Ik had zo net een blog gepleegd, maar toen ik hem verstuurde, liep er blijkbaar iets mis, en was hij foetsie... Dus moe en uitgeput toch maar nog eens aan het schrijven.
Niet hetzelfde, want misschien kan ik ooit nog eens een recuperatie doen van het plots verschwunden stukje.
In mijn over het internet ronddwalen kwam ik plots op een website over genezen...Maar dan wel iets heel eigenaardigs, een soortement alternatieve geneeskunde, maar dan wel telkens verwijzend naar teksten en rapporten van hooggeleerde profs en nobelprijswinnaars...een beetje raar. Het is een nederlandse site, opgemaakt om de een antwoord te bieden waar de huidige geneeskunde, ziekenkassen en sociale zekerheid tekort schieten. In nederland hebben die organismen een andere naam, maar who cares, ik noem ze bij de ons vertrouwde namen.
Als je dat begint te lezen, dan stel je je toch wel pakken vragen ! Blijkbaar zijn er anti-biotische middelen die helemaal geen kwaad kunnen voor je gestel en bijna niets kosten, maar daardoor net niet gebruikt worden ! Volgens die site wordt de geneeskunde volledig gedirigeerd door de grote fabrikanten van geneesmiddelen, en houd men de goedkope en efficiëntere middelen gewoon van de markt, wat, en dat gaat dan toch wel véél verder, ze dirigeren ook de opleiding tot geneesheer, zodat die andere middelen gewoon niet gekend worden bij de tot dokter opgeleide mensen !
Ze gaan in die site héél ver, en beweren ook virale middelen te hebben, wat in de normale geneeskunden nog steeds een heel moeilijke zaak is... Bizar, ik ben nog maar begonnen aan de lectuur van al die dingen, maar het is echt opwindend !
Het gekke van de zaak is, dat sommige van die middelen wel in de diergeneeskunde gebruikt worden, en niet bij mensen ! Bovendien beweren ze dat dieren momenteel veel gezondere en betere voeding krijgen dan de doorsnee mens...en weet je, ergens kan ik dat weer wel geloven ! Je moet natuurlijk niet kijken naar legkorrels (hormonen) en vetkorrels (idem), maar als je voeding koopt voor je hobby-dieren, dan zie je dat men daar alles op alles zet om je een volledige en volwaardige voeding te bezorgen... Kijk bv eens naar het hondenvoer, ze beginnen met speciale voeding voor puppies en eindigen met speciale voeding voor oude honden... Heb je dat al ooit gezien voor de mens, nee, ze schotelen je van alles voor, en het enige waar ze echt aandacht voor hebben, is dat het goed smaakt en er goed uitziet...al de rest, daar moet je maar zelf je plan mee trekken... Ik heb een kleindochter die aan nogal wat stoffen allergisch is inzake voeding, welnu, dan moet je veel meer tijd steken in het ontcijferen van de etiketten, dan aan het winkelen op zich ! Bovendien mag je nooit denken dat je het nu wel weet, want dan, plots, zonder enige duidelijke verwittiging produceren ze die voedingsmiddelen met een of meerdere andere ingrediënten (goedkoper ?) en als je niet oplet zit je met een kind dat zich - in het beste geval zit dood te krabben, in het slechtste geval in een dodelijke crisis zit.
Kijk, als ik dergelijke dingen zie staan, dan ben ik geneigd ook de rest te geloven... Alhoewel ik natuurlijk wel weet dat de beste manier om te liegen zo is dat je de leugen verpakt in makkelijk controleerbare waarheden... dus, twijfel, twijfel...
Niettemin zal ik dat eens op mijn gemak allemaal lezen, en ik heb veel lust om dan eventueel ook dat nog maar eens te proberen... want, als je chronisch ziek bent, dan probeer je we een en ander! Blijkbaar is dat ook de methode van de dokters, want in de pijnkliniek, als je niet netjes in een of ander schuifje past, dan doen zij in feite ook niet anders dan tral and error, weliswaar op basis van een ruime ervaring, maar toch... Ik heb kilo's medicaties weggesmeten in de tijd dat ik in de pijnkliniek behandeld werd... iedere keer weer werden de middelen in potio aangepast, iets anders verdeeld, iets er af, iets anders er bij... tot op een keer de apotheker mij opbelde en vroeg of het wel juist was, want die mengeling had ik al eens gehad... Ik heb al heel wat alternatieven geprobeerd, soms met tijdelijke winst, soms zonder enig effect, buiten in mijn portemonnaie... Maar chronisch, dat wil zeggen dat je oeverloos zit te vechten, zonder er vanaf te geraken, dus ben je bereid alles te proberen, en ben je een willig slachtoffer van de alternatieve sektor... Ik kijk dan ook eens indien mogelijk (en via internet kun je veel bekijken) naar resultaten, die niet in de website van de propaganda staan, maar in totaal andere, zoals gesprekforums over die of die ziektes... dan zi je soms dingen die je duidelijk maken dat het niets is, soms dat er daadwerkelijk mensen zijn die hulp hebben er van, soms enigen wel en anderen niet...
Eerst ga ik dus eens heel dat ding op mijn gemak lezen, en dan proberen te evalueren, en dan eventueel, nog maar eens een poging doen. Wat mij hier wel opvalt is dat het heel anders opgesteld is, dan al de andere dingen die ik al zag... ik ben benieuwd.
Mocht het toch eens waar zijn, dat ik toch nog iets vind dat mij echt helpt ! Hoop doet leven he !
Het is niet koud buiten, en mijn camelia's staan mooi te bloeien, en mijn clematis ook ! Nog wat zo'n weer, en we kunnen weer gaan vissen !!!
Deze namiddag vlug eens tot bij tanteke met de was en om de was... In dit geval was was was vooraleer de was was was... in tegenstelling tot de was...van de bijen. Bijen die naar ik hoor op tv in grote moeilijkheden zitten... Dat zou pas een ramp zijn ! zie je al heel het gezin van de boer op hun knieën door het veld kruipen, met een fijn penseeltje van bloem naar bloem om ze kunstmatig te bevruchten... Dat doet mij denken aan een schoolfeestje in de tijd toen onze kinderen nog klein waren... Het was schoolfeest, en ook de kleintjes moesten op het groot theater een stukje brengen... Iets met vlinders in, want we herinneren ons nog allemaal dat Leentje ook vlinder was... Leentje was een gezellig dik bolletje, een vrolijk ding, maar die niet alleen dik was, maar zich ook altijd nogal "lomp" voortbewoog aan die leeftijd... Sindsdien als Leentje bij ons ter sprake kwam, werd er ter verduidelijking bij gezegd "het vlindertje", waarop steevast heel het gezin weer grinnikte... Iedereen bij ons heeft zich ook herhaaldelijk afgevraagd hoe die juffrouw dat in haar koker had gekregen om dat kind nu juist te doen optreden als vlindertje... Ik heb Leentje een tijdje geleden nog eens gezien, het is nog altijd een gezellig mollig ding, maar gelukkig helemaal niet lomp meer, het is eerder een prettig ding om zien, en beleefd en vriendelijk. Ze is nog steeds geen vlindertje, maar een gezellig mevrouwtje. . . . Gek eigenlijk dat die ene scene ons steeds bij blijft, ik weet begot niet meer wat onze kinderen toen moesten doen op het podium.
Nu ja, het moet ook voor die juffrouwen niet makkelijk zijn om iedereen van de klas een rolletje toe te bedelen... Sommige kinderen blokkeren gewoon als je ze op een podium zet.
Vandaag heb ik aan de meesten van mijn lezers een leuk mailtje gestuurd...Je ziet een tekening van twee kleine peuters, in hun nakie, het meisje staat op de grond, het jongetje staat recht op haar hoofd... zegt het jongetje, we zijn nu in ons blootje, ik ben boven op je gekropen, wat nu ? Ik weet het ook niet zegt het meisje maar ik weet nu wel waarom mama zo vaak hoofdpijn heeft...
Ik ga stoppen, tot de volgende ?
Oh ja, als ik morgen niet blog, niet ongerust zijn, ik heb een heel drukke, drukkere drukste dag voor mij.... bye !
zaterdag, maart 08, 2008
vrijdag, maart 07, 2008
Het leven van alledagen
Vannacht weer niet veel geslapen, maar de komende nacht zal het wellicht véél beter zijn...de Delta Deceptie van Dan Brown is uit... (pertang een dikke turf..)
We zijn weeral vrijdag, de week is weeral bijna ten einde. Jongens, wat gaat het toch steeds maar rapper en rapper ! De weken zo even voorbij. Nu ja, het vergelijkingspunt wordt ook steeds maar groter en groter hé...Want dat is het (schijnt het) die je zo sterk de indruk geeft dat de tijd altijd maar rapper en rapper gaat...Onbewust zet je het tegenover het voorbije geleefde gedeelte, hoe langer je leeft hoe miniemer een week dan in de vergelijking week/voorbije leven wordt.
Ik denk dat er ook nog een andere uitleg is...Hoe ouder je wordt, hoe intenser je geniet van het leven, en hoe groter je pak ervaring en herinnering wordt. (Als dit klopt, dan zouden de dagen van een dement iemand er anders uitzien dan het onze, omdat ze steeds verder in het verleden terugvallen en steeds meer van het nabije vergeten...)
Ik weet, het klinkt misschien gek, ik zit met pijn (en niet alleen lichamelijk) en toch geniet ik nu meer van het leven dan vroeger. En toch is er geen vergelijk, ik geniet héél anders dan vroeger. Ik weet niet goed hoe ik het moet beschrijven, maar het genieten zit als het ware dieper, meer in de kern.
Als je jong bent, dan geniet je van een goede pint, een goede mop, een leuk feest en noem maar op, als je ouder wordt, dan kun je dat ook appreciëren, maar dat geeft je niet meer Het Genot... Het genot is ergens verschoven naar een totaal ander iets, veel stiller, maar veel intenser... Je geniet van het bekijken van het zwevende stof in een zonnestraal, en je kunt er de tijd voor nemen om dat ook werkelijk te doen. Ik geef dit voorbeeld om duidelijk te stellen dat het begrip hoogtepunt wat vervaagt is, en dat je voortdurend geniet van bijna alles wat je ziet... Het gevoel is veel dieper... De keerzijde is dat je ook het verdriet veel dieper voelt... Als ik vroeger een doodsbericht zag van een jonge mens, dan vond ik dat erg... nu leef ik mee in dat verlies. Maar ook dat is geen afbreuk van het leven, in tegendeel, het hoort gewoon bij het dieper beleven van ALLES...
