dinsdag, augustus 24, 2010

Het verhaal

Winter scheldeImage by Stefanvds(.com) via FlickrIn ieder mens zit wel een verhaal, las ik een dezer dagen in een column... Dat dit een waarheid is als een koe, kun je niet ontkennen! Ieder mens heeft immers zijn verleden, en over al de dingen die hij of zij heeft meegemaakt kun je wellicht hele boeken schrijven. De hamvraag is, of die avonturen het lezen wel waard zijn.
Ik zou zo zeggen: ja !
Want er is een verschil tussen het verhaal van zijn (haar) leven, en het vertellen van anekdotes uit dat leven. En net die anekdotes zijn de slagroom op het toetje dat leven heet.
Gelukkig dat het leven zelf niet één groot avontuur is, want ik, en de meesten onder ons zouden dit niet overleven. Nee, ik leef, net zoals de meeste mensen, een heel gelijklopend leven, zoals een grote trage stroom door de lage landen loopt. Soms een kleine stroomversnelling, soms een plotse meander, en soms heel veel regen waardoor de trage stroom van het leven plots een bruisende alles overstromende vloed wordt, om na een tijdje weer netjes binnen zijn bedding te lopen alsof er niets is gebeurd...
Het liefst zijn mij die kleine versnellingen, en die kleine meanders... Want het leven is hopelijk nog niet volledig gekanaliseerd. De levensstroom loopt nog op zijn natuurlijke wijze voort, door de zelf gegraven bedding...
Mensen van wie het leven gekanaliseerd is, leven niet meer echt zelf...ze worden geleefd, en lopen netjes in de voor hen rechtdoor gegraven bedding, diep en rustig en dragen de schepen der anderen ongeweten voort.
Nee, laat mij maar meanderen, laat mij maar laag staan in de zomer en diep en breed stromen in de winter, de velden naast me overstromen en bevruchten met het vruchtbare slib dat ik meebreng uit verre streken. Laat op mijn oevers maar grote rietvelden ontstaan, waarin vogels van allerlei pluimage nestelen, in de meanders, aan de steile oeverkant nestelen de oeverzwaluwen en verblijden mijn rust met hun vluchten.
Wij weten haast niet meer wat een natuurlijke stroom is...
Alle stromen en rivieren zijn bedwongen, en als er eens een te grote toevloed van water is, waardoor mijn opgehoogde oevers toch overschreden worden door mijn wilde water, dan spreekt van een ramp in plaats van dankbaar te zijn voor het vruchtbare slib dat ik aanvoerde...
Ons leven is ook een beetje zo... We moeten werken van 8 tot 5, en onze taak is netjes omschreven en vastgelegd... Geen zijsprongetjes toegelaten. Na de dagtaak naar huis, eten en stompzinnig neerzinken voor de afgod TV en zijn waarheden slikken als zoete koek. Dan het bed in en slapen tot de wekker je wekt om opnieuw je dagtaak aan te vatten. Vijf dagen aan één stuk, en dan plots het weekend...Je mag slapen zolang je wilt, je mag de TV aanbidden zolang je wilt en je hoeft niet strak in het schema te lopen... Maar je bent dat niet gewoon, en echt van harte gaat dat niet. Sommigen hebben er zelfs lichamelijk last mee, en krijgen weekend migraine omdat ze de verscheuring van het ritme (de voor jou uitgegraven stroombedding) plots moeten missen.
Natuurlijk zijn is moeilijk als je gewoon bent in een voorgegraven bedding de uitgegraven stroom te volgen... Je leven is voorgekauwd en je moet alleen nog slikken.
In zo'n leven zijn kleine anekdotes plots grote avonturen!
"Weet je wie ik ben tegengekomen?" Die manier van vragen is een symptoom om dat kleine feitje de allures te geven van een belangrijk iets.
Zo verheffen we het niets tot iets, en leven in de waan van een heerlijk bestaan vol aangename verassingen...binnen de voorgegraven bedding...
We sjokken maar voort, in een leven dat zachtroze gekleurd is met lieve avontuurtjes.
Tot plots de wereld schokt, en er iets ernstigs gebeurt, een geboorte van een kind, een sterfgeval van een gezinslid... Plots is je bedding je een vreemd iets, want je loop is verstoord, je kent plots je eigen wereld niet meer...
Herken je dat ?
Dan ben je met mij een van die brave mensen die netjes in de rij meestromen in de grote vooraf uitgestippelde bedding van de levensstroom...
En zelfs na een schokkend feit loop je na een wijle weer mee en eet je voorgekauwde kost en luister je devoot naar de God TV...
Hé!!! Ruk je eens los, denk eens zelf, doe eens gek, lach eens en praat tegen vreemden... Verrijk je met de kennis van anderen en verover een bredere kijk op de wereld, wip eens over de opgehoogde dijk en geniet van het leven zoals het bedoeld is!
tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

