zoetjes...Benediktje, zoetjes...

Image by Lisa de Vreede via FlickrIk kan het natuurlijk hebben over suiker, of misschien over SweetWell, de nieuwe Belgische zoetmaker, veilig voor diabetici en bruikbaar om te bakken en te koken... (Echt waar, google maar eens! Alleen, het zit nog niet echt in de handel, het moet opboksen tegen massa's andere zoetmakers die niet graag hun marktaandeel laten vallen...)
Maar eigenlijk wil ik het voornamelijk hebben over de uitlating van Paus Benedikt de Zestiende...In zijn speech verklaarde hij dat pedofilie een ziekte is, dus: kerk vrij van schuld...
Bullshit !
Hoort thuis in dezelfde reeks als homofilie als ziekte beschouwen.
Het moge klaar en duidelijk zijn dat homofilie en pedofilie geen ziekte zijn! Het is wel een afwijking in de zin dat het niet handelt volgens de norm, maar niettemin is het, ook al blijken er bij homofilie duidelijk sporen in de dna te zitten die wijzen op een "anders" zijn, toch volkomen afhankelijk van de menselijke wil. Net zo goed als je kunt besluiten tot celibaat, kun je ook besluiten geen homofiele relaties aan te gaan. (Vermits het echt lichamelijk is vastgelegd, kies je dan best niet voor een niet-passend alternatief!)
Ondertussen weten we dat homofiele neigingen onder meer ontstaan in de moederschoot, onder meer onder invloed van bepaalde chemische stoffen (vervuiling !).
Van Pedofilie las ik dat nog niet, maar het zit er m.i. dik in dat ook dit ontdekt wordt.
En wat dan ? Blijft het feit dat de daden op zich afhankelijk zijn van de mens in casu! Zelfs al zou er iets zijn in de dna, dan nog blijft het een bewuste keuze!
Trouwens, als de priester in de katholieke kerk opteert voor het celibaat, dan lijkt me dat, althans in de geest, opteren voor een leven zonder partner, 't zij man, 't zij vrouw, 't zij...kind.
Ik, en 80 % van de Belgen vind het een idioot iets, dat celibaat, (er is ook niets van terug te vinden in de bijbel), maar och, er zijn ook leken die jonkman blijven of jongedochter, maar voor hen is het een echt vrije keuze. Bij de pastoor is het een opgelegd iets. Dat is een totaal ander iets !
Bovendien druipt, ook nu nog (in mindere mate) de macht van de pastoor af. Het feit dat ze in burgerkledij lopen heeft die macht ingeperkt tot de parochianen, maar toch, het charisma toegemeten aan de vertegenwoordiger van God, druipt van hen af als een machtsaureool... Dus is misbruiken van de macht ook makkelijk zat. En tegenover kinderen wellicht nog makkelijker.
