Image by Koffiemetkoek via FlickrVoor de zoveelste keer is er weer eens heibel over een stukje stof, een hoofddoek...
Persoonlijk heb ik daar geen enkele moeite mee, van mij mag iedereen dragen wat hij wilt, zelfs in Openbare Diensten. Ik heb er geen probleem mee dat mensen een kruisje aan de hals hebben hangen, of hun haren in twee krollewietjes langs hun gezicht laten bengelen (Joden) of...een hoofddoek dragen. Ik heb er ook geen problemen mee dat ze niets van hun levensfilosofie veruiterlijken. Mij net om het even.
Ik doe het niet, omdat ik geloof eerder een kwestie van innerlijk dan wel van uiterlijk vind, maar ze doen maar. Ik heb er niet de minste last van.
Ik heb veel meer last van mensen die pogen me te "bekeren" à la façon de Getuigen van Jehova.
Ik bedoel maar, voor mij blijft geloof een innerlijk iets. En als er mensen zijn die zo nodig hun overtuiging willen veruiterlijken, dan mag dat van mij, maar dat zal op zich mij niet lokken in die of die richting. Bijna in tegendeel, ergens krijg ik dan altijd een beetje het gevoel dat dit een opgelegde regel kan zijn, en dat de levensfilosofie ingrijpt in het uiterlijke.
...en vooral, dat dit een opgelegde norm is. Een beknotting van de normale levenswijze. Maar als zij er voor zichzelf mee akkoord zijn, voor mij niet gelaten. Kijk, er is geen mens die je vreemd zal vinden als je in die broeiend hete landen iets op je hoofd zet, want dat werkt beschermend, maar als je het hier doet, en dan nog met een heel specifiek model, dan valt dit wel op, en hoort het niet bij de gebruiken van het land. Dus is het een veruiterlijking van een geloof, een veruiterlijking van het anders zijn.
Ergens is het dus wel degelijk te interpreteren als een veruiterlijking van een levenshouding, en duid je zelf aan dat je voor iets staat, en tegen iets anders. Ik kan dus wel begrijpen dat niet iedereen er neutraal tegenover gaat staan, want in feite is die veruiterlijking ook niet neutraal.
Maar of dit de juiste houding is ?
Kijk, ik ben Kristen, dus heb ik een bepaalde levensfilosofie, een bepaalde godsdienst. Maar ik ga dat niet gaan veruiterlijken, tenzij ik in een midden ben van gelijkdenkenden. Voor anderen loop ik niet rond als een soort reclameposter, nee, ik heb eerbied voor de overtuigingen van anderen, en laat hen gerust. Zij die wel als een reclameposter rondlopen, storen mij niet, maar laten mij zitten met de vraag waarom zij dat zo nodig vinden. En dan stel ik me de vraag of ze het doen uit een soort heilige overtuiging, of omdat het een opgelegde regel is. Is het een overtuiging, dan is hun houding in feite een beetje te vergelijken met de deur aan deur bekerende Getuigen van Jehova. Is het een opgelegde regel, dan vraag ik mij de zin af van die regel. Want dan gaat het wellicht niet echt om een geloofspunt, maar veeleer als een uiting van de macht van de betreffende "kerk". En bij de macht van Kerken, daar heb ik véél vragen bij !
Maar als je dat gedrag op de keper beschouwt, dan is ook de deur aan deur prediking van de getuigen van jehova een eerder kerkelijke plicht, veeleer dan een echte uiting van een diep geloof.
Rest dan een grote vraag: Als je geen uiterlijke tekenen meer moogt hebben, hoe kun je dan het voortbestaan van jou filosofie bewerkstelligen? Want geef nu toe, wij hebben onze overtuiging doorgegeven aan onze kinderen, leerden hen "Het" Geloof, en voedden hen op die manier op, en zij doen dit weer met hun kinderen.
Dus op een bepaalde manier dragen we allemaal "een hoofddoek"...
Misschien een kleintje, en alleen binnenskamers, maar toch dragen we onze filosofie, ons geloof uit.
Kun jij me dan eens uitleggen waarom die andere hoofddoek zo'n heisa veroorzaakt?
Waarom die houding er niet is tegenover Joden, Getuigen van Jehova, Hindoe, Sikh en noem maar op ?
Mag ik het je zeggen? Moet ik het je zeggen ?
Omdat we die godsdienst vereenzelvigen met de immigratie, en dus met ons ingegroeide racisme.
En dat doet pijn als een ingegroeide teennagel.
Hoeveel racistische "mopjes" krijg jij per week ?
En denk je echt dat die toevloed niets met je denkwijze doet ?
Met je overtuiging ?
Met je zo dierbare Geloof ?
Het is als met het inpluggen van publiciteit, als men vaak genoeg hoort dat je witter wast met Vélo, dan ga je dat wasmiddel op zijn minst eens proberen... Ook al zweer je dat reclame geen impact heeft op jou...