maandag, augustus 23, 2010

Voetbal kan leuk zijn !

MC_20100421_896 Straatvoetbal TalmahofImage by Michel Coumans via FlickrIk zag een bende jongens op een stuk wei voetballen... Heerlijk was dat!
Daar is geen sprake van klassement, geen sprake van dikke premies en astronomische vergoedingen, daar geldt slechts de bal en het plezier. De goal was aangegeven met twee keistenen. Nu en dan was er dan ook wel eens een dispuut of de bal nu wel of niet binnen was gegaan, maar heel democratisch besliste de meerderheid daar over, en het viel mij op dat zowat alle dubieuze ballen afgekeurd werden: geen goal! De mistevredenheid duurde maar enkele seconden, en dan was iedereen weer aan het spel bezig. Er waren geen spitsen en ook geen specifieke verdedigers, iedereen holde achter de bal aan, en iedereen speelde blij mee. Eén wat tragere speler, kreeg nu en dan een bal toegespeeld door wat me de leidersfiguur van het groepje leek, en dan beloonde die tragere hem met een loepzuivere pas... Iedereen had plezier, ik was de enige toeschouwer, en had ook plezier. Niet in het voetbal, maar in het spel en in de lol die de spelers hadden.
Zo moest voetbal altijd zijn ! dacht ik bij mezelf, dan was er niet al die miserie rond, dan stampte men elkaar niet de benen af, dan was het leuk om doen. Dan pas is het een spel, is het een sport.
Toen ik terugwandelde dacht ik bij mezelf: "Zouden wij dat nu echt niet meer kunnen?"
Gewoon spelen, omwille van het spel, het speelse, de fun, het joie de vivre ?
Ik heb zelfs zitten doordenken...
Ik dacht aan onze gepensioneerdenbond... Tegenwoordig zijn heel wat gepensioneerden nog aardig fit, en zouden ze wellicht de kans met beide handen aangrijpen om nog eens wat lol te maken, en een balletje te trappen, als dat maar kon zonder stress en zonder dat ze boven de grens gaan van eigen kunnen...
Denk je eens in dat de verschillende gemeenten, elk met hun afdeling een ploeg samenstelden van zoveel mogelijk leden, dat die allemaal mogen meespelen, in die zin, dat er altijd maar elf spelers zijn in het veld, maar dat heel de rest op de bank zit. De bank bevat net genoeg stoelen zodat je ziet dat er maar elf spelers op het veld staan. Wie moe is, of even op adem moet komen, die gaat gewoon op eigen initiatief terug naar de bank, de rij schuift ieder een stoel op, en de uittreder gaat op het laatste zitje zitten... De volgorde wordt genoteerd, zodat, mocht niet iedereen eventjes hebben kunnen spelen, zij de volgende keer zeker aan de bak komen.
Er wordt geen klassement opgemaakt, men speelt gewoon het spel omwille van het spel en probeert te winnen omdat dat nu eenmaal bij het idee spel hoort. Bij het einde van het spel krijgt de winnende ploeg ieder een bierbonnetje, terwijl de verliezers moeten tevreden zijn met een...bierbonnetje. Want het gaat hem om het spel, de lol, het plezier... meer niet. Iedere ploeg vraagt de spelers om naast hun gewone truitje ook een wit truitje (tshirt) mee te brengen, want één ploeg speelt in gewone kleren, de andere in het wit. Geen onnodige kosten, gewoon lol en plezier maken...
