immer door....

Lacteol helpt dus ook niet.
Gisteren moest ik wat van mijn mest(lees water) opvangen, om te laten onderzoeken. De dokter komt er vandaag om.
Toch heb ik vannacht iets minder moeten opstaan. Ik neem nu middel tegen de krampen en twee middels tegen de diarree, misschien doet die combinatie iets...
Ook moet ik drinken, veel drinken...Maar het is pas vanmorgen dat ik voor het eerst weer eens kon plassen (of wat je plassen kunt noemen) Vroeger was het hooguit een paar drupjes. Dat wateren doet mij denken dat er misschien toch iets ten positieve aan het gebeuren is.
Ik was om meerdere reden content dat ik kon plassen, ik heb ooit gruis op mijn nieren gehad, en dat heb ik liever nooit meer! Ik heb nog geen nierstenen gehad, maar de dokter vertelde toen dat gruis (zand) veel pijnlijker was, omdat het de kanalen volledig kan afsluiten...
Sindsdien heb ik geleerd veel te drinken, nu moet ik dat ook doen, maar al het vocht verliet mijn lijf langs de verkeerde weg, waardoor ik schrik kreeg voor de terugkeer van gruis...(Tussen haakjes, voor wie dit als excuus zou willen gebruiken, alcohol mag niet...daar krijg je juist meer gruis en/of stenen van!)

Onlangs is er hier in het Oudenaardse een heel schandaal geweest over de verkoop van paardemelk en paardemelk-produkten .
Ik denk dan altijd aan nonkel Door. Nonkel Door was een nonkel van Diele, een van mijn makkers (boerenzoon).
Iedere vakantie ging ik helpen (tot ik oud genoeg was om studentejobs te doen) bij Omer, de vader van Diele. Voor sommige werken vroeg Omer of nonkel Door hem met zijn paard kon helpen, zodat de karren, met twee paarden ervoor enorme vrachten konden trekken, en er zo veel tijd gewonnen werd.
Bij een van die keren, bleek dat het paard van nonkel Door gekachteld (veulen werpen)had, maar het veulentje was helaas dood geboren. Des al niettemin bleef het paard maar melk geven, en als nonkel Door zag dat het beest ongedurig begon te doen, stopte hij de kar, kluisterde het paard (de twee achterbenen aan elkaar binden) en begon voorzichtig het paard te melken. De ene keer lukte dit beter dan de andere keer, en soms moest Omer ook nog eens aan het bit hangen, om het paard stil te houden.
Wij, als kinderen moesten allemaal op een afstandje gaan staan, buiten zicht van het paard. Iedereen vond dat een gevaarlijk iets.

Nu hebben ze speciale paardenmelk-boerderijen...Blijkbaar moeten er dus paardenrassen bestaan die én gemakkelijk zich laten melken, én veel melk geven, want dat bij nonkel Door was maar een klein beetje hoor...
Ik stel me dan ook de vraag of daar dan, net zoals bij runderen, een kwaliteitsverlies in zit? Als je melk van (half-)wilde runderen ontleedt, dan zou daar een veel hoger vetgehalte in aanwezig zijn dan bij het echte melkkoetje.
En wat nog gekker is, ze dichten al die speciale melksoorten ook speciale eigenschappen toe...Van paardemelk geneest je artritis, van geitemelk geneest je allergie en noem maar op. Als je diezelfde gezondheidspredikanten hoort is er maar een melk dat archie-slecht is, en dat is koeiemelk...

Persoonlijk denk ik dat er maar een melk volmaakt is voor een mensenkind, en dat is uiteraard moedermelk. Maar ja, nu nog altijd bestaat daar een zekere pudeur over, en durven mensen niet de borst geven aan hun baby in een wachtzaal van het station...Ze durven wel in monokini lopen op het strand.
Vorig jaar zat ik in Flanders expo op de boekenbeurs in de café te wachten op mijn gezelschap, die veel beter "te pote" is dan ik. Plots zag ik naast mij een jonge moeder, heel discreet haar kindje voeden. Het speet mij enorm dat ik op dat moment geen papier en potlood bij de hand had, het was een prachtig beeld van Moeder en Kind. Vanwaar ik zat zag ik amper iets van een borst, maar ik zag dat kindje zielsgelukkig met grote zuigbewegingen drinken...prachtig!

