. 't Zal wel.
Ik ben vlug nog even brood gaan opzetten, nu ben ik terug, at your service...
Nu en dan hoorden wij thuis van die verhalen van in illo tempore... Van een van onze grootgroottantes die diende bij een chieke madam, en die de cacaomelk had weggegoten omdat ze dacht dat er bitter uit de schouw in de melk gevallen was... en al dergelijke histories meer, ook de vele verhalen van de belevenissen tijdens de oorlog, zowel van de zelf beleefde in de tweede wereldoorlog, als de overgeleverde uit de eerste, die ook nog niet zo erg ver af lag...Mijn moeder was geboren op de vlucht voor het oorlogsgeweld...
Waarom ik dat vermeld? Omdat dit iets is die aan het verdwijnen is, net als zo veel andere dingen die het nochtans waard waren behouden te blijven... Je hoort die vertellingen, zo echt en zo direkt uit de familiehistorie niet meer vertellen, de tv heeft ook dat aspekt van het gezinsleven kapot gemaakt...
In mijn vele uurtjes ziekte als kind zal ik wel steeds rond moeders rokken hebben gehangen, en zal moeder voor mij, meer dan voor de anderen, hebben verteld en hebben gezongen... Ze zal wellicht ook soms hebben zitten vertellen om wakker te blijven, moe van de gewaakte nachten aan mijn ziekbed. Hoe onze mechelse schaper door de tanks werd doodgereden terwijl hij mijn oudste zus wegduwde van het gevaar van die naderende kolossen...en zoveel, zo endelijk veel meer... Soms ook heel triviale dingen, zoals welk kleed haar moeder (gestorven toen ze 4 was) aan had bij die gelegeheid, en hoe iedereen haar steeds weer en weer vertelde wat een schone vrouw haar moeder was... We hebben (bij Suzanne ?) nog ergens een "staatsie"portret van haar, plechtig staand met haar arm rustend op een "pieddestalleke"...(pjeedestalleke?)
Die oude foto's (ik zie ze wel eens op de rommelmarkten) zijn allemaal wat ik noem staatsieportretten, strak stijf en stram... Dat kwam wellicht door dat in die tijd de belichtingstijd heel lang was en er dus heel lang onbeweeglijk moest gestaan worden.
Maar mooi is het wel...Die foto's geven je de indruk dat toch minstens je voorouders van een heel deftige origine waren.
Dat portretteren was dan ook iets heel speciaals, en duur, en dus deden ze allemaal hun beste frak aan, en stonden stijf en stram naar dat wondere machien te turen, waar uit straks hun conterfeitsel zou te voorschijn komen... Dat was voor die mensen nog zoiets als magie! Nu weet geen mens hoe zo'n digitaal apparaatje echt werkt, maar iedereen trekt foto's en foto's onder het motto, thuis haal ik er dan wel de mooie en de gelukte uit...
Vroeger, had ik een goed fototoestel, met diverse lenzen er bij, en een lichtmeter en daarmee kon je 36, en als je veel geluk had soms wel 38 foto's nemen... In mijn vaders tijd waren er dat nog maar 12 of 8... Nu met die digitale trek je er honderden, en als je kaart vol is, ga je in je zakken, haal een andere kaart uit en trekt er nog een duizendtal...
Die heel speciale dingen van 100 jaar geleden zijn nu het kijken niet meer waard... Laatst kreeg ik hier zo'n geheugenstick waar enige honderden vakantiefoto's op stonden van een goede kennis. We drukken ze meestal zelfs niet meer af...Soms zetten we ze op een schijfje, en dan kijken we naar de foto's op...de tv (weeral die bak!).
Toch heeft tv ook soms zijn charmes...Gisteren heb ik naar een dvd'tje gekeken, een volledige onemanshow van Toon Hermans van 1961... Ik heb genoten, gelachen, bewonderd...en naast me zat Anny met haar hoofd te schudden "kun je daarmee lachen"... Ergens heeft ze gelijk, meestal zegt hij ook niets, en als je de gekke manier waarop hij dat doet niet kunt smaken, dan is er natuurlijk niets aan... In die show verteld hij een mop, hij doet dat op de manier van die mensen die zelf reeds op voorhand zitten te lachen met hun eigen mop, die parodieert hij tot in het absurde, en de clou, of wat de clou zou moeten zijn, verteld (?) hij zo erg lachend dat er geen woord van te verstaan is... En dan vraagt Anny, waar lach je nu mee ? Met zijn parodie, maar ja, dat is een abstract begrip... en zij verwachtte de mop...
Humor is ook een raar ding.
Ik ben een enorm bewonderaar van Toon, en Anny vraagt waar ik in godsnaam wil naar kijken, correctie kijken en vooral luisteren en nog meer genieten...
Zijn woordspelingen... en als de zaal niet echt reageert... beetje moeilijk mopje?
Soms heb ik hem ook pas op het moment dat hij stopt om het te laten doordringen.
Grandioos...
Ik ga stoppen, straks moet ik dus bij de tandarts met mijn mond in wijde verbazing gaan zitten.
Dan steek ik mijn hand uit, neem hem bij zijn edele delen en zeg: "We gaan goed afspreken hé, we gaan elkaar géén pijn doen..."
tot de volgende ?
Ik had niet gezegd wat, 't was ook zo bizar...
Dat had wel mijn aandachtige oudste zus gealarmeerd die subitopresto beldigede om te weten wat er scheeldige...
Niet veel, iets raars, iets waar geen oorzaak van te vinden was, de klieren in mijn keel, onder mijn kin, stonden dik gezwollen, dat was al, letterlijk, ik had nergens pijn, nergens iets te voelen...
Bloedonderzoek negatief. enfin 't was weer iets raars.
Ik heb altijd iets speciaals zei Suzanne.
Ze heeft nog gelijk ook.
Maar eergisterenavond, terwijl ik wat zat te kauwgummen (gum te kauwen? nu ja, te sjieken...) kreeg ik plots een stuk vulling in mijn mond... Meteen herinnerde ik me dat ik dat enkele weken tevoren ook al eens gevoeld had !
't Zou dus wel weer een ontstoken tand zijn ! En dat is het rare, ik voel dat niet ! Ik ben als kind nog eens opgestaan (In die tijd waren er nog geen badkamers naast de slaapkamer, en ging je eerst eten, en dan pas je wassen) met een dikke dikke kaak, van een abces op mijn tanden, en hadden de anderen het niet moeten zeggen, ik wist het niet.
Door een of andere afwijking (nog een !) blijk ik nooit tandpijn te hebben.
Misschien denk je dat dit een geluk is, maar dat is het dus niet, dan zit je met gezwollen klieren je ongerust te maken omdat je goddomme niet weet dat je een zere tand hebt !
Nu en dan worden er kinderen geboren die nergens pijn kunnen voelen. Die kinderen worden niet oud, omdat ze sterven aan kwetsuren die ze niet eens voelen.
Nu ga ik wel niet subiet kapot van die tand, maar ik meen me toch te herinneren dat ons ma ons vertelde dat Metje Philomène gestorven is tengevolge van een abces waar het kwaad ingekomen was... Het was een luguber verhaal, waar onder meer nog een aderlating bij te pas kwam, en waar de dokter aan het uitzicht van het bloed wist te vertellen dat het hopeloos was... Medische geschiedenis in ons eigen gezinnetje...
Nu moet ik dus naar de tandarts. Hopelijk zal daarmee ook die dikke klierenhistorie van de baan zijn. 't Zal wel.
Ik ben vlug nog even brood gaan opzetten, nu ben ik terug, at your service...
Nu en dan hoorden wij thuis van die verhalen van in illo tempore... Van een van onze grootgroottantes die diende bij een chieke madam, en die de cacaomelk had weggegoten omdat ze dacht dat er bitter uit de schouw in de melk gevallen was... en al dergelijke histories meer, ook de vele verhalen van de belevenissen tijdens de oorlog, zowel van de zelf beleefde in de tweede wereldoorlog, als de overgeleverde uit de eerste, die ook nog niet zo erg ver af lag...Mijn moeder was geboren op de vlucht voor het oorlogsgeweld...
Waarom ik dat vermeld? Omdat dit iets is die aan het verdwijnen is, net als zo veel andere dingen die het nochtans waard waren behouden te blijven... Je hoort die vertellingen, zo echt en zo direkt uit de familiehistorie niet meer vertellen, de tv heeft ook dat aspekt van het gezinsleven kapot gemaakt...
In mijn vele uurtjes ziekte als kind zal ik wel steeds rond moeders rokken hebben gehangen, en zal moeder voor mij, meer dan voor de anderen, hebben verteld en hebben gezongen... Ze zal wellicht ook soms hebben zitten vertellen om wakker te blijven, moe van de gewaakte nachten aan mijn ziekbed. Hoe onze mechelse schaper door de tanks werd doodgereden terwijl hij mijn oudste zus wegduwde van het gevaar van die naderende kolossen...en zoveel, zo endelijk veel meer... Soms ook heel triviale dingen, zoals welk kleed haar moeder (gestorven toen ze 4 was) aan had bij die gelegeheid, en hoe iedereen haar steeds weer en weer vertelde wat een schone vrouw haar moeder was... We hebben (bij Suzanne ?) nog ergens een "staatsie"portret van haar, plechtig staand met haar arm rustend op een "pieddestalleke"...(pjeedestalleke?)
Die oude foto's (ik zie ze wel eens op de rommelmarkten) zijn allemaal wat ik noem staatsieportretten, strak stijf en stram... Dat kwam wellicht door dat in die tijd de belichtingstijd heel lang was en er dus heel lang onbeweeglijk moest gestaan worden.
Maar mooi is het wel...Die foto's geven je de indruk dat toch minstens je voorouders van een heel deftige origine waren.
Dat portretteren was dan ook iets heel speciaals, en duur, en dus deden ze allemaal hun beste frak aan, en stonden stijf en stram naar dat wondere machien te turen, waar uit straks hun conterfeitsel zou te voorschijn komen... Dat was voor die mensen nog zoiets als magie! Nu weet geen mens hoe zo'n digitaal apparaatje echt werkt, maar iedereen trekt foto's en foto's onder het motto, thuis haal ik er dan wel de mooie en de gelukte uit...
Vroeger, had ik een goed fototoestel, met diverse lenzen er bij, en een lichtmeter en daarmee kon je 36, en als je veel geluk had soms wel 38 foto's nemen... In mijn vaders tijd waren er dat nog maar 12 of 8... Nu met die digitale trek je er honderden, en als je kaart vol is, ga je in je zakken, haal een andere kaart uit en trekt er nog een duizendtal...
Die heel speciale dingen van 100 jaar geleden zijn nu het kijken niet meer waard... Laatst kreeg ik hier zo'n geheugenstick waar enige honderden vakantiefoto's op stonden van een goede kennis. We drukken ze meestal zelfs niet meer af...Soms zetten we ze op een schijfje, en dan kijken we naar de foto's op...de tv (weeral die bak!).
Toch heeft tv ook soms zijn charmes...Gisteren heb ik naar een dvd'tje gekeken, een volledige onemanshow van Toon Hermans van 1961... Ik heb genoten, gelachen, bewonderd...en naast me zat Anny met haar hoofd te schudden "kun je daarmee lachen"... Ergens heeft ze gelijk, meestal zegt hij ook niets, en als je de gekke manier waarop hij dat doet niet kunt smaken, dan is er natuurlijk niets aan... In die show verteld hij een mop, hij doet dat op de manier van die mensen die zelf reeds op voorhand zitten te lachen met hun eigen mop, die parodieert hij tot in het absurde, en de clou, of wat de clou zou moeten zijn, verteld (?) hij zo erg lachend dat er geen woord van te verstaan is... En dan vraagt Anny, waar lach je nu mee ? Met zijn parodie, maar ja, dat is een abstract begrip... en zij verwachtte de mop...
Humor is ook een raar ding.
