Dit land is mijn land

... dit land is jouw land.
En dan heb ik het over hetzelfde lapje grond.
... en ik denk - onder meer - aan de Krim.

Wij, wij wonen hier in België. En u, u woont in Nederland, Et vous, vous habitez en France, and you, sir, you live in Great Brittain...
Maar wie zegt dat ?
Wie bepaalt dat?
Wie heeft dat uitgevonden?

Van wie is de aarde, en wie heeft dan de macht die aarde te verdelen in vakjes ?
Wie oordeelt dat dit stukje zee hoort onder de bevoegdheid van X en dat daar hoort onder Y...

Ik heb een eigen huis, op mijn eigen lapje grond.
Ik heb dat gekocht, dus is het van mij.
Maar de ondergrond, dat blijft van België. Mijn eigendomsrecht gaat maar tot en met de vloer van mijn huis.
En het stopt aan de nok van mijn dak, want het luchtruim er boven, dat is ook weer van België. Nog een geluk dat die merel dat niet weet, anders mocht hij hier niet vliegen, of ... misschien moest hij wel een identificatiebord dragen, zodat men hem ook belasting kan doen betalen, voor het gebruik van het gemeenschappelijke bezit, het staatsbezit, de lucht. (Alleen de lucht boven ons grondgebied)
De merel die net op de grens woont zou moeten kiezen bij welk land hij hoort, en waar hij zijn belastingen betaalt... en waar hij legerdienst moet vervullen als er weer eens onverlaten zijn die het grondgebied van een ander overschrijden...

Je lacht, als je je die merel met een nummerplaat voorstelt...
Maar men legt het ons wel degelijk op.
Want wij moeten de wetten van ons land volgen.
ons land
(Ons vader zei altijd dat zijn vader geen land bezat, dus...)

Wie heeft ooit voor het eerst bepaald dat dit stuk grond, van hier aan deze paal, tot ginder aan die berk, en van die berk tot ginder aan de populier, en van die populier... En met welk recht heeft hij of zij dat ooit gedaan? En waarom heeft men dat geloofd? Aangenomen?
Ooit moet er toch eens ene geweest zijn, die zich een heel stuk van de aarde toe-eigende, en op een of andere manier (wellicht manu militari) de anderen er van overtuigde dat dit ook zo was.

En nu, nu is dat geïnstitutionaliseerd ! Nu is het helemaal niet meer toegelaten dat er iemand komt, ook al is het met een heel leger, om te zeggen: "Voilà, nu ben ik de nieuwe eigenaar !". Nee, nu mag dat niet meer, dat is ongepast.
Waarom was het die eerste keer niet ongepast ?

Er zijn een heel pak zaken die wij zo maar aanvaarden, omdat wij in zo'n systeem leven... Maar is dat wel zo evident?
Als we heel eerlijk zijn, en die in ons binnenste kijken, dan moeten we oordelen dat we de aarde, ook niet per stukje, kunnen bezitten. Het is eerder zo, dat de aarde ons bezit. Dat zou veel logischer zijn. Wij mogen van zijn vruchten eten, we mogen zijn lucht inademen.
(Of is de aarde vrouwelijk?)

(Eigenlijk stel ik me dezelfde vragen over politiek, regeringen, bewind, macht, geld... Dat zijn allemaal van die dingen die alleen maar bestaan bij gratie van het feit dat wij het aannemen !)

Wie bepaalt dat dat ronde stukje metaal 2 euro waard is (en wie bepaalt wat een euro waard is?)? Waarom vinden wij het logisch om ons eten te betalen met een stukje papier ?

Ach, ik weet het wel... Deze filosofie gaat veel te ver. We zitten nu eenmaal in dit systeem. Het is een manier van leven, iets wat we makkelijk vinden, omdat het georganiseerd is, omdat het een heleboel moeilijkheden voorkomt...
En dus wonen wij hier in België, en gedenken wij het feit dat honderd jaar geleden de Duitsers hier wilden door reizen om de Fransen aan te vallen. En dat wij dat niet hebben aanvaard. Dat wij niet kunnen velen dat anderen zonder onze toelating over ons grondgebied wandelen.
Ze moeten met hun vuile voeten van onze grond afblijven.

