de grond is wit
de nevel wit
de wolken waar nog sneeuw in zit
zijn wit
dat zacht vergrijzeld...
het wit getakt geboomte zit
met witte rijm beijzeld.
Ik zie de witte blommen van mijn camelia vanonder de sneeuw piepen, en zie ze zijn niet meer wit. Is er iets witter dan sneeuw ? (Antwoord : Ja, de reclames van waspoeder).
De lente zet goed in ! Nogal een geluk dat we weten dat de wereld aan het opwarmen is, anders zouden we nog denken...
Oh ja, voor mijn Nederlandse lezers: de titel is in't schoon vlaams (en dus ook nederlands) 't Heeft gesneeuwd! en 't sneeuwt nog steeds!, maar na al die dichterlijke vrijheden die je dagdagelijks nuttigt in dees blog wist je dat uiteraard al lang !
Herinner je dat stukje dat ik pleegde over onze regering (eigenlijk moet je dat woord anders lezen in dit geval: ré gering (een kleine res = zaak), en waar ik opzettelijk alle of bijna alle woorden verving door synoniemen gevonden in het groot synoniemen boek van de Dikke Vandaal.
Ik heb nadien nog begeesterd zitten grasduinen in dat boek !
Het is één grote ontdekking !
Je moet toegeven, iedereen komt wel eens woorden tekort als hij zich woest, kwaad, koleirig, nijdig, boosaardig,krengerig, kwaadaardig, kwaadwillig, laag, laaghartig, lelijk, min, misselijk, schurkachtig, smerig, malicieus, snood, fielterig, fieltig, ploerterig, ploertig, schofterig, vies, vuil, vilein, vuig, onedel of beneden peil wil gaan gedragen. Om dat te voorkomen kun je best dit boek aankopen en met mij verheugd vaststellen hoeveel uitdrukkingen er wel voorhanden zijn en gevormd kunnen worden als equivalenten voor "vuile smeerlap !"
Je moet dit doen als je jong bent, want ik zie mij eerlijk niet meer een half woordenboek van een iets minder dikke dan de Vandaal van buiten leren ! Maar het is wel heerlijk om te lezen !
Wil je echter het omgekeerde doen en je vrouwtje vertellen wel een lief en aanhalig ding zij is, dan kom je met dit onvolprezen boekwerk ook al een heel end, en als je nog wat poëtische aanleg hebt, dan kun je de gebruikelijke bijvoeglijke naamwoorden die passen bij deze gelegenheid ook nog eens terdege bekijken, en je zult met mij vaststellen dat je beter je vrouw niet op die manier looft, anders zul je speeksel, stem en geluid tekort komen, daardoor naar een goed glas gekoeld bier grijpen, en meteen weer alle gescoorde punten kwijt zijn. Niet doen dus, hou het is deze sober, eenvoudig, simpel, maar gebruik voor 1000 procent de mogelijkheden die je gezichtsuitdrukkingen en je lichaamstaal hier bij bieden. Dat zal moeten volstaan.
Weet je op het titelblad staat al meteen het synoniem van synoniem in kleine lettertjes erbij: betekenisverwante woorden. En dat is precies wat dat boek doet ! Voor mij is een synoniem een woord van GELIJKE betekenis, dit boek dus nietes! vandaar de ontstellende mogelijkheden om de bal mis te kloppen, te slaan, te hameren te....
Maar leuk blijft het, en het bied aan iemand die over een kleine woordenschat beschikt, de mogelijkheid de indruk te geven van een zeer belezen, erudiet iemand te zijn... tenminste als hij zich bewust is van het feit dat het hier dus niet altijd echt synoniemen zijn, maar betekenisverwanten, -tantes, -nonkels, -neven en -nichten.
De sneeuw geeft mij inspiratie om weer eens aan woord-spielerei te doen...Wellicht omdat ik steeds meer aarde zie tussen het maagdelijke wit. Het lijkt meer en meer op een laken met talloze gaten en gaatjes...
Ik verrek weer van de pijn ! Gisteren heb ik aan die boeken over vogels gewerkt, je moet weten dat dit drie hele dikke turven zijn, maar ik heb in feite de kaften en 42 pakketten met bladen gekocht... dus moest ik alles nog sorteren en per bladzijde klasseren (en het is volgens een zeer diepgaand klasseersysteem opgemaakt, zodat je goed moet opletten waar je blad24.14.1.7.2b nu juist moet klasseren ! Ik heb dus een ganse namiddag daaraan bezig geweest, en de tekst is nu geklasseerd... mijn rug ook. Resten mij nu nog enkele honderden bladen met foto's en een honderdtal bladen met kleurenafbeeldingen te klasseren. Daartoe lijkt mij de enige werkbare manier: de afgebeelde vogel in de woordenlijst op te zoeken, de bladzijde die daar bij vermeld staat te noteren, en dan daar dat blad te steken, zich er wel van bewust zijnde dat er op één blad wel 20 of meer vogelkijns staan, en je dus alleen maar in den omtrek van kunt gaan scoren. Ik ga dat niet vandaag doen, te veel pijn. Geen oog dicht gedaan. Veel gelezen ("De naam van de Roos" en "Naschrift" is bijna exit.)
Maar, het loont de moeite ! Nooit heb ik een mooier en vollediger vogelboek in handen gehad ! Bovendien bevat het naast al de foto's en kleuren platen, ook nog eens een tekenig van iedere !!! vogel, en die dingen zijn uiteraard voor mij ook nog eens basismateriaal om vogellijns te conterfeiten en nadien te branden...
Ik ga stoppen, 't is voor mij ook tweede pasen, congé... en ik ga wat meedoen met mijn rug, niet meer willen....
tot de volgende ?
maandag, maart 24, 2008
zondag, maart 23, 2008
witte pasen
I'n dreaming of a white Eastern...
Bijna hadden we hét ! 't Was er koud genoeg voor, maar 't verkoos toch wel voor éne nacht niet op een of andere manier te wateren, en alleen maar koud te wezen... zo maar, sec.
Toen ik vanmorgen naar Merelbeeste, sorry -beke reed, was ik wat op mijne qui-vive, schrik van bevroren plaskes...Maar hoe ze het vannacht hebben gedaan gaat mijn petje te boven ! De wereld lag gisterenavond er nog kletsnat bij, ze hebben dat op een of andere manier allemaal opgedweild, netjes droog gewreven, én pàs dan zijn ze begonnen met operatie diepvries ! Ze moeten alle engelen en heiligen en waarschijnlijk ook tijdelijke krachten uit 't vagevuur opgeroepen hebben om al die zaken in één nacht te kunnen doen. Had ik de weerman moet geloven, maar ik geloofdigede hem niet, dan zou ik vannacht eens buiten geloerd hebben wie er al allemaal tot het koor der engelen geroepen was! 't Zou anders een schoon jobke geweest zijn voor de jongens (en meisjes!) uit de hel ! met hun temperatuur zou het zeker veel vlugger opgedroogd geweest geworden zijn, maar ja, dan kregen ze het nooit meer diepgevroren hé !
't Is in ieder geval een mirakel ! Echt ne keer een specialleke voor Pasen uit de hoed gehaald !
Oh ja, aan alle bekenden en onbekenden een Zalig Paasfeest ! Voor de Kristenen in het kader van de verrijzenis, en voor de anderen een dag verlof om hen wat milder te stemmen ten opzichte van hun gelovige broeders en zusters !
't Was dus rommelmarkt in Merelbeke, en halverwege de markt kwamen de tweeling en Fré ons om de nek gevlogen (Fré iets minder - gelukkig!)... Toen we na afloop iets zaten te drinken kwamen ze er ook bijzitten, en zij moesten dan nog een stuk markt doen. Ik heb drie boekjes gekocht en dan nog twee bijdezelfde madam...allemaal over vogels, Luc (vis) zal jaloers zijn !
Anny minder, 't zijn dikke kloffen.
Ik heb vorige week een model getekend van een vogel en een van een vis, om eventueel in been uit te werken... De vis spartelt, zodat je hem op de kop op zij ziet, de rug is bijna recht naar je, en de staart wringt weer naar de zijkant toe. Ik ga die eerst eens modelleren in klei, om een beter inzicht te hebben in de constructie in bas-reliëf. Niet makkelijk. De vogel is veel makkelijker en strak en vereenvoudigd qua lijn. Ik heb beide al ettelijke keren getekend en hertekend, om tot de voor mij meest volmaakte vorm te komen. Eens dat al die stappen achter de rug zijn, is het nog kwestie van een stuk been te vinden die én dik genoeg én groot (lang en breed) genoeg is. Mijn bedoeling is ze niet te klein te maken !
Wat de vis betreft zou ik die willen presenteren als hing hij aan de haak. Je moet een hanger toch hangen, dus wat is er logischer bij een vis dan hem te hangen aan wat een vishaak zou kunnen zijn. Daardoor zal de vis dus niet aan de halsketting op zich hangen, maar aan een zilveren draad die aan de halsketting hangt. Nu, er zal nog wel wat water door de zee lopen voor ik zover ben, want been, is beenhard. Als je daar juwelen in uitwerkt, dan moet je zeer secuur werken in dat zeer harde produkt.
Op de markt had ik veel pijn, maarhet was te doen, ik heb door nu en dan iets te bekijken, en daarbij telkens een andere houding aan te nemen, voldoende druk kunnen wegnemen om de markt in een keer te doen. We zijn dus weer aan de opbouw bezig. Ik denk dat mijn paar weken voorzichtige opbouw van mijn spieren toch een beetje helpen. Dus doen we voorzichtig verder. Vanmorgen heb ik al een paar dingen weer geprobeerd, maar dat ging nog niet echt.