Ik ben een enorm bewonderaar van Toon, en Anny vraagt waar ik in godsnaam wil naar kijken, correctie kijken en vooral luisteren en nog meer genieten...
Zijn woordspelingen... en als de zaal niet echt reageert... beetje moeilijk mopje?
Soms heb ik hem ook pas op het moment dat hij stopt om het te laten doordringen.
Grandioos...
Ik ga stoppen, straks moet ik dus bij de tandarts met mijn mond in wijde verbazing gaan zitten.
Dan steek ik mijn hand uit, neem hem bij zijn edele delen en zeg: "We gaan goed afspreken hé, we gaan elkaar géén pijn doen..."
tot de volgende ?
woensdag, april 09, 2008
triestig
Vannacht heb ik slecht geslapen, nee, niet van de pijn, van ellende, van verdriet, van meelij.
Een dikke week geleden kreeg ik een mailtje van een internetkennis, een pijnpatiënte, ontmoet op websites over pijn... Ze vond wat steun in het bekijken en bezorgen van mooie mailtjes, dus had ik haar ook op mijn lijst gezet. Nu kreeg ik dus een mailtje, om te vragen tot nader order geen mailtjes meer te sturen, ze kon ze toch niet bekijken, en er stonden er al een hele massa op de wachtlijst... Haar pijn was weer de pan uitgerezen, en voor de zoveelste keer was haar morfine sterk opgetrokken om toch nog leefbaar te blijven... Je denkt daar op... Je voelt mee...
En gisteren kreeg ik van een collega een mailtje om hem hoogstens 1 mailtje per dag te willen sturen, er was iets ernstigs, hij zou me nog contacteren...
Gisterenavond al kreeg ik het telefoontje waar ik heel de nacht lag op te denken... Bij de tweejaarlijkse mammografie hadden ze bij zijn vrouw iets gezien... Dus naar de kliniek voor verder onderzoek, en ja, het was kanker...verdere onderzoeken brachten aan het licht dat er al uitzaaiïngen waren... Niet operabel, behandeling met alle vormen van behandeling die er zijn voor dergelijke gevallen, en de mededeling dat, als de behandeling lukte, de heel zware medicatie levenslang zou zijn... Ik ga zijn of haar naam niet noemen, ik denk niet dat ze daar zouden prijs opstellen, maar ik wil je toch iets vragen: als je gelovig bent, en wel eens bid, denk dan ook eens op hen, en als je niet gelovig bent, denk dan ook eens op hen en wens hen alle sterkte en goeds toe... De kracht van de geest is sterk, en healing, ook van op afstand helpt ! Ik ben er van overtuigd dat iedereen diep in zich die genezende kracht in meerdere of mindere mate heeft, geef hem dan aan die beide mensen die het zo nodig hebben, of die vier mensen, want de respectieve echtgenoten zullen ook wel sterkte nodig hebben. Gelooft u niet in healing, in handoplegging, in de genezende kracht van je geest? Heb je kinderen? Heb je nooit de pijn weggenomen met een kusje op de zere plek? Dat is healing, en je hebt dan gezien dat het effectief helpt.
Asjeblieft, stuur al wat je hebt ook eens naar die mensen, ik weet er zijn zo veel mensen in de miserie, maar dit zijn mensen uit dat kleine kringetje van bloglezers, vrienden, bekenden als het ware... Daar doe je toch iets meer voor ? Alvast bedankt.
Ik heb niet zo lang geleden toevallig een filmpje op internet gezien, en dat heeft me echt geschokt, niet in de zin dat het wreed was of zoiets, maar in mijn gevoel van superieur zoogdier op deze aardkloot...
Je weet dat men al heel wat omschrijvingen heeft gemaakt om het verschil aan te tonen tussen mens en dier... Toen ik jong was sprak men over het gebruik van gereedschappen, maar er is reeds lang bewezen dat er verscheidene dieren zijn die ook gebruik maken van gereedschappen... en zelfs die het gereedschap aanpassen aan de benodigdheid... en zo werd één na één ieder argument om ons superieur te voelen boven het dier stillekes ondergraven... Eén ding bleef er nog voor mij, over, een verschil dat volgens mij nooit zou worden ingehaald door de dieren: de kunst ! Er is geen dier op de wereld die er in slaagt om kustwerken te produceren... Dacht ik dus, want dat filmpje was een meer dan 10 minuten durend bewijs dat olifanten prachtige realistische tekeningen kunnen maken... Je ziet een olifant die een olifant tekent, en niet zo maar, nee hij (zij?) geeft die olifant ook nog een kleurige bloem in de slurf... Het is wel een mens die de verfborstels aanreikt, maar de olifant tekent, tekent zelfs, zo maar, en ik ken veel mensen die er niet zouden in slagen een even goede tekening te maken van een olifant... Heel mijn grondvesten zijn dooreen geschud ! Niet dat ik er zo'n punt van maak dat wij, mensdom, superieur zijn aan het dierenrijk, maar toch... Je bekijkt het biefstukje op je bord toch effen anders. Natuurlijk, ook in die dierenwereld zijn er carnivoren en omnivoren zoals wij, die een stuk vlees niet versmaden, maar toch... Plots krijg je veel meer begrip voor de natuurvolkeren, die telkens ze een dier doden om op te eten of voor kleding of huisvesting, ook vergiffenis vragen aan de dieren en hun danken voor de gaven... Een kip is niet meer die domme vogel, maar staat plots iets dichter bij je. En waar je vol bewondering vaststelt dat een papegaai krek op het juiste moment iets zegt, begin je nu die bewondering om te bouwen in een grote, een reuzegrote vraag, of het soms niet het gevolg is van ... echt denkwerk...
En dan komt ook die grote vraag van ... de ziel ?
En dan kom je onvermijdelijk bij de hindoe's en dergelijke godsdiensten terecht, die ook aan de dieren die oerziel toemeten, op een manier die wij, met onze achtergrond, maar moeilijk kunnen bevatten... en de reïncarnatie... en...dan ligt dat biefstukje daar... Een mens zou er op slag vegetariër van worden...
Op een of andere manier vind ik dat echt chockerend ! Precies of ze hebben zitten prutsen aan de grondvesten van mijn eigen ik.
Het is geen gevoel van degradatie, meer een gevoel van op je plaats geduwd worden, met je neus op de feiten gedrukt worden, alsof iemand je in de nek grijpt en je eens door elkaar rammelt.
Ik denk, nee, ik weet dat ik nu mijn dieren, alle dieren met andere ogen zal bekijken.
En ergens begin ik iets te voelen van een eerbied, van een oerziel in gans de natuur, de natuur als één groot levend organisme... waar ik maar een heel klein ietsje ben. Jij ook !
Ik zal vliegen en muggen nog steeds doodslaan als ze mij hinderen, maar nu meer in het besef dat dit onderdeel is van het grote leven, en met wat inwendig ontzag voor de ons toebedeelde plaats op dit moment, dit nu, dit heden... Als de hindoes juist zijn, kan ik volgende keer die mug zijn, in de grote cirkelgang binnen de oerziel... Vroeger vond ik dat maar een heel gek idee, maar nu na die confrontatie met die kunstenaar-olifant, weet ik het niet meer... Maar de natuur als een groot levend organisme, daar lijkt toch iets in te zitten.
Vandaag is het iets droger weer, en ze voorspellen dat voor enkele dagen, hopelijk wordt het droog genoeg om de boeren toe te laten te planten en te zaaien, en hopelijk hebben we een goede zomer, zodat de gewassen iets van de verloren tijd kunnen goedmaken, anders staan we weer voor een duur jaar, en er zijn al zoveel mensen die het steeds maar moeilijker hebben... Heb je ook op de tv die uitzending gezien waar de boeren eens uitleggen dat wat zij ontvangen voor hun werk niet of amper verbeterd is, maar dat al die prijsstijgingen zitten in de tussenhandel ? Toch erg ! Heb je ook al dat mailtje gekregen (zeker 10 keer) over het feit dat de mazout in werkelijkheid ten opzichte van onze Euro goedkoper geworden is ? Met daarbij de vraag wie en waar die kunstmatige stijging van de kostprijs dan wel in zijn zakken steekt ?
Ik begrijp dat niet. Dat kan er bij mij niet in ! Wie kan zo, zonder verpinken, mensen in de miserie steken, mensen doen "afzien" omdat alles te duur te onbetaalbaar wordt, en dat "bloedgeld" zomaar in zijn zakken steken, zomaar, of het niets is, of de mensen hem geen zier interesseren ?
Wat voor mensen zijn dat ?
Hoe zien zij de wereld ?
Ik ga stoppen, denk eens op onze 4 vrienden die nu in de miserie zitten... Bedankt !
tot de volgende ?
Een dikke week geleden kreeg ik een mailtje van een internetkennis, een pijnpatiënte, ontmoet op websites over pijn... Ze vond wat steun in het bekijken en bezorgen van mooie mailtjes, dus had ik haar ook op mijn lijst gezet. Nu kreeg ik dus een mailtje, om te vragen tot nader order geen mailtjes meer te sturen, ze kon ze toch niet bekijken, en er stonden er al een hele massa op de wachtlijst... Haar pijn was weer de pan uitgerezen, en voor de zoveelste keer was haar morfine sterk opgetrokken om toch nog leefbaar te blijven... Je denkt daar op... Je voelt mee...
En gisteren kreeg ik van een collega een mailtje om hem hoogstens 1 mailtje per dag te willen sturen, er was iets ernstigs, hij zou me nog contacteren...
Gisterenavond al kreeg ik het telefoontje waar ik heel de nacht lag op te denken... Bij de tweejaarlijkse mammografie hadden ze bij zijn vrouw iets gezien... Dus naar de kliniek voor verder onderzoek, en ja, het was kanker...verdere onderzoeken brachten aan het licht dat er al uitzaaiïngen waren... Niet operabel, behandeling met alle vormen van behandeling die er zijn voor dergelijke gevallen, en de mededeling dat, als de behandeling lukte, de heel zware medicatie levenslang zou zijn... Ik ga zijn of haar naam niet noemen, ik denk niet dat ze daar zouden prijs opstellen, maar ik wil je toch iets vragen: als je gelovig bent, en wel eens bid, denk dan ook eens op hen, en als je niet gelovig bent, denk dan ook eens op hen en wens hen alle sterkte en goeds toe... De kracht van de geest is sterk, en healing, ook van op afstand helpt ! Ik ben er van overtuigd dat iedereen diep in zich die genezende kracht in meerdere of mindere mate heeft, geef hem dan aan die beide mensen die het zo nodig hebben, of die vier mensen, want de respectieve echtgenoten zullen ook wel sterkte nodig hebben. Gelooft u niet in healing, in handoplegging, in de genezende kracht van je geest? Heb je kinderen? Heb je nooit de pijn weggenomen met een kusje op de zere plek? Dat is healing, en je hebt dan gezien dat het effectief helpt.
Asjeblieft, stuur al wat je hebt ook eens naar die mensen, ik weet er zijn zo veel mensen in de miserie, maar dit zijn mensen uit dat kleine kringetje van bloglezers, vrienden, bekenden als het ware... Daar doe je toch iets meer voor ? Alvast bedankt.
Ik heb niet zo lang geleden toevallig een filmpje op internet gezien, en dat heeft me echt geschokt, niet in de zin dat het wreed was of zoiets, maar in mijn gevoel van superieur zoogdier op deze aardkloot...
