Watersnood bis

Image by Pixel Addict via FlickrHeb je het gemerkt?
De watersnood is uit het nieuws verdwenen.
Weg belangstelling.
De slachtoffers moeten nu maar verder hun plan trekken, zonder nog een greintje medeleven, zonder zelfs maar een zweempje aandacht van de rest van het land.
En voor de slachtoffers het leed nog lang niet geleden. Heel wat toestellen zijn stuk, veelal met inhoud en al (diepvries en co), meubels zijn stuk of op zijn minst geschonden en slechts moeizaam te herstellen of te vervangen, het behang aan de muren is vuil en smerig, veelal is het pleisterwerk er onder aangetast en moet vervangen worden. Tapijten of parket mogen weggeworpen worden, maar dat is allemaal vervangbaar, op te kuisen te reinigen...
Wat niet kan is herstel van de menselijke geest.
Wie ooit dat water binnenkreeg, zal in het vervolg, bij iedere bui de schrik rond zijn hart voelen knijpen, hem bijna de adembenemend en zijn bloeddruk pijlsnel de hoogte injagend...
Schrik.
Ik heb ooit met de fiets door een heuse sneeuwstorm geworsteld, getwijfeld of ik nog zou thuis geraken, en nog jaren later kreeg ik een wee gevoel bij het zien van sneeuw.
Het is een gek ding, niet controleerbaar...
Angst grijpt je gewoon vast, en je kunt het niet van je af zetten.
Het is er, en het verpest je gemoedsrust, je welzijn.
Wellicht is het familie van die fobieën ? Pleinvrees, hoogtevrees, watervrees en dan waarom niet overstromingsvrees...

Voer voor psychiaters? Ach, weet je, heel veel vertrouwen heb ik niet in die wetenschap. Net omdat het nog niet echt een wetenschap is. Het is nog steeds een zoeken en tasten en pogen te herstellen of te verbeteren wat stuk is... Je moet maar de krant nemen en de bladzijde met de processen openslaan, kun je meteen lezen dat psychologen vast stellen dat X duidelijk schuldig is, en bewust de moorden verricht heeft. En twee alinea's later lees je dan dat de psychologen van de verdachte onomstotelijk (!!!) hebben vastgesteld dat beklaagde op dat moment niet bewust was van zijn daden, en dus niet als schuldig kan veroordeeld worden... Gewoonlijk gaat het hier dan ook nog niet over één zielenknijper tegen één tweede, maar over groepjes van die mannen die allen in groep hebben vastgesteld dat de andere groep "wetenschappers" kl.. verkeerd is...

Voor mij het beste bewijs dat het nog geen weten-schap is, maar een voorzichtig tasten en zoeken op een momenteel nog niet vast te leggen thema...

Gisteren had ik een gesprek met een opvoeder... Ik zei dat ik het verkeerd vond dat men nu de kinderen geen corrigerende tik meer mag geven. Ze was het uiteraard niet met me eens, maar toen ik zei dat het geen generatie meer zou duren voor men weer terug kwam op het huidige standpunt, en terug zou grijpen naar lijfstraffen, dan knikte ze, de eerste signalen zijn er al, zei ze. Toen ik stelde dat het mensDOM dan wel weer naar het andere uiterste zou door zwaaien, en veel te erg en veel te ver gaan, dan zei ze te hopen... en haar stem stierf wat weg... Ze was het niet eens beroepsmatig, maar vreesde duidelijk dat ik zou gelijk hebben, want het huidige "niet slaan, niet straffen"-beleid was ook bedoeld als een stap naar de gulden middenweg, maar is ook door gezwaaid naar een veel te extreme vorm van strafvrij zijn...

Blijkbaar is de gulden middelmaat voor de mensheid als groep niet te doen. Hoogstens individuele gezinnen zullen er in slagen die middenweg sereen te bewandelen, met alle praktische moeilijkheden door extremen die op je gezin afstormen in de rest van de maatschappij.

