Pijltjes

Gisterennamiddag ben ik voorzichtig tot de postbus gewandeld (Het doorgaan ging, maar ik raakte bijna niet terug thuis...)
Ik heb de pijltjes, bordjes, lintjes, bollekens en co niet geteld, maar ik weet zeker dat er nergens zoveel op en naast de weg geklad wordt met de bedoeling de motards, de wielertoeristen, de wandelaars, de ruiters, de trekteurs (zo staat het er !) en dies meer de juiste wegen op te leiden, als hier in onze mooie vlaamse ardennen.
Een kat vindt er haar jongen niet in...Ik denk dat er hier regelmatig mensen staan te piekeren welke soort van pijltjes zij nu moeten volgen, die witte bollen met geel pijltje, of die gele bollen met wit pijltje...Of dat er tientallen plots op een totaal andere route zitten, en vaststellen dat zij aan het wandelen zijn op een 130 km-lange tocht voor motards...
Nu heb ik nog nieuwigheden ontdekt ! Ik zag nu borden in het model van een verkeersdriehoek, voorrang van rechts aanduidend, maar dan in geel plastic, met rode stift omlijnd en een st andrieskruis in 't zwart er op getekend, het begeleidende pijltje wees naar links, en daar stond een groot bord met het teken van verboden toegang en een pijn naar rechts, naar het voetwegje. Het grote bord was werkelijk groot, zeker een halve vierkante meter. Mijn weg liep ook langs daar, ik bevond mij dus op de weg van 50 km...Aan het eind van het wandelweggetje stond een groot bord: 35 km naar rechts en 25 km naar links...Waar moesten die sukkelaars op de 50 km dan naartoe ???
Plots werd ik ingehaald door een groep stappers, een twintigtal, die blijkbaar aan 't instappen waren (= controleren van de wandelweg en de signalisatie)...
Ze waren druk aan 't palaberen over de schoonheid van het parcours, en iedereen had nog wel ideeën langs waar men ook weg kon om dit of dat ook te kunnen bewonderen...
Ik heb dat ook nog gedaan, vroeger was ik ook een fervent stapper, en met dwars door brakel stapten Anny en ik ook bijna jaarlijks een van de parcours af, ter controle...
Zouden die mannen ook de bedenkingen maken over de vele soorten van bewijzering? Of liggen zij mee aan de oorsprong van het steeds maar bedenken van andere modellen en vormen??? Momenteel hangt er bij ons een mooi ! Een rode pijl met een geel zonnetje met nette golvende zonnestraaltjes rond...
En ook leuk: pijltjes met ballonnetjes en daaronder een kaartje Paul en Sofia...wellicht wegwijzers naar het feestje? Iedereen welkom ????
Deze namiddag gaan we naar de orchideeënshow...
tot de volgende ?
niet vergeten, niet verschieten als je geen blog vind op 18, 19 en 20 september hé, we zijn dan in Spa ...(zwemmen???)

't gazettewinkeltje ?

Vanmorgen moest ik, in volgorde, naar de apotheek, de bakker en 't gazettewinkeltje...Dat laatste omdat ik een pak fotocopies moest laten maken. Als het er maar één of enkele zijn, dan doe ik dat via mijn scanner, maar een heel pak...dan prefereer ik die copies te laten maken, dat gaat heel wat sneller.
Dus, naar 't gazettewinkeltje...
In de hoek van de winkel staat er al sinds jaar en dag een soortement bartafeltje, met een viertal barkrukken er rond. Het verwonderlijke is dat daar iedere keer volk zit, koffie of frisdranken te nutten en te commeren.
't Klinkt gek, maar dat is daar een café die goed draait !
Ik wilde eens kijken of er bij de computertijdschriften niets van mijn gading lag, en dan moet ik in die hoek zijn van de "bar". In diezelfde hoek liggen op de hoogste rekken ook de sex-boekjes...weet ik nu...want een bejaarde dame die daar zat te kletsen met een groepje jonge mannen vond het leuk mij te zeggen dat ik daar boven moest zoeken...
Blijkbaar was mijn blik genoeg, want 't was we een minuut stil in de "bar"...
Kijk, vroeger ergerde ik mij niet zo erg aan die sexboekjes, ik nam er zelfs zelf ook wel eens eentje in handen, konden Anny en ik samen eens lachen in bed, terwijl de klein mannen al rustig lagen te maffen. Maar sinds ik gekonfronteerd werd met zo'n maniak in mijn eigen levenssfeer, die veroorzaakte dat mijn dochter na al die jaren scheiding nog steeds geen man durft te vertrouwen...sindsdien ben ik kwaad op die vorm van literatuureluur. Blijkbaar lachen sommigen niet met de perversigheden, maar proberen ze toe te passen.
Van mij mogen ze de censuur op dergelijke dingen direct weer in voeren.
Alhoewel, wellicht zijn er ook zonder die boekskens dergelijke sadisten.
Sorry, 't moest er eens af. Luc zal weer denken dat hij voyeurke speelt, maar 't kan mij niet schelen, de waarheid heeft ook haar rechten. 't Is maar het slachtoffer dat geen rechten heeft in ons apenland. (Ook in de rest van de wereld lijkt mij als ik op buitenlandse zenders kijk)

