Nieuw !

English: Original source file of the “About VirtualBox” window of VirtualBox 1.5.6_OSE. Deutsch: Original-Quelldatei des „Über VirtualBox“-Fensters von VirtualBox 1.5.6_OSE. (Photo credit: Wikipedia)

Gisterenavond heb ik de nieuwste versie van Ubuntu geïnstalleerd op mijn PC... Dat is nu nr 12.10...  Ik ben eens in mijn kast gedoken, en vond er nog een schijfje met versie 6.4... Met andere woorden, ik ben al zo'n zes jaar aan het werk met Ubuntu, met een kleine onderbreking waar ik eventjes met Mint heb gewerkt.

Een perfecte oplossing zal er wellicht niet bestaan, maar ik ben toch heel blij met mijn overstap naar Ubuntu. Als ik zeg dat een perfect Operating System niet bestaat, dan meen ik dat ook. Ik ben weggelopen van Windows wegens de vele storingen, virussen en dergelijke, ik heb al enkele keren bij een vriend zitten kijken en werken met Apple, en zelf werk ik dus met Linux, meer speciaal Ubuntu.

In ieder systeem zijn er wel bepaalde zaken die je met een ander systeem niet of niet zo vlot kunt doen, en bij ieder systeem zijn er dingen waar je dan net héél erg sterk in bent.

Ik hoor de de nieuwere versies van Windows wat beter zijn toegerust dan vroeger, en dat je er niet zo verschrikkelijk veel meer te lijden hebt onder pannes, maar van de allernieuwste die op komst is, hoor ik dan net weer heel wat mindere berichten... De ommezwaai in de manier van werken ligt nogal onder vuur. Bij Apple is alles steeds weer te betalen, en men vertrekt al met een duur systeem. Bij Windows kun je in principe ongeveer toekomen met het aankopen van het Operating System Windows, en vind je wel voor bijna alles freeware, programma's die je zo gratis kunt downloaden van het net.

Bij Ubuntu en Linux in het algemeen is in principe alles gratis. Maar wat meer is, bij Linux ken je de broncode, en wie daartoe bekwaam is, kan dus zelf wijzigingen doorvoeren in zijn eigen programma. Bij de anderen is dat niet toegelaten, en weet je bijna zeker dat je moeilijkheden krijgt. (Je weet immers de broncode niet, en het is bovendien verboden) Voor mij heeft die mogelijkheid weinig belang, want dat gaat mijn kennis ver te boven.

Waarom ik dan zo'n Ubuntu-fan ben?
Heel simpel: ik vind dat het internet niet alleen een zaak moet zijn van het rijke westen en/of van de mensen die dure programma's kunnen betalen. Ik vind dat het Internet een openbaar bezit moet zijn, en dus gratis ter beschikking moet staan van iedereen. Dat wil zeggen dat men moet streven naar betaalbare computersystemen, en dat de software vrij beschikbaar moet zijn voor iedereen. Ubuntu beantwoordt aan die norm. En tot mijn grote vreugde krijgen wij de laatste tijd steeds meer en meer goedkope computers op de markt. Nog niet goedkoop genoeg, maar we zijn op de goede weg.

Mint is een afgeleide van Ubuntu, maar vergde meer van de hardware, en ik ben er noodgedwongen weer van afgestapt toen bleek dat mijn oude PC niet zwaar genoeg was om dat OS te draaien. Ondertussen is Ubuntu  weer mijn vaste stek, en ken ik het systeem door en door. (Nu ja, ik ben niet een van die computer-genieën, ik kan er alles mee doen wat ik wil doen en wat ik nodig heb).

Voor wie wat van alle zaken in één keer wil proeven, je kunt Virtual Box installeren, en daar kun je dan vanuit je vertrouwde Windows bijvoorbeeld Ubuntu op installeren... je kunt dan heen en weer wippen van het ene systeem naar het andere. Dat is een goede manier om kennis te maken met andere O.S. dan de wat je gewoon bent. Maar voor mij is dat geen optimale oplossing. Eens je gewoon bent aan een bepaald systeem, werk je daar ook het vlotst mee. Dat is wellicht de reden dat wie bij Windows zit, daar bij blijft, ook al heeft hij regelmatig te maken met diverse moeilijkheden. De mens is nu eenmaal een gewoontedier...