Laat de Joden Jood zijn, laat de Getuigen getuige zijn, laat de katholieken katholiek zijn, en waarom zou je dan ook de moslims niet moslim laten zijn ????
tot de volgende ? (op de foto: Of het echt zo leuk is zo te zwemmen ???)
maandag, maart 14, 2011
zondag, maart 13, 2011
West-Vlaams - Wikipedia
Ik las met héél véél belangstelling dit artikel in Wikipedia...
Us Westvlams is u tale up z'n eigen ! Just gelik 't Zuud afrikoans !
'k wisten da we anders zien dan d'andre ! Mo vele beter hé !
Je moet het maar eens lezen, 't verklaart wel wat van mijn "eigen" woordenschat, nu en dan vind ik gewoon dat dat taaltje van mij het beter uitdrukt dan het ABN
Veel leesgenot en lèèr mo vele bie hé !
2,4 meter !
Image via WikipediaDank zij het zeer gevoelige gps-systeem (in Europa Galileo) weten we dat ons landje (meetpunt Ukkel) ieder jaar zo'n 2,5 cm naar het Noordoosten opschuift. Normaal gezien voelen we daar niets van, maar nu en dan zijn er ook in ons landje micro-aardbevingen, en nu en dan een voelbare aardbeving. Dit komt komt dus omdat de Europese tektonische plaat noordoostelijk beweegt.
Bij de aardbeving in Japan, is het hoofdeiland maar liefst 2,4 meter opgeschoven ! Geen wonder dat het daar lelijk deed !!!
Geen wonder ook dat de kerncentrales ook dooreen werden geschud, en geen wonder dat er een tsunami was. En daardoor vielen de pompen voor de koeling uit, met alle gevolgen van dien, en alle nog komende moeilijkheden. Want men is daar nog steeds alles en nog wat aan het proberen om een ramp te vermijden.
Wat mij verontrust is het feit dat je telkens tegengestelde berichten hoort, en hier voor ons landje zegt men nu al dat het geen gevolgen zal hebben... Ook dat maakt mij ongerust, want van de radioactiviteit die hier kwam van uit Tsjernobyl mochten wij ook niets weten... Pas jaren na datum kwam uit dat ook hier de radioactiviteit merkbaar was gestegen.
In Japan geloven ze de beheerder van de kerncentrales niet meer, omdat bewezen is dat hij in het verleden al loog en dingen verzweeg. Hier geloven wij onze regering niet meer, omdat wij weten dat ook zij in het verleden al loog (en heus niet alleen over de radioactiviteit !!!).
Ergens voelen wij ons daardoor wat verwant met de Japanezen...
Heb je ook gehoord van hele treinen en een heel dorp die gewoon verdwenen zijn tijdens de aardschokken? Kun jij je daar een voorstelling van maken? Ik niet... Dat er één trein zou wegglijden in een plots ontstane breuk in de grond, die nadien weer sloot, tot daar, maar vier stuks op verschillende locaties ? En een heel dorp ?
Als ik de beelden zie, dan lijken de dingen te groot voor mijn bevattingsvermogen... Ik zie het wel, ergens hou ik het beeld ook vast, maar het is zo erg dat het niet echt meer lijkt. Als je in het spoor van de teruggetrokken tsunami die bergen afval waarin auto's, hele boten en zelfs hele huizen zitten, dan is dat zo erg dat ik het me niet meer kan voorstellen, ook al zie ik beelden op TV. Bergen vuil, dan denk ik aan het stort, waar we als kinderen wel eens op liepen (mocht niet !) en verbaasd keken naar die immense berg huishoudelijk afval. Dat was een BERG VUIL... immens, maar niets in vergelijking met wat ik zie op TV... Had er in de berg huishoudelijk afval een boot moeten liggen, dan zou dat er gewoon niet in passen, dat zou storend zijn, het beeld dusdanig veranderend dat er geen stort meer was, maar iets anders, iets wat we niet kenden of kennen. Nu weten we dat het dus wel kan, op een ik en een gij bijeen getroept door één grote golf.
Ik stel me dan ook voor dat het daar nu ontzettend begint te stinken, een stort stinkt, en dat zal daar niet anders zijn...
Op een of andere manier raakt die ramp me meer dan die vorige tsunami... Ik heb zitten nadenken wat daarvan de reden kan zijn, en ik denk dat het komt door het feit dat alles er een beetje uitziet zoals bij ons, moderne huizen, appartementsgebouwen, winkelstraten, auto's en wegen zoals bij ons. Het is veel herkenbaarder, en je kunt de schade dan ook makkelijker projecteren op je eigen leefwereldje... In die vorige ramp ging het over een exotisch gebied, en daar heb je op een of andere manier minder binding mee. Alhoewel het daar misschien voor de slachtoffers dubbel erg was.