Toch is de mens als individu te "behandelen"... Alleen, ik stel me vragen daar bij... Iedereen weet wat er gebeurde tijdens de koude oorlog met spionnen, die gehersenspoeld werden, iedereen weet wat een sekte met een mens kan doen, en hoe de geest afhankelijk kan gemaakt worden...
Als de behandeling ook maar ergens familie is van die indoctrinatie, dan lijkt het mij, ook al is het in dit geval goed bedoeld, fundamenteel verkeerd. Het is immers het aanleren van reflexen die niet eigen zijn. Zo een beetje als de honden van Pavlov, belletje gaat, hond begint te kwijlen...

Zo'n vorm van behandeling kan ik alleen, en dan nog met enige moeite, velen voor misdadigers die "schoon" moeten terugkomen in de maatschappij. Maar je hoeft 1984 maar te lezen om het gevaar daarvan te onderkennen.

Toch is het goed dat men de geest onderzoekt en poogt te doorgronden en te behandelen, want niemand kan ontkennen dat daar een heel werkterrein ligt... alleen, ik geloof niet dat we er al zijn, en dat het huidige behandelen eerder aftasten is...

tot de volgende ?

cijfertjes, cijfertjes op de VRT...

Image via WikipediaOch, wees gerust, ik heb ze niet genoteerd, ik vind ze sowieso al absurd, maar juist dat absurde doet het hem.
Blijkbaar zit er ergens op de VRT of op een of ander ministerie, een bediende (m/v) die zorgvuldig alles en nog wat zit af te punten inzake verschijningen op de VRT... Het moeten er minstens enkele zijn, want de cijfers zijn nog eens uitgesplitst over Eén en Canvas...
Zo heeft men vastgesteld dat er verhoudingsgewijs te weinig vrouwen op het scherm kwamen
Dat er te weinig allochtonen op het scherm kwamen
dat er ...
Enfin, je moet het zelf maar eens gaan lezen als je daar behoefte aan hebt.
Maar er zijn maatregelen genomen, waardoor iedere groep op een normaal aantal verschijningen zou komen te liggen.
Zo zal in de oervervelende namiddagen dat ze de Kamer der volksvertegenwoordigers uitzenden in volle activiteit, de heren en dames niet langer plaats nemen in een politieke vleugel, maar in een vleugel voor mannen en een vleugel voor vrouwen. In iedere vleugel wordt dan nog een vleugeltje voorzien voor de vertegenwoordigers van allochtone origine... Men zal dan ook niet langer de "sprekert" tonen in beeld, maar afwisselend de mannelijke vleugel (48 % van de tijd) en de vrouwelijke vleugel (52 %), rekening houdende dat ze daarin de nodige procentjes tijd steken in de respectievelijk allochtone mannetjes en - meisjes. Er is meteen een storm van protest opgegaan bij de groep homoseksuelen en lesbiennes in het parlement, daar hun vertegenwoordiging niet gewaarborgd is, alhoewel zij in stijgende mate deel uitmaken van de bevolking in zijn geheel.
Ook vanuit kerkelijke hoek (in eerste instantie Islam) kwam protest.
En niet te vergeten, de Aantwaarpse snorrenclub beweert dat het aantal snorren bij de parlementariërs ondermaats is, en dat zij niet van plan zijn veroordeeld te worden tot het kijken, op wat zij noemen "een bloot gat". (Komt uit hun lijflied )
Bovendien willen de rokers, die zich de laatste tijd al zo verdrukt voelen, dat ze op een evenredig procentje tijd willen kunnen rekenen, en dat dus de rokersruimte ook in beeld moet komen, maar daar verzet zich de antitabakliga met klem tegen.
Eén voordeel is er aan al die heibel: BHV lijkt vergeten...
Het vormen van een regering ook...
En dat na Griekenland en Ierland wij wel eens de volgende zouden kunnen zijn die begraven worden in het grote Eurograf...
Is er iemand onder jullie dia al eens goed gezien heeft welke maatregelen de gewone Grieken nu dienen te ondergaan, opgelegd door "Europa" ? Ik zet Europa niet zo maar tussen aanhalingstekens, want wij zelf, of liever onze vertegenwoordigers, stemden mee in met die ondingen... Wat gaan jullie zeggen als ze straks vanuit dat "Europa" ook jou loon met 30 % gaan verminderen??????????????????
Als ik straks weer naar Lochristi mag rijden, zal ik weer kijken op al die kasten van villa's die er de laatste jaren langs de weg zijn bijgebouwd, en zal ik denken wat er kan gebeuren als men plots het inkomen van die Bob de Bouwers zou minderen met 30 %.... Komen we dan ook tot die Amerikaanse toestanden, waar woningen van miljoenen voor een habbekrats te koop staan? En toch niet verkocht raken, omdat er geen mensen zijn die over voldoende geld beschikken???
En dan zitten er oelewappers die enkele bedienden de opdracht geven om na te kijken of de vrouw wel voldoende keren verschijnt op de VRT...
Ik ken wel enkele andere prioriteiten, maar ja, ik acht me zelf gezegend met een beetje gezond verstand, en daar in de Wetstraat is dat een heel zeldzaam ding...
Weet je wat ik voorzie te gebeuren???
Als stelselmatig de kleine landjes in de Euroval tuimelen, dan zien we binnen afzienbare tijd Het Vierde Reich domineren... en dicteren... enig voordeel? Er is geen oorlog voor nodig geweest. De economische strijd binnen Europa wordt vreedzaam maar zonder genade gevoerd. Nu mogen La Douce France met zijn kleine général en Italië met zijn pooier nog wat mee broebelen, maar dat is slechts een kwestie van tijd...Het economische zwaargewicht is Duitsland, dus zij dicteren de Euro en dus heel Europa...
och ja... Wir haben es nicht gewusst....
tot de volgende ?

