Heel gewoon...

Bij de meeste mensen stel je wellicht vast dat ze zichzelf liever zien dan een ander. het lijkt ook een beetje logisch. Je zorgt voor je zelf, je eet voor je zelf, je drinkt voor je zelf... Daarom dat in de meeste filosofieën en religies de liefde voor de medemens als een der eerste en voornaamste geboden staat.
Maar nu en dan kom je een mens tegen die niet in de klassieke rij loopt, en die zichzelf haat, of toch zichzelf niet lief heeft.
Of mensen die alleen zichzelf liefhebben, en de rest van de wereld niet eens meer zien...

... en dan denk ik: "Liefde is zo heel gewoon"
en toch zijn er mensen die het niet kennen, niet kunnen beleven.

Je voelt het meteen. Na twee woorden weet je het. Er hapert iets aan die mens. Die is nooit tevreden, en zeker nooit gelukkig... Mensen die altijd meer pijn hebben dan de ander, mensen die altijd net iets ergers voor hebben, mensen die altijd net die mooiere wagen bij de buren zien, mensen die altijd zichzelf ongelukkig maken.

Want klagen, daar wordt je echt niet beter van.
In tegendeel.
Het is zo belangrijk voor jezelf om tevreden te zijn. Tevreden met wat je hebt, met wat je bent, met wat je kan... Dat wil niet zeggen dat je niet meer moet streven naar verbetering, maar dat je blij bent met wat je nu hebt. NU.

NU... Je leeft altijd maar op één moment. Het verleden is onherroepelijk voorbij, en de toekomst die bereik je nooit echt, want als je aan morgen komt, dan is dat je vandaag. Dus je leeft altijd in het heden, in het nu, niet één seconde kun je achteruit of vooruit leven !

Waarom zou je je dan zorgen maken over wat weg is of wat komen zal ? Ons moeder zei altijd "Je moet je geen zorgen maken voor morgen, morgen heeft zijn eigen zorgen"... En dat klopt, en meestal zijn dat dan niet eens de zorgen die jij je nu maakt over dat morgen. Meestal heb je zorgen gehad voor niets, of wordt je geconfronteerd met heel andere besognes dan wat je verwachtte...

Waarom zou je dan je medemens niet graag zien, of jezelf gaan verfoeien ?
Omdat in het verleden ... ? Maar het verleden is voorbij, en je kunt er niet meer heen om het te veranderen ! Omdat morgen? Wat weet je eigenlijk van morgen?
Nee, je leeft nu in het heden, en iedereen komt op dat heden toe met een nieuwe lei, blanco, net.

Oh ja, denk je dan, en wat doe je dan met wroeging, met spijt over wat je deed?
Ja, wat kun je daar mee doen?
Je kunt proberen het weer goed te maken, vergiffenis te vragen, je spijt uit te drukken... Maar eigenlijk wist je dat al bij voorbaat ! Daarom moet je in het heden leven, en zorgen dat het heden goed is...
En dat is heel gewoon... Liefde.
Je moet beginnen en eindigen met liefde, al de rest hangt daar ergens aan vast. Als je houdt van de mensen én van jezelf, dan ga je echt niet vlug kwaad doen, echt niet vlug spijt moeten hebben, en zul je je veel minder zorgen maken over de tijd die nog komen moet.

Stel dat je morgen naar de dokter moet, dat je dan zult horen of je al dan niet kanker hebt... We hebben hier ook een tijdje met die vraag moeten omgaan, en dan maak je je zorgen, dan zie je alle doemscenario's zo voor je... Maar stel dat het zo is, help je dan jezelf met dat doemdenken? Help je dan jezelf met die zorgen die je maakt? Nee, in tegendeel, het is zeker dat mensen die er in slagen optimist te blijven ook meer kans hebben om te genezen.

En dat is eigenlijk voor alles zo. Maak je geen zorgen... Het leven is veel milder voor wie er door kuiert, dan voor wie amper de volgende stap durft te zetten.
Maak je zelf gelukkig door iedereen graag te zien, door tevreden te zijn met wat je hebt, wat je bent, ja zelfs met de pijn die je hebt... Het kon veel erger zijn. En of je er nu boos om bent of verdrietig of het gewoon aanvaardt, het is er toch, en hoe meer je ermee bezig bent, hoe meer je het voelt.
Het klinkt gek, maar eigenlijk straf je jezelf met doemdenken !
Zowel als het over pijn gaat, of over je leven, je vrienden, je gezin.
Wees tevreden, optimist, deel je glimlach uit aan heel de wereld, en zie, je krijgt die glimlach terug !