Je weet dat men al heel wat omschrijvingen heeft gemaakt om het verschil aan te tonen tussen mens en dier... Toen ik jong was sprak men over het gebruik van gereedschappen, maar er is reeds lang bewezen dat er verscheidene dieren zijn die ook gebruik maken van gereedschappen... en zelfs die het gereedschap aanpassen aan de benodigdheid... en zo werd één na één ieder argument om ons superieur te voelen boven het dier stillekes ondergraven... Eén ding bleef er nog voor mij, over, een verschil dat volgens mij nooit zou worden ingehaald door de dieren: de kunst ! Er is geen dier op de wereld die er in slaagt om kustwerken te produceren... Dacht ik dus, want dat filmpje was een meer dan 10 minuten durend bewijs dat olifanten prachtige realistische tekeningen kunnen maken... Je ziet een olifant die een olifant tekent, en niet zo maar, nee hij (zij?) geeft die olifant ook nog een kleurige bloem in de slurf... Het is wel een mens die de verfborstels aanreikt, maar de olifant tekent, tekent zelfs, zo maar, en ik ken veel mensen die er niet zouden in slagen een even goede tekening te maken van een olifant... Heel mijn grondvesten zijn dooreen geschud ! Niet dat ik er zo'n punt van maak dat wij, mensdom, superieur zijn aan het dierenrijk, maar toch... Je bekijkt het biefstukje op je bord toch effen anders. Natuurlijk, ook in die dierenwereld zijn er carnivoren en omnivoren zoals wij, die een stuk vlees niet versmaden, maar toch... Plots krijg je veel meer begrip voor de natuurvolkeren, die telkens ze een dier doden om op te eten of voor kleding of huisvesting, ook vergiffenis vragen aan de dieren en hun danken voor de gaven... Een kip is niet meer die domme vogel, maar staat plots iets dichter bij je. En waar je vol bewondering vaststelt dat een papegaai krek op het juiste moment iets zegt, begin je nu die bewondering om te bouwen in een grote, een reuzegrote vraag, of het soms niet het gevolg is van ... echt denkwerk...
En dan komt ook die grote vraag van ... de ziel ?
En dan kom je onvermijdelijk bij de hindoe's en dergelijke godsdiensten terecht, die ook aan de dieren die oerziel toemeten, op een manier die wij, met onze achtergrond, maar moeilijk kunnen bevatten... en de reïncarnatie... en...dan ligt dat biefstukje daar... Een mens zou er op slag vegetariër van worden...
Op een of andere manier vind ik dat echt chockerend ! Precies of ze hebben zitten prutsen aan de grondvesten van mijn eigen ik.
Het is geen gevoel van degradatie, meer een gevoel van op je plaats geduwd worden, met je neus op de feiten gedrukt worden, alsof iemand je in de nek grijpt en je eens door elkaar rammelt.
Ik denk, nee, ik weet dat ik nu mijn dieren, alle dieren met andere ogen zal bekijken.
En ergens begin ik iets te voelen van een eerbied, van een oerziel in gans de natuur, de natuur als één groot levend organisme... waar ik maar een heel klein ietsje ben. Jij ook !
Ik zal vliegen en muggen nog steeds doodslaan als ze mij hinderen, maar nu meer in het besef dat dit onderdeel is van het grote leven, en met wat inwendig ontzag voor de ons toebedeelde plaats op dit moment, dit nu, dit heden... Als de hindoes juist zijn, kan ik volgende keer die mug zijn, in de grote cirkelgang binnen de oerziel... Vroeger vond ik dat maar een heel gek idee, maar nu na die confrontatie met die kunstenaar-olifant, weet ik het niet meer... Maar de natuur als een groot levend organisme, daar lijkt toch iets in te zitten.
Vandaag is het iets droger weer, en ze voorspellen dat voor enkele dagen, hopelijk wordt het droog genoeg om de boeren toe te laten te planten en te zaaien, en hopelijk hebben we een goede zomer, zodat de gewassen iets van de verloren tijd kunnen goedmaken, anders staan we weer voor een duur jaar, en er zijn al zoveel mensen die het steeds maar moeilijker hebben... Heb je ook op de tv die uitzending gezien waar de boeren eens uitleggen dat wat zij ontvangen voor hun werk niet of amper verbeterd is, maar dat al die prijsstijgingen zitten in de tussenhandel ? Toch erg ! Heb je ook al dat mailtje gekregen (zeker 10 keer) over het feit dat de mazout in werkelijkheid ten opzichte van onze Euro goedkoper geworden is ? Met daarbij de vraag wie en waar die kunstmatige stijging van de kostprijs dan wel in zijn zakken steekt ?
Ik begrijp dat niet. Dat kan er bij mij niet in ! Wie kan zo, zonder verpinken, mensen in de miserie steken, mensen doen "afzien" omdat alles te duur te onbetaalbaar wordt, en dat "bloedgeld" zomaar in zijn zakken steken, zomaar, of het niets is, of de mensen hem geen zier interesseren ?
Wat voor mensen zijn dat ?
Hoe zien zij de wereld ?
Ik ga stoppen, denk eens op onze 4 vrienden die nu in de miserie zitten... Bedankt !
tot de volgende ?
dinsdag, april 08, 2008
Het grote avonduur
Door mijn rugpijn is mijn avond veelal heel beperkt, en valt het doek bij het einde van het "fujeton" van Anny, "Familie"... een soap zoals alle soapen, waar je met een waarschijnlijkheidskans van 99,9% kunt zeggen hoe alles zal verlopen...
En daarover wil ik het eens hebben, de tv... de zagekast bij uitstek !
Vroeger keken wij bijna voortdurend naar de Nederlandse zenders, want op de Belgische kwamen alleen herhalingen of truttige programma's die het zo nodig vonden ons, na een lange werkdag, nog eens op te voeden, nog eens les te geven, nog eens levens-verrijkend te zijn, waar we in feite smachtten naar wat ontspanning, naar wat rust en wat lachen na een zware dag... Door het concurrentiesysteem van de zenders in nederland onderling, waren er daar veel meer leuke ontspannende dingen dan bij onze opvoedende staatszender...
En toen kwam VTM ! En plots hadden wij ontspanning op ons eigen tv-netten ! De kijkcijfers van de staatszender (die al niet hoog waren!) donderden van hun stelling, en haastje, haastje schakelden zij over naar een zware concurrentieslag, en brachten (eindelijk!) ook wat plezante dinges... En na een wijle werd er een evenwicht bereikt...
Of nee ? Waarschijnlijk zijn ze onderling overeengekomen om mekaar geen pijn meer te doen, en beiden zo wat rustiger te werken... Alleen nu en dan schijnbaar elkaar aanvallend, maar steeds meer met lof of de ander sprekend werd de kijker alras gewaar dat er van concurrentie niet echt sprake meer was.... En we zaten weer in het oude straatje, eigenlijk een nieuw, maar met hetzelfde effect... Verveling troef !
Wat is er gebeurd ?
Niet veel, ze hebben alles gezet op rustig voortkabbelen... en de succesprogramma's worden voortaan herhaald en herhaald en herhaald en herhaald (ik stop hier maar zij nog lang niet ! Er zijn programma's waar we ondertussen rustig kunnen soufleren en de teksten van de spelers voor zeggen...)
De grootststststste ramp is nog wel dat zij adepten hebben, wereldwijd ! Het is zelfs niet meer na te speuren wie de uitvinder van dit systeem is, zij of een of ander buitenlandse zender, maar feit is dat ze het nu allemaal en voortdurend toepassen ! Om het even welke zender je nu bekijkt, als je het enkele maanden volhoud, merk je tot je ontzetting dat je ook daar weer zit te kijken naar dingen die ja al lang hebt gezien !
Nu is er eindelijk een vernieuwing gekomen !
Oef ! zul je zeggen !
Juich echter niet te vroeg ! Oh sukkel !
Als je een heel stuk meer betaalt, dan krijg je uitbreiding aan je kijkersmogelijkheden, en dan verkrijg je (Hoezee! Hoezee ! ) het recht om de oude uitzending nog maar eens te bekijken ! Dat was nu eens echt iets waar op we zaten te wachten !!! Je hebt nu de mogelijkheid om een persoonlijk rekord te breken ! In plaats van voor de 543° keer de Kampioenen te zien, kun je nu onbeperkt een gooi doen naar de duizend keer ! Van een verrijking gesproken !
Wellicht heeft men deze mogelijkheid toevallig ontdekt bij het vijftig jaar bestaan van onze onvolprezen staatszender ! In dat jaar zijn ze er in geslaagd alle succes (?) reeksen dan ok weer 50 keer her uit te zenden... Pastoor Munte was niet meer van het scherm weg te slaan !
Met wat geluk kon je Frank Aendenboom op één uur zien evolueren van mooie jongeling tot komieke opa... De mogelijkheden waren onuitputtelijk !
...................en vervelend.............................
Vroeger was er voor ons nog een uitweg op de Nederlandse zenders, maar daar hebben zij zich aangesloten bij het verbond van de slapende zenders, zodat niets, maar dan ook niets nog wat soelaas biedt voor de kijker...
Ik keek vroeger naar Flogg it op BBC, waar je antiek en quasi-antiek zag schatten en zag verkopen op de veiling, maar nadat je dezelfde vaas twaalf keer hebt zien veilen is ook daar het aardige van af.
Het enige waar je er zeker van bent dat je nog iets nieuws ziet is de nieuwsuitzending ! Maar de verschillen zijn miniem, en mij is verteld dat men bezig is te onderzoeken of ze ook daar niet kunnen overgaan tot een systeem van heruitzenden... Als ze een bomaanslag melden, dan kun je toch rustig dezelfde beelden voorschotelen, en alleen de naam van de stad en het aantal slachtoffers aanpassen? Geen mens die het zou zien. Ook voor het weerbericht zijn er op die manier leuke mogelijkheden, en men zou het zelfs origineler kunnen maken dan het oorspronkelijke, het weerbericht van morgen door X, dat van overmorgen daar Y en de rest van de komende week door Y... Geef toe, dat zou een enige afwisseling zijn in het steeds zelfde slechte weer ?
Maar ik moet oppassen dat ik die vroede (in de twee betekenissen) heren niet op ideeën breng.
En nu ben ik ook nog verslaafd geworden aan de tv ! Ik probeer nu de uitzendingen vooraf te bekijken ! Ik struin de boekjes af op welke zender ze nu één of een paar dagen voor zijn op de uitzending van die of die soap, en dan kan ik Anny ambeteren door haar steevast het plezier te vergallen van het kijken. (Nee, dat is fantasie, maar kijk maar eens goed, van sommige programma's kun je dat zonder problemen doen, en als een pc hebt (en anders kun je dit niet lezen!), dan heb je ook de mogelijkheid om via Joost of een ander programma te gaan surfen op de tv-zenders van all over the World ! En dan kun je alle fujetons op voorhand bekijken, weliswaar zonder onderschriften, en soms in het servokroatisch, maar dat is voor interlocktuelen zoals wij zijn geen probleem...)
Ik heb al wandelend door het net (het internet) plots een site gevonden waar ze met foto's en al, en met uitleg door een ex-medewerker, tonen hoe ze bezig zijn met het oprichten en inrichten van concentratiekampen in de USA... Wat nog erger lijkt, is dat je daar ook miljoenen plastic doodskisten gestapeld ziet liggen. De regering zegt dat dit een maatregel is tegen dat er ooit een biologische oorlog of aanslag mocht plaatsvinden... Volgens de insider gaat het hier echter over een inrichting opgezet door de Nieuwe Wereld Orde... Als dat opzoekt, dan krijg je honderden sites die je de meest verschrikkelijke scenario's voorschotelen... Op wat ernstige sites lijken en ook op sites die mij lijken opgesteld door godsdienstfanaten, en alles binden aan het eindevangelie van Johannes... Bizar, maar die doodskisten zijn er, en blijken zelfs te zien te zijn op Google Earth.
En let op, het is geen Amerikaans onderonsje, het loopt heel de wereld rond. Ik krijg de kriebels als ik het allemaal lees, en soms heb ik het gevoel dat Hitler maar een kleine jongen was bij wat die daar allemaal schijnen te stellen... Ook daar predikt men het uitroeien van rassen en soorten van mensen, en om maar een grote groep te noemen, de christenen (welke sekte dan ook) moeten er van tussen... Je krijgt een déja-vue gevoel als je dat leest... Alleen, ik weet niet of dat echt te geloven is. Aan de andere kant, we geloofden ook niet wat er in Mein Kampf stond hé !