Internetkaarsjes

Image via WikipediaHeb je het ook gelezen? Als je naar de website van parochie Scherpenheuvel surft, dan kun je via internet een kaarsje laten branden bij de heiligste van alle heilige (Vlaamse) maagden...
Ik herinner me nog dat Zuster Hubertine ons in het eerste, tweede, derde leerjaar (die zaten samen in één klas) vertelde over de Nepalezen met hun gebedsmolentjes... Dat was HET voorbeeld van een absurde vorm van bidden, zonder zelfs maar te hoeven denken aan God. Wij knikten vol overtuiging Ja, het was absurd. (Wij kenden wellicht dat woord nog niet en gebruikten onnozel of zoiets...) Hoe kon je nu bidden zonder woorden?
Nadien heb ik diep in mijn binnenste dikwijls gegrinnikt met mensen die aan een kennis de vrome opdracht geven om ook voor hen een kaarsje te branden in Lourdes... Ik dacht dan steeds een beetje verdoken aan die Nepalezen... En hoe wij blijkbaar ook devoot waren met niet eens gedachte gebeden, maar met een ver kaarsje.
Nu hebben ze het systeem ingevoerd via internet...
De kerk heeft al eens bijna de benen gebroken over verkochte aflaten, en eigenlijk is het dus nooit echt weg geweest. In oude kerken vind je wel eens onder Heiligenbeelden een kort gebedje of aanroeping, met daaronder: zoveel dagen aflaat... Als een goedkope vorm van aflaten, geschikt voor de gewone man, de rijken konden zich in één klap vrij kopen van het vagevuur. Ook dat was en is niet nieuw! Wie deelneemt aan de kruistocht was automatisch verzekerd van de Hemel, nu is dat nog zo voor de mensen die in naam van Allah als levende bommen zichzelf "offeren" en tientallen vijanden van het geloof meesleuren in de dood...
Blijkbaar zijn die uitwassen dus niet gepatenteerd...
En weer gaat het over geld en dus ook over macht, twee dingen die volgens het evangelie verkeerd zijn... Ik las deze week een artikel over St Franciscus, en hoe hij een orde mocht stichten, omdat er op dat moment echt overal "ketterijen" ontstonden, die zich vooral afzetten tegen de geldmacht van de kerk, en publiek de armoede predikten. Nog tijdens het leven van St Frans werden zijn kloosterregels door zijn "leerlingen" veranderd, en mochten ze plots wel weer bezittingen hebben... St Frans verzette zich vruchteloos tegen de machtsgreep...
En geef maar toe, jij en ik zien het ook niet meteen zitten om alles overboord te gooien en arm als Job rond te wandelen in deze wereld...
We zijn niet zo sterk als Sint Frans... ook niet in het geloof, en al zeker niet in de daden. We zijn op weelde ingesteld, en waar mogelijk ook op macht, ook al is het voor ons als kleine mensjes maar een klein beetje.
En als we een bende idioten bereid zouden vinden om stukjes hiernamaals te kopen, dan zouden we geneigd zijn dat te doen... ze moeten maar zo stom niet zijn...
Maar als de kerk dat doet, dan voelen we dat anders, want dan zijn dat de vertegenwoordigers van het Geloof, van de belofte op zich van dat Hiernamaals, die dat te koop stellen... en plots klinkt het voor velen aannemelijk, en voelen de armen die het zich niet kunnen permitteren zich bekocht...
Terecht.
Er speelt ook nog een tweede aspect mee, daar de Kerk een machtsinstelling was (is), is er automatisch wat verzet van de kleinen, de underdogs, tegen de machthebbers...
De kerk heeft nog niets geleerd
wij eigenlijk ook niet
djudedju
tot de volgende

