maandag, november 10, 2008

Pata Pata

Miriam Makeba is niet meer...
Vrijdag is ze nog opgetreden, nu is ze dood.
Een grote dame, met veel inzet voor haar onderdrukte medemensen, en vooral een zeer grote Jazz zangeres, en vooral bekend met haar Pata Pata... een liedje uit Zuid Afrika, met die typische en niet na te doene kliktaal er in verwerkt.
Ik heb zo net nog eens op youtube naar een filmpje gekeken en naar Pata Pata geluisterd...
als in memoriam...

Ik hou van die muziek, waar de klanken van de wildernis nog wat in te horen zijn... Ik hou van het geluid van die ritmes die ons als blankes zo vreemd zijn, en toch ook zo vertrouwd. Het is alsof dat ritme veel dieper in je graaft, naar het stukje van jezelf dat je dacht voorgoed te hebben weggeborgen... Muziek die je op een of andere manier het bizarre gevoel gaf thuis te komen, terug naar je verste roots...

Daarom zit ik soms die gekke klanken uit australië, Afrika, Azië van de eskimo's tot aan het zuidelijkste stukje van dat immense werelddeel te beluisteren... Gek, ik heb niet die uitgesproken band met de oorspronkelijke amerikaanse muziek.
Europa, Azië, Afrika en Australië, daar heb ik ergens op een of andere manier binding mee. Vraag mij niet waarom, vraag mij niet hoe, ik weet het niet, maar als ik de heel primitieve muziek hoor van die contreien, dan gaat er iets in mij mee trillen met het ritme...
Ook de klank van die primitieve instrumenten, die vaak een doordringend geluid produceren, doen mij wat. En natuurlijk hou ik dan ook van de jazz, niet de moderne, de oude authentieke klanken ontstaan uit de mengkroes van volkeren in slavernij. Daarom ook kan ik uren luisteren naar gospels, want ook dat is doorweven van die primitieve klanken van de huilende mens.
Misschien is het dat wat me onbewust ergens raakt, heel wat van die primitieve dansen en ritmes hebben te maken met hun natuurgodsdiensten, en in de jazz hebben ze dat via de gospels verweven met het kristelijke denken... Je moet eens de klanken van Haïti beluisteren, waar je die vermenging heel fel en contrasterend naast elkaar hoort !
Het is allemaal muziek waarbij je niet stil kunt zitten, je hele lijf wil bewegen wil mee met die oeroude ritmes van de mens...in en met de natuur.
Bij ons is de muziek bijna te beschaafd, te complex, te bestudeerd om nog die binding te hebben met het ingebakken ritme. Ook al probeert men via de blanke jazz en de moderne muziek weer een ritme te laten overheersen, op een of andere manier is het niet dat ritme, niet het ritme van de mens. Ook in de oude oosterse beschavingen zien we dat, hun klankenpatronen zijn ons vreemd, zijn heel anders, maar ook zij hebben hun muziek gekunsteld, verheven tot kunst, ten koste van het oergevoel, ten koste van het oerritme.
In muziek willen wij het té mooi maken...
Terwijl muziek in oorsprong het geluid was en is dat ons doet vibreren.
Soms gaat ons innerlijke zelf zo te keer, dat we er een beetje bang van worden. Het is alsof de muziek de leiding overneemt.
Dat was dan ook de bedoeling, vergeet niet de binding met de natuurgodsdiensten ! De bedoeling was te komen tot een extase, een toestand waarop de ziel het lichaam verlaat en opgaat in het grote geheel van de natuur, van de godsdienst.

Wij kennen allemaal de boeddhistische Mantra's, waarbij men door het steeds herhalen van een klank of een klankenreeks, ook tot een soort extase komt. Ook in de katholieke wereld kennen wij bv de rozenkrans, waarbij voortdurend hetzelfde gebed herhaalt wordt, tot niet meer de woorden maar de klank en het ritme het als het ware overnemen.
Het Oehm van de boeddhisten, het Paternoster van de kristenen, zijn gebedsvormen waarbij de klankbinding heel hoog ligt, en aldus een verre band vormen met dat ritme, die kadans die leidt tot het verlaten van het lichamelijke tot een vergeestelijkte toestand.

Er is niets nieuws onder de zon. De sjamanen, en later ook de priesters van diverse godsdiensten maakten dan ook gretig gebruik van geestesverruimende middelen, om sneller in die toestand te komen. Men verbrandde kruiden die de mensen beïnvloedden. Onze wierook is daar wellicht nog een flauw restantje van...

Nu hoor je dat niet meer, maar toen de mis nog in het latijn opgedragen werd, dan werd het evangelie niet gelezen, dan werd het evangelie half zingend voorgedragen... Ik hoorde in dat verband ooit het woord sjanten, wellicht van Chante ? Ook daarin vonden we dat gedragen ritme terug, het evangelie verkreeg een kadans die de mens moesten boeien. (Er was immers bijna niemand die het latijn begreep). En boeien bedoel ik hier bijna letterlijk, binden aan de sfeer, binden aan de godheid. Een soort terug naar het oerritme ?

God, ik ga wel heel ver om duidelijk te maken dat ergens diep in ons er een soort oerritme zit, die even diep in ons een binding heeft met wat boven ons is, buiten ons begrip ligt. Bijna zo ver dat we het niet meer durven te begrijpen, niet meer durven te voelen, er ons niet meer durven aan overgeven... Wij zijn bang ons te laten gaan en te bewegen in dat oeroude ritme.