Heb jij dat ook? Kun jij ook stilstaan bij een bloem, een vergezicht, een klein détail...Gewoon getroffen door kleur of model of lijn of het geheel??? Een mens zou altijd papier en potlood en een fototoestel moeten bij hebben...

'k Ga stoppen, ik mag volgende week naar de specialist ipv van vandaag...
tot de volgende ?

blog 490 - geen titel

Ik heb het al gezegd, ik heb geen (deftige)(?) woorden meer voor str...
Gisteren belde mijn grote zus, mij bekommerd op...Ik moest eens proberen met het oeroude middel Lactéol...Ze was net een uurtje later dan Anny, die ook die suggestie heeft gemaakt.
Ikke dus nog eens naar de apotheek (een hels karwei in deze omstandigheden) Je moet dan nog een beetje geluk hebben dat er voor je een oude man staat aan de arm van zijn bezorgde dokter...P'pa was net terug van een lang verblijf in Spanje, hij was ziek, maar hij had nog geen sis-kaart, geen kleverkes van de ziekenlijke buzze of niets te kl....
Dat wordt dan opzoekwerk, en het besluit was dat hij de medicatie volledig moest betalen, en dan dat briefje binnendoen bij de ziekelijke kasse... Maar het stopte nog niet... Hij moest dan nog medicatie hebben die hij al in spanje nam, maar hij moest dit verder innemen. Hij had op een briefje de namen van de medicatie geschreven, maar dat waren spaanse namen, die hier niet bekend waren...Hij moest dan het doosje maar eens binnen brengen, of beter nog, dit via de dokter doen, want wellicht waren dat in Spanje wel vrije medicamenten, en hier misschien niet.
De man was doof, en zijn dochter moest dan ook nog eens alles in een hogere oktaaf herhalen...Ik stond daar in mijn tegenwoordig klassieke houding, billen dicht geknepen...Op de duur voelde ik me precies wat "aardig" worden, ik keek naar iets om te zitten...is er niet, iets om op te leunen...is er niet, alles stond vol met enorme kartonnen en/of plastic borden en houders en houdertjes, met wat je bij kon krijgen als je een fopspeen van merk X nam, of smeerseltjes van er onberispelijk uitziende dames die deze smeerseltjes duidelijk nog niet nodig hadden...
Enfin, op den duur kon ik mijn Lacteol krijgen...
Thuisgekomen direkt 2 stuks genomen, en 's avonds nog eens twee stuks, het rantsoen voor een volle dag was dan binnen...

Vannacht zette het fluit en rommelconcert in mijn (ondertussen)klein fijn buikje, en ik ging voor 12 uur wel 20 keer gaan "zitten". Dan begon ik naast de (ondertussen al uitgescheten?) Lacteol weer immodium bij te pakken... Van af 1 uur heb ik dan redelijk geslapen ben ben hoogstens nog een paar keer uit bed geweest, en zelfs enkele keren voor noppes, 't was alleen het orkest die uitstapte (wind).
Nu zit ik hier het gerommel te negeren, ik heb al weer lacteol genomen, maar de ondervinding leerde mij ondertussen dat een kalme dag géén waarborg was voor een kalme nacht... Ik weet de reden niet, maar het is een feit dat ik altijd meer last heb vanaf het moment dat ik neerlig... Weet jij de reden???

Maar ik ben wéér verlicht...ik ben nu meer dan zes (6) kilo kwijt. Ik zie, terwijl ik op mijn stoel zit, voor het eerst in laaaaaaaaaaaaaaange tijden, weer de plaats de rits in mijn broek zitten. Van mij mag dat zo blijven, maar laat aub het schijten achterwege...