Nee, Benediktje, je mag dan al de zestiende zijn in de rij, zelfs al noem je het een ziekte, het is het niet ! Je kunt er niets aan doen als je de griep krijgt, maar je kunt wel je fikken thuishouden als het over pedofilie gaat.
Maar ik geef je wel gelijk, dat niet de Kerk als dusdanig de schuld heeft. Het is de priester of bisschop of wat dan ook die zelf de schuld draagt voor zijn daden. De schuld van de Kerk beperkt zich er toe dat het een machtsaureool heeft opgebouwd, en die macht doorgeeft aan zijn vertegenwoordigers. Het misbruiken van die macht is echter steeds een individueel iets. De kerk zou misschien kunnen opteren voor een back to basics, waarbij groepjes mensen samen komen om te bidden en om Gods woord te bespreken en te over denken, te vertalen naar hun leven, net zoals het oorspronkelijk was. Zonder plechtstatigheid, zonder poespas, zonder rituelen die verworden tot...rituelen. ( Wij grinniken wat om de gebedsmolentjes van de Tibetanen, maar kloppen onszelf met een in onze maatschappij zinloos teken, vol berouw op de borst...Heb jij al iemand die berouw, spijt heeft in onze maatschappij zien op zijn borst kloppen??? Dit is minstens even gek, even ritualistisch als dat molentje!)
Als we de bijbel mogen geloven, dan had Ons Heer geen steen om zijn hoofd op neer te leggen, nu zijn er kathedralen vol goud en ornamenten, en draagt men kledij uit de tijd van de Romeinen om toch maar afstand te scheppen met de gewone gelovige... Heel mooi, maar niet bindend.
Wel heel goed geschikt om afstand te scheppen, om macht te verlenen...
en uit macht...komt veelal misbruik.
Individueel en soms nog veel erger: als organisatie, dwingend opgelegd.
Benediktje, je maakt dezelfde fout als Danneels, ook jij schermt in de eerste plaats de organisatie af... en je vergeet het Geloof!
Wat gek is, is dat de fout van enkelingen nu plots zo uitvergroot wordt, dat het voorgesteld wordt als of alle priesters pedofiel zijn geworden, en dat die fout van enkelingen gebruikt wordt om heel het fundament van die logge organisatie onderuit te halen. Luc reageerde ook al dat we terug moeten naar de eenvoud van de oorsprong... (zie blog van gisteren).
Misschien is het wel goed dat de Kerk eens de pen op de neus krijgt, maar laat het niet zo zijn dat mensen daardoor afgekeerd worden van hun Geloof. Wat nu gebeurt heeft immers niets te zien met het Geloof! Het heeft alles te zien met mensjes, kleine mensjes, ook al staan ze dan in een enorme organisatie, een reus van een organisatie...
een reus op lemen voeten
zo blijkt nu...
djudedju
tot de volgende ?

