Dokter Griepspuit

Bahasa Indonesia: Tim Dokter Pusdiklat Depdiknas (Photo credit: Wikipedia)

Nu pas zie ik hoe ik kort genoteerd had dat we om onze griepspuit moesten... De brave dokter heeft een heel andere naam, die helemaal niets dokterachtig heeft, hij noemt gewoon Devos...

Maar ik vind het wel leuk, dokter Griepspuit... De eerste preventieve doktersnaam in plaats van de curatieve namen.

We zijn dus om ons inspuitingen geweest, Anny en ik. Ik heb hem gezegd dat het de laatste keer was, als we weer een valling kregen van die spuit. Hij repliceerde dat het een spuit was tegen de griep, niet tegen verkoudheden. Waarop ik weer: dat wil niet zeggen dat je ons daarom een verkoudheid moet inspuiten hé !... Dokter Griepspuit: "Ssst, dat mogen ze niet weten!"

Toen hij de eerste keer op visite kwam, wist hij niet goed hoe hij moest reageren op mijn soms stekelige humor. Nu is hij mij gewoon, en krijg ik lik op stuk. Heerlijk zo'n dokter ! Ik hou niet van die dokters die "medelijden" hebben, en die voortdurend willen troosten, en je daarbij nog veel zieker maken dan je al waart. Nee, geef mij maar een dokter die kan lachen, die je doet lachen, zodat je je leed een beetje naar achter kunt schuiven.

Zelfs mijn apotheker kent mij nu al op een prik, en reageert al even spits als dokter Griepspuit. Ik vind dat heerlijk ! Ik hou nu eenmaal niet van die compassieuze (van compassie) blikken, en dat schijnbare meevoelen... Ik kan het ook niet naar anderen toe. Ik denk dat ik dat mee heb van ons moeder, die zei ons altijd: "Harde dokters maken zachte wonden", en dan wreef ze heel hard met het washandje met veel zeep er op in de wonde die wij gevallen hadden. Mijn jongste zus is daar nog steeds een beetje het slachtoffer van. In haar knie zitten wellicht nog steeds as-deeltjes, die er door ons moeder liefderijk ingewreven zijn, "om het te zuiveren"...

Ons moeder had wel medeleven, maar dat toonde ze nooit, dat was een teken van zwakheid. Je moet hard zijn om het leven aan te kunnen. Dat is mij meegegeven met de paplepel. Het ging zelfs wat te ver, zo ver, dat ik niet ziek wilde zijn. Ook al had ik koorts en hoestte ik hartverscheurend. En toen de dokter ooit had gezegd "Zolang hij kan eten, is het goed", at ik zelfs met hoge koorts... Mijn lichaam reageerde daar zelfs op !

Als ik nu vaststel dat ik voortdurend zou kunnen eten, dat ik voortdurend een hongergevoel heb, dan weet ik dat ik al de ziektekiemen in mijn lijf heb, en dat ik binnen een paar dagen met een serieuze valling zit.

Andere mensen gaan net minder eten als ze ziek worden, ik meer. Het zit er in gebakken.

Als ik iemand zie, die toegeeft aan zijn kwaal, die "zijn oren laat hangen", die niet meer vecht, dan voel ik ergens boosheid in plaats van medeleven. Dat "je moet vechten", dat is mijn levensspreuk. Ik ben zo, dus moet iedereen zo zijn.

Ik weet wel dat het niet zo is, dat er mensen zijn die dat medelijden nodig hebben om zich mee op te peppen, maar ik kan het hen niet geven, het is sterker dan mezelf.

Ik wil wel helpen, maar dan door hen moed te geven, niet door medelijden.
Ze moeten zelf vechten.

En eigenlijk lijkt het er op dat ik een beetje gelijk heb ! Wie niet meer vecht, zal eerder ten onder gaan dan hij die vecht.

Die humor bij ziekte is daar wellicht een onderdeel van. En dat ik geen medelijdende dokter wil, dat is wellicht een stuk zelfverdediging, ik wil niet in iemands anders ogen kunnen lezen hoe ziek ik wel ben. Ik wil blijven vechten, en medelijden, dat ondergraaft die vechtlust.