Eigenlijk is dat een beetje gek, maar ons medevoelen is mede gebaseerd op de herkenning. Niet alleen op de ramp op zich, maar op het feit of wij het kunnen projecteren in onze straat.
Hadden wij geen foto's of beelden van de ramp, dan zou voor de meesten van ons Japan ook een ver exotisch land geweest zijn, maar door TV en andere media, is de wereld wel heel klein geworden, en zien we plots dat Japan heel dicht bij ons staat, dezelfde soort straten, auto's, gebouwen, herkenbaar. Het is bizar, maar het begrip medemens is door TV en internet heel sterk uitgebreid. De enige beelden die we vroeger hadden van de mensen in Zwart Afrika, waren de fotootjes van nonkel pater met zijn bekeerlingen in Het Parochieblad. En die foto's kwamen er in om het doel van de omhalingen zichtbaar te maken. Maar het was ver weg, vreemd, onbekend... Nu ligt zowat heel de wereld voor onze voeten. We kennen alles en iedereen. Als we nu horen van Tsjetsjenië, dan weten we hoe die mensen er ginder uit zien, en wat er ginder gebeurt... Twintig jaar terug hadden we nog nooit van dat gebied gehoord ! Laat staan iets van gezien, en dat ligt niet eens zo heel ver weg.
Als ik de bijbel lees, en lees over je naaste, dan denk ik dat het begrip daar en toen zowat op je buur en hooguit je dorp sloeg, want veel verder ging je kennis niet. En soms vraag ik me af of die man uit Dnipropetrovsk ook mijn naaste is (Ligt in Oekraïne)... Want hoewel dat daar best een grote plaats is, is het mij alleen bekend als naam op de landkaart. Onze naaste is plots een heel ruim begrip geworden.
En zeggen dat er al zo veel mensen zijn die het moeilijk hebben met hun buren of eigen familieleden...
En toch worden we dan ook, geraakt door het leed dat we slechts zien op die televisiebeelden...
Wat zijn we complexe wezentjes...
tot de volgende ? (foto van Dnipropetrovsk)
Bij de aardbeving in Japan, is het hoofdeiland maar liefst 2,4 meter opgeschoven ! Geen wonder dat het daar lelijk deed !!!
Geen wonder ook dat de kerncentrales ook dooreen werden geschud, en geen wonder dat er een tsunami was. En daardoor vielen de pompen voor de koeling uit, met alle gevolgen van dien, en alle nog komende moeilijkheden. Want men is daar nog steeds alles en nog wat aan het proberen om een ramp te vermijden.
Wat mij verontrust is het feit dat je telkens tegengestelde berichten hoort, en hier voor ons landje zegt men nu al dat het geen gevolgen zal hebben... Ook dat maakt mij ongerust, want van de radioactiviteit die hier kwam van uit Tsjernobyl mochten wij ook niets weten... Pas jaren na datum kwam uit dat ook hier de radioactiviteit merkbaar was gestegen.
In Japan geloven ze de beheerder van de kerncentrales niet meer, omdat bewezen is dat hij in het verleden al loog en dingen verzweeg. Hier geloven wij onze regering niet meer, omdat wij weten dat ook zij in het verleden al loog (en heus niet alleen over de radioactiviteit !!!).
Ergens voelen wij ons daardoor wat verwant met de Japanezen...
Heb je ook gehoord van hele treinen en een heel dorp die gewoon verdwenen zijn tijdens de aardschokken? Kun jij je daar een voorstelling van maken? Ik niet... Dat er één trein zou wegglijden in een plots ontstane breuk in de grond, die nadien weer sloot, tot daar, maar vier stuks op verschillende locaties ? En een heel dorp ?
Als ik de beelden zie, dan lijken de dingen te groot voor mijn bevattingsvermogen... Ik zie het wel, ergens hou ik het beeld ook vast, maar het is zo erg dat het niet echt meer lijkt. Als je in het spoor van de teruggetrokken tsunami die bergen afval waarin auto's, hele boten en zelfs hele huizen zitten, dan is dat zo erg dat ik het me niet meer kan voorstellen, ook al zie ik beelden op TV. Bergen vuil, dan denk ik aan het stort, waar we als kinderen wel eens op liepen (mocht niet !) en verbaasd keken naar die immense berg huishoudelijk afval. Dat was een BERG VUIL... immens, maar niets in vergelijking met wat ik zie op TV... Had er in de berg huishoudelijk afval een boot moeten liggen, dan zou dat er gewoon niet in passen, dat zou storend zijn, het beeld dusdanig veranderend dat er geen stort meer was, maar iets anders, iets wat we niet kenden of kennen. Nu weten we dat het dus wel kan, op een ik en een gij bijeen getroept door één grote golf.