Hopelijk is het volgende week goed weer in Spa, want we zitten daar al in een waterachtig gebied hé... Ik weet niet waar het hotel juist is waar we zullen verblijven, maar ik hoop dat het niet ver van 't stad(je?) af ligt, dan kan misschien op de dag dat iedereen met de bus weg is, even stilletjes wat wandelen, beetje per beetje... Of misschien heb ik geluk, en is er nog een achter-blijver...dan heb ik gezelschap en wat "babbeling". . . Maar ik mag dat niet wensen hé, want dat zou betekenen dat ik wens dat er nog mensen zijn die niet meer mee kunnen... Dat is niet mijn bedoeling, ik wens niemand onheil toe...nu ja, niemand, ik kan er wel eentje bedenken...maar niet in de groep van onze gepensioneerdenbond...

Allee, ik ga in mijn computerboekje kijken,
tabeh !

verlang niet

naar de dag waarop je geen problemen meer hebt, want dat is de dag dat je dood bent...(Tennesee Williams)
De special forces worden getraind ook martelingen te ondergaan, het belangrijkste is de pijn weg te denken. Lukt dit niet, dan verdeel je de pijn in kleine segmenten: je telt langzaam tot drie, en dat telkens weer, zo verdeel je de pijn in stukjes, en niet in een grote crescendo pijnmassa.(Naar Clancy)
Citaten...zelfs over problemen, over pijn... leuk dat er blijkbaar over nagedacht wordt, en dat, wonder boven wonder, er zelfs trainingen bestaan om pijn te doorstaan. Men spreekt er weliswaar over martelingen, maar in facto is het probleem pijn...
Ze vertellen me niets nieuws, ik heb hier al ettelijke keren gezegd dat je bezig moet blijven, dat je moet wég-denken van de pijn. Ik heb daarvoor geen special forces vandoen.
Veel pittiger vind ik het citaat van Tennesee Williams...we zitten inderdaad nooit of te nooit zonder zorgen...We denken alleen dat een ander zorgenloos is, maar misschien denkt die dat wel van ons, omdat zijn zorgen op een heel ander niveau liggen dan de onze. Net zoals pijn, je krijgt de indruk dat er veel mensen zijn die denken dat alleen zij pijn lijden, en al de anderen, dat is peanuts... Ergens is dat ook zo! Je voelt alleen maar je eigen pijn, de pijn van een ander is dus niet te voelen, dus ook niet (zo) erg...
Natuurlijk is dat zever, maar blijkbaar zijn er veel mensen die zo denken, en die zich de pijn van een ander niet kunnen indenken, of toch zeker die pijn als minder erg evalueren dan hun eigen pijn. Bovendien is pijn nogal individueel... Iedere persoon heeft een pijngrens, maar die pijngrens is bij iedereen verschillend. Ik mag 's morgens opstaan met een dik gezwollen kaak van een abces aan een kies, ik voel dat niet...en vooraleer iemand het zegt, of ik het zie in de spiegel, weet ik het niet eens...Dus blijkbaar heb ik een hoge pijngrens voor tandpijn...maar misschien zie ik juist meer af voor andere zaken, ik weet dat niet, er is ook geen vergelijkingsmateriaal, omdat ik niet de pijn kan vergelijken met bv uw pijn...
Gisteren was ik nogal geschokt door te luisteren naar een telefoongesprek van de dokter...Hij stelde vast, en zo staat het ook in "de" boeken, dat mensen die nog bezig zijn aan een procedure niet willen genezen, en dat dus ook de medicatie en behandeling niet helpt...
Met andere woorden, iedereen die met een procedure bezig is, is in meerdere of mindere mate een simulant... Ik heb niets gezegd, maar heeft geen enkele van die geleerde doktoren zich de vraag gesteld waardoor dan de procedure ontstaan is ??? Het ging hier wel over de al dan niet bestaande letsels tengevolge van een ongeval, maar het bleek uit niets in het gesprek dat het beperkt was tot resterende letsels van ongevallen...Ik had sterk de indruk dat de Vroede Heren uit "de" boeken dat veralgemeenden tot alle "zieken"... Ik heb met honderden mensen geconfronteerd geweest in mijn vakbondsloopbaan, en nog met veel meer in mijn loopbaan als rechter in de arbeidsrechtbank...Ik heb niet herhaal niet die ervaring, en ik niet, herhaal niet dergelijke dingen horen citeren door advocaten van de tegenpartijen...
Een dossier is me wel heel sterk bijgebleven. Een man was van een stelling gevallen en na maanden terug gezond verklaard. De man probeerde te werken, maar het ging niet. Grote onderzoeken, en uiteindelijk een inleiding voor de arbeidsrechtbank, aanstelling van deskundigen enz, enz... Uit alle onderzoeken bleek dat er geen letsel te zien waren aan de hersenen die dergelijke klachten konden verantwoorden. De man werd dus werkloos... Vele jaren nadien kwam de scanner er, en toen bleek dat de man wel degelijk een letsel had, en dat dat letsel inderdaad de symptomen kon veroorzaken...Er was echter geen sprake meer van vergoeding, de zaak was uitgesproken en verjaard... Dat is dus heel anders dan wat de dokter daar aan de telefoon vertelde...
Ik geloof dat er weinig mensen zijn die simuleren om niet te wereken, om met een ondank alles merkelijk lager inkomen te zitten... Ik kan wel aannemen dat er zijn die simuleren om een procentje meer invaliditeit, want dat betekent een inkomen bovenop het gewone inkomen...Maar ik was gisteren wat ongelukkig met de houding van de dokter...
Oh ja, ik ben dus bezig met het nemen van de nieuwe pillen...hoop...juist !
Tot de volgende ?
enne voor ik het vergeet, volgende week ben ik er maandag, dinsdag en woensdag niet...De gepensioneerden van hout en bouw zitten in Spa, dus ikke ook !

