Image via Wikipedia
Het grote bord op ons dorpsplein is maar voor de helft volgeplakt, we hebben amper folders gekregen, het is de meest "dode" verkiezing die ik ooit heb meegemaakt!We hebben hier twee inwoners van ons dorp die op de lijst De Decker prijken of prijkten, want er is van beiden geen spoor te vinden op de borden of de folders...
Nu, mocht ik nu op dit moment politieker zijn, ik zou ook mijn bek in mijn pluimen houden. Veel om over te stoefen hebben ze niet hé ? Te contrarie !
Wat ook leuk is, is de quasi zekerheid dat we het over enkele maanden allemaal nog een dunnekes mogen overdoen, want alle partijen (met uitzondering van één!, een kleinere) zweren bij hoog en bij laag dat ze niet met de andere willen in coalitie gaan, en ze zijn met zoveel partijen, dat er geen een is die het op zijn eigen houtje kan presteren...Dus zullen ze of beginnen met hun woord te breken (zijn we ondertussen gewoon) of we krijgen na pogingen tot regeringsvorming, weer herverkiezingen, zo hebben alvast de drukkers wat werk in deze tijden van crisis.
Want het is crisis !
Het is de tijd waarin de bewuste politieker zijn verantwoordelijkheid zou moeten opnemen, maar je moet eens hun programma's lezen (op internet, want folders zie je amper), dan weet je nu al dat ze altemaal met hun voeten kilometers boven de begaanbare grond zweven. Het is niet mooi van me, maar het zou veel beter zijn geweest, hadden zij met zijn allen, daar op hun hoge ivoren toren, te samen waren ontploft, in plaats van dat Franse vliegtuig... Maar 't zijn altijd de goeie die eerst gaan, en dus blijven de politiekers zitten....
Er is een nieuw wapen in de politiek! Nu zijn er "wetenschappelijke" (???) studies over het karakter, en de kansen die zij bieden met hun persoonlijkheid om werkelijk iets te betekenen te hebben, en een tweede studie die een berekening heeft gemaakt van de kostprijs van al de beloften der diverse partijen, studie die je nergens, maar dan ook nergens kunt terugvinden... Of een nieuwe manier om de kiezer te scheren zonder zeep.
Het erge is dat wij daar zondag een rommelmarkt moeten verliezen! We moeten weliswaar gaan kiezen voor rommel, maar dat is nu net de soort rommel die ik nooit ofte nooit zou kopen, en waar ik nooit ofte nooit naar kijk... En dat is nog niet alles! De tv-zenders hebben een pact gesloten, zeggende dat wij die verkiezingen zo interessant vinden, en dat zij dus alles, maar dan ook alles wat niet waard is gezegd te worden, zullen tonen op het scherm... Dus geen filmpje, geen feuilleton, maar oeverloze cijfertjes en voorlopige zetelverdelingen en andere zever meer. Sjongejongejonge...wat gaan we weer een mooie zondag tegemoet! Als het mooi weer is, dan denk ik er over om mijn vrouw onder de ene arm te pakken en mijn visgerei onder de andere, en te gaan vissen, weg van alle lelijke gezichten op mijne tv...en kijken in de veel intelligentere ogen van een karper.
Alleen... mijn billen doen nu nog zeer, ik zou of zonnecrème, of een lange broek moeten aandoen.
Ik ben ondertussen begonnen aan mijn tweede egel, de grote... Ik sneed vier fietsbanden in kleine driehoekjes, maar vermoed dat ik nog heel wat driehoekjes tekort zal hebben... Je kunt niet geloven hoeveel stekels zo'n beest heeft! Uren en uren zit je dan driehoekjes op dat ei te spelden, maar iedereen die de eerste egel zag, is er verslingerd op! Let op, dat is geen briljant idee van ondergetekende!, ik zag zo'n egels op de hobbystudiedag te Merelbeke, en mits een klein beetje uitleg van de maakster, ben ik er dus ook aan begonnen... Ze zijn mooi! echtig waar!