Ik stel me dan ook voor dat het daar nu ontzettend begint te stinken, een stort stinkt, en dat zal daar niet anders zijn...
Op een of andere manier raakt die ramp me meer dan die vorige tsunami... Ik heb zitten nadenken wat daarvan de reden kan zijn, en ik denk dat het komt door het feit dat alles er een beetje uitziet zoals bij ons, moderne huizen, appartementsgebouwen, winkelstraten, auto's en wegen zoals bij ons. Het is veel herkenbaarder, en je kunt de schade dan ook makkelijker projecteren op je eigen leefwereldje... In die vorige ramp ging het over een exotisch gebied, en daar heb je op een of andere manier minder binding mee. Alhoewel het daar misschien voor de slachtoffers dubbel erg was.
Eigenlijk is dat een beetje gek, maar ons medevoelen is mede gebaseerd op de herkenning. Niet alleen op de ramp op zich, maar op het feit of wij het kunnen projecteren in onze straat.
Hadden wij geen foto's of beelden van de ramp, dan zou voor de meesten van ons Japan ook een ver exotisch land geweest zijn, maar door TV en andere media, is de wereld wel heel klein geworden, en zien we plots dat Japan heel dicht bij ons staat, dezelfde soort straten, auto's, gebouwen, herkenbaar. Het is bizar, maar het begrip medemens is door TV en internet heel sterk uitgebreid. De enige beelden die we vroeger hadden van de mensen in Zwart Afrika, waren de fotootjes van nonkel pater met zijn bekeerlingen in Het Parochieblad. En die foto's kwamen er in om het doel van de omhalingen zichtbaar te maken. Maar het was ver weg, vreemd, onbekend... Nu ligt zowat heel de wereld voor onze voeten. We kennen alles en iedereen. Als we nu horen van Tsjetsjenië, dan weten we hoe die mensen er ginder uit zien, en wat er ginder gebeurt... Twintig jaar terug hadden we nog nooit van dat gebied gehoord ! Laat staan iets van gezien, en dat ligt niet eens zo heel ver weg.
Als ik de bijbel lees, en lees over je naaste, dan denk ik dat het begrip daar en toen zowat op je buur en hooguit je dorp sloeg, want veel verder ging je kennis niet. En soms vraag ik me af of die man uit Dnipropetrovsk ook mijn naaste is (Ligt in Oekraïne)... Want hoewel dat daar best een grote plaats is, is het mij alleen bekend als naam op de landkaart. Onze naaste is plots een heel ruim begrip geworden.
En zeggen dat er al zo veel mensen zijn die het moeilijk hebben met hun buren of eigen familieleden...
En toch worden we dan ook, geraakt door het leed dat we slechts zien op die televisiebeelden...
Wat zijn we complexe wezentjes...
tot de volgende ? (foto van Dnipropetrovsk)
zaterdag, maart 12, 2011
Meltdown !
Image by janhoogeveen via FlickrHeb je ook met je mond open zitten kijken naar die verschrikkelijke beelden van de aardbeving en vooral van de tsunami in Japan ? Ik wel ! Ik weet wel, ik heb wellicht een veel te grote inleving (te danken aan het feit dat ik een echte boekenwurm ben), maar ik leef echt mee met die mensen in die beelden... En toch ziet het er naar uit dat dit nog niet het ergste was, ook niet wat er nog allemaal zal zijn aan opruiming- en herstelwerkzaamheden, zelfs niet het menselijke leed bij het verlies van familieleden en/of vrienden en bekenden... Het ziet er steeds meer naar uit dat er nog een grotere ramp op komst is...
Maar liefst 4 (vier) kerncentrales zijn ook getroffen door de aardbeving, en krijgen door een of andere breuk in het systeem geen koeling meer. In alle vier de centrales stijgt de temperatuur van de kern, en is de straling reeds duizend maal hoger dan normaal, binnen in de centrale ligt dit nog véél hoger !
Men heeft geprobeerd met stoom te koelen, maar dit bleef te lang uit, gewoon omdat er geen stoom was om los te laten in de atmosfeer...
Als de kernen verder verhitten, dan zullen ze gewoon de bodem in smelten. En uiteraard dan in de wijde omgeving radioactiviteit verspreiden... (Denk aan Tchernobyl !), maar het kan nog erger ! Als de in de grond zakkende hete kernen in aanraking komen met grondwater, dan dreigt een soort ontploffing van dat water (zoals een stoomketel zonder veiligheidsklep), en is de ramp niet te overzien.
Zo wat héél de wereld volgt nu met Argusblik de vier kerncentrales op.
Er is naast dit rampscenario ook gek nieuws.... Door de aardbeving zijn de prijzen van de aardolie gedaald.
????
Wie het kan verklaren op een zinnige manier krijgt wellicht de Nobelprijs Logica.