Denk maar eens na, bij wie voel je je best, bij de mens die optimist is, of bij de pessimist, de klager, de jaloerse, de doemdenker ? En met wie moet je ieder moment van je leven door maken? Juist, met jezelf ! Zorg dan dat die eeuwige compagnon ook een goede is, een optimist, een tevreden mens !

tot de volgende !

regen: geen rommelmarkt...

Gisteren was er een leuke rommelmarkt in Melle, en eergisteren te Dottignies (Dottenijs) (met faciliteiten pour les Flamands).
Vandaag zouden naar Geraardsbergen gaan, maar toen ik vanmorgen het rolluik omhoog deed, zag ik dat de straat nat lag... Dan moet je echt je wagen niet meer uit halen om naar een rommelmarkt te rijden... Of ze schermen hun tentoongestelde waren af met plastic, waardoor je niets meer ziet, of ze kramen op en laten de markt maar markt zijn...

Het is voor mij een wonder fenomeen... Ik heb al herhaalde keren verteld dat een rommelmarkt voor mij een pijnlijk iets is. Dat wandelen is voor mij een inspanning die pijn doet. En het is een bewuste keuze om de pijn er bij te nemen, een beetje in het adagio "Een kermis is een geseling waard". Maar voor Anny betekent dat wandelen net een vermindering van de pijn.
Niet dat ze dan pijnvrij is, maar het gaat stukken beter.

Maar laat ik maar niet meer schrijven over pijn, ik ga op de duur vervelen. Maar ja, voor ons beheerst dit momenteel ons leven.

Augustus heeft ons nog niet veel zomerweer gebracht ! Normaal moet de Oogstmaand de heetste en droogste maand van het jaar zijn, waar je de boeren op het veld, letterlijk in het zweet hun aanschijns de oogst ziet binnen doen... Maar ook dat beeld klopt niet meer. De oogst valt tegenwoordig een stuk vroeger en een stuk later. Dat komt omdat men nu de groei, de bloei en de rijping der vrachten gaat beïnvloeden op scheikundige wijze. Ze sproeien iets als ze vinden dat het graan hoog genoeg is, waardoor de groei meteen stopt, en de vruchtzetting vervroegd gebeurd. Dan sproeien ze om die vruchtzetting te verhevigen, zodat de vruchten of groter of talrijker worden, en als dat hen voldoende lijkt, dan sproeien ze om de rijping te doen gebeuren... Zo te zien is het haast een wonder dat ze nog zaad en natuur nodig hebben... en grond, al is dat laatste er eigenlijk ook niet meer volledig bij. De bodem is zo dood als een pier. Maar dit is een volstrekt verkeerde beeldspraak, want er zijn geen pieren meer. Als je momenteel pieren wilt, dan kun je die kopen op wormenkwekerijen, en dan kun je kiezen uit compostwormen of talrijke andere soorten, er zijn er zelfs om je GFT zelf te verwerken in de knusse ruimte van je appartementje... djudedju.

Maar het komt er dus op neer, dat niet meer de vrucht, maar de boer met zijn sproeistoffen regelt wanneer de oogst er zal zijn. Ik herinner me dat ik als kind meeging met mijn vriend die boerenzoon was, om de aardappelen te oogsten. Dat was tijdens het verlof. Je zag het zo gebeuren, onder de hitte van de augustuszon vielen de aardappelplanten dood, en dan was het "de" moment om ze uit te doen, en mochten wij mee om te rapen...

Nu krijgt die augustuszon (Waar is die ???) geen kans meer om de patattenplanten ineen te doen zakken, nee, de boer sproeit iets en de planten blijven fris groen, en groeien weelderig door, met als gevolg meer en grotere aarpels...
En en zijn geen kinderen die op hun knieën achter het machine aan kruipen om de patatten te rapen ! Nee, nu komt er een machine zo groot als de werkmanshuisjes van vroeger, het veld op gereden, en de patatten worden zelfs van aarde ontdaan, netjes in de klaarstaande karren gegoten...

