Morel en de Walen...

Image by xtranews.de via FlickrDe Waalse Media begrijpen niets van de Vlaamse ziel...of zo lijkt het toch. Toen Morel kanker kreeg, en daar hard tegen vocht, werd ze in Vlaanderen een symbool van de strijd tegen kanker, een symbool van moed en doorzettingsvermogen. Geen mens die Morel nog bekeek als politica van het Vlaams belang. (Waar ze trouwens ook nog eens mee in ruzie lag)... Nee, men keek en zag alleen nog een jonge dame die verwoed vocht tegen een verschrikkelijke ziekte.
De mensen die misschien vroeger helemaal geen bewondering hadden voor de politica, kregen nu bewondering voor dat kleine mensje in haar strijd tegen kanker.
Morel was niet langer een politieke figuur, maar gewoon een publiek bezit geworden. Natuurlijk was het dan zij haar politiek dat ze een bekend figuur was, en het was vanuit die bekendheid dat haar strijd publiek bezit werd, maar die politiek die telde niet meer mee, er restte alleen een vrouw en haar gevecht.
Vlaanderen betoonde dan ook geen eer aan de politica, maar aan die moedige strijdster.
Meer was er niet, wat ook sommige figuren er nog willen bij betrekken.

De Walen hebben twee fouten gemaakt in hun beoordeling van deze feiten.
1) Morel was voor hen geen bekende figuur. Ze was hoogstens een vage politica van die verderfelijke partij. Een partij die door allen in een cordon sanitaire was buitengesloten. Men kende daar Morel amper, en het feit dat ze kanker kreeg werd daar niet eens bekend, omdat zij daar niet bekend was, en er zijn zoveel mensen die kanker krijgen.
2) De massa aanwezigen op de uitvaart werden dan ook (logisch gezien het bovenstaande) alleen gezien als een massaal eerbetoon aan een politica ven het Belang... En bijna uiteraard reageerden dan de Walen verbijsterd op die sympathie voor een politica van de partij die uitgestoten is (cordon sanitaire). Uiteraard vreesden ze dat de Vlamingen plots allemaal dat cordon sanitaire opbliezen, en dat Vlaanderen nog veel fanatieker zou worden in zijn geheel.

Meer is er eigenlijk niet, en toen de Vlamingen gekrenkt waren over de Waalse reactie, hebben ze eindelijk eens gekeken wat er eigenlijk werkelijk aan de hand was...Een beetje laat zou je kunnen stellen, maar aan de andere kant logisch van uit hun standpunt gezien. Wellicht zouden wij eenzelfde reflex hebben mocht er een identiek scenario geweest zijn rond een FDF-ster met baarmoederhalskanker.
Maar in de huidige gespannen politieke situatie doet dit meer pijn dan normaal... Is het nog maar wat zand tussen de al zo stroef draaiende tandwielen van het politieke bestel van ons Absurdistan...

Weet je wat volgens mij veel absurder is ???
Mocht morel de strijd tegen de kanker onverhoopt gewonnen hebben, dan zou zij dank zij dat feit wellicht verschrikkelijk veel voorkeursstemmen hebben gekregen, stemmen voor Morel, niet voor het Vlaams Belang, maar ze zouden uiteindelijk toch in het Vlaams Belang terechtkomen...
Kiesvee, dat is het absurde van heel dit verhaal...
Kiesvee, die heel sterk reageert tegen partij X, maar die toch obligaat gaat stemmen voor meneer de doktoor die op die "infame" lijst staat.
Kiesvee, die kiest voor een zangeres of een toneelspeler, die politiek gezien nitwits zijn, maar ze kennen die figuren en ze zingt toch zo schoon.
Kiesvee die niet ziet dat ze op die manier nog maar een keer gerold worden.
Kiesvee die amper reageert als politieke coryfeeën van de ene partij naar de andere hippen, en hun stemmen meepakken op de vlucht.
Kiesvee die verdraagt dat hun kandidaat in werkelijkheid niets te piepen heeft, maar moet dansen op de melodie van de partijleiding.
Kiesvee...