Heb jij dat ook al eens bekeken ? Wat is uw gedacht daarvan ?
Voel jij je ook niet meer op je gemak?
Ik ga stoppen, ik wil je de tijd laten om eens te gaan rondkijken op die bizarre dingen (ze zijn ook in het nederlands te vinden)...en laat dan eens horen wat jij er van denkt ?
tot de volgende ?
En daarover wil ik het eens hebben, de tv... de zagekast bij uitstek !
Vroeger keken wij bijna voortdurend naar de Nederlandse zenders, want op de Belgische kwamen alleen herhalingen of truttige programma's die het zo nodig vonden ons, na een lange werkdag, nog eens op te voeden, nog eens les te geven, nog eens levens-verrijkend te zijn, waar we in feite smachtten naar wat ontspanning, naar wat rust en wat lachen na een zware dag... Door het concurrentiesysteem van de zenders in nederland onderling, waren er daar veel meer leuke ontspannende dingen dan bij onze opvoedende staatszender...
En toen kwam VTM ! En plots hadden wij ontspanning op ons eigen tv-netten ! De kijkcijfers van de staatszender (die al niet hoog waren!) donderden van hun stelling, en haastje, haastje schakelden zij over naar een zware concurrentieslag, en brachten (eindelijk!) ook wat plezante dinges... En na een wijle werd er een evenwicht bereikt...
Of nee ? Waarschijnlijk zijn ze onderling overeengekomen om mekaar geen pijn meer te doen, en beiden zo wat rustiger te werken... Alleen nu en dan schijnbaar elkaar aanvallend, maar steeds meer met lof of de ander sprekend werd de kijker alras gewaar dat er van concurrentie niet echt sprake meer was.... En we zaten weer in het oude straatje, eigenlijk een nieuw, maar met hetzelfde effect... Verveling troef !
Wat is er gebeurd ?
Niet veel, ze hebben alles gezet op rustig voortkabbelen... en de succesprogramma's worden voortaan herhaald en herhaald en herhaald en herhaald (ik stop hier maar zij nog lang niet ! Er zijn programma's waar we ondertussen rustig kunnen soufleren en de teksten van de spelers voor zeggen...)
De grootststststste ramp is nog wel dat zij adepten hebben, wereldwijd ! Het is zelfs niet meer na te speuren wie de uitvinder van dit systeem is, zij of een of ander buitenlandse zender, maar feit is dat ze het nu allemaal en voortdurend toepassen ! Om het even welke zender je nu bekijkt, als je het enkele maanden volhoud, merk je tot je ontzetting dat je ook daar weer zit te kijken naar dingen die ja al lang hebt gezien !
Nu is er eindelijk een vernieuwing gekomen !
Oef ! zul je zeggen !
Juich echter niet te vroeg ! Oh sukkel !
Als je een heel stuk meer betaalt, dan krijg je uitbreiding aan je kijkersmogelijkheden, en dan verkrijg je (Hoezee! Hoezee ! ) het recht om de oude uitzending nog maar eens te bekijken ! Dat was nu eens echt iets waar op we zaten te wachten !!! Je hebt nu de mogelijkheid om een persoonlijk rekord te breken ! In plaats van voor de 543° keer de Kampioenen te zien, kun je nu onbeperkt een gooi doen naar de duizend keer ! Van een verrijking gesproken !
Wellicht heeft men deze mogelijkheid toevallig ontdekt bij het vijftig jaar bestaan van onze onvolprezen staatszender ! In dat jaar zijn ze er in geslaagd alle succes (?) reeksen dan ok weer 50 keer her uit te zenden... Pastoor Munte was niet meer van het scherm weg te slaan !
Met wat geluk kon je Frank Aendenboom op één uur zien evolueren van mooie jongeling tot komieke opa... De mogelijkheden waren onuitputtelijk !
...................en vervelend.............................
Vroeger was er voor ons nog een uitweg op de Nederlandse zenders, maar daar hebben zij zich aangesloten bij het verbond van de slapende zenders, zodat niets, maar dan ook niets nog wat soelaas biedt voor de kijker...
Ik keek vroeger naar Flogg it op BBC, waar je antiek en quasi-antiek zag schatten en zag verkopen op de veiling, maar nadat je dezelfde vaas twaalf keer hebt zien veilen is ook daar het aardige van af.
Het enige waar je er zeker van bent dat je nog iets nieuws ziet is de nieuwsuitzending ! Maar de verschillen zijn miniem, en mij is verteld dat men bezig is te onderzoeken of ze ook daar niet kunnen overgaan tot een systeem van heruitzenden... Als ze een bomaanslag melden, dan kun je toch rustig dezelfde beelden voorschotelen, en alleen de naam van de stad en het aantal slachtoffers aanpassen? Geen mens die het zou zien. Ook voor het weerbericht zijn er op die manier leuke mogelijkheden, en men zou het zelfs origineler kunnen maken dan het oorspronkelijke, het weerbericht van morgen door X, dat van overmorgen daar Y en de rest van de komende week door Y... Geef toe, dat zou een enige afwisseling zijn in het steeds zelfde slechte weer ?
Maar ik moet oppassen dat ik die vroede (in de twee betekenissen) heren niet op ideeën breng.
En nu ben ik ook nog verslaafd geworden aan de tv ! Ik probeer nu de uitzendingen vooraf te bekijken ! Ik struin de boekjes af op welke zender ze nu één of een paar dagen voor zijn op de uitzending van die of die soap, en dan kan ik Anny ambeteren door haar steevast het plezier te vergallen van het kijken. (Nee, dat is fantasie, maar kijk maar eens goed, van sommige programma's kun je dat zonder problemen doen, en als een pc hebt (en anders kun je dit niet lezen!), dan heb je ook de mogelijkheid om via Joost of een ander programma te gaan surfen op de tv-zenders van all over the World ! En dan kun je alle fujetons op voorhand bekijken, weliswaar zonder onderschriften, en soms in het servokroatisch, maar dat is voor interlocktuelen zoals wij zijn geen probleem...)
Ik heb al wandelend door het net (het internet) plots een site gevonden waar ze met foto's en al, en met uitleg door een ex-medewerker, tonen hoe ze bezig zijn met het oprichten en inrichten van concentratiekampen in de USA... Wat nog erger lijkt, is dat je daar ook miljoenen plastic doodskisten gestapeld ziet liggen. De regering zegt dat dit een maatregel is tegen dat er ooit een biologische oorlog of aanslag mocht plaatsvinden... Volgens de insider gaat het hier echter over een inrichting opgezet door de Nieuwe Wereld Orde... Als dat opzoekt, dan krijg je honderden sites die je de meest verschrikkelijke scenario's voorschotelen... Op wat ernstige sites lijken en ook op sites die mij lijken opgesteld door godsdienstfanaten, en alles binden aan het eindevangelie van Johannes... Bizar, maar die doodskisten zijn er, en blijken zelfs te zien te zijn op Google Earth.
En let op, het is geen Amerikaans onderonsje, het loopt heel de wereld rond. Ik krijg de kriebels als ik het allemaal lees, en soms heb ik het gevoel dat Hitler maar een kleine jongen was bij wat die daar allemaal schijnen te stellen... Ook daar predikt men het uitroeien van rassen en soorten van mensen, en om maar een grote groep te noemen, de christenen (welke sekte dan ook) moeten er van tussen... Je krijgt een déja-vue gevoel als je dat leest... Alleen, ik weet niet of dat echt te geloven is. Aan de andere kant, we geloofden ook niet wat er in Mein Kampf stond hé !
Heb jij dat ook al eens bekeken ? Wat is uw gedacht daarvan ?
Voel jij je ook niet meer op je gemak?
Ik ga stoppen, ik wil je de tijd laten om eens te gaan rondkijken op die bizarre dingen (ze zijn ook in het nederlands te vinden)...en laat dan eens horen wat jij er van denkt ?
tot de volgende ?
maandag, april 07, 2008
Raar !
Op de tv zagen wij het sneeuwen tijdens de doortocht van de renners in Kerkgate te Mater, zo'n 6 à 700 meter van hier (nog minder in vogelvlucht) ... Hier was er geen sneeuw !
Raar hé !
Maar 't was een schone koers ! Veel tuimelperten, veel platte banden, veel aanvallen, veel opgaven, vee van alles, en een schone winnaar ! Zo'n gevecht van één tegen allen, dat is altijd de crème de la crème ! En geef toe, in de ronde van Vlaanderen zie je dat nu en dan ! Ooit hebben we er zo eens ene gezien in Wallonië ook, van Dirk De Wolf, dat was ook zo'n homerisch gevecht. Ik hou niet van koersen waar ze met zijn allen op een kluitje naar de meet vliegen, waar men de "sprinters" afzet juist 200 meter voor de meet, zodat ze het kunnen "afmaken"... en dat doen ze dan ook, de koers afmaken. Moest Anny weten dat ik dat schrijf, dan zou ze direkt beginnen pleiten voor Mc Ewen, maar nee, mijn koers is er ene zoals gisteren, waar je recht van gaat zitten in je zetel, en zelf zit te duwen om zijn pedalen mee te helpen rond draaien ! Dat is koers ! Dat doet de tijd van de echte Flandriens, die machtsmensen nog eens herleven. Het is nog schoner als het dan nog een Belg en een Vlaming is, maar het blijft even mooi als het er een is uit Tjammajakka of zoiets... Het is geen koers van ene die toevallig wat rapper is op de laatste meters, nee, het is er een die kilometers aan één stuk vecht ! Schoon!
Kortom, ik heb me gejond! ik heb genoten met volle teugen, ik heb echt hard mee zitten duwen, en heb er zelfs zeere in mijn rugge van ! (Wat een mengelmoes van oost- en westvlaamse zinsbouw!)
Ik ben weer eens bezig aan het werken in een stuk soepbeen... Ik heb een vis een paar honderd keer getekend en hertekend, tot ik iets had wat mij aanstond, en ik heb dan die vis eens gemodelleerd in was, om te kijken of het ontwerp ook 1) te doen was in reliëf, 2) even schoon bleef in zijn uitvoering. Het resultaat stond mij aan, en na nog enkele andere modellen van onder meer een vogel ook te hebben gemodelleerd in was, heb ik een stuk mergpijp gepakt die net groot genoeg was, om de vis uit te halen. Nu ligt de ruwe vorm in been klaar om te beginnen op mijn werktafel boven...
Ik was in het beenbewerken een beetje mijn pedalen kwijt! Je herinnert je misschien dat ik aangekondigd had om een armband te maken uit een varkenstand ? Dat is dus noppes, ik heb daar dagen voorbereidend werk aan gedaan, en toen ik eindelijk aan het "beeldhouwen" begon, viel dat stuk tand gewoon in twee stukken uit een... Ik heb de rest van de tand bekeken, en begin er maar niet aan ! Varkenstand is niet uit één stuk, maar over zijn ganse lengte in twee stukken gemaakt ! Deze stukken zijn dan te smal en te ondik om er iets mee te doen. Bovendien is het ook een totaal andere soort materie, je moet de verschrikkelijk harde emaillaag verwijderen, en wat daaronder zit is geen been en geen ivoor, het is anders, niet te vergelijken met been of ivoor... Nu ja, ik heb weer wat bijgeleerd.
Nu heb ik enkele weken terug in ivoor een olifantenkop gemaakt voor een halsketting voor Anny, en zo ben ik weer "in gang geschoten".
Wellicht een beetje moe van de pyrografie van Bacchus ? Dat was een enorm karwei. Maar het blijft mooi !
Ik zit ondertussen al te denken aan de halsketting waaraan die vis moet komen. . .
Sinds een paar weken slapen we weer met het raam open. Het is idioot, maar ik hou ervan dat het raam open is om te slapen. Nu het nog koud is, doen we dat met een volledig neergezakt rolluik, zodat er geen tocht is, maar er komt toch heerlijke frisse lucht binnen. De eerste nacht had ik niets gezegd tegen Anny, want zij heeft het liever warm, maar de hond van Rob begon weer eens te blaffen, en met het open raam hoor je dat natuurlijk tien keer beter dan door het dubbele glas... Nu, gelukkig had ze het niet koud, en nu blijft het raam open (tenzij bij erge wind).
