ouwejaar...

Image via WikipediaVoila, 't is van da'... 't Joar is weeral voorbij. Nog enkele uren en we mogen 2012 schrijven.
Toen ik kind was, leek 2000 al zo eindeloos ver af, dat ik twijfelde of ik ooit daar zou geraken. Toen waren de jaren nog heel groot en heel lang, en nu... een zucht en 't jaar is voorbij.

't Is bewolkt, grijs en nat.
Kortom 't is geen weer.

Ik zou nu kunnen stilstaan bij het voorbije jaar, maar de televisie doet dat al met beeld en klank er bij, en geef toe, 't is niets om naar terug te kijken. Moord en doodslag en onbenullige onkundige politiekers. Kortom een doodgewoon jaar met daarover een crisissauske.
Ik heb eerlijk gezegd geen goesting om daar nog veel over na te denken. Ik heb mij het voorbije jaar al dikwijls genoeg kwaad gemaakt en ongelukkig gevoeld bij al die zever. Laat ons misschien een stil staan bij het komende jaar...

Ik ben geen Nostradamus, dus ga ik mij niet wagen aan voorspellingen, alleen aan wensdromen...
Ik wou dat het een jaar was zonder honger op de wereld, zonder natuurrampen, zonder oorlogen... Een jaar waarin de mensen minder mensen maakten, want er zijn er meer dan genoeg, een jaar met normaal weer, zomer als 't zomer moet zijn, en winter in de wintertijd. Een jaar met grote oogsten zonder te veel kunstmest en zonder insekticiden, een jaar zonder overdaad een jaar zonder te's... Kortom een jaar zoals een jaar zou moeten zijn, kalm, rustig, sereen en gelukkig met gezonde mensen in een gezonde wereld. Een jaar waarin de mensen elkaar teug vinden, als medemens... een jaar vol vriendschap en vol inzet voor en met elkaar. Een jaar zonder ruzies, zonder ziektes, zonder miseries...
Een jaar waarin iedereen weer mens was...

Nee, geen rijkdom, alleman genoeg en evenveel...
Alle auto's plots even groot en even oud, zonder reden voor jaloersheid.
Een jaar vol evenwaardigheid.

Maar ach, ik weet wel dat dit jaar nooit komt... Ik zie overal labbekakken die vechten voor dat iets betere plaatsje, die alles doen om aan de macht te komen, die nooit genoeg hebben, die geluk menen te vinden in méér hebben dan de anderen, die willen dictator spelen in 't groot over een heel land, of in 't klein in hun gezinnetje...

Daarom ga ik mijn wens misschien beperken tot één wens: Laat iedereen volgend jaar gewoon gezond verstand hebben... (Gezond niet alleen in eigen ogen maar in de ogen van heel de wereld)

Als kind mochten wij ieder jaar weer onze Nieuwjaarsbrief voor lezen... Met wensen voor grote mensen. Ik heb nooit een brief gezien voor de kinderen zelf... Misschien moesten we daar maar eens mee beginnen... Zij vormen tenslotte de toekomst. Wat wij nu van die kinderen maken, dat is de maatschappij van morgen. En geef toe, als je nu rond je kijkt, dan heb je meer vrees dan hoop.
Ik wens dus ook dat de kinderen in het komende jaar wat meer als mens bekeken werden. Dat we ze niet te veel bemoederen, dat we ze leren de verantwoordelijkheden te nemen die ze al nemen kunnen, dat ze hun steentje bijdragen in het gezin. Dat de scholen de kinderen ook de tijd geven om kind te zijn, en dat de schoolse wijsheid ook wat levenswijsheid zou omvatten...

Maar ach... ook dat zullen maar wensen blijven...
Want de kinderen worden voor de TV gezet (Daar zijn ze stil) terwijl pa en ma, na een zware dagtaak echt geen gezeur meer willen hebben.

Weet je, het is echt niet gemakkelijk om wensen te doen die ook werkelijkheid kunnen worden !
Maar misschien is dat net het mooie aan wensen, ze horen thuis in de droomwereld, bij de sprookjes, bij die dingen die we allemaal wel willen, maar zelf niet eens toepassen...
Weet je wat, ik ga volgend jaar gewoon proberen vriendelijk te zijn tegen alle mensen, zelfs tegen de politiekers (al vrees ik dat ik daar niet zal slagen...)

tot volgend jaar ? (allee, tot morgen?)