Winnen is niet belangrijker dan gewoon het spel spelen, verliezen is niet erg, als je je maar hebt geamuseerd...
Dat zou toch moeten kunnen ?
Maar ik weet het, ik ben aan het dromen... Wellicht zou men het na een korte tijd toch hebben over een klassement, zou men de mindere spelers weren en zou het ontaarden van een heerlijk spel naar een competitie... hard en helemaal niet leuk meer...
Je ziet dat aan het toernooi kaartspelen... Het gaat hem over een toernooi, waarbij de punten telkens zorgvuldig genoteerd worden, om te komen tot een eindwinnaar een koning... En terwijl kaarten best leuk kan zijn, zie je nu dat het spel bikkelhard wordt gespeeld. De ene speler scheldt de andere uit omdat hij iets fout zou hebben gedaan (gewoonlijk weet ik op geen jaar na welke kaart ik op dat moment heb gespeeld...het interesseert me niet, en ik speel voor de gezelligheid, niet om ten alle prijze te winnen...)
Waarom wil de mens eigenlijk altijd de eerste zijn, altijd de beste zijn, records breken, eindwinnaar worden of wat dan ook ?
Heb je al eens bedacht dat je jezelf heel wat stress en heel wat gevoel van onvrede verschaft op die manier ?
Heb je al eens jezelf bekeken als je met je kleinkind speelt? Hoe je dat kleinkind wilt leren dat het ook moet leren verliezen, dat sportiviteit belangrijker is dan het winnen ?
Waarom doe je het dan zelf niet ?
Als ik het nu over het vissen heb, als sport die ik beoefen, dan heb ik je al meerdere keren beschreven hoezeer ik zou willen dat Luc nu ook eindelijk weer eens een grote karper zou pakken! Kijk, dat is wat ik sport noem... dat is niet de kunst van het winnen, maar de kunst om te spelen, en plezier te hebben in het spel omwille van het spel. Daarom wil ik dat ook Luc die grote karper zou pakken. Tenslotte heb ik daar niets minder om, en heb ik zeker niet minder plezier gehad, in tegendeel, het is even leuk te kunnen helpen om de vis te landen dan om hem zelf te vangen. Want dan ben je vlak bij een man die echt diep geniet, en dan straalt dat genieten ook wat tot in jezelf.
Ik weet wel je speelt om te winnen, dat is inherent aan het idee van het spel, maar verliezen maakt het spel, het spelen toch niet minder ?
Probeer eens op die manier het leven, want ergens is dat ook een "spel", op die manier te benaderen. Je doet je best om te winnen, maar verliezen is geen ramp, je hebt mogen meespelen en genieten van de spanning en het spel op zich.
Vannacht heeft het weer geregend, water gegoten ! En in Halle was er een windhoos of zoiets, waardoor vele bomen sneuvelden... De linde voor mijn raam heeft zijn laatste kleren aangetrokken... Kijk maar, op de uiteinden der takken zitten geen nagelnieuwe frisgroene blaadjes meer, ieder blad is gewoon het groen van de linde. De zomer loopt op zijn einde. De dagen zijn al weer ferm aan het korten. Straks staan we weer op in een wereld die nog moet ontwaken en gaan we slapen in een wereld die al lang slaapt...Helemaal niet meer levend met de natuur en de seizoenen... de winter hangt al ergens in de lucht te loeren om nabij te komen.
tot de volgende
Enhanced by Zemanta