Veel mensen denken nu dat Windows 8, met zijn totaal ander systeem wel eens de deur zou kunnen open zetten voor een massale overstap naar Ubuntu, die een zeer makkelijke overstap heeft, makkelijker dan wat de overstap van een oudere versie van Windows naar Windows 8 zou zijn... Ze doen maar. Ik ben voorstander van de persoonlijke vrijheid in deze dingen, en vooral... een verdediger van de openheid en de bereikbaarheid van welk systeem dan ook, voor iedereen. Meer niet.

In dat opzicht is het misschien ook goed eens te wijzen op het systeem van Google, namelijk Chrome Operating System. Dit is ook een open systeem, maar zit niet onder het systeem Linux. Het is een totaal ander systeem, die om zo te zeggen volledig draait in the clouds... Dat is een term die aanduidt dat je eigenlijk werkt in een systeem buiten je eigen computer, je werkt "in de wolken", ergens op een ver weg systeem.... Dat betekent dat je eigenlijk omzeggens geen harde schijf meer nodig hebt (alleen de ruimte voor je Operating System ). Het nadeel is dat je er niets kunt mee doen als je geen bereik hebt met Internet.

Kortom, er zijn mogelijkheden zat, en er zijn naast wat ik noemde nog enkele ander systemen. Je moet maar eens Googlen op OS...

Wat ik je eigenlijk wil vertellen is heel simpel: je hoeft je echt niet verplicht te voelen aan een of ander systeem, omdat men dat op je computer had geïnstalleerd op het moment dat je het ding kocht ! Ben je niet tevreden, stap over !

Vrijheid, blijheid, ook op je eigen computer !
En och ja, bij Ubuntu kun je beroep doen op vrijwilligers die het systeem voor u komen installeren, en die je er ook nog uitleg bij geven... Je moet maar eens zoeken op Ubuntu...

tot de volgende ?

nr 2.443

Image via CrunchBase

Bij het opstarten van mijn blog, zag ik tot mijn verbazing dat ik reeds 2443 blogjes heb gepubliceerd. Ik heb er niet zoveel geschreven, er zullen er wel een paar tiental zijn die ik gewoon als link naar een ander artikel heb ingebracht (en een paar van die linken bleken en blijken niet te werken !)
Maar hoe dan ook, het is dus al een dikke 6 jaar dat ik bijna dagelijks zit te bloggen.
Ik schreef volgens hetzelfde statistiekje 46.947 pagina's bijeen... Dat zullen er in de praktijk heel wat minder zijn, want ik moet weer wijzen op het bovenstaande, maar ook op het feit dat een blad waar twee woorden op staan ook als een pagina zal genoteerd zijn...Maar toch, zelfs als het er maar de helft zouden zijn, dan nog zijn het er meer dan 23.000 !

Ik heb geen hoed, anders zou ik hem afnemen voor mijn eigen zichzelven...

Slechts heel zelden kijk ik eens achteruit, en blader ik eens door mijn oude blogs... Maar als ik het doe, dan stel ik vast dat het nog steeds leesbaar is.  Eénmaal, nog niet zo lang geleden, was ik iets aan het opzoeken, via Google, in alle bronnen... Ik kwam op een tekst terecht, die ik begon te lezen, helemaal uit las, en tot de bevinding kwam dat er blijkbaar nog iemand was die over Ubuntu dacht, wat ik er ook over dacht... Dan zag ik plots dat het een van mijn eigen blogs was.
Stom hé !
Maar eerlijk, ik had het eerst niet door. Het was dan ook een blog van een hele tijd terug. Maar toch, ik had het moeten herkennen, vind ik...

Maar eigenlijk is die ondervinding niet helemaal nieuw voor mij. Indertijd maakte ik heel veel tekeningen, (nog steeds), maar ik hield die nooit bij. Ze werden bijna altijd meegegeven met het oud papier. Tot ik op een keer in een lade enkele van die oude krabbels tegenkwam, en verbaasd vaststelde dat ze helemaal niet slecht waren, en dat het eigenlijk maar goed was dat ze bewaard bleven. Sindsdien hou ik mijn schetsen en krabbeltjes allemaal bij, al is het maar als bron van inspiratie. Ik ben nu bezig in de academie al een tweede beeld te maken op basis van die tekeningen van indertijd...

Ik ga dus ook eens moeten bewust gaan lezen in mijn oude blogs... Wie weet doe ik, net als met die tekeningen, wel weer inspiratie op.