Heilige Schrift

Image via Wikipedia't Geluchte is mooi blauw, met zo waar enkele schapenwolkjes. 't Zijn wel niet van de properste schapen, ze zien wat grijzig op hun rug, maar allee, een mens mag tijdens de winter niet te veeleisend zijn hé ?
De wereld ziet er meteen anders uit! Eindelijk weer eens min of meer normaal licht.
Zelfs de blote grond en het vergeelde gras oogt vriendelijker.

Maar 't is een gekke winter, in een bloempot staat zowaar nog een zomerbloeier met bloemen te pronken, en mijn fuchsia's staan zowaar nog te luiden met hun klokjes.
Heel het jaar staat op zijn kop. Of dat nu de opwarming is of niet, ik weet het niet, de zomer was eerder koud te noemen, maar de vrouwen en mannen van 't weerbericht zeggen ons dat het een warm jaar was. In Ukkel. Hier heb ik het niet zo gemerkt.

En och, ik heb in al die jaren nog gekke zomers en gekke winters meegemaakt. Of er nu werkelijk een tendens van opwarming is, ik merk het niet echt, maar ik moet het wel geloven als ik hoor hoe de dieren- en plantenwereld aan het veranderen is. We krijgen hier steeds meer planten en dieren die het vroeger hier niet uit hielden. Dat is een indicatie die ik wel kan en moet geloven.

Alleen... ik weet niet of dat vroeger misschien ook zo was in die uitzonderlijke jaren die we soms hadden. Weet jij dat nog ? Blijkbaar is het menselijk geheugen ook niet echt Het van Het... Best dat er wijze mensen zijn die het allemaal opschrijvelen in dikke boeken. In Oudenaarde is er momenteel heel wat heisa over de Poortersboeken. Naar het schijnt zijn dat unieke dinges, zijn er anders geen exemplaren meer van bekend... Wat er allemaal in die boeken staat ? Ik heb er geen idee van. Misschien waren dat gewoon opsommingen van de inwoners, geboorten, overlijdens, huwelijken??? Of misschien de notulen van de gemeenteraad ?
Ik zou ze wel eens willen inkijken.
Hopende op de geschiedenis van de gewone mens, je weet wel, die mens die steevast verdwijnt tussen de vouwen van de Geschiedenisboeken...
Kortom, ze zijn blijkbaar zeer belangrijk...
Geschriften uit vroegere tijden zijn altijd belangrijk.
Omdat ze iets oplichten van de sluier die steeds over het verleden hangt.
Misschien wordt zelfs ooit zo'n blogje van mij een stukje cultureel erfgoed... Een kijk op de wereld van toen, door een bewoner van toen.
Ik heb al menig keer over het enorme belang van de schrijfkunst gesproken... Zonder schrijven is ons geheugen veel beperkter, zonder geschriften zouden wij een heleboel wijsheid verloren zijn...
Neem nu de fameuze windmolens om elektriciteit op te wekken... Weet je dat ze pas na enkele vaststellingen over de vermindering van de wind na de molen, in de oude boeken zijn gedoken, en daar vonden dat molens niet te dicht bij een mochten staan, omdat er na de eerste molen geen wind meer was, of veel minder, voor de molen daarachter. Ze hadden ook een onderlinge afstand bepaald, weliswaar zonder wetenschappelijke uitleg, gewoon, uit ervaring. De vroede heren van nu kenden die ervaring niet meer... Maar om het anders te stellen: het moet rustig wonen zijn achter de molen!
Schrift, in mijn hoofding noem ik het de Heilige Schrift, allusie makend op Evangelie en co, maar ik meen het ! Het vastleggen van uitvindingen, het vastleggen van ervaringen, het vastleggen van de natuurfenomenen... het laat ons toe een betere, een vollediger kijk te hebben op de wereld op de dingen... Het geeft ons vooral de mogelijkheid om ervaringen en kennis op te stapelen. Als wij als soort steeds slimmer worden, dan is dat vooral aan de overdracht van kennis te danken, en schrift is zowat de basis van die overdracht !