Nu dinsdag is het weer hobbydag. We gaan dan de zoutdeeg-werkjes verder afwerken. Zo heel veel werk is daar niet aan, zeker niet als ze opteren voor gewoon vernissen met een lichtbruine vernis, dus wordt het een rustige dag. Na de vorige mag dat wel eens. Ondertussen zal ik mijn egel eens voorstellen, en zo ze die ook zouden willen maken, dan moeten we eerst op zoek gaan naar een enorme voorraad van die fietsbandjes van koersfietsen, dat zijn van die rubberen bandjes die maar zo dik zijn als mijn vinger, een soort koerstubes dus. Met grote (gewone) fietsbanden, kun je niets doen, want het is dank zij de korte ronde van de dunne bandjes, dat je het effect krijgt van rechtopstaande stekels... Nu worden die bandjes blijkbaar niet gestopt, als ze lek rijden, dan stoppen ze er meteen een nieuwe binnenband in. Ik kreeg al mijn bandjes van Geert, de zoon van Luc (vis), die voor zijn hobby met zo'n fiets rondtoert... en vooral onledig is met het steken van nieuwe banden! Ik heb mijn ogen uitgekeken hoeveel bandjes die man op zijn eentje nodig heeft om te fietsen! Luc zegt dat op een kiezelsteentje rijden al genoeg is om lek te rijden.... Jawaadde! Kostelijke hobby ! Niet alleen zijn die fietsen al behoorlijk duur, als je daar dan ook nog voortdurend nieuwe banden moet op leggen... Geef mij maar gewone banden, die rijden misschien niet zo snel, maar ze gaan veel en veel langer mee, en je kunt ze ook nog enkele keren stoppen, wat veel goedkoper is dan meteen een nieuwe steken, maar ja, ik ben nog van de oude generatie, je weet wel, de zuinige generatie, de generatie die niet opgevoed is met tien soorten toespijs voor op de boterham.
Maar, dank zij die bandjes, en de snelle wisseling er van, heb ik stekels voor mijn egels... Ik heb je al verteld dat de basis van die egels, de halve eieren in isomo duur zijn, maar moest je de uren die je aan zo'n beest werkt mee rekenen, dan zijn die beestjes hun gewicht in goud waard! Je bent er uuuuuren zoet mee! Maar het is nadien wel leuk om ze te zien staan.
De lucht zit vol met van die dikke massale grijze wolken, die traag voorbijdrijven. De randen van die donkere wolken zijn stralend wit en hel verlicht, en hier en daar zie je nog een flard blauwe lucht. Kun jij ook zo genieten van het zicht op die wolkenmassa's ? Ik wel ! Het zijn zo'n machtige dingen, zo groot en zo ...wollig, zo bolrondig, zo dikgebult. En hoewel je denkt dat ze grijs zijn, zie je binnen die massa's heel wat kleurverschillen, die net dat reliëf geven, net dat gevoel van macht, van ontzag.
Als ik een lucht schilder, dan is het bijna steevast een lucht vol donkere wolkenmassa's, en een wereld in de schaduw. Gek, ik hou zo van zon en mooi weer, maar dat zal ik nooit schilderen, ik hou niet zo erg van die heel felle en heel donkere schaduwen die je hebt bij sterk licht. Want dat is wel het gekke, bij zon is het zwart veel zwarter dan bij een bewolkte lucht... Een bewolkte lucht geeft je veel zachtere kleurwisselingen en veel zachtere nuances dan de zon. En zo leef ik ook wel een beetje, ik hou niet zo erg van die uitschieters in mijn leven, ik heb veel liever dat gewone, dat simpele, dat wat tragere maar meer genietende...
Wie houdt van die flitsende dingen, die mist al die kleine fijne dingen waar hij veel te snel aan voorbijloopt... Ik denk ook niet dat die mens zich zo zalig zou voelen aan de boord van het water, turend naar een dobber op het kabbelende water...Heel stilletjes, heel rustig en genietend van het lawaai van de stilte...
tot de volgende?