Door de beelden van de Tsunami heb ik ook eens wat nader gekeken naar de oceanen... En tot mijn verbijstering stelde ik heel bizarre dingen vast. De oceanen zijn géén badkuip ! Ik wil daar mee zeggen dat het water in de oceanen niet overal even hoog staat ! Het waterpeil ligt omheen Indië ongeveer 100 meter lager dan de gemiddelde oceaanspiegel. Daarentegen staat het aan Australië ongeveer 70 à 80 meter boven dit gemiddelde niveau, maar liefst een verschil van zo'n 170 meter !!! Ook de Noordzee heeft een peil dat zo'n 50 à 60 meter boven gemiddeld staat, en de ijsmassa van Groenland is ook een plaats waar het water heen wordt getrokken en staat het dus hoog.
En plots wordt dat kabbelende golfje tengevolge van de onderzeese aardbeving wel héél complex ! Niet alleen het feit dat dit plots door het samendrukken op de kust metershoog kan worden, maar hoe kan het blijven bestaan en zich voortplanten door al die "bergen" en "dalen" in het waterniveau ?
En hoe bepaald men dan het gemiddelde zeeniveau ? En hoe kan men vaststellen dat dit aan het stijgen is door de opwarming van de aarde ?
Ik ben weer eens veel te dom voor deze wereld.
Soms lijkt mij het leven veel simpeler zonder al die wetenschap.
En zonder die satellieten die haarfijn kunnen bepalen hoe hoog of laag dat water staat op punt X en op punt Y....
Oh ja, die hoogtes in het water van de oceanen worden natuurlijk ook nog eens (daar boven op !) veranderd en beïnvloedt door de aantrekkingskracht van de maan (getijdenwerking)... Dat scheelt dan ook weer een slok op een borrel.
Stel je voor, een heel bekwame ober, met een heel vast hand, kan een borrel inschenken, zodat de drank boven de rand van het glas uit blijft staan... in een bultje, tegen alle logica in (oppervlaktespanning, ik weet het wel...), maar stel je dat borrelglaasje maar eens voor met aan de ene kant een bultje cognac, en aan de andere zijde een holte... Zo zijn de oceanen. Te gek. Moet je eens een reliëfkaart er bij halen, en het water rond India zo'n honderd meter laten stijgen om op "normaal" zeeniveau te komen... Da's meer dan een Tsunami hé !
En toch stroomt dat water niet naar die "put".
Misschien zijn er wel heel geleerde theorieën en verklaringen over, maar ik ken ze niet, en mocht ik ze vinden, dan zou ik ze wellicht niet eens snappen. Ik heb het al zo moeilijk met die tektonische platen die de werelddelen laten ronddrijven en laten botsen met elkaar. Dat is zo groots, zo omvangrijk, dat mijn grijze massa wel heel kleurloos en veels te klein is om het te snappen. Ik geloof ze wel, maar het me voorstellen????
Maar die meltdown, dat hebben we dan weer zelf veroorzaakt, of liever, misschien niet echt veroorzaakt, maar we hebben er de mogelijkheid toe gemaakt... En wellicht zouden ook dergelijke rampen ooit onder het tektonische tapijt geveegd worden?
Ik voel me zo nietig...
tot de volgende ?
Maar liefst 4 (vier) kerncentrales zijn ook getroffen door de aardbeving, en krijgen door een of andere breuk in het systeem geen koeling meer. In alle vier de centrales stijgt de temperatuur van de kern, en is de straling reeds duizend maal hoger dan normaal, binnen in de centrale ligt dit nog véél hoger !
Men heeft geprobeerd met stoom te koelen, maar dit bleef te lang uit, gewoon omdat er geen stoom was om los te laten in de atmosfeer...
Als de kernen verder verhitten, dan zullen ze gewoon de bodem in smelten. En uiteraard dan in de wijde omgeving radioactiviteit verspreiden... (Denk aan Tchernobyl !), maar het kan nog erger ! Als de in de grond zakkende hete kernen in aanraking komen met grondwater, dan dreigt een soort ontploffing van dat water (zoals een stoomketel zonder veiligheidsklep), en is de ramp niet te overzien.
Zo wat héél de wereld volgt nu met Argusblik de vier kerncentrales op.
Er is naast dit rampscenario ook gek nieuws.... Door de aardbeving zijn de prijzen van de aardolie gedaald.
????
Wie het kan verklaren op een zinnige manier krijgt wellicht de Nobelprijs Logica.
Door de beelden van de Tsunami heb ik ook eens wat nader gekeken naar de oceanen... En tot mijn verbijstering stelde ik heel bizarre dingen vast. De oceanen zijn géén badkuip ! Ik wil daar mee zeggen dat het water in de oceanen niet overal even hoog staat ! Het waterpeil ligt omheen Indië ongeveer 100 meter lager dan de gemiddelde oceaanspiegel. Daarentegen staat het aan Australië ongeveer 70 à 80 meter boven dit gemiddelde niveau, maar liefst een verschil van zo'n 170 meter !!! Ook de Noordzee heeft een peil dat zo'n 50 à 60 meter boven gemiddeld staat, en de ijsmassa van Groenland is ook een plaats waar het water heen wordt getrokken en staat het dus hoog.