Dat ik verliefd ben op schrijven, dat is wellicht allang tot je doorgedrongen, maar ik heb er ook een soort devotie voor! Ik hou van boeken, ik hou van de reuk van drukinkt, ik hou van lezen, ik hou van mijn e-reader, kortom, ik hou van alles wat geschreven is, geschreven wordt en zal geschreven worden... Gewoon omdat ik er de mens op zijn volledigst in terug vind... De gehele mens zit er in, misschien minder het biologische wezen, maar net dat wat ons mens maakt, wat ons anders maakt dan de dieren. De rede... wat dat ook mag zijn. Want hoe meer we weten, hoe meer we vaststellen dat heel wat diersoorten (en zelfs planten !) ook iets hebben dat je zou kunnen omschrijven als "verstand"... Wat zij duidelijk niet hebben is het schrift, is het doorgeven over grenzen van generaties en afstanden en tijd van die "wetenschap". De mees die op een bepaalde dag ontdekte dat hij door het dopje in folie kon pikken om aan de melk te geraken van de flessen die voor de deur stonden, gaf zijn wetenschap door aan de mezen in zijn omgeving, en die kennisdoorgeving kon je netjes volgen, als een inktvlek die uitliep... Bij de mens met het schrift gaat dit veel verder, ook wat op de andere kant van de wereld wordt ontdekt komt hier bijna op het zelfde moment, of toch heel snel, binnen ons bereik, binnen onze kennis.
Voor mij is schrift heilig...
... of toch meestal, want ook dat andere, dat ook typisch des mensens is, het kwaad gaat via dat schrift door... Porno, Eugenetica, en heel wat negatieve kennis gaat ook via schrift door.
De kennis kan, zoals alles, dus ook misbruikt worden...
... en ook schrift is niet vrij van leugens...
Het is zelfs zo erg, dat het bijna niet mogelijk is om het kwaad van het goed, het juiste van de leugen te onderscheiden.
Maar dat is weer een ander verhaal, veel minder leuk, veel bitterder...
Maar laat ons daar maar over zwijgen. Laat ons maar het goede, het kwaad dringt zichzelf wel op...

En misschien worden we ooit zo verstandig, door al die kennis, dat we dat ook inzien, en weten dat de echte kennis geen onwaarheid, geen slechtheid verdraagt.

tot de volgende ?

Neurotisch

Image via WikipediaIk heb bij toeval de oorzaak ontdekt van de muntcrisis!
Heel lang geleden, toen er nog maar schroomvallig gedacht werd aan de invoering van een Europese munt, sprak men over de Ecu. Jaren hebben wij met dat idee geleefd dat er ooit een Ecu zou komen.
Toen die munt er echt kwam, was er plots geen sprake meer van Ecu, maar was het de Euro.

Nu hoor je nog amper van de Euro... Alleen als een politicus er over praat, of een nieuwslezer (in dienst van een of andere partij), of een staatsambtenaar zoals een onderwijzer (omdat hij moet), spreken nog van de Euro...

... de rest van Vlaanderen spreekt van de Neuro.
Komt van Neurotisch.
Luister maar eens goed "Sedert da' we met de Neuro zitten is aolles veul dierder geworden!"
De Neuro dus.
Klinkt ziekelijk
Is het ook...
Geen wonder dat die munt zwabbert.
Wat wilt ge van een zenuwzieke munt ?

Maar wist ge dat nog, dat er vroeger steevast van de Ecu werd gesproken?  Ik heb er geen idee van wanneer dat eigenlijk veranderd is in Neuro ...
Maar zo zijn er wel meer dingen die verdwenen zijn, en waar we nooit meer bij stil staan.
Neem nu de gewestwegen... Tegenwoordig is de maximumsnelheid op de gewestwegen bijna overal 70 km per uur... Maar dat was vroeger niet zo ! Vroeger was het meestal 60 ! Dan had je van die borden net zoals nu, rond met rode boord, maar midden er in 60 en daaronder MAX... Heel duidelijk dus: je mocht maximum 60 km per uur snorren. (Les autos moustachent dans les rues) Die "MAX" is ook op een bepaald moment verdwenen. Nu is het jaren geleden dat ik nog een bord zag met 60 er op, laat staan dat er nog max zou bijstaan...