Och, laat ik me maar niet meer kwaad maken, er is toch geen beteren aan, het lijkt wel of de mens wil gekloot worden.
Dan moet het maar.

en wie denkt er in Godsnaam aan de enkeling die het voze spel doorziet ?

tot de volgende ?

Oorlogen - gevechten -revoluties -en ander boel

Image via WikipediaHet moet echt wel heel moeilijk zijn om gewoon overeen te komen ! Als ik op mijn duizenden TV-posten zit rond te kijken op de TV-Nieuwszenders, dan lijk ik wel van de ene oorlog in het andere gevecht te duikelen. Er komt geen end aan !
De mens loopt hier nu, in zijn huidige vorm, blijkbaar al vele duizenden jaren rond, en ik heb de indruk dat ze nooit gestopt zijn met ruzie maken. Het is goed even in de Bijbel te kijken, en vast te stellen dat vanaf Kaïn en Abel, er ook daar blijkbaar geen end aan de miserie kwam (en komt). Ze waren noch maar met vier en de ene sloeg al de andere dood. En zoals nog steeds was het in het bijbelse verhaal een kwestie van jaloersheid, afgunst... en grotendeels gaat het nog steeds daarover. Of het gaat over godsdienst, de ander dood slaan om hem te bewijzen dat jij de God van Liefde hebt. djudedju.

En veel beternis heeft de toekomst van het mensDOM niet... Het blijft maar duren.
En kijk, heel veel gezinnen kunnen nog de vrede niet bewaren onder hun tweetjes... Hoe zouden staten dat dan kunnen.
Zelfs binnen in de staten zie je dan revoluties ontstaan, omdat er een dictatoriaal bestuur is. Zoals nu in Tunis en Egypte... Ik ben benieuwd wat de volgende fase zal zijn ?
Want de meeste revoluties leiden niet tot een toestand van vrede, bijna in tegendeel. Dat is ook een beetje te verwachten, in een echte dictatuur, zijn alle gevaarlijke elementen steeds op voorhand uitgeschakeld, dus is er nu geen enkele partij waar echte sterke mannen aanwezig zijn. Met als gevolg dat er bijna steeds een innerlijke strijd zal zijn om de macht, en de macht zoals ze die kennen, dat is overheersen, dat is dictator zijn... Dus zien we in veel gevallen eigenlijk gewoon de ene dictatuur schuiven voor de volgende. Kijk nu naar Egypte, de macht in handen van het leger, en de regering (of wat er van rest) in handen van een discipel van Moebarak... Dus bijna zeker een zwakke figuur, want een Moebarak verdroeg geen concurrentie...

Gelukkig is het niet altijd bloederig... Het gevecht dat we hier en nu in ons eigen landje hebben, is gelukkig alleen verbaal, en alleen onder politici. Zo erg dat de stilzwijgende meerderheid ook begint te roeren, en gaat betogen.

Maar hoe je het ook bekijkt: ze maken boel. Ze komen niet overeen, ze (bek)vechten.

Is het dan echt zo moeilijk om overeen te komen? Is het dan echt nodig steeds jouw zienswijze op te willen dringen? Is het echt niet mogelijk ook eens naar de anderen te luisteren en gezamenlijk de dingen af te wegen en te wikken, niet met de hoofdbedoeling je gelijk te halen, maar om de beste optie te bekomen.

