Afrika

In Merelbeke vond ik nog eens een mooi, echt, afrikaans stuk, aan een betaalbare prijs. Er lagen er nog, maar bij de meeste twijfelde ik aan de echtheid, de originaliteit. Ik probeer te kijken om autentiek werk te vinden, en geen toeristische prullen. Het hoeft daarom niet altijd oud te zijn, maar het moet autentiek en mooi gesneden zijn.
Het beeld dat ik nu kocht vind je in heel wat werken over afrikaanse kunst, vandaar dat je echt moet opletten. Er lagen twee zo'n stukken, maar de andere miste net dat tikkeltje...
Ook kocht ik weer een mooie hanger voor mama. Een leuk stukje met amethyst in.

Ik heb nog geen alarmseinen gekregen van of over tante... Wellicht lukken we er in met de huidige medicatie de toestand enigszins te stabiliseren... Ze zit nog wel voortdurend te hijgen, maar ze kan toch weer aan tafel zitten en wat TV kijken... Houen zo !

Het weer is niet echt slecht te noemen, maar het is maar grijs en de lucht ziet er wat mistig uit. Ook voelt het niet echt lekker als je buiten bent. Als het juist is wat ze zeggen dat dit grotendeels veroorzaakt wordt door stof, dan is het toch wel erg aan het worden....Ik denk dat het normale stof stilaan in de minderheid komt, en dat de rook (van alle bronnen) toch wel sterk de overhand begint te nemen... Normaal is zeezout de stof die het meest aanwezig is...en dat in héél europa !, dus niet alleen hier in de lage landen... (Bron: jongens en wetenschap)

In mijn vortuintje staat een camelia met knoppen die bijna open staan, nu heeft de vorst toch voor bruine randjes gezorgd.. Hopelijk komen ze nog open. Zoals je weet behoren camelia's tot mijn meest favoriete bloemen.Nu ja, wat heet favoret, ik ben nu eenmaal gek op bloemen. Wellicht daardoor dat voor mij de mooiste reis die ik ook deed Madeira* is...meten sterretje !
Dat is dan ook het bloemeneiland. Ook de temperatuur bevalt mij daar het best ! Eeuwige lente !

Op de rommelmarkt zag ik ook een mooi beeldje in been (ivoor zei de man)... Het was heel oud, en duidelijk een beeldje die veel in de handen was geweest. Je kent dat wel, alle uitsteeksels zijn glad en afgerond door de slijtage. Wellicht zal dit dus ooit een soort talisman of amulet geweest zijn. De prijs was echter veel te hoog.

De buur van tante, die voor haar eten zorgt, heeft ook eenvisvijver, en daarin zitten honderden blauwbandgrondels... Ik heb ze moeten opzoeken, want die vis was voor mij totaal onbekend. Ik ga er krijgen voor in mijn vijver, en hopelijk kweken ze hier evengoed als bij hem. Het is niet alle een mooi, maar ook een nuttig visje (kuiser) bovendien is het een ideaal visje om te snoeken. Dus Luc zal ook wel interesse hebben als de kweek lukt ! Hij gaat wel eens snoeken.

Voila, dat was het weer voor vandaag...tot de volgende ?

Creatief ?

't Is gek, maar met al dat gedoe ben ik precies ook een beetje zonder inspiratie gevallen. Of misschien ben ik gewoon te moe...Ik slaap bijna niet, en pijn maakt ook moe.
Nu ja, ik ga er niet verder over zeveren. Ander onderwerp!

Vandaag is er nergens rommelmarkt, maar morgen zijn er natuurlijk twee...Ik weet nog niet goed waar ik naar toe ga, maar twee kan ik zeker niet aan. Enfin, we zien wel, ik neig eerder naar die nieuwe, Anny wil naar de vertrouwde stek... 't Zal dus wel dat laatste worden, en dat mag ook, ze doet al zo veel voor mij.
Waar zou ik zijn zonder haar ? En dat is precies wat mij bekommert, ik zie dat zij ook begint af te zien voor heel wat dingen...ze is niet onverwoestbaar zoals ze vroeger wel eens dacht...