We zijn van zoveel bang, omdat we zoveel dingen hebben afgezworen. Omdat we steeds dat laagje vernis koesteren in plaats van het beeld dat er onder zit.
Omdat we ten allen prijze willen ontkennen dat wij maar een klein onderdeeltje zijn van een grote allesomvattende natuur. Omdat wij niet durven terugkeren naar onze roots, ons oerbewustzijn.
Dan schrijft men boekenkasten vol over de "nobele wilde", in een poging zo ons eigen afkomst op te hemelen.
Er is aan de mens als wezen niet veel nobels te vinden, ook nu nog niet. Kijk maar eens naar de toestand van de wereld, denk maar eens aan de gemiddelde leeftijd van de mens op aarde: 28 jaar !
We moeten onszelf niet verheffen in onze gedachten, als we onszelf willen verheffen, dan moeten we dat doen met onze daden! Dan moeten we niet alleen beseffen dat er voedsel is voor iedereen, maar dan moeten we ook zorgen dat het bij iedereen terecht komt !
Maar we zijn nog zo ver, zo hemels ver van wat we in feite wel weten maar nog steeds niet kunnen...
Als er een kleurling tot president gekozen wordt van de Verenigde Staten, dan vallen mij daarbij enkele dingen heel sterk op:
- We zijn verbaasd dat ze eindelijk een kleurling verkiezen, en juichen dat toe als een soort wereldwonder ... Waarom ? Waarom zou dat anders zijn dan een blanke, of een Aziatisch type of een latino ??? Waarom, is er iets anders aan die mens, iets wat ons doet denken dat dit nu toch wel buitengewoon is ???
- Waarom moeten ze die man nog veel meer en beter beschermen dan andere presidenten voor hem? Omdat hij een ander kleurtje heeft ?
- Waarom hebben we het gevoel dat we nu iets goeds gedaan hebben ? Is dat nu beter dan een ander kleurtje, en zo ja, waarom deden we het dan niet allang en niet allemaal ?

We zijn doodgewoon niet eerlijk tegen onszelf en tegenover de anderen. daarom.

Miriam Makeba is niet meer...
Zij werd uit haar land verdreven omdat ze voor haar medemensen dezelfde rechten vroeg als voor de blanke medemens.

Tot de volgende ?

zondag, november 09, 2008

Januaririvier

Oh jawel, je kent die rivier zeker !
Het gekke ervan is niet dat je die rivier kent, maar dat ze niet bestaat!
In 1502 of 1504, de historici zijn er niet heel zeker van, ontdekte een Portugese kapitein een diepe baai in de kust van Zuid Amerika, en hij was er van overtuigd dat dit de monding moest zijn van een grote stroom... Vermits het januari was gaf hij die stroom de naam Rio de Janeiro...
Er is echter geen grote stroom, en dus geen rio de janeiro...geen rivier Januari...

Naamgeving... een gek ding.
Zo vroeg iemand aan een Australische inboorling hoe dat gekke beest noemde dat daar voorbijhopte. De inboorling antwoordde dat hij de man niet begreep, in zijn taal klonk dat ongeveer als Kan goo roo... en zo huppelt sindsdien een gek beest rond met de heerlijke naam: Ik versta je niet !

Ik heb ooit een heel artikel gelezen met dergelijke bizarre verhaaltjes, een prachtige om te sluiten... Een verkenningsreiziger belande bij in Groenland bij een stam die hem volkomen onbekend was... Hij wilde de naam van zijn ontdekking noteren, en wees op zichzelf en zijn gezellen: "We.... British", vervolgens wees hij op de man en zijn gezellen met een vragend gezicht en gebaar. De man antwoordde hem Eskimo... wat zoveel is als mensen...
Is het niet waar, het is leuk, en het kan best waar zijn !
Ik denk hierbij ook aan een plezant boekje van heel ver uit mijn jeugdjaren, van pater Versteylen, over zijn vader, gedurende de Duitse bezetting. Een Duitse officier wees op het kleine klapraampje boven het toilet, iets wat hem blijkbaar onbekend was, en vroeg "Was ist das ?" Papa Versteylen wist van geen kanten hoe zo'n raampje nu eigenlijk noemde en zeker niet in het Duits, maar tegen zo'n bezetter moet je altijd beleefd zijn, dus antwoordde hij beleefd: " Dat ? Dat is een vasisdaske"... einde citaat. Sindsdien noem ik het klapraampje in mijn toilet nog steeds het vasisdaske...
Gek hoe woorden soms ontstaan... En nog veel gekker dat wij er ons geen vragen bij stellen. Als kruiswoordraadselaar kom ik regelmatig in contact met die taaluitwassen. Zo kan ik mij heel concreet voorstellen hoe de drietenige luiaard aan die naam is gekomen, hij heeft drie tenen en hij lijkt in onze ogen onvoorstelbaar lui... Maar waarom je dan als synoniem dat beest plots ai moet noemen ??? Bij mijn weten heeft het geen pijn, en toch...
Tussen haakjes, het beest is eigenlijk helemaal niet lui, maar leeft van boombladeren, die zo weinig voedzaam zijn dat het beest alleen kan overleven als het zijn energie heel zuinig gebruikt. Blijkbaar is er nog geen enkele ai op het idee gekomen om een ander dieet te beginnen... Maar vermits de hersenen een van de grootste gebruikers van energie zijn van het hele lichaam, is dat in zijn geval wellicht logisch...Ook al heeft hij niet de energie om dat zelf te beseffen.