Misschien is het ook niet de goede manier, maar het is de manier die ik ken, waar ik me goed bij voel, en die me aangeleerd werd. Ik ben als kind diverse keren zwaar ziek geweest, op sterven na dood... En wellicht komt dat vechten ook daardoor.

Er zit ook een nadeel aan vast... Als ik eigenlijk op ziekenbezoek zou moeten gaan bij heel zwaar zieke mensen, dan kan ik dat niet. Dan durf ik dat niet. Wellicht ben ik bang dat ik dan uit mijn rol zou vallen, dat ik toch zou toegeven aan dat medelijden, dat ik mijn eigen zo zorgvuldig opgebouwde stelling zou ondergraven... Mijn fortificaties durf ik niet stuk laten gaan, uit schrik dat ik ook voor mezelf die stelling niet zou kunnen behouden.

Mijn sterkte is dus eigenlijk ook mijn zwakte. Ik weet dat, maar ik hou er toch aan vast, met alles wat ik heb. Het heeft me altijd geholpen, ik wil die hulp niet kwijt.

Ik ben gek

tot de volgende ?

een euro is geen euro

English: Fruit bowl - containing pomegranate, pears, apples, bananas, an orange and a guyava (Photo credit: Wikipedia)

Sinds ik, noodgedwongen thuis zit, ga ik mee met Anny om boodschappen. En al in de week het pak publiciteit hier toekomt, dan ben ik de man die daar doorheen bladert, en wel eens naar de talrijke bonnen kijk.

Voor één zaak ben ik ook de eerste aankoper. Normaliter trek ik mij van die dingen niet zo veel aan, maar fruit, dat is mijn ding. Anny eet veel minder fruit dan ik, en dus heb ik daar volmacht... Nu ja, ik krijg gewoonlijk de boodschap mee: "Geen appels, er liggen er nog 6, en er ligt nog een ananas ook..." of iets in die zin. Want dat is dan weer wijsheid die ik niet bezit. Ik haal namelijk niet zelf mijn fruit uit de koelkast, dat doet Anny. De keuken (en dus ook de koelkast) dat is haar terrein.

Maar dit alles heeft voor gevolg dat ik ook op de prijs van die dingen begin te letten. En dat een appel in de ene winkel veel beterkoop is dan in de andere winkel, zelfs al is het dezelfde soort. En dat de prijs niets met de smaak te maken heeft, want soms is de goedkoopste ook nog eens de beste.

We rijden niet zo vaak naar Ronse, maar voor het fruit zouden we gerust eens meer kunnen en mogen gaan ! Daar is een bazaar die uitgebaat wordt door moslims, een echte bazaar, waar je van alles en nog wat kunt vinden en kopen. Ook fruit. En dat fruit is daar stukken goedkoper dan in de andere winkels, en over het algemeen is het nog veel beter van kwaliteit ook !

Sinds ik dat heb ontdekt, eet ik hier fruitsoorten die ik voorheen nooit of heel zelden aankocht, gewoon omdat ik ze te duur vond. Nu vind ik het normaal lekker rijpe granaatappels te eten, kakis, en cactusvruchten (twee keer zo groot en veel lekkerderderder), en noem maar op.

Iedere keer weer vraag ik me af, waar halen die mannen dat, en hoe komt het dat het hier zo goedkoop is?

Ik heb er geen antwoord op. Misschien bestaat er in de fruithandel ook een soort van broederschap der moslim-fruitverkopers ? Eerlijk gezegd, ik trek het mij niet echt aan. Ze verkopen er heel lekker fruit, en dat is de reden waarom ik daar ga. We brengen er dan ook van die lekkere platte broden mee, en gedroogd fruit en noten, ook al veel beterkoop !