Gisteren zijn we eens op bezoek geweest bij Georgette, van Pallieter, en ze zei dat Anny er weer echt goed uit ziet. Ze heeft gelijk, ik heb het ook al gezien én gemerkt aan het feit dat ze nu weer met smaak eet, en ook tijdens de dag aktiever is dan vroeger, zelfs van voor haar valpartijen. Ook zij is dus op de goede weg. 't komt nog allemaal goed, binnenkort springen we als veulens rond in de wei.
tot de volgende ?
Bijna hadden we hét ! 't Was er koud genoeg voor, maar 't verkoos toch wel voor éne nacht niet op een of andere manier te wateren, en alleen maar koud te wezen... zo maar, sec.
Toen ik vanmorgen naar Merelbeeste, sorry -beke reed, was ik wat op mijne qui-vive, schrik van bevroren plaskes...Maar hoe ze het vannacht hebben gedaan gaat mijn petje te boven ! De wereld lag gisterenavond er nog kletsnat bij, ze hebben dat op een of andere manier allemaal opgedweild, netjes droog gewreven, én pàs dan zijn ze begonnen met operatie diepvries ! Ze moeten alle engelen en heiligen en waarschijnlijk ook tijdelijke krachten uit 't vagevuur opgeroepen hebben om al die zaken in één nacht te kunnen doen. Had ik de weerman moet geloven, maar ik geloofdigede hem niet, dan zou ik vannacht eens buiten geloerd hebben wie er al allemaal tot het koor der engelen geroepen was! 't Zou anders een schoon jobke geweest zijn voor de jongens (en meisjes!) uit de hel ! met hun temperatuur zou het zeker veel vlugger opgedroogd geweest geworden zijn, maar ja, dan kregen ze het nooit meer diepgevroren hé !
't Is in ieder geval een mirakel ! Echt ne keer een specialleke voor Pasen uit de hoed gehaald !
Oh ja, aan alle bekenden en onbekenden een Zalig Paasfeest ! Voor de Kristenen in het kader van de verrijzenis, en voor de anderen een dag verlof om hen wat milder te stemmen ten opzichte van hun gelovige broeders en zusters !
't Was dus rommelmarkt in Merelbeke, en halverwege de markt kwamen de tweeling en Fré ons om de nek gevlogen (Fré iets minder - gelukkig!)... Toen we na afloop iets zaten te drinken kwamen ze er ook bijzitten, en zij moesten dan nog een stuk markt doen. Ik heb drie boekjes gekocht en dan nog twee bijdezelfde madam...allemaal over vogels, Luc (vis) zal jaloers zijn !
Anny minder, 't zijn dikke kloffen.
Ik heb vorige week een model getekend van een vogel en een van een vis, om eventueel in been uit te werken... De vis spartelt, zodat je hem op de kop op zij ziet, de rug is bijna recht naar je, en de staart wringt weer naar de zijkant toe. Ik ga die eerst eens modelleren in klei, om een beter inzicht te hebben in de constructie in bas-reliëf. Niet makkelijk. De vogel is veel makkelijker en strak en vereenvoudigd qua lijn. Ik heb beide al ettelijke keren getekend en hertekend, om tot de voor mij meest volmaakte vorm te komen. Eens dat al die stappen achter de rug zijn, is het nog kwestie van een stuk been te vinden die én dik genoeg én groot (lang en breed) genoeg is. Mijn bedoeling is ze niet te klein te maken !
Wat de vis betreft zou ik die willen presenteren als hing hij aan de haak. Je moet een hanger toch hangen, dus wat is er logischer bij een vis dan hem te hangen aan wat een vishaak zou kunnen zijn. Daardoor zal de vis dus niet aan de halsketting op zich hangen, maar aan een zilveren draad die aan de halsketting hangt. Nu, er zal nog wel wat water door de zee lopen voor ik zover ben, want been, is beenhard. Als je daar juwelen in uitwerkt, dan moet je zeer secuur werken in dat zeer harde produkt.
Op de markt had ik veel pijn, maarhet was te doen, ik heb door nu en dan iets te bekijken, en daarbij telkens een andere houding aan te nemen, voldoende druk kunnen wegnemen om de markt in een keer te doen. We zijn dus weer aan de opbouw bezig. Ik denk dat mijn paar weken voorzichtige opbouw van mijn spieren toch een beetje helpen. Dus doen we voorzichtig verder. Vanmorgen heb ik al een paar dingen weer geprobeerd, maar dat ging nog niet echt.
Gisteren zijn we eens op bezoek geweest bij Georgette, van Pallieter, en ze zei dat Anny er weer echt goed uit ziet. Ze heeft gelijk, ik heb het ook al gezien én gemerkt aan het feit dat ze nu weer met smaak eet, en ook tijdens de dag aktiever is dan vroeger, zelfs van voor haar valpartijen. Ook zij is dus op de goede weg. 't komt nog allemaal goed, binnenkort springen we als veulens rond in de wei.
tot de volgende ?
zaterdag, maart 22, 2008
Samenleven
Ik las wéér eens dat 1/3 van de huwelijken stranden, dat de gemiddelde leeftijd van een huwelijksbeëindiging rond 14.5 jaar ligt... Je zou denken na 14 jaar kennen en waarderen ze elkaar al met al hun grote en kleine kantjes, maar nee, want de grootste reden is een nieuwe relatie buiten het huwelijk...
Ik vind dat erg !
Ik vind dat heel erg.
Iets verder in een totaal ander artikel las ik " De mensen zijn zoveel met zich zelf bezig dat ze geen tijd over hebben voor samenleven"
Beide artikels hadden niets, maar dan ook niets met elkaar gemeen, maar toch...
In mijn werk moesten wij voortdurend met de mens als materiaal werken. Een van onze hoofdtaken was het betrekken van de mens met zijn vakbond, de mens leren opkomen voor zijn ideeën, voor zijn verwachtingen, en hem leren hoe dit kon verwezenlijkt worden, of waarom het niet of nog niet kon... Ook dat is een deel van "samenleven".
Ook daar was het steeds moeilijke om de mensen daadwerkelijk te betrekken in die taak.
Oh ja, wij hadden excuses, nu gaan én man én vrouw werken, waardoor beiden uiteraard ook samen aan de huistaken werken na de tewerkstelling (terwijl wij zelfs nu nog lezen dat 80% van de huistaken nog steeds door de vrouw wordt gedaan !) Er is de binding met de TV (voetbal vanavond)... maar het is dat niet wat de crisis veroorzaakte, het zijn hoogstens symptomen. Waar het werkelijk overgaat is dat de mens onder druk van de grote hoeveelheid mensen waarin hij verkeert, steeds meer vlucht naar zijn eigen ik, zijn cocoon, zijn stilte zijn zelf (ook al doet hij dat soms met loeiharde muziek, ook dat is een manier om de rest effectief buiten te sluiten )
Nee, het is de druk van de maatschappij die de maatschappij aan het kapot maken is. Vroeger kon een mens, eens hij zijn taak geleerd had naar behoren te vervullen, zijn weg afleggen zonder dat er nog maar één hindernis kwam. Hij wist wat hij moest doen, wanneer hij het moest doen en hoe hij het moest doen.
Nu is dat niet meer zo, nu komt de jonge man, fier als een gieter met zijn diploma op het werk, en het eerste wat hij leert is dat hij alles mag vergeten en alles opnieuw leren, want wat hij leerde is al hopeloos verouderd... En eens hij de nieuwe stof meester is, komen er nieuwe technieken, nieuwe versies, nieuwe machines, nieuwe modellen, nieuwe .... en steeds weer, steeds opnieuw moet de mens zich bijscholen, nooit is het hem vergund op "automatiek" te draaien, steeds weer moet hij niet alleen fysiek werken, maar moet hij ook psychisch werken, bij leren... Volgens mij is dat de reden waarom hij thuisgekomen gewoon het toestel wil uitzetten, niet meer denken, geen nieuwe problemen meer aankan, niet meer wil nog maar eens bijscholen... Maar dan komen er kinderen, en die krijgen hun wiskunde weer al eens op een andere manier dan jij leerde, en je moet je ook daar weer een stuk op in werken... en zo gaat het maar door...
En dan zegt men dat de moderne mens lui is.
Nee, hij wil relaxen, hij wil er eens helemaal uit.
Dat is ook de reden dat hij geen verlof meer heeft als hij niet echt ver weg is, weg van zelfs maar de herinnering aan het weer moeten bijleren...Maar dan zijn daar nog steeds zijn vrouw, zijn kinderen, als ankers naar het echte leven, het zware leven, de spanning, de belastende druk...
Moeten we niet wat meer op ralenti gaan draaien ?
Is het voor een mens mogelijk om steeds maar verder steeds maar in hogere versnelling te gaan?
Ik denk te zien dat de meesten het niet niet, of toch niet goed aankunnen...
Het is een symptoom vast te stellen dat men ieder jaar weer de iq-test moet aanpassen aan de nieuwe generatie, want iedere generatie kent meer dan de vorige...
Nu hebben ze bijzonder onderwijs voor de kinderen die dit niet aankunnen. Krijgen we binnenkort nog een tussen-school voor kinderen van wie het iq-gehalte één, twee of drie jaar achterloopt ???
Krijgen we een maatschappij waar de selectie zo hoog op loopt dat alleen nog geniën tot de normalen gaan behoren ?
Is dat de bedoeling ?
Zijn we wel goed bezig als we streven naar steeds maar meer kansen op bijscholing, ook op en door het werk ?