Ja, vroeger was het boerenwerk veel zwaarder, de risico's waren wellicht ook groter, maar het was een werk, waarbij de mens werkelijk één was met de natuur. Nu is de natuur ondergeschikt aan de mens...in zover dat natuurlijk kan, in zover de natuur geen uitweg zoekt, in zover de natuur zich niet op termijn gaat wreken...
Nu zijn ze zelfs bezig om de planten genetisch te wijzigen, zodat ze niet meer onderhevig zijn aan die of aan die plantenziektes... Maar wat dat op lange termijn met zich gaat brengen?
Komen er geen nieuwe en moeilijkere en gevaarlijkere ziektes in de plaats, die in de natuur gewoon geen plaats konden hebben, omdat de natuur dit opving in zijn vangnet van natuurlijke selectie ? Denk maar even aan de mens en de antibiotica...
Maar misschien ben ik te pessimistisch, misschien staan we werkelijk voor de geboorte van de Nieuwe Mens op een Nieuwe aarde...
Gisteren las ik er een artikeltje over... Hoe de tijd nabij is, dat de machine de mens zal overklassen. Op sommige vlakken is dat wellicht nu al het geval... In het artikel wees men er ook op dat het niet altijd puur machines zullen zijn, maar dat het ook zou kunnen dat men de mens gewoon zou "versterken" op de punten die men nodig had voor dit of dat werk... Die dingen bestaan eigenlijk al, maar worden nu alleen gebruikt om mensen te helpen hun handicap te overwinnen, maar men zou het inderdaad ook kunnen gaan gebruiken bij gezonde mensen om meer en beter te presteren...

Maar er zijn nu al zo veel werklozen... Of gaan ze dan het werk weer net meer laten doen door de kunstmatig "opgefokte" mens?

Soms ben ik blij dat ik zo oud ben.
Ik, die zo hou van de natuur, en de eigenlijk zwakke mens die voorzichtig de aarde naar zijn hand zet... We leven nu in een tijd waarin de natuur niet meer naar de hand wordt gezet, maar verkracht, uiteen gereten, vernietigd...

En we zijn op de "goede" weg om eindelijk te gaan denken aan echte ruimtereizen, zodat we, als deze wereld naar de knoppen is, er een onmetelijke voorraad werelden klaar liggen om ook naar de Filistijnen te helpen...
djudedju

tot de volgende ?

Pijn

"Zou je geloven dat ik bang ben om op te staan?" en na een kleine stilte "Als ik in bed lig voel ik niets, en zodra ik op sta, verrek in van de pijn!" Ik kijk meewarig naar haar, wat kan ik daar op zeggen?
"'t Zal wel weer beteren met in beweging te zijn, en met die zware pil" (Een samenstelling van diverse pijnstillers)...
Ik ben stilletjes naar mijn computer gegaan, terwijl zij zich voorzichtig beweegt van de eetplaats naar de keuken en terug...Wandelen doet deugd.
Een tijdje later " Ik ga me wassen, en ik zal mijn haar wassen ook", dat zegt ze omdat ze dan langer boven is, want ze wast niet alleen haar haar, ze draait er ook nog krulspelden in. Ik zeg haar dat ze misschien eens moet proberen om haar haar te wassen zoals ik het doe, op mijn knieën voor het bad, en over de kuip leunend...
Maar ze zegt dat het nog wel gaat...

Ik heb ook meer pijn dan anders, en dat komt wellicht door dat ik nu meer zelf doe... Vroeger kon ik mezelf "sparen", en Anny was mijn "soigneur"... Nu moet ik doen wat ik kan om Anny niet of zo weinig mogelijk te belasten. Zo maak ik tegenwoordig iedere morgen het bed op... Maar al die kleine dingen liggen op de rand van mijn kunnen. Als ik "les" ga geven voor de Hobby van Ziekenzorg, dan doe ik ook altijd meer dan ik eigenlijk kan, en kom ik steevast thuis met veel pijn. Nu lijkt het wel of ik iedere dag een beetje over mijn grens ga.

Gisteren hebben we -gelukkig !- voor de eerste keer een poetsvrouw in huis gehad. Anny is er niet gelukkig mee. Het valt haar moeilijk een stuk van haar "domein" aan een ander over te laten. Als de dame weer weg was, zei ik "Ze heeft proper werk gedaan hé?" Ze knikte, "Ja, het was nodig hé, want ik kan het niet meer -diepe zucht."
We weten nog niet wanneer er weer iemand komt, want nu was het een vervangster, omdat ik telefonisch gezaagd en geklaagd had en gezegd heb dat het broodnodig was... De poetsvrouw heeft, zonder dat wij er om vroegen, beloofd dat ze in de dienst zou aandringen om zo spoedig mogelijk weer iemand te zenden, " Want ik zie dat het niet meer gaat, hé!"

Ik denk dan terug aan de begintijd van mijn ziek-worden... En hoe het aanvoelde dat er iemand anders je werk kwam doen... Ik begrijp Anny zo goed, en ik vervloek meer dan ooit mijn eigen onmacht.