Hopende, lezende en biddende op een spoedige stop van de strontwerkzaamheden, verblijf ik, met voorname hoogachting,
Uw dunne bloger


tot de volgende (Ik weet niet of ik morgen zal kunnen, want normaliter moet ik naar de specialist voor mijn rug, als het technisch mogelijk zal zijn...)

shit shit shit - - - - enz...

Wij houden vol.
Ik zit wel met een reuzegroot probleem, ik heb de titel al eens in het duits, in 't frans, in 't nederlands en nu in 't engels gebruikt, maar mijn taalkennis inzake dat éééne woord is op !
Jammer genoeg is mijn kak niet op...
Vannacht weer bijna niet geslapen, ik was behept met andere kaktiviteiten...

Je moest eens zien hoe mijn leest is verbeterd, en dat zonder liposuctie ! Alleen puur natuur...
Ik vraag me wel af of liposuctie niet minder pijnlijk is???

Ik ga niet meer praten over uitwerpselen, ik denk dat u het ondertussen moe bent, ik in ieder geval wel...

Luc en Cecile zijn hier geweest, Luc had gebeld om te gaan vissen, en omdat pepee van Wannegem nog eens de maat wou controleren van mijn bak, omdat hij bezig is met het vervaardigen van een bak voor in mijn bak (als 't niet duidelijk, sorry, maar ik vermoed dat er met die faesces niet alleen vet verdwenen is, maar ook het vocht van tussen mijn grijze massa. Luc is dus naar hier gekomen om mijnen bak mee te nemen tot bij pepee... Een vluchtig bezoekje van een uurtje en iets. Ik denk dat er iets aan mijn stoelen is, sommige mensen blijven "plakken". Nu, in normale omstandigheden vind ik dat wel tof, en is dat één van de weinige keren dat ik ook eens een glas (lees glazen) mee drink...maar nu kan dat dus niet... Jammer...heb ik maar de helft van het plezier aan het bezoek.

Vanmiddag ga ik eens proberen rijst te vreten, ze zeggen dat dat opstopt. Hopelijk werkt dat !

Ik ga stoppen, het gaat me niet, ik ben versleten tot op den draad. Ik zweef precies, ik loop op wolkjes... Wellicht heb ik nog altijd koorts en is mijn bloeddruk nog altijd laag.

Tot morgen ? Hoop ik... Ik moet in ieder geval donderdag naar Kortrijk, naar de specialist voor mijn rug.

tot de volgende

blog 487 - merde

Ik kom al lang stront te kort ! Maar ik blijf de diarree-sport beoefenen...
Ik heb vandaag gebeld naar mijn huisdokter... En ik heb hem onder meer gevraagd of die madam van zaterdag of dat wel een echte dokter was... Toen ik haar de stoten vertelde zat hij te lachen...
Rond de middag verwacht ik dus: De Dokter (Nee, niet dokter Who, dokter Devos.)