Moet dat echt ?
Wordt de breuk tussen rijk en arm daar door niet nog breder en groeit uit tot slim en dom ?
Moet dat echt ?
Oh neen, ik ben helemaal niet tegen de vooruitgang, in tegendeel, maar moeten wij het ritme niet meer op niveau van de mens brengen?(Houden)
Ik maak mij zorgen. Het loopt niet meer, het draait vierkant.
Advocaten zijn niet meer de verdedigers van het recht, maar ingenieurs van het woord.
Rechters zijn er niet meer voor het recht, maar voor de meest sublieme manier van het stellen van...
Politiekers zijn niet meer de mensen die zich willen verantwoordelijk stellen voor de gemeenschap, maar die een manier hebben gevonden om de gemeenschap onder zich te houden.
Democratie is niet meer het samenspel, maar het beheersen van de publieke opinie en het richten er van in de richting die jij wilt.
Ik heb je al gewezen op www.verkenner.be, waar je alle kranten bijeen hebt, en zelf kunt selecteren wat je waar wilt lezen... Moet je echt eens doen ! moet echt eens gazetten van duidelijk verschillende strekking eens lezen over hetzelfde item ! Moet je mij dan nog eens zeggen wie daar de waarheid vertelt, en kom niet al met de jouwe, maar met DE Waarheid ... Kun je dat nog ? Is dat de bedoeling ? Ik luister 's middags naar vrt nieuws op één, en 's avonds op vtm, je moet eens horen hoe tendentieus de berichtgeving in ons absurdistan dan al is, en dat zijn er maar twee ! Ga je naar rtbf luisteren, dan heb je nog een totaal andere waarheid over dezelfde feiten. Je zou denken feiten zijn feiten, maar dat is al lang achterhaald.
Het gevolg is dat de mens aan de ene kant gemanipuleerd wordt in een bepaalde denkrichting, en aan de andere kant steeds maar weer her en her moet bijleren, zich aanpassen, mee kunnen... Het is allang niet meer de machine in dienst van de mens, maar nu drijft men de gewone mens meer en meer in het verdomhoekje...
Vroeger was het de burgemeester die de mensen in het gareel hield, de pastoor die ze braaf hield en de fabrikant die kuddemensen gebruikte... Nu is in feite weer een beetje hetzelfde bezig, maar op een veel ingenieuzere manier ! Nu dwingt men steeds meer de mensen tot het steeds weer en steeds meer bijleren om zijn job te kunnen houden, en legt de lat zo hoog dat iedereen op de toppen van de geestelijke tenen moet lopen om het aan te kunnen... Zo hou je ze ook in het gareel ! Zo verhinder je dat ze nog tijd hebben om andere dingen zoals arbeidsvreugde en welzijn te denken... Je verhindert ze op die manier zelfs om nog ook maar één moment de riem los te laten, te ontspannen...
Hoog tijd dat we weer de mens als eerste doel stellen...
Zie mij hier zitten, hoor mij hier keffen tegen de maan... precies of iemand ook maar de moeite zal doen, door dit schrijven ook maar ééns te denken aan menszijn, warmte, gezelligheid, maatschappij, groepsgeest...
Ik ga stoppen met u allemaal een zalig pasen te wensen, het feest van de verrijzenis ! Mogen jullie allemaal verrijzen, weg uit de wereld waar de mens maar het kleinste en minst noodzakelijke radertje is in de grote machine van De Macht...
tot de volgende ?
Ik vind dat erg !
Ik vind dat heel erg.
Iets verder in een totaal ander artikel las ik " De mensen zijn zoveel met zich zelf bezig dat ze geen tijd over hebben voor samenleven"
Beide artikels hadden niets, maar dan ook niets met elkaar gemeen, maar toch...
In mijn werk moesten wij voortdurend met de mens als materiaal werken. Een van onze hoofdtaken was het betrekken van de mens met zijn vakbond, de mens leren opkomen voor zijn ideeën, voor zijn verwachtingen, en hem leren hoe dit kon verwezenlijkt worden, of waarom het niet of nog niet kon... Ook dat is een deel van "samenleven".
Ook daar was het steeds moeilijke om de mensen daadwerkelijk te betrekken in die taak.
Oh ja, wij hadden excuses, nu gaan én man én vrouw werken, waardoor beiden uiteraard ook samen aan de huistaken werken na de tewerkstelling (terwijl wij zelfs nu nog lezen dat 80% van de huistaken nog steeds door de vrouw wordt gedaan !) Er is de binding met de TV (voetbal vanavond)... maar het is dat niet wat de crisis veroorzaakte, het zijn hoogstens symptomen. Waar het werkelijk overgaat is dat de mens onder druk van de grote hoeveelheid mensen waarin hij verkeert, steeds meer vlucht naar zijn eigen ik, zijn cocoon, zijn stilte zijn zelf (ook al doet hij dat soms met loeiharde muziek, ook dat is een manier om de rest effectief buiten te sluiten )
Nee, het is de druk van de maatschappij die de maatschappij aan het kapot maken is. Vroeger kon een mens, eens hij zijn taak geleerd had naar behoren te vervullen, zijn weg afleggen zonder dat er nog maar één hindernis kwam. Hij wist wat hij moest doen, wanneer hij het moest doen en hoe hij het moest doen.
Nu is dat niet meer zo, nu komt de jonge man, fier als een gieter met zijn diploma op het werk, en het eerste wat hij leert is dat hij alles mag vergeten en alles opnieuw leren, want wat hij leerde is al hopeloos verouderd... En eens hij de nieuwe stof meester is, komen er nieuwe technieken, nieuwe versies, nieuwe machines, nieuwe modellen, nieuwe .... en steeds weer, steeds opnieuw moet de mens zich bijscholen, nooit is het hem vergund op "automatiek" te draaien, steeds weer moet hij niet alleen fysiek werken, maar moet hij ook psychisch werken, bij leren... Volgens mij is dat de reden waarom hij thuisgekomen gewoon het toestel wil uitzetten, niet meer denken, geen nieuwe problemen meer aankan, niet meer wil nog maar eens bijscholen... Maar dan komen er kinderen, en die krijgen hun wiskunde weer al eens op een andere manier dan jij leerde, en je moet je ook daar weer een stuk op in werken... en zo gaat het maar door...
En dan zegt men dat de moderne mens lui is.
Nee, hij wil relaxen, hij wil er eens helemaal uit.
Dat is ook de reden dat hij geen verlof meer heeft als hij niet echt ver weg is, weg van zelfs maar de herinnering aan het weer moeten bijleren...Maar dan zijn daar nog steeds zijn vrouw, zijn kinderen, als ankers naar het echte leven, het zware leven, de spanning, de belastende druk...
Moeten we niet wat meer op ralenti gaan draaien ?
Is het voor een mens mogelijk om steeds maar verder steeds maar in hogere versnelling te gaan?
Ik denk te zien dat de meesten het niet niet, of toch niet goed aankunnen...
Het is een symptoom vast te stellen dat men ieder jaar weer de iq-test moet aanpassen aan de nieuwe generatie, want iedere generatie kent meer dan de vorige...
Nu hebben ze bijzonder onderwijs voor de kinderen die dit niet aankunnen. Krijgen we binnenkort nog een tussen-school voor kinderen van wie het iq-gehalte één, twee of drie jaar achterloopt ???
Krijgen we een maatschappij waar de selectie zo hoog op loopt dat alleen nog geniën tot de normalen gaan behoren ?
Is dat de bedoeling ?
Zijn we wel goed bezig als we streven naar steeds maar meer kansen op bijscholing, ook op en door het werk ?
Moet dat echt ?
Wordt de breuk tussen rijk en arm daar door niet nog breder en groeit uit tot slim en dom ?
Moet dat echt ?
Oh neen, ik ben helemaal niet tegen de vooruitgang, in tegendeel, maar moeten wij het ritme niet meer op niveau van de mens brengen?(Houden)
Ik maak mij zorgen. Het loopt niet meer, het draait vierkant.
Advocaten zijn niet meer de verdedigers van het recht, maar ingenieurs van het woord.
Rechters zijn er niet meer voor het recht, maar voor de meest sublieme manier van het stellen van...
Politiekers zijn niet meer de mensen die zich willen verantwoordelijk stellen voor de gemeenschap, maar die een manier hebben gevonden om de gemeenschap onder zich te houden.
Democratie is niet meer het samenspel, maar het beheersen van de publieke opinie en het richten er van in de richting die jij wilt.
Ik heb je al gewezen op www.verkenner.be, waar je alle kranten bijeen hebt, en zelf kunt selecteren wat je waar wilt lezen... Moet je echt eens doen ! moet echt eens gazetten van duidelijk verschillende strekking eens lezen over hetzelfde item ! Moet je mij dan nog eens zeggen wie daar de waarheid vertelt, en kom niet al met de jouwe, maar met DE Waarheid ... Kun je dat nog ? Is dat de bedoeling ? Ik luister 's middags naar vrt nieuws op één, en 's avonds op vtm, je moet eens horen hoe tendentieus de berichtgeving in ons absurdistan dan al is, en dat zijn er maar twee ! Ga je naar rtbf luisteren, dan heb je nog een totaal andere waarheid over dezelfde feiten. Je zou denken feiten zijn feiten, maar dat is al lang achterhaald.
Het gevolg is dat de mens aan de ene kant gemanipuleerd wordt in een bepaalde denkrichting, en aan de andere kant steeds maar weer her en her moet bijleren, zich aanpassen, mee kunnen... Het is allang niet meer de machine in dienst van de mens, maar nu drijft men de gewone mens meer en meer in het verdomhoekje...