Ik heb juist de broodmachine aangezet, om weer een lekker broodje te bakken, halfbruin. Misschien bak je ook wel eens brood ? Weet je waarom de broden van de bakker anders smaken dan het jouwe ? Wel, omdat ze er broodverbeteraars in doen (meervoud !) De door iedereen gekende broodverbeteraar is vetstoffen (Ik gebruik olijfolie omwille van de gezondheid) maar verder doet de bakker er ook een chemische verbeteraar bij...Je kunt die wel kopen, maar de meeste mensen bakken net zelf brood om die chemie kwijt te spelen en om gezonder te eten...er bestaat echter een even goed en gezond alternatief om je brood nog beter te maken ! Doe er gewoon zuivere vitamine C bij. Bij mijn broodje van 800 gr doe ik daar een goed mespunt van dat poeder bij (bij de apotheker te koop), je zult zien, uw brood is lichter en beter van smaak ! Ik vond die wijsheid op internet, op een site voor broodbakken... Sommigen verbrijzelen vitamine C tabletten, maar je kunt die zuiver in poeder kopen, dus... geen gepruts.

'k Vraag mij af of onze voedingsdeskundige weet wat er precies in die chemie van de bakker zit ? Als hij het weet, dan laat ik het u ook weten...beloofd.

Vandaag ziet het weer er goed uit, er is wel wat bewolking, maar 't is slechts heel in de verte dat er grijze wolken zijn. Hopelijk blijven ze ver...

Als het een beetje mee zit zal ik vandaag wat aan mijn aquarium werken. De ruit moet nodig gekuist worden, en ik profiteer daarvanom ook wat vuil af te zuigen en wat vers water bij te doen. Ook moet ik enkele planten herplanten, er zijn er blijkbaar in de bak die menen dat de planten niet goed staan...dan trekken ze die gewoon uit. Heel veel kwaad kan dat niet, de planten gaan daar meestal niet van kapot, en bieden drijvend een schuilplaats aan de versgeboren visjes. Geboren, ja ! De meeste van de vissen in mijn bak zijn levendbarend, en jongen dus.

Gek is wel dat het geven van vers water in veel gevallen een plotse geboortegolf tot gevolg heeft. Ik heb er geen verklaring voor, maar enkele uren na de vers water toediening zie je plots massa's jonge visjes zwemmen... Een andere verklaring kan zijn dat het jongbroed door de bewegingen ineens uit de schuilplaatsen komen ??? Ik weet het niet, maar het valt wel op.
Heel wat van die jonge en kleine diertjes verdwijn weer...veelal in de magen van de ouders, die niet vies zjn van wat levend voeder... Een soortement kannibalisme dus.

Ik weet niet hoe oud ik was toen ik met de eerste tropische visjes thuis kwam, maar ik denk da ik nog maar een jaar of 10 was... Ik kreeg van Claude echte guppy's, wildvang, die zijn vader had meegebracht, en die door hem of een van zijn collega's ooit gevangen werden toen ze op een heel verre chantier werkten... Die beestjes waren heel wat sterker dan de guppy's die je nu in de winkel koopt...Ik hield die gewoon in confituurpotjes op de vensterbank...op kamertemperatuur. Moest je dat nu doen, dan leven die diertjes geen week ! Nu geraak je niet meer aan die wildvang... Alles is trouwens beschermd, en je zou nogal wat tegenkomen als ze je betrapten....
Ik herinner mij nog dat ik met kerstdag aan iedereen gevraagd had om geld te geven in plaats van cadeautjes...Ik kon een okkasie-aquarium kopen in de viswinkel... Op Kerstdag zelf is mijn vader met mij naar die winkel gegaan om de aquarium op te halen, en ik kreeg van de dame nog wat plantjes en visjes cadeau... Moet je nu niet meer verwachten... Ik moet dan zowat 13 jaar oud geweest zijn, want ik had het adres van die viswinkel van mijn leraar nederlands gekregen...

God jongens...dat is dus al 47 jaar geleden...

tot de volgende ?

alles redelijk goed

...ik hoop op een min of meer rustig weekend...
Vanmorgen eens over en weer geweest, ongeveer een klein uurtje bij tante geweest, ze ziet er redelijk uit. Ik moest wel nog wat wachten, ze was nog niet op.

In het terugkeren begon het lichtjes te sneeuwen. We zijn dan maar rap onze wekelijkse boodschappen gaan doen, dat is dan ook al weer in orde.