Misschien meld ik dan dat jullie echt eens moeten de blog van 32 septober 2008 moeten herlezen... Omdat ik toen al duidelijk wees op bepaalde zaken, die ik nu moet herhalen of zoiet...

Of misschien moeten jullie het eens doen, en kunnen jullie mij wijzen hoezeer ik veranderd ben in mijn mening, in de loop van al die blogs. Want dat zal ongetwijfeld ook het geval zijn. Je moet eens lezen hoe kort en voorzichtig ik was in mijn eerste blogjes... Niet te doen.

Zo heel veel lezers heb ik niet, maar wel een deel vaste klanten er onder. Als ik achteruitkijk, dan denk ik dat ik momenteel gemiddeld zo'n dertig lezers per dag haal. Dit is geen groot cijfer, maar eigenlijk vind ik het verbazend dat het er zo veel zijn. Ik schrijf immers geen literatuureluurderij, ik durf al eens de draak steken, ik durf al eens zagen, ik durf al eens tegen zere schenen stampen, ik durf al eens te scherp de waarheid te zeggen, ik durf al eens dingen te schrijven waar lezers het helemaal niet mee eens zijn, kortom, ik schrijf eigenlijk niet echt voor de lezer...  Ik denk eerlijk gezegd, dat ik in heel veel gevallen dingen van me af schrijf. Dingen die ik wel eens zou willen zeggen, maar dan zou ik wellicht ruzie maken met een mens waar ik vriend mee ben, en vriend mee wil blijven...
Dus til niet te zwaar aan al mijn gallige uitlatingen, let niet te veel op mijn knorrige oudemannenpraat, neem het maar van waar het komt, en weet dat ik het zelfs niet eens allemaal echt meen, maar soms echt wil uitdagen...
Kortom, het verwondert mij dat u er nog steeds bent, hooggeachte lezer(es) !
En uw aanwezigheid maakt dat ik me in al mijn overpeinzingen, zagerijen, uitdagingen en dies meer, niet zo helemaal alleen voel, ook al zit ik hier helemaal alleen achter het klavier van mijn PC...
Ik ga je voor vandaag niet langer pesten, niet langer doen lezen in die malle teksten... Kom morgen maar terug, wie weet doe ik dan wat meer mijn best om U (let op de hoofdletter) ter wille te zijn...

Hoogachtend

enne... tot de volgende ?

Dokter Griepspuit

Bahasa Indonesia: Tim Dokter Pusdiklat Depdiknas (Photo credit: Wikipedia)

Nu pas zie ik hoe ik kort genoteerd had dat we om onze griepspuit moesten... De brave dokter heeft een heel andere naam, die helemaal niets dokterachtig heeft, hij noemt gewoon Devos...

Maar ik vind het wel leuk, dokter Griepspuit... De eerste preventieve doktersnaam in plaats van de curatieve namen.

We zijn dus om ons inspuitingen geweest, Anny en ik. Ik heb hem gezegd dat het de laatste keer was, als we weer een valling kregen van die spuit. Hij repliceerde dat het een spuit was tegen de griep, niet tegen verkoudheden. Waarop ik weer: dat wil niet zeggen dat je ons daarom een verkoudheid moet inspuiten hé !... Dokter Griepspuit: "Ssst, dat mogen ze niet weten!"

Toen hij de eerste keer op visite kwam, wist hij niet goed hoe hij moest reageren op mijn soms stekelige humor. Nu is hij mij gewoon, en krijg ik lik op stuk. Heerlijk zo'n dokter ! Ik hou niet van die dokters die "medelijden" hebben, en die voortdurend willen troosten, en je daarbij nog veel zieker maken dan je al waart. Nee, geef mij maar een dokter die kan lachen, die je doet lachen, zodat je je leed een beetje naar achter kunt schuiven.

Zelfs mijn apotheker kent mij nu al op een prik, en reageert al even spits als dokter Griepspuit. Ik vind dat heerlijk ! Ik hou nu eenmaal niet van die compassieuze (van compassie) blikken, en dat schijnbare meevoelen... Ik kan het ook niet naar anderen toe. Ik denk dat ik dat mee heb van ons moeder, die zei ons altijd: "Harde dokters maken zachte wonden", en dan wreef ze heel hard met het washandje met veel zeep er op in de wonde die wij gevallen hadden. Mijn jongste zus is daar nog steeds een beetje het slachtoffer van. In haar knie zitten wellicht nog steeds as-deeltjes, die er door ons moeder liefderijk ingewreven zijn, "om het te zuiveren"...