Sta jij daar ook soms bij stil ? Schiet er jou ook soms zo'n herinnering te binnen? Zoiets waar je niets mee bent, niets kunt mee doen, maar waarvan je je afvraagt wanneer dat veranderd is of verdwenen...

Op rommelmarkten heb ik dat gevoel heel dikwijls, sta je te staren naar een pak Sunlight, en denk je aan moeder en de oorlog in Korea, toen lagen er stapels van die zeep op zolder. Zie je een inkpot, een ballonnekespen dan droom je weg, en maandag zag ik voor het eerst sinds jaaaaaaaaaaaaaren een hele doos met pennenlapjes... Twee stukjes leder, met daar tussen een stuk of vijf stukjes zeemleer om je pen mee af te drogen vooraleer je hem in je pennendoos stopte... Ik was het bestaan van die pennenlapjes carrément vergeten !

Scheermessen doen me denken aan ons vader, en de scheerriem waarop dat scherpe ding gezet werd... Een busje Negrita (kachelpoets) doet me denken aan de pannenkoeken bij Odiel... Daar werden die gebakken op de plaat van de Leuvense stoof, die eerst netjes was gepoetst...

Ach, dat is wellicht het geheim van de Rommelmarkt: een markt vol nostalgie.

Alleen, je betaald het niet meer met een kluite of een kwartje, of een frank, nee, nu betaal je het in Neuro's...
Veel Neuro's
om neurotisch van te worden.

tot de volgende ?

Alcohol

Image via WikipediaHet is bewezen dat alcohol een negatieve invloed heeft op de gezondheid. Niet alleen van de gebruiker, maar ook van het ongeboren kind, wellicht zelfs al tijdens de verwekking. Bovendien zijn gebruikers van alcohol gevaarlijk voor de medemens, zeker als ze werktuigen en/of voertuigen gebruiken.
daarom acht de regering het wenselijk dat vanaf  1 april alcohol in ons land zal verboden worden, om te beginnen in de horeca en vanaf  oktober ook in de winkels en warenhuizen. Vanaf december zal het bezit van alcohol strafbaar zijn.
Een uitzondering is mogelijk voor bepaalde categorieën, naar analogie van de vroegere wet Vandevelde. (Voor de jongeren: de wet Vandevelde voorzag ondermeer dat je sterke drank alleen kon kopen met een minimumafname van twee flessen in één aankoop. Op die manier konden de rijkeren nog ongestoord hun druppelke nutten, maar was het uitschot, het canaille, kortom het werkvolk daarvan uitgesloten door de hoge kostprijs...)

Na de tabak aangepakt te hebben, vind de regering het nodig het volk (het plebs) opnieuw bij het handje te nemen en de opvoeding er van, manu militari bij te brengen.

....
Nee, dat is (nu nog) zever, het is (nu nog) niet waar...
Maar het kan best waar worden...
Zeker met de politici die wij hebben.
Steeds meer en meer betuttelende wetgevingen worden uitgevaardigd. En het is een flauwe troost dat andere landen ook zo betuttelend zijn... Denk aan de taks op vetstoffen in Noorwegen...
Maar het lijkt er steeds meer en meer op dat wij niet meer geacht worden voor ons zelf te zorgen. De grote leiders doen alles voor ons, en verbieden ons steeds meer en meer.
Steeds meer en meer dringen zij ons in een steeds smaller wereldje, beteugeld tot en met.
Ik ben geen voorstander van de tabak, ik ben overtuigd van de negatieve invloed van de tabak op de gezondheid. Maar moet het echt de regering zijn die ons dat allemaal dwangmatig oplegt ? Als ik echt niet in de rook wil zitten, dan ga ik niet binnen in een lokaal waar gerookt wordt, dat is dan mijn keuze. Dat die anderen wel roken, dat is hun keuze. Dat iemand 's avonds een goede borrel nut om te gaan slapen, dat is zijn keuze. Dat men hem verbiedt te rijden of werktuigen te bedienen als hij onder invloed is, dat is aanvaardbaar omdat ze op dat moment niet alleen een gevaar zijn voor zichzelf, maar ook voor de anderen. Ik heb het voorbeeld van de alcohol genomen, omdat het precies zoveel gelijkenissen vertoont met tabak.
Tabak, alcohol zijn aanvaarde genotsmiddelen. In andere landen is hasjiesj aanvaard, en in andere landen kauwen ze cocabladeren, en als je het heel eng bekijkt is koffie en thee ook al een genotsmiddel.

