BBQ

Gisteren moesten wij naar de bbq bij Willy, onze vismakker...Luc zou er ook zijn, maar we mochten het hem niet zeggen, het moest een verrassing zijn dat wij daar ook toekwamen...
We kregen een telefoontje van Cecile, de vrouw van Luc, dat we niet naar de bbq moesten gaan, Paulette had haar gebeld dat Willy met de ambulance naar het hospitaal moest gebracht worden, hij was plots enigszins verlamd, en had geen enkel gevoel meer in zijn benen...Paulette had mijn telefoonnummer niet en verwittigde dus maar via Luc...

We zijn toch maar niets...Vrijdagavond zat Willy hier bij ons nog plezier te maken, en nu ligt hij in de kliniek. Hopelijk is het niet erg...Ik heb Cecile gevraagd me te bellen als ze iets weet.

Willy is een speciaal man, maar dat komt gedeeltelijk door het feit dat hij een beetje doof is! Hij is dus ook een van de mensen die hard praat (Anders hoort hij zijn eigen niet grinniken we dan met ons slecht karakter...)en bovendien heeft hij een speciaal gezicht, hij heeft een heel sterke mimiek, trekt zijn mond veel schever dan een ander, kijkt veel hoger boven zijn bril dan een ander, kortom ieder gezichtsbeweging is er net een beetje over. Wellicht daarom dat men hem minder serieus neemt, maar toch weet iedereen dat het geen dommerik is, en dat hij van heel veel dingen verstand heeft. Hij weet bijna voor alle knutselproblemen de oplossing...Eigenlijk is hij dus heel knap in die dingen, maar de manier waarop hij het je uitlegt ...

Ik weet zeker dat hij het was die zijn vrouw deed bellen opdat we niet vergeefs voor zijn deur zouden staan...

Hopelijk is het niet erg, en kunnen we er straks, aan het viswater mee zitten lachen. Maar ik zit er toch mee in, de symptomen maken me ongerust, doen me denken aan een beroerte, maar hij had geen pijn, wat dan weer niet klopt met die veronderstelling...We kunnen alleen hopen dat we heel vlug heel goed nieuws horen...

Maar we zitten allemaal in een kwade leeftijd... Ik heb dat ondervonden toen ik nog werkte, en het prepensioen werd ingevoerd... Het was mij al dikwijls opgevallen hoeveel mensen er sterven tussen de 60 en de 65...Het was altijd een grote groep. We merkten dat dankzij het bestaan van een vergoeding voor de weduwen, die dan ook allemaal bij ons kwamen, en waarvan we dan van allemaal het verhaal van het overlijden van haar man moesten aanhoren... Na de invoering van het prepensioen daalde het aantal overlijdens in die leeftijd plots drastisch ! (Het terug intrekken van de maatregel van het prepensioen zal dus niet alleen meer inkomens brengen aan de pensioenkas, het zal ook minder uitkeringen veroorzaken, en zeg maar dat die politiekers die statistieken ook hebben en mee in-calculeren !)

Maar het is dus een feit dat het een gevaarlijke leeftijd is...En de ervaring leerde ook dat wie er voorbij raakte, er gewoonlijk een heel eind over ging! De stijgende leeftijdsgrens is dus een beetje vals, omdat het vervormt is door het prepensioen, en logischer wijze zal de gemiddelde leeftijd weer dalen als het prepensioen wordt afgeschaft. Let op mijn woorden !

Daaraan denkt een mens allemaal, als een van zijn vrienden plots met de ambulance wordt weggevoerd... Sinds Koen bekijk ik iedere ambulance met een pijngevoel.

Laat ons van iets anders praten, de zon is er weer! De nevel is nog niet volledig weg, maar 't zal niet lang meer duren. Weet je, deze zomer zag ik op een morgen zo een dikke witte laag op de velden liggen, zo een typische zomerse morgennevel van een halve meter dik. Plots zag ik de koeien van Henri in de weide staan, zonder poten. Het was een gek gezicht! het leek alsof de dikke koeienlijven daar hingen te hangen... Boer Henri heeft gekke koeien ! Er zijn er bij die op hun gat zitten, als een hond! met de voorbenen gestrekt en de achterbenen op de grond, niet onder zich zoals een hond, maar scheef vooruit, zoals je een hond ook wel eens ziet zitten. Anny kon er niet van zwijgen, als boeredochter had ze zoiets nog nooit gezien! Het is ook een gek gezicht.

Ik kan nu al de lucht zien in de verte, dwars door de vergeelde populierenblâren... Het waait niet erg, maar blijkbaar genoeg om de blâren te doen rijzen...Hé, da's oostvlaams, te doen vallen... Je ziet, mijn woordenrijkdom is uitgebreid met een oostvlaamse vocabulaire...Ik ben dan ook drietalig ! Oostvlaams, Westvlaams en nederlandsvlaams van in de school...Waar ik wel getraind werd in het foutief uitspreken van de G en de H...tot in de sociale school, waar ik van de lerares soms tien keer hetzelfde woord moest herhalen... Weet je wat er gek is? Ik kan het verschil niet echt horen! Ik weet het nu wel hoe het moet, en pas het veel meer dan vroeger correct toe (alhoewel het weer wat afzwakt, door steeds thuis te zitten bij Anny, en dus weer voornamelijk westvlaams te klappen)maar als een ander spreekt hoor ik geen verschil ! Ik weet niet of dit mijn westvlaamse roots zijn, of het feit dat ik zowel de ene als de andere uitspraak als vertrouwd, als eigen herken... We hebben dat ook als we naar de tv luisteren, we horen mensen hun dialekt spreken, en als het of westvlaams of vlaamse-ardennens is, het klinkt als de taal van "thuis", en dan twisten we soms of dat nu westvlaams of oostvlaams was. Gek ! Ook van sommige woorden en uitdrukkingen weet ik begot niet meer of het west- of oostvlaams is! Ik vermoed dan ook dat mijn zusters wel eens zeggen dat ik mijn eigen taal niet meer spreek (ze zeggen dat ook van mijn kozijn Jef, die nu platter brugs spreekt dan de bruggeling zelve (maar wat zeggen de bruggelingen van hem?))...

En weet je, toen ik nog werkte, dachten de mensen dat ik zowat uit de hoek van Avelgem of zoiets kwam, op de grens van de provincies, waar het westvlaams geen westvlaams meer is, maar ook nog geen echt oostvlaams... En waarschijnlijk was mijn taal inderdaad ook net die mengelmoes van de twee, net zoals daar op de schreve tusschen de provinsjes.

Gek...Ik zit weeral op en over taal te memmen. 'k Ga stoppen, 'k val in herhaling.

tot de volgende ? Oh ja, de schouder van Veerle is al veel beter, ze heeft hem nog...