En plots wordt dat kabbelende golfje tengevolge van de onderzeese aardbeving wel héél complex ! Niet alleen het feit dat dit plots door het samendrukken op de kust metershoog kan worden, maar hoe kan het blijven bestaan en zich voortplanten door al die "bergen" en "dalen" in het waterniveau ?
En hoe bepaald men dan het gemiddelde zeeniveau ? En hoe kan men vaststellen dat dit aan het stijgen is door de opwarming van de aarde ?
Ik ben weer eens veel te dom voor deze wereld.
Soms lijkt mij het leven veel simpeler zonder al die wetenschap.
En zonder die satellieten die haarfijn kunnen bepalen hoe hoog of laag dat water staat op punt X en op punt Y....
Oh ja, die hoogtes in het water van de oceanen worden natuurlijk ook nog eens (daar boven op !) veranderd en beïnvloedt door de aantrekkingskracht van de maan (getijdenwerking)... Dat scheelt dan ook weer een slok op een borrel.
Stel je voor, een heel bekwame ober, met een heel vast hand, kan een borrel inschenken, zodat de drank boven de rand van het glas uit blijft staan... in een bultje, tegen alle logica in (oppervlaktespanning, ik weet het wel...), maar stel je dat borrelglaasje maar eens voor met aan de ene kant een bultje cognac, en aan de andere zijde een holte... Zo zijn de oceanen. Te gek. Moet je eens een reliëfkaart er bij halen, en het water rond India zo'n honderd meter laten stijgen om op "normaal" zeeniveau te komen... Da's meer dan een Tsunami hé !
En toch stroomt dat water niet naar die "put".
Misschien zijn er wel heel geleerde theorieën en verklaringen over, maar ik ken ze niet, en mocht ik ze vinden, dan zou ik ze wellicht niet eens snappen. Ik heb het al zo moeilijk met die tektonische platen die de werelddelen laten ronddrijven en laten botsen met elkaar. Dat is zo groots, zo omvangrijk, dat mijn grijze massa wel heel kleurloos en veels te klein is om het te snappen. Ik geloof ze wel, maar het me voorstellen????
Maar die meltdown, dat hebben we dan weer zelf veroorzaakt, of liever, misschien niet echt veroorzaakt, maar we hebben er de mogelijkheid toe gemaakt... En wellicht zouden ook dergelijke rampen ooit onder het tektonische tapijt geveegd worden?
Ik voel me zo nietig...
tot de volgende ?
vrijdag, maart 11, 2011
De aarde beeft...
Image by astanhope via FlickrNu is er weer een aardbeving en tsunami in Japan...
Het lijkt wel of de aarde op zijn geheel rommelt en bommelt in een soort stuiptrekkingen voor ...het einde ?
Als, ik zeg wel als, straks die immense vulkaan in Amerika (de krater alleen al, is zo groot als heel de provincie Oost Vlaanderen !) uitbarst, dan is het hek van de dam... Dan is de ramp zó groot, dat er een einde komt aan de wereld zoals wij die kennen.
Jarenlang zouden as in de hogere atmosfeer de zon versluieren, en de temperatuur op aarde drastisch doen dalen, en zitten wij weer in een ijstijd. Meer dan de helft van de Verenigde staten van Amerika zal verdwenen of verwoest zijn, en wellicht de andere helft onbewoonbaar...
Zijn er nu echt meer rampen dan vroeger? Of weten we het doodgewoon meer en eerder dan vroeger ? Ik weet het niet, maar ergens diep in mij zit een archaïsch stukje bijgeloof dat me doet vrezen voor de wraak van Moeder Aarde... Ze is nu lang genoeg misbruikt, mishandelt en beroofd, en barst eindelijk in woede uit, al haar moederlijke gevoelens verwerpend en haar eigen voortbrengselen vernietigend om uit die vernietiging, later, véél later, herboren te worden als een nieuwe Aarde...
Ooit was de aarde bevolkt met dinosaurussen die heel lang de wereld regeerden, tot plots een milieuramp, wellicht een neerstortende meteoriet, zoveel stof en as tot in de hoogste lagen van de atmosfeer slingerde, dat de zon de aarde amper nog kon bereiken. De dinosaurussen stierven uit. Staat ons dat ook te wachten? Of ben ik een doemdenker ? Om eerlijk te zijn, ik denk dat de mens niet zal verdwijnen, maar wel gedecimeerd zal worden. Eerst door de ramp en door het oprukkende ijs, en dan nog eens door de massale volksverhuizingen naar de iets warmere gebieden op aarde. (Met alle oorlogen van dien...)