Als er op de teevee niets is, zette ik vroeger een elpee op, nu een ceedee. Of ik stopte vroeger een video in, en nu een deeveedee...
Buiten de rare categorie van puzzelaars en quizfanaten, is er geen mens meer die zich ook maar een vraag stelt bij het gebruik van die tot woorden vergroeide afkortingen. Ik ben er mij van bewust dat ik wat overdreven heb in het uitschrijven, maar dat is alleen een kwestie van tijd. Nu is het nog cd en dvd, maar elpee en teevee zijn allang aanvaard, en in sommige tijdschriften al helemaal ingeburgerd.
We zijn zelfs een stapje verder, we googlen er een stuk op los, alhoewel we van microsoft niet mogen msnen, omdat daar een overtreding van het patent zou in schuilen...
Stap eens mee met mij naar een verre toekomst... Als die woordvorming doorgaat, dan zal er wellicht niemand meer zijn die ook nog maar beseft dat dit eigenlijk geen woorden zijn, maar afkortingen...
En dan, net zoals nu zal er zich geen kat over bekommeren of dit al dan niet een verarming dan wel juist een verrijking is van de taal. Taal is immers in de eerste plaats een gebruiksvoorwerp. Een middel om dingen duidelijk te maken aan een ander.
Een van de grootste verworvenheden, zo niet de grootste van heel de menselijke geschiedenis. Het enige wat eventueel dingt om de kroon is de geschreven taal... waardoor het mogelijk is de kennis te bewaren, de kennis te vrijwaren van verlies.
En toch...
Regelmatig vindt men archeologische zaken die we niet kunnen inpassen in het rijtje van onze zo geroemde kennis. Regelmatig moeten we deemoedig bekennen dat we de geschreven teksten van vroegere volkeren niet meer kunnen ontcijferen, alhoewel die misschien net een heel pak van die raadsels zouden oplossen...
Britten hebben jaren zitten staren naar enkele woorden in de kant van een oud geschrift, zonder er iets van te snappen, tot plots een gast uit Nederland of Vlaanderen zag dat het in feite nederlands was die daar stond...
Zal men binnen afzienbare tijd beroep moeten doen op Vlaamse gasten om de geschiedenis van Frans Vlaanderen nog te kunnen ontwarren ?
Niemand weet waar de basken vandaan komen, men vindt geen linken naar andere talen.

Hier zitten wij ons druk te maken over het behoud van de Vlaamse taal, ginds van het Baskisch, daar van het Koerdisch...
Maar er zijn ondertussen blijkbaar tientallen talen gewoon verdwenen...
De Kristenen weten dat de Heer Aramees sprak, maar die taal is nu bijna volledig weg; verschwunden... Hooguit enkele tientallen mensen spreken die taal nog... En dank zij de moderne tijd, het voorrecht van de schoolse opvoeding, zal die taal in ijltempo volledig uitgewist worden ! Want net zoals in La France het Vlamsch heel snel verdween na invoering van de schoolplicht (in 't Frans!), zal ook het Aramees verdwijnen onder druk van de officiële taal van het land.

Ik weet niet of dat erg is... Ergens wel, het is een verarming, het is als een prachtig veelkleurig schilderij, waarvan door een of andere omstandigheid één kleur verandert van tint en overgaat in een ander kleur... Als je naar een bos kijkt, dan zie je honderden tinten van groen, kijk je naar een tekening van een kind, dan is dat bos uniform eenkleurig groen, en plots zie je hoe plat het papier is... Hoe doods...

En toch zijn we hele dagen bezig met die verarming... Hoeveel Vlaamse woorden zijn al verdwenen onder druk van het geschreven noordNederlandse woord ? Toen ik nog schoolliep, gebruikten wij het prismawoordenboekje, en er werd ons aangeraden de woorden met de vermelding (zn) te vermijden, als zijnde geen nederlands... die zn was de afkorting van zuidnederlands, lees Vlaams... Nu is dat gelukkig niet meer zo, nu heeft men zelfs het Surinaamse nederlands toegevoegd aan de dikke Vandaal... Maar nog steeds staat daar het vermaledijde (zn) naast bepaalde woorden, en nu wellicht ook (sur)?

Van Nederlandse lezers van mijn blog hoor ik dat zij genieten van mijn taalgebruik, precies omdat het Vlaams is... Dat wij niet hetzelfde ervaren bij het lezen van een Nederlands boek of blog, komt omdat wij dit hoognederlands ingestampt kregen als dé Nederlandse taal... Het ABN was een van Vlaams gezuiverde taal...

Nu gelukkig niet meer, of veel minder. Door radio en tv , door boeken en tijdschriften, door blogs en chatting, groeien onze talen steeds dichter naar elkaar, en in plaats van het stijve van het Nederlands of het barokke van het Vlaams te hekelen, genieten wij van de rijkdom die deze toch zo minieme verschillen ons bieden.

Taal is heerlijk... laat er ons asjeblief een beetje zorg van dragen... Laten wij niet tenonder gaan aan smstaaltjes, die al het smeuïge, al de crème uit de taal weghalen, en alleen een skelet overlaten... Geniet van een Gezelle, van een Annie M G Schmidt, van een Jacques Perk en een Rodenbach... Geniet van de taalvirtuozen, die met klanken schilderen !

Wees blij, wees dankbaar dat wij kunnen putten uit onvermoede bronnen, uit de inbreng van uit het Jiddisch, het Duits, het Frans, het engels en alle talen van wie wij leentjebuur speelden... En wees er fier op dat ook onze taal zorgde voor heel wat woorden die in andere talen zijn doorgesijpeld... Ons oervlaamse mannekijn werd een mannequin, en onze borstrok zijn samen met heel wat scheepstermen niet alleen in het Russisch, maar in heel wat talen overgenomen... Taal leeft, moet leven !
Maar laat kleine taalgroepjes niet zomaar verdwijnen... Laat je kleurenpalet niet onvolkomen worden.

Vanmorgen verwachtte ik een kale linde te zien te krijgen, na de felle wind van deze nacht... (Ik moest voor het eerst het raam van de slaapkamer dichtdoen!) maar de linde staat er nog, weliswaar wat luchtiger gekleed, maar nog steeds in blad. Het groen is bijna volledig weg, en is overgegaan in zachtgeel...Het contast met het donkere groen van de camelia er onder is nog veel intenser geworden dan voorheen. Het veld ligt er verzopen bij, en het zijn alleen kraaien die in de modder zitten te foerageren.