Vanmorgen moest Anny weer vroeg op voor de tweeling... Veerle is al weg van 6.15' uur, en Fré van 6.30' uur. De tweeling moet op de bus om 8 uur, dus rond 7 uur gaat Anny naar ginder om de kinderen te wekken, te wassen en op de bus te zetten. Vanmiddag gaan we weer winkelen op de gewone manier, na veertien schoolvakantiedagen vol hindernissen. Oef.
Ik zie nog steeds geen enkele beweging op de velden. De boeren kunnen nog steeds niet op het land, alles ligt er verzopen bij. Bovendien wil het ook maar niet verwarmen.(Nogal een geluk dat we weten dat het klimaat aan het veranderen is en er een algemene opwarming van de aarde bezig is, anders zouden we dat nooit geloven)... Trouwens, er is ook goed nieuws over die klimaatsverandering ! In feite waren we natuurkundig gezien op weg naar een nieuwe ijstijd, en door die vervuiling kan er nu nooit meer een ijstijd komen... Je ziet, ieder medaille heeft twee kanten !
Ik ben lid van het SLE (Steunpunt Levend Erfgoed)... Een organisatie die zich bezighoud met het in stand houden van de oude regionale rassen van nutsdieren (paarden, koeien, schapen, geiten, konijnen, kippen, duiven, eenden, ganzen...). Omdat ik overtuigd ben van het nut van het conserveren van die rassen, en van het behoud van die genen, genen die misschien nuttig zullen blijken bij een of ander accident. Ik heb dat al eens in het lang en het breed uitgelegd.
Maar het is niet zo simpel als we het soms stellen... Neem nu de bassette... In de streek van Luik (en je moet dat zien als middenpunt van een groot gebied, veel verder dan provincie en landgrens!) leefde indertijd een hoen, van klein model, iets groter dan een engels kiekske, maar kleiner dan een gewone kip. Dat kipje bleef zo algemeen en in zo'n groot gebied bestaan, omdat het nuttig was: het scharrelde grotendeels zijn eigen eten bij elkaar, was niet slecht als eierlegger, was nuttig voor het uitbroeden van eieren (fazanten en echte kippen die soms niet echt broeds worden). Dus dat kippetje was er en bleef er. Alleen, wat we nu als Bassette hebben, zou door vele mensen van toen niet herkend worden, omdat men op een bepaald moment uit dat kippetje, die je vond in wel honderd kleine model-afwijkingen en kleurmengsels, genomen heeft om daar nu eens en voorgoed " De Bassette" uit te vormen... En om het zo te vrijwaren netjes alle typische kenmerken van dat model heeft vastgelegd. Was dit het kleinste gemene veelvoud of de grootste gemene deler van al die kippetjes die daar rond floreerden, of heeft men het model wat "geforceerd" naar een bepaald type die men schoner of unieker of ... wat dan ook vond ? Met andere woorden, in hoever is de huidige Bassette nog dat kiekske van alleman ?
Idemdito voor alle andere rassen ! Bekijk het brakelhoen maar eens en vergelijk met de engelse Campine. Als je de geschiedenis nagaat, dan is dat in feite hetzelfde ras, maar buiten wat gelijkenis in kleur en verdertekening, is er geen gelijk meer te vinden ! De Brakelhaan is gesierd met een mooie col, een mooi zadel, en een echte hanenstaart... De Campinehaan is hennenvederig, dat wil zeggen: geen col, geen zadel, geen krulstaart, precies een wat forser hen. (Je vind hennenvederigheid best van al terug bij de sebrightkriel, daar is bijna geen verschil meer tussen haan en hen!).
Maar bij de Brakel en de Campine moet je dus vaststellen dat er twee partijen zijn die gepoogd hebben het oude ras vast te leggen, maar het resultaat is dat er nu twee rassen zijn ! in plaats een...
En daar spreken we alleen over het uitzicht, maar er is meer gebeurd ! Beide (het was in feite maar één) rassen waren gekend als "everydaylayer" (de kip die iedere dag een ei legt, met een jaarproductie die voor die tijd extreem hoog lag, 220 eieren per jaar ! ) Dus, de oorspronkelijke kwekers hadden daar niet in eerste plaats geselecteerd naar de kleur, maar naar het leggen! Met andere woorden, men maakte zich niet echt druk als er eens een haan tussen zat die minder mooi was, en wat meer hennevederig was dan hanevederig, als hij maar kuikens gaf die goed en veel legden ! Was de kip wat logger of wat sierlijker, dat interesseerde niemand, men keek welke er best legde, en uit die kip kweekte men!
De huidige Brakel wordt geselecteerd op model, kleur en tekenig, en legt hij ook nog redelijk, dan is dat meegenomen...maar de selectie is nu niet meer naar de eiproductie gericht, maar naar kleur en model en tekening...
Na hoeveel generaties zullen de genen aan die nieuwe eisen aangepast zijn, en dus de oude kenmerken verloren hebben ? Met andere woorden, binnen hoeveel generaties hebben wij niet meer de Brakel van toen, maar een genetisch nieuwe kip ?
Moeten wij niet doen zoals de kanariekwekers ? En twee richtingen uitgaan ?
Bij de kanaries heeft men verenigingen die zich toeleggen op de zang, en geef toe, dat was het oorspronkelijke doel van de kanarie. Andere verenigingen hebben zich toegelegd op kleur, tekening en postuur... Doet dat een belletje rinkelen?
Moeten wij met onze kippen ook niet die weg op ?
Verenigingen die de oude doelen voor ogen blijven houden en verenigingen die de nieuwe weg opgaan, de weg van kleur en tekening en model ?
Toch eens om over na te denken...
Ik ga stoppen, anders ga ik ook nog eieren leggen...
tot de volgende ?
Raar hé !
Maar 't was een schone koers ! Veel tuimelperten, veel platte banden, veel aanvallen, veel opgaven, vee van alles, en een schone winnaar ! Zo'n gevecht van één tegen allen, dat is altijd de crème de la crème ! En geef toe, in de ronde van Vlaanderen zie je dat nu en dan ! Ooit hebben we er zo eens ene gezien in Wallonië ook, van Dirk De Wolf, dat was ook zo'n homerisch gevecht. Ik hou niet van koersen waar ze met zijn allen op een kluitje naar de meet vliegen, waar men de "sprinters" afzet juist 200 meter voor de meet, zodat ze het kunnen "afmaken"... en dat doen ze dan ook, de koers afmaken. Moest Anny weten dat ik dat schrijf, dan zou ze direkt beginnen pleiten voor Mc Ewen, maar nee, mijn koers is er ene zoals gisteren, waar je recht van gaat zitten in je zetel, en zelf zit te duwen om zijn pedalen mee te helpen rond draaien ! Dat is koers ! Dat doet de tijd van de echte Flandriens, die machtsmensen nog eens herleven. Het is nog schoner als het dan nog een Belg en een Vlaming is, maar het blijft even mooi als het er een is uit Tjammajakka of zoiets... Het is geen koers van ene die toevallig wat rapper is op de laatste meters, nee, het is er een die kilometers aan één stuk vecht ! Schoon!
Kortom, ik heb me gejond! ik heb genoten met volle teugen, ik heb echt hard mee zitten duwen, en heb er zelfs zeere in mijn rugge van ! (Wat een mengelmoes van oost- en westvlaamse zinsbouw!)
Ik ben weer eens bezig aan het werken in een stuk soepbeen... Ik heb een vis een paar honderd keer getekend en hertekend, tot ik iets had wat mij aanstond, en ik heb dan die vis eens gemodelleerd in was, om te kijken of het ontwerp ook 1) te doen was in reliëf, 2) even schoon bleef in zijn uitvoering. Het resultaat stond mij aan, en na nog enkele andere modellen van onder meer een vogel ook te hebben gemodelleerd in was, heb ik een stuk mergpijp gepakt die net groot genoeg was, om de vis uit te halen. Nu ligt de ruwe vorm in been klaar om te beginnen op mijn werktafel boven...
Ik was in het beenbewerken een beetje mijn pedalen kwijt! Je herinnert je misschien dat ik aangekondigd had om een armband te maken uit een varkenstand ? Dat is dus noppes, ik heb daar dagen voorbereidend werk aan gedaan, en toen ik eindelijk aan het "beeldhouwen" begon, viel dat stuk tand gewoon in twee stukken uit een... Ik heb de rest van de tand bekeken, en begin er maar niet aan ! Varkenstand is niet uit één stuk, maar over zijn ganse lengte in twee stukken gemaakt ! Deze stukken zijn dan te smal en te ondik om er iets mee te doen. Bovendien is het ook een totaal andere soort materie, je moet de verschrikkelijk harde emaillaag verwijderen, en wat daaronder zit is geen been en geen ivoor, het is anders, niet te vergelijken met been of ivoor... Nu ja, ik heb weer wat bijgeleerd.
Nu heb ik enkele weken terug in ivoor een olifantenkop gemaakt voor een halsketting voor Anny, en zo ben ik weer "in gang geschoten".
Wellicht een beetje moe van de pyrografie van Bacchus ? Dat was een enorm karwei. Maar het blijft mooi !
Ik zit ondertussen al te denken aan de halsketting waaraan die vis moet komen. . .
Sinds een paar weken slapen we weer met het raam open. Het is idioot, maar ik hou ervan dat het raam open is om te slapen. Nu het nog koud is, doen we dat met een volledig neergezakt rolluik, zodat er geen tocht is, maar er komt toch heerlijke frisse lucht binnen. De eerste nacht had ik niets gezegd tegen Anny, want zij heeft het liever warm, maar de hond van Rob begon weer eens te blaffen, en met het open raam hoor je dat natuurlijk tien keer beter dan door het dubbele glas... Nu, gelukkig had ze het niet koud, en nu blijft het raam open (tenzij bij erge wind).
Vanmorgen moest Anny weer vroeg op voor de tweeling... Veerle is al weg van 6.15' uur, en Fré van 6.30' uur. De tweeling moet op de bus om 8 uur, dus rond 7 uur gaat Anny naar ginder om de kinderen te wekken, te wassen en op de bus te zetten. Vanmiddag gaan we weer winkelen op de gewone manier, na veertien schoolvakantiedagen vol hindernissen. Oef.
Ik zie nog steeds geen enkele beweging op de velden. De boeren kunnen nog steeds niet op het land, alles ligt er verzopen bij. Bovendien wil het ook maar niet verwarmen.(Nogal een geluk dat we weten dat het klimaat aan het veranderen is en er een algemene opwarming van de aarde bezig is, anders zouden we dat nooit geloven)... Trouwens, er is ook goed nieuws over die klimaatsverandering ! In feite waren we natuurkundig gezien op weg naar een nieuwe ijstijd, en door die vervuiling kan er nu nooit meer een ijstijd komen... Je ziet, ieder medaille heeft twee kanten !
Ik ben lid van het SLE (Steunpunt Levend Erfgoed)... Een organisatie die zich bezighoud met het in stand houden van de oude regionale rassen van nutsdieren (paarden, koeien, schapen, geiten, konijnen, kippen, duiven, eenden, ganzen...). Omdat ik overtuigd ben van het nut van het conserveren van die rassen, en van het behoud van die genen, genen die misschien nuttig zullen blijken bij een of ander accident. Ik heb dat al eens in het lang en het breed uitgelegd.