Ons moeder had wel medeleven, maar dat toonde ze nooit, dat was een teken van zwakheid. Je moet hard zijn om het leven aan te kunnen. Dat is mij meegegeven met de paplepel. Het ging zelfs wat te ver, zo ver, dat ik niet ziek wilde zijn. Ook al had ik koorts en hoestte ik hartverscheurend. En toen de dokter ooit had gezegd "Zolang hij kan eten, is het goed", at ik zelfs met hoge koorts... Mijn lichaam reageerde daar zelfs op !

Als ik nu vaststel dat ik voortdurend zou kunnen eten, dat ik voortdurend een hongergevoel heb, dan weet ik dat ik al de ziektekiemen in mijn lijf heb, en dat ik binnen een paar dagen met een serieuze valling zit.

Andere mensen gaan net minder eten als ze ziek worden, ik meer. Het zit er in gebakken.

Als ik iemand zie, die toegeeft aan zijn kwaal, die "zijn oren laat hangen", die niet meer vecht, dan voel ik ergens boosheid in plaats van medeleven. Dat "je moet vechten", dat is mijn levensspreuk. Ik ben zo, dus moet iedereen zo zijn.

Ik weet wel dat het niet zo is, dat er mensen zijn die dat medelijden nodig hebben om zich mee op te peppen, maar ik kan het hen niet geven, het is sterker dan mezelf.

Ik wil wel helpen, maar dan door hen moed te geven, niet door medelijden.
Ze moeten zelf vechten.

En eigenlijk lijkt het er op dat ik een beetje gelijk heb ! Wie niet meer vecht, zal eerder ten onder gaan dan hij die vecht.

Die humor bij ziekte is daar wellicht een onderdeel van. En dat ik geen medelijdende dokter wil, dat is wellicht een stuk zelfverdediging, ik wil niet in iemands anders ogen kunnen lezen hoe ziek ik wel ben. Ik wil blijven vechten, en medelijden, dat ondergraaft die vechtlust.

Misschien is het ook niet de goede manier, maar het is de manier die ik ken, waar ik me goed bij voel, en die me aangeleerd werd. Ik ben als kind diverse keren zwaar ziek geweest, op sterven na dood... En wellicht komt dat vechten ook daardoor.

Er zit ook een nadeel aan vast... Als ik eigenlijk op ziekenbezoek zou moeten gaan bij heel zwaar zieke mensen, dan kan ik dat niet. Dan durf ik dat niet. Wellicht ben ik bang dat ik dan uit mijn rol zou vallen, dat ik toch zou toegeven aan dat medelijden, dat ik mijn eigen zo zorgvuldig opgebouwde stelling zou ondergraven... Mijn fortificaties durf ik niet stuk laten gaan, uit schrik dat ik ook voor mezelf die stelling niet zou kunnen behouden.

Mijn sterkte is dus eigenlijk ook mijn zwakte. Ik weet dat, maar ik hou er toch aan vast, met alles wat ik heb. Het heeft me altijd geholpen, ik wil die hulp niet kwijt.

Ik ben gek

tot de volgende ?

een euro is geen euro

English: Fruit bowl - containing pomegranate, pears, apples, bananas, an orange and a guyava (Photo credit: Wikipedia)

Sinds ik, noodgedwongen thuis zit, ga ik mee met Anny om boodschappen. En al in de week het pak publiciteit hier toekomt, dan ben ik de man die daar doorheen bladert, en wel eens naar de talrijke bonnen kijk.

Voor één zaak ben ik ook de eerste aankoper. Normaliter trek ik mij van die dingen niet zo veel aan, maar fruit, dat is mijn ding. Anny eet veel minder fruit dan ik, en dus heb ik daar volmacht... Nu ja, ik krijg gewoonlijk de boodschap mee: "Geen appels, er liggen er nog 6, en er ligt nog een ananas ook..." of iets in die zin. Want dat is dan weer wijsheid die ik niet bezit. Ik haal namelijk niet zelf mijn fruit uit de koelkast, dat doet Anny. De keuken (en dus ook de koelkast) dat is haar terrein.

Maar dit alles heeft voor gevolg dat ik ook op de prijs van die dingen begin te letten. En dat een appel in de ene winkel veel beterkoop is dan in de andere winkel, zelfs al is het dezelfde soort. En dat de prijs niets met de smaak te maken heeft, want soms is de goedkoopste ook nog eens de beste.