Tot de volgende ?

Oh ja, mocht je dinsdag geen blog te zien krijgen, schrik niet, het zal gewoon een heel drukke dag worden...eerst de eeuwige vlam gaan aanwakkeren, en dan is het, feestdag of niet: hobbyclub !

zaterdag, november 08, 2008

zomaar een mooie zaterdag....

Hier het filmpje van onze Bart, uitgezonden door AVS... Zoals je weet won hij de prijs van West Vlaanderen, en dat wordt uitgezonden in Oost Vlaanderen, gezien Bart in Lierde Oost Vlaanderen woont.
Een fiere vader mag wel eens stoefen....dus.....
Het was moeilijk te vinden, maar voila, hier is het nu !

Garage TV - video filmpjes - Kiosk Vl Ard 10112008 Textielontwerper - kiosk,ard,10112008,textielontwerper,wmv

Mocht het zijn dat de link niet werkt (bij mij doet hij het wel), dan kun je nog altijd de gegevens noteren, en met die gegevens het filmpje opzoeken bij Garage TV... Eventueel misschien ook via de koppeling juist onder de titel van deze blog.

De zon schijnt, en vanmorgen, toen we eerst boodschappen deden en dan doorreden naar Deinze, naar de rommelmarkt, heb ik voor de veiligheid mijn zonnebril opgezet. Gek is dat, in de zomer zet ik die zelden op, maar in de wintertijd, als de zon zo laag zit is dat meer dan belangrijk.
We zijn eerst naar de melkerij gereden, om mijn dagelijkse yoghurtjes, dan naar de veevoederhandelaar om een zak kippenvoer, en dan doorgereden naar de rommelmarkt te Deinze...
Niets gekocht, er was niet veel in mijn interesses te zien, maar het was al bij al wel een leuke uitstap. Bij het wegrijden heb je wel wat moeilijkheden, dood het invoeren van eenrichtingsverkeer, is het niet simpel om terug op de rijbaan te geraken. Achter mij stond er dan nog een haastigaard te claxonneren ... Ik dacht om te doen zoals wijlen Nonkel Julien, uitstappen, en uitgebreid de achterkant van mijn auto controleren en hem dan te gaan zeggen dat ik niet abnormaals zag...

Voila, nu weet je meteen waarom ik wat laat ben met mijn schrijvelen... Nu ja het is weekend, en dan nog een heel lang weekend. Het kan dus best zijn dat er een dezer dagen nog wel eens wat laat geblogd zal worden... U niet ongerust maken, we zijn niet ziek, alleen delen wij mee met onze kinderen om eens wat te genieten van een lang weekend.

Vandaag is het niet alleen mooi zonnig weer, er is ook wind, en daardoor lijkt al het stof uit de lucht geblazen, en is de einder weer veel verder weg dan anders. Als ik er op denk, zal ik vanavond eens op Koens kamer door het venster kijken. Als het heel klaar weer is, en de blaren zijn van de bomen, dan zien we Gent Zeehaven, of althans de vlam van de petroleumnijverheid.
Met andere woorden, van op onze berg kun je héél ver weg kijken. Het is dan ook geen wonder dat er hier in de streek her en der een uitkijkpunt is gemaakt. In Brakel heb je de uitkijktoren, in Schorisse is er een mooi uitkijkpunt, en ook in Ronse kun je van uit het Park Malander een wijds gezicht hebben rond deze tijd van het jaar.

Onze bergen mogen dan wel molhoopjes zijn, het is er mooi !
In Horebeke is er zo'n verblijfje voor toeristen, dat zit omzeggens gans het jaar vol! Om je maar te zeggen dat het hier heerlijk verblijven is. Het is er ook heerlijk wonen. Niet alleen voor het mooie landschap, ook voor de mensen, mensen die hier nog goedendag zeggen tegen elkaar. Die nog praten, boeren die nog stoppen met hun tractor om je te vertellen hoe gehaast ze wel zijn... Heerlijk toch ?

Toch wordt het ook hier winter, korten de dagen en komen we meer en meer in de donkerste periode van het jaar. Daarom moeten wij te meer genieten van wat we krijgen, als er zon is, geniet er dan van! Het is een bewezen geneesmiddel tegen depressies !

Ik ga stoppen voor vandaag, het kriebelt, ik ga eens voorzichtig een klein wandelingetje proberen te maken...
Tot de volgende ?

vrijdag, november 07, 2008

I have a dream door Martin Luther King jr.

I have a dream door Martin Luther King jr.

Na een klein beetje zoeken vond ik de nederlandse vertaling van het beroemde I have a Dream...
In de context van alles wat momenteel gaande is, wil ik niet nalaten u deze nog eens voor te leggen...
Opa Toon

