dinsdag, februari 21, 2006

raindrops keep falling...

Nee, ik weiger nog langer over het weer te praten.
Deze namiddag ga ik op ziekenbezoek bij Norbert. De man kreeg slecht nieuws te horen van de dokters...inoperabel. Hij moet nu maar pogen zo voorzichtig mogelijk te leven, te eten, te ademen... Leuk is anders. Vooral omdat je het niet echt voelt als je rustig zit te eten, nee, dat mag niet, je moet regimen...
Kijk, ik kan bijna niets meer doen, maar het verbied zich zelf, als ik iets te veel doe, dan is daar de onverbiddelijke pijn, een bitter, maar toch een signaal. Bij Norbert dus niet, geen verwittiging, als hij te veel (eet, drinkt, wandelt, of wat dan ook) doet, dan is er geen verwittiging meer, maar alleen de finale, het niets meer.
Dju, ik heb dan liever mijn pijn. (Wellicht zegt hij nu: "Het doet toch geen pijn") En zo troosten we allemaal ons zelf.
Sinds enkele dagen hebben we een nieuwe postbode (tijdelijk of niet weet ik niet)
Een vriendelijke jonge man, die duidelijk instructies heeft gekregen van zijn voorganger, ook hij loert even binnen, en als hij mij ziet zitten aan de computer, dan zwaait hij, en komt naar de voordeur om de post af te geven. Met hem heb ik nog niet datzelfde contact, maar als hij langer blijft, dan komt dat ook wel, dan zal ik hem weer duvelen en hij mij. Dan zal hij ook uitbundig zwaaien als hij een enveloppe heeft met een ruitje, "Kijk, weer een factuur !, Mijn dag is goed !" En dan zal ik hem weer uitkafferen dat hij facturen moet bezorgen aan de mensen met geld, niet aan mij..."Dan moet je ook niet zoveel kopen!" zegt hij dan...
Het is een onderbreking van de dag, en dat doet deugd.
Weet je, als je door een of andere reden gebonden zit aan huis, dan is iedere onderbreking een godsgeschenk.
Goh, wat heb ik spijt dat ik in illo tempore niet meer tijd heb gemaakt voor zieke vrienden en kennissen...Nu weet ik wat dat voor hen betekent.
Als je dit leest, en je bent nog gezond, denk daar aub eens aan, niet voor mij, ik verveel me gelukkig niet, maar er zijn er zovelen die thuis gebonden zitten, en zich de ganse dag van uur naar uur slepen, in een eindeloos vervelen...brrrr...doe er iets aan als je kunt. Alvast in hun naam bedankt !

Tot morgen ?

maandag, februari 20, 2006

De ZON komt !

Ik weet, het lijkt onwaarschijnlijk, vooral als je poogt buiten te kijken door een beregende ruit, maar toch, volgens het weerbericht van Munte (Militair weerbericht van Munte, hier vlak bij) komt volgende week maandag de zon enkele uren tevoorschijn. Enkele uren, veel is het niet, maar je moet toegeven na een leven van lekker niets doen, is het ook voor een zon lastig om plots weer aktief te zijn...

Voordien krijgen we perioden van rgen, buien, stortbuien, motregen en sneeuw, winterse buien en dergelijke meer. Kortom nat...

Gisteren een niet belgische gemeente bezocht..."De Spar" bazar was er, open op zondagnamiddag en met Turkse Specialiteiten. We zijn er niet binnen geweest, want eerlijk, ik weet niets af van Turkse specialiteiten, noch hoe ze te bereiden. Alleen vonden wij het bizar een bazar open te vinden op zondagnamiddag, met Turkse specialiteiten, in een vlaamse gemeente, op een boogscheut van hier (Eerlijk, we hebben hier straffe schutters)
We zagen het bij het verlaten van de rommelmarkt. Een beetje een rare rommelmarkt, maar ja...
Ik zag er een prachtig boek over kunst, vol grote en goede kleurenfoto's. Ik vroeg de prijs en de man zei 10, de vrouw 20 euro. Ik keek alleen de man aan (die was goedkoper) en vroeg of hij geen "deftige" prijs kon maken? 5 euro zei de man, OK zei ik, Anny betaalde, en we lieten een vrolijk ruziënd koppen achter...
Iets verder iemand die zijn visgerief moe was, en ik zag twee doosjes haken die mij wel enigzins interesseerden. Hoeveel ? vroeg ik, 1 euro 't doosje zei de dame. Ik lachte, en zei dat ik ze dan beter in de winkel kon kopen... Oh ja, waar gaat u dan kopen vroeg de dame bits, oh, in boekel en de dame kende zelfs de naam van het dorp niet (zoals verwacht - aan haar taal te horen). Ik betaal nieuw nog geen 75 cent loog ik vlotjes... Allee dan, 75 cent voor de twee? is dat goed ? Voor mij wel...
Leuk hé, zo'n rommelmarkt, waar je heerlijk kunt bieden en afbieden, en waar dat nog lukt ook ?