We rijden niet zo vaak naar Ronse, maar voor het fruit zouden we gerust eens meer kunnen en mogen gaan ! Daar is een bazaar die uitgebaat wordt door moslims, een echte bazaar, waar je van alles en nog wat kunt vinden en kopen. Ook fruit. En dat fruit is daar stukken goedkoper dan in de andere winkels, en over het algemeen is het nog veel beter van kwaliteit ook !

Sinds ik dat heb ontdekt, eet ik hier fruitsoorten die ik voorheen nooit of heel zelden aankocht, gewoon omdat ik ze te duur vond. Nu vind ik het normaal lekker rijpe granaatappels te eten, kakis, en cactusvruchten (twee keer zo groot en veel lekkerderderder), en noem maar op.

Iedere keer weer vraag ik me af, waar halen die mannen dat, en hoe komt het dat het hier zo goedkoop is?

Ik heb er geen antwoord op. Misschien bestaat er in de fruithandel ook een soort van broederschap der moslim-fruitverkopers ? Eerlijk gezegd, ik trek het mij niet echt aan. Ze verkopen er heel lekker fruit, en dat is de reden waarom ik daar ga. We brengen er dan ook van die lekkere platte broden mee, en gedroogd fruit en noten, ook al veel beterkoop !

Ik wijs soms aan Anny de stand van de beenhouwer, die halalvlees verkoopt in een beenhouwerij zoals wij die hier al jaren niet meer zien. Hele massa's bloederig vlees in de toonbank, niet van die potjes met liflafjes met allerlei soorten van pastei en smeerbare dingen, nee, lappen vlees, hele schapenbouten en dergelijke dingen. Anny gaat er nooit kijken. Ik zou het wel doen. Misschien is het vlees daar ook nog wel lekkerder, authentieker dan bij onze beenhouwer? Er is zelfs een visboer, maar vis is al helemaal een brug te ver voor Anny, die alleen nu en dan vis eet, omdat ik er om vraag en zaag...

Ik zou die dingen wel kopen, proberen, prijs vergelijken...
Of dat nu halal geslacht is of niet... Ik kom uit de tijd dat de dieren nog niet verdoofd werden, dat iedere slachting halal was, ook al hield men niet het beest in de richting van Mekka (of doen ze dat ook niet?).
En in een ver verleden hield ik kippen en konijnen voor de slacht. Ik deed ze zelf dood, en trok ze zelf de pels uit. Ik deed het wel na een fikse klap in de nek van het konijn, zo dat het beest groggy de dood in ging... Een soort verdoving avant la lettre...
En toen ik kind was, was ik haast ieder jaar er bij toen men bij mijn vriend, de boerenzoon, een varken keelde. Het beest werd het hok uit gesleurd, kreeg met een moker (een zware hamer) een fikse klap op de schedel, en in die half groggy-toestand werd hij de keel afgestoken. Het bloed werd netjes opgevangen, en wie van dienst was, moest in het bloed roeren om het niet te laten klonteren. Er werd een snede brood in gelegd om dat klonteren nog beter tegen te gaan. Want dat bloed mocht niet verloren gaan, dat was voor de bloedworsten...

Ik wil maar zeggen dat slachten voor ons, in die tijd, een heel normaal iets was. We beulden niet met de dieren, maar als het tijd was, dan werden ze geslacht.

Ik heb mijn zoons leren konijnen dood doen, hen geleerd hoe ze dat moesten doen op een manier dat het konijn zo weinig mogelijk leed, hen geleerd hoe ze de pels moesten aftrekken... "Pa, ik doe dat niet graag!" "Manneke, het zou mij spijten moest je dat wel graag doen !"... Maar toch leerde ik het hen, want ik kom ook uit een tijd waarin zelf doen en zelf kunnen heel belangrijk was (en is)...