zondag, augustus 22, 2010

Zo heerlijk rustig...

DSC_1695 de kont van het paard.jpgImage by Michel Coumans via Flickr't Is heerlijk weer ! De weerman/vrouw spreekt wel van kans op onweer, maar de zon is er door gekomen, de lucht staalblauw, en 't is warm ! Wij waren bijna aan iets herfstigs gewoon, en nu is de zomer er terug. Van mij mag het nog een heel lang end zomeren, niet alleen voor het goeie weer, maar ook voor mijn rug. Dat warme weer doet me deugd.
Buiten wat bendes wielerterroristen die proberen mijn goed humeur te verknallen is alles rustig, kalm en sereen. Dat mag ook wel na de voorbije nacht !!!
Waarom men om twee uur 's nachts gaat liggen de tarwe afrijden met zo'n kolos van een pikdorser, is voor mij een vraag en voor de boer een weet. Heel de wijk zal wel gewekkerd geweest geworden zijn ! ('t Is bijna weer: Wij willen Willem weg, wil Willem wijzer wezen, willen we Willem weer! (puntdicht tegen koning Willem vlak voor de onafhankelijkheidsstrijd van België))
Het pikken en dorsen van de oogst midden in de nacht is een spookachtige bedoening, grote mastodonten van machines met grote vérstralende lichten bovenop, rijden over en weer in het veld. Nu en dan zie je een tractor wegrijden, volgeladen met tarwe, naar de weegschaal in het dorp. Die mensen moeten ook heel de nacht op blijven, de boeren rijden !
Waarom ze de tarwe afrijden is de hamvraag ! Want ze hebben luidkeels staan misereren dat de oogst falikant mislukt is door die plotse hevige regen van de voorbije weken...en toch gaan ze bij nacht en ontij gaan pikdorsen. Zo mislukt is het blijkbaar niet. Maar ondertussen is het meel, de bloem het brood en al de rest al allemaal in prijs gestegen. Precies of ze waren nu al aan het bakken met de bloem van de tarwe die nog op het veld stond... djudedju.
Och, ik ken niks van economie... dat zal de reden zijn.
Ik denk er aan van straks een dikke trui aan te trekken en een van mijn nieuwe winterbroeken, want het gaat straks ooit wel eens weer koud worden. Gek ? Ja ! Maar niet gekker dan de prijs van de bloem opslaan omdat de oogst op het veld mislukt zou zijn. Tussen haakjes, bij iedere misoogst van de aardappelen slaan de frieten in het frietkot op. Is er al iemand van jullie die gezien heeft dat die frieten terug afslaan na een goed oogst, met beterkope aardappelen?
Economie... daar kun je pas geld mee verdienen. Met werken ? Ho maar.
Maar ik ben weer aan 't kneuten... en het helpt toch niet.
De zon schijnt, stralend, dus moeten wij ook stralend glimlachen.
Straks gaan we chinezen... 't Is eens wat anders.
Ik wou dat ik nu, net als wijlen Wim Sonneveld op een wagentje kon zitten, rijden en kijken naar de
kont
van
het
paard...
tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

zaterdag, augustus 21, 2010

KFC Herzele