Ik wijs soms aan Anny de stand van de beenhouwer, die halalvlees verkoopt in een beenhouwerij zoals wij die hier al jaren niet meer zien. Hele massa's bloederig vlees in de toonbank, niet van die potjes met liflafjes met allerlei soorten van pastei en smeerbare dingen, nee, lappen vlees, hele schapenbouten en dergelijke dingen. Anny gaat er nooit kijken. Ik zou het wel doen. Misschien is het vlees daar ook nog wel lekkerder, authentieker dan bij onze beenhouwer? Er is zelfs een visboer, maar vis is al helemaal een brug te ver voor Anny, die alleen nu en dan vis eet, omdat ik er om vraag en zaag...

Ik zou die dingen wel kopen, proberen, prijs vergelijken...
Of dat nu halal geslacht is of niet... Ik kom uit de tijd dat de dieren nog niet verdoofd werden, dat iedere slachting halal was, ook al hield men niet het beest in de richting van Mekka (of doen ze dat ook niet?).
En in een ver verleden hield ik kippen en konijnen voor de slacht. Ik deed ze zelf dood, en trok ze zelf de pels uit. Ik deed het wel na een fikse klap in de nek van het konijn, zo dat het beest groggy de dood in ging... Een soort verdoving avant la lettre...
En toen ik kind was, was ik haast ieder jaar er bij toen men bij mijn vriend, de boerenzoon, een varken keelde. Het beest werd het hok uit gesleurd, kreeg met een moker (een zware hamer) een fikse klap op de schedel, en in die half groggy-toestand werd hij de keel afgestoken. Het bloed werd netjes opgevangen, en wie van dienst was, moest in het bloed roeren om het niet te laten klonteren. Er werd een snede brood in gelegd om dat klonteren nog beter tegen te gaan. Want dat bloed mocht niet verloren gaan, dat was voor de bloedworsten...

Ik wil maar zeggen dat slachten voor ons, in die tijd, een heel normaal iets was. We beulden niet met de dieren, maar als het tijd was, dan werden ze geslacht.

Ik heb mijn zoons leren konijnen dood doen, hen geleerd hoe ze dat moesten doen op een manier dat het konijn zo weinig mogelijk leed, hen geleerd hoe ze de pels moesten aftrekken... "Pa, ik doe dat niet graag!" "Manneke, het zou mij spijten moest je dat wel graag doen !"... Maar toch leerde ik het hen, want ik kom ook uit een tijd waarin zelf doen en zelf kunnen heel belangrijk was (en is)...

Bij onze Bart gaan de beesten dood van ouderdom... Slachten is iets uit een ver verleden. Dat is goed, maar toch vind ik het belangrijk dat hij het kan, dat ik het hem leerde... Wie weet welke tijden er nog komen. Misschien zal het ooit nog nodig zijn terug al dat medegevoel voor de dieren in de kleerkast te laten zitten, en weer konijnen te kweken. Voor de tafel. Om eten te hebben... (Ik hoop van niet)

Ach, ik wijk weer af... Ik had het over de prijzen der dingen in de winkel...
Hoe ik met mijn euro in de ene winkel veel meer kan dan in de andere.
Een euro lijkt in de ene winkel veel meer waard dan in de andere.
Wij zoeken dan ook naar de goedkoopste winkel en naar de lekkerste dingen, en liefst combineren we die twee... Lekker fruit die dan ook nog eens goedkoop is...
... en het moet me van het hart, de winkelbedienden daar, allemaal vreemdelingen, allemaal wellicht moslim, zijn uiterst beleefd en heel vriendelijk. Als ik daar vraag of hij de beste watermeloen er uit kan halen, dan gaat de jongeman, meloen per meloen vastnemen, er op kloppen, luisteren, ruikt er aan, en geeft me dan een watermeloen mee zoals ik nog zelden at...
In de Colruyt en de Delhaize doen ze dat niet voor mij...
en ze zijn nog duurder ook

tot de volgende ?

Democratie ?

English: GSM Fantasy, picture taken in Belgium Français : GSM fantaisie, photo prise en Belgique (Photo credit: Wikipedia)(een democratische stok om mee te slaan???)