Ik heb er een schaakspel gezien...prachtig, het bord volledig ingelegd en de boorden gescupteerd, ieder schaakstuk gesneden in hout, prachtig... Ik heb geen prijs gevraagd, maar het was echt mooi.

Allee, ik ga nog wat verder genieten van de radio "Zachtjes tikt de regen aan het vensterraam.."
genieten, je hebt er geen gedacht van...
Tot morgen ?

zondag, februari 19, 2006

Zon (?)dag...

Eindelijk weer eens redelijk goed geslapen, dat doet deugd.

Buiten is het weer grijs, maar het ziet er toch niet nat uit. Deze namiddag weer eens een rommelmarktje doen...Misschien vind ik wel een echte schat, aan een betaalbare prijs...Of weet ik dat ik volgende week verder moet (mag) zoeken.

Weet je, op de duur ken ja bijna al die verkopers, en kennen zij jou. Er groeit een beetje vriendschap, een beet gezelligheid, ze spreken je aan, en je babbelt wat over koetjes en kalfjes, over boeken, over houtsnijwerk enz, enz...

Soms roepen ze je aan hun stand, hebben ze iets die jou wel zal interesseren, en soms is dat ook zo, en dan marchandeer je over de prijs, en dan koop je aan een prijs die eigenlijk alle partijen gelukkig maakt, jij omdat je zoveel van de prijs wist af te doen, en zij omdat ze er toch nog zoveel voor hebben gekregen.

Soms zie je ook eens iets dat je dan koopt voor de kleinkinderen, of zoals gisteren toen ik dat mooie zilveren hangertje en kettingje kocht voor Anny. Iets heel leuks, heel apart. Een olifantje in zilver, bezet met "markassietjes" of iets wat er op trekt.
De olifant hangt niet aan een haakje, maar het ketentje loopt door de slurf, achter de olifant en door de staart...leuk.

Anny vindt het prachtig..."Ik zal het aandoen voor het personeelsfeest"...

en we zijn weer content...
...met
... een
... olifantje...

Leuk hé ?

Tot morgen ?

Zon (?)dag...

zaterdag, februari 18, 2006

Rommelen

Zaterdagmorgen, 1 uur 's nachts wordt ik wakker van de hoofdpijn, ik ben misselijk en heb overal spierpijn: GRIEP !
Ik ben stilletjes naar beneden gegaan -Anny hoort mij toch, zoals altijd -en zoek in het medicijnkastje naar het middel bij uitstek: Oscillococcinum. Voorzichtig de zoete balletjes in mijn mond en laten smelten. Zachtjes weer naar boven en uitleg geven waarom ik naar beneden ging.

Deze morgen na een slechte nacht opgestaan zonder pijn, maar toch nog wat misselijk. Opnieuw wat oscillococinum genomen, en om 10 uur fris als een hoentje naar de rommelmarkt in Wetteren.

Aan "Den Osse" in Boekel een toeristische wegwijzer: "Omleiding, werken aan de spoorwegavergang". Wij dolblij voor de onverwachte genoegens die ons aldus geboden worden, linksaf naar Munkzwalm, 30 km per uur om alles goed te zien en aan "'t Hoofd" te Hundelgem rechtsaf richting Aalst.

Wij kunnen de pret niet meer op als we amper 3 km verder een nieuwe toeristische uitstap voorgeschoteld krijgen...en we op totaal onbekende smalle weggetjes gezet worden, waar omwille van de talrijke bochten de maximumsnelheid 30 en zelfs eens 20 km per uur is.

Het genot kan niet meer op. Voor en achter ons zien wij nog wagenmenners die gelukkig glimlachend de krinkelende weg volgen.

Eindelijk herken ik een straat, en ikke weg, via via om eindelijk aan een punt te komen waar ik aan de eerste omleiding amper 3 km vandaan was.
Dank u wel meneer de minister !

(Om terug te keren heb ik dan een andere reisweg genomen, maar helaas, ik kreeg daar geen onverwachte genoegens meer aangeboden)

Op de rommelmarkt vernamen we dat de echtgenote van de inrichter overleden was, en donderdag begraven werd. De lieve dame was amper 3 jaar ouder dan ikzelf...Je staat er toch wel even bij stil.

Veel was er niet te zien deze keer, Anny kocht een vernuftig apparaatje om garen door het oog van de naald te steken. Heel simpel, maar verduiveld efficiënt ding. Vooral nu onze ogen almaar door beter en beter worden, komt zoiets wel van pas.