Ik kreeg een reactie op mijn artikeltje van gisteren, dat ik geen kroniekjes moet schrijven, dat ze in een kroniekje nooit zouden geleerd hebben wat arktica en zo wilde zeggen... Die had natuurlijk ook direkt opgemerkt dat er nu een tellerke staat op mijne blog... Dat zegt iets en niets... Ik zie niet wie mijn blog leest, ik zie alleen hoeveel er mijn blog lezen in een bepaalde periode die ik kan inzetten... Dat cijfertje dat je ziet zegt ook niet alles, als je twee keer op een dag naar die blog gaat, dan telt het ook 2 keer, maar dat kan ik zien (denk ik te mogen zeggen - in zover ik de statistieken goed lees) en ik kan zien hoeveel lezers er werkelijk zijn en dat telt hij u maar 1 keer.
Ik weet nu al dat dit een leuk item zal zijn, maar ook een teleurstellend... Aan de reacties meen ik te mogen afleiden dat ik veel lezers heb, maar soms hoor ik ook dat het onregelmatige lezers zijn, er zijn er wellicht niet zo veel die daar iedere dag op komen...en dat kan ik dus niet zien. Stel dat ik 15 lezers heb, maar ze lezen bijna allemaal op een andere dag, dan kan ik net zo goed denken dat ik maar 5 lezers heb...Lezen ze toevallig op dezelfde dag, dan zal ik die dag véél lezers gehad hebben... Dus, veel kun je er niet mee doen... Ik moet eerlijk zijn, ik dacht dat er meer wijsheid uit dat tellerke zou komen.... toch blijft het leuk.
Het blijft maarts weer, met wolkenzwangere luchten zou Rodenbach zeggen... (Sneyssens: onder een vlagenzwangere lucht ijlt wanhopig een vlucht voorbij....Oh Wanhoop, het is Gent dat vlucht, der vrijheid' laatste hoope...)
Toch zijn er al leuke dingen te zien ! Aan de trap van mijn terras (klinkt chique hé??) hangt een waterval van witte bloembotten die al aan het openen zijn ! Mijn Clematis met winterharde groen bladeren staat in bloei, en dat doet hij dan ook met een zee van witte bloemen, zo erg, dat je nog amper hier en daar iets van groen kunt zien... Mooi ! Hij is nochtans ook heel fel ingekort door Fré tijdens zijn snoei. Als de zon op de bloemen zit, dan ruik je plots de bijna bedwelmende geur van de bloemen...als het koud is, dan moet je met je neus in de bloem gaan om te ruiken dat er iets van geur aan zit... Zo heb ik een bloempje in mijn tuin (ik weet de naam niet (valt zelfs bij mij voor!)) maar dat ruikt alleen 's avonds, bij het zakken van de zon... Wat gek is, ik heb bloemen waarvan ik verrukt ben van de geur, en Anny zegt dat ze niets ruikt, en omgekeerd waar Anny ze ruikt en ik niet... Hoe komt dat ??? Ik beschouw de geur altijd als een extra cadeautje van de bloem, want ik meen dat insecten voornamelijk op de bloemkleur af gaan (ook al zien de meesten de kleuren heel anders dan wij doen!)... Er zijn uitzonderingen in de insectenwereld, die ook op de reuk afgaan...Maar die voorbeelden die ik ken, rekenen niet op bijen, vlinders of hommels, maar op aasvliegen, en hebben walgelijk naar rottend vlees stinkende bloemen. Soms heel mooi, maar je mag er niet dicht bij gaan want ze stinken werkelijk afschuwelijk.
Een bewijs van mijn stelling kun je vinden in het feit dat er planten zijn met héél kleine bloempjes, die dan enkele schijn-bloemen maken, zodat de insecten toch de weg vinden. Het simpelste en gekendste voorbeeld is wellicht de hydrangea (de hortensia).
Het is vandaag weer vrijdag, ik weet nog niet of ik vandaag naar tanteke ga, maar als ik ga zal ik alleen moeten gaan, want we zijn nog steeds babysittende (maandag mag ze weer naar school oef). Anders gaan we eens in het weekend.
Voila, dat is het weer voor vandaag den dag...
tot de volgende ?
We zijn weeral vrijdag, de week is weeral bijna ten einde. Jongens, wat gaat het toch steeds maar rapper en rapper ! De weken zo even voorbij. Nu ja, het vergelijkingspunt wordt ook steeds maar groter en groter hé...Want dat is het (schijnt het) die je zo sterk de indruk geeft dat de tijd altijd maar rapper en rapper gaat...Onbewust zet je het tegenover het voorbije geleefde gedeelte, hoe langer je leeft hoe miniemer een week dan in de vergelijking week/voorbije leven wordt.
Ik denk dat er ook nog een andere uitleg is...Hoe ouder je wordt, hoe intenser je geniet van het leven, en hoe groter je pak ervaring en herinnering wordt. (Als dit klopt, dan zouden de dagen van een dement iemand er anders uitzien dan het onze, omdat ze steeds verder in het verleden terugvallen en steeds meer van het nabije vergeten...)
Ik weet, het klinkt misschien gek, ik zit met pijn (en niet alleen lichamelijk) en toch geniet ik nu meer van het leven dan vroeger. En toch is er geen vergelijk, ik geniet héél anders dan vroeger. Ik weet niet goed hoe ik het moet beschrijven, maar het genieten zit als het ware dieper, meer in de kern.
Als je jong bent, dan geniet je van een goede pint, een goede mop, een leuk feest en noem maar op, als je ouder wordt, dan kun je dat ook appreciëren, maar dat geeft je niet meer Het Genot... Het genot is ergens verschoven naar een totaal ander iets, veel stiller, maar veel intenser... Je geniet van het bekijken van het zwevende stof in een zonnestraal, en je kunt er de tijd voor nemen om dat ook werkelijk te doen. Ik geef dit voorbeeld om duidelijk te stellen dat het begrip hoogtepunt wat vervaagt is, en dat je voortdurend geniet van bijna alles wat je ziet... Het gevoel is veel dieper... De keerzijde is dat je ook het verdriet veel dieper voelt... Als ik vroeger een doodsbericht zag van een jonge mens, dan vond ik dat erg... nu leef ik mee in dat verlies. Maar ook dat is geen afbreuk van het leven, in tegendeel, het hoort gewoon bij het dieper beleven van ALLES...
Ik kreeg een reactie op mijn artikeltje van gisteren, dat ik geen kroniekjes moet schrijven, dat ze in een kroniekje nooit zouden geleerd hebben wat arktica en zo wilde zeggen... Die had natuurlijk ook direkt opgemerkt dat er nu een tellerke staat op mijne blog... Dat zegt iets en niets... Ik zie niet wie mijn blog leest, ik zie alleen hoeveel er mijn blog lezen in een bepaalde periode die ik kan inzetten... Dat cijfertje dat je ziet zegt ook niet alles, als je twee keer op een dag naar die blog gaat, dan telt het ook 2 keer, maar dat kan ik zien (denk ik te mogen zeggen - in zover ik de statistieken goed lees) en ik kan zien hoeveel lezers er werkelijk zijn en dat telt hij u maar 1 keer.
Ik weet nu al dat dit een leuk item zal zijn, maar ook een teleurstellend... Aan de reacties meen ik te mogen afleiden dat ik veel lezers heb, maar soms hoor ik ook dat het onregelmatige lezers zijn, er zijn er wellicht niet zo veel die daar iedere dag op komen...en dat kan ik dus niet zien. Stel dat ik 15 lezers heb, maar ze lezen bijna allemaal op een andere dag, dan kan ik net zo goed denken dat ik maar 5 lezers heb...Lezen ze toevallig op dezelfde dag, dan zal ik die dag véél lezers gehad hebben... Dus, veel kun je er niet mee doen... Ik moet eerlijk zijn, ik dacht dat er meer wijsheid uit dat tellerke zou komen.... toch blijft het leuk.
Het blijft maarts weer, met wolkenzwangere luchten zou Rodenbach zeggen... (Sneyssens: onder een vlagenzwangere lucht ijlt wanhopig een vlucht voorbij....Oh Wanhoop, het is Gent dat vlucht, der vrijheid' laatste hoope...)
Toch zijn er al leuke dingen te zien ! Aan de trap van mijn terras (klinkt chique hé??) hangt een waterval van witte bloembotten die al aan het openen zijn ! Mijn Clematis met winterharde groen bladeren staat in bloei, en dat doet hij dan ook met een zee van witte bloemen, zo erg, dat je nog amper hier en daar iets van groen kunt zien... Mooi ! Hij is nochtans ook heel fel ingekort door Fré tijdens zijn snoei. Als de zon op de bloemen zit, dan ruik je plots de bijna bedwelmende geur van de bloemen...als het koud is, dan moet je met je neus in de bloem gaan om te ruiken dat er iets van geur aan zit... Zo heb ik een bloempje in mijn tuin (ik weet de naam niet (valt zelfs bij mij voor!)) maar dat ruikt alleen 's avonds, bij het zakken van de zon... Wat gek is, ik heb bloemen waarvan ik verrukt ben van de geur, en Anny zegt dat ze niets ruikt, en omgekeerd waar Anny ze ruikt en ik niet... Hoe komt dat ??? Ik beschouw de geur altijd als een extra cadeautje van de bloem, want ik meen dat insecten voornamelijk op de bloemkleur af gaan (ook al zien de meesten de kleuren heel anders dan wij doen!)... Er zijn uitzonderingen in de insectenwereld, die ook op de reuk afgaan...Maar die voorbeelden die ik ken, rekenen niet op bijen, vlinders of hommels, maar op aasvliegen, en hebben walgelijk naar rottend vlees stinkende bloemen. Soms heel mooi, maar je mag er niet dicht bij gaan want ze stinken werkelijk afschuwelijk.
Een bewijs van mijn stelling kun je vinden in het feit dat er planten zijn met héél kleine bloempjes, die dan enkele schijn-bloemen maken, zodat de insecten toch de weg vinden. Het simpelste en gekendste voorbeeld is wellicht de hydrangea (de hortensia).
Het is vandaag weer vrijdag, ik weet nog niet of ik vandaag naar tanteke ga, maar als ik ga zal ik alleen moeten gaan, want we zijn nog steeds babysittende (maandag mag ze weer naar school oef). Anders gaan we eens in het weekend.
Voila, dat is het weer voor vandaag den dag...
tot de volgende ?
donderdag, maart 06, 2008
Weer iets bijgeleerd...
Gek, nu en dan kom je iets tegen, iets zo vertrouwd dat je er nooit ook maar één vraag hebt bijgesteld, en plots blijkt dat iets heel anders, of iets geks of iets bizars of...te zijn...
Weet jij bijvoorbeeld waar Berenland ligt ? En Antiberenland ?
Toch weet je het !
Als je weet dat arktos het griekse woord is voor beer, gaat er dan een lichtje branden ? Arktika ofte het land van de beren (ijsberen) en ant(i)arktika het land zonder beren (op de zuidpool zijn geen beren)...