Vroeger was het de burgemeester die de mensen in het gareel hield, de pastoor die ze braaf hield en de fabrikant die kuddemensen gebruikte... Nu is in feite weer een beetje hetzelfde bezig, maar op een veel ingenieuzere manier ! Nu dwingt men steeds meer de mensen tot het steeds weer en steeds meer bijleren om zijn job te kunnen houden, en legt de lat zo hoog dat iedereen op de toppen van de geestelijke tenen moet lopen om het aan te kunnen... Zo hou je ze ook in het gareel ! Zo verhinder je dat ze nog tijd hebben om andere dingen zoals arbeidsvreugde en welzijn te denken... Je verhindert ze op die manier zelfs om nog ook maar één moment de riem los te laten, te ontspannen...
Hoog tijd dat we weer de mens als eerste doel stellen...
Zie mij hier zitten, hoor mij hier keffen tegen de maan... precies of iemand ook maar de moeite zal doen, door dit schrijven ook maar ééns te denken aan menszijn, warmte, gezelligheid, maatschappij, groepsgeest...
Ik ga stoppen met u allemaal een zalig pasen te wensen, het feest van de verrijzenis ! Mogen jullie allemaal verrijzen, weg uit de wereld waar de mens maar het kleinste en minst noodzakelijke radertje is in de grote machine van De Macht...
tot de volgende ?
vrijdag, maart 21, 2008
spring is in the air
En 't zijn serieuze sprongen ! Ik zie bladeren een aanloop nemen, dan plots de hoogte inspringen, zo hoog dat ik ze niet een meer zie... Met andere woorden, we worden de lente ingewaaid!
Vannacht deed het behoorlijk lelijk !
Ik heb het hier al verkondigd, op de kalender schrijft men op 21 maart met koeien van letters LENTE... maar in feite komt de lente normaliter na de winter, en die is er weer niet geweest, hoogstens een uitgebreide herrffststst... en die herfst is nog steeds bezig. Toegegeven hij is wat later begonnen dan weer op de druivelaar stond vermeld, maar toch, hij duuuuuuuuuuuuuuurt lang. En hij sloot direkt aan op de lente, want een zomer hebben we vorig jaar niet echt gehad (Ik kan het weten aan het aantal keren dat ik kon gaan vissen....) Ik ga er van uit dat we dit jaar misschien onmiddellijk na deze verlengde herfst naar een goede, echte, warme, heerlijke, vol met visdagen, bloeiende, geurende, fantastische zomer kunnen gaan ! Zo een waar we nog jaren van klappen, en iedere keer weer hopen op nog van dat... Zo een zomer dat al de mensen die reizen hebben geplant (of gepland -hangt van de uitkomst af) zich de haren uit het kale hoofd rukken omwille van het weggesmeten geld, want ginder is het minder goed dan hier aan onze bloedeigen côte nieveraans... Zo'n zomer waar je om 4 uur al ligt te draaien en te keren in je bed om er toch maar uit te mogen en te genieten, genieten, genieten...
Maar 't zal wel weer een gewone belgische zomer zijn. En dat is een bewuste woordkeuze, want in een land dat niet weet wat het wil past ook weer dat niet weet wat het wilt... Het zuiden van ons apenland wil dolgraag de druppels van de stortbuien in Paris opvangen, en de noordelijke helft wil alleen dat Paris hier minderinvloed heeft, en dat we dus 't omgekeerde mogen hebben. Wat dat ook is, als het maar niet beïnvloed is door de francofonie ! En zo zitten wij hier altijd met het enige weer dat hier past: geen weer ! Geef toe, mocht jij God de Vader mogen spelen, je zou het ook opgeven hier voor dat onnozele stukje aardkloot !
Ik ga niet meer schrijven over de regering (de watte ?), daar heb ik gisteren een héél speciaal nummer voor geschreven, iets wat me bloed zweet en tranen heeft gekost... Ik hoop dat het je "smaakt"... Het was voor mij een echte ontdekking, ik ontdekte hoe het mogelijk was dat vroeger dergelijke abominabele speeches gedebiteerd werden door de francofone ministers die het eens in het vlamsk souden probeer... Als je de vertaling van een woord zoekt, en je vindt daar 5 mogelijke woorden, dan is de kans groot dat je net de verkeerde neemt... Zouden wij ook zo slecht ons Françoises spreken ????
In ieder geval, een fransman is beleefder dan wij zijn, en ligt niet plat op de grond te rollen van de lach als wij het Frans verkrachten... (Doet mij denken aan onze oud-voorzitter wijlen Camiel Nuyts, die op een internationaal congres in 't frans aan 't speechen was, en voortdurend over" ils ont violée la convention" bezig was... Aan de bestuurstafel achter hem zat Maurice Galle voortdurend te zeggen: " niks te violen, saxofoon nondedomme." En plots debiteerde Camiel toch wel zeker "Ils ont saxofonée la convention" ? De zaal lag heel eerbiedig plat aan de vlaams kant van de zaal... De francofonen bleven beleefd luisteren. Wat wij, vlamingen veelal voor hebben op de anderen, is dat wij ons niet generen om taalfouten te maken, zolang ze ons maar verstaan ! Dat was het wellicht ook dat ik in Schotland de tolk was tussen nederlanders, ieren, engelsen, duitsers en fransen... Nu ja, tolk... ik verstond ze in ieder geval, en de anderen niet, en ik kon aan die anderen expliceren wat hij of zij had gezegd... De duitse kolonel in het gezelschap zei dat het geen wonder was dat het weer een vlaming was die dit presteerde ! In de Shape in Mons, waar hij gekaserneerd was, waren het ook altijd de vlamingen die 'tolkten"... Maar waarom zitten we dan zo te lachen als een ander het probeert? Ooit zat ik in Spanje in een cafeetje, en al ras was ik aan het discussiëren (in het spaans (nu ja...)) over de vakbond. De Christelijke vakbond daar, dat waren de aanhangers van wijlen Franco ! en ze spuwden op de grond.
Daarn in Spanje, daar begint de lente vroeg ! Ik was daar in de kerstperiode, en zag er boeren bezig hun patattten te planten !
In een Bodega, raakte ik aan de klap met de winkeleigenaar, en vroeg wat er allemaal te zien was in de streek... Naar aanleiding van zijn uitleg, vroeg ik waar ik een goede landkaart kon kopen, en ik kreeg de zijne in bruikleen... Je ziet, hoeveel fouten je ook maakt, de mensen stellen het op prijs dat je probeert hun taal te spreken... Alleen wij doen dat niet, wij lachen hen uit ! Wij vertellen mopjes over de chauffeur die in 't Frans de weg vroeg naar "wiesse", de oudenaardist wees hem de baan naar Aalst en vraag het daar nog een keer... Een uur later passeerde diezelfde camion nog eens de markt van Oudenaarde, en bleek de man niet naar Wieze te willen, maar naar Huise... Wij vinden dat leuk, die man wellicht niet.
Ik moet eerlijk zijn, ooit heb ik eens dezelfde fout gemaakt... Ik kwam van Houffalise, en kon daar de vlaamse zenders niet ontvangen, dus luisterde ik naar de rtbf, want 't was tour de France, en ik wildige weten wie er won... Ik hoorde dat de belg wiesmèns won, en het duurde een hele tijd voor mijn frank viel, en dat het Huysmans was die de rit won. Stom.
Nu zit ik thuis te zitten, uit arremoe, en kan ik alle dagen kijken naar koersen, tot ze mij de strot uit komen. Dat doet er mij aandenken, gisteren moet er een feestje geweest zijn in 't parlement !! Ik heb nog nooit zoveel aanwezigen gezien op een werkdag, dus zal 't wel een feestje geweest zijn.
Ik ga stoppen... Eindelijk heb ik weer mijn computer voor mijn eigen zich zelven...
tot de volgende ?
Vannacht deed het behoorlijk lelijk !
Ik heb het hier al verkondigd, op de kalender schrijft men op 21 maart met koeien van letters LENTE... maar in feite komt de lente normaliter na de winter, en die is er weer niet geweest, hoogstens een uitgebreide herrffststst... en die herfst is nog steeds bezig. Toegegeven hij is wat later begonnen dan weer op de druivelaar stond vermeld, maar toch, hij duuuuuuuuuuuuuuurt lang. En hij sloot direkt aan op de lente, want een zomer hebben we vorig jaar niet echt gehad (Ik kan het weten aan het aantal keren dat ik kon gaan vissen....) Ik ga er van uit dat we dit jaar misschien onmiddellijk na deze verlengde herfst naar een goede, echte, warme, heerlijke, vol met visdagen, bloeiende, geurende, fantastische zomer kunnen gaan ! Zo een waar we nog jaren van klappen, en iedere keer weer hopen op nog van dat... Zo een zomer dat al de mensen die reizen hebben geplant (of gepland -hangt van de uitkomst af) zich de haren uit het kale hoofd rukken omwille van het weggesmeten geld, want ginder is het minder goed dan hier aan onze bloedeigen côte nieveraans... Zo'n zomer waar je om 4 uur al ligt te draaien en te keren in je bed om er toch maar uit te mogen en te genieten, genieten, genieten...
Maar 't zal wel weer een gewone belgische zomer zijn. En dat is een bewuste woordkeuze, want in een land dat niet weet wat het wil past ook weer dat niet weet wat het wilt... Het zuiden van ons apenland wil dolgraag de druppels van de stortbuien in Paris opvangen, en de noordelijke helft wil alleen dat Paris hier minderinvloed heeft, en dat we dus 't omgekeerde mogen hebben. Wat dat ook is, als het maar niet beïnvloed is door de francofonie ! En zo zitten wij hier altijd met het enige weer dat hier past: geen weer ! Geef toe, mocht jij God de Vader mogen spelen, je zou het ook opgeven hier voor dat onnozele stukje aardkloot !