Rode armbanden om !

Image by maxnathans via FlickrGelezen op de internetsite verkenner.be, waar je "alle" persberichten kort samengevat kunt lezen...
In Noorse bedrijven moeten vrouwen die menstrueren een rode armband dragen.
?
??
Heel simpel, de werkgevers vinden dat de werknemers te vaak en te lang naar het WC gaan, en als de dames een rode armband om hebben, kan men iets meer tolereren... Dan mag het iets vaker.
Dat van die armbanden is nieuw, maar het feit dat de werkgevers het WC-bezoek controleren, dat is niet nieuw. Ik herinner me uit de periode 1968-1970 dat er in een Brugs bedrijf (Outboard Marine of zoiets was de naam), was er ook al zoiets aan de hand. De werkgever had het daar nog wat leuker gemaakt. De WC werd geplaatst in een lange smalle gang, zo, dat je al zitten niet bij de deur kon komen... Na een bepaalde tijd werd dan door een ingebouwde klok de deur geopend, en wie niet was, was gezien... Letterlijk, want de WC's stonden zo opgesteld dat je dan te kijk zat van gans de firma...
Ik meen me te herinneren dat er daardoor een staking is ontstaan...
In Noorwegen is men blijkbaar braver, en lijken, volgens het bericht althans, de arbeiders het allemaal te slikken...
Ik ga niet beweren dat er bij het WC-bezoek misbruiken kunnen zijn, maar dat je moet gaan pointeren wanneer en hoelang je "zit"... dat is al te erg. Ik ga mezelf als voorbeeld nemen, ik behoor tot dat deel van de mensheid die, als hij moet gaan, hij ook meteen moet gaan, anders gaat het niet meer. (Complexe zin, maar mijn stoelgang is al even complex). Bovendien moet ik dan bijna altijd heel wat moeite doen, en duurt het wat eer "het ei" gelegd is... Bij mij zou die deur dus wellicht al lang en breed openstaan... Een voordeel, ik ga niet vaak (ik ben jaloers van mijn vrouw, die gaat naar de WC en een minuutje daarna is ze al terug, kilo's verlicht (nu ja...kilo's...).
Voor mij is de grote boodschap een hele opdracht, met veel geduw en gepers.
Sinds ik dagelijks een grote pot yoghurt eet gaat het iets beter, nu kan ik bijna iedere dag gaan, maar zelfs nu is het dan nog een keiharde bedoening.
Kortom, ik zou of te kijk zitten, of de staking prediken (wellicht dat laatste!).
Met andere woorden, ik vind het niet normaal dat er een werkgever is, die toeziet op dit intieme gebeuren van zijn werknemers.
En dan denk ik aan de bedrijven waar men rookkamers heeft ingericht, waar de rokers naar toe kunnen als ze de drang naar nicotine te hoog is geworden. Iedereen vindt het normaal dat men niet-rokers vrijwaart van de ongezonde dampen van de sigaret, en iedereen vind het (bijna) even normaal dat rokers dan eventjes de kans krijgen te voldoen aan hun verslaving. Maar naar het toilet gaan ? Ho maar !