Maandag heb ik bij tante een afspraak om een bejaardnhelpster te bekomen voor haar, en om 17 uur moet ik met haar bij de specialist zijn...

Heb je ook al gemerkt hoe 1 hulpbehoevend mens heel je kalender overhoop haalt? Nu ja, ik hoop dat er ook voor ons iemand is als het zover mocht komen. En waarschijnlijk is wat ik hier nu meemaak nog niet zo levens-ingrijpend als wat mijn beide zussen meemaakten toen ze een hele periode ons moeder bij zich in huis namen.

Hopelijk kan ik in 't weekend eens naar de rommelmarkt, dat is zowat mijn wekelijkse ontpanning, mijn uitstap, mocht dat niet meer kunnen, dan zou ik dat echt missen... Ook al heb ik steeds meer moeite, en zal ik wellicht binnenkort weer meer in mijn rolstoel zitten dan wandelen, (ambetant, je ziet dan veel minder goed wat er ligt) maar toch wil ik dat niet laten vallen. De dokter van de pijnkliniek zegt ook dat ik moet blijven alles doen wat ik ook maar enigszins kan, desnoods met regelmaige rustpauzes (= rolstoel !). Nu, inde winter is dat meestal makkelijker, de meeste rommelmarkten hebben dan een "bar" en ze kennen mij al en weten dat ik soms gewoon wat kom zitten. Ze weten ook dat ik, na mijnen toer gedaan te hebben wel iets ga drinken, en 's zondags nemen wij dan nog veelal ook een broodje mee, dan moet Anny niet koken.

Nu, Anny zegt dat al die mannen mij daar kennen...dat is wel wat overdreven, maar toch ken ik er inderdaad heel wat, en de meeste babbelen dan wel eens wat. In de week wordt hier niet zoveel gezegd, alleen de dagdagelijkse dingen, maar op de markt is er telkens wel wat om eens over te klappen... en om eens te lachen... En gek genoeg, dat brengt op ! Vorige week wilde ik twee cowboyfilms kopen (dat zien we alletwee graag ) en ik moest er maar één betalen, de ander was voor mijn nieuwjaar ! En zeggen dat ik aan dat kraam misschien al één ,maximum twee keer iets kocht, en dan nog goedkope dingen... Vriendelijkheid loont dus wel degelijk !

Allee, ik ga sluiten, hopelijk tot morgen, anders tot de volgende ?

Moe

't Zal wel aan mezelf liggen, maar met al dat gedoe met tante, slaap ik nog slechter dan anders. Bovendien daalt mijn pijn niet meer naar de altijd aanwezige basis, maar blijft op een veel hoger niveau dan anders. Wel één goed ding, nog steeds niet in een kloppende pijn, dus geen ontsteking ?

't Is nu bijna 10 uur, en ik kreeg nog geen belletje, oef. Normaal gaat er vandaag iemand anders op bezoek, dus misschien kan ik vandaag eens rusten. Wreed dat een mens van gewoon over en weer gaan, daar bij zitten en wat babbelen en wat drinken geven zo verrekt moe kan zijn. Die pijn is wel wat normaal, ik weet dat ik niet lang kan zitten zonder steun, en daar moet ik dat wel doen om haar wat te helpen, tot ze weer in staat is om ook aan tafel te zitten...toch een tijdje... Ik heb ook een afspraak met iemad van OCMW om via de mutualiteit (daar Bond Moyson) een bejaardenhelpster te doen komen. Het is broodnodig ! Het wordt er vuil, en er liggen daar vuile broeken en lakens te stinken (letterlijk)...er moet dus iemand komen, dringend !