Ook in een gezin is het echt niet moeilijk om ruzie te maken. Maar wie de kunst beheert, zal ondervinden dat het veel makkelijker is in vrede samen te leven. En echt moeilijk is het niet, het is gewoon leren dat een deken best beiden kan warm houden, en dat het zelfs warmer is met zijn tweeën onder één deken, dan elk onder een afzonderlijk stuk. ('t Is bovendien nog plezanter ook).
Maar de liefde moet van twee kanten komen. Het mag geen éénrichtingsverkeer zijn, er mag best iemand "de baas" zijn, maar dan alleen in die zaken waar geen overeenkomst bereikt wordt, en waar de knoop toch moet doorgehakt worden. Dat hoeft niet steeds dezelfde baas te zijn. In een gezin krijg je na een tijdje een bijna automatische taakverdeling, en uit die taakverdeling groeien ook de gebieden die bij de één of net bij de ander horen. Zonder dat daar echt over gepraat wordt. Je kunt wel eens over een en ander palaberen, maar de beslissing laat je aan hem of haar die het meest, of het best thuis is in dit takenpakket.

Maar zie, waar een dictatuur is, daar hoort alles onder één takenpakket. Logisch is dit niet, maar wie alleenheerser wil zijn, kan zich niet permitteren ook maar iets af te staan van zijn macht en zijn aureool. Je bent de enige, de sterke, de ultieme, of anders val je.

Ik kan me echt niet voorstellen dat dit een leuke job is. En kijk maar eens, dictators maken ook zelden de indruk gelukkig te zijn. Dat kan ook niet, je moet alles beheren, en je moet dan ook nog zien dat er geen elementen komen die het beter weten, kennen, kunnen... De top is in dit geval werkelijk eenzaam. Het is veel makkelijker om samen te werken, om de dingen te evalueren en te groeien tot de best mogelijke gezamenlijke oplossing...

In den beginne was dit ook zo met democratie... In de vergadering beraadslaagden de aanwezigen onafhankelijk over de problemen, en de meerderheid won. Toen kon je echt nog je stem uitbrengen op de vertegenwoordiger van wie jij vond dat hij best jouw visie verdedigde. Maar alras kwamen de partijen aan de macht... Sterke figuren (?) vormden groepen rond zich, om op voorhand, nog voor de echte bespreking, een standpunt in te nemen, en als ze de meerderheid haalden, dan was dit geen overwinning meer van de meerderheid, maar van de sterkste partij.
Wij zijn al zo ver heen, dat we dit systeem democratie noemen...
Als je de structuur van de partijen dan bekijkt, dan besef je dat binnen de partijen de macht wordt genomen door enkelen... en dus is een beslissing op het niveau van de staat in werkelijkheid een beslissing van enkelingen, van één partij, of hooguit van enkele partijen die samen de meerderheid vormen... Democratie ? Ja dag Jan !
In werkelijkheid is het nog moeilijker geworden, want nu wordt die macht van de partijen nog beteugeld door de wetgeving van de hogere échelon, door Europa... Waar die echt partijkracht nog niet helemaal zo sterk is, omdat de partijen van de verschillende landen wel groepen vormen, maar nog steeds niet echt helemaal hetzelfde gedachtengoed hebben.
En in ons eigen Absurdistan zitten we dan nog met de moeilijkheid dat er steeds voor een précair evenwicht moet worden gezorgd tussen de taalgroepen... en de Duitse taalgroep begint steeds meer te roepen om meer evenwaardige macht als de twee grote talen...
En overeenkomen ?
Nee, elk poogt nog steeds de dekens naar zijn kant van het bed te krijgen. Laat de ander maar kou hebben.
djudedju
Mocht het een gezin zijn, vandaag den dag, dan zaten we al lang in een vechtscheiding... en wie is dan het kind van de rekening ? U ! en ik ... en jullie allemaal.

Het is zo makkelijk overeen te komen...
djudedju

tot de volgende ?

toch nog wat tijd...

Image via WikipediaBart is hier vroeg gekomen, en zo is de aquarium nu al weer in orde... We hebben het gedeeltelijk voorlopig gedaan, en indien nodig komt Bart volgende week nog eens terug. We proberen moeder de vrouw nog wat stil te houden, maar nu ze een schoen heeft op haar plaaster, is dat een quasi onmogelijke opdracht. Volgens Bart zal ze het wel gewaar worden...

Van morgen heb ik in ieder geval gezorgd dat ik ook in de keuken was, en heb ook enkele dingen gedaan (ze was niet te houden!)... zodat het werk toch wat verdeeld was.