't Is nu niet echt iets om over wakker te liggen, of je dat nu weet of niet weet, maakt niet zo'n groot verschil, maar het is wel een geheugensteuntje om te weten dat de beren en de zeehonden op de noordpool zitten, en de pinguins (zonder beren) op de zuidpool... Want heel veel mensen moeten eerst eens goed nadenken voor ze dat weer precies kunnen plaatsen.
En we zitten weeral met woorden te spelen...
Ik ben bezig een boek te lezen van Dan Brown, je weet wel van de da vinci code. Het is een boek dat hij eerder schreef, en als je het mij vraagt, veel beter dan dat uitgemolken davinci-ding... Het gaat over Nasa, en over de vuile manoeuvers bij de presidentsverkiezingen in Ameurika, maar dat zal hier in 't klein ook wel zo zijn... Spannend jong, je hebt er geen gedacht van! Ik zou misschien veel meer geslapen hebben vannacht, had dat boek daar niet steeds liggen lonken... Toch kan ik nu veel beter dan vroeger een boek wegleggen... Vroeger was ik betikketakt om het uit te hebben, en zou héél de nacht door gelezen hebben... Nu is dat niet meer zo. Als ik moe ben stop ik, en ga ik slapen. Natuurlijk is het wakker liggen plots een open deur om dat boek weer vast te nemen, en waar ik anders misschien makkelijk weer zou ingeslapen geweest geworden zijn, grijp ik nu met beide handen het spannende boek...
Gelukkig dat Anny, sinds haar behandeling, nooit meer last heeft van mijn lezen en mijn brandend licht... Soms zegt ze wel eens "zijt gij nu nog aan't lezen?", maar soms komen de laatste woorden er al maar half meer uit, en is ze weer aan 't ronken.
Ook mijn leven is veul gemakkelijker geworden dank zij de pillen die Anny pakt.
(Lelijk hé van mij ?)
Buiten ziet het er maar grijs uit... het regent niet, maar 't ziet er wel naar uit dat het niet lang meer droog zal blijven. We hebben weer echt Maarts weer. Blijkbaar is de verwarming van het klimaat weer wat afgezet. Nu, laat het nu nog maar maartse buien zijn, als het maar een lange mooie zomer is, met goed weer op de dagen dat we gaan vissen...dan ben ik al lang content. Ik weet dat het egoïstisch is, maar ik veeg er mijn ... aan! Na ! 't Is al wel dat ik met pijn moet rondlopen dat ge mij ook mijn visdagen zoudt afpakken ! Ik heb al een paar keer met mijn hengel in de hand gestaan, een beetje kwijlend van de goesting. Als ik aan Jef daarover vertel, dan zegt hij op zijn denderhoutems dat hij daarvan de sijskens zou krijgen, hiel den dag op da woater zitten kaaiken...
Mijn vader ging vissen om tot rust te komen, ik ga vissen omdat ik het gewoon graag doe, en omdat ik dan eens buiten zit, met andere mensen, en geniet, geniet met volle teugen... Ik raak dan wel met moeite van mijn visstek tot aan mijn auto, moet dan echt de pijn verbijten, maar ik heb er toch zoveel deugd van gehad... dat die pijn er met graagte (nu ja) wordt bijgenomen.
Gisteren had ik mijn oudste Zus aan de foon, en ik hoorde dat ook Odiel blijkbaar mijn blog leest... Ik ga toch ne keer moeten zo'n tellerke op mijn blog (laten) installeren, dat ik eindelijk eens weet hoevelen er wel mijn blog lezen ! Luc (courgette) vertelde mij dat hij mijn blog zelfs meedeelde aan zijn medestudenten ! Als aan bevolen lectuur ! Hij had mijn wijze woorden (hihi) daar aangehaald... Ik vernam dat ik lezers in Nederland had, in La France... en toch heb ik nooit het gevoel dat ik zo'n bijzondere dingen schrijf. Ik zou echt eens willen weten wat die mensen zo speciaal aan mijne blog vinden ?
Dat ik een vlotte pen heb, dat weet ik al van in mijn schooltijd, ik schreef zelfs opstellen voor mijn klasvrienden (en met veel meer inzet voor mijn klasvriendinnen)... Maar of dat zooooo speciaal is ? Nee, eigenlijk ben ik niet echt ten volle tevreden van mijn blog! Ik had willen iets doen zoals de cursiefkes van Jos Ghysen, van Verbeeck, en van dienen 'ollander,op wie zijn naam ik niet kom, die ook van die korte stukjes schreef over "de mens"... Maar dat kan ik niet ! Hoofdzakelijk omdat ik, door mijn immobilisatie, gewoon niet dagdagelijks meer in aanraking kom met mensen... Ik kan niet schrijven over de madam voor mij in de rij bij de beenhouwer, want ik ga niet mee binnen bij die beenhouwer, tenzij ik hem beenderen moet vragen om in te sculpteren... En ik heb momenteel kilo's voorraad... (Beenderen zijn niet alleen beenhard, ze wegen ook zwaar !)
De enige uitstappen die ik doe is in de Colruyt, binst Anny alles bij haalt, ga ik zakken vol fruit vullen om mijn week-voorraad te hebben. Dat is een secuur werk, ik neem iedere appel in mijn hand, draai hem om en om, en alleen als hij volmaakt is en groen genoeg, gaat hij de zak in. Als we naar Auchan gaan, dan laat ik Anny winkelen, en wandel ik tot aan de afdelingen die mij iets zeggen, werkgerei en kwampjoeters en zo (in de zomer ook visgerief)... en natuurlijk de rommelmarkten... En daar ontmoet ik mensen, daar praat ik met mensen... Zo ook de laatste keer... Ik zag twee jonge meisjes die allerlei kralen en kettingetjes en diergelijke verkochten. Zelfgemaakte dingen fascineren mij, creeëren is voor mij de hoogste uiting van het mens-zijn... Dus sprak ik de twee wichtjes aan, en vertelde dat ik een site kende waar héél interessante dingen in stonden over hun hobby... Ze waren een beetje bang... En ze gaven me hun website, waarop ik hen kon doormailen, zonder hun mailadres te kunnen zien... Ik stuurde hen de site door, met een vriendelijk briefje, en vermelding van mijn website... Dezelfde dag had ik al een heel vriendelijk antwoordje terug. Hun schrik voor de grote boze wolf was weggedimsterd... Mocht ik hen nog eens tegenkomen op een rommelmarkt, ik zou hen waarschijnlijk niet eens herkennen, maar wel hun parels en hun werkjes... Je ziet, ik heb niet de juiste ingesteldheid om mijn medemensen te beschrijven, ik weet begot niet eens meer hoe ze er uit zien ! Hoe zou ik dan ook kunnen cursiefjes schrijven ???
En zo ben ik, god weet hoe, beginnen schrijven over vroeger en nu, over dingen die ik denk, die ik voel... maar wat is het dan die lezers lijkt te binden ????? Ik weet het niet... Misschien is het ofwel dat ik in mijn gevoelens ook de hunne benader, ofwel is het misschien zo dat mijn ideeën zo sterk afwijken dat ze het interessant vinden???
Wat het ook is, ik weet het niet...En ik maak me er echt niet ongerust over. Ik denk dat ik die stukjes veel meer van mij zelf af, weg, schrijf dan wat anders. Het is onder meer dus een grote uitlaatklep... Het is ook meer dan dat... Het is mijn babbelen tegen de mensen die ik niet meer dagdagelijks om me heen heb. (En ze kunnen zelfs niet tegenspreken, ik heb héél de tijd alleen het woord! - Net iets voor mij !)
Maar toch, toch doet het mij enorm véél plezier dat er uberhaupt lezers en lezeressen zijn... Het streelt mijn ego, en het maakt mijn uitlaatklep plots veel efficiënter.
Ik ga stoppen voor vandaag... Hopelijk heb ik je nu niet weggejaagd, want ik heb je nodig !
...voor mijn ego,
... maar ook voor jou !
tot de volgende ????
Weet jij bijvoorbeeld waar Berenland ligt ? En Antiberenland ?
Toch weet je het !
Als je weet dat arktos het griekse woord is voor beer, gaat er dan een lichtje branden ? Arktika ofte het land van de beren (ijsberen) en ant(i)arktika het land zonder beren (op de zuidpool zijn geen beren)...
't Is nu niet echt iets om over wakker te liggen, of je dat nu weet of niet weet, maakt niet zo'n groot verschil, maar het is wel een geheugensteuntje om te weten dat de beren en de zeehonden op de noordpool zitten, en de pinguins (zonder beren) op de zuidpool... Want heel veel mensen moeten eerst eens goed nadenken voor ze dat weer precies kunnen plaatsen.
En we zitten weeral met woorden te spelen...
Ik ben bezig een boek te lezen van Dan Brown, je weet wel van de da vinci code. Het is een boek dat hij eerder schreef, en als je het mij vraagt, veel beter dan dat uitgemolken davinci-ding... Het gaat over Nasa, en over de vuile manoeuvers bij de presidentsverkiezingen in Ameurika, maar dat zal hier in 't klein ook wel zo zijn... Spannend jong, je hebt er geen gedacht van! Ik zou misschien veel meer geslapen hebben vannacht, had dat boek daar niet steeds liggen lonken... Toch kan ik nu veel beter dan vroeger een boek wegleggen... Vroeger was ik betikketakt om het uit te hebben, en zou héél de nacht door gelezen hebben... Nu is dat niet meer zo. Als ik moe ben stop ik, en ga ik slapen. Natuurlijk is het wakker liggen plots een open deur om dat boek weer vast te nemen, en waar ik anders misschien makkelijk weer zou ingeslapen geweest geworden zijn, grijp ik nu met beide handen het spannende boek...
Gelukkig dat Anny, sinds haar behandeling, nooit meer last heeft van mijn lezen en mijn brandend licht... Soms zegt ze wel eens "zijt gij nu nog aan't lezen?", maar soms komen de laatste woorden er al maar half meer uit, en is ze weer aan 't ronken.
Ook mijn leven is veul gemakkelijker geworden dank zij de pillen die Anny pakt.
(Lelijk hé van mij ?)
Buiten ziet het er maar grijs uit... het regent niet, maar 't ziet er wel naar uit dat het niet lang meer droog zal blijven. We hebben weer echt Maarts weer. Blijkbaar is de verwarming van het klimaat weer wat afgezet. Nu, laat het nu nog maar maartse buien zijn, als het maar een lange mooie zomer is, met goed weer op de dagen dat we gaan vissen...dan ben ik al lang content. Ik weet dat het egoïstisch is, maar ik veeg er mijn ... aan! Na ! 't Is al wel dat ik met pijn moet rondlopen dat ge mij ook mijn visdagen zoudt afpakken ! Ik heb al een paar keer met mijn hengel in de hand gestaan, een beetje kwijlend van de goesting. Als ik aan Jef daarover vertel, dan zegt hij op zijn denderhoutems dat hij daarvan de sijskens zou krijgen, hiel den dag op da woater zitten kaaiken...