Ik ga niet meer schrijven over de regering (de watte ?), daar heb ik gisteren een héél speciaal nummer voor geschreven, iets wat me bloed zweet en tranen heeft gekost... Ik hoop dat het je "smaakt"... Het was voor mij een echte ontdekking, ik ontdekte hoe het mogelijk was dat vroeger dergelijke abominabele speeches gedebiteerd werden door de francofone ministers die het eens in het vlamsk souden probeer... Als je de vertaling van een woord zoekt, en je vindt daar 5 mogelijke woorden, dan is de kans groot dat je net de verkeerde neemt... Zouden wij ook zo slecht ons Françoises spreken ????
In ieder geval, een fransman is beleefder dan wij zijn, en ligt niet plat op de grond te rollen van de lach als wij het Frans verkrachten... (Doet mij denken aan onze oud-voorzitter wijlen Camiel Nuyts, die op een internationaal congres in 't frans aan 't speechen was, en voortdurend over" ils ont violée la convention" bezig was... Aan de bestuurstafel achter hem zat Maurice Galle voortdurend te zeggen: " niks te violen, saxofoon nondedomme." En plots debiteerde Camiel toch wel zeker "Ils ont saxofonée la convention" ? De zaal lag heel eerbiedig plat aan de vlaams kant van de zaal... De francofonen bleven beleefd luisteren. Wat wij, vlamingen veelal voor hebben op de anderen, is dat wij ons niet generen om taalfouten te maken, zolang ze ons maar verstaan ! Dat was het wellicht ook dat ik in Schotland de tolk was tussen nederlanders, ieren, engelsen, duitsers en fransen... Nu ja, tolk... ik verstond ze in ieder geval, en de anderen niet, en ik kon aan die anderen expliceren wat hij of zij had gezegd... De duitse kolonel in het gezelschap zei dat het geen wonder was dat het weer een vlaming was die dit presteerde ! In de Shape in Mons, waar hij gekaserneerd was, waren het ook altijd de vlamingen die 'tolkten"... Maar waarom zitten we dan zo te lachen als een ander het probeert? Ooit zat ik in Spanje in een cafeetje, en al ras was ik aan het discussiëren (in het spaans (nu ja...)) over de vakbond. De Christelijke vakbond daar, dat waren de aanhangers van wijlen Franco ! en ze spuwden op de grond.
Daarn in Spanje, daar begint de lente vroeg ! Ik was daar in de kerstperiode, en zag er boeren bezig hun patattten te planten !
In een Bodega, raakte ik aan de klap met de winkeleigenaar, en vroeg wat er allemaal te zien was in de streek... Naar aanleiding van zijn uitleg, vroeg ik waar ik een goede landkaart kon kopen, en ik kreeg de zijne in bruikleen... Je ziet, hoeveel fouten je ook maakt, de mensen stellen het op prijs dat je probeert hun taal te spreken... Alleen wij doen dat niet, wij lachen hen uit ! Wij vertellen mopjes over de chauffeur die in 't Frans de weg vroeg naar "wiesse", de oudenaardist wees hem de baan naar Aalst en vraag het daar nog een keer... Een uur later passeerde diezelfde camion nog eens de markt van Oudenaarde, en bleek de man niet naar Wieze te willen, maar naar Huise... Wij vinden dat leuk, die man wellicht niet.
Ik moet eerlijk zijn, ooit heb ik eens dezelfde fout gemaakt... Ik kwam van Houffalise, en kon daar de vlaamse zenders niet ontvangen, dus luisterde ik naar de rtbf, want 't was tour de France, en ik wildige weten wie er won... Ik hoorde dat de belg wiesmèns won, en het duurde een hele tijd voor mijn frank viel, en dat het Huysmans was die de rit won. Stom.
Nu zit ik thuis te zitten, uit arremoe, en kan ik alle dagen kijken naar koersen, tot ze mij de strot uit komen. Dat doet er mij aandenken, gisteren moet er een feestje geweest zijn in 't parlement !! Ik heb nog nooit zoveel aanwezigen gezien op een werkdag, dus zal 't wel een feestje geweest zijn.
Ik ga stoppen... Eindelijk heb ik weer mijn computer voor mijn eigen zich zelven...
tot de volgende ?
donderdag, maart 20, 2008
OEF !!!!
Eentje tussendoor !
Daar ik heel de namiddag niet veel kon doen...(als de kleinkinderen er zijn moet je bijspringen, in de gaten houden, en de oude zaag zijn...)
Dus heb ik een tekstje gemaakt, heel geduldig, en dan die tekst omgezet naar een nieuwe tekst, louter bestaande uit synoniemen van de eerste tekst. Dus, logisch zou die tekst hetzelfde moeten zijn, alleen, ik heb wel de synoniemen uitgezocht die niet helemaal in de context pasten... met volgend resultaat...
Voor uw gemak heb ik de zinnen genummerd, en hieronder vind je dan dezelfde tekst, zoals hij oorspronkelijk was. (God wat moet het moeilijk zijn om als buitenstaander onze taal te leren !) Ondanks de nummering gaat het hier dus wel om een lopende tekst...
Oef !
1) Oef, de pegel existeert door het kerkgebouw !
2) Het ongebruikte regime is ten lange leste geboetseerd !
3) De dienaars van de kroon deponeerden de gelofte in de fikken van de nok.
4) Leterme verstond de kunst niet zijn verademing te camoufleren, en plakte uit je reinste verheugenis een etiket op maar vijf hartelapjes en benoemde hen tot vice-minister-president.
5) Het grondgebied is andermaal vergenoegd, en maar liefst een kwartier van de bewoners zet zich achter hem.
6) Eveneens het francofone part van hectogram grond doen contenement er van.
7) Deo volente arriveren we nu op het laatst een onherroepelijke uitweg voor de zee van voetangels en klemmen inzake de stamtaal troubles.
Nu dus dezelfde tekst in de oorspronkelijke bewoordingen (maar je snapt nu misschien waarom franstalige ministers en koningen soms zulke onzin debiteren)
oef !
1) Oef, de kogel is door de kerk !
2) De nieuwe regering is eindelijk gevormd !
3) De ministers legden de eed af in handen van de vorst.
4) Leterme kan zijn opluchting niet verbergen, en benoemde uit pure vreugde maar liefst vijf vice-premiers.
5) Het vaderland is weer tevreden, en maar liefst een kwart van de bevolking zet zich achter hem.
6) Ook het franstalige gedeelte van ons land lijkt tevreden.
7) Hopelijk komen we nu eindelijk tot een definitieve oplossing van de vele moeilijkheden inzake taalgeschillen.
Leuk hé ? En denk niet dat ik overdreven heb, ik kon van lijk een kadaver maken en dergelijke meer... nee, bij het lezen dacht ik aan de speeches van de oud premier Leburton, die er wellicht zelf op stond zijn tekst te vertalen... (Geen kwaad van hem, ik meen dat hij al overleden is, en van de doden geen.... (is hij niet dood, tant pis....))
Tot de volgende (iets normaler)?
Daar ik heel de namiddag niet veel kon doen...(als de kleinkinderen er zijn moet je bijspringen, in de gaten houden, en de oude zaag zijn...)
Dus heb ik een tekstje gemaakt, heel geduldig, en dan die tekst omgezet naar een nieuwe tekst, louter bestaande uit synoniemen van de eerste tekst. Dus, logisch zou die tekst hetzelfde moeten zijn, alleen, ik heb wel de synoniemen uitgezocht die niet helemaal in de context pasten... met volgend resultaat...
Voor uw gemak heb ik de zinnen genummerd, en hieronder vind je dan dezelfde tekst, zoals hij oorspronkelijk was. (God wat moet het moeilijk zijn om als buitenstaander onze taal te leren !) Ondanks de nummering gaat het hier dus wel om een lopende tekst...
Oef !
1) Oef, de pegel existeert door het kerkgebouw !
2) Het ongebruikte regime is ten lange leste geboetseerd !
3) De dienaars van de kroon deponeerden de gelofte in de fikken van de nok.
4) Leterme verstond de kunst niet zijn verademing te camoufleren, en plakte uit je reinste verheugenis een etiket op maar vijf hartelapjes en benoemde hen tot vice-minister-president.
5) Het grondgebied is andermaal vergenoegd, en maar liefst een kwartier van de bewoners zet zich achter hem.
6) Eveneens het francofone part van hectogram grond doen contenement er van.
7) Deo volente arriveren we nu op het laatst een onherroepelijke uitweg voor de zee van voetangels en klemmen inzake de stamtaal troubles.
Nu dus dezelfde tekst in de oorspronkelijke bewoordingen (maar je snapt nu misschien waarom franstalige ministers en koningen soms zulke onzin debiteren)
oef !
1) Oef, de kogel is door de kerk !
2) De nieuwe regering is eindelijk gevormd !
3) De ministers legden de eed af in handen van de vorst.
4) Leterme kan zijn opluchting niet verbergen, en benoemde uit pure vreugde maar liefst vijf vice-premiers.
5) Het vaderland is weer tevreden, en maar liefst een kwart van de bevolking zet zich achter hem.
6) Ook het franstalige gedeelte van ons land lijkt tevreden.