Verbluffend

Heb je de prestatie van CNN ook met open mond zitten bekijken ?
Nog niet gezien? Dan is het hoognodig dat je het even opzoekt op youtube, het is amazing om het in het kamerikaans te zeggen....
Op het podium staat één man, die een andere man zal interviewen, maar die andere man zit enkele duizenden kilometers verder weg... Dat klinkt allemaal vertrouwd, tot men plots die man gewoon naast de interviewer op het podium projecteert in je reinste 3D ! Met behulp van een 35 camera's lukt men er in de man levensecht op het podium te plaatsen, en het totaal beeld ervan door te zenden.
Het is ronduit verbluffend, de man staat er net zo echt als de interviewer zelf, en het enige dat onecht aandoet is dat ze elkaar niet de hand schudden... Kan ook niet want hij is er niet...
Ik vraag mij af in hoever die beelden nog te onderscheiden zijn van echt. Ik verklaar me nader. Stel dat ik een moord wil begaan (ik heb een hele lijst van mensen die ik echt niet zie zitten, dus er eentje uitpikken kost niet de minste moeite). Het beste middel om me te vrijwaren van vervolging is een perfect alibi. Als enkele tientallen mensen me een hele tijd zien zitten aan een tafeltje in een parijse bistrot, heb ik alle bewijs dat ik de moord niet kan hebben begaan...alleen ik zat niet in parijs, men zond een filmpje van mij op die plaats uit...
Zie je wat ik wil zeggen ? Nu al zijn er diverse moeilijke processen over al dan niet correcte foto's of bewerkte foto's... maar daar zal de foto echt zijn, alleen het gefotografeerde item is er niet echt.

Nu is dat procédé nog heel omslachtig, maar eens men er werkelijk in geslaagd is een werkelijkheid te vervalsen, en dat is gebeurd, is het hek van de dam en zal men met reuzeschreden vooruitgaan in die nieuwe soort fotografie.

Zitten wij binnen x aantal tijd in onze huiskamer niet meer te kijken naar de dinosaurussen op het scherm, maar wandelen die beesten echt tussen en rond ons door ? Vliegen de virtuele kogels strak met geluid en al rond onze oren in de cinemazaal ?

Als ze dan de truukjes gebruiken die ze toepassen in een museum waar ze aardbevingen en zo als een lijfelijke ervaring aanbieden ook in de cinemazaal toepassen, dan zal de remake van de langste dag echt een ervaring zijn om nooit meer te vergeten. Bij iedere bominslag slinger je heen en weer in je stoel, terwijl virtueel de armen en benen in je gezicht vliegen. Bij een echte aanslag blijft het volk doodgemoedereerd staan, gewoon aan dergelijke effecten.

Ik herinner me dat ons pa en ma eens naar de film waren geweest, waarin ze stereoscopische beelden zagen. Ze moesten daartoe een speciaal brilletje opzetten waarvan een glas groen en het andere rood was. Het optisch bedrog was toen al zo erg dat iedereen het hoofd wegtrok toen er iets de zaal leek in te vliegen... Wat zou dat "echte" 3dimensionele dan niet voor effect hebben ?

Hoe zou een kind dat ervaren, en hoe zou hij nog de virtuele wereld onderkennen van de echte ? Als je de teletubbies rond je kinderstoel hebt zien hobbelen zal alles wel normaal gaan lijken.

Weet je, laat die ontwikkeling nog maar een beetje uitblijven... Het is nu al moeilijk om de echte wereld te onderscheiden van wat ze ons willen voorschotelen, als we straks ook onze ogen en oren niet meer mogen vertrouwen...

En wie weet... misschien leven we al in een tijdje met midden onder ons dingen die er niet echt zijn. Soms zou je het hopen!
Hopen dat het niet echt is dat een senator van het Front National, broederlijk met een lid van het Vlaams Belang verschrikkelijke naziliedjes zitten te zingen over een arm Joods meisje dat uit haar Ghetto is gehaald en nu in de ongebluste kalk ligt na levend verbrand te zijn geworden...
Verbluffend dat er nu nog steeds mensen zijn die dergelijke daden niet alleen niet afkeuren, maar ook nog plezant vinden.
Ik heb een oom gehad die in Dachau heeft gezeten. Toen hij weer thuis kwam woog hij nog amper 36 kilo, en dan was hij al zes weken bij de Amerikanen geweest. Ons moeder vertelde over de verschrikkelijke vingerbrede striemen op zijn rug... En dan gaan er sommigen dat nog gaan zitten verheerlijken in een "liedje"...
Herinner je je nog wat ik gisteren schreef over geschiedenis ?
Wat daar en toen is gebeurd, is gebeurd door de beïnvloeding van een groep mensen aan de top, die er in geslaagd zijn de gewone mensen te overtuigen dat de Joden de schuldigen waren van alles wat mis ging in hun land. De honger, de werkloosheid, de grote stukken land die ze kwijt raakten, de bezettingstroepen...allemaal de schuld van de Joden... Hitler riep om verandering, om bevrijding van het onrecht hen als natie aangedaan, en bestraffing van de schuldigen... En het volk, of toch de grote massa voelde zich aangesproken, meer door alles wat mis ging in hun land dan door wat er door Hitler en Co werd gepredikt, maar ze gingen mee in de hetze tegen de Joden...
Nu zijn er partijen die voortdurend alles en nog wat wat ook maar enigszins verkeerd loopt in ons land aangrijpen om het volk op te roepen tot verandering ! En ze roepen "Eigen Volk eerst" en weg met al die vreemdelingen, weg met de islam...
Ik ben bang.
Bang dat l'histoire se répète...

Bang dat men op een mooie dag een molotovcocktail in het parlement binnengooit, en een Turkse sukkelaar vindt die het gedaan heeft... In Nederland was het kantje boord toen Pim Fortuyn werd geslachtofferd... het is niet moeilijk om de volkswoede op te wekken en te kanaliseren... Het verleden bewijst het.
En denk niet dat wij niet zo zijn... Wat we zagen na de oorlog, hoe de Duitsgezinden dan behandeld werden... en beschermd moesten worden tegen de volkswoede... Vergelijk nooit jan en piet met een massa... De reactie van een massa is heel anders dan van ieder individu in die massa ! Ik heb tientallen betogingen meegemaakt, en in ieder betoging hadden wij mensen om de relletjesmakers te weren. Want die zijn er ! Altijd en overal vind je mensen die tot enig doel hebben de massa in beweging te krijgen en te verleiden tot baldadigheden.
Ook nu nog.
Ook hier in ons eigen absurdistan.