Mijn vader ging vissen om tot rust te komen, ik ga vissen omdat ik het gewoon graag doe, en omdat ik dan eens buiten zit, met andere mensen, en geniet, geniet met volle teugen... Ik raak dan wel met moeite van mijn visstek tot aan mijn auto, moet dan echt de pijn verbijten, maar ik heb er toch zoveel deugd van gehad... dat die pijn er met graagte (nu ja) wordt bijgenomen.
Gisteren had ik mijn oudste Zus aan de foon, en ik hoorde dat ook Odiel blijkbaar mijn blog leest... Ik ga toch ne keer moeten zo'n tellerke op mijn blog (laten) installeren, dat ik eindelijk eens weet hoevelen er wel mijn blog lezen ! Luc (courgette) vertelde mij dat hij mijn blog zelfs meedeelde aan zijn medestudenten ! Als aan bevolen lectuur ! Hij had mijn wijze woorden (hihi) daar aangehaald... Ik vernam dat ik lezers in Nederland had, in La France... en toch heb ik nooit het gevoel dat ik zo'n bijzondere dingen schrijf. Ik zou echt eens willen weten wat die mensen zo speciaal aan mijne blog vinden ?
Dat ik een vlotte pen heb, dat weet ik al van in mijn schooltijd, ik schreef zelfs opstellen voor mijn klasvrienden (en met veel meer inzet voor mijn klasvriendinnen)... Maar of dat zooooo speciaal is ? Nee, eigenlijk ben ik niet echt ten volle tevreden van mijn blog! Ik had willen iets doen zoals de cursiefkes van Jos Ghysen, van Verbeeck, en van dienen 'ollander,op wie zijn naam ik niet kom, die ook van die korte stukjes schreef over "de mens"... Maar dat kan ik niet ! Hoofdzakelijk omdat ik, door mijn immobilisatie, gewoon niet dagdagelijks meer in aanraking kom met mensen... Ik kan niet schrijven over de madam voor mij in de rij bij de beenhouwer, want ik ga niet mee binnen bij die beenhouwer, tenzij ik hem beenderen moet vragen om in te sculpteren... En ik heb momenteel kilo's voorraad... (Beenderen zijn niet alleen beenhard, ze wegen ook zwaar !)
De enige uitstappen die ik doe is in de Colruyt, binst Anny alles bij haalt, ga ik zakken vol fruit vullen om mijn week-voorraad te hebben. Dat is een secuur werk, ik neem iedere appel in mijn hand, draai hem om en om, en alleen als hij volmaakt is en groen genoeg, gaat hij de zak in. Als we naar Auchan gaan, dan laat ik Anny winkelen, en wandel ik tot aan de afdelingen die mij iets zeggen, werkgerei en kwampjoeters en zo (in de zomer ook visgerief)... en natuurlijk de rommelmarkten... En daar ontmoet ik mensen, daar praat ik met mensen... Zo ook de laatste keer... Ik zag twee jonge meisjes die allerlei kralen en kettingetjes en diergelijke verkochten. Zelfgemaakte dingen fascineren mij, creeëren is voor mij de hoogste uiting van het mens-zijn... Dus sprak ik de twee wichtjes aan, en vertelde dat ik een site kende waar héél interessante dingen in stonden over hun hobby... Ze waren een beetje bang... En ze gaven me hun website, waarop ik hen kon doormailen, zonder hun mailadres te kunnen zien... Ik stuurde hen de site door, met een vriendelijk briefje, en vermelding van mijn website... Dezelfde dag had ik al een heel vriendelijk antwoordje terug. Hun schrik voor de grote boze wolf was weggedimsterd... Mocht ik hen nog eens tegenkomen op een rommelmarkt, ik zou hen waarschijnlijk niet eens herkennen, maar wel hun parels en hun werkjes... Je ziet, ik heb niet de juiste ingesteldheid om mijn medemensen te beschrijven, ik weet begot niet eens meer hoe ze er uit zien ! Hoe zou ik dan ook kunnen cursiefjes schrijven ???
En zo ben ik, god weet hoe, beginnen schrijven over vroeger en nu, over dingen die ik denk, die ik voel... maar wat is het dan die lezers lijkt te binden ????? Ik weet het niet... Misschien is het ofwel dat ik in mijn gevoelens ook de hunne benader, ofwel is het misschien zo dat mijn ideeën zo sterk afwijken dat ze het interessant vinden???
Wat het ook is, ik weet het niet...En ik maak me er echt niet ongerust over. Ik denk dat ik die stukjes veel meer van mij zelf af, weg, schrijf dan wat anders. Het is onder meer dus een grote uitlaatklep... Het is ook meer dan dat... Het is mijn babbelen tegen de mensen die ik niet meer dagdagelijks om me heen heb. (En ze kunnen zelfs niet tegenspreken, ik heb héél de tijd alleen het woord! - Net iets voor mij !)
Maar toch, toch doet het mij enorm véél plezier dat er uberhaupt lezers en lezeressen zijn... Het streelt mijn ego, en het maakt mijn uitlaatklep plots veel efficiënter.
Ik ga stoppen voor vandaag... Hopelijk heb ik je nu niet weggejaagd, want ik heb je nodig !
...voor mijn ego,
... maar ook voor jou !
tot de volgende ????
woensdag, maart 05, 2008
de Olie-fant
De gier - af
De bij is ver af
Met andere woorden wie heeft de dierennamen ooit uitgevonden?
Bij sommige weten we het min of meer, zoals de kangoeroe, de Brit vroeg aan de aboriginal wat dat voor iets was, en de man antwoordde dat hij hem niet verstond, in zijn taal Kangoeroe.... die "naam" is blijven hangen.
Sommige zijn logisch, zoals de tjiftjaf, als je dat vogeltje hoort roepen weet je meteen wat voor soort het is (Dus niet zoals in het fenomenale stukje van Toon hermans...)
Soms zijn het ook leenwoorden, soms slechte vertalingen, soms op basis van het geluid (zeehond blaft als hond ???) maar toch, je zou enige logica verwachten, maar de logica is héél zeldzaam.
Nu ja, eigenlijk is logica op zich al zeldzaam.
Sommigen zijn meesters in het spelen met woorden, en brengen de logica (voor zover die er is) wat uit zijn lood...
Eén die ik heerlijk vind is wijlen Annie M.G.Schmidt...
De bij is ver af
Met andere woorden wie heeft de dierennamen ooit uitgevonden?
Bij sommige weten we het min of meer, zoals de kangoeroe, de Brit vroeg aan de aboriginal wat dat voor iets was, en de man antwoordde dat hij hem niet verstond, in zijn taal Kangoeroe.... die "naam" is blijven hangen.
Sommige zijn logisch, zoals de tjiftjaf, als je dat vogeltje hoort roepen weet je meteen wat voor soort het is (Dus niet zoals in het fenomenale stukje van Toon hermans...)
Soms zijn het ook leenwoorden, soms slechte vertalingen, soms op basis van het geluid (zeehond blaft als hond ???) maar toch, je zou enige logica verwachten, maar de logica is héél zeldzaam.
Nu ja, eigenlijk is logica op zich al zeldzaam.
Sommigen zijn meesters in het spelen met woorden, en brengen de logica (voor zover die er is) wat uit zijn lood...
Eén die ik heerlijk vind is wijlen Annie M.G.Schmidt...
Bijziende...
De wereld, waar ik door loop zonder bril,
bestaat alleen uit vlekken en uit vegen.
De vlekken staan voor 't grootst gedeelte stil,
terwijl de vegen allemaal bewegen.
Mijn vrienden zeggen: Doe toch niet zo dwaas...
zet toch een bril op. Al dat malle turen...
Maar ze beseffen niet, hoe juist dat waas
mij helpen kan het leven te verduren.
Ik zie de rozen wel maar niet de luis
en ik zie wel de balk maar niet de splinter
en ik zie nooit de rommel in uw huis,
en ik zie alles hier en nooit ginter.
Wel zit ik altijd in lijn zeventien
terwijl het twee moet zijn. En wel val ik voorover
de trappen af, omdat ik niet kan zien
waar ze beginnen, maar daartegenover
zie ik zo nu en dan een kangoeroe
met een bruin jonkie, op het Leidse plein.
Erg lief is dat, al geef ik later toe
dat het geen kangoeroe geweest kan zijn.
Zo staat het dus. En ik ga kippig door
en zeg: Hallo Mies, tegen een pastoor...
De wereld, waar ik door loop zonder bril,
bestaat alleen uit vlekken en uit vegen.
De vlekken staan voor 't grootst gedeelte stil,
terwijl de vegen allemaal bewegen.
Mijn vrienden zeggen: Doe toch niet zo dwaas...
zet toch een bril op. Al dat malle turen...
Maar ze beseffen niet, hoe juist dat waas
mij helpen kan het leven te verduren.
Ik zie de rozen wel maar niet de luis
en ik zie wel de balk maar niet de splinter
en ik zie nooit de rommel in uw huis,
en ik zie alles hier en nooit ginter.
Wel zit ik altijd in lijn zeventien
terwijl het twee moet zijn. En wel val ik voorover
de trappen af, omdat ik niet kan zien
waar ze beginnen, maar daartegenover
zie ik zo nu en dan een kangoeroe
met een bruin jonkie, op het Leidse plein.
Erg lief is dat, al geef ik later toe
dat het geen kangoeroe geweest kan zijn.
Zo staat het dus. En ik ga kippig door
en zeg: Hallo Mies, tegen een pastoor...
Geef toe, leuk met woorden spelen !
Ik denk dat Annie wel een van de grootste dichters is die we ooit hebben gehad in ons taalgebied(je). Daar ze ons veel dichter staat in taalgebruik dan veel van onze oudere dichters zal wel niet vreemd zijn aan dit gevoel... Je kunt heerlijk wegdromen bij de dichtwerken van Jacques Perk, maar het bombastische is niet meer van onze tijd... Alhoewel, misschien zitten hier of daar wel enkele jonge mensen mijn blog te lezen, en vinden die Annie M.G.Schmidt ook al ouderwets. Misschien is er al wel ergens een dichter in de taal van de summussusjes ? Hoogstwaarschijnlijk dat mijn generatie hem/haar dan niet eens kan lezen...
En, wie weet, brengt die nieuwe "taal" ons wel enkele nieuwe elementen in onze taal. Het zou me echt niet verwonderen ! Taal evolueert, en de evolutie komt niet uit duistere taalontwerpbureau's, maar van de gewone mens met het gewone taalgebruik... Dus als er zaken gemeengoed worden, dan worden ze verheven tot "taal"...