St. Martin's church in Mater, a submunicipalit...Image via WikipediaNee, ik ben niet plots gaan behoren tot het voetbalminnend deel van de bevolking! Er is vandaag een rommelmarkt op en rond het plein van de KFC...
Dus wijllie daar naar toe... Wij wisten van het bestaan dank zij een strooibriefje, anders was het ons ontsnapt. Maar het is echt een mooi en gezellig rommelmarktje, en niet eens een kleintje, er staan wellicht iets meer dan 100 kraampjes !
De taal is ginder, ook al ligt het hier echt niet ver van, al helemaal anders, je hoort er al de Aalsterse klanken in. En ik heb er iets gekocht... Het mag gek klinken om te kopen op een snikhete zomerse dag, maar ik heb twee ribfluwelen broeken gekocht, nagelnieuw en heel mooi, wellicht van een faling of een uitverkoop. De winkelprijs hing er nog aan, en je kon ze kopen aan 1/10° van de prijs. Voor 18 euro heb ik twee mooie broeken... Voor deze winter. Om proper naar de rommelmarkten mee te gaan...
Stilaan wordt ik een echte, ik draag al schoenen van de markt, en jassen, en nu ook nog broeken...Ik kleed met een lapje, maar 't moet groot genoeg zijn zouden we in 't Westvlaams stellen...
En ja, het is weer mooi weer ! Na enkele natte weken (zelfs heel natte dagen!), is het nu plots weer echt warm ! Ik heb weer mijn korte broek aangedaan, en liep op de markt te zweten, van de warmte en van de pijn, want ik heb al een paar dagen weer heel vlug pijn. Ik vermoed dat de sterke wisseling van het weer daar voor iets tussen zit! Ik heb al regelmatig vastgesteld dat wisselvallig weer niet goed is voor de pijn!
Ik belde gisteren weer eens naar mijn oudste zus, en het is godzijdank beter, ze kan al weer wat rondpikkelen op haar reumavoeten... De specialist schreef haar ondermeer steunzolen voor. Ik heb dat eerlijk gezegd nog nooit gehoord als behandeling van reuma, maar ja, iik ben dan ook geen specialist hé...
Gisteren schreef ik u over het maken van een icoon met de Crea van Ziekenzorg Mater, en deed meteen een oproep om zo mogelijk de eindjes koperdraad bijeen te houden en te bezorgen aan de hobbyclub, en schreef daarbij dat het liefst draad moest zijn van 2 carré... Ik kreeg bericht van mijn schoonbroertje dat dit niet bestaat, dat het 2,5 carré moet zijn...Waarvan akte... Dus, ik ben op zoek naar koperdraad van 2,5 carré... Mocht je ons kunnen helpen????
Op de rommelmarkt kreeg ik heel wat mensen te horen, die ook zullen komen hun kraam opzetten op de rommelmarkt te Mater op 11 september... Mag ik jullie ook uitnodigen ? Niet alleen als marktkramer, ook gewoon als bezoeker ! En natuurlijk kun je dan meteen even de kerk inwippen om de tentoonstelling te bekijken van de hobbywerken van onze leden van Ziekenzorg. Je bent er bij voorbaat welkom (en als 't effe kan, breng wat restjes koperdraad mee... Dank U !)
Voilà, ik ga stoppen, 't is warm, 't is middag en de soep staat klaar !
tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