We zien er ook een rommelmarkt-vriend, een man van Gent, die tengevolge van zijn werk als lasser, met zeer zware longemfyseem zit. Hij zit in een rolwagen met zuurstof aan boord.

We praten wat over onze miseries, en wensen elkaar het beste... Ik denk iedere keer aan mijn vader, emfyseem...altijd door zonder adem zitten...'t is erg !

Enfin, we drinken nog iets en kopen ons een broodje als middagmaal. Het smaakt en we hebben een rustige en aangename voormiddag gehad. Het was geen grote rommelmarkt, zodat ik het ook te voet aankon. (Wat lang niet iedere keer lukt)

De nieuwe medicatie lijkt de pijn toch iets beter te onderdrukken, en dat is al heel wat.

Morgen gaan we nog een rommelmarktje doen, als 't god belieft.

Tot Morgen !
ps: Vanmiddag voor alle zekerheid nog wat oscillumcoccilum genomen, alhoewel ik niets meer voel. Zoals altijd, de griep is onderdrukt en genezen ! Joepie !

vrijdag, februari 17, 2006

djudedju

Gisteren ben ik dus naar de pijnkliniek geweest, om een test te ondergaan, met de hoop op pijnvermindering.
De test was héél pijnlijk, ik lag te zweten op die tafel van 't zeer.
Bij een goed resultaat moest ik na enige tijd pijnvrij of minstens veel minder pijn hebben...Maar helaas, niets was minder waar!
Dus op 9 maart mag ik terug naar de pijnkliniek, voor verdere onderzoeken naar een (de ?) oplossing, ondertussen wat zwaardere medicatie nemen.
De dokter bereidde mij voor... dat in sommige gevallen het zeer moeilijk was om tot een oplossing te komen, en dat er zelfs enkelen zijn die hij niet of bijna niet kan helpen...Allee, we leven op hoop, maar het hoopke wordt alsmaar kleiner.

Ook het weer is somber de natuur treurt mee

Ik moet nog naar de apotheek om de nieuwe medicatie, en dan Anny voeren naar de Colruyt en andere grote magazijnen (Dat was een mooi programma op brt 2, De Grote Magazijnen, de maandagmorgen - maar het is er niet meer)

Enfin, we zijn er nog, en de lente komt er aan...de wereld wordt weer groen en mooi. Weer slapen met open ramen en wakker worden van het gefluit van de vogels en de kippen...Neen, die zijn gestraft, die hebben ophokplicht.

Voor mensen met schrik van de vogelgriep, niet alleen Tamiflu schijnt virussen te doden...Onze goeie ouwe vlier doet het ook. Bij de apotheek dus SAMBUCOL indoen, hopelijk is dat ook in ons absurdistan te krijgen hé

Tot morgen

donderdag, februari 16, 2006

tijd ???

Heb je al eens gezien dat er onderaan dit artikeltje een tijdstip staat waarop ik dat schreef ? Geloof het maar niet, ik zit hier niet 's nachts te typen, het is nu donderdag 16/2/2006 10uur en 5 minuutjes in de voormiddag te Oudenaarde (wintertijd...)
Maar klopt dat wel ?
Wie heeft er ooit bepaald dat het nu vandaag precies donderdag enz zou zijn?? Bij opzoekingen verwijst men naar een paus (Gregorius 6 ?? - Ik ben niet zeker van zijn merk, noch van zijn rugnummer) Maar wat was de basis ?
Wie heeft er ooit bepaald wanneer het ook 16 februari 2006 is in Amerika ? In Australië ?
Als je rond de wereld draait met exact de snelheid van de aardrotatie, dan blijft het toch altijd dezelfde dag ? Hetzelfde uur ??? Tenminste, als je in de goeie richting reist, want anders...
Weet je wat ik zo leuk vind ? Alle (of bijna alle ?) godsdiensten hebben wel een of andere dag waarop ze de Heer moeten heiligen...Zijn ze zeker dat ze die dag beppald hebben op de manier dat die God dat wou ? En zijn ze zeker dat ze de datering van het enen werelddeel naar het andere in de goeie - de goddelijke- richting hebben genomen ?
Jongens, wat zijn we weer zwaarwichtig vandaag.
Heb ik al gezegd, dat in tegenstelling met de prognose, de lucht heerlijk blauw is? met hier en daar een wit wolkje. Het is echt een prachtige xdag vandaag hé !
Groetjes allemaal, ik ga straks naar de pijnkliniek, weer eens een test, hopelijk met het juiste antwoord en de kans op een (gedeeltelijke ?) oplossing van de pijn.
Tot morgen ?