De tussenperiode tussen de schijtbeurten neemt toe, ik vannacht regelmatig tukjes kunnen doen, van zowat één uur maximum. Het gevolg is dat ik mij toch al een beetje beter voel. En ik ben bezig een verboden middel te nemen, een doping: KOFFIE, althans dat was wat die madam zei...Toen ik haar antwoordde dat wij chicorei in onze koffie doen, was haar repliek: Ja en room en veel suiker !!!
Ik heb niet meer geantwoord, ik was toen al voor 95 % zeker van het feit dat haar hoogste diploma wellicht dat was van het eerste fröbel...
Zij was ook verbauwereerd van het feit dat mijn kleindochters direkt sprongen als ik hen iets vroeg. Het leek haar een wonder dat ze me zo graag zagen... Nu ja, ik kan me inderdaad niet voorstellen dat er haar iemand graag ziet...
En ik spreek niet over haar uiterlijk, 't was wel geen schoonheid, maar dat zijn wij ook niet, en wellicht is ook het merendeel van mijn lezers geen miss aarbei of zoiets...(Alhoewel, sommige van die miss'en vind ik ook niet echt schoonheden. Er zijn er nu en dan bij die bij mij alleen welkom zouden zijn als paal om mijn wasdraad aan vast te knopen...
Ik heb het al gezegd, voor mij moet een vrouw ook de typisch vrouwelijke lijn hebben, en beschikken over heupen, heupen die een aanduiding geven dat de natuur voor hen ook de vrouwelijke functionaliteiten heeft ingebouwd. Ik vraag me trouwens af wat de toekomstige archeologen zullen vertellen over de skeletten van onze tijd(en)... Nu zien ze in één oogopslag, gewoon aan de vorm van het heupbeen, of het een man of een vrouw betreft...Zouden ze dat voor de geraamten uit onze tijd ook nog kunnen zien in één blik??? Of zouden er heel wat twijfelaarkes tussen zitten?
Het is voor mij al een hele geruststelling, dat her en der, regeringen reclames verbieden als er van die ultra-magere madams (?) op voorkomen... Eindelijk beginnen ze in te zien dat ze bezig zijn met een totaal nieuwe vorm van genocide ... Want ander kun je dat echt niet noemen hé. Straks zal het nog een gelukkig feit genoemd worden dat er maffe professors aan het knoeien zijn om mannen ook zwanger te krijgen.

Sorry, was eventjes uit beeld... er dwong me iets van het scherm weg te gaan, om het eens heel sereen te zeggen dat ik moest....

Ik heb ook wat minder krampen, maar ze zijn er nog...
Dat doet me ook denken aan vroeger... Ik herinner me nog dat de kinderen vroeger regelmatig met krampen zaten, en zaten te wenen van de pijn...Dat duurde tot je zowat in het tweede, derde studiejaar zat, en dan kwamen die krampen maar heel sporadisch meer voor, als je diarree had, maar vroeger kreeg je dat ook zonder diarree ! Het slachtoffer kreeg dan wat troostende woorden van de juf of van masoeur, en mocht dan wat proberen te slapen, al zitten op de bank, met je hoofd op je gekruiste armpjes. Ik vermoed dat dit te maken had met de voeding van toendertijd...Want nu zie je dat niet of maar hoogst zelden bij kinderen... De voeding toen was niet zoals we nu hebben... We eten geen bonen meer die ingelegd waren in van die bruine aardewerken potten, we eten geen eieren meer die ook ingelegd waren in dergelijke potten, met waterglas als bewaarmiddel...en noem maar op. Nu is alles of vers, of op een wetenschappelijk gezond verklaarde manier bewaard...Wij aten ook varkenscoteletjes, die ingelegd in het smout (gesmolten varkensvet) bewaard werden in glazen potten...

Ik weet niet meer hoe die film noemde waar wij allen met grote ogen zaten naar te kijken... Een vissersboot ging naar zee, met franse vissers en één algerien aan boord. Ze hadden onder andere zelf opgelegd vlees mee, waarvan alleen de algerien niet at, omdat hij islam was... Heel de bemanning was op sterven na door van een voedselvergiftiging, en de algerien redde hen allen...Wellicht was de bedoeling van de film het bestrijden van het rassisme, maar bij ons thuis werden wij goed uitgelegd aan wat wij konden zien en ruiken dat vlees bedorven was... Ik meen dat de titel van de film was: "Si tous les gars du monde...", maar zeker ben ik niet meer.

Ik wil alleen aantonen dat het probleem van voedselvergiftiging toen een gekend gevaar was, ook in het doorsnee gezin...

Vandaar misschien de krampen toen????

