Image by florisla via Flickr
Gelezen voor u:"Natuurlijke materialen absorberen verschillende hoeveelheden zonlicht. Daardoor ontstaan de kleuren die wij kennen. De kristallen in een sneeuwvlok zorgen voor talloze kleine oppervlakken., en tussen al die kleine naalden van ijs zit lucht. Die samenstelling zorgt ervoor dat sneeuw het licht niet absorbeert, maar juist reflecteert. De sneeuwvlok lijkt door het zonlicht dan wel wit, maar heeft in werkelijkheid geen kleur. Want kleur bestaat niet, het is een reflectie van een deel van het licht dat door ons oog wordt opgevangen... (Bron: Quest kalender)
Voila, kleur bestaat niet.
En ik zit hier dan een hele winter te klagen dat ik kleur mis, terwijl het "geeneens" bestaat ...djudedju.
Dus mijn vraag over de kleur van het fijne stof in de sneeuw??? Vergeet het, bestaat niet. Fijn stof heeft de kleur die wij zien, door de samenstelling van het licht en de samenstelling van ons oog. Dus is het goed mogelijk dat er ergens een beestje bestaat dat het fijnstof ervaart als gouden wolken die het leven opvrolijken.
Maar voor mij - en voor u - is het zwart, vuil en vooral ongezond.
Als je eens gaat wandelen in een stad vol druk verkeer(het idee!), dan zul je vaststellen dat je, als je dan je neus snuit, het snot zwart ziet... Dat is wat wij dus ervaren, en dat is het fijne stof dat niet alleen in je neus blijft hangen, maar gedeeltelijk ook in onze longen doordringen, met alle gevolgen vandien.
Maar ik ga niet blijven doorbomen over het fijnstof. Ik heb mijn ding gezegd daarover.
Vandaag is het voor veel mensen de eerste "werk-" of "schooldag" van het nieuwe kalenderjaar. Met andere woorden, druk verkeer, files en...sneeuw. Op veel plaatsten zal er wel ergens iets voorzien zijn om elkaar de gelegenheid te geven nieuwjaarswensen uit te wisselen. En vanavond zullen de flikken wel her en der staan om te controleren of die gelegenheden geen bron van inkomen kunnen vormen. Wat op zich ook weer bron van files zal zijn. Stilaan zal na dit lange weekend de wereld weer op kruissnelheid komen, en zal alles weer hernemen... Voor heel veel mensen in ons landje, met het dreigende spook van werkloosheid boven hun hoofden als het zwaard van Damocles. Want alhoewel ze allemaal staan te brullen dat de crisis voorbij is, zal de crisis inzake werkloosheid eerst nog een tijdje toenemen... Want herneming van de beurs is niet onmiddellijk herneming van het werk.
Dat zal in veel - te veel - gezinnen een echte ramp zijn. We leven (of leefden?) in een maatschappij waar de jonge mensen heel anders tegenover leningen staan (stonden?) dan vroeger. In de tijd was een lening afsluiten voor de aankoop van een woning zowat de enige denkbare lening in het doorsnee gezin, en dat werd gewogen en uitgemeten, rekening houdend met alle doemscenario's, om er toch maar zeker van te zijn dat je "niet verder sprong dan je stok lang was"... Nu lenen de jonge mensen voor een auto, voor hun huis, maar zelfs voor gewone dingen in het huishouden. De winkels stimuleren dat, je koopt een wasmachine voor 145 euro (en vierentwintig maandelijkse afebetalingen...) En zo gaat dat met bijna alles, met het gevolg dat vele mensen zelfs al voor de crisis, met een loodzware schuldenlast zaten...Komt daar werkloosheid bovenop, dan moet ik daar geen tekeningetje bij maken...Rampen.
Eigenlijk zou men ter bescherming van de consument een soort centrale gegevensbank moeten hebben van de leningen, van welke soort dan ook, die ten doel heeft om de leningen binnen de perken van het haalbare te houden, en liefst rekening houdende met de spreekwoordelijke "stok" waar je niet verder mee kunt springen. (lenen)...
Maar ja, dat is dan weer betutteling en een aantasting van de privacy... In de miserie zitten niet, dat is privé, en dus kunnen ze verrekken. privé.
Nogal een geluk dat ze geen zelfmoord meer plegen van miserie, nee, nu stappen ze uit het leven. 't Is hetzelfde, maar het klinkt serener.
Meer dan één miljaard mensen heeft momenteel honger. De mensen uit onze maatschappij hebben dan misschien niet die vorm van armoede, maar de druk van de maatschappij is hier dan ook anders, en armoede uit zich op veel manieren. Maar welke de vorm ook is van de armoede, het drukt op de slachtoffers. En de mensen, dat zijn net een bende kiekens. Als er een kip gekwetst is, of zich niet meer kan verdedigen, dan pikken alle andere kippen hem tot de dood. Bij mensen is dit ook een beetje zo, misschien niet tot de dood, maar ze worden van verdomhoekje naar verdomhoekje gestampt. En net zoals de honger het op den duur onmogelijk maakt om eten te zoeken, zo zal de armoede hier in onze maatschappij ook steeds verder en steeds meer de arme bergaf duwen, steeds verder en verder in de miserie. En we zijn nogal geneigd te zeggen "Eigen schuld, dikke bult", maar laat dan de aanleiding inderdaad in veel gevallen een stuk terug te vinden zijn in eigen fouten, zoals ietsje te veel lenen, eens de boel aan het glijden gaat, is het zo dat de eigen schuld er eigenlijk niets meer toe doet! Op dat moment hebben die mensen hun eigen lot helemaal niet meer in eigen hand. Het baat dan ook niemand om telkens en telkens weer naar de oorspronkelijke fout of de oorspronkelijke aanleiding te wijzen. De enige oplossing is helpen om de ban te doorbreken.
Maar het is logisch dat voorkomen véél beter zou zijn, vandaar mijn pleidooi voor een organisme dat de mensen beschermt tegen te veel of te zware leningen.
Maar ja... dat lijkt een beetje in te gaan tegen onze consumptiemaatschappij, dus is het niet haalbaar...Want de handel, de omzet, dat is de God van onze kapitalistische maatschappij...
Maar laten wij dus niet te vlug oordelen en veroordelen... Straks kan het ons kind zijn die in die kuil valt... en dan, dan zie je plots alles anders...
Ook voor onze zienswijze kunnen wij beter voorkomen dan te moeten genezen... (Het voelt helemaal niet prettig aan op je ongelijk gewezen te worden! Voorkom het...)
tot de volgende ?
tot de volgende ?