Het bizarre is dat al de oude dingen altijd maar verder meegesleurd worden, en ook al worden ze helemaal niet meer, of hoogstens nog eens door een taal-speler zoals ik, toch blijven die oude dingen steevast in onze dikke vandaal staan...
Nog veel bizarderder is het feit dat onze wetgeving meestal eerst in de taal van Voltaire en Molière opgesteld wordt, en dat die teksten dan in het "nederlands" vertaald worden...volgens een van de eerste dikke vandalen die er ooit verschenen zijn - vermoed ik, want onze wetten zijn steevast in een archaïsch aandoende taal opgesteld.
Ooit bezat ik hier een "wetkundig woordenboek" om mijn gelijk te staven, maar ik heb die knoert indertijd cadeau gedaan aan onze rechtskundige dienst, die er veel meer mee was dan ikzelven.... Het ding was niet te lezen, maar het voordeel was dat je er telkens de vertaal-redenering in zag, niet alleen de woordbetekenis, en dat is voor juristen überhaupt belangrijk ! (maar ook het bewijs dat de wet-taal helemaal niet meer aangepast is aan het taalgebruik) !
Misschien is het dus toch goed die oude dingen in onze woordenboeken te behouden, als een poortje tot begrip van de scribenten onzer legislatieven...
Ik zit nu mijneigenzichzelven vast te houden om niet te beginnen over de bewust gevormde gaten in de wetten, maar 't weegt me zwaar, zwaar... heel zwaar !
Nu weten we dus één van de redenen waarom onze dikke vandaal altijd maar dikker wordt ! Een tweede reden is dus dat er steeds meer nieuwe woorden opgenomen worden in ons taalgebruik. Veel van die zaken hebben te maken met de nieuwe dingen op de markt, hdtv, een letterwoord die zo ingeburgerd is dat binnen afzienbare tijd niemand meer weet waar die hd vandaan komt, net zo min als de doorsneeburger zich helemaal niet bekommerd om de betekenis van cd en cdrom... Ik ook niet, want zelfs al zeg je het aan me, ik weet dat ik het binnen twee uur zeker niet meer weet, gewoon omdat ik een cd ken, en compact disk twee woorden zijn die niet in onze taal gebruikt worden... We zitten allemaal aan onze pc of onze laptop en denken er geen moment aan waar die dingen vandaan komen...
Dat is een vorm van nieuwe "woorden", maar er zijn er meerdere ! Let eens op de vloekwoorden van onze jeugd ! Bijna allemaal engels, uit film en tv-reeksen. Ook worden veel vreemde woorden opgenomen in het gewone taalgebruik, omdat ze echt vertrouwd zijn, beter omschrijven dan ons nederlands equivalent, denk maar aan perestrojka, überhaupt om de twee aan te tonen...en zo zijn er nog héél véél !!!
Bovendien probeert men nu de taalgroep belangrijker en dus ook groter te maken, en in de laatste vandaele zitten nu ook de woorden van de molukkers, surinamen en consoorten er bij in, en zijn er weer contacten met het suid-afrikaans... Als we dat allemaal inbrengen, dan wordt de dikke wel héééééél dik !...maar of het dan ook nog ONS woordenboek zal zijn???
Oh ja, ik heb zo eens zitten proberen om het suidafrikaans te lezen, echt niet simpel ! En wat ik dacht te kennen, was juist wat ik dus niet kende... Het liedje Bobbejaan beklimt die berg... Geen mens van bij ons denkt daarbij aan een baviaan !!! Nochtans is bobbejaan = baviaan...
Dus, als je eens iets anders wilt, ga dan maar eens in die suidafrikaanse taal gaan rondstruinen... met heel veel geduld, en hopen dat je uit de achtergrond kunt leren wat je uiteindelijk aan het lezen bent...
Ik ga stoppen, met een luid: baviaan beklimt de berg !
tot de volgende ????
Ik denk dat Annie wel een van de grootste dichters is die we ooit hebben gehad in ons taalgebied(je). Daar ze ons veel dichter staat in taalgebruik dan veel van onze oudere dichters zal wel niet vreemd zijn aan dit gevoel... Je kunt heerlijk wegdromen bij de dichtwerken van Jacques Perk, maar het bombastische is niet meer van onze tijd... Alhoewel, misschien zitten hier of daar wel enkele jonge mensen mijn blog te lezen, en vinden die Annie M.G.Schmidt ook al ouderwets. Misschien is er al wel ergens een dichter in de taal van de summussusjes ? Hoogstwaarschijnlijk dat mijn generatie hem/haar dan niet eens kan lezen...
En, wie weet, brengt die nieuwe "taal" ons wel enkele nieuwe elementen in onze taal. Het zou me echt niet verwonderen ! Taal evolueert, en de evolutie komt niet uit duistere taalontwerpbureau's, maar van de gewone mens met het gewone taalgebruik... Dus als er zaken gemeengoed worden, dan worden ze verheven tot "taal"...
Het bizarre is dat al de oude dingen altijd maar verder meegesleurd worden, en ook al worden ze helemaal niet meer, of hoogstens nog eens door een taal-speler zoals ik, toch blijven die oude dingen steevast in onze dikke vandaal staan...
Nog veel bizarderder is het feit dat onze wetgeving meestal eerst in de taal van Voltaire en Molière opgesteld wordt, en dat die teksten dan in het "nederlands" vertaald worden...volgens een van de eerste dikke vandalen die er ooit verschenen zijn - vermoed ik, want onze wetten zijn steevast in een archaïsch aandoende taal opgesteld.
Ooit bezat ik hier een "wetkundig woordenboek" om mijn gelijk te staven, maar ik heb die knoert indertijd cadeau gedaan aan onze rechtskundige dienst, die er veel meer mee was dan ikzelven.... Het ding was niet te lezen, maar het voordeel was dat je er telkens de vertaal-redenering in zag, niet alleen de woordbetekenis, en dat is voor juristen überhaupt belangrijk ! (maar ook het bewijs dat de wet-taal helemaal niet meer aangepast is aan het taalgebruik) !
Misschien is het dus toch goed die oude dingen in onze woordenboeken te behouden, als een poortje tot begrip van de scribenten onzer legislatieven...
Ik zit nu mijneigenzichzelven vast te houden om niet te beginnen over de bewust gevormde gaten in de wetten, maar 't weegt me zwaar, zwaar... heel zwaar !
Nu weten we dus één van de redenen waarom onze dikke vandaal altijd maar dikker wordt ! Een tweede reden is dus dat er steeds meer nieuwe woorden opgenomen worden in ons taalgebruik. Veel van die zaken hebben te maken met de nieuwe dingen op de markt, hdtv, een letterwoord die zo ingeburgerd is dat binnen afzienbare tijd niemand meer weet waar die hd vandaan komt, net zo min als de doorsneeburger zich helemaal niet bekommerd om de betekenis van cd en cdrom... Ik ook niet, want zelfs al zeg je het aan me, ik weet dat ik het binnen twee uur zeker niet meer weet, gewoon omdat ik een cd ken, en compact disk twee woorden zijn die niet in onze taal gebruikt worden... We zitten allemaal aan onze pc of onze laptop en denken er geen moment aan waar die dingen vandaan komen...
Dat is een vorm van nieuwe "woorden", maar er zijn er meerdere ! Let eens op de vloekwoorden van onze jeugd ! Bijna allemaal engels, uit film en tv-reeksen. Ook worden veel vreemde woorden opgenomen in het gewone taalgebruik, omdat ze echt vertrouwd zijn, beter omschrijven dan ons nederlands equivalent, denk maar aan perestrojka, überhaupt om de twee aan te tonen...en zo zijn er nog héél véél !!!
Bovendien probeert men nu de taalgroep belangrijker en dus ook groter te maken, en in de laatste vandaele zitten nu ook de woorden van de molukkers, surinamen en consoorten er bij in, en zijn er weer contacten met het suid-afrikaans... Als we dat allemaal inbrengen, dan wordt de dikke wel héééééél dik !...maar of het dan ook nog ONS woordenboek zal zijn???
Oh ja, ik heb zo eens zitten proberen om het suidafrikaans te lezen, echt niet simpel ! En wat ik dacht te kennen, was juist wat ik dus niet kende... Het liedje Bobbejaan beklimt die berg... Geen mens van bij ons denkt daarbij aan een baviaan !!! Nochtans is bobbejaan = baviaan...
Dus, als je eens iets anders wilt, ga dan maar eens in die suidafrikaanse taal gaan rondstruinen... met heel veel geduld, en hopen dat je uit de achtergrond kunt leren wat je uiteindelijk aan het lezen bent...
Ik ga stoppen, met een luid: baviaan beklimt de berg !
tot de volgende ????
dinsdag, maart 04, 2008
't zonnetje schijnt zo vrolijk FRIS (bbrrrr)
Van achter mijn venster is het prachtig weer ! De wind, regen, sneeuw en wat allemaal ze ons hadden beloofd is er (gelukkig) niet gekomen. Het heeft ook niet gedonderd, of ik heb het toch niet gehoord, want ik heb geslapen, geslapen tot 5.30 uur, een zalig gevoel !
In de radio (2) zijn de "madammen" aan 't broebelen en jacko (de papegaai) zit rustig zonnepitten te pellen. Waar Anny is weet ik niet, wellicht boven aan het kuisen of zoiets, want ik hoor of zie ze niet.
Gisteren deden we een verschrikkelijke ontdekking ! Ik ging met wat afval naar de kippenren, en meende een dode kip, nee, een haan te zien liggen. Na controle blijkt mijn oude haan het loodje gelegd te hebben op een verschrikkelijke manier ! Het beest is met zijn poot op een of andere manier vastgeraakt aan een stukje vezel die vastzat aan een tak... 't Beest is dus wellicht gestorven na een heel lang gevecht tegen honger en dorst... Door de plaats waar het gebeurde was dit niet meteen zichtbaar, en hebben we er niet op gelet. Het beest zat zo erg vast dat we een mes nodig hadden om het los te krijgen. Vanwaar die nylonvezels kwamen??? Ergens binnengewaaid met de wind ? Het is in ieder geval erg op die manier een mooie haan te moeten verliezen. We hadden net iemand zijn twee zonen beloofd, 't zal er dus maar éne worden...
Je hoort regelmatig van de pest van nylon draden in zee, waar zeevogels en zeezoogdieren in verstrengeld geraken, maar ik heb nu kunnen constateren dat dit inderdaad een dodelijk iets is !
Hoe dikwijls werpen we niet onbedacht zo'n stukje koord weg... Die kunststoffen vergaan echter niet, blijven er voor eeuwig, en worden door de vogels mee genomen, of per ongeluk, of als nestmateriaal... waar het dodelijke vallen kunnen worden. Ik ga in ieder geval beter proberen op te letten !