Het lijkt mij dat de aarde geen herboren aarde zal zijn, maar hooguit iets minder getormenteerd zal worden door de mensheid, daar de mensheid in aantal fel geslonken zal zijn. Het wordt voor de mens een nieuwe start, maar niet vanuit een nulstand, maar eerder een doorstart, vanuit de kennis en de wetenschap van het verleden (ons heden).
Zou de mens dan eindelijk iets hebben bijgeleerd ? Ik vrees van niet, want de overblijvenden zullen de nakomelingen zijn van de sterksten, de survivers, degenen die de rest van de wereld overheersen. En vanuit een dergelijk genenbestand zal wellicht geen vredelievend volk ontstaan.
Nee, het mensdom zal wel steeds dom blijven, dank zij zijn verstand... ? Want ik kan me niet ontdoen van het idee dat ons verstand heel dikwijls de bron is van vernietiging... van de ellende die ons steeds weer en weer treft.
De wereld zou zo mooi kunnen zijn, zo goed voor iedereen... Maar wij vinden het nodig om macht te vergaren, nodig om anderen te onderdrukken, nodig om te vernietigen...in plaats van op te bouwen, te beminnen en te houden van...in plaats van te delen en samen te werken...
Lees ik vandaag dat twee Waals partijen de NVA er niet bij willen om de meerjarige begroting op te bouwen. De NVA heeft immers zichzelf uitgeschakeld stellen ze. Maar is dat de oplossing ? Is dat de deur naar de vorming van een nieuwe regering? Of wordt het onmogelijke nu nog wat moeilijker?
Voor mij is dit kleine feitje (want we zijn hier maar een piepklein landje) een symbool van de menselijke waanzin. Symbool van de zelfvernietiging van de mens door zijn idiote hunker naar macht.
Eis van je zelf, wat je eist van anderen... Deze woorden zijn wijs (aan Alexander de Grote toegeschreven...een heel slecht voorbeeld als het over warmhartigheid en liefde gaat)... Ergens zouden wij die woorden steeds voor ogen moeten houden, met nog een stukje er bij: ... en doe aan anderen wat je wilt dat zij jou aandoen.
Maar ja, die houding en macht... dat zijn tegengestelde dingen. Wij willen wel dat iedereen ons goed behandelt, voor ons werkt, voor ons dubbel plooit, maar alleen om dat zalige gevoel van macht te hebben. Het is zo moeilijk anderen boven je zelf te stellen.
En toch...
toch zou dat pas de wereld veranderen in een paradijs
En zeggen dat we dat weten en beseffen !
djudedju
Waarom is het dan zo moeilijk? Waarom dan steeds weer dat ik, ik , ik ....
tot de volgende ?
Het lijkt wel of de aarde op zijn geheel rommelt en bommelt in een soort stuiptrekkingen voor ...het einde ?
Als, ik zeg wel als, straks die immense vulkaan in Amerika (de krater alleen al, is zo groot als heel de provincie Oost Vlaanderen !) uitbarst, dan is het hek van de dam... Dan is de ramp zó groot, dat er een einde komt aan de wereld zoals wij die kennen.
Jarenlang zouden as in de hogere atmosfeer de zon versluieren, en de temperatuur op aarde drastisch doen dalen, en zitten wij weer in een ijstijd. Meer dan de helft van de Verenigde staten van Amerika zal verdwenen of verwoest zijn, en wellicht de andere helft onbewoonbaar...
Zijn er nu echt meer rampen dan vroeger? Of weten we het doodgewoon meer en eerder dan vroeger ? Ik weet het niet, maar ergens diep in mij zit een archaïsch stukje bijgeloof dat me doet vrezen voor de wraak van Moeder Aarde... Ze is nu lang genoeg misbruikt, mishandelt en beroofd, en barst eindelijk in woede uit, al haar moederlijke gevoelens verwerpend en haar eigen voortbrengselen vernietigend om uit die vernietiging, later, véél later, herboren te worden als een nieuwe Aarde...
Ooit was de aarde bevolkt met dinosaurussen die heel lang de wereld regeerden, tot plots een milieuramp, wellicht een neerstortende meteoriet, zoveel stof en as tot in de hoogste lagen van de atmosfeer slingerde, dat de zon de aarde amper nog kon bereiken. De dinosaurussen stierven uit. Staat ons dat ook te wachten? Of ben ik een doemdenker ? Om eerlijk te zijn, ik denk dat de mens niet zal verdwijnen, maar wel gedecimeerd zal worden. Eerst door de ramp en door het oprukkende ijs, en dan nog eens door de massale volksverhuizingen naar de iets warmere gebieden op aarde. (Met alle oorlogen van dien...)