Maar het is niet zo simpel als we het soms stellen... Neem nu de bassette... In de streek van Luik (en je moet dat zien als middenpunt van een groot gebied, veel verder dan provincie en landgrens!) leefde indertijd een hoen, van klein model, iets groter dan een engels kiekske, maar kleiner dan een gewone kip. Dat kipje bleef zo algemeen en in zo'n groot gebied bestaan, omdat het nuttig was: het scharrelde grotendeels zijn eigen eten bij elkaar, was niet slecht als eierlegger, was nuttig voor het uitbroeden van eieren (fazanten en echte kippen die soms niet echt broeds worden). Dus dat kippetje was er en bleef er. Alleen, wat we nu als Bassette hebben, zou door vele mensen van toen niet herkend worden, omdat men op een bepaald moment uit dat kippetje, die je vond in wel honderd kleine model-afwijkingen en kleurmengsels, genomen heeft om daar nu eens en voorgoed " De Bassette" uit te vormen... En om het zo te vrijwaren netjes alle typische kenmerken van dat model heeft vastgelegd. Was dit het kleinste gemene veelvoud of de grootste gemene deler van al die kippetjes die daar rond floreerden, of heeft men het model wat "geforceerd" naar een bepaald type die men schoner of unieker of ... wat dan ook vond ? Met andere woorden, in hoever is de huidige Bassette nog dat kiekske van alleman ?
Idemdito voor alle andere rassen ! Bekijk het brakelhoen maar eens en vergelijk met de engelse Campine. Als je de geschiedenis nagaat, dan is dat in feite hetzelfde ras, maar buiten wat gelijkenis in kleur en verdertekening, is er geen gelijk meer te vinden ! De Brakelhaan is gesierd met een mooie col, een mooi zadel, en een echte hanenstaart... De Campinehaan is hennenvederig, dat wil zeggen: geen col, geen zadel, geen krulstaart, precies een wat forser hen. (Je vind hennenvederigheid best van al terug bij de sebrightkriel, daar is bijna geen verschil meer tussen haan en hen!).
Maar bij de Brakel en de Campine moet je dus vaststellen dat er twee partijen zijn die gepoogd hebben het oude ras vast te leggen, maar het resultaat is dat er nu twee rassen zijn ! in plaats een...
En daar spreken we alleen over het uitzicht, maar er is meer gebeurd ! Beide (het was in feite maar één) rassen waren gekend als "everydaylayer" (de kip die iedere dag een ei legt, met een jaarproductie die voor die tijd extreem hoog lag, 220 eieren per jaar ! ) Dus, de oorspronkelijke kwekers hadden daar niet in eerste plaats geselecteerd naar de kleur, maar naar het leggen! Met andere woorden, men maakte zich niet echt druk als er eens een haan tussen zat die minder mooi was, en wat meer hennevederig was dan hanevederig, als hij maar kuikens gaf die goed en veel legden ! Was de kip wat logger of wat sierlijker, dat interesseerde niemand, men keek welke er best legde, en uit die kip kweekte men!
De huidige Brakel wordt geselecteerd op model, kleur en tekenig, en legt hij ook nog redelijk, dan is dat meegenomen...maar de selectie is nu niet meer naar de eiproductie gericht, maar naar kleur en model en tekening...
Na hoeveel generaties zullen de genen aan die nieuwe eisen aangepast zijn, en dus de oude kenmerken verloren hebben ? Met andere woorden, binnen hoeveel generaties hebben wij niet meer de Brakel van toen, maar een genetisch nieuwe kip ?
Moeten wij niet doen zoals de kanariekwekers ? En twee richtingen uitgaan ?
Bij de kanaries heeft men verenigingen die zich toeleggen op de zang, en geef toe, dat was het oorspronkelijke doel van de kanarie. Andere verenigingen hebben zich toegelegd op kleur, tekening en postuur... Doet dat een belletje rinkelen?
Moeten wij met onze kippen ook niet die weg op ?
Verenigingen die de oude doelen voor ogen blijven houden en verenigingen die de nieuwe weg opgaan, de weg van kleur en tekening en model ?
Toch eens om over na te denken...
Ik ga stoppen, anders ga ik ook nog eieren leggen...
tot de volgende ?
zondag, april 06, 2008
Lente-publiciteit
Vandaag kreeg ik weer mijn reclame-folder op mijne pc van de Makro... Ik bekijk dat heel zelden, tenzij ik eens iets nodig heb dat ik misschien daar goedkoop kan vinden...Maar de brief zelf, daar staan niet alleen de verwijzingen op naar hun folders, maar er staan ook al "buitengewone" koopjes op om je te lokken...
We zijn vandaag 6 april, we zitten dus in de lente, we hopen dat we op weg zijn naar de (een) zomer... en dan komt héél ontnuchterend die reclamefolder binnen...
Inox terrasverwarmer à 149 euro...
Volgens makro, - met al dat geld beschikt hij wellicht over meer en betere informatie dan wij- zegt ons dus heel zachtjes en heel voorzichtig: Zomer ? Woehahaha, vergeet het ! Zomer, wat is da ?
Bereid je dus voor.
Als je al je wintervest naar boven deed in de winterkleerkast, haal hem maar terug.
Zij die dromen van vissen, sleur je visbak maar weer naar zijn bergplaats.
Zij die het kunnen, bestel vlug, voor de reisbureau's die folder zien een reisje naar de zon...
Wee U kinderen van het kille land aan de Noordzee ! Wee U, en bibber van het ene jaar naar het andere ! Bereid u voor op ontzagwekkende kosten voor het meest elementaire voedsel, de patat, want de boeren kunnen hun velden niet meer op... Wee U, en koop brandstoffen op allerhande, vul je kookpotten met mazout (er zijn toch geen patatten meer) en stockeer ! stockeer stockeer stockeer...
De kans zit er nu natuurlijk in dat de prognose toch nog verkeerd blijkt, maar dat is niet erg!
Als ik zie wat je nu kunt maken van de stukken sunlightzeep die ons moeders indertijd voor Korea hebben opgestapeld op de zolder ! Blijkbaar is het nu de grandchic om, in plaats van zo'n grote chinese vaas op je vensterbank een stapeltjes oude dozen waspoeder van Vigor te zetten.
Maar we wijken af !
De Grote Vraag Is en Blijft: Wie en Waarom Maakt Nu Publiciteit Voor Verwarmingstoestellen voor de Tuin in de Zomer ???
Trouwens, die pub is niet nieuw, sinds een paar jaar zie ik links en rechts dergelijke boodschappen, voor verwarmingstoestellen, vuurpotten en dergelijke, om uw verblijf op uw terras langer mogelijk te maken...
Blijkbaar zijn er dus ook mensen die dat kopen?
En dus zijn er ook mensen die op een koude winterdag op hun terras gaan zitten tussen vuurpotten in, om te "genieten" van de verbrande geur van hout of van gas... en gezellig samen te zitten zweten tussen de restjes sneeuw. Heerlijk toch om zo je buren te tonen dat de petroleumcrisis jou niet raakt, dat je het zelfs kunt permitteren de warmte zomaar de buitenlucht in te sturen ? Eigenlijk heb je koude voeten, maar het warm gevoel van de jaloersheid der buren is feller, dus blijf je zitten en maak je voldoende jubelende geluiden om zeker te zijn dat je door voldoende mensen wordt gezien en gehoord.
Vroeger zag je dat ook wel eens, die vuurpotten...
... bij een stakerspiket dat ondanks de bittere kou moest blijven waken op de solidariteit
... bij bouwvakarbeiders die ondanks de bijtende kou moesten verder werken
... op de markten om zogezegd warmte te bieden aan de klanten, en te voorkomen dat je ijsballen kocht in plaats van appelsienen...
... Op de hoeken van de straat -vroeger- toen er nog politieagenten op straat waren.
Maar geen één van die wezens vond dat een plezant iets ! Nu is dat dus Le Grand Chic... Zot zijn doet geen zeer, maar je kunt er wel een serieuze valling bij opdoen.
Heb jij ook niet de indruk dat er zoveel zinloze dingen op de markt komen?
Dingen waarvan je je in eerste instantie afvraagt wat het is en waarvoor het zou kunnen dienen.
Een fles, wat is dat? waar dient dat voor ? Een ding waar je vloeistoffen in kunt bewaren, en dat je kunt neerzetten in een ruimte. Akkoord ?
Kun jij me dan eens uitleggen waarom er zoveel soorten van flessen bestaan ?
Champagneflessen moeten zwaar en sterk zijn voor de inwendige druk, goed. Wijnflessen moeten een ziel hebben voor de droesem, goed. Maar al de rest ??? en al die kleurtjes ? Goed, sommige vloeistoffen moeten ook tegen het licht beschermd worden, maar dan...
Ik heb altijd het gevoel gehad dat DE fles uitgevonden is door de maker van de Triple Sec, dat is een nette vierkante fles, goed stapelbaar, heel solide en stevig rechtopstaand. Alles wat je van een fles kunt verwachten. Maar nee, ze moeten zo nodig flessen maken met van die hele lange dunne halzen, flessen met buik, flessen in het model van de eiffeltoren, van een danseres en noem maar op... Waarom ? Cola ken je aan de fles ??? Moest dat niet zijn aan de smaak?
Aanstekers in de meest bizarre vormen... Er zijn er bij waar je vijf minuten moet zoeken om uit te vinden waar en hoe je vuur kunt maken !
Bij de auto's zie je een beetje het tegenovergestelde, daar groeien ze (meestal) naar de meest aerodynamische vorm, en vermits er maar een goede oplossing is, groeien ze allemaal naar dat zelfde idee toe... Uitgezonderd die Jeepachtige kolossen (met meestal frele juffies aan het stuur, of van die mannen die graag macho zouden willen zijn, en die het tegendeel zijn, en dat compenseren ze met een heel kort lontje (voor te ontploffen) en een groot omhulsel (jeep)...
Al de andere auto's groeien naar de ultieme stroomlijn toe. Neem nu de solide volvo van vroeger en kijk nu naar de dernier cri... precies een nieuwe versie van mercedes.
Heb je al eens gekeken naar de telefoon? Een ding waar je moet horen en moet kunnen in spreken... Heb je ook al eens zo'n modern in je handen genomen en drie keer rondgedraaid vooraleer je wist waar de spreekkant was ? De GSM, steeds kleiner, en omdat vingers niet onbeperkt spitser kunnen gemaakt worden, en dus de toetsen toch toetsen moeten blijven, hebben ze er uitklapborden aangemaakt... In Japan hebben ze al een ontwerp die meteen en volledig in het oor ingebouwd wordt, je hebt alleen nog een toetsenbord. Om ter kleinst ! En ik die dacht dat die dingen dienden om te telefoneren...
Is dat echt allemaal vooruitgang ?
Toen ik dat mailtje doorstuurde waarop je ziet dat een ei kan gekookt worden, gewoon door hem tussen twee gsm's te zetten, kreeg ik een mailtje terug van iemand die zijn draadloos systeem van zijn computer weer vervangen had door een "ouderwetse" modem, om de stralingshoeveelheid in huis ietwat te beperken...Liever een pak kabels dan langzaam kapot gaan aan ik weet niet welke stralingen... Is dat nog echt vooruitgang ? Zijn we niet bezig onszelf naar de filistijnen te helpen?
Heb je er een idee van welke besparingen er zouden gedaan worden moesten we alle besognes meer uniformiseren? Stel dat je alle bieren verkocht in identieke vierkante flesjes van 25 centiliter, alleen verschillend door een etiket, in een bak zonder vakjes (niet nodig met vierkante flessen) met een etiket op de bak. Niet alleen zouden er op een goedkopere manier flesjes gemaakt worden, ook de bakken zouden beter stapelbaar zijn, het vervoer zou minder plaats innemen en dus efficiënter kunnen gebeuren, ook de terugname van de flesjes zou simpeler zijn, en geen rekening moeten houden met merken, alleen met aantal flesjes...
Dit is slechts één voorbeeld... Doe hetzelfde met kachels, onderzoek welke kachel het efficiëntst is, of welke CV-ketel, en verplicht iedereen over te gaan tot dit model en die techniek, die dingen zouden daardoor goedkoper worden en bovendien zouden we weten dat het de beste systemen zijn. Zet de ingenieurs die daardoor vrij komen aan het werk met als enige doel de werkelijke verbeteringen van de systemen, en volg die voor de ganse industrie als de verbetering werkelijk is en blijvend is en geen of minder schadelijke gevolgen heeft.