Denk niet dat wij hier naar elkaar zitten te kijken en te baden in onze miserie, nee, we leven, en we leren te leven binnen de mogelijkheden die ons resten. Vroeger moest ik dat alleen doen, nu doen we het met zijn beiden. Misschien is dat onderdeel daardoor voor Anny iets minder zwaar, want zij had haar leven al aangepast aan mijn kunnen.

Het zal voor velen onbegrijpelijk zijn, maar we zijn gelukkig. Natuurlijk hebben we pijn, maar dat mag ons leven niet overheersen. In de hobby hebben wij daar een dame zitten, die niets doet dan klagen en zichzelf ongelukkig maken. Je kent het type ongetwijfeld, van die mensen die denken dat het zij alleen echte pijn heeft. Ze heeft wellicht ook pijn, en de pijn zal wellicht op die manier haar leven gaan overheersen, en dan is zij ook werkelijk een duts, een sukkelaar ! Als je chronische pijn hebt (ik wens het niemand toe !), dan moet je leren de pijn opzij te zetten, je moet voortdoen met je leven, en je aanpassen aan de nieuwe grenzen van je bestaan.
Dan blijft de pijn weliswaar, maar het is zeker minder dan op het moment dat je je overlevert aan die pijn. Ik heb het al dikwijls aangehaald, bezoek is voor chronische pijnpatiënten zo enorm belangrijk, omdat ze zich op die momenten beter voelen ! En dat beter voelen, dat komt door dat je op dat moment je gedachten niet meer focust op de pijn !
Je moet leren dat ook te doen zonder dat je bezoek hebt. Geef je over aan een boek, aan een knutselwerkje, aan een mooie film op tv, aan iets wat je graag doet (Voor ons een rommelmarktje bezoeken)...
Bezig zijn, lichamelijk of geestelijk, is op zich al een pijnstiller !
Ik ben voor het ogenblik bezig een boekje te lezen over Mindfulness, en ik stel vast dat ik eigenlijk zelf een beetje een soortgelijk systeem voor mezelf toe pas. Misschien kan een cursus van die mindfulness (is afgeleid uit het boeddhisme ) wel pijnpatiënten helpen met het leven met pijn ?

Misschien moeten we vanuit ziekenzorg wel eens kijken of daar niets inzit voor onze leden ?

tot de volgende ?

Elektrische logica ?

Door de al dan niet opzettelijke panne in de kerncentrale van Doel, dreigt men weer eens dat het wel mogelijk zou zijn dat in de komende winter, de landelijke gemeenten zonder elektriciteit zouden komen te zitten...

Ik denk dat dit geen logische oplossing is !
Het is een algemeen bekend feit, dat het in de steden sowieso warmer is dan op den boerenbuiten. Door de dichtere bebouwing waardoor de wind er minder zijn afkoelende rol kan spelen, door het feit dat huizen altijd toch iets of wat van de huiselijke warmte naar buiten toe uitstralen, gewoon door de warmte die door grote hoeveelheden mensen en dieren wordt uitgestraald.
Op de boerenbuiten speelt dit allemaal niet.
Daar staan de huizen veel meer verspreid, zitten er minder mensen en dieren op een kluitje... Ho, hoor ik u zeggen, Ho ! en de stallen met koeien en varkens dan? We, zoals u komt te zeggen het zijn stallen, dus heel erg plaatselijk, en ze staan niet in een dichtbebouwde kern, maar net meestal helemaal weg van de normale bebouwing. (Waar het varkens betreft, daar plaatst men die door de reukhinder, meestal nog verder van de bebouwing dan de andere stallen.)

Het zou dus logisch zijn dat men eerder een stad zonder elektra zet, dan een heel pak landelijke gemeenten. Ja, u leest goed, één stad zou immers al gauw het equivalent zijn van een heleboel landelijke gemeenten !
Er is nog een tweede fenomeen, mensen op de buiten zijn meestal wat zuiniger, en verbruiken meestal wat minder elektriciteit dan de stedelingen. Dit komt onder meer door de verwarming, want op de buiten zijn mensen veelal in staat nog meer hout en dergelijke te verbranden (en te stockeren !) dan in de steden.

Nu, ik begrijp de regering wel... Als ze bijvoorbeeld Antwerpen zonder stroom zouden zetten (Ondenkbaar ! Want daar woont de potentaat !), dan is door het feit dat daar veel mensen op een kleine oppervlakte samenwonen, het risico op betogingen, stakingen en rellen veel groter dan op de buiten. Dus zal men weer de logica laten varen voor de druk van de massa...