10 euro korting voor de pijnloze dood ?

Image by Omar Omar via FlickrIk las een stukje nieuwsbericht... Moslims die hun schaap laten verdoven vooraleer zij overgaan tot de rituele slachting, krijgen een korting van 10 euro...
Tot daar het bericht.
Nu ben ik een dierenliefhebber, dus zou je wellicht denken dat ik hier sta te juichen bij het lezen van dit bericht, maar niets is minder waar.
Ik heb bedenkingen bij die verdoving...
Tegenwoordig worden dieren in het algemeen verdoofd om ze te slachten. Men spuit een verdovingsmiddel in, en het dier wordt pijnloos gekeeld. Waar zit dan die verdoving ? In het vlees? In het bloed (en dus in de bloedworst ofte zwarte pens?)? En wie mag het op eten? Wij dus. Wat de nevenwerkingen zullen zijn op lange termijn?
Ik ben een van die mensen die al heel lang en de rest van mijn leven zal rondlopen met x grammetjes pijnstiller in mijn body, om het leefbaar te houden. Als u vlees eet, en geen pijn hebt, dan loopt u ook al een hele tijd rond met pijnstiller in je lijf, genut bij het sappige biefstukje of bij de lekkere braadworst.
We hebben momenteel te kampen met de bijna onuitroeibare ziekenhuisbacterie, en men vermoed dat we die grotendeels te danken hebben aan het overmatig en verkeerd gebruik van antibiotica, en men wijst onder meer in de richting van de vleesindustrie als bron van antibiotica via de voeding aan de niets vermoedende klant toegediend via het kippenboutje of de ham...
Met andere woorden, het gaat hier over het onvermoed nutten van antibiotica, die evolueert tot gevaarlijke superbacteriën. Waar gewone antibiotica niets meer tegen vermogen...
Straks moet Piet of Jan of Marie onder het mes voor een heelkundige ingreep, en lukt het maar niet om de patiënt te verdoven, wegens gewenning aan de verdoving... Ondenkbaar? Lees nog eens opnieuw over de superbacteriën... dat was ook ondenkbaar.
Kijk, ik viseer als dierenvriend heel anders mijn actie tegen dierenleed... Ik heb een hekel aan de "dierenfabrieken", waar dieren opeengestapeld moeten opgroeien, zonder of bijna zonder bewegingsruimte (vetten ze rapper !), in veel te enge en onleefbare hokken. Ik ijver voor diervriendelijk dierenteelt, waarbij aan het dier op zijn minst een tijdje een normaal (?) leven wordt gegund. Bovendien ijver ik voor een zo pijnloze mogelijke manier van doden, maar zonder gebruik te maken van verdoving. Ik heb de tijd nog meegemaakt van de thuisslachtingen, kippen, konijnen, schapen en zelfs varkens heb ik weten slachten. En mij is telkens bijgebleven dat je dit op meerdere manieren kunt doen. De meeste mensen probeerden hun eigen dieren zo pijnloos mogelijk te doden. Want het dier was hun, ook al kweekten ze het voor de slacht, lief. Ze hebben het dier opgekweekt, gespeend, zien opgroeien, gevoederd, in de wei gezet, voor de winter weer binnen gehaald, kortom, het is een stukje van je eigen leven, en je doet het alleen maar dood omdat het nu eenmaal dient voor de voeding. Het is net zoals de tuinder in zijn volkstuintje, niet zo maar een krop sla uitrukt om op te eten, nee, hij heeft een band met die sla die hij zelf kweekte en verzorgde.
Het is in onze huidige tijd uiteraard niet praktisch meer mogelijk dat iedereen zijn eigen vee opkweekt, maar het zou een goede les zijn, en het zou veel mensen anders doen kijken naar het dier en de manier waarop het kan en zou moeten leven, en hoe je het met pijn in het hart moet doden voor je eigen voeding.
Het is misschien een absurd idee, maar mocht er ook hier ooit weer een hongerwinter komen, dan zou men ook hier weer, net zoals toen, in hoge nood, weer overgaan tot het doden en opeten van de huiskat... (Gewoonlijk niet zijn eigen kat, want dan was dat té pijnlijk!)... Welnu, ergens is dat een beetje het gevoel dat iemand heeft die zijn eigen dier moet slachten. Ik weet wel, je houdt geen schaap op je schoot zoals een poes, maar toch, ergens is het een huis-dier, met nadruk op huis... als teken van de binding die je hebt met het beestje.
De boeren die nu honderden varkens houden in één stal, hebben die band niet meer, het dier is verworden tot een productiefactor.
Jammer, efficiëntie heeft hier geleid tot verlies aan menselijkheid...
Stress is onder meer een zaak van hormonen, als wij voortdurend stress-dieren eten, krijgen wij dan ook die hormonen mee binnen ?
nee, ik opteer voor een stap terug. Het zou trouwens veel gezonder zijn mochten we weer wat minder vlees eten, want we slibben dicht.
tot de volgende ?