7) Hopelijk komen we nu eindelijk tot een definitieve oplossing van de vele moeilijkheden inzake taalgeschillen.
Leuk hé ? En denk niet dat ik overdreven heb, ik kon van lijk een kadaver maken en dergelijke meer... nee, bij het lezen dacht ik aan de speeches van de oud premier Leburton, die er wellicht zelf op stond zijn tekst te vertalen... (Geen kwaad van hem, ik meen dat hij al overleden is, en van de doden geen.... (is hij niet dood, tant pis....))
Tot de volgende (iets normaler)?
en nu dus Ewoud
Nu is het zijn beurt om hier naast mij te zitten en mee te lezen wat ik typ...en wellicht ook commentaar zal leveren...
Voor de lieden uit onze streken, je hebt nog een paar minuten respijt voor de regen er is, ik zie dat het weerbericht van Munte is overgesprongen van bewolkt op regen, dus mag ik het hier "verwachten"... (Ik vind dit een slecht woord in deze context, verwachten heeft zoiets leuks in zich, en die regen ...)
Vannacht redelijk geslapen, en opgestaan zonder abnormale pijn. Dus nog een paar dagen voorzichtig zijn tot die spier (of wat het ook is) geheeld is, en dan weer proberen stillekes op te bouwen.
Ik kreeg nog geen reactie van Odiel op mijn ruimte-theorie, ofwel heeft hij het nog niet gelezen, ofwel is het ook een materie die buiten zijn dinges valt. Nu ja, het interesseert mij ook maar in zover dat ik graag eens een toets krijg op mijn blog...
Het is niet makkelijk om inspiratie te krijgen met een stilzwijgende sfinks naast je. Hij zit daar met zijn armen over kruis, en doet mij denken aan een leraar die volop bezig is zijn leerlingen te pesten met een onverwacht examen. Hij grinnikt. (Ik heb dus gelijk)
Vorige week begonnen de vissen in mijn tuinvijver al wat om eten te komen, maar nu zitten ze weer allemaal heel stillekes in 't diepste puntje van de vijver, roerloos... Met andere woorden het is nog steeds geen weer om te gaan vissen, 't water is nog te koud. Het zou eens enkele dagen goed warm weer moeten zijn, want mijn vispermis is al betaald, mijn lijnen zijn nog in orde, dus zit ik alleen nog te wachten op het ogenblik dat de vis echt in beweging komt.
Bij Luc (vis) zijn de werken nu in gang, of zullen ze binnenkort in gang schieten ! Hij heeft een lek in zijn grooooooote visvijver. Hij zal dus zoveel mogelijk water van de vijver in kuipen bewaren, en de vissen ook tijdelijk in kuipen moeten onderbrengen. Dan de rest van het water wegpompen, en in gans die grote vlakte een nieuwe vijverfolie leggen. Die folie heeft hij al liggen, maar hij wacht op zijn vriend om hem te helpen bij het leegpompen en uitvangen van de vissen, en dan het herleggen van de nieuwe folie boven op de oude. Het wordt een heel werk, en een serieuze waterrekening, want alhoewel hij zoveel mogelijk zal recupereren, het is een vijver van iets meer dan 16.000 literkes.... Wedden dat hij, ondanks het weer geen kou zal hebben? Tenzij aan zijn handen, van in dat koude water te zitten...
Ik las ooit een artikel van iemand die een vijver maakte zonder van folie gebruik te maken. Hij maakte gebruik van ... klei ! Zijn vijver was gemaakt met glooiende wanden, en glad afgewerkt. Dan begon hij van in het midden van de vijver blokken klei tegen een te zetten en te kloppen, zodat hij over heel de oppervlakte een laag klei opbouwde van een tien cm dik. Daarop legde hij dan een worteldoek (een soort vilt waar plantenwortels en dergelijke niet door kunnen) en legde dan nog zo'n laag klei. Dan vulde hij de vijver langzaam. In het artikel was de vijver dan al twee jaar oud, en bleef perfect werken. Ik zou het toch niet aandurven ! Als er vuil in het water valt en dat vuil werkt zich langzaam aan in de kleilaag, dan krijg je m.i. toch een soort kanaaltjes waarlangs het water duwt om te ontsnappen. Het voordeel is wel dat je een natuurlijke bodem hebt, en dat dus ongeveer natuurlijke plantengroei mogelijk is... Ik denk dat het systeem veiliger zou zijn als je ook begint met een laag worteldoek, zodat je de onderste laag zeker vrijwaart van indringend vuil.
Ik denk dat dit ook het systeem is dat gebruikt wordt door "Groen!" als ze hier en daar "natuurlijke" putten aanleggen om amfibieën te lokken. Ze wijzen hier op de oude drenkputten in de weiden, maar die drenkputten heb ik altijd horen benoemen als resten van de twee wereldoorlogen, namelijk putten van bominslagen, bomtrechters. Nu, wat het ook is, het zijn putten die inderdaad wel wat "leven" lokken, wij gingen er indertijd op watervlooienjacht voor onze aquariumvissen. Nu vind je die putten niet meer, en ook geen watervlooien. Ik weet niet of in het stukje West Vlaanderen, waar ik vandaan kom, nog steeds die koeieputten bestaan, of zijn die daar ook vervangen door de waterleiding, met zo'n drinksysteem ? Het zijn niet alleen de koeieputten die verdwenen zijn, ook de vele grachten tussen de velden zijn weg, en daarmee ook de kantwallen met wilgentronken... In die tijd was er veel minder erosie, omdat die kanten en die grachten barrières vormden voor de wegspoelende aarde. Maar met de ruilverkavelingen hebben ze de velden allemaal veel groter gemaakt, zonder grachten, want ze moesten bereikbaar en bewerkbaar zijn met die grote mastodonten van machines, die de grond tot meters diep in elkaar drukken en alle leven uit de bodem dooddrukken... Waar is de tijd dat je met een riek of een spa naar buiten trok, om in enkele minuten een hele doos regenwormen bij elkaar uit de grond te schudden... Nu mag ik hier in het veld voor mijn deur staan schudden tot st juttemis, er zal nog steeds geen regenworm te speuren zijn... Dus wordt de grond ook niet meer doorlucht en verdwijnt alle leven...
Wat doen we toch allemaal onszelf aan ?
Nogal een geluk dat Kyoto niet telt voor de ontwikkelingslanden, nu kunnen we het daar ook allemaal naar de kloten helpen ! Alles waarvan we weten dat het nefast is, is ook goedkoop, dus goed genoeg voor die stomme inboorlingen... Erg
ik ga stoppen, de sfinks is al een keer weggelopen, mijn teksten zijn blijkbaar niet geschikt voor 12-jarigen, ze bevatten niet genoeg horror-gehalte...
tot de volgende ?
Voor de lieden uit onze streken, je hebt nog een paar minuten respijt voor de regen er is, ik zie dat het weerbericht van Munte is overgesprongen van bewolkt op regen, dus mag ik het hier "verwachten"... (Ik vind dit een slecht woord in deze context, verwachten heeft zoiets leuks in zich, en die regen ...)
Vannacht redelijk geslapen, en opgestaan zonder abnormale pijn. Dus nog een paar dagen voorzichtig zijn tot die spier (of wat het ook is) geheeld is, en dan weer proberen stillekes op te bouwen.
Ik kreeg nog geen reactie van Odiel op mijn ruimte-theorie, ofwel heeft hij het nog niet gelezen, ofwel is het ook een materie die buiten zijn dinges valt. Nu ja, het interesseert mij ook maar in zover dat ik graag eens een toets krijg op mijn blog...
Het is niet makkelijk om inspiratie te krijgen met een stilzwijgende sfinks naast je. Hij zit daar met zijn armen over kruis, en doet mij denken aan een leraar die volop bezig is zijn leerlingen te pesten met een onverwacht examen. Hij grinnikt. (Ik heb dus gelijk)
Vorige week begonnen de vissen in mijn tuinvijver al wat om eten te komen, maar nu zitten ze weer allemaal heel stillekes in 't diepste puntje van de vijver, roerloos... Met andere woorden het is nog steeds geen weer om te gaan vissen, 't water is nog te koud. Het zou eens enkele dagen goed warm weer moeten zijn, want mijn vispermis is al betaald, mijn lijnen zijn nog in orde, dus zit ik alleen nog te wachten op het ogenblik dat de vis echt in beweging komt.
Bij Luc (vis) zijn de werken nu in gang, of zullen ze binnenkort in gang schieten ! Hij heeft een lek in zijn grooooooote visvijver. Hij zal dus zoveel mogelijk water van de vijver in kuipen bewaren, en de vissen ook tijdelijk in kuipen moeten onderbrengen. Dan de rest van het water wegpompen, en in gans die grote vlakte een nieuwe vijverfolie leggen. Die folie heeft hij al liggen, maar hij wacht op zijn vriend om hem te helpen bij het leegpompen en uitvangen van de vissen, en dan het herleggen van de nieuwe folie boven op de oude. Het wordt een heel werk, en een serieuze waterrekening, want alhoewel hij zoveel mogelijk zal recupereren, het is een vijver van iets meer dan 16.000 literkes.... Wedden dat hij, ondanks het weer geen kou zal hebben? Tenzij aan zijn handen, van in dat koude water te zitten...