Je weet wel, die fictieve lijn, waar wij stellen: Tot hier komt ons gebied, en daar over, dat is het uwe !
Een lijn die je op geen enkele manier kunt zien, maar die wij heel tastbaar achten.
Omwille van het idee eigendom.
Bezit
Je weet wel, bezit van Moeder Aarde, de bron van ons aller leven, maar meest van al van dat stukje dat van ons is.
Niet vergeten, als je bij mij wilt komen, moet je aanbellen, en dan ga ik kijken of ik jou wel binnenlaat... Schoenen uit !
djudedju

tot de volgende ?

het rompertje

Kijk, ik begrijp dat de dingen een naam moeten hebben, maar ik vind het woord rompertje helemaal niets, en al zeker niet in verband te brengen met baby's...
Toen mijn kinderen baby's waren, toen bestond dat rompertje, denk ik, nog niet... Maar wel iets wat je als een voorloper ervan zou kunnen beschouwen: het kruippakje, ook een kledingstuk waar je in één stuk verschillende kledingstukken overkoepelde, als ik het zo kan uitdrukken...
Maar een kruippakje, dat zegt wat het is, een pakje speciaal om de baby mee te laten rond kruipen.
Een rompertje dat geeft mij alleen negatieve gevoelens, vooral omdat ik het woord alleen ken vanuit die oervervelende saaie dooddoende reclames op TV...

Ook dat is voor onze generatie een "nieuw" fenomeen...
Wij kenden reclame alleen van op affiches en van in de krant en de weekbladen...
Plots kwamen dan de "vrije" radio's, die wij toen piratenzenders noemden, en die haalden hun inkomsten uit reclame...
Een nieuw vervelend fenomeen was geboren.

Al moet ik toegeven dat wij in het begin heel nieuwsgierig luisterden naar de boodschap. De meeste van die zender die wij beluisterden, waren Nederlands, en de reclames waren dan ook in het Nederlands, en niet in het Vlaams... En daar hadden wij soms moeite mee !

Op radio Veronica maakte men reclame voor Nurdie en klutskousen... Geen mens wist wat dat was !
Pas een hele tijd later bleek dat eigenlijk te zijn: Nurdie, enkels, kousen...
(Die wetenschap haalden wij uit de publiciteit in de krant en tijdschriften...)
Bij ons zouden wij zeggen sokken en kousen. Enkels, dat zijn die gewrichten aan je voeten, en bij ons zal geen mens er ooit aan denken je sokken naar een gewricht te noemen !
Ik vermoed dan ook dat het rompertje ook uit Nederlandse breinen stamt...
Een romp en baby's in één woord ? Dat kan niet voor de Vlaamse geest.

Die romp en die enkels zijn veel te lijfelijk.
Blijkbaar is er dus meer dan een verschil aan nationaliteit tussen de Vlaming en de Nederlander. Onze woordkeuze is niet alleen anders, het is ook de uitdrukking van iets wat diep in ons geworteld is. We verschillen van mentaliteit, van ziel. Laat de taal dan grotendeels gelijk zijn, waar het verschilt, wijst het nogal dikwijls naar een dieper verschil dan zo maar een woordkeuze. Er is een stukje buikgevoel bij. Het woord moet passen bij het geheel voor een Vlaming. Een zin is niet alleen een resem woorden, het is ook een uitdrukking van een gevoel, zelfs als het gaat over wat je aan je voeten trekt.

Maar bij de jeugd is dat verschil steeds kleiner aan het worden. En dat ligt niet aan het Nederlands, maar vooral aan het feit dat we steeds meer vreemde woorden importeren in onze taal, dat we steeds meer afkortingen (TV, GSM...) als woorden gaan gebruiken, en ook aan die absurde taal die ze gebruiken in SMS en Tweets...

Er is een revolutie aan de gang in onze taal.
Misschien is dat goed, misschien is dat slecht... De toekomst zal het wel uitwijzen, maar ik, je weet wel, een van die "oudjes", ik heb er soms wat moeite mee...
rompertjes ! Bah !!!

tot de volgende ?

cultuur uitwisselen...

Ik heb je al verteld dat we nu en dan een bezoek brengen aan een Arabische winkel. Ik zeg Arabisch, omdat ik niet zeker ben van de nationaliteit. Wel van het geloof, deze winkel is duidelijk georiënteerd op Moslims... Er is een halal beenhouwerij, en op heel veel producten lees je naast de gewone uitleg ook: halal...