Kerk in de organisatie

Image by Martha de Jong-Lantink via FlickrOp een bepaald moment is, na het overlijden van Kristus, de kerk opgericht. Ik doel hier op de organisatie, niet op het spontaan voortvertellen en voort ageren van de eerste leerlingen. Ik Heb een vermoeden dat de eerste organisatorische inrichtingen ergens te zoeken zijn bij Paulus, die volgens de "brieven" duidelijk intenties had om de boel wat te ordenen en te orchestreren. Maar in den beginne waren er heel wat verschillende versies van het Kristelijke Geloof. De eerste echte diepgaande organisatie, met gelijkstemming van de violen, was onder leiding van Keizer Constantijn, die zelf niet eens kristen was...maar een goed politieker, die brood zag in een degelijke organisatie, en een kerk was voor hem ook bruikbaar als hechtcement binnen zijn staatsorganisatie.
Wellicht zal deze analyse voor sommigen te cru, en voor anderen net niet realistisch genoeg zijn, maar de werkelijkheid lijkt mij toch wel degelijk in die richting te liggen.
De kerk is dan ook pas werkelijk beginnen uit groeien, als steun voor de staat en gesteund door diezelfde staat. Ook al door het feit dat er voor het eerst werkelijk sprake was van een echte en hechte organisatie, dat men de macht had (en de steun kreeg) om iedere afwijking van de uitgezette lijn uit te roeien. Nu verwijten wij de Islam haar Sharia, maar in die begintijd was onze Kerk echt niet veel beter... En dat duurde vele eeuwen, denk aan de inquisitie, en denk maar aan de negentiende eeuw nog, waar je uitgesloten werd als je niet in de katholieke rij liep, of waar het protestantse staten betrof, in de protestantse lijn, want stilaan was de zaak uitgegroeid tot een machtsinstelling.
Waar in het begin Paulus wat structuur gaf, om de zaak van het geloof ook werkbaar te maken, daar is na Constantijn, de organisatie eigenlijk belangrijker geworden dan de verspreiding van het geloof op zich.
De organisatie werd oorspronkelijk dus opgericht om een ruggengraat te vormen voor de geloofsverspreiding, maar alras verviel het geloof tot een vlagvertoon, om de organisatie een officiële bestaansreden te geven.
De organisatie werd belangrijker dan het oorspronkelijke doel.
Dat is iets waar iedere organisatie wel wat (de een meer, de ander minder) last van heeft.
Niet dat het oorspronkelijke doel in het niet verdwijnt, maar de organisatie wordt heilig in plaats van het doel.
Ik zou bijna zeggen dat de organisatie evolueert tot een instelling, een structuur. Binnen die structuur zijn dan de machtsposities te verwerven. Machtsposities die netjes piramidaal zijn opgezet. Werkt het systeem niet meer naar behoren, dan gaat men niet meer in de eerste plaats kijken naar de doelstellingen, maar naar de organisatie er van.
Men sleutelt aan de machtsposities binnen het geheel en ziet niet in dat men in feite bezig is om het doel uit het vizier te verliezen, omdat het doel al lang niet meer het doel is... De macht is het doel geworden!
Het gekke is dat dit op een bepaald niveau schijnbaar ook werkt! Als je eens goed kijkt, dan hebben organisaties een zekere vorm van eerbied voor andere organisaties. Niet dat men elkaars vriendje is, maar de macht van de ander wordt in zekere mate erkend en gerespecteerd.
Ma&ar zodra er een gat valt in het systeem, dan springen alle aasgieren op het zieke broertje, en valt men de zieke structuur aan, want op dat moment is er een gat in het evenwicht van organisaties, en eenieder poogt dat gat zelf op te vullen, om zelf groter en machtiger te worden.
Kijk maar hoe nu de aasgieren op het nog levende kadaver van de Kerk in Vlaanderen aan het pikken zijn !
Het is echt niet schoon meer om zien. Ik geloof niet dat de Kerk in Vlaanderen gaat verdwijnen, maar het zal zeker een heleboel treden de ladder af geduwd worden, en het zal hopelijk van die gedwongen kuur gebruik maken, om terug te keren naar het systeem waar de organisatie alleen een steun is voor voor het werkelijke doel, Kerk zijn...
Weet je, misschien is de huidige ramp wel uiteindelijk de redding voor het Geloof ?
tot de volgende ?

Gmail - Afbeeldingen in 'foto's'

Foto van het "sjamanenschild" in de kerk van Mater...

Gmail - Afbeeldingen in 'foto's'

Goed geslapen ?