En zo heb ik dus nog wat tijd om aan mijn favoriete internetspelletje te zitten: bloggen... Het is een beetje een verslaving, ik heb op die manier een aula voor mezelf gebouwd, en luisteren (lezen) ze niet, dan moeten ze dat weten, ik heb in ieder geval mijn gedacht eens gezegd (geschreven). Niet dat ik überhaupt zoveel zinnige dingen heb te broebelen, iedere dag weer, maar tja, er is we altijd iets wat je eens kwijt wilt, of waar je zit op te broeden, en die je voor je zelf wat klaarder maakt met het eens uit te drukken in een geschreven babbel. Soms vrees ik een beetje dat ik het de lezers nog niet eens echt helemaal kan vertellen wat er eigenlijk allemaal in mij rondspookt aan ideeën en gedachten, filosofieën en andere prietpraat. Maar soms krijg ik dan een reactie die duidelijk maakt dat de lezer soms zelfs nog eens wat verder doorboomt dan ik zelf al deed. Leuk is dat.

Ik lees (te) veel, en vandaar dat ik ook een heleboel dingen ergens gestockeerd heb in die grijze celletjes van mij. Dat reikt mij heel veel aan vergelijkingspunten, ideeën en zienswijzen op, dat doet mij soms anders denken dan heel veel anderen. Niet noodzakelijk wijzer, maar anders... iets van mezelf. Gerijpt in de oeroude eiken vaten van duizenden boeken en tijdschriften. Dat vind ik heerlijk... Ik leer nog alledagen bij. Er gaat geen dag voorbij, of er is wel een en ander die me opvalt, waar ik weer door nadenk, waar ik weer iets "wijzer" door wordt. Och, dat zijn niet altijd grootse dingen... Het kan zijn dat ik op een rommelmarkt een ding zie die me volkomen onbekend is, en waar ik dan uitleg vraag aan de verkoper... Dan sta ik veelal verstomd hoe men in tijden zonder al die technologische snufjes toch heel gesofisticeerde oplossingen wist te maken voor de problemen van alledag...

Ik ben zo geabonneerd op een site (Lowtech Magazine) waar men probeert een beetje oplossingen aan te reiken voor het steeds nijpender energieprobleem, door net in de oude oplossingen terug te duiken. We hadden immers vroeger oplossingen zonder gebruik van aardolie, en waar we ons heel goed mee konden verhelpen... Met de wetenschap van de dag van vandaag moeten we die dingen kunnen verbeteren, zodat we op een moderne manier toch energiebesparend kunnen zijn, dank zij oeroude technieken... Je moet er echt eens gaan grasduinen. Soms zul je grinniken, maar op andere momenten zul je verbaasd staan kijken en misschien, als je een handige Harry bent zelfs een en ander namaken...

Wellicht is het ook dank zij die brede informatie dat ik het makkelijker heb dan veel anderen om wat creatief te zijn. Volgens mij is een creatieve mens de facto een denkende mens... Niet altijd denkend in het schoolse rijtje, maar toch denkend, op andere denk-wegen die nieuw en fris zijn.

Ik denk dat het huidige onderwijs dat voor de huidige generatie moeilijker gaat maken...We zien steeds meer specialisatie, terwijl volgens mij het net de Homo Universalis is die het meest kans heeft om zijn creativiteit te uiten. Een Leonardo da Vinci was zo'n Universele mens, die veel dingen wist van heel veel soorten leervakken, en die hem toelieten dingen uit te denken waar een ander zelfs niet op denken kan, omdat hij de vele linken naar vele andere vakken niet meer kent of nooit heeft kunnen leren... Natuurlijk moet het je ook interesseren... Je kunt niet echt iets leren zonder echte interesse... Je kunt dan hooguit iets van buiten blokken, maar je verwerkt het niet echt, het zegt je niets... Toch is het er ergens, en soms kan het gewekt worden door iets heel anders, waar je wel interesse voor hebt, en wat je niet kunt door denken zonder de wijsheid van toen...