Verbluffend

maar helaas bittere waarheid

tot de volgende ?

donderdag, november 06, 2008

bleek zonneke

Vanmorgen kon ik, al turnend, genieten van een leuk zicht op onze prachtige Vlaamse Ardennen. De grond was weg, je zag de witte wolken langzaam drijven over de grauwe grond, en je had het gevoel alsof je uit het raampje van een vliegtuig naar buiten keek, op de wolkenmassa. In de verte zal ik plots de kruinen van de bomen op de wolken drijven. Mooi !
Rechts zag ik de zon, nu ja, wat daarvoor doorgaat, want het leek eerder een maantje dan een zon, zo bleek en vaal.
Gek is dat je in zo'n atmosferische omstandigheden ook een veel grotere zon ziet dan normaal. Blijkbaar kijk je door die wolken als door een lens, en haal je de zon iets naderbij.
Je hebt ook voor één keer de kans om naar de zon te kijken, zo maar, zonder veel bescherming, want die wolken zijn niet alleen een dik pak witte ouate (ja, watte), ze hangt ook voor de zon, en vormt niet alleen een vergrotende lens, maar ook een soort verdoezelaar.
Ooit zag ik hier, iets naar rechts op de weiden van boer Henri, vliegende koeien... De nevel hing laag over de velden, en de koeien hadden precies geen poten meer, maar dikke lijven die als ballonnen boven de velden hingen.
Zolang je er niet moet doorrijden kan nevel best leuk ogen.
Moet je er door, dan is het andere koek. Het ergst denkbare is wel als de grond witgesneeuwd ligt en de rest in een dikke mist is gehuld, dan is het precies of je in het niets ronddwaalt. Je weet dat er grachten zijn langs die baan, maar je ziet ze niet, en je hoopt alleen maar dat je op het tracé van de baan zit, want zien is er niet bij... Ooit kwam ik zo eens van Kruishoutem gereden, mist, sneeuw en donker... Ik kroop langs de baan, en toch reed ik blijkbaar nog rapper dan anderen, want plots zag ik vaagweg twee rode lichtjes opdoemen. Ik hield me heel voorzichtig daarachter...Hopend dat ik zou zien als er iets met de voorligger gebeurde, zodat ik het kon vermijden (je ziet het hé, heel menslievend)...Plots verdwenen de lichtjes volkomen. Ik denk niet dat ik ooit nog trager heb gereden dan die keer... Plots zag ik de wagen staan, gewoon, langs de vermoedelijke kant van de al even vermoedelijke weg... Ik kroop voorbij, en meteen gingen de lichten van de auto weer aan...Het was zijn beurt om eens achter mij te rijden.

Nevel... ze hebben er een gemeente van gemaakt...Nevele.

In West Vlaanderen zijn ze wijzer daar maken ze van Werken een gemeente!