Image via WikipediaIkke niet. Ik heb vannacht weer liggen lezen. En ik moet toegeven dat mijn lectuur niet van aard was om terug in te doezelen... Ik ben "It" ofte "Het" aan het lezen van Stephen King... Niet bepaald een schrijver die je zachte dromen bezorgt. Huiveringwekkend, beklemmend, doodeng...maar ik hou er van.
Die man heeft een verschrikkelijke fantasie, weet je te doen huiveren, en "It" is zo wat erkend als zijn meesterwerk, dus huiveren in extase.
Maar dat was niet de reden van mijn slapeloosheid, ik heb gisteren de periode van "de grote dosis pijnstillers voor de expo" afgesloten, en meteen al wat minder ingenomen, terug naar mijn gewone dagdagelijkse dosis, en kijk... daar is de slapeloosheid... Blijkbaar zitten er niet alleen pijnstillers en ontstekingsremmers in de capsule (met 7 soorten pillen in !), maar ook nog dingen die je doen slapen.
Dus, ikke wakker liggen. Boekje lezen. Anny reclameren. Lichtje uit. Anny weer hoorbaar aan het slapen, lichtje aan, boekje lezen... Na een tijdje Anny weer...eindeloos...
Tegen de morgen sliep ik dan eindelijk in, en dan is het tijd om op te staan. Als Anny een nacht niet of slecht slaapt, dan heeft ze daar de hele dag last van, ik niet. Ik ondervind daar geen hinder van (of als West-Vlaming: heen ginder). Ik maak me daar ook niet druk over, ik ga uit van het standpunt, dat als mijn geest echt moe is, hij ook wel zal slapen en de verloren uurtjes in halen... Wat ik vandaag niet slaap slaap ik wel morgen of overmorgen..
En mijn rug ?
Terug naar "normaal" ! Ik niets meer dan de gewone achtergrond-pijn. Dus alles OK. Eigenlijk is dat wel een beetje gek, en ik vermoed dat een deel van de pijn die ik heel de tijd van de expositie had, voor een groot stuk spanningspijn was, gewoon door de spanning over de expo. Ik had dat ook toen Veerle naar de kraamkliniek ging, en toen Anny geopereerd werd. Toen was ik ergens diep van binnen heel erg ongerust, en dus had ik verschrikkelijke rugpijn. Dus is het ook de geest die de pijn voor een stuk commandeert !
Ik heb het al gezegd, en kan het niet genoeg herhalen, ons brein is voor veel meer verantwoordelijk en tot veel meer in staat dan we bevroeden! Daarom is het voor zieken van levensgroot belang om optimist te zijn en te blijven! Genezing heeft enorme baat bij de positieve ingesteldheid van de geest. Mocht ik dokter zijn, ik gaf kankerpatiënten Prosac of zoiets dat je opgewekt maakt !
Maar ik ben geen dokter, en dus moet ik zelf mijn eigen schild opbouwen, en dat doe ik dan ook maar met de middelen die ik heb: bezig zijn, niet denken aan de pijn. En dus ben ik predikant geworden, predikant voor de H. Hobby...
Bezig zijn is een heel sterke pijnstiller !
Als je geest en je handen bezig zijn met andere dingen dan je pijn, dan voel je die pijn de helft minder.
Het zou voor mij moeten behoren tot de verplichte leerstof in de school: bezigheid! Creatief zijn. Dingen maken, kleuren, verven, kruiswoordraadsels invullen of zo iets... Iets doen wat je graag doet, en die je geest zo volledig mogelijk in beslag neemt, zodat je op een bepaalde manier weg bent uit dit aardse tranendal en in een eigen wereldje zit. Zonder die pijn.
Ik kan je niet helpen bij de keuze van hobby, maar zorg dat je er verscheidene hebt ! Want als er ooit een ziekte komt, en die net jouw hobby onmogelijk maakt, dan moet je reserve hebben! Ik deed graag aan beeldhouwen en schilderen, en die beide kan ik niet meer. Maar ik heb er nog vele andere...die ik wel kan.
Zeg niet dat je geen tijd hebt, want dat is niet waar ! Het kan zijn dat je er geen tijd voor maakt, maar dat is heel iets anders. Kijk, ooit vertelde een man mij het volgende: " Ik ben nu al meer dan een maand bezig met de deuren en ramen van buiten terug in de verf te steken, en ik heb nog niet gedaan. Nu ik op pensioen ben, en tijd zat heb, nu werk ik er véél langer aan. Ik doe het ook veel secuurder, maar toch... Vroeger deed ik dat in mijne congé, en dan was dat gedaan in een goeie week..."
Tijd is een relatief begrip. Je maakt en je gebruikt tijd op de manier die jou het best past op dit of dat moment! Het is gewoon een kwestie van het stellen van prioriteiten. Wel nu, zet Hobby als een van je prioriteiten, dan heb je meteen tijd !
Het is echt belangrijk!
Het is niet alleen vrije tijdsbesteding, het is vooral tijdsbesteding en rustgevend en relaxerend en pijnstillend en... leuk!
Voor mij is er niemand die geen hobby kan of wil hebben. Het is alleen kwestie om jou hobby te ontdekken. Iets te vinden wat jij graag doet, en die je wegvoert uit de wereld , wereld vol pijn in sommige gevallen.
Maar dat heb ik je al meerdere keren verteld... Hoogtijd dus dat je gewoon eens zelf begint met het actief beoefenen van jouw hobby!
tot de volgende ?