Bij onze Bart gaan de beesten dood van ouderdom... Slachten is iets uit een ver verleden. Dat is goed, maar toch vind ik het belangrijk dat hij het kan, dat ik het hem leerde... Wie weet welke tijden er nog komen. Misschien zal het ooit nog nodig zijn terug al dat medegevoel voor de dieren in de kleerkast te laten zitten, en weer konijnen te kweken. Voor de tafel. Om eten te hebben... (Ik hoop van niet)

Ach, ik wijk weer af... Ik had het over de prijzen der dingen in de winkel...
Hoe ik met mijn euro in de ene winkel veel meer kan dan in de andere.
Een euro lijkt in de ene winkel veel meer waard dan in de andere.
Wij zoeken dan ook naar de goedkoopste winkel en naar de lekkerste dingen, en liefst combineren we die twee... Lekker fruit die dan ook nog eens goedkoop is...
... en het moet me van het hart, de winkelbedienden daar, allemaal vreemdelingen, allemaal wellicht moslim, zijn uiterst beleefd en heel vriendelijk. Als ik daar vraag of hij de beste watermeloen er uit kan halen, dan gaat de jongeman, meloen per meloen vastnemen, er op kloppen, luisteren, ruikt er aan, en geeft me dan een watermeloen mee zoals ik nog zelden at...
In de Colruyt en de Delhaize doen ze dat niet voor mij...
en ze zijn nog duurder ook

tot de volgende ?

Democratie ?

English: GSM Fantasy, picture taken in Belgium Français : GSM fantaisie, photo prise en Belgique (Photo credit: Wikipedia)(een democratische stok om mee te slaan???)

In heel wat gemeenten van ons land wordt de partij die de verkiezingen heeft gewonnen, buiten spel gezet.
Dit wordt dan het democratische spel genoemd: als men een meerderheid kan vormen met anderen dan de grootste partij, dan is dat een meerderheid en dus uiteindelijk ook de wil van het volk...

Het volk echter, ziet dat anders! Naar hun gevoel is er een winnaar, de partij die met het grootste aantal stemmen lopen gaat... De anderen zijn de facto verliezers, ook al zouden ze zelfs wat winst geboekt hebben, ze zijn minder dan de grootste, en daar, bij die grootste, daar hoort men de meerderheid te zien, de burgemeesterssjerp te vinden !

Ik heb al gezegd dat ik niets democratisch meer vind in het huidig systeem, maar met dit systeem schoppen ze het laatste beetje democratie-gevoel van onder de voeten van de gewone mens weg. Ze doen maar ! Alles wat kan leiden naar een echte democratie of tot een afbouw van het huidige systeem van partij-dictatuur is mij welgekomen.

Ik geloof dat wij nu voor het eerst in een tijd komen, waar de echte democratie praktisch mogelijk kan worden uitgevoerd. De echte democratie is immers dat iedere burger van het land zijn zeg kan hebben, zijn mening kan uitdrukken, zijn ja of neen kan geven... Niet zoals in de tijd van de oude Grieken, die een democratisch systeem hadden voor alleen de mensen die vrij waren en niet voor de slaven, maar voor iedere burger in het land !

Waarom ik denk dat we nu in een tijd komen waar de echte democratie voor het eerst echt mogelijk is, heeft te maken met het feit dat welhaast iedereen beschikt over de moderne multimedia. Welhaast iedereen heeft GSM en/of smartphone en/of tablet en/of laptop of PC....

Deze media laten de burger toe om op een eenvoudige manier hun mening te geven, en rechtstreeks invloed uit te oefenen op het beleid van dit land. Natuurlijk moet men dit systeem beveiligen, maar de nieuwe identiteitskaart lijkt mij daartoe voldoende opening te bieden.

Kortom, als men vandaag de dag nog steeds niet naar dit middel grijpt, dan is dit op zich al een duidelijke blijk van onwil, en van wanhopig vasthouden aan de macht.

Ik zou kunnen aannemen dat men een dergelijk systeem eerst moet op poten zetten, testen, uitgebreid testen, maar dat men er gewoon niet naar kijkt, niets doet, dat is een duidelijke blijk van ondemocratisch gedrag van hen die zogezegd de democratie vertegenwoordigen in dit land.

Ik ga niet weer zeggen dat ik nu niet meer over de politiek en de politici ga zwammen, maar in ieder geval meen ik dat ik nu een oplossing heb gegeven om naar echte democratie te groeien. Als ik verder nog wel eens over de politiek wil schrijven, dan zal dat gewoon een aanklacht te meer zijn.

KOEKEN

Morgen ga ik, als alles goed is, weer de jaarlijkse koekenverkoop gaan doen voor ziekenzorg. Hopelijk regent het niet te veel ! Het is al niet leuk om van huis naar huis te gaan aanbellen en koeken te verkopen. Alhoewel... soms kom je in een huis terecht, waar je niet alleen koeken verkoopt, maar ook een goede babbel hebt, en heel soms, waar je mensen ontmoet die iets kunnen bijdragen aan de werking van ons Ziekenzorg.