Het is duidelijk dat de wereld en de mensheid in het bijzonder beter af zou zijn zonder die dingen, maar net door het aspect "genot" is het heel moeilijk uit te roeien. Bovendien hangt er bij veel van die dingen ook nog een verslaving aan vast...

Het zou logisch zijn dat men via de opvoedingsmiddelen zoals school en dergelijke, men zou pogen de mensheid op te voeden tot het laten staan of het miniem gebruik van genotsmiddelen, maar ons bij het handje nemen... Nee, bedankt !

Aan iedere rommelmarkt die binnen doorgaat, in grote ruimten, of aan iedere herberg, zie je tegenwoordig de stoeprokers staan, meestal in de kou en in de wind. Is dat zo gezond ? Ik vraag me af wat de invloed is op de gezondheid van de rokers, die veelal (door het roken) met minder goede longen zitten... Is dat misschien de bedoeling ? Genocide op de rokers ?
En straks misschien zoals in Amerika in de vorige eeuw, alcohol drinken van sluik-stokers, met alle slechte alcohol als neveneffect ?

Regering, laat aub het betuttelen !
We zijn geen kleuters !

... en jullie zijn (helaas) helemaal geen opvoeders...

tot de volgende ?

spelen

Image via WikipediaEén ding is er heerlijk aan deze kerstperiode: het is veel stiller op het politieke front.
Ik heb vakantie, want de academie volgt het ritme van de scholen, dus is er nu een rustperiode ingelast. Ik heb mijn beeld half-afgewerkt meegebracht naar huis, anders zou het wellicht te hard zijn om het alsnog te bewerken...

Gisteren zat ik rustig te kijken naar een van die vele natuurfilmpjes die je tegenwoordig ziet op je TV... Documentaires ten allen kante...

Het valt mij op dat ook jonge dieren spelen. Je ziet jonge leeuwenwelpen ravotten, wolvenpups spelen en noem maar op. Steevast houden ze je dan voor dat die spelletjes eigenlijk een voorbereiding zijn op hun latere leven als jager. Ze leren spelenderwijs doden, vechten...

In heel wat van onze mensenspelletjes zitten die elementen voor later ook. Proberen de eerste te zijn, de beste te zijn, de handigste te zijn, sterker te zijn...
De Hollander die ooit zei "Voetbal is oorlog" heeft eigenlijk wel gelijk. Al ons spelen is in feite een beetje oorlog. Je ziet alleen brave ouders die spelen om te verliezen tegen hun eigen kinderen, maar in feite is dat dan het stimuleren van de kinderen om hen te leren overwinnen...
Voorbereiding op het grote-mens-zijn...
Je moet je streng staan, je moet de kaas niet van je boterham laten pakken, je moet zien dat...

Bij die dieren is het heel duidelijk Struggle for Life, eten of gegeten worden... Maar eigenlijk is dat ook bij de mens nog steeds zo. We praten weliswaar niet meer over elkaar op eten, maar toch... We worden aangemoedigd om beter te zijn dan de ander, meer te verdienen, je onmisbaar maken...

Wie niet mee kan vliegt er uit... En dat is heus niet alleen op het werk !
In heel onze maatschappij vliegt de duts er uit. Wie niet mee kan is gezien. Gehandicapten worden weliswaar opgevangen, maar ze zijn en blijven tweederangsburgers. Minderwaardigen.
Hier en daar zijn er wel mensen die proberen een beetje meer aandacht te krijgen voor invaliden en co, maar eigenlijk gaat het dan meer over een medelijden dan over een werkelijk aanvaarden.
Neem nu de terminologie... Vroeger had je invaliden, dat werden dan plots minder validen, en nu zijn het anders-validen... Maar ze zijn dus nog steeds niet echt valide, niet echt iets waard...