Ik ga er mee stoppen, we zijn nu gelukkig in een tijd met veel minder kans op voedsel vergiftiging, we hebben frigo, diepvries, conserven, vriesgedroogd en noem maar op.

tot de volgende ?

scheisse deel 2 blog 486

Gisteren kwam de dokteres me bezoeken, natuurlijk juist op het moment dat Anny met Veerle om boodschappen was...
Den entree alleen al was grandioos.........................
Ik kreeg een telefoontje van betrokken dokteres, om nog eens te vragen waar mijn huis eigenlijk was, want ze had de keirestraat al twee keer afgereden.. Ik nog eens uitgelegd, gevraagd waar ze was, en uit het verhaal hoorde ik dat ze aan de ploegenfabriek van Baeke was, zo'n 100 à 150 meter van mijn huis. Ik zei haar kijk, rijd langzaam voorbij, ik sta aan mijn raam en zal zwaaien...Op dat eigenste moment zoefde er zo'n jeep-achtig ding voorbij... Ikke naar buiten, met mijn gat toegenepen, en ze stond bijna aan de jagerij... Gelukkig zag ze mij zwaaien, en deed teken, en reed...weg... Om zich te draaien, alhoewel ze aan een oprit stond van een garage... Dan kwam ze weer afgestormd, draaide mij oprit op, een oprit voor twee wagens, en zij nam de plaats in van ongeveer twee en een halve... op haar eentje.
Toen ze binnen kwam hoorde ze sloeber blaffen. "Oh, u hebt een hond, wil je die aub wegdoen?" Dat het brave waren was niet van belang. Met behulp van mijn twee kleindochters kreeg ik (nog steeds met dichtgeknepen billen) de honden buiten, waar ze alle twee stonden te reclameren tegen die onheuse behandeling.
Madame kwam binnen. "Oh, de radio speelt !, wilt u deze eens uitzetten?" Veerles lief ging de radio uitdoen...
Ik zei wat ik had en hoe erg, en ze nam eerst mijn bloeddruk. Die stond verbijsterend laag! (Ik neem pillen om mijn bloeddruk laag te krijgen, en nu had ik bijna geen druk meer over) Je hebt koorts, ze stelde dat vast zonder te meten, zelfs zonder eens te voelen ??? Ik dacht dat ze wel eens gelijk kon hebben, maar ja? Ze nam mijn pols, het enige dat bij mij altijd kalm en rustig en laag is, was nu hoog...Dus die koorts zou wel kloppen zeker ?

Ik moest op de zetel gaan liggen, met mijn buik bloot, en ze begon daarop te duwen...Je moet dat eens laten doen als je met diarree zit, van buiten af nog eens duwen om de druk nog wat te doen toenemen. Mijn dikke darm deed pijn, normaal vond ik, met al die lucht er in die heen en weer zat roetsjbaan te spelen.
Ze schreef een en ander voor, maar misschien zal dat niet helpen, want ik vermoed dat er gezien de ernst wel eens sprake zou kunnen zijn van een virus of van salmonella.
Ze had gelijk, het hielp niet.
Mijn krampen zijn verminderd, het aantal keren dat ik moet gaan (lees lopen) is ook verminderd, maar ik heb nog steeds den diarree... zoals den dokter (??????) voorzien had.
't Was bovendien weekenddienst, dus dubbele tarief.
Als die madame overal op die manier werkt, hebben haar collega's waarschijnlijk aan haar een vrijwilliger om iedere weekend te werken...ik kan me niet voorstellen dat in de week nog iemand anders bij haar op bezoek gaat...

Bovendien was het een van die moderne artsen, artsen die er op getraind zijn hun kalandizie te houden, je voelt je gegarandeerd veel zieker na haar bezoek dan ervoor.... Met al de chinezen...

Haar recept, ik heb het op papier in haar geschrift voor wie ongelovig zou zijn ! was ten eerste :

RUST (je kunt zien dat je deze namiddag gaat slapen) Ik kan niet slapen binst den dag, ooit heb ik dat één keer gedaan, en de gevolgen drukken nog steeds op mijn huwelijksgeluk !
en ten tweede: DRINKEN ! Liefst Cola en zoute soep, maar niet te warm en niet te koud. Dus de cola niet te warm las ik, en de soep niet te koud...ze kon er niet mee lachen.