Ik ga de tocht doen, samen met Maria, de vrouw van Lambert. Heel de keirestraat, de hoek, en het klokkeveld... Dat zijn een pak huizen. En voor heel veel huizen sta je voor een gesloten deur... In feite zou men de tocht moeten houden 's avonds, maar dan is het donker, je stoort de mensen bij het TV-kijken, bent dan niet welkom... In het donker zijn de mensen wantrouwiger, en doen zo vlug de deur niet open. Dan toch maar tijdens de dag, en weten dat er een deel mensen niet thuis zijn...
De ideale oplossing is er niet echt. Ik denk dat het misschien beter zou zijn, die verkoop te organiseren in de zomertijd, begin september, als het nog 's avonds klaar is, warm is, en de mensen minder vlug de deur gesloten houden voor het donker... Maar dan zit je in een maand die voor heel veel mensen een dure maand is, met de aankoop van het schoolgerief voor de kinderen... Het is altijd wel wat...

Hoe dan ook, morgen de baan op, met een auto vol dozen koeken...

tot de volgende ?

Herfstluchten

Statue of Albrecht Rodenbach in the De Coninckplein in Roeselare, Belgium, unveiled in 1909 (Photo credit: Wikipedia)

..."...Onder een wolkenzwangere hemel ijlt wanhopig een vlucht voorbij, Oh Wanhoop ! ...."

Veel fans van Albrecht Rodenbach zijn er niet meer, maar toch een lijntje uit zijn "Sneyssens"...

Die wolkenzwangere hemel en die wanhoop doen het voor mij... Door het raam zie ik de grijze regenzwangere wolkenflarden voorbij ijlen in de felle wind... Zo'n weer maakt mij depressief, en wanhoop en depressie liggen heel dicht bij elkaar.

Ik hou van licht, van zon, van heldere beelden met inktzwarte schaduwen en hel licht...

Waar is al dat licht van de zomer naar toe ? Ik mis het ieder jaar meer en meer....

Heb je het ook gelezen? De Britse wetenschappers hebben vastgesteld dat de globale opwarming van de aarde al een zestal jaren geleden gestopt is. Er is op zijn minst een pauze in het gebeuren, en misschien is het wel helemaal gedaan.

Ik snap het niet meer. Nu ik eindelijk wat het idee begon te aanvaarden, de tekenen meende te herkennen, nu is het er niet meer. Of is dat ook maar de zoveelste theorie ? Is dat ook weer één van de vele theorieën die men ons, dwaze mensen, wil opsolferen?

Onlangs las ik nog over insecten die hier plots gekomen zijn, van uit warmere streken naar hier verhuist, met pak en zak, om zich hier in deze warmere streken te vestigen, en nu blijkt dat we die beestjes eigenlijk moeten gaan uitleggen dat ze te vroeg op de trein der waanzin zijn gesprongen...

Voor mij allemaal niet gelaten, in tegendeel, sommige aspecten van die global warming waren op zijn minst verontrustend... Denk maar aan de stijgende zeespiegel.

Maar ik weet niet of we nu al dan niet deze nieuwe "feiten" moeten geloven, ik weet ook niet wat ze betekenen voor ons leven, hier, nu en morgen. De wereld is een stukje opgewarmd. Maar dat is tot stilstand gekomen. Wat betekent dit ? Dat we het weer van de laatste jaren mogen gaan beschouwen als normaal?  Dat we heel natte koude voorjaren normaal moeten vinden? En late zomerdagen? En koude winters ?... Of waren dit maar blijken van een wisselvallig weer in ons nog steeds gematigd zeeklimaat?

Is er daadwerkelijk iets wat veranderd is?  Of maken die enkele tienden van een graad niets uit?

Wat mij echter het meest ongerust maakt, is het feit dat de mensheid dit feit zou kunnen beschouwen als een bewijs dat het nog niet zo slecht is gesteld met de wereld, en dat we best nog wat meer kunnen en mogen vervuilen...

De wereld is al genoeg vervuild.
Met of zonder global warming...
Ik wil de leeuwerik terug, en oorden van stilte in mijn eigen land en in mijn eigen Vlaanderen en in mijn eigen dorp...

Ik herinner me de tijd dat er in de straat waar ik woonde twee auto's waren... Auto's die pas na heel veel moeite en de wind van achter 100 km per uur haalden. Hebben wij zoveel gewonnen aan het feit dat de auto van nu rapper kan? Hadden we niet beter geïnvesteerd in auto's die minder vervuilend waren en veiliger ?