Nee, natuurlijk meen ik dat niet echt (of toch maar een heel klein beetje...)
Als we hier een schuldige moeten zoeken, dan is het de regering en zijn beleid.
Dus, in eerste instantie moeten wel het parlement, de deelregeringen, de senaat en de ministeries zonder stroom zetten ! En vooral, we moeten Electrabel en co meteen hun bevoegdheden af pakken inzake het beheer van de voorzieningen !
We zagen hier in Ruien de elektriciteitscentrale afbreken (en op nog heel wat andere plaatsen idem dito !). Terwijl men zich heel goed bewust was van het feit dat we op die manier echt de normale hoeveelheid stroom niet meer zouden ter beschikking hebben om het land te voorzien van de nodige energie ! Maar ja, eigenlijk is Electrabel daar niet echt in geïnteresseerd, want het is geen Belgisch bedrijf meer, en al wat telt is de netto winst !
En men mag nu nog duuzend keren gaan staan lullen over het verenigd Europa, als het er op aan komt zal La Douce France echt zijn eigen inwoners niet op de knip zetten om de Belgen warm te laten hebben... Dus zal Frankrijk zijn elektra voor zijn eigen zichzelven houden als het er op aan komt, en de minste echte winterkou is al reden genoeg.

En dan horen wij onze regeringen wel verkondigen dat ze alles doen om de Kyoto-normen te halen, dat ze echt bekommerd zijn voor het milieu, dat de Global Warming ook voor hen een onontwijkbaar gegeven is... maar zij gaan er wel voor zorgen dat we weer overal op de buiten de mensen gaan verplichten om kachels te gaan inzetten om te zorgen voor huiselijke warmte... Smog, het woord is niet ontstaan door de vervuiling door fijn stof uit de dieselmotoren, maar door de rook van de duizenden kachels die vette kolen stookten om zijn inwoners te verwarmen... Smog die dodelijk is.

En dan praten we nog niet eens over het feit dat verwarming met kachels veel gevaarlijker is voor brand en voor verstikking... Maar ja, daar dit op de buiten zal gebeuren, zal de massa niet meteen gealarmeerd worden... En zal Antwerpen niet massaal gaan demonstreren...

Regering, zorg dat er zo vlug mogelijk nieuwe elektriciteitscentrales bij gezet worden, geef die niet in handen van een maatschappij die straks in vreemde handen kan komen... Zorg dat het oude Adagio weer waar wordt, en dat het land, ons land weer voor zichzelf kan zorgen ! Ook al zou dat voor een deel van de politieke PDG's minder inkomen betekenen. Want kijk maar eens hoeveel politici je vindt in alle grote bedrijven, ook elektrabedrijven !!!

djudedju !

tot de volgende ?

David en Goliath

Heb je op internet of op TV ook die kleine zien staan met het afgehakte hoofd van een man in zijn pollekes ?

Een verschrikkelijk beeld, dat de wereld schokt.
Ik dacht meteen aan David en Goliath, je weet wel, de nog jonge knaap die de reus Goliath omver kreeg met een steen uit zijn slinger, en die dan het hoofd van de reus met diens eigen zwaard afhakte en toonde aan het verheugde Israël...

Er bestaan legio schilderijen en beeldhouwwerken van, maar als je plots in het echt zo'n kleine ziet staan met een hoofd in zijn handjes...Nee, verwijder dat hoofdstuk maar uit de bijbel, mij doet het voortaan huiveren.

Veel leuker vond ik het bericht over die helderziende uit Limburg (Ik vermoed Nederlands Limburg, maar ik ben niet helemaal zeker)...
Op een beurs stond een helderziende de toekomst te voorspellen (tegen betaling, want de toekomst heeft heel veel waarde !).
Hij zag blijkbaar niet dat hij de toekomst aan het voorspellen was van een controleur van de Sociale Zekerheid. In een losse babbel vertelde de voorspeller dat hij dat ook thuis deed, uiteraard ook tegen vergoeding...
Tja, de ziener was gezien...
Boete en sociale zekerheid kwijt.

Toen dacht ik er aan dat dergelijke berichten koren op de molen zijn voor hen die alle zieken en alle werklozen over de kam van het profitariaat scheren... Zie je wel, weer een die ten onrechte misbruik maakt van de sociale zekerheid !

Niemand lijkt op het idee te komen om te zeggen dat ze zo erg opvallen omdat ze zo uitzonderlijk zijn ! De profiteurs bedoel ik, en met profiteurs bedoel ik de echte profiteurs, die een echt inkomen bijeen rapen in het zwarte circuit...