Maar nee, nu moet je cola hebben uit een flesje met dat specifieke model, anders is het geen cola. Gek toch ?
Ooit las ik dat in Israël, waar ze het voordeel hadden om van bijna 0 te vertrekken, ze alle leidingen (water, telefoon, electra, gas en noem maar op) in één kanaal leggen, onder het voetpad. Dit kanaal is afgedekt met grote platen, en die platen vormen het voetpad. Bij werken, of bij pannes moeten ze maar de panelen wegnemen, en ze kunnen overal aan en bij. Dat is een volstrekt logisch systeem... maar wij knoeien maar verder, alle Ghislenghiens te spijt.
Heb je ook al gedacht aan de opleidingen van de werknemers als we in een uniform systeem zouden werken? Veel simpeler dan nu...
Zou alles er dan niet saai uitzien? Nee, er blijft ruimte om een individueel tintje te geven aan alles. Stel dat je de meest volmaakte stoel hebt, qua gebruik, qua zitcomfort en qua gezondheid, dan is er niets dat u verhindert die stoel in diverse kleurtjes te steken... of te bekleden... en dit kan uiteraard met alles, je kunt rond een kachel nog steeds een sierelement aanbrengen, en je kunt daarvoor gebruik maken van de materialen die geen afbreuk doen aan de efficiëntie van de warmteuitstraling...zolang de kachel op zich maar de meest optimale is met de meest optimale verhouding inzake warmteopbrengst en verbruik.
Bovendien schep je op die manier eigenlijk veel meer ruimte voor kunst en uiteraard ook voor kunstenaars.
Oh ja, het is maar een droom...
Maar geef toe, zouden wij niet beter af zijn?
Zouden wij geen beter gebruik maken van de wereld en hem dus minder snel uitputten?
toch eens verder dromen...
tot de volgende ?
We zijn vandaag 6 april, we zitten dus in de lente, we hopen dat we op weg zijn naar de (een) zomer... en dan komt héél ontnuchterend die reclamefolder binnen...
Inox terrasverwarmer à 149 euro...
Volgens makro, - met al dat geld beschikt hij wellicht over meer en betere informatie dan wij- zegt ons dus heel zachtjes en heel voorzichtig: Zomer ? Woehahaha, vergeet het ! Zomer, wat is da ?
Bereid je dus voor.
Als je al je wintervest naar boven deed in de winterkleerkast, haal hem maar terug.
Zij die dromen van vissen, sleur je visbak maar weer naar zijn bergplaats.
Zij die het kunnen, bestel vlug, voor de reisbureau's die folder zien een reisje naar de zon...
Wee U kinderen van het kille land aan de Noordzee ! Wee U, en bibber van het ene jaar naar het andere ! Bereid u voor op ontzagwekkende kosten voor het meest elementaire voedsel, de patat, want de boeren kunnen hun velden niet meer op... Wee U, en koop brandstoffen op allerhande, vul je kookpotten met mazout (er zijn toch geen patatten meer) en stockeer ! stockeer stockeer stockeer...
De kans zit er nu natuurlijk in dat de prognose toch nog verkeerd blijkt, maar dat is niet erg!
Als ik zie wat je nu kunt maken van de stukken sunlightzeep die ons moeders indertijd voor Korea hebben opgestapeld op de zolder ! Blijkbaar is het nu de grandchic om, in plaats van zo'n grote chinese vaas op je vensterbank een stapeltjes oude dozen waspoeder van Vigor te zetten.
Maar we wijken af !
De Grote Vraag Is en Blijft: Wie en Waarom Maakt Nu Publiciteit Voor Verwarmingstoestellen voor de Tuin in de Zomer ???
Trouwens, die pub is niet nieuw, sinds een paar jaar zie ik links en rechts dergelijke boodschappen, voor verwarmingstoestellen, vuurpotten en dergelijke, om uw verblijf op uw terras langer mogelijk te maken...
Blijkbaar zijn er dus ook mensen die dat kopen?
En dus zijn er ook mensen die op een koude winterdag op hun terras gaan zitten tussen vuurpotten in, om te "genieten" van de verbrande geur van hout of van gas... en gezellig samen te zitten zweten tussen de restjes sneeuw. Heerlijk toch om zo je buren te tonen dat de petroleumcrisis jou niet raakt, dat je het zelfs kunt permitteren de warmte zomaar de buitenlucht in te sturen ? Eigenlijk heb je koude voeten, maar het warm gevoel van de jaloersheid der buren is feller, dus blijf je zitten en maak je voldoende jubelende geluiden om zeker te zijn dat je door voldoende mensen wordt gezien en gehoord.
Vroeger zag je dat ook wel eens, die vuurpotten...
... bij een stakerspiket dat ondanks de bittere kou moest blijven waken op de solidariteit
... bij bouwvakarbeiders die ondanks de bijtende kou moesten verder werken
... op de markten om zogezegd warmte te bieden aan de klanten, en te voorkomen dat je ijsballen kocht in plaats van appelsienen...
... Op de hoeken van de straat -vroeger- toen er nog politieagenten op straat waren.
Maar geen één van die wezens vond dat een plezant iets ! Nu is dat dus Le Grand Chic... Zot zijn doet geen zeer, maar je kunt er wel een serieuze valling bij opdoen.
Heb jij ook niet de indruk dat er zoveel zinloze dingen op de markt komen?
Dingen waarvan je je in eerste instantie afvraagt wat het is en waarvoor het zou kunnen dienen.
Een fles, wat is dat? waar dient dat voor ? Een ding waar je vloeistoffen in kunt bewaren, en dat je kunt neerzetten in een ruimte. Akkoord ?
Kun jij me dan eens uitleggen waarom er zoveel soorten van flessen bestaan ?
Champagneflessen moeten zwaar en sterk zijn voor de inwendige druk, goed. Wijnflessen moeten een ziel hebben voor de droesem, goed. Maar al de rest ??? en al die kleurtjes ? Goed, sommige vloeistoffen moeten ook tegen het licht beschermd worden, maar dan...
Ik heb altijd het gevoel gehad dat DE fles uitgevonden is door de maker van de Triple Sec, dat is een nette vierkante fles, goed stapelbaar, heel solide en stevig rechtopstaand. Alles wat je van een fles kunt verwachten. Maar nee, ze moeten zo nodig flessen maken met van die hele lange dunne halzen, flessen met buik, flessen in het model van de eiffeltoren, van een danseres en noem maar op... Waarom ? Cola ken je aan de fles ??? Moest dat niet zijn aan de smaak?
Aanstekers in de meest bizarre vormen... Er zijn er bij waar je vijf minuten moet zoeken om uit te vinden waar en hoe je vuur kunt maken !
Bij de auto's zie je een beetje het tegenovergestelde, daar groeien ze (meestal) naar de meest aerodynamische vorm, en vermits er maar een goede oplossing is, groeien ze allemaal naar dat zelfde idee toe... Uitgezonderd die Jeepachtige kolossen (met meestal frele juffies aan het stuur, of van die mannen die graag macho zouden willen zijn, en die het tegendeel zijn, en dat compenseren ze met een heel kort lontje (voor te ontploffen) en een groot omhulsel (jeep)...
Al de andere auto's groeien naar de ultieme stroomlijn toe. Neem nu de solide volvo van vroeger en kijk nu naar de dernier cri... precies een nieuwe versie van mercedes.
Heb je al eens gekeken naar de telefoon? Een ding waar je moet horen en moet kunnen in spreken... Heb je ook al eens zo'n modern in je handen genomen en drie keer rondgedraaid vooraleer je wist waar de spreekkant was ? De GSM, steeds kleiner, en omdat vingers niet onbeperkt spitser kunnen gemaakt worden, en dus de toetsen toch toetsen moeten blijven, hebben ze er uitklapborden aangemaakt... In Japan hebben ze al een ontwerp die meteen en volledig in het oor ingebouwd wordt, je hebt alleen nog een toetsenbord. Om ter kleinst ! En ik die dacht dat die dingen dienden om te telefoneren...
Is dat echt allemaal vooruitgang ?
Toen ik dat mailtje doorstuurde waarop je ziet dat een ei kan gekookt worden, gewoon door hem tussen twee gsm's te zetten, kreeg ik een mailtje terug van iemand die zijn draadloos systeem van zijn computer weer vervangen had door een "ouderwetse" modem, om de stralingshoeveelheid in huis ietwat te beperken...Liever een pak kabels dan langzaam kapot gaan aan ik weet niet welke stralingen... Is dat nog echt vooruitgang ? Zijn we niet bezig onszelf naar de filistijnen te helpen?
Heb je er een idee van welke besparingen er zouden gedaan worden moesten we alle besognes meer uniformiseren? Stel dat je alle bieren verkocht in identieke vierkante flesjes van 25 centiliter, alleen verschillend door een etiket, in een bak zonder vakjes (niet nodig met vierkante flessen) met een etiket op de bak. Niet alleen zouden er op een goedkopere manier flesjes gemaakt worden, ook de bakken zouden beter stapelbaar zijn, het vervoer zou minder plaats innemen en dus efficiënter kunnen gebeuren, ook de terugname van de flesjes zou simpeler zijn, en geen rekening moeten houden met merken, alleen met aantal flesjes...
Dit is slechts één voorbeeld... Doe hetzelfde met kachels, onderzoek welke kachel het efficiëntst is, of welke CV-ketel, en verplicht iedereen over te gaan tot dit model en die techniek, die dingen zouden daardoor goedkoper worden en bovendien zouden we weten dat het de beste systemen zijn. Zet de ingenieurs die daardoor vrij komen aan het werk met als enige doel de werkelijke verbeteringen van de systemen, en volg die voor de ganse industrie als de verbetering werkelijk is en blijvend is en geen of minder schadelijke gevolgen heeft.
Maar nee, nu moet je cola hebben uit een flesje met dat specifieke model, anders is het geen cola. Gek toch ?
Ooit las ik dat in Israël, waar ze het voordeel hadden om van bijna 0 te vertrekken, ze alle leidingen (water, telefoon, electra, gas en noem maar op) in één kanaal leggen, onder het voetpad. Dit kanaal is afgedekt met grote platen, en die platen vormen het voetpad. Bij werken, of bij pannes moeten ze maar de panelen wegnemen, en ze kunnen overal aan en bij. Dat is een volstrekt logisch systeem... maar wij knoeien maar verder, alle Ghislenghiens te spijt.
Heb je ook al gedacht aan de opleidingen van de werknemers als we in een uniform systeem zouden werken? Veel simpeler dan nu...
Zou alles er dan niet saai uitzien? Nee, er blijft ruimte om een individueel tintje te geven aan alles. Stel dat je de meest volmaakte stoel hebt, qua gebruik, qua zitcomfort en qua gezondheid, dan is er niets dat u verhindert die stoel in diverse kleurtjes te steken... of te bekleden... en dit kan uiteraard met alles, je kunt rond een kachel nog steeds een sierelement aanbrengen, en je kunt daarvoor gebruik maken van de materialen die geen afbreuk doen aan de efficiëntie van de warmteuitstraling...zolang de kachel op zich maar de meest optimale is met de meest optimale verhouding inzake warmteopbrengst en verbruik.
Bovendien schep je op die manier eigenlijk veel meer ruimte voor kunst en uiteraard ook voor kunstenaars.
Oh ja, het is maar een droom...
Maar geef toe, zouden wij niet beter af zijn?
Zouden wij geen beter gebruik maken van de wereld en hem dus minder snel uitputten?
toch eens verder dromen...
tot de volgende ?
zaterdag, april 05, 2008
het regent, het regent,
we worden allen nat, wat gaan we nu beginnen? Ik weet een goede raad...