Vanmorgen lag de wereld min of meer wit. Er ligt hier op de velden een heel dun bijna doorzichtig laagje sneeuw. Hopelijk blijft het daarbij (sorry aan de kinderen), maar ik rij niet graag op gladde wegen. Gek dat je met verouderen zo veel voorzichtiger wordt. Vroeger reed ik daar door of het niets was. Nu ben ik daar bang van. Ook gewoon op de weg rij ik veel defensiever dan vroeger. Ik ben nooit een bumperklever geweest, maar probeerde toch zo vlug mogelijk voorbij een "slak" te geraken... Nu blijf ik daar heel braafjes achter, tot ik echt veilig voorbij kan, en anders blijf ik er maar achter weliswaar zuchtend, maar toch...
Ook reed ik meestal de toegelaten snelheid, terwijl ik nu, op de gewone weg veelal 70 rijd, ook waar dat niet verplicht is. Wat ik ook vervloek zijn die verkeersdrempels...je krijgt daar iedere keer een klop in je rug...iedere keer wens ik dan de uitvinder en de plannenmaker evenveel rugpijn toe...Niet schoon van mij, ik weet het, maar kunnen ze die bulten niet iets minder schokkend maken??? In 't Bos 't Ename moet je er overkruipen wil je de auto niet beschadigen, je kunt je indenken wat die doen aan en pijnlijke rug ! En daar dienen die bulten voor de veiligheid van...overstekende ...padden ! Ik zie die beestjes graag, maar daar heb ik iedere keer moordzuchtige neigingen tegenover die rotbeesten... Zouden die nog niet rijpe socialisten (groenen dus) zich daarvan bewust zijn??? Dan zouden ze die bulten wellicht niet aanleggen..?..

Gelukkig moet ik niet zo ak over die weg, maar als ik naar Eine of Ename moet, kan ik kiezen tussen die bulten, of de holle weg...en daar ligt een kasseiweg waar de inrichts van Parijs Roubaix zouden van watertanden...daar schokt het nog meer...ofwel rijd ik een tiental km om...Tussen haakjes, die kasseiweg is een Nationale route !!!! Prachtland ons Belgiekske...

Allee, tot de volgende ?

een beetje later dan anders...

Maar het is buiten mijn wil. Neen, ik ben niet ziek, ik kreeg een telefoontje vanmorgen dat tante helemaal niet goed was, amper nog bewoog. Ik heb de buren die haar zo ontdekten gevraagd om de dokter direkt op te bellen, en hij is onmiddellijk gekomen en heeft haar een spuit gegeven. Toen ik daar aan kwam was het volgens de buren al veel beter, maar het was zeker alles behalve goed. Nadat de buren weg waren, moest tante plassen, en nadien was ze merkelijk beter. Ze had dorst, maar wilde niets anders dan een pintje...Ik heb het haar dan maar gegeven. Veel kwaad zal het wellicht niet meer kunnen.
De verpleegster is dan gekomen en heeft haar verzorgd.
Om iets na twaalf kwam de buur met lekker warm eten voor haar, maar ze heeft amper drie hapjes genomen.
De buur zou nog wat bij haar blijven tot de dokter geweest was, en zo nodig mij weer opbellen.
Tot heden heb ik nog niets gehoord...geen nieuws goed nieuws zullen we maar denken hé.

Ik denk dat ik nog wel vaak in Zingem zal zitten de komende tijd, dus maak u niet ongerust als ik er een niet door kom met een blog...ik zal bij tante zitten...

Ondertussen verga ik natuurlijk van't zeer.

Enfin, dat zal ook wel voorbij gaan zeker...

Vanmorgen was het echt koud, maar gelukkig kregen wij hier geen sneeuw, dat laten wij voor west Vlaanderen... In de radio hoorde ik dat het hier en daar erg glad was. Hopelijk zij er niet te veel ongevallen geweest. Hier is het god zij dank droog, dus niet glad. Ik zag wel dat er fameus gestrooid was. Goed voor de carosserie.

De tweeling is hier, het is om een of andere reden geen school vandaag. Nu ja, ze zijn braaf, we horen ze amper.

Allee, tot de volgende, hopelijk morgen ???

en nu, wat nu ???