Toch zijn we wellicht de enige diersoort die toch iets doet voor zijn zwakkeren, zijn ouderen. Bij heel wat diersoorten gaat wie niet meer mee kan, gewoon dood. Daar is het spel daadwerkelijk een voorbereiding op het al dan niet overleven.

Bij de moderne Westerse Mens is het spel geëvolueerd naar een heel ander iets. We lopen niet meer om ter eerst, we worstelen niet meer voor de lol en om ons eigen sterkte te kennen, nee, we sporten nu. Niet meer om de snelste te zijn van de groep, maar om records te vestigen... Sneller dan wie dan ook en wanneer dan ook. Voor de roem en voor... het geld.
Voetbal is niet langer een spel, het is een bikkelharde strijd voor poen.
Fietsen is niet langer meer een manier om zich makkelijk te verplaatsen, het is een middel om roem en geld te verwerven, of, wanneer je naar de wielertoeristen kijkt, een middel om bionnen de groep de meeste kilometers te vreten de hoogste berg te overwinnen, het meest te kunnen drinken????
Het is altijd weer een soort wedstrijd. Er hangt altijd iets van af...

Heel zelden zie je nog eens mensen een potje voetballen, zo maar, voor de lol, en dan nog is het vooral pogen om meer doelpunten te scoren dan de anderen... Altijd zit er ergens dat tikje naijver, dat beetje vechten in vervlochten...

Geen wonder dat er nog steeds geen Vrede is... We maken van ons spelen, onze ontspanning een gevecht. Van ons echte streven dan uiteraard een oorlog.
Oorlogen hoeven niet altijd tussen naties te gaan, je ziet ze ook tussen arbeiders die alles op alles zetten opdat zij die bevordering zouden krijgen en niet de ander...
We geven mensen verschillende beloningen voor het werk.
Waarom eigenlijk ?
Waarom moet een meestergast meer loon krijgen dan een ongeschoolde kracht? Omdat hij meer verantwoordelijkheid heeft... Oh ja? Is dat dan niet net zijn beste kunnen ? Net zoals die ongeschoolde ook zijn beste kunnen geeft?
De maat waar wij mee meten is opgesteld vanuit ons systeem van veroveren, oorlogen vechten, streven ... Niet vanuit de motivatie dat we met zijn allen gewoon willen leven.
Waarom zou je geen verantwoordelijkheid kunnen nemen zonder daar speciaal voor betaald te worden?
Waarom is de man achter de vuilkar minder dan de bedrijfspsycholoog, of dan de PDG ?
Doen ze niet allemaal even hard hun best om de taak te volbrengen?
Is hun werk niet een onderdeel van het geheel dat we maatschappij noemen?

Moet er altijd iets achter motivatie staan? Kun je niet gewoon een potje voetballen zonder te vechten voor een doelpunt? Kun je niet echt evenveel vreugde hebben aan het doelpunt van de anderen?

We zijn gek. We zitten nog steeds in het stadium van het dier, die vechten om te overleven, wij vechten voor luxe, voor macht...
Maar macht... dat is een volkomen subjectief iets in deze mensenwereld aan het worden.
Die grote directeur-generaal is niets zonder zijn grote auto die gemaakt werd door gewone werklieden, is niets zonder zijn arbeiders en bedienden. We zouden in een stinkende vuile wereld leven mocht de man van de vuilkar er niet zijn.
Macht is iets wat je aan een ander toekent, hetzij omdat hij sterker is, hetzij omdat anderen zo ver heeft gekregen dat ze voor hem werken, vechten, slaan en stampen. Zijn macht is eigenlijk maar een papieren huis...

Hij is niet meer dan de minste der minnen, niet minder ook.
We zijn allen gelijk.
Kleine onbenullige mensjes...
die elkaar de duivel aandoen.
Waarom eigenlijk ?
Om schatten te vergaren op aarde ? We kunnen ze toch niet mee nemen...
Is het dan de moeite om er zovelen voor te laten opdraaien?

Ik ken een leuk spel: breed glimlachen en kijken hoe lang de anderen hun stijf serieus bakkes kunnen behouden


tot de volgende ?

Te groot...