Liedjestekst uit een ver en onverdacht verleden, toen regen nog zijn charmes had, toen regen niet een dagdagelijks wederkerend fenomeen was, toen regen nog mild en warm was, toen regen...toen regen...
Met andere woorden: het regent !
Vanmorgen zei ik tegen Anny, Kijk, het gaat weer regenen, heb je je paraplu bij ? en ja, twee minuten later zaten we te rijden in "de drasj nassional"...
We waren wat vroeg aangezet naar de rommelmarkt, met het doel voor de ronde-terroisten terug thuis te zijn, maar we zaten dan in de regen, en toen we aan de rommelmarkt kwamen, en we haastig haastig naar de ingang stapten (wel aan 3 per uur ! mijn max.vitesse) en dan stonden we in de regen aan te schuiven aan de deuren die net geopend waren...
Toen we terug buiten kwamen was het opgehouden met regenen. Het goot.
Maar we hadden toch één meeval ! We hebben hoop en al een stuk of tien rondevanvlaanderenterroristen gezien. Enkele minuten geleden kwam Eddy, de buur, om een flesje melk, en hij vertelde dat hij Berg Stene opgereden was in eerste versnelling achter, tussen en voor massa's rondevanvlaanderenterroristen, die rijdend, zwinkelend en zwaaiend, te voet, zittend op de grond poogden de "berg" op te rijden.
Dàt, dàt was precies waar ik schrik van had. Dàt was waar wij dus aan ontsnapt waren. Joepie !
Nu, ergens moet je of bewondering, of compassie hebben met die wieleraars... In zo'n weer zo zitten ploeteren... Ze zijn of niet helemaal juist in de bovenkamer, of het zijn echte fanatiekers op de vélocipède. Er is in ieder geval iets aan (modder)
Ik vraag mij af hoeveel van die mannen (en vrouwen) er in de weekdagen ook met de fiets naar het werk gaan? Ik weet nog goed dat ik vroeger zo'n zeventien, achttien kilometer ver moest met 't vellotje om te gaan werken, en niemand vondt dat abnormaal... Als je dat nu tegen een jonge man zegt dat hij kan gaan werken op die afstand, en hij heeft geen auto, dan is dat geen passende dienstbetrekking zoals dat dan heet... En vandaag rijden ze daar al die kilometers, zo maar, voor de fun...
Van mij mag het allemaal, ik heb er geen problemen mee (buiten het feit dat ze de ganse breedte van de weg innemen), maar ik kan niet laten toch eens één en ander te vergelijken met hun inzet om naar het werk te gaan...
Maar ik ben dan aan 't zagen...
Nee, wij waren niet beter of slechter dan de jongeren van nu, maar de normen zijn veranderd, en daar hebben wij als ouder en grootouder ook schuld aan... Wij beschermen ze veel te veel, en waar onze ouders ons de middelen gaven die dan beschikbaar waren, zo doen en deden wij het met onze kinderen... Ze kunnen met de bus mee naar school... Waarom zouden ze dan in vredesnaam moeten fietsen door weer en wind ? en zo gaat het maar door. In alles en nog wat, maar in feite kweken we nu serreplantjes in plaats van kloeke mensen.
Ik weet niet of we op de goede weg zijn... en misschien is het dan wel goed dat er toch nog wat bestaat om de mens te doen bewegen, ook rijden ze dan op het midden van de weg. Want ook dat lijkt mij een symptoom van de opvoeding die wij nu geven, waar we met die overprotectie ook te weinig begrip aanleren voor de medemens en voor de geordende maatschappij.
Wij werden meer gedresseerd, we moesten zien dat we in de reke liepen ! En deden we dat niet dan waaide er wat ! En kregen wij straf in school, dan kregen wij thuis nog eens straf omdat we in de school straf verdiend hadden... Nu is het precies andersom, als ze straf krijgen in school, dan gaat papa eens gaan "klappen" met diene onderwijzer...
Je ziet het hé, de regen werkt weer op mij. Sjongejonge, waar blijft de zon? waar blijft de warmte, waar blijft het Licht ?
Als het eens echt zomerde, dan gebeurde het wel eens dat we naar de duinen gingen, en die duinen, dat was grondgebied Bredene of toch dicht er tegen, zowat aan Fort Napoleon. We wandelden daar naartoe en wandelden dan terug. En ginder speelden we en ravotten we. Soms wandelde ma ook mee tot daar, en was het een gezellige familieuitstap. Ik weet niet hoeveel kilometers dat was, maar het was toch een serieus eind. En dan wandelde eigenlijk alleen ma, want wij speelden meer dan we wandelden, en tegen we daar toe kwamen, hadden we wellicht drie keer de afstand gelopen, vooruit, terug en weer vooruit, mekaar plagend, en vooral veel plezier makend... Gek, wij gingen bijna nooit naar het strand, dat was minder ver, maar veel te druk, bovendien was het aangenamer in de duinen, waar je uit de wind kon gaan zitten.
Ik hoor van Anny dat zij van uit Loppem nu en dan met hun velootjes met Moetje mee reden naar Blankenberge, naar het strand. En ook voor hen was dat een evenement ! Geen mens die de wandeling of de fietstocht ver of lastig vond...Ja, 's avonds als we naar huis kwamen, dan waren die kilometers véél langer dan in het doorgaan, en dan sjokten we achter ma aan, en dan zaagden we veel meer, en speelden we niet meer ondereen, maar reageerden kribbig op elkaar, omdat we echt lijfelijk moe getjoold waren... En als we dan naar bed gingen, dan moesten we eerst beneden onze schoenen en sokken uitdoen, en dan bleek dat we een halve duin mee hadden in onze schoenen... Heb je al eens geprobeerd te lopen in het mulle warme zand van de duinen? Dan weet je waarvan wij zo moe waren... en zo echt tenden gespeeld en gewandeld...
Waar is de tijd? Laatst zag ik de duinen op mijn TV, en droomde weg...
Doe jij dat ook ? Heb je dat ook, dat wegdromen bij het zien van een of ander voorwerp?
Dan wordt je ook al oud...
Welkom in de club
tot de volgende ?
Liedjestekst uit een ver en onverdacht verleden, toen regen nog zijn charmes had, toen regen niet een dagdagelijks wederkerend fenomeen was, toen regen nog mild en warm was, toen regen...toen regen...
Met andere woorden: het regent !
Vanmorgen zei ik tegen Anny, Kijk, het gaat weer regenen, heb je je paraplu bij ? en ja, twee minuten later zaten we te rijden in "de drasj nassional"...
We waren wat vroeg aangezet naar de rommelmarkt, met het doel voor de ronde-terroisten terug thuis te zijn, maar we zaten dan in de regen, en toen we aan de rommelmarkt kwamen, en we haastig haastig naar de ingang stapten (wel aan 3 per uur ! mijn max.vitesse) en dan stonden we in de regen aan te schuiven aan de deuren die net geopend waren...
Toen we terug buiten kwamen was het opgehouden met regenen. Het goot.
Maar we hadden toch één meeval ! We hebben hoop en al een stuk of tien rondevanvlaanderenterroristen gezien. Enkele minuten geleden kwam Eddy, de buur, om een flesje melk, en hij vertelde dat hij Berg Stene opgereden was in eerste versnelling achter, tussen en voor massa's rondevanvlaanderenterroristen, die rijdend, zwinkelend en zwaaiend, te voet, zittend op de grond poogden de "berg" op te rijden.
Dàt, dàt was precies waar ik schrik van had. Dàt was waar wij dus aan ontsnapt waren. Joepie !
Nu, ergens moet je of bewondering, of compassie hebben met die wieleraars... In zo'n weer zo zitten ploeteren... Ze zijn of niet helemaal juist in de bovenkamer, of het zijn echte fanatiekers op de vélocipède. Er is in ieder geval iets aan (modder)
Ik vraag mij af hoeveel van die mannen (en vrouwen) er in de weekdagen ook met de fiets naar het werk gaan? Ik weet nog goed dat ik vroeger zo'n zeventien, achttien kilometer ver moest met 't vellotje om te gaan werken, en niemand vondt dat abnormaal... Als je dat nu tegen een jonge man zegt dat hij kan gaan werken op die afstand, en hij heeft geen auto, dan is dat geen passende dienstbetrekking zoals dat dan heet... En vandaag rijden ze daar al die kilometers, zo maar, voor de fun...
Van mij mag het allemaal, ik heb er geen problemen mee (buiten het feit dat ze de ganse breedte van de weg innemen), maar ik kan niet laten toch eens één en ander te vergelijken met hun inzet om naar het werk te gaan...
Maar ik ben dan aan 't zagen...
Nee, wij waren niet beter of slechter dan de jongeren van nu, maar de normen zijn veranderd, en daar hebben wij als ouder en grootouder ook schuld aan... Wij beschermen ze veel te veel, en waar onze ouders ons de middelen gaven die dan beschikbaar waren, zo doen en deden wij het met onze kinderen... Ze kunnen met de bus mee naar school... Waarom zouden ze dan in vredesnaam moeten fietsen door weer en wind ? en zo gaat het maar door. In alles en nog wat, maar in feite kweken we nu serreplantjes in plaats van kloeke mensen.
Ik weet niet of we op de goede weg zijn... en misschien is het dan wel goed dat er toch nog wat bestaat om de mens te doen bewegen, ook rijden ze dan op het midden van de weg. Want ook dat lijkt mij een symptoom van de opvoeding die wij nu geven, waar we met die overprotectie ook te weinig begrip aanleren voor de medemens en voor de geordende maatschappij.
Wij werden meer gedresseerd, we moesten zien dat we in de reke liepen ! En deden we dat niet dan waaide er wat ! En kregen wij straf in school, dan kregen wij thuis nog eens straf omdat we in de school straf verdiend hadden... Nu is het precies andersom, als ze straf krijgen in school, dan gaat papa eens gaan "klappen" met diene onderwijzer...
Je ziet het hé, de regen werkt weer op mij. Sjongejonge, waar blijft de zon? waar blijft de warmte, waar blijft het Licht ?
Als het eens echt zomerde, dan gebeurde het wel eens dat we naar de duinen gingen, en die duinen, dat was grondgebied Bredene of toch dicht er tegen, zowat aan Fort Napoleon. We wandelden daar naartoe en wandelden dan terug. En ginder speelden we en ravotten we. Soms wandelde ma ook mee tot daar, en was het een gezellige familieuitstap. Ik weet niet hoeveel kilometers dat was, maar het was toch een serieus eind. En dan wandelde eigenlijk alleen ma, want wij speelden meer dan we wandelden, en tegen we daar toe kwamen, hadden we wellicht drie keer de afstand gelopen, vooruit, terug en weer vooruit, mekaar plagend, en vooral veel plezier makend... Gek, wij gingen bijna nooit naar het strand, dat was minder ver, maar veel te druk, bovendien was het aangenamer in de duinen, waar je uit de wind kon gaan zitten.
Ik hoor van Anny dat zij van uit Loppem nu en dan met hun velootjes met Moetje mee reden naar Blankenberge, naar het strand. En ook voor hen was dat een evenement ! Geen mens die de wandeling of de fietstocht ver of lastig vond...Ja, 's avonds als we naar huis kwamen, dan waren die kilometers véél langer dan in het doorgaan, en dan sjokten we achter ma aan, en dan zaagden we veel meer, en speelden we niet meer ondereen, maar reageerden kribbig op elkaar, omdat we echt lijfelijk moe getjoold waren... En als we dan naar bed gingen, dan moesten we eerst beneden onze schoenen en sokken uitdoen, en dan bleek dat we een halve duin mee hadden in onze schoenen... Heb je al eens geprobeerd te lopen in het mulle warme zand van de duinen? Dan weet je waarvan wij zo moe waren... en zo echt tenden gespeeld en gewandeld...
Waar is de tijd? Laatst zag ik de duinen op mijn TV, en droomde weg...
Doe jij dat ook ? Heb je dat ook, dat wegdromen bij het zien van een of ander voorwerp?
Dan wordt je ook al oud...
Welkom in de club
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)