Wij gaan daar omdat er een deel producten heel lekker zijn, en niet te krijgen in de andere winkels die we frequenteren, en ook een beetje om de sfeer op te snuiven van het exotische.

De mensen zijn er heel beleefd, en heel vriendelijk, zowel de klanten als de mensen die je bedienen. En wij ? Wij snuisteren tussen alle producten, en proberen te achterhalen wat het is, waarvoor het dienst, hoe je dat bereiden zou, en naar wat dat zou smaken. Feit is dat ze veel meer kruiden gebruiken dan wij doen... Dat blijkt uit het feit, dat waar wij zo'n glazen potje kopen met paprika, zij daar een grote plastic-zak vol van kopen... En ik noem paprika, maar je vind er alle mogelijke en onmogelijke kruiden, soms ook met Arabische namen, soms met wat leesbare uitleg er bij, soms alleen een tekst in het Arabisch...

Vorige week zag ik daar, in de omgeving van de kruiden plots twee soorten zakjes liggen, eentje met gedroogde kruiden, en eentje met een soort kristallen. Op de zakken stond een ellenlange uitleg in eentalig Arabisch, en daar bij het woord Aromaten...
Wat zou dat zijn ?
Als je iets wil weten, dan moet je het vragen !
Dus ik met een zakje van beide soorten op zoek naar iemand van het personeel, en uitleg gevraagd... Natuurlijk, waar er anders meestal wel iemand is die Nederlands kan, was het nu in het Frans te doen. En dan nog Frans met een accent...
Maar enfin, om het in het schoon Vlaams te zeggen, we raakten er uit.

Ze verkochten in de winkel ook een soort rolletjes in blinkende aluminiumfolie verpakt, zonder iets er op, en dat zou er bij horen: dat was immers een soort houtskool...

(Linksboven op de foto zie je zo'n houtskoolblokjes !!! en uiterst rechts, dat lijk wel heel fel op die kristallen !!! - de foto is... Indisch ?????)
Je moest zo'n houtskooltje in brand steken, en er dan een snuifje van die (fijngeklopte !!!) kristalletjes op strooien, niet te veel, en geen dikke brokken !!! Monsieur ! En dan kreeg je een heerlijk aroma. hetzelfde met de kruiden, en eigenlijk rook hij het het liefst als hij er beide tegelijk op strooide...

Thuis gekomen, nam ik een stenen potje, haalde een rond schijfje houtskool uit de verpakking... De vlam er eventjes bij... Een fikse rookwolk gedurende enkele seconden, en dan gloeide het kooltje heel mooi en reukloos... (Dus: les 1 steek het houtskooltje niet aan binnen in huis, doe dat gedeelte buiten huis !!!)

Dan eerst eens wat van die kristalletjes gestrooid.... een heerlijk aroma vulde de kamer. Dan even de kruiden: heerlijk en beide samen is ook zeer goed en aangenaam.
Eén zo'n kooltje gloeit een hele tijd, dus kun je ook een hele tijd naar behoefte wat aroma opwekken.

Weer iets geleerd.
En weet je, die houtskool moet fantastich zijn om gewoon houtskool in brand te krijgen, vermoed ik, want dat gloeit meteen ! (Ook al zie je pas de gloed als je er op blaast).

Wij brandden en branden al een hele tijd nu en dan wat van die klassieke wierookstokjes, maar nu hebben we er dus nog iets bij...

Cultuur in aroma's...
djudedju
En ik weet nog niet welke kristallen dat eigenlijk zijn... Ik vermoed een soort hars.

We eten niet alleen heel wat lekkere dingen, we snuiven nu ook letterlijk aan hun cultuur.
Straks ga ik er nog eens eentje doen geuren...

tot de volgende ?

Vliegen

Voilà, nu is de concurrentie losgebroken ook op Zaventem. Nu Ryanair er, en gaan de andere maatschappijen de concurrentie aan met deze goedkope maatschappij.
Deze maatschappij zou vooral goedkoop zijn, doordat al hun werknemers ingeschreven zijn in de Ierse sociale wetgeving, een wetgeving die veel goedkoper is dan de onze en die van onze buren.