Wondere hersens... Kijk, als er een godsbewijs is, dan is dat het voor mij... Die enorme rekbaarheid, die flexibiliteit van het menselijke brein... Heel de evolutietheorie van Darwin loopt eigenlijk blok op dat enorme vermogen... Er is iets aan de mens die veel verder gaat dan een gewone natuurlijke evolutie in functie van overleven... Wij doen veel meer dan dat overleven vergt, we zijn zelfs zo slim dat we wellicht bezig zijn onszelf daardoor te vernietigen... Dat past niet in een evolutietheorie...

Ik ga stoppen, want ik loop weer heel ver weg... die verdomde grijze cellen van me !

tot de volgende ?

Plaaster nr 2 ?

Image via WikipediaNog deze voormiddag moet ik Anny naar de kliniek brengen, voor een nieuwe plaaster. Er is nochtans niks mis met de oude, alleen is hij wat ruim geworden. Haar voet, enkel en been zijn wat ontzwollen, en nu ligt die voet te wiebelen in een veel te ruim stuk plaaster. Dat wiebelen doet dan ook nog eens pijn. Maar straks gaan we dus naar de stukadoor van dienst, en laten er een nieuw zetten. En tegenwoordig hebben ze dat in alle kleurtjes en dessins... Modebewust plaasterwerk zeg maar.

En hopelijk kan ze dan iets beter uit de voeten. Want ze begint de dag te vullen met lange en diepe zuchten. "Wat is er ?" "Ge weet zeker niet hoe lastig dat dat is hier te moeten liggen?" Wat zeg je daar op ? Niks zeker ? Nu hoor ik ze zuchten, en reageer er niet meer op, maar ik weet niet echt of dat dan weer het goede antwoord is. Ze zit TV te staren, naar alle posten waar beweging in zit. En zuchten. Blijkbaar zijn de programma's ook niet je dat, maar ja, dat wisten we al.
Misschien moest ik eens een tweede kwampjoeter installeren, dan kan ik haar hier 5736 zenders presenteren ('t kunnen er ook enkele meer of minder zijn), maar ook dan kan ik haar niet garanderen dat er eentje tussenzit met programma's die het bekijken waard zijn... Bovendien, die zenders zijn dan natuurlijk in de taal van het thuisland, en kijken naar Boer Zoekt vrouw in het Swahili ??? Ik twijfel of ze daar veel aan heeft. 't Kan zelfs zijn dat ze denkt dat het Boer Zoekt Vrouw is, terwijl het gaat over een nieuwe soort sproeistof, een goed middel, eentje die hier al jàààààààààààààààren niet meer mag. Betere referentie is er niet in het Swahili.

Morgen komt er wellicht geen blog, of misschien eentje héél laat, want Bart komt om me te helpen met de werkzaamheden aan mijn aquarium. Al heel vroeg in de morgen. 'k Zal me moeten haasten met het koffiezetten... Maar het is wel heel lief dat ze van alles en nog wat doen.

Vannacht weer slecht geslapen, liggen luisteren naar de kletterende regen. Ook dat nog, een mens zou er depri van worden. Maar tot mijn verbazing lukt het wel een beetje met mijn rug. Ik verrek wel van de pijn bij het koffiezetten, bij het schotels wassen (als Veerle er niet is) en bij het opwarmen van het middageten,kortom bij alles waar ik wat moet staan te staan.... Maar het zet zich (hout vast houden) nog steeds niet vast, en gaat nog steeds niet in ontsteking. Wel heb ik een iets hogere basispijn, en steeds meer en meer uitstraling in mijn been. Maar het lukt dus nog steeds. Oef.

Ik ga stoppen, Anny moet nog een kop koffie hebben (echte Braziliaanse, rechtstreeks ingevoerd en héél lekker)...(Maar ja, wie heeft ze dan ook gezet...)
tot de volgende ?

TV kijken op mijn PC...