Gisteren moest ik om 13.30 uur bij de specialist zijn te Gavere met tante...Ik was al om 12.30 bij tante. Ze lag in bed in woonkamer...Niet gewassen, niet gekamd en haar benen bleken vol te hangen met ...iets... (Ze zei dat ze overgegeven had ??)
De vrouw van de buren heeft haar dan wat gewassen en haar benen gewassen. Dan wat min of meer deftige kleren bijeen gezocht en ik moest me haasten om op tijds bij de dokter te zijn.
Het onderzoek duurde tot 16.45 uur ! Haar hart klopt nog amper, en ze zit vol water... De dokter zei dat ze naar het hospitaal moest om het water weg te krijgen, en eventueel te zien of er nog een ingreep mogelijk was om de klep te vervangen. Volgens haar zou dat wellicht niet meer kunnen, omdat de spier ook bijna niet meer kan werken... Maar het water moest zeker weg, om haar nog iets van verlichting te geven en nog wat adem (ze ligt zelfs op bed wanhopig naar adem te snakken !!!).
Tante wil niet naar het hospitaal !
De dokter en ik hebben op haar ingepraat, maar ze wil doodgewoon niet !
Het enige wat we verkregen hebben is dat er een verpleegster mag dagelijks langs komen. Ook dat was al moeilijk, maar op den duur heeft ze dat aanvaard. Ik heb de indruk dat ze niet meer wil leven, ze is het moe...
Ik was vertrokken met veel pijn, en ik ben thuisgekomen als een wrak, niet alleen lichamelijk... Je moet zoiets maar eens meemaken ...
Ook nu nog zit ik met pijn, en zit ik te dubben...ook al kan ik er niets aandoen, zoiets werkt op je.
Het is nu wachten op de dood... Letterlijk...

Sorry, ik ga vandaag niet meer dan dat schrijven,
tot de volgende

en nu ???

Straks mag ik met tante naar de specialist... Hoe zal ze er uit zien? Ik had gevraagd aan de buurvrouw die ook dagelijks haar eten draagt om haar er op te wijzen zich te wassen...en eventueel haar te helpen.
Het antwoord was kort: "Ge zult gij mijn zwart niet afwassen !" onderwerp gesloten. De buurvrouw drong nog eens aan dat ze toch proper moest zijn, maar pas d'avance...Nu ja, ik zei de buurvrouw dat we maar ons best konden doen, we kunnen haar toch niet binden hé...Maar nu ben ik wel benieuwd wat ik dar zal tegenkomen...
Hopelijk moet ze niet naar het hospitaal, want dan zijn we nog niet thuis...Tante weigert haar woning alleen te laten, wellicht is ze bang voor inbrekers ofzo...
Nu ja...wait and see...

Ik heb vannacht toch wat geslapen...Rond 12 uur ben ik wel op geweest, wat liggen lezen, maar rond 1.30 uur kon ik het licht weer uitdoen en weer slapen, tot vanmorgen. Ik ben wel opgestaan met veel pijn... dat zal dus wel zijn van mij op te jagen in de "avonturen" van en met tante... Ik herinner mij nog dat ik bij de geboorte van mijn kleinkinderen ook zo bezorgd was en dat resulteerde dan ook in stekende pijnen... Gek dat spanning zo'n invloed heeft op een rug hé ? Maar 't hangt allemaal aan elkaar, dus dat zal wel natuurlijk zijn zeker.

Ondertussen ben ik aan 't schetsen aan het huis van Luc's dochter... Het huis ligt aan een smalle bebouwde straat, zodat we het iet in één keer kunnen fotograferen...Bovendien, als ik, na dat we het helemaal hadden gemeten, het corect volgens maat uittekende, kregen we een heel ander huis dat het huis dat je ziet als je er langs komt... De impressie is dus bijlange na niet hetzelfde als de werkelijkheid... Dus nu probeer ik het huis "impressionistisch" te tekenen, met zoveel mogelijk de inachtname van de werkelijke verhoudingen, en toch niet volgens de maat maar volgens het "zicht" te werken... Leuk hoor ! Ik heb dat huis zek al twintig keer gemaakt...Ik denk dat ik er nu bijna ben... Ik heb u al een visueel goed beeld, maar moet de verhoudingen nog wat bijschaven...en hopen dat het visueel juist blijft... Makkelijk is anders ! Maar het is een uitdaging en daar hou ik wel van...Alleen doe ik dat dan bij beetjes, telkens laat ik het bekomen werk wat liggen,doe wat anders, en bekijk het dan weer...met een frisse kijk. Anders staar je je zelf blind op zo'n werk.

Jammer dat we vroeger op het werk ons niet altijd konden permitteren het eerst eens te laten bezinken...wellicht waren er betere resultaten geweest in sommige zaken. Maar op het werk moet je kort op de bal spelen hé...

Allee, ik ga stoppen voor vandaag... Ik kreeg geen verdere reacties op mijn "schrijf" vraag...wat doen we er nu mee ???

tot de volgende ?