In het Oostends is (was?) er een verwijtwoord: oh gij lotenhulle. Hier niet zo ver vandaan ligt de gemeente Lotenhulle. En het is nog niet zo lang geleden dat ik, bij het bekijken van oude postkaarten op het internet, vaststelde dat dit oorspronkelijk Lo Ten Hulle was... Je kunt als je dat interessant vindt, de betekenis van al die namen van gemeenten terugvinden. Je leert er niet alleen iets bij, in veel gevallen kun je er ook bij vaststellen hoe oud die leefgemeenschappen wel zijn, want soms is het duidelijk een keltische, soms een germaanse naam, en soms een mengvorm.
Ook stel je vast dat sommige gemeenten in de loop der tijden wel eens herdoopt werden. Nu denk je misschien bij je zelf dat dit je geen moer interesseert, maar toch ... het vertelt iets over onze voorgeschiedenis, en l'Histoire se répète... om het in 't schoon vlaams te zeggen.
Net zoals de betekenis van de woorden, het ontstaan ervan, de wijziging van betekenis door de eeuwen heen... allemaal kleine dingen die ons verklaren wie we zijn, en waarom we zo zijn.
Geschiedenis is niet een dode letter op oud papier, het is de basis van ons huidig bestaan en zijn.
Alleen... we leren in de school veelal de verkeerde geschiedenis! Niet alleen leren we alleen de grote trekken, we leren het nog gekleurd door de maatschappijvorm waarin we opgroeien, maar bovendien leren we nooit de geschiedenis van de gewone mensen... Het was toendertijd, net zoals nu, de massa die de echte geschiedenis schreef, maar er verschijnt alleen iets op papier over de toplaag, en niet over de brede stroming van het plebs.
Onze geschiedenislessen kun je vergelijken met een brede stroom. We zien alleen de oppervlakte van het water, maar al het interessante, al het leven zit onder die oppervlakte, en die zien we niet. Alleen als er eens een heel felle rimpel ontstaat, zoals de guldensporenslag, de oktoberrevolutie en dergelijke, zie je plots een stukje van het leven onderin, maar zodra het weer geëffend loopt, zie je weer alleen de blinkende laag van de oppervlakte van de brede rivier... Je ziet een Lenin, een Stalin, en je hoort hier dan wel geruchten over het onderwaterleven, maar in de geschiedenisboeken van ginder zul je dat wel niet, of verbloemd terugvinden, tenzij er plots een enorme ommezwaai komt van de politiek en men het nodig acht om de oude fouten van het oude bewind aan de kaak te stellen...
Soms hebben we heel andere ideeën over dingen dan de inwoners van dit of dat stukje wereld...Wij zien in een Gorbatsjov een soort verlosser uit het communisme, de Russen zelf zien hem als de vernietiger van de oude sovjetunie...
Dit toont aan dat het heel moeilijk is, zo niet onmogelijk, om een echt beeld te hebben van de geschiedenis. Dat is het ook die toelaat de geschiedenis her en her te misbruiken als verrechtvaardiging van dingen die wellicht nooit zo gebeurd zijn...
Of die heel anders ervaren werden door de onderliggende lagen van de rivier op die plaats op dat specifieke moment...
Met andere woorden, men leert ons te oordelen over dingen die we niet echt weten, en die we bekijken vanuit het standpunt dat is ons opgelegd op een bepaalde plaats in een bepaald moment van de voortstromende geschiedenisstroom.
Nee, ik ben niet de persoon die bepaalde feiten en bepaalde gebeurtenissen ontkent, feiten zijn feiten, maar ik stel me steeds de vraag waarom dergelijke dingen gebeuren op een bepaalde plaats op een bepaald moment. Dit is geen verrechtvaardiging van bepaalde dingen, maar leert ons wel om schuld en onschuld niet zo maar als een etiket op te plakken op mensen van toen van daar...
De Belgische revolutie zal wel een heel ander tintje hebben in de Nederlandse geschiedenisboekjes dan in de onze, en de slag der gulden sporen zal wel heel iets anders zijn in de Franse geschiedenisboekjes dan bij onze Hendrik Conscience... En het gelijk ligt ook voor een heel stuk anders, naargelang de hoek waaruit je de dingen bekijkt.
Ook de afstand verandert de dingen ! Zowel de afstand in kilometers, als de afstand in tijd. De geschiedenis van een Juul Caesar is door de tijden heen ontdaan van de meeste nationale gevoelens, en wordt veel nuchterder bekeken. Het enige wat ons daar verhindert de werkelijkheid te zien, is het feit dat documentatie uit het andere kamp gewoon ontbreekt. En anderzijds, Afghanistan is plots veel dichterbij gekomen, nu er ook Belgische militairen zitten...
Daardoor ook is geschiedenis zo boeiend, en zal het ook steeds een onderwerp zijn, met veel meer facetten dan een diamant.
Mijn grote interesse voor geschiedenis is hoofdzakelijk gewekt toen ik van het katholieke onderwijs plots in het officiële terechtkwam, en bepaalde inzichten zag verschuiven...
Dan is voor mij voor het eerst de vraag gekomen: "Hoe heeft de gewone mens in de straat, die dingen dan daar ervaren?" Want dat zou pas de echte geschiedenis geven. En die zou wellicht soms heel anders luiden dan de officiële versies.
Probeer maar eens de ervaring te meten van de metser op de werf ten opzichte van de huidige financiële crisis. Dat is geschiedenis, ervaringsgeschiedenis...
Oh, die metser heeft onvoldoende inzicht ? En toch zal het de druk van die massa zijn die de grootste uiteindelijke invloed zal gehad hebben op het ogenblik dat de financiële crisis echt voorbij is, echt tot de geschiedenis zal gaan behoren... Maar dat zal weer nergens te vinden zijn.
We zien alleen de oppervlakte, de spiegel van de rivier.

Bij iedereen leeft duidelijk het besef dat de situatie niet goed is. Iemand die dit goed aanvoelt, zal, als hij verkozen wil worden, dan ook steeds weer en weer herhalen dat het moet veranderen. Zo word je president !
Want het is het levende, onder de spiegelende oppervlakte, die het signaal geeft, en het weer opvangt.
Dat is wat momenteel, onder meer in ons eigen Absurdistan ontbreekt... Er is te weinig doorstroming vanuit de basis naar de top. En het is een algemene kwaal, heus niet alleen naar de regering toe, maar in alle instanties.
Dat is dan ook de reden waarom het volk, het leven, geen vertrouwen meer heeft in de politiek, in de banken, in de patroonsorganisaties, in de vakbonden... De schaal waarop die werken is te groot geworden, de afstand van basis naar top ligt te ver uiteen...
There is something rotten...

Tot de volgende ?

woensdag, november 05, 2008

Over een zwarte en de dood...

Lugubere titel? Vrees niets, het heeft niets maar dan ook niets dat luguber is, integendeel !

De zwarte... Voor het eerst in de geschiedenis heeft Amerika een zwarte president. Dit is wereldnieuws, want niemand zegt het, ik ben er bijna 100% zeker van dat dit het eerste zwarte staatshoofd is van een overwegend blank of blank geregeerd land...
Met andere woorden, we zijn ook nog niet zover, en het beste bewijs is de heisa rond die zwarte schepen van burgelijke stand die we rijk zijn, en waar we hele gazetten over vol schrijven...Met andere woorden, dit is voor ons al een hoogtepunt.
Maar ja, wij zijn dan ook geen racisten hé, wij zijn onkreukbaar, wij hebben geen kukluxklan en dergelijke... alleen... tja...
We moeten echt niet zo ver achteruit gaan om teksten te vinden van wetenschappers en zelfs van theologen dat de zwarte mensen geen ziel konden hebben, het was ondenkbaar dat God een ziel zou gestopt hebben in zo'n lelijke zwarte verpakking. (Montesqieu)
In de landen waar ze slaven hadden werden de zwartjes letterlijk als minderen gezien van de hond. Het was heel normaal dat een vrouw zich gedroeg alsof ze alleen was, ook al waren er zwarte slaven in de kamer. Zich uit- en aankleden in hun nabijheid was niet erger dan dat doen terwijl de hond of de kat in de kamer was.
In 1970 of 71 hoorden ik op de trein een van mijn kaartvrienden op de dagelijkse rit naar het werk, plots vloeken. "Kijk" zei hij, "ik heb niets tegen de negers hé, maar als ik zo'n zwarte zijn poten zie leggen op een blanke vrouw..." Op het perron was het bewuste paartje zich van niets bewust dan van hun verliefdheid...
En ook nu nog hoor je bijna dagelijks van die verdoken opmerkingen.
Maar wij hebben geen kukluxklan, wij zijn niet racistisch.
Zij hebben nu, als eerste een zwarte president !
En ik ben blij dat ik dat nog mag meemaken.
En ik hoop uit de grond van mijn hart dat hij het mag waarmaken. Hij zal het zeker niet gemakkelijk hebben, hij erft een failliet land waar het water tot de lippen staat, en de meesten al bezig zijn door de knieën te gaan... Wellicht zijn al die moeilijkheden niet vreemd aan het feit van zijn verkiezing. Iedereen wist dat het moet veranderen, en hij bood zelfs al een ander kleur op de koop toe, hij hield de belofte van verandering in zich.
Als hij slaagt, en ik hoop het, dan zal er nog nooit iemand zo 'n muur hebben gesloopt, zal er nog niemand zoveel gedaan hebben tegen het racisme.
Als hij mislukt...
Laten wij hopen op succes ! Voor een betere wereld, voor meer begrip.