In heel wat gemeenten van ons land wordt de partij die de verkiezingen heeft gewonnen, buiten spel gezet.
Dit wordt dan het democratische spel genoemd: als men een meerderheid kan vormen met anderen dan de grootste partij, dan is dat een meerderheid en dus uiteindelijk ook de wil van het volk...

Het volk echter, ziet dat anders! Naar hun gevoel is er een winnaar, de partij die met het grootste aantal stemmen lopen gaat... De anderen zijn de facto verliezers, ook al zouden ze zelfs wat winst geboekt hebben, ze zijn minder dan de grootste, en daar, bij die grootste, daar hoort men de meerderheid te zien, de burgemeesterssjerp te vinden !

Ik heb al gezegd dat ik niets democratisch meer vind in het huidig systeem, maar met dit systeem schoppen ze het laatste beetje democratie-gevoel van onder de voeten van de gewone mens weg. Ze doen maar ! Alles wat kan leiden naar een echte democratie of tot een afbouw van het huidige systeem van partij-dictatuur is mij welgekomen.

Ik geloof dat wij nu voor het eerst in een tijd komen, waar de echte democratie praktisch mogelijk kan worden uitgevoerd. De echte democratie is immers dat iedere burger van het land zijn zeg kan hebben, zijn mening kan uitdrukken, zijn ja of neen kan geven... Niet zoals in de tijd van de oude Grieken, die een democratisch systeem hadden voor alleen de mensen die vrij waren en niet voor de slaven, maar voor iedere burger in het land !

Waarom ik denk dat we nu in een tijd komen waar de echte democratie voor het eerst echt mogelijk is, heeft te maken met het feit dat welhaast iedereen beschikt over de moderne multimedia. Welhaast iedereen heeft GSM en/of smartphone en/of tablet en/of laptop of PC....

Deze media laten de burger toe om op een eenvoudige manier hun mening te geven, en rechtstreeks invloed uit te oefenen op het beleid van dit land. Natuurlijk moet men dit systeem beveiligen, maar de nieuwe identiteitskaart lijkt mij daartoe voldoende opening te bieden.

Kortom, als men vandaag de dag nog steeds niet naar dit middel grijpt, dan is dit op zich al een duidelijke blijk van onwil, en van wanhopig vasthouden aan de macht.

Ik zou kunnen aannemen dat men een dergelijk systeem eerst moet op poten zetten, testen, uitgebreid testen, maar dat men er gewoon niet naar kijkt, niets doet, dat is een duidelijke blijk van ondemocratisch gedrag van hen die zogezegd de democratie vertegenwoordigen in dit land.

Ik ga niet weer zeggen dat ik nu niet meer over de politiek en de politici ga zwammen, maar in ieder geval meen ik dat ik nu een oplossing heb gegeven om naar echte democratie te groeien. Als ik verder nog wel eens over de politiek wil schrijven, dan zal dat gewoon een aanklacht te meer zijn.

KOEKEN

Morgen ga ik, als alles goed is, weer de jaarlijkse koekenverkoop gaan doen voor ziekenzorg. Hopelijk regent het niet te veel ! Het is al niet leuk om van huis naar huis te gaan aanbellen en koeken te verkopen. Alhoewel... soms kom je in een huis terecht, waar je niet alleen koeken verkoopt, maar ook een goede babbel hebt, en heel soms, waar je mensen ontmoet die iets kunnen bijdragen aan de werking van ons Ziekenzorg.

Ik ga de tocht doen, samen met Maria, de vrouw van Lambert. Heel de keirestraat, de hoek, en het klokkeveld... Dat zijn een pak huizen. En voor heel veel huizen sta je voor een gesloten deur... In feite zou men de tocht moeten houden 's avonds, maar dan is het donker, je stoort de mensen bij het TV-kijken, bent dan niet welkom... In het donker zijn de mensen wantrouwiger, en doen zo vlug de deur niet open. Dan toch maar tijdens de dag, en weten dat er een deel mensen niet thuis zijn...
De ideale oplossing is er niet echt. Ik denk dat het misschien beter zou zijn, die verkoop te organiseren in de zomertijd, begin september, als het nog 's avonds klaar is, warm is, en de mensen minder vlug de deur gesloten houden voor het donker... Maar dan zit je in een maand die voor heel veel mensen een dure maand is, met de aankoop van het schoolgerief voor de kinderen... Het is altijd wel wat...