Image via WikipediaMijn kleinkinderen worden stillekens aan te groot voor het "lotjes trekken" om de pakjes te kunnen opendoen... Ewoud liet het over aan de anderen, en daar was de animo ook al wat kleiner. Volgend jaar moet ik een meer volwassen manier zoeken om de pakjes te verdelen... Niet zo maar geven aan de ander, er moet een beetje spanning en wat wachttijd in verwerkt zitten. Ik ga er eens over nadenken.

Maar dat ze te groot zijn, dat doet mij denken...
Opa en oma zijn dus nog véél ouder.
djudedju

Zo'n familiefeest is anders wel heerlijk, de kinderen weer eens allemaal bij elkaar. Zo vaak gebeurt dat eigenlijk niet. En hoewel ze niet echt ver van elkaar wonen, groeien mensen wat uit elkaar. Ze leven in andere milieus, doen totaal ander werk, hebben steeds verder uit elkaar liggende interesses... Dan is het goed dat zo'n feest er één keer per jaar is. Om een klein beetje de banden weer aan te halen. Voorzichtig, niet aanspannen, want het mag geen gevoel van dwang veroorzaken. Het moet een leuk zijn, en het mag niet de kans geven om de verschillen uit te vergroten. In tegendeel, het moet een heel klein beetje kleefstof bevatten, maar dan van het soort van de Post-It-briefjes, je weet wel van die lijm die je steeds weer los kunt maken en steeds weer kunt doen kleven...

Want je hebt niet alleen de kinderlijke gevoelens naar de ouders toe, je hebt ook de schoonkinderen, je hebt de kinderen, je hebt hun respectievelijke arbeidsmidden, hun kijk op het leven en op heel veel dingen, allemaal bekomen in steeds verder uit elkaar groeiende milieu's.... De kinderen volgen andere studies in andere scholen, met een andere kijk en andere invloed... Kortom het is niet meer zoals vroeger thuis, waar je de gezichten in één richting kon zetten, waar je voortdurend de verbinding waart... Ze hebben kortom elk hun eigen gezin met elk hun eigen eigenheden... Ze zijn wel broer en zus, maar in de eerste plaats zijn ze samen met hun partner, met hun kinderen... Kortom, ze groeien weliswaar niet uit elkaar, maar ze hangen ook niet echt meer aan elkaar.

Dat was zo in mijn jonge jaren, dat is nu nog zo. En nu denk ik weer terug aan de keren dat we moeder zagen glimlachen en zwijgen, of een ander onderwerp hoorden aan snijden. Moeilijkheden vermijdend, lijmend.

Er is niets nieuws onder de zon...
Ieder mens heeft zijn eigenheden, ieder kind ook... En met het ouder worden en uit elkaar groeien vergroten die verschillen alleen maar. We zijn blij dat ze nog steeds broer en zus zijn, met hun eigenheden en anders zijn, en dat het niet is zoals in veel gezinnen die we kennen, waar broers en zussen in onmin leven met elkaar. We moeten er ook niet echt iets voor doen, soms gewoon een omweg maken in de gesprekken om heikele punten te vermijden.
Ruzie vind ik zo lastig... Ik probeer het zo veel mogelijk te vermijden, en als er geen andere oplossing is, dan nog hou ik het zo stil mogelijk en vermijd de kans op explosies...
Misschien is dat de geest van Kerstmis ?
Vrede op aard aan alle mensen - die van goede wille zijn....

Wij zijn altijd van goede wil, het zijn altijd de anderen die het niet zijn... Dat is wellicht de grootste bron van ruzies, onmin... Ik zeg niet dat het nooit anders is, maar de meeste ruzies hebben wortels in beide kampen.
De reden dat ze blijven bestaan is dat ieder alleen de fouten van de ander ziet. Het is ook verdraaid moeilijk om je eigen fouten te onderscheiden. Je voelt zo zelden je eigen fouten aan, je bent te vaak overtuigt van je eigen gelijk.
Je hebt ook niet het gevoel dat het bekennen van een eigen falen een oplossing zou zijn, want die andere die zou ongetwijfeld alleen zijn gelijk zien in jou bekennen...
Ruzie is dan ook heel moeilijk op te lossen.
Het is beter alles op alles te zetten om het niet zo ver te laten komen!
Het is beter om je eigen thermostaat op "uiterst verdraagzaam" te zetten, dan loopt het nog niet over, want we zien inderdaad veel makkelijker de splinter in het oog van de ander, dan de balk in eigen oog...