Ik ben de laatste om die mensen hun sigaret af te pakken, maar er zit toch iets onlogisch aan! Bovendien stel ik vast dat heel veel arbeiders op het werk gewoon niet mogen roken (door de producten waar ze mee werken). Als Caroline op bezoek komt, dan rookt ze niet, want: ze is dat nog gewoon van toen ze nog werkte. Ze rookt pas na 18 uur. Er is dus al een soort discriminatie (groot woord) tussen de arbeiders onderling, gewoon door de aard van hun werk. Maar toiletbezoek, dat is iets wat in een heel ander kader thuishoort dan het sigaretje...
Als er dan al werkelijke misbruiken zijn, dan moet men maar die misbruiken bestraffen, en niet iedereen straffen voor enkelingen die misbruik maken. Heel moeilijk kan dit niet zijn, als het werkelijk abnormale dingen zijn, dan is iedereen daarvan op de hoogte en kent iedereen de daders. Als het daarentegen occasioneel is (bv diarree), dan zal er veeleer eens mee gelachen (gespot) worden dan dat er tegen geageerd wordt door de medearbeiders.
Het is dus helemaal niet nodig om rode armbanden in te voeren...
Trouwens, in een goed bedrijf is er ook een goede mentaliteit, een goede inzet van allen.
Het doet me denken aan een klein voorvalletje, uit een ver verleden... In een bedrijf waar men spaanplaten maakte, kwam er een nieuw machine, heel modern, met een groot controlebord er bij, waar men moest waken op het al dan niet oplichten van bepaalde lichtsignalen, en dan daarop reageren door een bepaalde knop in of juist uit te duwen.
De werkgever zette daar zijn oudste arbeider aan, dan ben je wat meer op je gemak...
Toen bleek dat die arbeider regelmatig veel te laat reageerde, de baas woest!!!
We zijn er als vakbond bij geweest, en hebben een oplossing gezocht. Het bleek dat de arbeider na enkele uren turen op dat paneel zijn aandacht niet bij de zaak kon houden. Een arbeider die heel zijn leven lichamelijk actief werk had verricht kon zich niet instellen op dat stilzitten turen... De oplossing was heel simpel en heel sociaal... Voortaan kregen de oudste arbeiders om beurt een uurtje zittend werk voor het paneel...
Kortom, in een goed bedrijf vind je ook goede oplossingen en worden conflicten vermeden en/of opgelost.
Daar hoeven geen rode armbanden bij...
"Hé, heb je het gezien ? Lisette heeft deze maand nog geen armband om gehad! Ze zal in verwachting zijn zeker ? En z'is niet getrouwd of samenwonend! Wie zou ... "
Héhé...
Weet je, zou dat geen reden zijn om ze af te danken, voor ze zelf zeker genoeg zijn om de bescherming van de zwangerschap in te roepen ????
slechte geesten waren door slechte bedrijven. Zou ook een mooie titel zijn voor deze blog...
tot de volgende ?