Hoe dan ook, morgen de baan op, met een auto vol dozen koeken...

tot de volgende ?

Herfstluchten

Statue of Albrecht Rodenbach in the De Coninckplein in Roeselare, Belgium, unveiled in 1909 (Photo credit: Wikipedia)

..."...Onder een wolkenzwangere hemel ijlt wanhopig een vlucht voorbij, Oh Wanhoop ! ...."

Veel fans van Albrecht Rodenbach zijn er niet meer, maar toch een lijntje uit zijn "Sneyssens"...

Die wolkenzwangere hemel en die wanhoop doen het voor mij... Door het raam zie ik de grijze regenzwangere wolkenflarden voorbij ijlen in de felle wind... Zo'n weer maakt mij depressief, en wanhoop en depressie liggen heel dicht bij elkaar.

Ik hou van licht, van zon, van heldere beelden met inktzwarte schaduwen en hel licht...

Waar is al dat licht van de zomer naar toe ? Ik mis het ieder jaar meer en meer....

Heb je het ook gelezen? De Britse wetenschappers hebben vastgesteld dat de globale opwarming van de aarde al een zestal jaren geleden gestopt is. Er is op zijn minst een pauze in het gebeuren, en misschien is het wel helemaal gedaan.

Ik snap het niet meer. Nu ik eindelijk wat het idee begon te aanvaarden, de tekenen meende te herkennen, nu is het er niet meer. Of is dat ook maar de zoveelste theorie ? Is dat ook weer één van de vele theorieën die men ons, dwaze mensen, wil opsolferen?

Onlangs las ik nog over insecten die hier plots gekomen zijn, van uit warmere streken naar hier verhuist, met pak en zak, om zich hier in deze warmere streken te vestigen, en nu blijkt dat we die beestjes eigenlijk moeten gaan uitleggen dat ze te vroeg op de trein der waanzin zijn gesprongen...

Voor mij allemaal niet gelaten, in tegendeel, sommige aspecten van die global warming waren op zijn minst verontrustend... Denk maar aan de stijgende zeespiegel.

Maar ik weet niet of we nu al dan niet deze nieuwe "feiten" moeten geloven, ik weet ook niet wat ze betekenen voor ons leven, hier, nu en morgen. De wereld is een stukje opgewarmd. Maar dat is tot stilstand gekomen. Wat betekent dit ? Dat we het weer van de laatste jaren mogen gaan beschouwen als normaal?  Dat we heel natte koude voorjaren normaal moeten vinden? En late zomerdagen? En koude winters ?... Of waren dit maar blijken van een wisselvallig weer in ons nog steeds gematigd zeeklimaat?

Is er daadwerkelijk iets wat veranderd is?  Of maken die enkele tienden van een graad niets uit?

Wat mij echter het meest ongerust maakt, is het feit dat de mensheid dit feit zou kunnen beschouwen als een bewijs dat het nog niet zo slecht is gesteld met de wereld, en dat we best nog wat meer kunnen en mogen vervuilen...

De wereld is al genoeg vervuild.
Met of zonder global warming...
Ik wil de leeuwerik terug, en oorden van stilte in mijn eigen land en in mijn eigen Vlaanderen en in mijn eigen dorp...

Ik herinner me de tijd dat er in de straat waar ik woonde twee auto's waren... Auto's die pas na heel veel moeite en de wind van achter 100 km per uur haalden. Hebben wij zoveel gewonnen aan het feit dat de auto van nu rapper kan? Hadden we niet beter geïnvesteerd in auto's die minder vervuilend waren en veiliger ?

 Met de laatste treinstaking zagen we plots dat carpooling wel degelijk kan ! Waarom dat niet verder zetten? Toen ik laatst in het schoolbusje van Boom naar huis kwam rijden, zag ik dat je bijna geen wagens ziet waar meer dan de chauffeur in zit...