Eigenlijk ben ik daar niet gelukkig mee...
Normaliter ben ik gelukkig met concurrentie, omdat dit resulteert in goedkopere prijzen, wat voor de gebruiker interessant is, maar als het gaat over zoiets als vliegen, spoorverkeer, openbaar vervoer, postbedeling en dergelijke, dan huiver ik een beetje...

Huiver, omdat ik vrees dat de concurrentie ten nadele gaat van de veiligheid en van de service.
Vooral besparen op de veiligheid is heel erg ! Want dit kan resulteren in gevaarlijke situaties voor de passagiers en het personeel.
Besparen in veiligheid is niet alleen een kwestie van onderhoud van het materiaal, het kan ook zijn dat men de piloten meer uren doet vliegen, zodat het risico op vermoeidheid en fouten toeneemt, en het gevaar voor allen daardoor toeneemt.

Ook achteruitgang van de service kan erg zijn.
Als ik een citytrip maak naar zeg maar Barcelona, dan heb ik echt niet zo heel veel service nodig, na een paar uur vliegen ben ik al ter plaatse... Maar toch, denk maar aan de toiletten, aan het toekennen van de plaatsen, aan het ingrijpen bij situaties... (Een patiënt wordt onwel, er ontstaat ruzie tussen passagiers, er krijgt iemand een beroerte...) Als je daar geen degelijk en degelijk opgeleid personeel hebt, dan dreigen dergelijke situaties uit de hand te lopen.

Ik ben ooit - in een ver verleden, toen ik nog heel goed te been was- een voettocht gaan maken in Schotland. Bij de terugkeer moesten wij per spoor van Fort Williams naar Glasgow... Op een gegeven moment raakte de trein de heuvels niet op, en begon achteruit te bollen. Groot Brittannië heeft privé uitbaters voor zijn spoorwegnet, en deze kleine routes worden duidelijk stiefmoederlijk bedeeld, en men brengt op deze manier duidelijk de passagiers in gevaar !  Dit mag een bewijs heten van de concurrentie als basis van slechter en gevaarlijker dienstbetoon.

Ik weet niet hoe nu de situatie precies in elkaar zit, maar vroeger was het zo, dat een firma die hier werkte, ook de Belgische wetgeving moest toepassen, dit om concurrentie en concurrentievervalsing tegen te gaan. Als het nog steeds zo is, dan zou Ryanair-België, dus de vliegtuigroutes die België als begin- en eindpunt hebben, ook zijn personeel moeten laten werken volgens de Belgische wetten.

Maar ja... er is al zo veel veranderd, dat dit blijkbaar zo evident niet meer is...
... en als de volgende verkiezing resulteert in wat men nu voorspelt, dan zit het er dik in, dat we zelfs verschillende sociale wetgeving krijgen in Vlaanderen, in Wallonië en wellicht ook nog eens in Brussel... Voor een deel is dat eigenlijk al zo ! Een werkloze wordt niet op dezelfde manier behandeld in Wallonië als in Vlaanderen, de opleidingen die moeten leiden tot weder-tewerkstelling zijn anders georganiseerd en ga zo maar door !

Het wordt er niet eenvoudiger op...
En dus zijn er steeds meer middelen om tussen de mazen van het net door te slippen, in de afgrond !
djudedju

tot de volgende ?

betaalkaart

Heb je het ook gezien? In Zweden is men bezig om  stilaan de mensen te dwingen in de richting van het betalen met een kaart.
Dat zal ongetwijfeld een pak voordelen hebben, zoals onder meer een betere controle op het zwarte circuit... maar het heeft ook heel wat negatieve gevolgen !

Stel dat men dat ook hier meer en meer in de praktijk gaat verplichten...
Heb je dan al eens stilgestaan bij het verenigingsleven ????

Wij, van ziekenzorg, gaan hier rond op de parochie met koeken. De verkoop daarvan moet het mogelijk maken een en ander te doen voor de leden. Een doos koeken kost 6 euro, en een heel pak medewerkers gaat met die koeken de baan op, van huis naar huis. Als de mensen geen cash meer hebben, dan wil dat zeggen dat wij ofwel moeten stoppen met de verkoop van koeken, of wij moeten aan ieder vrijwilliger zo'n bakje kunnen meegeven, waar de kopers dan met hun kaart de 6 euro kunnen overschrijven. Wellicht gaan we dan heel wat meer moeten vragen, om die bakjes te betalen.