Ik las ooit een artikel van iemand die een vijver maakte zonder van folie gebruik te maken. Hij maakte gebruik van ... klei ! Zijn vijver was gemaakt met glooiende wanden, en glad afgewerkt. Dan begon hij van in het midden van de vijver blokken klei tegen een te zetten en te kloppen, zodat hij over heel de oppervlakte een laag klei opbouwde van een tien cm dik. Daarop legde hij dan een worteldoek (een soort vilt waar plantenwortels en dergelijke niet door kunnen) en legde dan nog zo'n laag klei. Dan vulde hij de vijver langzaam. In het artikel was de vijver dan al twee jaar oud, en bleef perfect werken. Ik zou het toch niet aandurven ! Als er vuil in het water valt en dat vuil werkt zich langzaam aan in de kleilaag, dan krijg je m.i. toch een soort kanaaltjes waarlangs het water duwt om te ontsnappen. Het voordeel is wel dat je een natuurlijke bodem hebt, en dat dus ongeveer natuurlijke plantengroei mogelijk is... Ik denk dat het systeem veiliger zou zijn als je ook begint met een laag worteldoek, zodat je de onderste laag zeker vrijwaart van indringend vuil.
Ik denk dat dit ook het systeem is dat gebruikt wordt door "Groen!" als ze hier en daar "natuurlijke" putten aanleggen om amfibieën te lokken. Ze wijzen hier op de oude drenkputten in de weiden, maar die drenkputten heb ik altijd horen benoemen als resten van de twee wereldoorlogen, namelijk putten van bominslagen, bomtrechters. Nu, wat het ook is, het zijn putten die inderdaad wel wat "leven" lokken, wij gingen er indertijd op watervlooienjacht voor onze aquariumvissen. Nu vind je die putten niet meer, en ook geen watervlooien. Ik weet niet of in het stukje West Vlaanderen, waar ik vandaan kom, nog steeds die koeieputten bestaan, of zijn die daar ook vervangen door de waterleiding, met zo'n drinksysteem ? Het zijn niet alleen de koeieputten die verdwenen zijn, ook de vele grachten tussen de velden zijn weg, en daarmee ook de kantwallen met wilgentronken... In die tijd was er veel minder erosie, omdat die kanten en die grachten barrières vormden voor de wegspoelende aarde. Maar met de ruilverkavelingen hebben ze de velden allemaal veel groter gemaakt, zonder grachten, want ze moesten bereikbaar en bewerkbaar zijn met die grote mastodonten van machines, die de grond tot meters diep in elkaar drukken en alle leven uit de bodem dooddrukken... Waar is de tijd dat je met een riek of een spa naar buiten trok, om in enkele minuten een hele doos regenwormen bij elkaar uit de grond te schudden... Nu mag ik hier in het veld voor mijn deur staan schudden tot st juttemis, er zal nog steeds geen regenworm te speuren zijn... Dus wordt de grond ook niet meer doorlucht en verdwijnt alle leven...
Wat doen we toch allemaal onszelf aan ?
Nogal een geluk dat Kyoto niet telt voor de ontwikkelingslanden, nu kunnen we het daar ook allemaal naar de kloten helpen ! Alles waarvan we weten dat het nefast is, is ook goedkoop, dus goed genoeg voor die stomme inboorlingen... Erg
ik ga stoppen, de sfinks is al een keer weggelopen, mijn teksten zijn blijkbaar niet geschikt voor 12-jarigen, ze bevatten niet genoeg horror-gehalte...
tot de volgende ?
woensdag, maart 19, 2008
Lieselotte
Ze staat hier naast me, over mijn schouder mee te lezen wat ik typ...
Het is weeral "conferentie" voor de leerkrachten, en dus zit ze hier en mama op school. Morgen zit Ewoud hier, het is dan waarschijnlijk conferentie in zijn (middelbare) school, en dan is hij de baby waarop wij moeten passen...
In het begin van de week zaten de tweeling hier, ook al voor een conferentie...'t Is weer druk in 't onderwijs !
Bij Lieselotte is het gelukkig de woensdag, en dus komt mama al kort na de middag om haar op te pikken, maar Ewoud zit hier weer een volle dag, en zal zich weer schromelijk zitten vervelen...Opa, mag ik op de computer spelletjes spelen? Nee Ewoud, 't is al wel dat ge den uwen naar de filistijnen hebt geholpen...dan grommelt hij wat en zit te zuchten en te zuchten en te zuchten, precies of hij al het leed van de wereld over zijn bolleke uitgegoten krijgt... Maar dat helpt niet, opa is onverbiddelijk als het over zijn pc gaat... Geen deuren openzetten naar virussen, spam en ander ongedierte ! Kijk wat naar websites die u interesseren.. Maar toevallig heeft hij die dag een chronisch gebrek aan interesse... Dan geef ik hem een boek waarvan ik weet dat het iets is dat hem interesseert, maar nee, net die dag niet. Zucht.
Lieselotte heeft tekenpapier meegebracht, en zit nu gewoon nog steeds te lezen wat ik typ. Hei! zegt ze als ze dit nu leest ! Is dat soms erg ? Nee hoor, je mag rustig mee lezen Lieselotte... Maar nu ga ik naar andere onderwerpen.
Vannacht heb ik weer bijna niet geslapen, bij het ontkleden schoot plots die pijn er weer in, en heel de nacht zat hij mij te pesten. Dus heb ik weer ettelijke keren het licht aan gedaan en wat liggen lezen in "De naam van de roos (en naschrift)) van Umberto Eco. Het is de tweede keer dat ik dit boek lees! Het is inderdaad een meesterwerk, al is het niet echt een makkelijk boek! Je moet je echt door de eerste 50 à 100 bladzijden wringen voor aleer je die gedachtwereld gewoon wordt, maar eens je zover bent is het echt een heerlijk boek ! Het is niet dat je die eerste bladzijden niet mooi zult vinden, het is gewoon wat moeilijk om die manier van denken en schrijven te absorberen.
Het is dus een van die boeken die je meerdere keren kunt lezen, tenminste als je een echte boekenwurm bent. Waarom ik dat zeg? Het exemplaar dat ik nu aan het lezen ben, komt van de rommelmarkt en kostte mij 1 (één) euro ! Bovendien was het nog niet uit het originele plastic gehaald, alleen gedeeltelijk geopend, en wellicht na enkele (moeilijke ) bladzijden, naar de rommelmarkt mee genomen... Waarmee ik wil zeggen dat er soorten van lezers zijn ! Je hebt de boekenwurmen, zoals ik er dus een ben, je hebt de gewone lezers die mij verbaasd staan aan te kijken dat ik een boek méér dan één keer kan lezen...(als ik zeg dat ik er heb dat ik al meer dan 10 keer heb gelezen, dan twijfelen ze aan mijn geestelijke vermogens.) Dergelijke mensen zou ik aanraden nooit een boek te kopen, maar zich te beperken tot een bibliotheekkaart... Dan heb je nog de occasionele lezers (de mensen die ieder jaar op een zonnig strand in een ver heet land een boek meenemen naar het strand.) en tenslotte heb je niet-lezers... een hier niet te bespreken ras. De tweede soort is de voor mij interessante soort ! Mensen die een boek kopen, het één maal lezen (soms niet eens volledig) en het dan proberen weer kwijt te raken, want boeken zijn voor hem (haar) geen hebbeding. Eén week na het verschijnen van een nieuwe strip van Suske en Wiske, liggen er al exemplaren van op de rommelmarkt ! Dat zijn de mensen op wie ik dus teer...Mensen die veel geld uitgeven en mij goedkope boeken bezorgen. Er is nog een tweede bron van boeken, dat is van overlijdens en zolderopruimingen...maar daar spreken we over oudere boeken. Vorige week kocht ik twee dikke turven van Readers Digest (naslagwerken) en één etymologisch woordenboek, voor de prijs van 1 euro (voor de drie samen !!!!). Als je weet dat die boeken van Readers Digest allemaal héél duur zijn, dan zit je nu wellicht (net als ik, maar ik toon het niet omwille van de aankooptechniek) te schuddebollen.
Ik heb boeken die echt héél héél duur waren in mijn bezit, en ik kocht die dan voor een habbekrats... Dat is ook de enige manier om boeken te kopen! Als ik boeken in een boekenwinkel zou kopen, dan zou ik wellicht meer uit geven bij de aankoop van één boek per jaar, dan nu voor de tientallen boeken die ik nu koop... En dan moet ik zeggen dat sedert het verschijnen van de euro de prijzen van de boeken op de rommelmarkt heel veel duurder zijn geworden. Vroeger kocht je boeken voor 2 frank, 5 frank en een hele dure voor 20 frank. Nu zijn de goedkope een halve euro, de gewone aan één euro, een heel groot pakket aan 2 euro, en zo tot 5 euro...maar dat voor héél speciale. Je hebt natuurlijk nog duurdere, maar dan spreken we over antikwarische, of heel speciale of heel mooie boeken... Maar je las hier wellicht dat ik al Nobelprijs-werken kocht aan 20 cent het stuk.... Met andere woorden, het hangt ook wat af van de persoonlijke interpretatie van de verkoper... je koopt best boeken bij mensen die geen enkel benul hebben van een boek, of voor wie een boek een dood gewicht is.