Enfin, ik ga er over stoppen, ik heb vannacht toch nu en dan een hazeslaapje gedaan, de pauzes tussen de schijtbeurten waren opgelopen tot een halfuur. Dus véél beter...

Ik wil terugkomen op dat slapen tijdens de dag...

In het begin dat we getrouwd waren, werkte ik in het psychiatrisch instituut te Beernem. Dat was ploegwerk, van 7 tot 14.30 en van 14.30 tot 22 uur als mijn memorie goed is... Uiteraard was er 's nachts ook een nachtwaker, die moest toezien op de slapende zieken.
Als de nachtwaker verlof nam moest één van ons hem vervangen, en zo was het eens mijn toer om nachtwaker te zijn...Na de derde nachtwake was ik eindelijk moe genoeg om toch eens in slaap te vallen tijdens de daguren.
In die tijd ging Anny ook nog werken, en toen zij 's morgens wegging was ik in mijn bed gekropen. Anny had geen sleutel mee gedaan (ik sliep toch maar amper tijdens de dag), maar die dag viel ik in een droomloze slaap, de enen oge zag den anderen niet meer...
Op een bepaald moment schiet ik wakker door het gerinkel van glas...
Anny had zich, na kloppen en bellen en steentjes tegen het raam werpen, tot het laatste redmiddel gewend, had uit het kot achteraan in den hof een trapladderke gehaald, was tot op een klein plat dakje gekropen en het raam op den overloop ingeklopt om binnen te komen....
Dàt gerinkel had mij gewekt, en toen ik suf van de slaap, de slaapkamerdeur opendeed, zag ik haar juist binnenkruipen door het raam...
"Komde gij altijd zo binnen?" vroeg ik...en dàt had ik nu net niet mogen zeggen!!!
Ik mag daar nog niet over klappen, of 't waait weer !

Voila, de kleine kantjes van een groot blogger zijn daarmee weer eens blootgelegd !

tot de volgende ?

diarreeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee !!!!

Gisterennamiddag kreeg ik plots diarree. Gezien het feit van mijnen extreem moeilijke en harde stoelgang, verwelkom ik de diarree met de glimlach, en meestal is dat na twee, drie keer over...Maar nu !!!
Héél de avond, héél de nacht heb ik gescheten, 't was niet te doen ! Als je diaree hebt, dan is er één voordeel! Je hebt niet erg veel papier nodig, juist genoeg om je poep eens af te drogen, welnu, ik heb méér dan één rol opgebruikt !
Er waren momenten dat ik geen twee minuten in mijn bed lag voor ik er al weer uit moest. Vanmorgen de huisdokter opgebeld, is die toch wel op verlof zeker !!! Er komt nu een madam...rond de middag, nu heeft ze zitdag... En ik maar schijten ! Ik reeds een vol pakje van die immodium instant gebruikt, je weet we van die reclame...Ik had die madam met mijne diarree eens willen zien zitten in de zaal !
Het is nog niet over, mijn buik rommelt en bommelt dat het niet mooi meer is, maar gelukkig is de pijn van de enorme krampen nu een beetje weg. Natuurlijk, met die goeie nachtrust is mijn rug ook picobello !
Ik denk dat ik weet waarvan het komt ! Van al die verkiezingsreclame! ik krijg daar de schijt van, letterlijk dus...
Vanmorgen heb ik toch zoals gewoonlijk, mijn eigen zichzelves eens op de weegschaal gezet .....................5 (vijf !) kilogram is er in één nacht verdwenen ! weggescheten ! in één nacht ! Ik weet niet of mijne diarree besmettelijk is, maar mensen met een te hoog gewicht kunnen altijd pogen enkele van mijn microben af te vangen... Ik zeg er wel bij dat het een lastige vorm van vermageren is, en ik twijfel aan het blijvend effect er van...Maar ja, je hebt de kans.