Op een feest van Okra en/of Ziekenzorg, spelen ze bingo. De mensen betalen 5 euro voor een kaart. Als er geen cash geld meer is, dan moeten we ook daar beschikken over zo'n bakje...

In het café hebben ze nog een spaarkas, waar de leden maandelijks een bedrag sparen. De vereniging kan een werking verzorgen, dank zij de intrest van de gestorte gelden. De spaarder krijgt op het einde van het jaar zijn geld terug zonder intrest, want die intrest gaat dus naar de werking, bv een sinterklaasfeest... Ook daar moet je dan een bakje hangen... en loopt een deel van de intrest naar de kosten van dat bakje, en de intrest staat al zo laag !

Ik vraag mijn buur, die naar de beenhouwer gaat, of hij voor mij een kilo braadworst wil meebrengen. Als hij er mee thuiskomt, kan ik hem niet betalen... Tenzij we ervan uitgaan dat iedereen over zo'n bakje beschikt !

En last bud not least... Je hebt een heel pak mensen die niet met zo'n kaart kunnen omgaan !
- bejaarden, licht dement of gewoon heel vergeetachtig, die hun code niet kunnen onthouden.
- mensen die moeite hebben met het beheer van hun geld, en die met die kaart geen overzicht hebben van hun uitgaven. (Er zijn er meer dan je denkt ! Ik ken mensen die heel verstandig zijn, maar die de kaart aan de kant hebben gelegd, omdat ze voor zichzelf geen  rekening kunnen bijhouden van de uitgaven... Uitgaven die je pas een tijd later krijgt via bankuittreksels.
-Mensen die gewoon niet in staat zijn om dergelijke dingen te doen. We kennen nu mensen die licht gehandicapt zijn, en waar men per week een som geld ter beschikking stelt, terwijl de normale aankopen door de mensen worden gedaan die de min of meer zelfstandig werkende gehandicapten bij staan... Ook zij hebben geen zicht meer, het geld is niet meer tastbaar.

Kortom, het mag een behoorlijk systeem zijn voor een heel pak mensen, maar het is een extra belasting voor het verenigingsleven en voor wie om een of andere reden moeite heeft met het beheer van zijn geld.

Ik heb nog een bedenking, op een ander vlak ! Wie niet met een gewone betaalkaart werkt, maar met een kredietkaart (VISA en consorten), geven geld uit die er eigenlijk niet is. Er is immers een tijdsverschil tussen het tijdstip van uitgave en het tijdstip van verwerking van de gegevens van de lening. Want in feite is het een soort lening. Maar door dit systeem is er dus voortdurend een deel niet bestaand geld gebruikt, wat uiteindelijk op zich zorgt voor een soort devaluatie, een vermindering van de koopkracht.

Nee, voor mij hoeft het allemaal niet. De voordelen lijken mij niet op te wegen tegen de nadelen op maatschappelijk vlak.

tot de volgende ?

2882° bericht !

Als het klopt begin ik nu aan mijn 2.882° bericht... 't Is niet te geloven !
Laat daar nu nog per ongeluk een paar foutjes in zitten, dan nog blijft het een respectabel aantal blogjes.
Het is ook al een hele tijd dat ik bijna dagelijks achter het klavier van mijn kwampjoeterke zit.
... en dan denk ik: ik ga toch ooit wel een keer zonder inspiratie geraken? Ik ga toch ooit een keer een echte writersblock hebben?, maar tot op heden lijken de teksten er zo maar, bijna vanzelf uit te rollen.
Er is altijd wel iets wat mij op andere dingen doet denken... Je moet eens kijken naar mijn blogs, daar zitten bijna altijd twee denkpistes in. Niet daar ik daar bewust naar toe ga, nee, het gebeurt van zelf. Het is geen bewuste keuze, veel meer kun je het beschouwen als een bewijs van het feit dat ik een nogal warrige geest heb. Het is voor mij heel moeilijk om me bij één verhaal te houden. Ik heb steeds weer de neiging af te dwalen. Ik schrijf iets, en dat doet me denken aan iets anders, en hupsakee, daar ga ik dan... Och, het is altijd wel een beetje verwant aan elkaar, en het lijkt dan ook wel een beetje samen te horen, maar toch...
Je zou me een geestelijke sprinkhaan kunnen noemen, hippend van hot naar her.
Ook in overdrachtelijke zin... Ik heb heel weinig van de noeste mier, en veel meer van de zingende en springende sprinkhaan. Het leven is een heerlijk iets.