Image by Majento via FlickrOch, we kennen allemaal wel die sites waar je wat plaatselijke zenders van een kleine honderd landen kunt bekijken, en waar je niet echt het gevoel hebt dat je TV-kijkt... Maar nu ontdekte ik - op dat wondere wereldwijde web van Internet, iets anders... Iets waar je wel degelijk TV kunt kijken op amper enkele honderden meer dan 5.000 zenders... Nee, ik heb ze niet allemaal bekeken, ga ik wellicht ook nooit doen, want ik ben niet zo'n TV-beest.
Maar de laatste tijd las ik her en der over Al Jahzeera als de ultieme nieuwsgaarder en -brenger over de toestand in Egypte... Maar ik kan alleen de post bekijken in het Arabisch, en sorry, daar versta ik de ballen van.... Maar nu kan ik kijken in diverse talen, waaronder het Engels, en dat snap ik dan plots weer wel.
Naar ik las kan ik zelfs een optie installeren waardoor ik telkens er een "wereldschokkend" nieuwsbericht is, ik op mijn peecee verwittigd word... Maar ik ga dat niet doen, want wellicht zijn de begrippen wereldschokkend Amerikaans en wereldschokkend nuchtere Vlaming net iets anders...
Maar je moet ook maar eens zoeken op Livestation.... Google maar eens, en ja, zelfs de lui van Windows kunnen het installeren voor noppes, gratis... Niet te geloven hé?
Ik las ondanks op een van de sociale netwerken waar ik mee verbonden ben, een discussie tussen een Linux-fanaat en een Microsoft-fanaat... Nee, ik heb niets bijgeleerd, want het ging hem niet eens over de programma's of zo, nee, de discussie begon als een reactie op het feit dat de Linux-fanaat een woord verkeerd had geschreven... hij schreef over Micro$oft.... En dat schoot de ander blijkbaar in het verkeerde keelgat. Ik heb zitten grinniken, ik vond het wel goed gevonden, jammer dat je niet in een heleboel van die kapitalistische bedrijven zo'n hint kun schrijven...

Gisteren heb ik met verontwaardiging het filmpje gezien van sharia4Belgium waarin ze dazen over de dood van Marie-Rose Morel... Schandalig ! Zoiets doe je niet ! Het mag dan al een "vijand" een tegenstrever zijn, dergelijke uitlatingen over de dood van een mens, dat hoort gewoon niet. Maar toen ik verder naar het nieuws keek, was ik op zijn minst nog wat kregeliger toen ik Filip de Winter van het Belang hoorde dazen dat hij de gelegenheid niet had gehad om de ruzie recht te zetten, en het nu, door haar dood jammer genoeg niet meer kon... Haar ziekte duurde ongeveer een jaar. De tijd niet gehad ? Bezig Baasje die Flup de Winter, van zo'n winter krijg ik het pas koud.

En ik zit met steeds meer uitstralingen in mijn been, en sinds kort ook verdomde pijn in mijn nek met uitstralingen naar mijn arm... net nu Anny daar zit te zitten (met haar been omhoog), of misschien net daardoor, door het feit dat ik nu koffie moet zetten en schotels wassen (Veerle is gaan werken)... Best dat we het dagelijkse middageten hier besteld krijgen van een lieve schone schoondochter...via een brave zoon die het hier komt leveren op weg naar zijn werk.

Vanmorgen had ik me toch wel overslapen zeker, en ons eten stond netjes voor de deur... Iemand zal hoognodig eens eieren moeten rapen, want ik kan er niet bij. Eten geven gaat nog net, ik zwier het eten netjes tot in de etensbak... en ik zag dat er nog steeds water in de drinkton staat... Ach, morgen moeten we naar de kliniek voor een nieuwe plaaster... Wie weet gaat het dan al weer iets beter.

Er is ook iets goed aan dat gebroken been ! Ik vermager er van.
djudedju

tot de volgende ?