Sorry, ik moest even weg...Ja, om te... Maar ! deze keer was het alleen wind! het lijkt wel of ik stilaan aan het eind van mijn lijden ben gekomen (aan het eind van mijn stront ben ik al sinds gisterenavond, sindsdien was het alleen water die er uitspoot onder hoge druk. Je bent toch niet aan 't eten hé? Anders eet eerst, en lees dan mijn blog. Rustig.

Normaal is er vandaag een mooie rommelmarkt in de omgeving van het UZ, maar ik kan er uiteraard niet naartoe, en daar het vanmorgen serieus aan 't donderen en aan 't regenen was, zullen er niet veel mensen hun kraam uitgezet hebben...

Sorry, weer een pauze, nu al de derde. Ik ga beter stoppen, zo is het niet makkelijk om de draad te houden, het spoor volgen zou makkelijker kunnen zijn als ik nog lang blijf zitteN

dit was blog 485

tot de volgende ???

Babel

Ik ben bezig een boek te lezen (echt waar!)met als titel "het nieuwste testament", een intrigerend boek ! Ik ga je niet met details om de oren slaan, maar het lijk van Kristus ligt plots ergens in New York, en kort nadien op tafel in de dissectie ruimte, waar het plots tot leven komt en meteen weer verdwijnt (voor een korte tijd...)

Kortom, een paar mensen worden plots geconfronteerd met de Kristus, in het moderne New York.

Met zo'n gegeven kun je natuurlijk alle kanten uit, en dat doet de schrijver (alleszins tot waar ik nu ben) grandioos...

Maar één bepaald zinnetje spookt nu al een hele dag door mijn hoofd: De taal is uitgevonden opdat de mensen elkaar niet meer zouden begrijpen...
Met onze kristelijke achtergrond, denken wij dan natuurlijk onmiddellijk aan de toren van Babel, waar de mensen plots andere talen spraken, en elkaar niet meer begrepen. In het boek dat ik aan 't lezen ben schijnt de schrijver echter iets anders te suggereren... Hij zegt het niet met zo veel woorden, maar uit de kontekst lijkt dat de mensen voordien geen taal nodig hadden omdat zij elkaar "voelden", nog iets meer dan gedachten-lezen, het totaal concept "zien"...
Probeer je dat eens in te denken, er kan op dat moment geen leugen meer bestaan, omdat je ook die leugen "ziet"... Je weet doodgewoon alles van elkaar, dus het kwade heeft op dat moment geen enkele kans, het is gewoon te zichtbaar !
Als je dat plots vervangt door de taal, dan is de taal inderdaad een heel armoedig iets... Je verliest niet alleen het vermogen je "totaal" uit te drukken, maar je hebt de mogelijkheid te liegen, te bedriegen en noem maar op.
Bovendien hebben we al allemaal tegengekomen dat we "woorden te kort schoten", dat we het niet juist konden omschrijven, dat we het niet gezegd kregen, dat we het niet durfden zeggen, en noem maar op... Ik moet zeggen het bijbelse Babel verzinkt in het niets tegenover het idee in het boek dat ik lees...

Kortom, het is niet alleen een leuk boek, het is een boek die je doet nadenken, die je confronteert met de werkelijkheid.

Denk nu niet dat het een nieuwe bijbel is, het is eerder een boek dat je benieuwd maakt naar de volgende bladzijde, naar hoe hij de confrontatie met dit of dat moderne feit zal opvangen vanuit zijn basisgegeven, de Kristus die daar rondkuiert. Leuk ! Het doet me enigzins denken aan een ander boek dat ik ooit las, iets min of meer soortgelijks... Ik weet de titel niet meer maar ooit waren er 7 heiligen die jaren na hun dood plots weer opdoken en na enige tijd weer doodgingen, na een nieuw leven vol heiligheid... In dat boek wordt plots één van die heiligen weer wakker, maar nu in onze tijd (van voor het concilie)en de schrijver laat hem onder meer juichen voor het feit dat de missen nu eindelijk in het latijn, in de volkstaal gehouden worden... Ik denk dat Johannes de 23° dat boek ook gelezen had, en daarom besloot tot een concilie...