Maar leven kun je maar in een gemeenschap, vandaar ook mijn voortdurende zorg over de maatschappij. Ook daar dus weer die ambivalentie, zorg voor de gemeenschap, maar daaronder ligt een beetje: alleen kan ik niet dansen !

Als ik dan al een boodschap zou hebben voor de mensheid, dan is dat: Til er niet zo zwaar aan !
Geniet van wat het leven je biedt. Wees niet jaloers omdat de ander meer heeft, of meer macht heeft, of groter is, of sterker of..of..., nee, leef je eigen leven, zing dans en geniet binnen je eigen mogelijkheden, en deel je vreugde uit. Ik moet al heel veel pijn hebben om mijn medemens er mee lastig te vallen ! Dat helpt de medemens niet, en het helpt mij al helemaal niet ! In tegendeel ! Als ik mijn pijn uitdraag, dan vermindert dat de pijn niet, in tegendeel, het lijkt wel te vermenigvuldigen met de mate van het klagen.
Nee, zwijg over je pijn, en straal vreugde uit, dan krijg je vreugde terug, en dat, dat helpt echt !

Och, ik weet het wel, het lukt me lang niet altijd ! Er zijn een paar zaken in dit leven waar ik me blauw en zwart aan erger ! Ik heb een bloedhekel aan mensen die voortdurend streven naar macht, naar geld, naar invloed, naar over-heersen... Dus erger ik me aan politiek (ik schreef bijna polutiek, omdat ik het zo poluerend vind, zo vervuilend), ik erger me ook aan instellingen binnen religies, in zover die ook al pogen te overheersen, kapitaal te verzamelen... Kortom, ik erger me aan alles waar men het uiteindelijk doel vergeet, om te opteren voor persoonlijke macht en invloed.

Laatst zag ik een foto van de aarde vanuit Mars gezien...
Heb je het ook gezien ?
Nietig hé ?
En op dat nietige stofje, in een van de ontelbare universa om ons heen (Ja, de moderne wetenschap vermoedt steeds meer en meer dat er ontelbare universa naast de onze zijn !), op dat dingetje dat je amper ziet, leven nog veel nietiger ikjes... die zich groter wanen dan al die universa samen...
Ikjes...
van je weet wel: IK ben de grootste
Mij maakt zo'n fotootje nog kleiner dan ik al ben. (Nogal een geluk dat ik dik ben, anders zag je me helemaal niet staan)...
Zie je, lach, dans en grinnik om jezelf.

Dat piepkleine wereldje is voor ons een grote leefwereld, waarin we het mooi kunnen maken, en goed om leven.

Lach het leven toe, en dus ook alles en iedereen die leeft.
Ga ook eens bladeren in foto's in het genre macrografie, waar men een piepklein spinnetje plots omtovert tot een afgrijselijk groot monster... Brrrr ! Maar heb je zo al een foto gezien van je eigen zachte velletje ? Brrrrr, dat is al even erg !
Kijk dus niet te nauw naar de medemens, dan moet je het ook niet doen naar jezelf...
Blijf lachen, straal je vreugde uit, glimlach.

tot de volgende ?

Om mani padme hum

Ik ben een boek uit de reeks "Wereldgeschiedenis" aan het lezen, over het Boeddhisme... Geen makkelijke literatuur, ze zwaaien met een hele boel technische termen om je oren, in het Pali en in het Sanskriet, en soms ook nog eens in andere exotische talen.

Regelmatig moet ik terug naar helemaal achteraan in het boek duiken, om de verklarende woordenlijst te raadplegen. En dan nog... Dan zie ik niet hoe Dharma in de context van wat ik lees overeenkomt met de uitleg van Dharma in de woordenlijst.
Ik ga me dus niet wagen aan uitleg. Je moet zelf maar eens gaan zoeken, misschien ben je wel véél verstandiger dan ik ben. (Veel kans !)