 Met de laatste treinstaking zagen we plots dat carpooling wel degelijk kan ! Waarom dat niet verder zetten? Toen ik laatst in het schoolbusje van Boom naar huis kwam rijden, zag ik dat je bijna geen wagens ziet waar meer dan de chauffeur in zit...

Iets doen aan het milieu is echt niet zo verschrikkelijk moeilijk ! Alleen, we moeten het zelf doen, zelf willen.

Mochten al die zondagse wielerterroristen in de week eens met de fiets naar het werk rijden?

Mochten alle mensen eens al die verpakkingen gaan weigeren.

Mochten alle mensen eens stoppen met zelf zwerfvuil te produceren.

mochten...
mochten...

djudedju

tot de volgende ?

The Day after

English: Vlaams Belang election poster in Uccle, Brussels, Belgium for the Belgian general election 2010 (Photo credit: Wikipedia) (het was blijkbaar te veel ? )

De verkiezingen zijn voorbij.
De ontnuchtering zal wel volgen.
Ik zag op TV vanmorgen dat de overwinning van NVA er in feite geen is... de totaal cijfers zijn niet hoger dan bij de nationale verkiezing. Op gemeentelijk vlak lijkt dit echter wel een aardverschuiving.
Ik verwonder me alleen maar...
Zijn er dan zoveel mensen die niet de moeite hebben genomen om op de website van NVA te gaan lezen waar deze partij voor staat? Want als je de cijfers ziet, dan moeten ze ook veel stemmen van werknemers en gepensioneerden en werklozen hebben gekregen. Allemaal mensen die tegen zichzelf stemmen... Te Gek !

Mij bekommert de verrechtsing van Vlaanderen! Sommigen vinden een troost in de nederlaag van het Vlaams Belang, maar de vervanging door Nieuwe Vlaamse Alliantie lijkt mij echt niet veel beter ! Bart heeft, sorry, had, een vriend die nu op NVA lijst te zien was...  Dat dit nu niet echt meer onder de noemer vriend staat, is te danken aan het extreme racisme van de man in casu... Een extremisme die weliswaar niet officieel gepredikt wordt door NVA, maar wel door zijn manitou's...

Ach, we gaan het wellicht allemaal wel overleven... Maar als men ooit echt zou willen overgaan tot een echte splitsing van ons landje, dan zou mij dat meer dan spijten ! Ik ben Vlaming, in hart en nieren, maar ik ben ook Belg. En je moet alleen maar eens kijken naar het volk bij het wereldkampioenschap waar een Waal plots geen Waal meer is, maar een Belg, een volksgenoot...

Hopelijk denken de mensen ook daar tijdig aan...

... en ik kan alleen maar hopen, lezen, bidden dat we tijdig naar een echt Europa gaan, dat we tijdig het systeem van de particratie  achter ons laten, dat we... ach, zo veel dingen die ik nog nog te wensen heb voor het mensDOM...

Lange tijd heb ik geloofd dat ons kiessysteem nog niet zo slecht was... Tot ik van dichtbij het gemis aan democratie heb vastgesteld, dat ik de dictatuur van de leiding der partijen heb geproefd... Dan is mijn euro gevallen, dan heb ik gekeken of dat in in alle partijen zo was... en tot mijn spijt is het zo. Is het zelfs geen familie meer van democratie... En de laatste tijd, als je goed luistert naar de verklaringen van die politieke "(mis)leiders", dan verbergen ze dit zelfs niet echt meer.

Ik kan in dit systeem niet meer meegaan, en ik hoop dat op de duur de meerderheid der mensen dit zal inzien, en dat we evolueren tot of een echte democratie, of tot een beleid van technocraten... Liefst met een inbreng van ECHTE kiezers.

Maar ik herhaal, wat mij het meest verontrust is de extreme verrechtsing, en het populisme.

om nog maar eens een citaat aan te halen:
"Er zijn twee soorten politici: zij die hun taal gebruiken om hun gedachten te verbergen en zij die die hun taal gebruiken om te verbergen dat zij geen gedachten hebben"  J. Greshoff ... En wat moeten we dan vertellen van diegenen die dat in het latijn doen?...


Gedenk, Oh Mens !, dat gij van stof en as zijt, welke ook de kleur van je huid is.

tot de volgende ?