Taal is mijn dada, ik hou van spelen met taal...Misschien dat ik daarom door het gegeven in dat boek zo sterk getroffen ben... Misschien zegt het jou niets, maar je kunt niet ontkennen, dat taal, hoe mooi, hoe groots ook, een heleboel tekorten heeft. Taal kan zoet zijn, kan bitter zijn, kan snijden als een scheermes,maar biedt geen enkele waarborg op het volledig weergeven van het achterliggende idee, en zeker niet over het achterliggende gevoel...
Ik herinner me, van heeeel lang geleden, dat er bij ons thuis een pools vluchtelingske toekwam voor zes maand... Toen het manneke bij ons binnen kwam zeurde hij steeds maar "ich muss poelen"...dat ich muss snapten we wel, maar poelen was een totaal onbekend begrip... Ik zie ons moeder nog met die kleine aan haar hand het huis rondlopen, koeken tonen, water, limonade, het bed, de wc...het ventje bleef zeuren dat hij moest poelen, tot hij plots meegenomen werd naar buiten, en moeder tot aan een paaltje trok, waar hij begon te wateren... Poelen bleek het duitse equivalent van zeiken te zijn, het "lelijke" woord voor wateren, voor pissen...En een WC kende hij niet, dat had hij nog nooit gezien in dat kamp...
Taal...Stel je voor dat er een kleine aanbelt en zegt " 'k Moeten schijten en zeiken, mag ik ne keer op uw schijthuis ?" Wedden dat je hem niet binnenlaat? En nochtans dat was bijna exact wat die kleine poolse vluchteling ons vroeg, en wij liepen over van compassie... Dat is ook taal! Trek het uit zijn context en het lijkt hélemaal anders. Dat is wat ik wil zeggen met "het" achter de woorden, we zien in de taal niet de achtergrond, de opvoeding, de basis en noem maar op...
Hoe dikwijls heb jij al tegen je kind, je kleinkind gezegd "zegt dat ne keer schoon.." ????Stel dat je dat niet deed, hoe zou de taal, het gedrag dan evolueren in die kleine ?
Om eens over na te denken hé????

Later groeide dat kleine pooltje uit tot een briljant student, en bleek in zijn nieuwe vaterland veel duitser te zijn dan de duitsers, en hadden wij allemaal de indruk dat hij rechts, heel rechts was...Uit reactie voor wat het communisme hem en zijn ouder had aangedaan? Wellicht zal dat er niet vreemd aan geweest zijn...De vader van dat jongentje vertelde later aan mijn ouders, toen de russen polen binnenvielen,dat hij bijna gefusilleerd was... Een van die russen wilde een vis kuisen, lei hem in het toilet, en trok aan de spoeling... Toen de vis verdween was hij zo woeden dat hij bijna de vader doodschoot, voor de "sabotage"... Die rus had dus blijkbaar ook nog nooit een wc gezien...
Taal...gebrekkig ding, die niet het verschil in opvoeding, opleiding kan overbruggen....................................

En toch, ik hou van taal, ik zou het niet willen missen, ondanks al zijn tekorten, niet omdat je er mee kunt liegen en bedriegen, maar omdat je er mee kunt zingen, juichen, zalven, bezingen, strelen, kleuren, geuren en noem maar op... Znder taal hadden wij ook niet die mooie gedichten...
Ik ben geboren uit zonnegloren
en een zucht van de ziedende zee
die omhoog is gestegen, in wolken van regen,
gezwollen van wanhoop en wee (Jacques Perk)
Taal, ik kan je niet missen


tot de volgende?