Maar ook de woorden van Boeddha zijn slechts een hele tijd na zijn overlijden genoteerd... Ik geef toe dat men in die tijd gewoon was om zaken van buiten te leren, en oraal door te geven aan de volgende generatie, maar geef toe, hoe meer tijd er over gaat, hoe groter de kans is dat er vervormingen van de oorspronkelijke teksten en ideeën zijn ontstaan, die dan vereeuwigd worden in het geschrevene. Ook in het Boeddhisme hebben we te maken met heel wat vertalingen, en van sommige teksten bestaan alleen nog de vertalingen, de oorspronkelijke tekst is zoek.
Dat lijkt heel sterk op de teksten die men gebruikt in het Christendom, waar ik me al een hele tijd dezelfde bedenkingen over maak.
Minder het geval bij de Islam, want daar is de grondtekst verplicht in de oorspronkelijke taal te lezen, alle vertalingen zijn dus niet "rechtsgeldig".  Maar ook die tekst is niet geschreven door Mohammed zelf...

Ik heb nu al heel wat godsdiensten bekeken, zo mogelijk gelezen... Sommige volledig, andere gedeeltelijk, sommige alleen vanuit studies, andere vanuit de kerken zelf.
En allemaal vind ik ze heel mooi, heel boeiend, en heel goed gefundeerd.
En allemaal vind ik dat je ze eigenlijk best kunt samenvatten in enkele zinnen.
En altijd kom ik weer tot dezelfde samenvatting: Eerbied voor God (soms  gebruikt men Liefde tot God), en je evenmens behandelen zoals je zelf wilt behandeld worden.

Om dat ideaal te bereiken hebben ze allemaal hele rituelen opgericht, waarvan ik soms vermoed dat er heel wat inbreng uit latere tijdstippen stamt. En die rituelen verschillen, maar het doel is dus uiteindelijk gelijk.

Eigenlijk lijkt me dat een bijna ideale situatie, er zijn zoveel soorten, dat er keuze te over is, om voor jezelf uit te maken in welke rituelen jij je het best terugvindt...
En eigenlijk zou dus iedere kerk moeten openstaan voor "de kerken", want het doel is uiteindelijk hetzelfde.

Maar iedere kerk lijkt wel uitgegroeid tot een machtscentrum, in de meeste gevallen zelfs gesplitst in meerdere machtscentra, die elkaar niet gunnen.

Je kunt stellen dat iedere godsdienst des mensen is, en door de mens wordt verdiemeliert, of... dat hoe Goddelijk de oorsprong ook is, de mens het toch weet te verprutsen.
We hebben zelfs godsdiensten zonder God... Neem nu als voorbeeld het Communisme, maar je kunt er nog andere filosofieën zetten... Maar ook daar zien we dat tussen de tekst en de praktijk een leider of een leiding zit, die de macht naar zich toetrekt, en in feite net hetzelfde doet als we zien in die kerken met een of meerdere Goden...

(Er is zelfs een gelijkenis met de manier waarop ons landje nu gesplitst wordt, allemaal maar met één doel: macht voor de regering, en desnoods voor de regeringen...)

Kortom, ons vader had gelijk en heeft nog steeds gelijk ! De wereld wordt geregeerd door de 3 G's ! God, Geld en Gat ... Godsdienst, Macht en seks.

Ik ben op zoek naar een land waar de mens nog mens is, waar geen macht is, geen geld, en waar seks niet gebruikt wordt om macht of aanzien mee te veroveren...maar gewoon een deel is van de Liefde. Maar hoe ik ook zoek... waar men het probeerde bleek het te mislukken omdat de mens blijkbaar niet zonder leiding kan, niet zonder seks als genot kan, en niet zonder aanzien des persoons kan.

Is het echt zo moeilijk om dat te overstijgen, en dat achter zich te laten?
Blijkbaar wel.
Blijkbaar kunnen we niet zonder kerken, zonder macht, zonder politiek, zonder seks en genot omwille van het genot, zonder bezit...
We hebben het van geen vreemden !
Als er ooit een bewijs moet worden geleverd dat we van de apen afstammen, dat is er eentje ! Kijk maar naar de machtsverhoudingen en machtsspelletjes in een groep apen, kijk maar hoe ze elkaars territorium willen veroveren...
We hangen dus nog steeds heel erg vast aan het dier in ons...
Hoezeer we ons ook beroemen op onze kunst in het denken.
djudedju


tot de volgende ?