De Horeca protesteert momenteel luidkeels dat ze zonder zwart circuit echt niet kan bestaan... Ergens doet dat me grinniken... Ooit, heel lang geleden, zaten we met een groep in een restaurant lekker te schransen. In de grote zaal van het restaurant was op het zelfde ogenblik ook nog een groot huwelijksfeest bezig, waarvan nu en dan een polonaise-sliert tot door "onze" eetzaal kwam, en we door de toen opengaande deuren en het lawaai en het volk konden waarnemen. Tientallen obers renden heen en weer, naar de zaal en naar de eetzaal bij ons... Plots viel alles stil...
En we zagen tot onze verbijstering plots de eigenaar en zijn madame heel druk en hoogrood van inspanning weg en weer koersen met eten en drinken... Geen enkele ober was nog te zien...
Nadien, een heel eind nadien, doemden ze plots weer op, en kregen we weer eten en drinken...
Maar zo'n drie kwartier had alles bijna stilgelegen...
Bleek dat de sociale inspectie binnengevallen was, en het merendeel van de obers had het hazenpad kunnen kiezen...

(Bijna) Iedereen in Vlaanderen vindt het nu "in", om op de werklozen te kafferen, als profiteurs, maar ze gaan bijna allemaal dolgraag op restaurant, de sector die vlak af zegt dat ze niet kan bestaan zonder zwart werk...
... een beetje dubieus vind je niet ???

Ach, we leven in het land waar iedereen weet hoe je het goedkoopst je huis kunt wit laten schilderen: in het zwart.

Een beetje bittere humor, maar zo is het toch ?
Ik ben er van overtuigd dat de misbruiken veel minder zijn dan de politici momenteel laten uitschijnen, maar het misbruik is slechts mogelijk dank zij hen die de mensen in het zwart bij hen laten werken, omwille van de goeikoop. Al die anderen dat zijn profiteurs, maar de dienen die bij hen thuis komt, dat is er enen die toch nog wil werken...

Op dit moment is hier voor de eerste keer een poetsvrouw aan het werk... Nog niet de vaste, want ze hebben mensen te kort om aan alle noden te voldoen. Vroeger waren bijna alle poetsvrouwen aan het werk in het zwarte circuit, nu met diensten checks en dergelijke zitten ze allemaal in dat systeem, want nu kan men de poetsvrouw, de strijkdame, de tuinier en de behanger in mindering brengen bij de belastingen...
Profiteurs bij de werkloosheid ?
djudedju

tot de volgende ?

Wat zou jij doen ?

Stel dat morgen IS (islamitische staat) ons land veroverd... Wie geen Islam is, of zich niet bekeert tot de Islam, wordt gedood...
Wat zou jij doen?

Ik denk dat ik meteen luid zou verklaren dan Allah groot is en Mohammed zijn profeet...

Wat ik echt zou denken zou wellicht iets heel anders zijn...
En dan vraag je je misschien af, welk nut heeft dan een gewapend opleggen van een religie?
Heel wat !
Misschien zou ik de rest van mijn leven lege woorden prevelen, maar de generatie die opgroeit in dat geloof, in het onderwijs die godsdienst mee binnen lepelt, die geen werk krijgt als ze niet van de juiste religie zijn, die meer belastingen moeten betalen als ze niet van de juiste religie zijn... Die generatie zou steeds meer echt zo gaan leven, en hun kinderen zouden zich van bedrog of valse houding van de vorige generaties niet meer bewust zijn, en quasi heel de gemeenschap zou in 100 jaar duidelijk en echt gekozen hebben voor de Islam.

We hebben ervaring... Indertijd was dat een beetje wat onze voorouders hier meemaakten met het Kristelijke geloof... Wie niet gelovig was, socialist was, die werd in het verdomhoekje gezet. En zo mogelijk heel wat dingen ontzegd.

Wie honderd jaar geleden het aan durfde om zich tegen de Christelijke religie te verzetten, moest heel moedig zijn, zeker in de kleine gemeenten en gehuchten. In de steden was het iet of wat makkelijker, omdat toen, net zoals nu, de individuele druk op de mens daar kleiner is. De mensen zijn er anoniemer. Als in een kleine gemeente Piet de zondag niet in de kerk zat, dan was dat een onderwerp van gesprek. In de stad niet, want daar zou bijna niemand weten dat hij Piet heette, laat staan waar hij woonde, wie hij was, wat hij deed...

Nee, ik maak me geen illusies. Bekeren met het zwaard zou ook vandaag nog lukken, net zoals het in het verleden is gelukt.
Het enige wat een echte bedreiging is voor de religie, is de scholing en de welvaart. Wie welvarend is, heeft geen noodzaak om druk te aanvaarden, en wie gestudeerd heeft, heeft heel wat minder vragen, heel wat minder verwqondering over, en vult dat dus ook niet op met God...