vrijdag, augustus 20, 2010

Lijmen

lijmdruppel uit tube lijmImage via WikipediaIk let er plots op: hier voor me op mijn bureau staan er drie potjes lijm. Een pot knutsellijm, een potje alleslijm en nog een oud potje Arabische gom. Ik zit te bedenken dat ik nog heel wat meer lijmsoorten in huis heb, houtlijm in twee soorten (watervast en gewoon), en in de diepvries zit nog een flesje met secondenlijm, heel straf dinges.
Dat komt omdat ik nu eenmaal een knutselaar ben, en lijmen een onmisbaar attribuut zijn voor de knutselaar.
Binnenkort ga ik met een grote fles alleslijm naar de mensen van de Crea Ziekenzorg stappen, want we gaan weer iets heel speciaals maken.
Ik heb een hele stapel boeken geraadpleegd over Romaanse kunst en Over Iconen... Op basis van die studie heb ik uiteindelijk een tekening gemaakt met Romaanse kenmerken, maar met de voorstelling van Sinte Amelberga, de Materse Heilige bij uitstek.
Op de afbeelding van Ste Amelberga moet je enkele van de meest kenmerkende attributen van de heilige afbeelden, om van een willekeurige heilige duidelijk een Amelberga te maken. Ten eerste hoort daar het stramijn ofte het vergiet bij, omdat de legende wil dat Amelberga met een stramijn water haalde bij de bron (anderen zeggen dat dit stramijn net duidt op het vinden van de bron). Het tweede voornaamste attribuut is de steur, omdat de heilige, in haar vlucht voor Karel Martel de Schelde droogvoets overstak, op de rug van een steur. Dat leert mij dat er toendertijd nog steuren zaten in de Schelde. Nu halen we de kaviaar uit Rusland.
Verder zijn de attributen een beetje divers... Bij sommige beelden zie je ook het gekroonde hoofd van Karel Martel onder haar voeten, bij nogal wat beelden zie je dat ze een open boek bij heeft, omdat ze de bevolking kerstende, bij anderen is dat een staf met kruisje, met dezelfde reden als hiervoor. En soms zie je ze ook met een palmtak, wat m.i. wat verkeerd is, omdat die palmtak eerder op martelaarschap duidt... Maar goed, ik heb een staf genomen, het stramijn en de steur. Daarmee is het duidelijk dat de dame die ik tekende een Amelberga is, en nog wel een Sancta Amelberga...
Met de Crea gaan we die tekening omvormen tot een "Icoon". We gaan eerst de achterzijde en de zijkanten van een geschikte plank in het zwart verven. Dan gaan we de tekening zorgvuldig overbrengen op het blanke hout. We gaan die tekening dan naderhand nog wat duidelijker maken, door hem bij te "kleuren" met een alcoholstift.
De tekening moet er immers heel scherp en duidelijk opstaan, en ook nauwkeurig zijn.
Daarmee is de eerste fase van onze icoon achter de rug, en beginnen we aan het geduldwerk...
De bedoeling is dat we, met uitzondering van het gezicht, alle lijnen vormen in koperdraad (electrische draad van twee carré zoals de vakman het hier noemt). Deze koperdraad wordt dus zeer zorgvuldig in de vorm van de tekening gemaakt, afgeknipt op de juiste lengte van het lijnstuk, en dan met alles lijm vastgelijmd op het hout.
Als het beeld op die manier volledig met koperdraad is uit gelegd, dan gaan we de plank zorgvuldig rondom rond bekleven met kleefband, op die manier dat de kleefband een boord vormt die wat uitsteekt boven de plank en minstens even hoog is an de koperdraad hook komt. Dan gieten we de aldus ontstane bak vol met plaaster, waarbij de koperdraden en alles onzichtbaar worden.
Na het drogen van de plaaster, wordt de plank met schuurpapier op een blokje, netjes terug gewreven, tot de koperdraad overal weer zichtbaar is, maar dus niet meer verheven is boven het vlak.
Binnen de tekening in koper wordt dan met verf de kleur aangebracht. Wie het durft en kan, mag ook zelf de schaduwen aanbrengen, en zelfs het gezicht invullen, wie dat niet aandurft, daar doe ik het wel voor hen.
De vlakte buiten de tekening wordt in goudverf gezet, net zoals bij de iconen meestal het geval is.
Nadien wordt de zaak vernist. Drie keer, waarvan de laatste keer met lichtbruine vernis voor wie graag de icoon een ouder uiterlijk geeft.
Je ziet, een heel werk! En we zijn er nog niet, want we zijn dringend op zoek naar koperdraad van "2 carré"... Mocht je er hier of daar nog wat liggen hebben op zolder, wij houden ons aanbevolen! Via deze blog kun je met mij contact opnemen; Dank bij voorbaat !!! in naam van alle creatievelingen van Ziekenzorg Mater !
tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