De zaaier

Image by ianus via FlickrHoe kom ik er bij? Zit ik nu toch wel te denken aan mijn oude schoolschriftjes, met zo'n blauwig-groen-grijs kaftje er omheen, met daarop een knoertlelijke tekening van "De Zaaier". Symbolisch voor de wijsheid die in onze kinderhoofdjes zou geperst worden, en dan nog door een lelijke peetie ...
Meteen denk ik dan aan "ballonpennen", leien en griffels, en aniline-potloden, waarvan je het puntje nat maakte met je speeksel, en die dan paarsblauw schreef, tenminste zo lang het nat was. Je zag dan kinderen met op de lippen zo'n blauwige plek van het potlood nat-maken....
Banken met een inkpotje er in, en Zuster Hubertine die met een grote fles de inkt kwam bijvullen.
Hoe denk ik daar nu aan?
Misschien hoorde ik onbewust iets op de achtergrond (Anny zit TV te kijken, nu ze niets kan doen) en dat zette dan dat wondere denkproces in werking, en zat ik plots weer in dat kleine Maria-schooltje op de Meiboom te Oostende....
Ik zie weer mevrouw Alice van de kleuterklas, en vaag weg ook nog een non van de drie hogere klassen, maar daar heb ik nooit bij gezeten, want ik ben naar het college gegaan vanaf het derde of vierde leerjaar, dat herinner ik me niet zo goed meer...
Die tekening van "De zaaier" zagen wij wellicht maar heel eventjes, want onze schriften moesten netjes gekaft worden in blauw of roze kaftpapier. Vooraan kleefde je dan een etiket, en daar schreef je dan je naam op, je klas en het vak ... Bij iedere nieuw item schreef je dan netjes: J.M.J. dat stond voor Jezus, Maria, Jozef, de Heilige familie...
Maar ik heb zo ergens het idee dat er een schrift niet werd gekaft, een schrift van schoonschrift, dat in de school bleef. Ik meen me zelfs te herinneren dat dat maar een half schriftje was, de zuster had dat wellicht netjes doorgesneden, of misschien maakte men wel zo'n kleine schriftjes. De lijntjes om op te schrijven waren heel apart, je had twee lijntjes in het midden, waar je letters netjes moesten binnenblijven (ook niet kleiner zijn !) en dan nog een lijn er boven en een er onder, waar de lange en hoge letters moesten tegenaan komen..
Ik zie plots me zelf zitten, met de tongpunt wat uit de mond , heel geconcentreerd om netjes de mooie halen te maken bij de f..............
Een hele rij fffffffffffffffffff, met nette boogjes.
Zuster Hubertine zou de seskes krijgen als ze nu het restantje zag van die training in het schoon-schrijven..

Ach, waar is de tijd.

En wat ben ik blij dat ik al zo oud mocht worden, dat ik kan beschikken over een onmetelijke voorraad van herinneringen, goede en slechte, mooie en norse... Heel dat leven dat zo snel voorbij ging zit hierboven in die onmetelijke computer die nog door geen een machine is geëvenaard. En nu zit Anny hier in de zetel, met een gebroken poot, en komt er weer een wat minder prettig item bij in die grijze hersenmassa... En straks gaan we wellicht ook daar over weer zitten te peinzen en te prakkezeren, hoelang dat ook al weer geleden is...want het gaat allemaal zo verdomd vlug... Straks wordt ik 65... Ons vader is er geen 58 geworden. Mee en Pee, onze buren van toen, waren langer gehuwd dan ons vader oud is geworden. En toch, toen voelde ik die 58 niet als een jonge mens die ons verliet.

Heb je dat ook, dat je het begrip "oud" telkens voor je uitduwt ? Twintig jaar geleden was een mens van 70 al een oude mens, nu is onze Suzanne al ouder, en ik zie haar helemaal niet als oud... 70 dat is nu een jonge mens. En als je naar de begrafenis gaat van ene van 60, dan vind je dat dubbel erg: zo jong !