Ik leef hier gelukkig nog in een stukje landschap waar volop vogels zitten, maar geef toe, er zijn veel minder vogels dan vroeger. Ik zie ieder jaar minder zwaluwen, het schijnt te komen door de drastische vergroting van de woestijn, waar ze niet meer heelhuids overheen raken, maar toch... In het begin dat we hier woonden wemelde het hier in de herfst van de groenvinken. Nu is het een rariteit als je nog een groenvink ziet... Ik weet niet hoe het zit met de sijsjes, vroeger zag ik die en/of hoorde die op mijn wandelingetje, maar de laatste tijd gaat dit wandelen me niet zo goed meer af, dus kan ik niet echt oordelen...Maar ik hoor veel minder vogels. (ik weet 't, 't kan ook aan mijn oren liggen, dank u).
Maar een van de dingen waar ik mij steeds meer en meer aan erger, is het zwerfvuil! Ik dacht daarbij vroeger niet aan de stukjes nylonkoord, maar dat ga ik nu zeker er bij tellen. Het steeds duurder worden van het huisvuil, heeft het sluikstorten toen toenemen, en waar werpen ze dan het vuil ??? Op de stukken onbebouwde grond, in de volle natuur dus... Erg !
Als je in de koude periode door de straat stapt, dan zul je wellicht ook al wel geroken hebben dat niet alleen de gewone brandstoffen verbrand worden ! Je ruikt er soms heel scherp het verbrande plastic en verbrande lijmen tussendoor. Dat dit véél en véél giftiger is dan alle uitstoten van alle soorten wagens, daar ligt niemand van wakker...
Gelukkig zijn de remblokken van de wagens nu niet meer bekleed met asbest, want ik ken, en wellicht iedereen kent wel iemand die asbestose heeft (had voor zijn/haar overlijden) terwijl ze nooit ofte nooit met asbest in aanraking kwamen... Waar denk je dat die asbest heen vloog bij iedere remstoot ??
Zouden ze die dingen nu nog gebruiken in de ontwikkelingslanden (zoals dtt ?)?
Ik ga er niet meer over memmen, als je er nu nog niet van bewust bent, dan zul je het nooit meer worden.
Ik ben lid van de bond voor Levend Erfgoed, en kocht op de rommelmarkt een boekje over het Levend Erfgoed in Nederland... Ik denk dat dit een belangrijk item is voor onze toekomst !
Wat is levend erfgoed ? Iedere streek heeft in de loop der tijden zijn dieren gekweekt volgens de wensen en de mogelijkheden van de streek. Denk aan de rode kemmelkoeien, het roodbonte oostvlaamse ras, de belgische trekpaarden, de brabantse trekpaarden, het belgische paard, en diverse kippen, duiven, schapen, geiten, paarden, runderrassen...
Het zijn, net zoals gebouwen en landschap, echte cultuurproducten !
Waarom zijn ze belangrijk ?
Nog recent is gebleken dat bepaalde van die oude rassen genen hadden die bijvoorbeeld bestand waren tegen een bepaalde ziekte. Hoe belangrijk dit is ? Kijk had men niet moeten ontdekken dat er in de wijnstokken in amerika een bepaald gen zat die bestand was tegen een bepaalde ziekte, dan dronken wij hier in europa geen europese wijnen meer ! Echt waar ! Onze wijngaarden zijn alleen gered kunnen worden door een mutatie die in amerika ontstaan was !
Dit alleen al is een afdoende reden om al die regionale dieren rassen zorgvuldig bij te houden !
Maar er is meer ! Niet ieder dier werd gekweekt om zijn nut, ook vele ervan werden gehouden om hun schoonheid. Je moet maar eens op een tentoonstelling van kleinvee binnenlopen om vol verwondering vast te stellen hoeveel soorten kippen er bestaan en in hoeveel kleuren !
De kleinste kippen wegen zo'n 300 gr bij de hanen ! en de grootste boven de 6 kilogram ! en allen stammen af van een wilde soort, het bankivahoen!
Ik heb je al meermaals verteld dat vroeger ons moeder eieren inlegde om de winterperiode te overbruggen, want onze kippen legden in de winter geen eieren. Plots kwamen daar de zuid-europese kippen met hun leghorn als gekendste (komt van Livorno tot leghorn !) en later kwamen de oosterse rassen en nog iets later de hybriden, speciaal gekweekt op de leg... Sommigen leggen meer dan 300 eieren per jaar ! Ook in de winterperiode, vooral dank zij die nieuwe rassen en nieuwe inzichten zoals kunstmatig verlengen van de dag en dergelijke meer... Ook de vleeskippen veranderden in echte snelgroeiende vreetmachines met de inbreng van bepaalde oosterse rassen.
Let wel, de inbreng van de oosterse rassen ! Want die oosterse rassen waren op zichzelf niet altijd zoooo bijzonder, maar het kruisen met onze oude rassen gaf dergelijke fantastische producten.
Dus die oude genen bewezen ook daar weer hun nut, maar tekenden daardoor bijna hun eigen doodvonnis, want uiteraard koos men voor deze veel productievere productie-kippen...en bijna verdwenen de oude rassen in het niet. Sommige zijn ook daadwerkelijk verdwenen. Gelukkig zijn de meesten door echte liefhebbers of door door onverschilligen (ik ben al altijd content geweest met wat ik heb, waarom zou ik veranderen) gered, en vormen nu een bron van genen, en een bron waarvan we nu nog niet weten tot wat het ons allemaal zal brengen !
Dus, als ze nu aan de mensen aanraden om kippen te houden, onder meer als opruimers van huisvuil !, waarom zou men dan niet pogen de mensen terug de oude rassen aan te praten ? Het is interessant, en de meeste van die oude rassen ogen veel beter dan de moderne kippen.
Levend erfgoed ! Als je dat eens opzoekt in google, dan zul je op die site (steunpunt levend erfgoed opvragen), dan zul je ook foto's kunnen bekijken van de laatste bijeenkomst in Puienbroek...en als je héél goed kijkt, dan zul je Veerle, Frederik, de tweeling, Anny en ikzelf daar ook zien ... En ik kan het je aanraden om dit jaar ook eens een bezoek te brengen, en te kijken naar die prachtige dieren en naar de inzet van de "liefhebbers" van al dat moois.
tot de volgende ?
In de radio (2) zijn de "madammen" aan 't broebelen en jacko (de papegaai) zit rustig zonnepitten te pellen. Waar Anny is weet ik niet, wellicht boven aan het kuisen of zoiets, want ik hoor of zie ze niet.
Gisteren deden we een verschrikkelijke ontdekking ! Ik ging met wat afval naar de kippenren, en meende een dode kip, nee, een haan te zien liggen. Na controle blijkt mijn oude haan het loodje gelegd te hebben op een verschrikkelijke manier ! Het beest is met zijn poot op een of andere manier vastgeraakt aan een stukje vezel die vastzat aan een tak... 't Beest is dus wellicht gestorven na een heel lang gevecht tegen honger en dorst... Door de plaats waar het gebeurde was dit niet meteen zichtbaar, en hebben we er niet op gelet. Het beest zat zo erg vast dat we een mes nodig hadden om het los te krijgen. Vanwaar die nylonvezels kwamen??? Ergens binnengewaaid met de wind ? Het is in ieder geval erg op die manier een mooie haan te moeten verliezen. We hadden net iemand zijn twee zonen beloofd, 't zal er dus maar éne worden...
Je hoort regelmatig van de pest van nylon draden in zee, waar zeevogels en zeezoogdieren in verstrengeld geraken, maar ik heb nu kunnen constateren dat dit inderdaad een dodelijk iets is !
Hoe dikwijls werpen we niet onbedacht zo'n stukje koord weg... Die kunststoffen vergaan echter niet, blijven er voor eeuwig, en worden door de vogels mee genomen, of per ongeluk, of als nestmateriaal... waar het dodelijke vallen kunnen worden. Ik ga in ieder geval beter proberen op te letten !
Ik leef hier gelukkig nog in een stukje landschap waar volop vogels zitten, maar geef toe, er zijn veel minder vogels dan vroeger. Ik zie ieder jaar minder zwaluwen, het schijnt te komen door de drastische vergroting van de woestijn, waar ze niet meer heelhuids overheen raken, maar toch... In het begin dat we hier woonden wemelde het hier in de herfst van de groenvinken. Nu is het een rariteit als je nog een groenvink ziet... Ik weet niet hoe het zit met de sijsjes, vroeger zag ik die en/of hoorde die op mijn wandelingetje, maar de laatste tijd gaat dit wandelen me niet zo goed meer af, dus kan ik niet echt oordelen...Maar ik hoor veel minder vogels. (ik weet 't, 't kan ook aan mijn oren liggen, dank u).
Maar een van de dingen waar ik mij steeds meer en meer aan erger, is het zwerfvuil! Ik dacht daarbij vroeger niet aan de stukjes nylonkoord, maar dat ga ik nu zeker er bij tellen. Het steeds duurder worden van het huisvuil, heeft het sluikstorten toen toenemen, en waar werpen ze dan het vuil ??? Op de stukken onbebouwde grond, in de volle natuur dus... Erg !
Als je in de koude periode door de straat stapt, dan zul je wellicht ook al wel geroken hebben dat niet alleen de gewone brandstoffen verbrand worden ! Je ruikt er soms heel scherp het verbrande plastic en verbrande lijmen tussendoor. Dat dit véél en véél giftiger is dan alle uitstoten van alle soorten wagens, daar ligt niemand van wakker...
Gelukkig zijn de remblokken van de wagens nu niet meer bekleed met asbest, want ik ken, en wellicht iedereen kent wel iemand die asbestose heeft (had voor zijn/haar overlijden) terwijl ze nooit ofte nooit met asbest in aanraking kwamen... Waar denk je dat die asbest heen vloog bij iedere remstoot ??
Zouden ze die dingen nu nog gebruiken in de ontwikkelingslanden (zoals dtt ?)?
Ik ga er niet meer over memmen, als je er nu nog niet van bewust bent, dan zul je het nooit meer worden.
Ik ben lid van de bond voor Levend Erfgoed, en kocht op de rommelmarkt een boekje over het Levend Erfgoed in Nederland... Ik denk dat dit een belangrijk item is voor onze toekomst !
Wat is levend erfgoed ? Iedere streek heeft in de loop der tijden zijn dieren gekweekt volgens de wensen en de mogelijkheden van de streek. Denk aan de rode kemmelkoeien, het roodbonte oostvlaamse ras, de belgische trekpaarden, de brabantse trekpaarden, het belgische paard, en diverse kippen, duiven, schapen, geiten, paarden, runderrassen...
Het zijn, net zoals gebouwen en landschap, echte cultuurproducten !
Waarom zijn ze belangrijk ?