Het is raar... je ziet reproducties van schilderijen en die gaan stuk voor stuk duur van de hand, en een boek, dat tenslotte net zo goed een kunstwerk is die vermenigvuldigd op de markt komt, dat gaat weg voor minder dan geen geld. Bizar. Ik hou wel van reproducties, maar dan het liefst in een boek, dan heb er een heel pak bijeen, goedkoop en een ware bron van inspiratie. Niet dat ik nooit ene aan de muur zou hangen, ik heb ooit aans ons ma een reproduktie van the Cross of st John of the cross van Dali cadeau gedaan, omdat dit voor mij (nu nog steeds) een van de mooiste afbeeldingen is van de gekruisigde kristus dat ik ken. Je moet zelfs niet geloven om vol bewondering naar die afbeelding te kijken... (Voor de leken: dat is dat kruis dat je boven de wereld ziet hangen, je ziet het van boven uit, en helemaal, heel diep onder het kruis zie je enkele vissers (de apostelen). Het is de symboliek en het technische hoogstandje die dit kruis zo mooi maakt)
Hoewel ons moeder niet veel brood had gegeten van kunst (behalve ook boeken !) vond ze dit een schitterende afbeelding, en hoewel ze Dali een rare bietekwiet vond, was dat ook voor haar een prachtig werk. Niet dat ons moeder geen eerbied had voor de kunst, maar het was niet zo dat ze bijvoorbeeld naar Antwerpen zou gaan om een dag door te brengen in het Middelheim park... (Wat ik wel deed, met gans het gezin, en doodgelukkig was met het feit dat mijn kinderen oog hadden voor die zaken)
Mijn rug is weer wat aan het beteren ondertussen, maar ik zal wellicht een hele periode heel voorzichtig moeten zijn om die spier of zenuw of wat dan ook tot rust en herstel te laten komen, maar dan ga ik weer -goegeweten- herbeginnen met wat julesmastiek om mijn spieren weer wat op te bouwen...
Voila, ik stop er mee voor vandaag... 't was een moeilijke bevalling, telkens onderbroken door ons Lieselotje om tekenboeken en uitleg en bijkomden uitleg en... maar dat is plezant voor mij, alleen ben ik soms wat de draad kwijt... dus... bereid je maar voor, morgen zit er hier weer ene !
tot de volgende
Het is weeral "conferentie" voor de leerkrachten, en dus zit ze hier en mama op school. Morgen zit Ewoud hier, het is dan waarschijnlijk conferentie in zijn (middelbare) school, en dan is hij de baby waarop wij moeten passen...
In het begin van de week zaten de tweeling hier, ook al voor een conferentie...'t Is weer druk in 't onderwijs !
Bij Lieselotte is het gelukkig de woensdag, en dus komt mama al kort na de middag om haar op te pikken, maar Ewoud zit hier weer een volle dag, en zal zich weer schromelijk zitten vervelen...Opa, mag ik op de computer spelletjes spelen? Nee Ewoud, 't is al wel dat ge den uwen naar de filistijnen hebt geholpen...dan grommelt hij wat en zit te zuchten en te zuchten en te zuchten, precies of hij al het leed van de wereld over zijn bolleke uitgegoten krijgt... Maar dat helpt niet, opa is onverbiddelijk als het over zijn pc gaat... Geen deuren openzetten naar virussen, spam en ander ongedierte ! Kijk wat naar websites die u interesseren.. Maar toevallig heeft hij die dag een chronisch gebrek aan interesse... Dan geef ik hem een boek waarvan ik weet dat het iets is dat hem interesseert, maar nee, net die dag niet. Zucht.
Lieselotte heeft tekenpapier meegebracht, en zit nu gewoon nog steeds te lezen wat ik typ. Hei! zegt ze als ze dit nu leest ! Is dat soms erg ? Nee hoor, je mag rustig mee lezen Lieselotte... Maar nu ga ik naar andere onderwerpen.
Vannacht heb ik weer bijna niet geslapen, bij het ontkleden schoot plots die pijn er weer in, en heel de nacht zat hij mij te pesten. Dus heb ik weer ettelijke keren het licht aan gedaan en wat liggen lezen in "De naam van de roos (en naschrift)) van Umberto Eco. Het is de tweede keer dat ik dit boek lees! Het is inderdaad een meesterwerk, al is het niet echt een makkelijk boek! Je moet je echt door de eerste 50 à 100 bladzijden wringen voor aleer je die gedachtwereld gewoon wordt, maar eens je zover bent is het echt een heerlijk boek ! Het is niet dat je die eerste bladzijden niet mooi zult vinden, het is gewoon wat moeilijk om die manier van denken en schrijven te absorberen.
Het is dus een van die boeken die je meerdere keren kunt lezen, tenminste als je een echte boekenwurm bent. Waarom ik dat zeg? Het exemplaar dat ik nu aan het lezen ben, komt van de rommelmarkt en kostte mij 1 (één) euro ! Bovendien was het nog niet uit het originele plastic gehaald, alleen gedeeltelijk geopend, en wellicht na enkele (moeilijke ) bladzijden, naar de rommelmarkt mee genomen... Waarmee ik wil zeggen dat er soorten van lezers zijn ! Je hebt de boekenwurmen, zoals ik er dus een ben, je hebt de gewone lezers die mij verbaasd staan aan te kijken dat ik een boek méér dan één keer kan lezen...(als ik zeg dat ik er heb dat ik al meer dan 10 keer heb gelezen, dan twijfelen ze aan mijn geestelijke vermogens.) Dergelijke mensen zou ik aanraden nooit een boek te kopen, maar zich te beperken tot een bibliotheekkaart... Dan heb je nog de occasionele lezers (de mensen die ieder jaar op een zonnig strand in een ver heet land een boek meenemen naar het strand.) en tenslotte heb je niet-lezers... een hier niet te bespreken ras. De tweede soort is de voor mij interessante soort ! Mensen die een boek kopen, het één maal lezen (soms niet eens volledig) en het dan proberen weer kwijt te raken, want boeken zijn voor hem (haar) geen hebbeding. Eén week na het verschijnen van een nieuwe strip van Suske en Wiske, liggen er al exemplaren van op de rommelmarkt ! Dat zijn de mensen op wie ik dus teer...Mensen die veel geld uitgeven en mij goedkope boeken bezorgen. Er is nog een tweede bron van boeken, dat is van overlijdens en zolderopruimingen...maar daar spreken we over oudere boeken. Vorige week kocht ik twee dikke turven van Readers Digest (naslagwerken) en één etymologisch woordenboek, voor de prijs van 1 euro (voor de drie samen !!!!). Als je weet dat die boeken van Readers Digest allemaal héél duur zijn, dan zit je nu wellicht (net als ik, maar ik toon het niet omwille van de aankooptechniek) te schuddebollen.
Ik heb boeken die echt héél héél duur waren in mijn bezit, en ik kocht die dan voor een habbekrats... Dat is ook de enige manier om boeken te kopen! Als ik boeken in een boekenwinkel zou kopen, dan zou ik wellicht meer uit geven bij de aankoop van één boek per jaar, dan nu voor de tientallen boeken die ik nu koop... En dan moet ik zeggen dat sedert het verschijnen van de euro de prijzen van de boeken op de rommelmarkt heel veel duurder zijn geworden. Vroeger kocht je boeken voor 2 frank, 5 frank en een hele dure voor 20 frank. Nu zijn de goedkope een halve euro, de gewone aan één euro, een heel groot pakket aan 2 euro, en zo tot 5 euro...maar dat voor héél speciale. Je hebt natuurlijk nog duurdere, maar dan spreken we over antikwarische, of heel speciale of heel mooie boeken... Maar je las hier wellicht dat ik al Nobelprijs-werken kocht aan 20 cent het stuk.... Met andere woorden, het hangt ook wat af van de persoonlijke interpretatie van de verkoper... je koopt best boeken bij mensen die geen enkel benul hebben van een boek, of voor wie een boek een dood gewicht is.
Het is raar... je ziet reproducties van schilderijen en die gaan stuk voor stuk duur van de hand, en een boek, dat tenslotte net zo goed een kunstwerk is die vermenigvuldigd op de markt komt, dat gaat weg voor minder dan geen geld. Bizar. Ik hou wel van reproducties, maar dan het liefst in een boek, dan heb er een heel pak bijeen, goedkoop en een ware bron van inspiratie. Niet dat ik nooit ene aan de muur zou hangen, ik heb ooit aans ons ma een reproduktie van the Cross of st John of the cross van Dali cadeau gedaan, omdat dit voor mij (nu nog steeds) een van de mooiste afbeeldingen is van de gekruisigde kristus dat ik ken. Je moet zelfs niet geloven om vol bewondering naar die afbeelding te kijken... (Voor de leken: dat is dat kruis dat je boven de wereld ziet hangen, je ziet het van boven uit, en helemaal, heel diep onder het kruis zie je enkele vissers (de apostelen). Het is de symboliek en het technische hoogstandje die dit kruis zo mooi maakt)
Hoewel ons moeder niet veel brood had gegeten van kunst (behalve ook boeken !) vond ze dit een schitterende afbeelding, en hoewel ze Dali een rare bietekwiet vond, was dat ook voor haar een prachtig werk. Niet dat ons moeder geen eerbied had voor de kunst, maar het was niet zo dat ze bijvoorbeeld naar Antwerpen zou gaan om een dag door te brengen in het Middelheim park... (Wat ik wel deed, met gans het gezin, en doodgelukkig was met het feit dat mijn kinderen oog hadden voor die zaken)
Mijn rug is weer wat aan het beteren ondertussen, maar ik zal wellicht een hele periode heel voorzichtig moeten zijn om die spier of zenuw of wat dan ook tot rust en herstel te laten komen, maar dan ga ik weer -goegeweten- herbeginnen met wat julesmastiek om mijn spieren weer wat op te bouwen...
Voila, ik stop er mee voor vandaag... 't was een moeilijke bevalling, telkens onderbroken door ons Lieselotje om tekenboeken en uitleg en bijkomden uitleg en... maar dat is plezant voor mij, alleen ben ik soms wat de draad kwijt... dus... bereid je maar voor, morgen zit er hier weer ene !
tot de volgende
Abonneren op:
Posts (Atom)