donderdag, augustus 19, 2010

Chrome OS

Google Chrome's user interface on Mac OS XImage via WikipediaEind dit jaar zou Chrome OS eindelijk volledig in orde zijn, en verschijnen als vrije OS (Operating System). Dit betekent dat er nog maar een gratis systeem bij komt om dat verfoeilijke windows uiteindelijk de markt uit te duwen.
Chrome OS zou wel een heel ander systeem voeren dan bv Ubuntu, en veel meer "in the clouds" zou gaan werken.
Wat betekent dat ?
In feite is het dan zo, dat je niet meer in je eigen computer zit te werken, maar ergens op een enorm groot bestand zit te wroeten. Voordeel is duidelijk: bijna alles zit ginder ver op een of ander verweg systeem, en jij hebt geen of nog heel weinig ruimte nodig op je eigen PC. Nadeel is ook meteen duidelijk, geen internet: geen computer...
Met andere woorden, het is een prachtige oplossing voor mensen met weinig ruimte op de Harddisk, en je kunt dus met minimale eisen toch goed werken.
Ik stel me eerlijk gezegd wel wat vragen bij de veiligheid van een dergelijk systeem, wie kan me waarborgen dat er niemand in die verweg bestanden kan neuzen? Maar als we eerlijk zijn, wie kan je waarborgen dat ze niet op je peeceetje aan het meelezen zijn met wat je schrijft ?
Linux biedt op dat stuk wel betere waarborgen dan een windows, maar eigenlijk is er geen enkel systeem echt waterdicht als het er op aan komt.
Om heel eerlijk te zijn, ik stel me de vraag, mocht de markt van de linuxgebruikers groter worden, of er dan niet ook meer aanvallen op dat systeem zouden komen ? Weliswaar is het systeem Linux beter om virussen te weerstaan, maar er zijn andere gaten en wormen mogelijk, en het is niet denkbeeldig dat de linuxgebruiker nu gespaard blijft door het feit dat hij maar een heel kleine markt vertegenwoordigt...
Maar niettemin ben ik heel verheugd over het feit dat er weer een GRATIS systeem bijkomt ! Computeren is sowieso al een duur iets, en als we het willen openstellen voor zoveel mogelijk mensen, dan moeten we opteren voor de laagst mogelijke kostprijs. En daar hoort het dure windows niet bij. We moeten immers niet vergeten dat wij in het rijke Westen maar een heel klein beetje vormen van de mensenmassa. Mensenmassa die net zo goed als wij recht heeft op alle informatie als wij dat hier hebben! Dus moet de markt vrij zijn en moet ze in het bereik liggen van iedereen, ook de armeren.
Denk nu niet dat heel dat systeem een éénrichtingsverkeer zou worden of zijn ! Kijk maar eens op Low Tech Magazine, en andere sites over duurzame energie en goedkope oplossingen en goedkope technieken... Wij kunnen heel wat leren van mensen die wel genoodzaakt zijn om andere oplossingen te gaan zoeken! Steeds meer zien wij dat er interesse komt in onze "rijke" landen voor die technieken uit de arme landen !
Het is dus ook in ons belang dat de computer een gemeen goed wordt, en bereikbaar is voor iedereen! Mijn strijd voor een gratis Operating System is geen strijd tegen Windows, maar een strijd voor bereikbaarheid voor iedereen! Als wij werkelijk menen dat recht op informatie een mensenrecht is, dan moeten we ook zorgen dat de informatie tot bij alle mensen komt. Als wij mening dat scholing een mensenrecht is, dan moeten wij zorgen dat iedereen zich kan scholen... en zo voort en zo voort.
U hebt al wel gezien en gelezen dat ik een ubuntu-gebruiker ben. Dat komt, omdat ik helemaal geen techneut ben, en ubuntu een zeer gebruiksvriendelijk systeem is, waar ik als oud-windows-gebruiker meteen mee kon werken, zonder veel problemen. Voorheen gebruikte ik, net als bijna iedereen ook windows... Mijn eerste kennismaking met de computer was op het werk, en daar zat ook windows op. Bovendien had Linux in die tijd de naam dat het een moeilijk systeem was, alleen geschikt voor echte techneuten. Het was vooral door de onnoemelijk vele moeilijkheden met windows door virussen, wormen en andere haperingen, dat ik begon uit te kijken naar een alternatief. Ik zocht niet in de eerste plaats naar een gratis alternatief (alhoewel dat wel ergens mee speelde), maar naar een veiliger systeem, met minder pannes en minder moeilijkheden. Na enig zoekwerk ontdekte ik Ubuntu, en liet het in eerste instantie naast windows installeren door een gebruiker die me ook zou kunnen helpen bij moeilijkheden. Maar er waren praktisch geen moeilijkheden, en hoe verder ubuntu evolueerde, hoe minder moeilijkheden er kwamen en komen. Ik kan de tijd niet zeggen dat ik echt iets voor had. En dat was dan hoogstens een programma dat eens kwam vast te lopen. Opnieuw opstarten en alles was iedere keer weer in orde. Eénmaal kreeg ik mijn muis niet aan de praat, maar ook daar was een heropstart voldoende...
Nee, ik ga hier niet vertellen dat Ubuntu nu de enigzaligmakende is, maar het is het systeem dat ik ondertussen redelijk ken, en dat ik zonder probleem kan gebruiken, en het is nog gratis bovendien... Op 10 10 verschijnt straks de nieuwe Ubuntu, met het nummer: 10.10... en de naam Maverick Meerkat. (Ubuntu komt uit Zuid-Afrika...) Volgende keer 11.4 wordt Natte Narwal... Het lijken wel een beetje titels van Suske en Wiske verhalen...
Mocht jij je nu ook zitten doodergeren op dat veelgeplaagde windows, dan zijn er dus alternatieven zat! Ik kan je niet alleen Ubuntu aanraden, maar ook Mint (een ubuntu-variant met wat bijkomende snufjes), peppermint OS, een systeem à la Chrome, die ook grotendeels in the clouds werkt, en nog vele vele andere... en binnenkort dus ook Chrome OS...
Oh ja, je kunt er al enigszins mee kennis maken, want de snelste browser schijn momenteel Chrome te zijn... Ik werk er al een heel eindje mee. Het is niet zo vriendelijk als vele andere systemen, maar het is inderdaad héél snel !!! Oh ja, Chrome is een Google product...
tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