Nog recent is gebleken dat bepaalde van die oude rassen genen hadden die bijvoorbeeld bestand waren tegen een bepaalde ziekte. Hoe belangrijk dit is ? Kijk had men niet moeten ontdekken dat er in de wijnstokken in amerika een bepaald gen zat die bestand was tegen een bepaalde ziekte, dan dronken wij hier in europa geen europese wijnen meer ! Echt waar ! Onze wijngaarden zijn alleen gered kunnen worden door een mutatie die in amerika ontstaan was !
Dit alleen al is een afdoende reden om al die regionale dieren rassen zorgvuldig bij te houden !
Maar er is meer ! Niet ieder dier werd gekweekt om zijn nut, ook vele ervan werden gehouden om hun schoonheid. Je moet maar eens op een tentoonstelling van kleinvee binnenlopen om vol verwondering vast te stellen hoeveel soorten kippen er bestaan en in hoeveel kleuren !
De kleinste kippen wegen zo'n 300 gr bij de hanen ! en de grootste boven de 6 kilogram ! en allen stammen af van een wilde soort, het bankivahoen!
Ik heb je al meermaals verteld dat vroeger ons moeder eieren inlegde om de winterperiode te overbruggen, want onze kippen legden in de winter geen eieren. Plots kwamen daar de zuid-europese kippen met hun leghorn als gekendste (komt van Livorno tot leghorn !) en later kwamen de oosterse rassen en nog iets later de hybriden, speciaal gekweekt op de leg... Sommigen leggen meer dan 300 eieren per jaar ! Ook in de winterperiode, vooral dank zij die nieuwe rassen en nieuwe inzichten zoals kunstmatig verlengen van de dag en dergelijke meer... Ook de vleeskippen veranderden in echte snelgroeiende vreetmachines met de inbreng van bepaalde oosterse rassen.
Let wel, de inbreng van de oosterse rassen ! Want die oosterse rassen waren op zichzelf niet altijd zoooo bijzonder, maar het kruisen met onze oude rassen gaf dergelijke fantastische producten.
Dus die oude genen bewezen ook daar weer hun nut, maar tekenden daardoor bijna hun eigen doodvonnis, want uiteraard koos men voor deze veel productievere productie-kippen...en bijna verdwenen de oude rassen in het niet. Sommige zijn ook daadwerkelijk verdwenen. Gelukkig zijn de meesten door echte liefhebbers of door door onverschilligen (ik ben al altijd content geweest met wat ik heb, waarom zou ik veranderen) gered, en vormen nu een bron van genen, en een bron waarvan we nu nog niet weten tot wat het ons allemaal zal brengen !
Dus, als ze nu aan de mensen aanraden om kippen te houden, onder meer als opruimers van huisvuil !, waarom zou men dan niet pogen de mensen terug de oude rassen aan te praten ? Het is interessant, en de meeste van die oude rassen ogen veel beter dan de moderne kippen.
Levend erfgoed ! Als je dat eens opzoekt in google, dan zul je op die site (steunpunt levend erfgoed opvragen), dan zul je ook foto's kunnen bekijken van de laatste bijeenkomst in Puienbroek...en als je héél goed kijkt, dan zul je Veerle, Frederik, de tweeling, Anny en ikzelf daar ook zien ... En ik kan het je aanraden om dit jaar ook eens een bezoek te brengen, en te kijken naar die prachtige dieren en naar de inzet van de "liefhebbers" van al dat moois.
tot de volgende ?
maandag, maart 03, 2008
Gmail - GLAMOUR.jpg
Gmail - GLAMOUR.jpg
Eentje tussendoor... Een nieuw ontwerp van Tapijt van Bart, in een originele achtergrond gefotografeerd...
Mooi hé !
Eentje tussendoor... Een nieuw ontwerp van Tapijt van Bart, in een originele achtergrond gefotografeerd...
Mooi hé !
zijne doorluchtige hoogheid
Tju
Weer geen chance !
Je moet toegeven, hij heeft er tenminste iets aan gedaan om werkelijk door-luchtig te worden !
Hij, als boven-gewoon-menselijk dinges zo maar naar het front verwezen worden, in een laatste poging toch nog door-luchtig te worden, en ze schieten er toch wel neven zeker ! Nu zie je er nog geen lucht door, en blijft het een onhebbelijk rotverwend prinsje die niet weet hoe het zich moet gedragen. Eén positief ding is: hij wil terug naar het Front. Met hoofdletter. Je weet wel waar alle "grote " landen proberen een eind te maken aan de oppositie van de niet in de rij lopende niet christelijke landen. Ameurika, Greet brieten, Nederland en sinds de burgemeester van de enige gemeente in de wereld waar een gedenkteken staat voor hen die ze zagen vliegen (5 ufo's) nu min-ister is van ons bloedeigen absurdistan, ook le royaume de la belgiek...Al de groten en verstandigen dus.
Kijk, het kots rijst mij tot aan de lippen als ze daar zo'n spel over maken ! Ik vind het véél erger dat een gewone jongen uit een gewoon gezin verplicht wordt naar een vreemd land te gaan om te schieten op mensen die hij absoluut niet kent, en ook nooit zal leren kennen. Zo'n prinsje gaat daar naar toe omdat hij het wel leuk vindt ! Leuk !!! Mensen kapotschieten ! En hij wil nog graag terug, hij heeft er daar eentje gezien wiens kop hij dolgraag opgezet aan zijn muur zou willen hebben !
Ooit was het hier een mooie weidse wereld, waar je kon lopen waar je wilde, waar je je huisje zette waar je wilde, waar je noten raapte waar je maar wilde...En toen kwam de "beschaving"... Toen begon een of andere kloot rond het stuk grond waar hij wat spelt had gezaaid, een afsluiting te bouwen, en zei dat dit nu zijn grond was. Hoe je in hemelsnaam ooit het recht op een stuk van de aarde moest bewijzen, dat was bijzaak, hij was groot en sterk, en wie er aan raakte sloeg hij netjes de kop in. Zijn voorbeeld werd nagevolgd, en men ging steeds verder, sommigen beweerden dat heel het bos van hen was ... Tot er uit de omgeving lieden kwamen, die niet op hoogte waren van deze evolutie (!) en die kwamen eens langs om ook een graantje mee te pikken, om een konijntje te stropen... Men moest zich verdedigen, en een van de sterkste zou dit op zich nemen, als men tenminste zijn land voor hem zou onderhouden en bewerken, voor hem zou planten en oogsten, zijn bos beschermen en zijn brandhout kleinhakken voor zijn gebruik. Alras was het nodig enkele "veldwachters" in zijn dienst te nemen, en dus moesten de anderen ook die onderhouden. En omdat ze met een grote groep beschermers waren, bouwden ze ook voor hen een groot huis...En de sterkste kwam op het idee dat huis héél groot te maken, zodat bij een grote aanval iedereen en alles er in ondergebracht kon worden. Hij noemde dat het kasteel, en al de anderen werden hem omwille van de geboden bescherming schatplichtig...en zijn macht steeg en steeg en de anderen werden meer en meer onderdrukt... en plots bleek dat bijna alle grond van de ondertussen kasteelheer genoemde kloot was ...
Dat spelleke speelt men nu nog steeds...ook al is er een en ander verschoven. Je moet nu heel lang werken om zelf een miniem stukje grond te mogen bebouwen met je eigen huisje, en je bouwt dat huisje volgens de regels van de wethouder...
Weet je, de indianen hadden gelijk ! Het is een gek idee een stuk van de aarde te bezitten, terwijl jij in feite een stuk van die aarde bent.
En gek genoeg, de nazaten van die grote bruten van in den beginne, dat is nu wat wij noemen de adel... leuk idee daar bij te horen.
In de bijbel werden Cham en zijn kinderen en afstammelingen gemerkt zodat zij voor eeuwig zouden gemerkt zijn als bedienden van de anderen, gewoon omdat zij de naaktheid van vader Noach hadden gezien... (Jarenlang was dit de favoriete bijbeltekst om te bewijzen dat negers altijd en eeuwig ondergeschikt zouden zijn aan die blankes)
Hier hebben ze van veel grotere misdadigers de adel gemaakt. Nu ja, als je een haas veertien dagen laat hangen, zodat hij bijna vanzelf van zijn beentjes valt, dan noemt men dat vlees ook adellijk.
Let wel, ik bedoel hier niet dat alle mensen van adel ook slecht zijn, maar alleen dat het verkeerd is zich te laten voorstaan op iets wat ooit in een ver verleden gedaan werd door een van je voorvaders... Ik las een artikel over een fruitkweker die na lang kruisen en veredelen er in slaagde een totaal nieuwe en lekkere appel te kweken...Kijk, dat zou ik véél liever in de lijst van mijn voorvaders die staan ! Dat is iets waar je deugd van hebt, terwijl dat andere...
Geef toe, laat het prinsje van het begin van deze blog geen prins zijn, dan had hij wellicht al wat serieuze boetes gekregen, en wellicht zou hij ook zijn militaire rang hebben zien zakken...
Nee, ik kan, met de beste wil van de wereld, aanvaarden dat de ene mens beter of slechter zou zijn omwille van zijn of haar voorouders, of zelfs omwille van een of andere gave. Ik denk hier dan bv aan de vreemde voetballisten, coureurs of andere vedetten, die hier in één twee drie tot belg worden gemaakt, terwijl er anderen, die er wellicht veel meer nood aan hebben, manu militari het land worden uitgewezen..
nee, voor mij is een mens een mens, niet meer, niet minder... Hij kan alleen meer eerbied verdienen door zijn (haar) daden, maar dan ook alleen op dat vlak ! Je kunt het label "een goed, betrouwbaar, sociaal mens" niet op iemand kleven omdat hij toevallig goed tegen een bal kan stampen. Ook kun je hem omgekeerd daarvoor alleen niet veroordelen. Je kunt iemands waarde alleen beoordelen in zijn verworvenheden binnen de maatschappij, en veelal kijkt men dan verkeerdelijk naar een talent in plaats van naar een verdienste.
Ik vind véél meer ADEL in het verpleegstertje dat haar taak met meer dan alleen plichtsbesef vervult,meer ADEL in de man die zijn taak aan de vuilophalingsdienst naar behoren vervult, dan in het prinsje dat dolgraag weer gaat schieten op zijn medemens.
Ik ga er over stoppen, anders zijn er weer die het niet leuk vinden...Maar ik vind het niet leuk, ik erger me aan die vorm van misleiding van het mensDOM.
Buiten dekken dikke donderkoppen de sombere lucht toe... Maart !
Tussen de donkergroene bladeren schitteren de witte en rode camelias uitdagend het kille weer toe. Ergens las ik voor camelia de benaming Chinese roos...Ja, het lijkt er wel wat op. Deze bloemen zijn voor ieder jaar weer een openbaring ! Je ziet in deze tijd wel sneeuwklokjes, paaslelies en dergelijke, heel stilletjes beginnen zelfs de sleutelbloemen zich te openen, maar grote bloemen zijn er bijna niet, en zeker gene in die felle kleur... Ieder jaar sta ik buiten, kou of niet om nu en dan gewoon te drinken van die belofte op de zomer.