't Is weer voorbij...

Image by Brabant Bekijken via Flickrde expositie van de werken van onze hobbyïsten... (slecht nederlands woord, maar zegt precies wat we zijn...)
Het is een succes geweest, maar ik ben kapot. De eerste keer van het opbouwen van de tentoonstelling, en dan nog eens van het dagenlang daar gaan zitten en rondlopen en uitleg geven en... verkopen van werken. En vandaag, deze namiddag hebben we alles weer opgebroken en morgen doen ze het materiaal terug naar Geraardsbergen, maar daar moet ik (gelukkig) niet aan helpen.
Monique heeft honderden kaartjes verkocht, en tientallen handwerkjes, en ik heb drie pyrografiewerkjes verkocht, en een kalebas met een gegrifte afbeelding van een zebra... Eigenlijk heb ik vier werkjes verkocht van pyrografie, maar ééntje moet ik nog eens maken, want er waren er twee die hetzelfde werkje wilden. Dat staat nu dus op de lijst nog te doen...
De pastoor, een jonge vent, naar mijn gevoel wat raar aangekleed, maar ja, ik ben dan ook van de oude garde, viel reuze mee, het is een positieve man. Ik ben blij dat ik hem nu eindelijk eens echt heb leren kennen. Sommige van zijn manieren blijven mij wat gek, maar och, wie weet wat ze van mij vertellen.
Ik vermoed dat hij ooit nog les gegeven heeft, want hij heeft ergens op bepaalde momenten net de manieren van de priester-leraars uit het college van toen, een houding van: "en wat ga je nu vertellen", ik vermoed dat leraars dat allemaal wat hebben, en dat het een automatisme wordt. Maar hij valt veel beter mee dan ik verwachtte van een man met een oorringetje en kleurrijke kledij...
Op een babbel die ik met hem had, vertelde hij mij dat hij vernam van een deskundige in de materie, dat ongeveer 4 % van de priesters pedofiel waren, en 5% van de huisvaders... Ik kan dat wel ergens geloven, en gaf hem mijn reactie op de hetze tegen kardinaal Danneels, dat zijn fout was dat hij steeds gereageerd had in een verdedigingsrefleks voor de organisatie... Ik dacht daar bij aan Camiel, mijn eerste baas in Hout en Bouw... Als iemand bij Camiel ging reclameren over een van zijn personeelsleden, dan ging Camiel daar steeds tegenin, en verdedigde zijn personeel bikkelhard, maar nadien ging hij het betrokken personeelslid opzoeken, en die kreeg onder zijn duivels dat het niet schoon meer was. Camiel verstond als geen een de kunst van het hooghouden van het vaandel en toch inwendig de orde te bewaren. Nu gaat dit niet meer zo... de organisatie is niet meer onkwetsbaar, en het individu binnen de organisatie is een publieke schietschijf verworden.
Ik vind dit wat jammer... Het omverwerpen van de heilige huisjes heeft alleen gezorgd dat er grote gaten zijn gevallen in het maatschappelijk bestel... Niets is nog heilig, en zeker geen organisaties 't zij kerk of iets anders.
Het gevolg is echter dat de orde die er bestond is weggevallen, en er is niets ter vervanging gekomen. Het gevolg is dat er geen maatschappelijke orde meer is. Een politieagent die optreedt staat bloot aan alle mogelijke en onmogelijke kritieken, hij (zij) moet immers niet denken dat hij (zij) alles mag, het is niet omdat hij een uniform... en de tendens gaat steeds verder, het uniform wordt op zich al iets minder "gezagdragend", geen kepie meer, maar een petje...
Ik weet het, ik ben ouderwets, maar toch... Voor een deel van de mensheid is het nodig dat er werkelijk een lijn bestaat... het uitgummen van de lijn maakt het leven niet makkelijker. Vroeger hadden we heel wat richtlijnen, maar die richtlijnen werden niet alleen gepredikt, nee, er was ook een vorm van bewaking op, via priester, burgervader, politieman, rijkswachter en werkgever... Het ontstaan van een degelijke vakorganisatie kwam er om een tegenwicht te bieden aan misbruiken van de leiders van de werkelijkheid in het bestaan. Maar nadien werd niet alleen op dat vlak weerwerk geboden, nee, er kwam een heleboel dingen op gang, en autoriteit werd een vies woord. Iedereen is gelijk.
Ik meen dat dit juist is, maar het kan maar juist zijn, als niemand dan plots de lacunes van gezag gaat invullen met terreur. En ik denk hierbij niet alleen aan dictatuur en co, nee, ik denk veeleer aan de mensen die zich alles permitteren onder het mom van "en wie gaat mij dat verbieden?" en las er niemand is op dat moment, dan mag blijkbaar alles. Ook wat eigenlijk niet mag.
Ik ben moe, de expositie weegt
tot de volgende ?