en 't licht scheen uit de bomen...

Image by geertr via FlickrHeb je het ook gelezen? Men heeft nu een middel ontdekt waardoor bomen via hun bladeren, lichtgevend worden. Daartoe worden de bladeren geïnjecteerd met nano-gouddeeltjes, en zie, plots geven ze licht, en zouden zelfs de straatverlichting kunnen vervangen of drastisch verminderen. Bovendien zou het nog eens goed zijn voor het milieu, want als ze licht geven gaat de fotosynthese verder, du ook 's nachts...
Hoe ze die nanodeeltjes injecteren is mij een vraag ! Grinniken denk ik dan aan een mannetje met een ladder, die blaadje per blaadje een spuitje geeft...
En wat met de winterperiode? Of gaan we dan alleen groenblijvertjes plaatsen (à la hulst of camelia ?)
En wat met de groenetertjes ? Zien we dan 's nachts plots een lichtgevende pijlstaartrups op onze oprit rondstruinen?
Natuurlijk zijn die beestjes dan makkelijke prooien voor insectenetertjes, en dan zie je 's nachts plots pluizige lichtbolletjes zitten in de lichtgevende bomen... Of zoeft er plots een vleermuis voorbij als een felverlichte jumbojet, jagend op helverlichte nachtvlinders... Ons straatbeeld zou er plots veel leuker uitzien. (?)
Maar het gaat verder, om het oogsten van de veldvruchten makkelijker te maken, zou het uiteraard heel makkelijk zijn dat ook toe te passen voor bladgroenten, die kun je dan frisbepareld door de nachtelijke dauw gaan oogsten, goed voor de bewaring!, en dagvers in de winkel leggen. Dan hoef ik geen ruzie meer te maken met Anny als ik 's nachts in bed wil lezen, dan geef ik immers mijn eigen licht...
En zo zie je het lichtgeven als een algemeen verschijnsel komen... Totaal nieuwe kunstvormen zien het daglicht, geïnspireerd door de nieuwe natuur. Het zou ook mooi zijn ! Een nachtwandeling door zachtgloeiende korenvelden... Alleen de mens zou in het begin nog lelijk lijken, tot zijn kledij ook zou bestaan uit lichtgevende vezels... anders wordt de mens een zwart gat in de lichtwereld.
Maar ik fantaseer weer veel te erg, ik weet het, maar ik kan het niet laten...
Alleen, ik kan niet echt happy zijn met al dat gefoefel aan onze natuur... Eerst hadden wij een prachtige natuur, toen werd die natuur bedwongen en geleid, nadien kwam de industrie en moest de natuur wijken voor fabrieken en de afvalstoffen, en nu gaan ze het kleine restje ook nog eens behandelen met nanodeeltjes om het totaal nieuwe eigenschappen te geven en steeds verder weg te groeien van het oorspronkelijke... Wat ik enkele dagen geleden schreef over de boom van kennis van goed en kwaad, lijkt plots zo heel correct te zijn...
en zeg nu niet: "Het zal mijn tijd wel duren !"
Zorg voor wat tijd voor je kinderen en kleinkinderen ook, en voor de mijne, en de hare, en de zijn, en de hunne, allee, voor alleman en voor de verre toekomst ook !
tot de volgende ?

droog !