woensdag, augustus 18, 2010

Godsgeleerdheid

Detail preekstoel Oud-Katholieke KerkImage by Haags Uitburo via FlickrIk denk té veel na...
Dat komt wellicht door het vele wakker liggen, en dan kun je of liggen woelen, of liggen nadenken. Ik opteer (zo veel mogelijk) voor het nadenken.
Ik weet niet of mijn hersenspinsels altijd juist en te rechtvaardigen zijn, maar ik denk er maar op los.
Eén van mijn favoriete denkpistes gaat over God, godsdienst, religieuze praktijken en heel het gamma in deze sector.
Ik geloof dat iedereen het er wel eens over is, dat je God niet kunt bewijzen, en evenmin kun je Hem ontkennen op een wetenschappelijke manier. Dat komt omdat God precies het gaatje invult van wat voor de mens onbegrijpbaar is. Wie niet gelooft denkt: "Er is ondertussen al zo véél ontdekt en uitgelegd, die vroeger ook niet uit te leggen was, en ook onder God gerangschikt werd... dat restje zal ook nog wel ooit uit te leggen zijn, dus mag ik aannemen dat God niet bestaat." Maar echt aantonen dat God niet bestaat, dat kan ook hij niet...
Omgekeerd is het net zo goed niet bewijsbaar dat God er wel is.
In beide gevallen is het dus een kwestie van Geloof. Ofwel geloof je dat God bestaat, ofwel geloof je dat hij niet bestaat.
Er zijn maar twee opties.
En in beide gevallen gaat het dus in feite over een veronderstelling. Waarbij je overtuiging de enige schraag is tot je overtuiging.
(Stel je voor dat het uiteindelijke antwoord nog eens héél anders was !!!)

Maar de naam van dit artikel is godsgeleerdheid.
Eigenlijk vind ik dat een gek woord. Laat ons de zaak niet moeilijker maken dan hij al is, en voor dit artikel gewoonweg aannemen dat God wel bestaat. Dat we dus geloven in die optie. Als we dit niet doen, dan moet ik twee artikels schrijven en van twee denkwijzen vertrekken, en dat brengt ons te ver.

We vertrekken dus van het feit dat God niet te bewijzen is. We dichten Hem van alles toe, maar de kern is dat hij de uiteindelijke veroorzaker is, en dat hij alles dirigeert, zij het, althans volgens de Christelijke religie, rekening houdend met de persoonlijke vrije wil. (Ik ga hier niet weer in op beïnvloeding van de denkwijze en de invloed daarvan op de "wil")

Maar dus in feite is de stelling simpel. En terug te brengen tot : Geloof. Aannemen dat God er is en zijn ding doet.

Dat op zich is in feite ook een kwestie van geloof op zich. Je neemt het bestaan van God aan, je neemt zijn invloed op de dingen aan, je neemt het eeuwig leven aan, je neemt zijn richtlijnen aan. Dus geloof je naast het idee God ook het idee aan van mensen die in staat zijn Gods Woord (zijn idee, zijn voorschriften, zijn moraal, zijn wil) kenbaar te maken aan de mens. In het Christelijke geloof nemen we zelfs aan dat God daartoe mens is geworden.

Godsgeleerdheid is dan ook beperkt tot uitleg van het "menselijke" gedeelte van het idee God.
Met andere woorden, een zoeken naar uitleg van wat de mens ons bracht over God, bij de Christenen een uitleg van wat de God-Mens ons bracht, op basis van teksten die ons zijn overgeleverd. Of liever op basis van een klein gedeelte van de teksten die ons zijn overgeleverd. Want er zijn een pak "evangelie's "die niet erkend zijn als dusdanig.

Met andere woorden de "geleerdheid" gaat in se niet over God, maar over het stuk Mens.
En ook de uitleg is menselijk en dus beperkt tot "mens". 
Je kunt onmogelijk geleerd zijn in een niet te bewijzen, niet te omvatten begrip.
Ik kan me zelfs niet van de indruk ontdoen, dat wie zich te pletter zoekt in geleerdheid over God, in feite zichzelf probeert te overtuigen van de God, die er alleen is in Geloof. Of er net niet is in Geloof.

Als ik naar mezelf kijk, dan zeg ik: ik geloof. Maar als ik dat geloof poog te analyseren, dan stel ik vast dat mijn geloof veel eer een Hoop is...
En ik denk dat dit wellicht bij iedereen zo is.
We geloven omdat we hopen op een niet ophouden.
Op een niet dood-sterven.
Want ondanks het feit dat er niet echt iets beangstigends zit in het echt sterven als echt definitief eindpunt, hopen we toch op iets meer, iets verder, iets eeuwigs... De echte dood lijkt me niet echt beangstigend, omdat het gewoon het definitieve einde zou zijn, dus ook geen gevoelens meer, niets meer.
... maar toch hoop ik, en velen met mij...

tot de volgende ?


Enhanced by Zemanta