Alles wat niet begrijpelijk is, kan ingevuld worden met het idee God, hoe minder er rest dat we niet begrijpen, hoe minder je God als stoplap kunt gebruiken. Met andere woorden, voor een mens die veel weet, een grote kennis heeft, is het godsbesef heel anders dan voor een onwetende massa.  Wie als gestudeerde mens nog gelooft, ziet zijn beeld van God heel anders, veel ideëler dan de doorsnee gelovige.

Met andere woorden, het is voor een man met een grote kennis veel moeilijker om te geloven, of om het anders te zeggen, het is veel makkelijker te geloven als je niet veel weet. Ik denk dat dit de grootste reden is van het feit dat de religie achteruit gaat in onze wereld. Ik denk ook dat wie nu, als jonge en gestudeerde mens nog gelooft, eigenlijk een dieper, bewuster geloof heeft dan de massa van vroeger.

De gewone man geloofde, want dat hoorde zo, dat was zo, iedereen deed het. Wie nu gelooft maakt een bewuste keuze.

Maar net zoals vroeger zou je ook nu nog, geloof manu militari kunnen opleggen. Geloven of geen eten, Geloven of sterven zou ook nu nog een effectieve vorm van bekeren zijn. (En de winnaar heeft ook nu nog, altijd gelijk ).

Zuid Amerika is nu zowat het meest katholieke werelddeel... En iedereen weet hoe het gekerstend werd... Ach, ik heb het niet over de priesters en de missionarissen, daar zullen best echt wel goede, heilige mensen onder gezeten hebben, maar in die tijd waren kerkelijke functies voornamelijk bestemd voor de rijken, de adel. Er kon maar één zoon de baron opvolgen als baron, dus de andere kon best bisschop, abt, kardinaal worden... Zelfs toen ik in het college school liep, waren de kinderen van de notabelen veel liever gezien dan de kinderen van het plebs... Het woord college doet nu nog steeds rillingen over mijn rug lopen ! Niet omwille van het onderwijs, maar omwille van het duidelijk standen-onderwijs.

En toen mijn kinderen school liepen, riep de deken van Oudenaarde eens de oudercomité's van alle katholieke scholen bijeen... Hij begon zijn redevoering met een Speciaal welkom aan Mevrouw van de apotheker, de heer notaris, advocaat de dienen en dokter den dezen... en begon dan zijn redevoering. Hij deed niet eens de moeite om er de andere mensen ook welkom te heten !!! Ik kon me niet houden, en zei heel luid en duidelijk: "En een speciaal welkom aan diegenen die straks het werk gaan moeten doen..." De vergadering is een stille dood gestorven...en daar ben ik nog steeds een beetje fier op.

Ik heb een hekel aan mensen die een verschil creëren tussen de mensen onderling ! Of het nu op basis is van huidskleur (racisme), of taal (bv. Flamingantisme), of stand, wie dat doet is voor mij niet meer bestaande.
Iedere mens is voor mij gelijk. Iedere mens is voor mij een goede mens, tot hij zelf het tegendeel heeft bewezen door zijn gedrag.

Het maken van verschil tussen de mensen, dat is in se een streven naar macht. Dat is het instellen van een pikorde zoals bij de kiekens ! En gek genoeg, verzetten de slachtoffers van dit systeem zich niet tegen het systeem, nee, wie onderaan zit in die pikorde zoekt het meest en het ijverigst naar nog een lagere, en zal daar nog veel intenser op gaan pikken. Zo is het bij de kippen, zo is het bij de mens !

Ik probeer bewust niet aan dat systeem mee te doen. Ik distantieer me bewust van racisme en van standenverschil, al moet ik toegeven dat ik, van uit mijn jeugd een neiging heb om de "hogere" standen te verachten. (En wellicht zitten daar best ook heel brave mensen tussen...) Eigenlijk ga ik veelal een stuk verder, en keer ik de pikorde om, en pik op wie "hoger" staat...  En dat is wellicht even verkeerd.

Maar ik ben er van overtuigd dat het in het leven veelal gaat om het krijgen van kansen! Neem een kind uit een pas ontdekte stam uit het oerwoud, geef het een zeer degelijke opvoeding en onderwijs, en het zal een degelijke en bekwame medemens zijn in onze moderne maatschappij. Laat het in zijn stam zitten en het zal opgroeien in een ontwrichte maatschappij waar ze hangen tussen stenen tijdperk en de moderne kookpot in inox...
Geef een kind uit een arm gezin dezelfde kansen als het kind uit het rijke gezin ! Maar ja, straks gaan ze de toegangsgelden tot de universiteit verhogen, straks gaan ze het onderwijs weer duurder maken...

djudedju

Waar zijn we mee bezig ????

tot de volgende ?