Gek... Leeftijd is dus net als De Tijd relatief. Einstein had daar helemaal geen "wet" moeten voor uit dokteren, dat zie je zo, als je jezelf bekijkt...

Ik ga stoppen, want ik denk er aan hoe mijn kleinkinderen ons wellicht bekijken... die twee oudjes...
djudedju

tot de volgende ?

Merkels Europa...

Image via WikipediaWat hadden we eigenlijk gedacht? Dat alle landen evenwaardig en even zwaar zouden doorwegen in het maar half bestaande Europa ?
Zolang ieder landje land wil spelen binnen dat Europa, is er in werkelijkheid niet echt een Europa, maar een deel los zand...
Daar zijn we weer eens lekker met de neus op gedrukt, toen Angela Merkel onze index wou afschaffen... Meteen stonden we allemaal op onze achterpoten, wild te steigeren! Van onze index blijf je af !!!

Wij vinden ons systeem zo goed en zo vanzelfsprekend, dat wij eigenlijk dachten dat binnen Europa iedereen nu zou springen om ons systeem van indexatie der lonen te kopiëren. Niet dus.
Integendeel, men vindt het duur en helemaal niet van aard om economisch sterk te staan. Dus: weg damitt.

Maar dat is voor mij allemaal maar een van de vele zaken die mij doen nadenken...over Europa...
Kijk, ik ben voorstander van Europa, gewoon, omdat het de kans op oorlog weer een stukje kleiner maakt, zeker oorlog op ons grondgebied... Maar voor de rest heb ik noga wat bedenkingen. We horen met ons landje tot de groep welvarenden binnen Europa, ik bedoel als burgers (als land is dat een gans ander verhaal). Als we opteren om werkelijk te groeien naar één Europa, dan moeten wij normaliter ook naar één systeem gaan inzake prijsbeheer, verloning naar werken en noem maar op. Logisch gezien zal dit een harde noot, een héél harde noot zijn om te kraken. Want dat betekent dat de minst welvarenden een jubelende sprong omhoog zullen doen, en wij een jammerende afdaling...

Logisch gezien moeten wij naar één systeem, één Europa, één land Europa, waar binnen je eventueel de oude landen nog kunt omschrijven als wat wij nu in België kennen als provincies. Zolang we daar niet in slagen, zal ook Europa een krakend systeem zijn en blijven. Dat wij nu in ons eigen landje zitten te modderen over Vlaanderen- Wallonië klinkt in deze context helemaal absurd...

Wij moeten er ons bewust van zijn, dat we nu voor een heel moeilijke keuze staan, opteren wij voor een werkelijk Europa, of gaan we weer uit elkaar, met hoogstens wat samenwerkingsprotocollen die we dank zij Europa hebben verworven, en waarvan we het nut inzien... en de rest netjes weer buitenkieperen.

Ik ben nog steeds vóór Europa.
Maar laat ons dan op zijn minst wat gewicht vormen, zodat we werkelijk kunnen meepraten over de vormen en normen van het komende Europa, laat ons, in plaats van te mekkeren over Vlaanderen en Wallonië en Brussel, eens gaan zien of we het oude Benelux niet weer van stal kunnen halen en samen spannen om tenminste iets te betekenen binnen dat grote Europa...

Maar ja, daar moet je voor overeen komen, en we kunnen dat nog niet eens hier in ons eigen kloterige landje...
djudedju

Anny is al een stuk beter... Ze kan al beter over weg met de krukken, haar knie doet bijna geen pijn meer, en ze heeft trucjes gevonden over hoe je best de trap op en af kunt... Op doet ze op haar knieën, en af op haar poep. Deze namiddag is er hobby en ik kreeg het bevel om te gaan. Ik dacht "Ik kan haar nu toch niet alleen laten", maar ze wil niet dat ik thuis blijf, het gaat immers al om vlot naar het toilet te gaan, en de rest moet ik maar bij haar zetten. Ik ga toch maar mijn gsm mee nemen... Ik zal er niet gerust zitten.

tot de volgende ? (prent: Vlag van de Benelux)