Tentoonstelling 1

Image via WikipediaStraks ga ik naar de kerk, om zoveel mogelijk stukken in ontvangst te nemen om te exposeren... Deze namiddag gaan we dan alles uit zetten en uithangen...om zaterdag dan echt "open" te gaan voor het publiek.
Gisteren was het laat om naar bed te gaan, want onze chauffage stond in panne, en mijn schoonbroertje is gisterenavond nog langs gekomen om te depanneren... Bleek dat ook wij hier last hadden van de "overstroming"... van de zondvloed van de nacht er voor. Er was water in de tank gekomen. Robert heeft dat water er dan uitgepompt en de leiding uit gekuist. Aan het toestel mankeerde niets. Normaliter kan er geen water in de tank komen, maar volgens Robert komt er water doorgesijpeld langs de openingen waar de darmpjes in de tank binnen komen. Wij gaan nu proberen om aan enkele zandzakjes te geraken, om de watervloed tegen te houden die van het hoger gelegen veld op onze oprit komt gelopen.
En zo blijven we bezig...
druk... druk ... heel druk...
pensioen is een zalige tijd.
Maar ik ben nog niet op pensioen, nog een kleine elf maanden... en dan pas ben ik pensioengerechtigd.
dan wordt het - naar horen zeggen - nog drukker! djudedju
Ik ga niet verder bloggen, eens wat van mijn mailtjes lezen, en dan naar... de kerk als expositieruimte.
Hopelijk valt hij niet in, want de kerk schijnt momenteel onder grote druk te staan.
Danneels staat onder een enorme druk, en wat hij ook doet, het is altijd verkeerd. Nooit goed genoeg. De duts heeft immers de fout gemaakt, en maakt hem nog steeds, om de organisatie te willen beschermen. Dat is juist de reden van de aanval ! Mocht het niet een grote organisatie zijn, dan zou de pers en de media het onderwerp amper één woord gunnen... Het zou niet belangrijk genoeg zijn. Het (de) slachtoffer(s) denken nu wellicht dat zij steun krijgen van de media, maar in werkelijkheid worden zij gewoon gebruikt om de grote mastodont "Kerk" aan het kruis te nagelen... En Danneels zit daar tussen hamer en aambeeld.
Als een pedofiel vrij komt, mag het niet bekend worden waar hij gaat wonen, om de rechten van die pedofiel ook te waarborgen... Maar dat geldt niet voor iemand uit de kerk, die staan met foto en verblijfplaats tentoongesteld... Hoe was dat ook weer van het wegen met twee gewichten???
Hoge bomen vangen veel wind, maar je zult maar de boom Danneels zijn, midden in de mediastorm...
ik ga stoppen, tot de volgende
ik weet niet wanneer, ik doe mijn best...
Oh ja, als je tijd hebt, kom je me eens bezoeken op onze expo ?