Iets doen aan het milieu is echt niet zo verschrikkelijk moeilijk ! Alleen, we moeten het zelf doen, zelf willen.

Mochten al die zondagse wielerterroristen in de week eens met de fiets naar het werk rijden?

Mochten alle mensen eens al die verpakkingen gaan weigeren.

Mochten alle mensen eens stoppen met zelf zwerfvuil te produceren.

mochten...
mochten...

djudedju

tot de volgende ?

The Day after

English: Vlaams Belang election poster in Uccle, Brussels, Belgium for the Belgian general election 2010 (Photo credit: Wikipedia) (het was blijkbaar te veel ? )

De verkiezingen zijn voorbij.
De ontnuchtering zal wel volgen.
Ik zag op TV vanmorgen dat de overwinning van NVA er in feite geen is... de totaal cijfers zijn niet hoger dan bij de nationale verkiezing. Op gemeentelijk vlak lijkt dit echter wel een aardverschuiving.
Ik verwonder me alleen maar...
Zijn er dan zoveel mensen die niet de moeite hebben genomen om op de website van NVA te gaan lezen waar deze partij voor staat? Want als je de cijfers ziet, dan moeten ze ook veel stemmen van werknemers en gepensioneerden en werklozen hebben gekregen. Allemaal mensen die tegen zichzelf stemmen... Te Gek !

Mij bekommert de verrechtsing van Vlaanderen! Sommigen vinden een troost in de nederlaag van het Vlaams Belang, maar de vervanging door Nieuwe Vlaamse Alliantie lijkt mij echt niet veel beter ! Bart heeft, sorry, had, een vriend die nu op NVA lijst te zien was...  Dat dit nu niet echt meer onder de noemer vriend staat, is te danken aan het extreme racisme van de man in casu... Een extremisme die weliswaar niet officieel gepredikt wordt door NVA, maar wel door zijn manitou's...

Ach, we gaan het wellicht allemaal wel overleven... Maar als men ooit echt zou willen overgaan tot een echte splitsing van ons landje, dan zou mij dat meer dan spijten ! Ik ben Vlaming, in hart en nieren, maar ik ben ook Belg. En je moet alleen maar eens kijken naar het volk bij het wereldkampioenschap waar een Waal plots geen Waal meer is, maar een Belg, een volksgenoot...

Hopelijk denken de mensen ook daar tijdig aan...

... en ik kan alleen maar hopen, lezen, bidden dat we tijdig naar een echt Europa gaan, dat we tijdig het systeem van de particratie  achter ons laten, dat we... ach, zo veel dingen die ik nog nog te wensen heb voor het mensDOM...

Lange tijd heb ik geloofd dat ons kiessysteem nog niet zo slecht was... Tot ik van dichtbij het gemis aan democratie heb vastgesteld, dat ik de dictatuur van de leiding der partijen heb geproefd... Dan is mijn euro gevallen, dan heb ik gekeken of dat in in alle partijen zo was... en tot mijn spijt is het zo. Is het zelfs geen familie meer van democratie... En de laatste tijd, als je goed luistert naar de verklaringen van die politieke "(mis)leiders", dan verbergen ze dit zelfs niet echt meer.

Ik kan in dit systeem niet meer meegaan, en ik hoop dat op de duur de meerderheid der mensen dit zal inzien, en dat we evolueren tot of een echte democratie, of tot een beleid van technocraten... Liefst met een inbreng van ECHTE kiezers.

Maar ik herhaal, wat mij het meest verontrust is de extreme verrechtsing, en het populisme.

om nog maar eens een citaat aan te halen:
"Er zijn twee soorten politici: zij die hun taal gebruiken om hun gedachten te verbergen en zij die die hun taal gebruiken om te verbergen dat zij geen gedachten hebben"  J. Greshoff ... En wat moeten we dan vertellen van diegenen die dat in het latijn doen?...


Gedenk, Oh Mens !, dat gij van stof en as zijt, welke ook de kleur van je huid is.

tot de volgende ?