please sir...

Vanmorgen goed op tijd in het uz, eerst naar de kassa, zoals het hoort in onze maatschappij, en daar...72 wachtenden voor mij...
Ik was net 2 minuutjes voor de gestelde tijd in de juiste dienst, en ingeschreven.
Naar de wachtzaal...
Ik hoorde de dokter nu en dan in de verte praten.
10.30 uur, de verpleegster kwam melden dat er "iets tussen gekomen was", het zou iets later worden. Enkele minuten nadien hoorde ik de dokter al in de gang, in het engels, over de behandelingen voor deze namiddag waarbij diene engelse dokter blijkbaar bij zou zijn...
11.00 eindelijk bij de dokter, ik vroeg hem in 't engels of dat het vlugger zou gaan als ik ook engels broebbelde ...
Op basis van de uitslag van de EMG, besloot hij mij nog maar eens een ander medicament te geven...
Klein probleempje, het medicament is in belgie niet verkrijgbaar, maar - goed nieuws (?)- de drie universiteiten in vlaanderen hebben een akkoord met portugal om dat medicament toch in eigen beheer in te voeren. Het is heel goed, en wij hebben niets die er zelfs maar familie van is.
Dus naar de apotheek van het UZ, onder de K12...
Er stond een madamke voor mij, en die kreeg medicamenten mee in een frigobox van het uz...waarborg 5 euro... Rare dingen ziet ne mens...
Enfin hopelijk helpen die medicamenten...
Ik weet bij God niet meer hoeveel soorten van pillen en capsules en gellulles en ipkuren ik al gekregen heb in mijn 60-jarige loopbaan, maar het zijn er vele...
Als ik vanmorgen daar zat aan te schuiven aan de kassa, dacht ik nog maar eens hoeveel zieke mensen er hier rondlopen... Die fabriek staat nooit stil ! Als je een vast inkomen wilt hebben, begin met het maken van medicamenten...daar is nooit of te nooit economische werkloosheid te vrezen.
Natuurlijk geraak je dan buiten op de middag...van de woensdag...in een stad bomvol onderwijsinstellingen...Eén ding heb je voor, je moet je daar niets aantrekken van de borden zone 30, je kunt er hoogstens 2 per uur halen, tussen de véééle momenten van roerloze aanwezigheid in de files...
Eén voordeel heb je, met open raam kun je genieten van de gesprekken en gespreksonderwerpen van onze jongeren op de fiets. Shit, Cool, great en zèèggg! zijn de woorden die nog meer voorkomen dan de en het...Bovendien heb ik moeten vaststellen dat er zelfs termen waren waar ik nu nog altijd niet weet waarover het ging...
Ik word dus oud, ik begrijp de jeugd niet meer.
Niet dat het mij ontbreekt aan begrip, maar mijn taalkennis schiet schromelijk tekort. Ik heb mij al jaren afgevraagd hoe het kon dat de dikke Van Daele vroeger een behoorlijk dik boek was, en nu een kleine plank van een boekenkast vult? Nu weet ik het, waarschijnlijk is meneer van daele bezig met te pogen die nieuwe gebruiks-woorden op te tekenen...binnen enkele jaren vult de dikke een ganse boekenkast, en zie je zelfs geen kans meer om het woord dat je meende gehoord te hebben effectief terug te vinden...
cool, jong...
allee, tabeh, cultr (=see you later)