De dood...
Dit heeft niets te maken met het voorgaande.
Dit is een heel ander verhaal.
Dit is het verhaal van het overwinnen van de dood...
of toch zoiets...

Ik heb je al verteld dat men in Rusland bezig is met experimenten om de mammoet terug te brengen...
Dit verhaal heeft er niets, en alles mee te maken.
Geleerden zijn er in geslaagd een muis die al 16 jaar (zestien jaar !) dood (uiteraard) in de diepvries zat te klonen en op die manier als het ware weer tot leven te brengen.
Dit is een doorbraak, tot op heden was men min of meer ervan overtuigd dat klonen alleen mogelijk was van levende wezens.
Het kan dus ook van dode.
Nu nog vinden ze mammoeten in de grote Siberische toendradiepvries, netjes ingevroren.
Er is dus een grote stap gezet naar een jurassicpark... (Het wordt eerder een pleistoceenpark denkt men)
Niet dat ze er meteen zullen in slagen ook dinosaurussen terug te klonen. Oh, ze hebben wel fossiele beenderen gevonden met beenmerg in die nog in voldoende goede toestand was, maar er rijzen andere problemen... Er is momenteel geen enkel ei genoeg om de dna in te kunnen planten, ook al is de struisvogel heel duidelijk een verre nazaat van de dino's (de kip en je kanariepietje ook !) toch is het ei nog veel te klein om een dino uit te kunnen laten broeden. Bovendien vreest men dat er nog een andere en veel onoverkomelijkere moeilijkheid is ! De atmosfeer ! Men vermoedt dat de lucht in de tijd van de dino's van een heel andere samenstelling was dan nu, en dat onze lucht meteen al het einde van de nieuwe dino zou betekenen, nog voor het begon. Maar mammoeten, dat lijkt dus doenbaar...
Zie je al voor je die grote wolharige olifantachtigen door onze maïsvelden baggeren?
En Poetin die het leven van de wetenschappers nog maar eens kan redden door een mammoet in slaap te schieten, nogal straffer dan die tijger van een tijdje terug !
Ik denk dat ik al weet wat Henk van die dingen zal zeggen: De mens mag niet in de plaats van God treden... Ik begrijp perfect wat hij bedoelt, en ik ben het in zoverre met hem eens, dat er veel van die experimenten door een veel te kleine kennis uit de hand lopen, en een keten van moeilijkheden veroorzaken...Maar is dat niet ook een deel van de schepping ? Zit dat niet precies in het wezen dat de mens is ingebakken?
Oh ja, nu doen we het als het ware met reuzeschreden in een keer, maar vroeger hebben we van de wolf wel honderden verschillende hondenrassen gekweekt door voortdurende selectie...
En ik heb eerlijk gezegd veel meer schrik van de genetische manipulatie van onze groenten en granen en dergelijke, omdat we niet weten hoe dit verder zal evolueren en omdat we zien dat, alle voorzorgen ten spijt, die wereldvreemde dingen nu al in het wild hun invloed doorgeven... Ik heb meer schrik dat men mensenharten en -nieren kan laten groeien in een varken, omdat we niet weten wat dit zal doen tenopzichte van ziekteresistentie voor de mensheid, of we niet zelf bruggen aan het leggen zijn voor ziekten die oorspronkelijk niet bij ons konden bestaan...
Maar ook dat is des mensen...
En als wij dan God schepsels zijn, dan zal hij ongetwijfeld ook die zin tot exploreren en experimenteren hebben ingebouwd in het wezen dat wellicht nu al weer aan het evolueren naar een wezen die hij deels zelf heeft veroorzaakt...
Met andere woorden:

We leven in een wondere wereld !
We hebben een eerste zwarte medemens als president van de verenigde staten van Kamerika, en we kunnen dode muizen herscheppen uit een of enkele nog goede cellen...
Heb je er al eens bij stilgestaan wat er al allemaal is gebeurd in die korte tijdspanne dat wij hier rondlopen ?
Nog nooit heeft één enkele generatie zoveel zien gebeuren !
Dank zij het feit dat wij aan de goede kant zitten en gemiddeld ouder worden dan de 28 jaar van de gemiddelde wereldmens...
Laten wij dus dankbaar zijn, en genieten van al die wondere zaken.
En hebben wij schrik ? Wie geen schrik heeft krijgt ook slaag.
En ook dat is des mensens... Wij weten altijd wel een manier te vinden om het onszelf moeilijk te maken...
En wie weet, met een zwarte president worden we ons misschien wel weer bewust van de oude waarden.
Een man die great joy ervaart omdat zijn grootmoeder naar het eeuwige leven is gegaan...

tot de volgende ?