Wiezewiezewiesbombom

Dorpskom, Wieze (Photo credit: Erf-goed.be)

Vanmorgen vroeg gebruik gemaakt van onze democratische vrijheid om verplicht te gaan stemmen... Contradictie ? Niet in België...

Het ging heel vlot, en in vijf minuten tijd waren wij al weer buiten. Vandaar naar Wieze, naar de oktoberhallen, naar de rommelmarkt.
Dat is altijd een grote markt, waar we 's middags even gaan zitten aan een tafeltje, wat drinken bestellen en een belegd broodje... Ondertussen de pijnlijke rug weer wat laten op zijn plooi komen, en dan verder de markt aflopen, en luisteren naar de mensen, en soms eens een babbel doen met een kramer die we kennen...

Er werd vooral gebabbeld over de verkiezingen, en veelal hoe de computers het lieten afweten, en hoe ze daar al heel vroeg stonden aan te schuiven en daar meer dan een uur moesten wachten omdat die computer het niet deed... en hoe er sommigen zelfs naar huis waren gestuurd, met een "Kom binnen een uurke nog eens kijken" en hoe ze ze het moe waren, en dat er toch niets zou veranderen, dat het allemaal zakkenvullers waren...
Ik heb geen mens horen praten op een positieve manier over die verkiezingen in ons Absurdistan...  Misschien waren dat zij die zwegen... ?

En zeggen dat onze voorouders en zelfs onze ouders nog betoogd hebben, en gevochten hebben, om stemrecht te krijgen voor iedereen... Zouden zij beseft hebben dat dit zou evolueren tot particratie? En helemaal niet tot wat zij er van wilden bekomen?

Buiten is het mooi weer... De zon schijnt op de weg naar het stemlokaal... En de mensen ginnegappen over de politiek en de politici...

Er was veel volk op de rommelmarkt, al van heel vroeg. Waarschijnlijk allemaal mensen die van het kiesbureau kwamen, en het de moeite niet meer vonden om eerst nog naar huis te gaan.

Er waren ook weer hele meutes gehandicapte honden.
Heb je dat ook al vastgesteld, dat er tegenwoordig zo veel honden zijn die gehandicapt zijn?
Ik zie steeds meer honden die vervoerd worden in een soort buggy, of die heel de dag op de arm gedragen worden. Wellicht allemaal pootloze exemplaren? Of verlamd ?

Laat die beestjes toch eens rondlopen ! Ik heb altijd medelijden met de hond die niet mag lopen, niet mag snuffelen... Honden zijn geen knuffelbeertjes, het zijn levende wezens, die dolgraag rondlopen en overal gaan aan snuffelen.

Denkt dat baasje echt dat het diertje gelukkig is in die buggy?
Ik zag er zelfs eentje die op zijn rug lag, als een mensenkind, met een mutsje op het kopje, en het lijfje onder een dekentje. Binnen, in een warme zaal.
djudedju

Het is zondag. Onze Bart is weer terug thuis van India. Wellicht moet hij dit jaar er nog eens heen. "Pa, er is daar zoveel werk te doen" Ik kan het geloven, als ik zijn foto's bekijk... India is een van de Bric-landen, een van de landen die economisch heel sterk aan het groeien zijn, en ons wellicht binnen afzienbare tijd zullen overvleugelen... Nu lijkt het dat die afzienbare tijd vooral afzien is. Voor de armen onder de Indiërs.

Ik denk dat ik nog heel wat zal horen over "hoe het ginder is..."

tot de volgende ?

Zwateldag

Strijpen - Zottegem - Belgium - Sint-Andreasschool (Photo credit: Wikipedia) Daar begint ongeveer de kleine omleiding van dik 8 kilometer om naar de academie te gaan... Leuk)

Ik heb vandaag drie groepen politici en politici in spe en would-be politici in de weer gezien... In kleurige regenfrakjes (Blauw, rood en oranje om de partijen niet te noemen) zag ik ze van deur tot deur trekken, als bedelaars, bedelend voor je stem, je sympathie, je goedgelovigheid (vooral dat laatste)...