tot morgen???

paniek

Heb vandaag meer dan 5 uur aan de pc moeten werken...het fatale blauwe scherm!
Stel vast dat het nu weer gaat, dus alles lijkt weer ok
Sorry, dit wordt dus een heel korte blog, en morgen wellicht geen blog...ik moet weer naar de pijnkliniek, voor een routine onderzoek. Wellicht blijven dit keer alle medicaties zoals ze zijn...Het gaat nu redelijk, en zolang ik niets doe is de pijn goed te verdragen, maar als ik werkelijk eens over mijn pijn heen ga, en ondanks de pijn toch doorga, dan is 't weer om zeep. Ik ben dus sedert dat ik naar de pijnkliniek ga in zover beter, dat de basispijn iets minder is, en vooral dat het niet zo vlug meer in een ontsteking overgaat. Maar voor de rest is er eigenlijk niets veranderd...Ik kan nog altijd niets doen, de pijn blokkeert mij.
Ik leg er mij bij neer, 't zal zo moeten zijn zeker?
Allee, tot de volgende ???

oef...pffff...zucht....

Luc wa hier vanmorgen om 9 uur om de twee visvijvers te kuisen. Gisteren hadden wij al een darm in de ene vijver gelegd om hem leeg te laten lopen, op een 30 cm van de bodem. 30 cm van de bodem, dat was hooguit nog 5 cm water...de rest was modder, slijk, more, drab, bezinksel en ander smerige dinges.
In die vijver bleek nog één (1) vis te zitten... Luc en Anny schepten en sleurden de ene volle emmer modder na de andere weg. De kippen hadden een hoogdag...wormpjes met massa's.
Tegen de middag waren we de eerste vijver al terug aan het laten vollopen. En ondertussen een pomp aangelegd in de tweede vijver om die ook leeg te trekken. Daar bleken nog twee tinken en nog 4 ander vissen in te zitten... Nu zitten ze allemaal in vijver 1...
Ik heb alleen toegekeken, en enkele van de vijverplanten gekuist en herplant in speciale mandjes. Niettemin zaten er deze namiddag geen twee uitgeputte en pijn hebbenden aan de tafel te bekomen, maar 3...Ik had al vannacht bijna geen oog dicht gedaan, en nu dat beetje helpen...bingo.
Ik denk dat hier morgen twee invaliden naar elkaar zullen zitten glarie-ogen. En zeggen dat we dan nog een logée hebben...Morgenvroeg brengt Veerle één van de tweeling naar hier. Zij moet ergens tegen een plant gelopen hebben, en zit met een allergische reactie. Voet moet rusten...Oma en opa niet....
Ik ben toch blij dat mijn twee mooie tinken die ik nog kreeg van Luc, er nog zijn...Luc is ook content/
Ik weet dat er nog wel wat viskens van bij Luc hier zullen belanden, hij heeft teveel kweek, en hij weet dat hij er mij mee plezier doet.
Je ziet dat ik niet overdreven heb, als ik je vertelde dat Luc een echt vriend is ! Ik heb dus een weelde aan vrienden die Luc heten....
Ik had je geen blog beloofd, maar ik zit hier onderwijl uit te blazen...Ach, heb ik al verteld dat de halsketiing van Anny af is ??? Nu kan ik dus beginnen aan de armband voor mijn eigen zich zelves...in tand van een of ander aziatisch varken (Ik kocht het bij een chinees)
Eiegenlijk wordt dat een mondiale armband... Afbeeldingen van europese goden, ivoor van aziatische varkens, halfedelstenen van amerika, en van afrika...alleen oceanie ontbreekt nog...Heeft er niemand een armbandsluiting van australie te veel ? liggen? ergens in een schuif ? zo maar? gratis, voor niets ??, ik dacht het al...'t kan weer niet zijn... ik mag ook nooit eens iets vragen aan jou... Jij noemt niet Luc zeker ? ik dacht het al????
Héhé, zeveren, dat doet deugd !
tot de volgende ?
Misschien morgen...als ik uit mijn bed geraak...