Image by bw14 via FlickrDe barometer staat weer op zijn vertrouwde "Veranderlijk", en is eindelijk weg uit de zone van regen en storm... Gisterenavond nochtans op de E17 kreeg ik ineens een plensbui over mij heen, en wat nog erger was, plotselinge erge windrukken. (Lees wind rukken, en niet win drukken...) Bij nazicht stel ik vast dat de wind niet rukt in de dikke Van Daele... tommetoch, weeral eens slecht Nederlands, maar heerlijk Vlaams ?
Maar deze morgen ligt warempel de baan droog. Het moet dus al een tijdje regenloos zijn (staat ook niet in Van Daele). Hopelijk zakt nu het water overal, en kunnen de mensen aan de grote opkuis beginnen, kunnen weer buiten, want bepaalde gebieden waren warempel van de wereld afgesloten... Gisteren moest ik naar Lochristi langs een heel andere weg dan ik gewoonlijk neem, ik kon bepaalde wegen niet op. Watersnood.
Weet je, ik hoop dat dit de laatste woorden zijn over watersnood dit jaar... Laat het nu maar eventjes een beetje normaal zijn. En dit schrijvende kijk ik naar het immense veld suikerbieten voor mijn deur... Die moesten al lang uit zijn, maar staan er nog steeds in fris groen te staan. Ik denk dat de boer nu niet eens meer te voet het veld op kan om te zien hoe drassig het is. Met de grond van onze contreien zouden zijn laarzen na enkele stappen honderd kilo wegen - het stuk.
(Min of meer Eerwaarde Vader...zoals wij in de biechtstoel zeggen)
Het zal al ferm moeten vriezen voor hij het veld zal op kunnen, en volgens mij en mijn gade (chique hé), vervriezen die dingen, en zal het dan ook de moeite niet meer zijn ze uit te doen. Tenzij de bieten van nu niet meer de bieten van toen zijn, en ze nu antivries in de aderen hebben....
Ach, de landbouw van nu heeft niets meer te maken met het boerenbedrijf van toen... Neem nu de aardappelen... die zijn nu pas enkele weken geleden van het veld gedaan. Vroeger was dit nog tijdens de schoolvakantie in augustus... En het gebeurde ook niet met van die enorme machines, nee, de aardappelen werden door een simpel werktuig uit de grond gekeerd, en wij kropen daar achter, op onze knieën de aardappels rapend in grote manden, die we naast ons meetrokken. Als de mand vol was gingen we hem ledigen in de klaarstaande kar.
Dat was een heerlijke tijd. We zaten heel de tijd plezier te maken tijdens het werk, en als de aardappels geraapt waren , dan werd het loof vergaard, en in brand gestoken. Een dikke smook hing dan over het veld, en wij staken kleine patatjes op een wisse (een takje van een wilg) en roosterden die dan in het vuur. Gebrande patat... Heerlijk vonden we dat. Nu zou dat wellicht kankerverwekkend heten. De grote massa echt kleine patatjes werden ook verzameld (nu blijven die op het veld liggen), en dienden als varkensvoer. Je kon dan dagelijks de boerin vuur zien stoken onder de grote ketel, waar behalve patatjes ook gruis en restjes van het melken werden ingegooid... Het had een hele speciale geur, die heel de stal deed ruiken en waar de varkens knorrend stonden op te wachten.
Bij Omer kregen de koeien draf... Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet wist wat dit was, tot ik hier in Mater woonde, vlak bij de Brouwerij Roman, en daar zag dat de boeren het uitgegiste product van de bierbrouwerij kwamen ophalen: draf... Van welke brouwerij Omer zijn draf betrok ??? Maar het werd gestockeerd in een put op de koer, die afgedekt lag met balken, sterk genoeg om er met paard en kar over te rijden... Wellicht is de juiste naam ook niet eens draf, maar voor mij is en blijft het innig verbonden met de boerderij van Omer en vooral van zijn zoon, en mijn vriend Odiel.
Ik word oud, zit weeral in het verleden. Maar ja, het grootste gedeelte ligt al achter mij hé, ik heb al minder om naar uit te kijken dan er al voorbij is... Dat is nu eenmaal het leven hé...de dood hoort daar ook bij. (Of dat nu het echte einde is of de start van een beter leven...) Maar de dood is niet vreemd voor ons, we hebben al zoveel familie, vrienden en zelfs een gezinslid verloren... En ergens is daardoor de dood ook niet meer zo afschrikwekkend, het is als het ware iets vertrouwds geworden. Klinkt dat gek? Toch is het zo. Het hoort er nu eenmaal bij.
Ach, ik ga stoppen, voor we weer te zwaar op de hand worden.
tot de volgende ?