Wolkenzwangere hemel

(Onder een wolkenzwangere hemel ijlt wanhopig een vlucht voorbij, Oh wanhoop, het is Gent dat vlucht, der vrijheid laatste hope... Uit Sneyssens van Albrecht Rodenbach)

Ik stam nog uit de heerlijke tijd toen we gedichten moesten (mochten !) leren op school... Ik heb de indruk dat dit nu niet meer tot het pakket behoort, of toch zeker veel minder... Of mijn kleinkinderen horen bij de massa die gedichten maar dom en vervelend vinden...
Ik niet, ik hoor bij de groep (bijna schreef ik "selecte groep") die dit graag leerde...
Ik ken hele stukken van die gedichten van buiten, en tot mijn groot genoegen vind ik, met die enkele zinnen die ik nog ken, praktisch alle gedichten terug via Google...

Zo kan ik weer wegdromen met "Iris" van Jacques Perk, genieten van Boerke Naas van Guido Gezelle, en bewondering hebben voor de wat bizarre werken van Paul Van Ostaeijen en een heleboel andere dichters. In mijn boekenkast zitten zelfs een heel deel gedichtenbundels van diverse kunstenaars.

Hoe kom ik daar nu weer op ?
Gewoon, door naar de grijze lucht te kijken, een echt "wolkenzwangere" lucht...
Je ziet her en der nog een flard blauw, en daar bovenop drijven grijze, grauwe, wolkenmassa's in honderden tinten van grijs, soms met iets van paars er in, soms dreigend naar het zwart neigend.

Eigenlijk is het best mooi om naar te kijken. (Zolang je niet moet in de regen lopen...). Ik vind het mooiste een grijsgrauwe lucht, dreigende wolkenmassa's, duidelijk voortgejaagd door een woeste wind, waarin plots een scheur zit, met fel witte, stralende randen, waardoorheen de zon piept, die dan een flard licht en kleur werpt op een haast duistere wereld... Daar kan ik genieten van kleur én licht... Rembrandt op zijn best.

Een strakke blauwe hemel is mooi om onder te flaneren, maar niet om naar te kijken. Er zit geen kleur, geen beweging in.

Als je schilderijen ziet uit meer Zuiderse landen, dan verwondert mij altijd dat felle blauw. Onze luchten hebben een veel teerder blauw, veel lichter, veel intiemer... en veel koeler, zuiverder licht.

Vroeger zag je kunstenaars intrekken in oude fabriekspanden, omdat ze in die panden het beste, zuiverste licht hadden. Dat kwam omdat men vroeger in die fabrieken in het dak schuine ramen stak, die alleen het noorderlicht binnen lieten. Op die manier was er nooit echte inval van zon, bleef het licht altijd min of meer gelijk...

Of je nu tekent, of schildert of beeldhouwt, het licht is heel belangrijk. Ik zeg altijd dat ik pas echt heb leren tekenen, toen ik leerde beeldhouwen. Dat kwam omdat ik pas dan heb leren kijken !
Dan pas heb leren zien.
Een beeld moet juist zijn in al zijn dimensies. Een tekening, een schilderij is vlak, je kunt de zijkant, en zeker de achterkant niet zien.
Je moet eens eens een tekening maken, of een tekening of schilderij vastnemen, en het voor de spiegel houden, en het spiegelbeeld bekijken. Je zult vaststellen dat plots "fouten" die je eerst niet zag, nu duidelijk worden.
Bij een beeld moet alles kloppen, van uit alle richtingen bezien.

Je kunt veel makkelijker "foefelen" in een tekening, een schilderij, net omdat die derde dimensie er niet is.

Dat "foefelen" hoeft niet verkeerd te zijn, in tegendeel, het laat je toe dingen te doen, die bij beeldhouwen niet mogelijk zijn.

Ach, ik kan daar uren over babbelen... Weet je wat, probeer eens gewoon voor je zelf, om beter te kijken, echt te zien. Hou eens een tekening, een schilderij voor de spiegel, en als je een beeld ziet, wandel er dan eens rond, bekijk het van alle kanten (als je kunt zelfs van boven !)... Leer kijken.
Want de meeste lopen ziende blind rond in deze fantastische wereld !

tot de volgende ?