Mijn pyrografie van Bacchus is af. Ik ga hem nu een paar weken laten staan alvorens af te werken met vernis en zo... Gewoon de tijd laten om het wat te bezinken. Bart vond het goed, Anny ook, maar ik weet het nog niet. Dat is het lot van de kunstenaar, je bent nooit echt gelukkig met je werk. Daarom laat ik het wat bezinken. En dan, heel bizar, sta je soms naar je eigen werk te kijken met een "Hé, dat is echt goed" - gevoel. Vandaar dat ik het wat laat bezinken. Dan zie ik pas of het goed is, of dat ik nog wat moet bijwerken. (Het is ook een van de dingen die moeilijk zijn ! weten wanneer je moet stoppen met opwerken)
Gisteren heb ik wat zitten prutsen met mijn nieuwe penselen... Ik dacht terug aan de geboortekaartjes van Koen, die ik stuk per stuk met de hand getekend heb, met een penseel... Ik dacht ook glimlachend terug aan het feit dat ik bij de drukker bleef staan tot het drukwerk gedaan was, zodat hij mijn werk niet kon pikken...
Zaterdag was Koen 7 jaar dood... Mama had er niet op gedacht, maar Veerle kwam 's anderendaags met een potje voor het graf van Koen, en dan zag ik Anny weer ineen krimpen... Met iets van een onzinnig schuldgevoel... Het is alleen de kalender die ze uit het oog had verloren, niet Koen... Die dag doet er op zich ook niets aan... het is alleen volgens onze kalender een soort verjaardag, maar er zijn tientallen kalenders die helemaal anders zijn, anders lopen...dus iets kunstmatigs.
Ik ga stoppen, tot de volgende ?
Weer geen chance !
Je moet toegeven, hij heeft er tenminste iets aan gedaan om werkelijk door-luchtig te worden !
Hij, als boven-gewoon-menselijk dinges zo maar naar het front verwezen worden, in een laatste poging toch nog door-luchtig te worden, en ze schieten er toch wel neven zeker ! Nu zie je er nog geen lucht door, en blijft het een onhebbelijk rotverwend prinsje die niet weet hoe het zich moet gedragen. Eén positief ding is: hij wil terug naar het Front. Met hoofdletter. Je weet wel waar alle "grote " landen proberen een eind te maken aan de oppositie van de niet in de rij lopende niet christelijke landen. Ameurika, Greet brieten, Nederland en sinds de burgemeester van de enige gemeente in de wereld waar een gedenkteken staat voor hen die ze zagen vliegen (5 ufo's) nu min-ister is van ons bloedeigen absurdistan, ook le royaume de la belgiek...Al de groten en verstandigen dus.
Kijk, het kots rijst mij tot aan de lippen als ze daar zo'n spel over maken ! Ik vind het véél erger dat een gewone jongen uit een gewoon gezin verplicht wordt naar een vreemd land te gaan om te schieten op mensen die hij absoluut niet kent, en ook nooit zal leren kennen. Zo'n prinsje gaat daar naar toe omdat hij het wel leuk vindt ! Leuk !!! Mensen kapotschieten ! En hij wil nog graag terug, hij heeft er daar eentje gezien wiens kop hij dolgraag opgezet aan zijn muur zou willen hebben !
Ooit was het hier een mooie weidse wereld, waar je kon lopen waar je wilde, waar je je huisje zette waar je wilde, waar je noten raapte waar je maar wilde...En toen kwam de "beschaving"... Toen begon een of andere kloot rond het stuk grond waar hij wat spelt had gezaaid, een afsluiting te bouwen, en zei dat dit nu zijn grond was. Hoe je in hemelsnaam ooit het recht op een stuk van de aarde moest bewijzen, dat was bijzaak, hij was groot en sterk, en wie er aan raakte sloeg hij netjes de kop in. Zijn voorbeeld werd nagevolgd, en men ging steeds verder, sommigen beweerden dat heel het bos van hen was ... Tot er uit de omgeving lieden kwamen, die niet op hoogte waren van deze evolutie (!) en die kwamen eens langs om ook een graantje mee te pikken, om een konijntje te stropen... Men moest zich verdedigen, en een van de sterkste zou dit op zich nemen, als men tenminste zijn land voor hem zou onderhouden en bewerken, voor hem zou planten en oogsten, zijn bos beschermen en zijn brandhout kleinhakken voor zijn gebruik. Alras was het nodig enkele "veldwachters" in zijn dienst te nemen, en dus moesten de anderen ook die onderhouden. En omdat ze met een grote groep beschermers waren, bouwden ze ook voor hen een groot huis...En de sterkste kwam op het idee dat huis héél groot te maken, zodat bij een grote aanval iedereen en alles er in ondergebracht kon worden. Hij noemde dat het kasteel, en al de anderen werden hem omwille van de geboden bescherming schatplichtig...en zijn macht steeg en steeg en de anderen werden meer en meer onderdrukt... en plots bleek dat bijna alle grond van de ondertussen kasteelheer genoemde kloot was ...
Dat spelleke speelt men nu nog steeds...ook al is er een en ander verschoven. Je moet nu heel lang werken om zelf een miniem stukje grond te mogen bebouwen met je eigen huisje, en je bouwt dat huisje volgens de regels van de wethouder...
Weet je, de indianen hadden gelijk ! Het is een gek idee een stuk van de aarde te bezitten, terwijl jij in feite een stuk van die aarde bent.
En gek genoeg, de nazaten van die grote bruten van in den beginne, dat is nu wat wij noemen de adel... leuk idee daar bij te horen.
In de bijbel werden Cham en zijn kinderen en afstammelingen gemerkt zodat zij voor eeuwig zouden gemerkt zijn als bedienden van de anderen, gewoon omdat zij de naaktheid van vader Noach hadden gezien... (Jarenlang was dit de favoriete bijbeltekst om te bewijzen dat negers altijd en eeuwig ondergeschikt zouden zijn aan die blankes)
Hier hebben ze van veel grotere misdadigers de adel gemaakt. Nu ja, als je een haas veertien dagen laat hangen, zodat hij bijna vanzelf van zijn beentjes valt, dan noemt men dat vlees ook adellijk.
Let wel, ik bedoel hier niet dat alle mensen van adel ook slecht zijn, maar alleen dat het verkeerd is zich te laten voorstaan op iets wat ooit in een ver verleden gedaan werd door een van je voorvaders... Ik las een artikel over een fruitkweker die na lang kruisen en veredelen er in slaagde een totaal nieuwe en lekkere appel te kweken...Kijk, dat zou ik véél liever in de lijst van mijn voorvaders die staan ! Dat is iets waar je deugd van hebt, terwijl dat andere...
Geef toe, laat het prinsje van het begin van deze blog geen prins zijn, dan had hij wellicht al wat serieuze boetes gekregen, en wellicht zou hij ook zijn militaire rang hebben zien zakken...
Nee, ik kan, met de beste wil van de wereld, aanvaarden dat de ene mens beter of slechter zou zijn omwille van zijn of haar voorouders, of zelfs omwille van een of andere gave. Ik denk hier dan bv aan de vreemde voetballisten, coureurs of andere vedetten, die hier in één twee drie tot belg worden gemaakt, terwijl er anderen, die er wellicht veel meer nood aan hebben, manu militari het land worden uitgewezen..
nee, voor mij is een mens een mens, niet meer, niet minder... Hij kan alleen meer eerbied verdienen door zijn (haar) daden, maar dan ook alleen op dat vlak ! Je kunt het label "een goed, betrouwbaar, sociaal mens" niet op iemand kleven omdat hij toevallig goed tegen een bal kan stampen. Ook kun je hem omgekeerd daarvoor alleen niet veroordelen. Je kunt iemands waarde alleen beoordelen in zijn verworvenheden binnen de maatschappij, en veelal kijkt men dan verkeerdelijk naar een talent in plaats van naar een verdienste.
Ik vind véél meer ADEL in het verpleegstertje dat haar taak met meer dan alleen plichtsbesef vervult,meer ADEL in de man die zijn taak aan de vuilophalingsdienst naar behoren vervult, dan in het prinsje dat dolgraag weer gaat schieten op zijn medemens.
Ik ga er over stoppen, anders zijn er weer die het niet leuk vinden...Maar ik vind het niet leuk, ik erger me aan die vorm van misleiding van het mensDOM.
Buiten dekken dikke donderkoppen de sombere lucht toe... Maart !
Tussen de donkergroene bladeren schitteren de witte en rode camelias uitdagend het kille weer toe. Ergens las ik voor camelia de benaming Chinese roos...Ja, het lijkt er wel wat op. Deze bloemen zijn voor ieder jaar weer een openbaring ! Je ziet in deze tijd wel sneeuwklokjes, paaslelies en dergelijke, heel stilletjes beginnen zelfs de sleutelbloemen zich te openen, maar grote bloemen zijn er bijna niet, en zeker gene in die felle kleur... Ieder jaar sta ik buiten, kou of niet om nu en dan gewoon te drinken van die belofte op de zomer.
Mijn pyrografie van Bacchus is af. Ik ga hem nu een paar weken laten staan alvorens af te werken met vernis en zo... Gewoon de tijd laten om het wat te bezinken. Bart vond het goed, Anny ook, maar ik weet het nog niet. Dat is het lot van de kunstenaar, je bent nooit echt gelukkig met je werk. Daarom laat ik het wat bezinken. En dan, heel bizar, sta je soms naar je eigen werk te kijken met een "Hé, dat is echt goed" - gevoel. Vandaar dat ik het wat laat bezinken. Dan zie ik pas of het goed is, of dat ik nog wat moet bijwerken. (Het is ook een van de dingen die moeilijk zijn ! weten wanneer je moet stoppen met opwerken)
Gisteren heb ik wat zitten prutsen met mijn nieuwe penselen... Ik dacht terug aan de geboortekaartjes van Koen, die ik stuk per stuk met de hand getekend heb, met een penseel... Ik dacht ook glimlachend terug aan het feit dat ik bij de drukker bleef staan tot het drukwerk gedaan was, zodat hij mijn werk niet kon pikken...
Zaterdag was Koen 7 jaar dood... Mama had er niet op gedacht, maar Veerle kwam 's anderendaags met een potje voor het graf van Koen, en dan zag ik Anny weer ineen krimpen... Met iets van een onzinnig schuldgevoel... Het is alleen de kalender die ze uit het oog had verloren, niet Koen... Die dag doet er op zich ook niets aan... het is alleen volgens onze kalender een soort verjaardag, maar er zijn tientallen kalenders die helemaal anders zijn, anders lopen...dus iets kunstmatigs.
Ik ga stoppen, tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)