www.deredactie.be

Image by Komimo via FlickrEen blog beginnen met een website lijkt misschien wat eigenaardig, maar als je eventjes de tijd hebt, dan moet je daar eens gaan kijken, klikken op Oost Vlaanderen en het nieuws bekijken over de watersnood. Helemaal niet om te lachen hé ?
En in Henegouwen zijn er zelfs al twee mensen verdronken, een die niet meer uit de wagen geraakte, en eentje die is meegesleurd door het snelstromende water...
Ons land is aan het verzuipen!
En vandaag is het weer aan 't regenen, regenen, regenen...
Steeds meer horen wij hier van stukken die niet meer of heel moeizaam te bereiken zijn. Hele straten worden ontruimd, en de inwoners worden ingekwartierd in scholen of RVT's of iets dergelijks.
En dan denk ik aan ons vader, ik hoor het hem nog zeggen: "Wind, water en vuur, daar sta je machteloos tegenover..." Ofte de kleinheid van de mens tegenover de natuurkrachten. Ons vader noemde aarde er niet bij, omdat dat in onze streek een onbekend gevaar was, maar zelfs hier in onze Vlaamse Ardennen hebben wij nu en dan te maken met stukken grond die plots de helling beginnen af te schuiven. In Leupegem is er een dergelijk gebied, waar men nu, met al dat water wellicht angstig de grond zit te bewaken...
Kortom, hoe archaïsch het ook moge klinken, we vrezen de vier elementen der Ouden... Water, Vuur, wind en aarde...
Terug naar af ?
't Lijkt er wel een beetje op hé?
En dan zit ik nu met een gekke gedachte...
Stel dat de aarde niet zo maar een dood iets is, dat er ergens in dat geheel een soort bewustzijn zit, en dat dit "ding" het moe is geteisterd, geplaagd, vermoord te worden, en nu wraak neemt, besluit de mens als luizen uit zijn pels af te schudden???
We horen van steeds meer uitbarstende vulkanen, steeds meer aardbevingen, klimaat die op de loop gaat, en noem maar op... de wereld neemt wraak om wat hem (haar?) is aangedaan.
Zou het u nog verwonderen dat we deze winter ook nog eens een zware storm krijgen tijdens een periode van springtij ? Gek, maar we worden die rare sprongen van het weer al een beetje gewoon. Niet dat we er ons kunnen aan aanpassen, maar we schrikken niet echt meer van de berichten, zolang... zolang het ons niet gebeurt, zolang we alleen maar naar de beelden op TV moeten kijken, en zeggen "'t Is wel erg hé?"...
Kenschetsend was het gebrek aan reactie op de ramp in Pakistan...
En dat zit ik te piekeren. Wat is in hemelsnaam het verschil met de tsunami van enkele jaren terug??? Want daar werd heel de wereld plots wakker geschud en werden massale hulpacties gevoerd... Is het omdat daar westerlingen in betrokken waren (toeristen)? Of is het omdat Pakistan een moslimland is, en moslims hier door Taliban en Al Qaeda niet goed in de markt liggen ?
Pakistan is ons zowat onbekend terrein, waar geen massa toerisme naar toe gaat, om diverse redenen.
Maar denken we nu echt dat het uitdiepen van de kloof tussen moslim en de rest een oplossing zal bieden? Het zou veel wenselijker zijn die mensen een hogere levensstandaard te bezorgen, waardoor automatisch het fanatisme afsmelt. Kijk maar naar onze eigen wereld, hoe samen met de stijgende welvaart het kerkelijke fanatisme quasi is verdwenen.
Het lijkt wel of armoede, honger, ellende een uitlaatklep zoeken in een hyper streng geloof, en in een fanatisme tegen al wie niet denkt zoals de massa. Dit is geen toeval, want de machthebbers, zowel van het land, van de gemeenschappen en gemeenschapjes, als de kerkleiders (van hoog tot laag) houden zorgvuldig hun positie hoog, onder meer door een (eigenlijk niet echt) religieus doemdenken.
Ik ben bezig met het lezen van "Ons land in de kering - deel 1, van K. Van Isacker, een Jezuïet, die uiteindelijk tot dezelfde conclusie komt over de machtsverhoudingen in ons land in de 19° eeuw. Toen wij in de situatie verkeerden die we nu eigenlijk zitten te bekijken op de TV over de ontwikkelingslanden. Noch de burgelijke machthebbers, noch de geestelijke moeten fier zijn op hun houding in die periode. En toch dachten zij dat de situatie toen normaal was, en ze voelden zichzelf halve heiligen als ze nu en dan een aalmoes gaven aan het plebs, het schorem (noch niet eens het statuut van proletariaat bereikt in die tijd!).
Geef die mensen een menswaardig bestaan, en automatisch komt er minder geweld... Wie het goed heeft zoekt geen geweld !
Ons geloof nu, is niet makkelijker dan toen, integendeel, want toen geloofden wij gewoon al wat ze ons dicteerden... Nu hebben wij geleerd te denken, te redeneren, en wie met die gegevens gelooft, doet dat uit een echte diepe innerlijke overtuiging, beredeneerd en het geloof projecterend op de situatie waarin hij leeft. Ons geloof is niet meer het geloof van 100 jaar geleden.
Het lijkt er bijna niet meer op.
Met andere woorden, geloof is, zoals de levenssituatie, kneedbaar.
Maar wellicht zou een terugval van de levensstandaard, een terugkeer naar een andere minder copieuze vorm van samenleving héél, héél moeilijk zijn, en even waarschijnlijk zou een terugkeer naar het geloof van vroeger waarschijnlijk worden... Bijna een vlucht naar het "ding" dat op zijn minst een goed leven belooft na dit leven... Nu heeft dat veel minder impact, want we leven al "goed"...
Hé, daar kun je nog even op knabbelen hé???
tot de volgende ?