Vroeger

Ik ontving vandaag een mailtje van mijn Waalse Vriend Erwin, met een opsomming hoe wij vroeger leefden...In een auto zonder veiligheidsriemen en kinderzitjes, hoe we dronken uit hetzelfde flesje, hoe we alleen mochten gaan spelen in het bos, zonder doodsbange ouders...Ik had dit al eens gekregen, in een nederlandstalige versie, dus wellicht heb ik het je al eens toegestuurd, dus dan nu nog maar een keer, in't frans...
Kan mijn nichtje Ine (een oompjeszegger) het eens proberen te lezen, ze is in de periode dat ze zichzelf aankondigt in de taal van Verlaine en Molière op haar hotmail messenger... Zo leert ze nog wat bij. Het is belangrijk zo veel mogelijk talen te beheersen, je bent zoveel keer man als je talen kan...maar vergeet nooit je "roots", we vormen misschien maar een klein groepje, maar ieder verworvenheid is een verrijking voor het mensdom, dus ook ons vlaams.
Je hoeft daarvoor geen rechtsextremistje te worden, liever niet, dank u... Dat extremisme heeft immers niets met taal te maken, alhoewel ze in Frankrijk, in Duitsland, in Amerika en hier, en overal waar ze woekeren, dat als een van de strijdpunten voor op stellen...Gek hé, als je plots vaststelt dat ze in zowat alle talen beweren dat ze hun eigen "moerstaal" verdedigen...Vooral in een land als Amerika vind ik dat leuk...zouden ze daar eerst je afkomst uitzoeken? Worden daar alleen mensen met zuiver Engelse roots toegelaten? Of toch ook de ieren en de schotten...en zijn ze dan volwaardig ??? Hihi...ik vind dit denkwerk alleen al plezant.
On moeder zei vroeger al dat alles met een "te" voor verkeerd was. te links, te rechts, te dik te dun... Als tekenaar moet ik haar gelijk geven, het mooist is de "gulden snede", je vindt die ook overal in de natuur terug, en je kunt hem gemakkelijkshalve zetten op ongeveer eenderde hoog en eenderde breed. Neem een blad papier, trek een denkbeeldige lijn op eenderde van de hoogte van je blad, trek dan een zelfde fictieve lijn op eenderde van de breedte van het blad, en teken een bolletje op het kruispunt van deze lijnen...kijk nu maar eens...je kunt het bolletje niet beter plaatsen, je gevoel vertelt je dat dit het juiste plaatsje is om dat bolletje te zetten. Gek ? Kijk nu maar eens naar beroemde schilderijen, je zult zien dat dit punt, ofwel rechtsonder of boven of linksonder of boven, maar op die fictieve eenderde eenderde, bijna altijd terug te vinden is als het zwaartepunt, de kern van het schilderij.
En je kunt nergens een schilderij vinden die ook ook als mooi, als juist ervaren wordt, waar het zwaartepunt uiterst rechts of uiterst links ligt...Hoogstens vind je er waar het centraal staat, en dan zul je zien dat dit altijd ofwel dient om het gewicht van de figuur te beklemtonen (portret), ofwel omdat je er niet op let dat er toch een accent ligt op de guldensnede...soms door gewoon de lijnen van het totaalbeeld door te trekken kom je er... Gek hé?
Als je op internet surft op guldensnede, dan zul je vaststellen dat heel de natuur zo is opgebouwd, de draaiing van een schelp, de inzet van een blad op de stengel, overal vind je die verhouding terug. Je zult ook zien dat 1/3 niet helemaal correct is, maar als je op het gezicht dat punt vaststelt, zal je gek genoeg merken dat je niet precies eenderde hebt ingebeeld, maar dat je automatisch practisch rect op de guldensnede zit...wondere natuur...
Je kunt er veel uit leren...uitersten zijn verkeerd, maar ook het centrum is niet ideaal...
Weet je nu al voor wie je moet kiezen ?
Ja ? dju toch...niet voor pol, of jan, of juul of mariette toch??? Je weet dat dat niets opbrengt, het is toch de partijdiscipline die regeert???
Ach, je twijfelt weer ?
Gelukkig...
Tot de volgende ? Je weet morgen is er niet veel kans dat ik er ben...