Vrede...
is misschien een beetje zoals in het spreekwoord: Als iedereen voor zijn eigen deur veegt, dan is heel de straat proper...

tot de volgende ?

Was het nu koud geweest...

Image via Wikipediadan hadden we een witte Kerst. Het regent weeral.
Gek, enkele maanden terug waren er al aan het smeken om wat regen te krijgen, en nu vinden we het al weer veel te veel.
Maar eerlijk, het is helemaal geen kerstweer.  7 graden Celsius, regen en praktisch geen wind. De barometer stijgt.
Oh ja, voor ik het vergeet: Een Zalig Kerstfeest  aan allen ! (En voor wie dat zalig zinloos is, lees dan maar prettig.)

Stilaan nemen we afscheid van het jaar 2011... enfin, we dat zijn de mensen die leven in ons kalendersysteem, want voor de anderen telt dit uiteraard niet. Maar voor ons is dat gekke jaar bijna achter de rug.
Gek jaar, want we hadden een behoorlijk koude winter, een echt winterse winter, maar dan sloegen we de lente gewoon over, en doken meteen de zomer in. En toe het eigenlijk zomer moest worden, dan gingen we gewoon door, recht de herfst in. En toen de herfst er eindelijk werkelijk moest komen dan bleef het nazomeren (zonder dat er zomer was geweest)... en we zitten nu eindelijk in de herfst, maar eigenlijk is het nu al winter. Ben je nog mee? Ik ook niet.
Kortom het was een bizar jaar op weergebied. Maar ook politiek was het gek, niet dat politiek ooit de graad van normaliteit heeft gehaald, maar nu was het meer dan erg. Waren het geen politici (waarvan abnormaliteit een kenmerk is), dan zouden ze wellicht geïnterneerd zijn. Krankzinnig. Meer dan 500 dagen hebben ze liggen zeveren over het vormen van een regering, en nu hebben ze er eindelijk een... En om de kosten van dat zeveren te verhalen, daar zijn wij burgers dan voor.
De banken hebben een nieuw spel ontdekt: de regels zijn heel simpel, doe wat je wilt, in geval het tegenslaat dan betaalt de staat wel het tekort. De staat, dan zijn dan de kleine mensjes, die betalen dus het wangedrag van de banken ook al.
Kortom, het was geen wonder dat het weer tilt sloeg, de regering en de banken deden het ook.
We hebben één hoop, we zien dat de kleine burgermensjes stilaan ook gek gaan doen, en wellicht is dat DE manier om banken en regering eindelijk eens uit die neoliberale onzin te halen.
Dus, staak er maar op los, wees maar bij de indignados, maak op alle soorten van manieren duidelijk dat je het niet meer neemt, noch het gedrag van de banken, noch het gedrag van de politici...
Kortom, we preken de zachte revolutie.
En dus zal 2012 wellicht weer een gek jaar worden...
Met gekke politici, gekke banken en gek weer...en protesten en stakingen...

Oh ja, heb jij ook wanhopig gezocht in die wetteksten over de pensioenbesparingen???
Het staat er niet in hé ?
De politici gaan nog steeds na 20 jaar (!!!!!!) parlementair zitje (dat zegt precies hun activiteit) op volledig pensioen... Zonder inleveren. En van hun wedde gaat er ook niets af. En volgens Degucht hebben we geen zaken met hun bezittingen.
Zij wel met het onze ...  ????????????????????????????????????????

Eigenlijk zou ik vandaag over Vrede moeten spreken, en ik predik de oorlog...
Maar als de regering geen tijd neemt om te onderhandelen, dan mogen wij geen tijd verliezen om te reageren.
Ze vertellen wel dat ze de lasten eerlijk verdelen, maar zichzelf zijn ze vergeten.
De banken zijn ze ook vergeten.
Kortom de daders gaan vrijuit.

Parlementairen en bankiers zingen nu wellicht uit volle borst: Wrede, Wrede !
... en hopen dat wij Vrede verstaan.

djudedju

tot de volgende ?