Wat ze allemaal zwatelden weet ik niet... Maar dat is een familieziekte. Gisteren, terwijl ik in Zottegem zat te keramieken, was de Oudenaardse burgervader (nu nog...) aan de deur. in zijn hand had hij een kaartje met zijn eigen zichzelf op geconterfeit, en onder zijn arm een hoop ander drukwerk. Toen Anny de deur open deed, en hem zag gloriën, moet hij haar onwil van het gezicht af gelezen hebben, en met een asjeblieft gaf hij het kaartje, zonder een woordje bij, en de kleurige folder bleef bij de hoop onder zijn arm zitten...

Wij kunnen dat niet weg steken, wij zijn niet geboren als diplomaten, wij hebben niet alleen het hart op de tong, maar het staat ook op ons gezicht geschilderd... Onze burgemeester is geen slechte mens, maar het is een politieker, dus is het ook geen goede. Punt. Andere lijn.

Het regent dat het giet, een prachtweer om politici door te jagen.

Ik heb vrienden die heel erg begaan zijn met politiek, die zelfs aan politiek doen... Ik lig daar niet van wakker, het blijven vrienden, maar ze weten dat ze hier niet moeten beginnen te politiekeren...  Dan word ik dwars, en bits.
Dan komt al mijn weerzin voor dat systeem van particratie weer boven borrelen en overlopen.

Tot mijn spijt staat de partij die nooit een zetel haalt dit keer niet op de lijst... Dus zal ik consequent mijn stembrief ongeldig maken, dat is de enige manier waarbij ik weet dat hij voor niemand is. Ik vraag me telkens weer af, of je met de computer ook ongeldig kunt stemmen. Als dat niet kan, dan is dat een aantasting van mijn democratische vrijheid ! Dan ga ik zeker dwars liggen en een systeem zoeken om toch ongeldig te kunnen stemmen, ook al zou ik dat publiekelijk moeten doen.  Ik heb met dat publiekelijke geen moeilijkheden.

Ik spreek nooit als eerste over de politiek... Maar als de anderen er over beginnen, dan geef ik ook mijn mening. Voortgaande op wat de mensen vertellen, mocht de stemming niet verplicht zijn, ik vermoed dat er geen 10 % van de mensen gaat kiezen.

Ben ik dan geen democraat ? Ja, juist daarom verzet ik me tegen het huidige systeem ! Nu stem je niet voor een of enkele kandidaten, je stemt voor een partij, hoe je het ook doet. Het is de partij die dicteert, en de partij dat zijn hooguit enkele mensen, de werkelijke tirannen in ons zogezegd democratisch bestuur. Voor mij zouden er, als men dan echt alleen een systeem van kiezen wil hebben, geen partijen mogen bestaan ! Men zou maar één lijst mogen hebben, en de mensen die daar op staan zouden verantwoording moeten afleggen over de beloften die ze deden voor de verkiezing !  Kunnen ze niet aantonen dat ze hun beloften hebben gehouden of minstens hebben (bewijzen !!!) gepoogd te verwezenlijken, dan moeten ze alle verdiensten die rechtstreeks of onrechtstreeks met dat politiek ambt samenhangen, moeten terugbetalen aan de gemeenschap.

Echte democratie is pas als iedereen echt kan mee stemmen. Als iedereen zijn zienswijze kan uitdrukken en gewicht heeft op de definitieve uitwerking. Dus, voor ieder punt een volksraadpleging.  Dat is pas de ultieme democratie, maar dan nog alleen op voorwaarde dat er geen oen is die de teksten dusdanig op stelt dat hij wel moet zijn zin krijgen. Dus in feite moet je ook de vraagstelling democratisch opstellen.

Morgen ga ik dus, tegen mijn gedacht naar het kiesbureel, om mijn kiesbrief te bekladden...
Tegen mijn zin, want ik droom van democratie
maar zolang dat er niet is
hoef ik ook niet in te stemmen met schijnvertoningen


djudedju

tot de volgende ?