Het lijkt mij dat de aarde geen herboren aarde zal zijn, maar hooguit iets minder getormenteerd zal worden door de mensheid, daar de mensheid in aantal fel geslonken zal zijn. Het wordt voor de mens een nieuwe start, maar niet vanuit een nulstand, maar eerder een doorstart, vanuit de kennis en de wetenschap van het verleden (ons heden).
Zou de mens dan eindelijk iets hebben bijgeleerd ? Ik vrees van niet, want de overblijvenden zullen de nakomelingen zijn van de sterksten, de survivers, degenen die de rest van de wereld overheersen. En vanuit een dergelijk genenbestand zal wellicht geen vredelievend volk ontstaan.
Nee, het mensdom zal wel steeds dom blijven, dank zij zijn verstand... ? Want ik kan me niet ontdoen van het idee dat ons verstand heel dikwijls de bron is van vernietiging... van de ellende die ons steeds weer en weer treft.
De wereld zou zo mooi kunnen zijn, zo goed voor iedereen... Maar wij vinden het nodig om macht te vergaren, nodig om anderen te onderdrukken, nodig om te vernietigen...in plaats van op te bouwen, te beminnen en te houden van...in plaats van te delen en samen te werken...
Lees ik vandaag dat twee Waals partijen de NVA er niet bij willen om de meerjarige begroting op te bouwen. De NVA heeft immers zichzelf uitgeschakeld stellen ze. Maar is dat de oplossing ? Is dat de deur naar de vorming van een nieuwe regering? Of wordt het onmogelijke nu nog wat moeilijker?
Voor mij is dit kleine feitje (want we zijn hier maar een piepklein landje) een symbool van de menselijke waanzin. Symbool van de zelfvernietiging van de mens door zijn idiote hunker naar macht.
Eis van je zelf, wat je eist van anderen... Deze woorden zijn wijs (aan Alexander de Grote toegeschreven...een heel slecht voorbeeld als het over warmhartigheid en liefde gaat)... Ergens zouden wij die woorden steeds voor ogen moeten houden, met nog een stukje er bij: ... en doe aan anderen wat je wilt dat zij jou aandoen.
Maar ja, die houding en macht... dat zijn tegengestelde dingen. Wij willen wel dat iedereen ons goed behandelt, voor ons werkt, voor ons dubbel plooit, maar alleen om dat zalige gevoel van macht te hebben. Het is zo moeilijk anderen boven je zelf te stellen.
En toch...
toch zou dat pas de wereld veranderen in een paradijs
En zeggen dat we dat weten en beseffen !
djudedju
Waarom is het dan zo moeilijk? Waarom dan steeds weer dat ik, ik , ik ....
tot de volgende ?
donderdag, maart 10, 2011
Permacultuur
Image by AnneTanne via FlickrAl sla je me dood, ik weet niet meer hoe ik ooit op de site beland ben, maar ik ben er blijven hangen, lang, heel lang...
Permacultuur is de samensmelting van permanent en agricultuur, dus blijvende landbouw. Blijvend in de zin van zichzelf vernieuwend en doorlevend, met andere woorden quasi natuurlijke landbouw. Landbouw waarbij alle voorwaarden van een natuurlijke groeiwijze gerespecteerd worden, en waarbij men werkt met planten die normaal kunnen doorleven en zichzelf kunnen in stand houden, op een manier zoals het in de natuur gebeurt, zonder hulp van de mens. De enige tussenkomst van de mens is het inrichten van het systeem en het oogsten van de "vruchten van het veld" in de brede zin van het woord.
Ik heb met groeiende verbazing zitten lezen wat er allemaal eetbaar is van wat ik voorheen als onkruid beschouwde, en welke voordelen het biedt voor de mens én voor de natuur !
Och, ik ben nu niet plots bekeerd tot een permacultuur-boer, want ik kan met mijn gezondheid helaas het werk in de tuin niet meer aan, en om eerlijk te zijn, ik ben nooit een tuinder geweest. Maar nu vind ik het jammer dat ik niet jonger ben, gezond ben, want ik denk dat een dergelijke tuin wel mijn ding zou zijn, er is immer heel weinig werk aan, en toch is bijna alles oogstbaar en eetbaar.
(Kijk maar eens met Google naar Permacultuur Nederland, dan kom je op een Nederlandstalige site terecht waar je kan kennis maken met die bizarre landbouw, maar let op, ik verzeker je dat er meteen enkele uurtjes mee zoet bent !)
Wat ik meteen ga proberen deze zomer: ik ga tussen mijn sla de bloemen van mijn daglelies verwerken, krijg ik een heerlijk gekleurde sla met een iets pikantere smaak en met heel veel vitamientjes. En het verfoeilijke zevenblad, dat ik al jaren obligaat probeer te verwoesten, ga ik nu opeten in dezelfde sla. Onkruid en bloemen zijn niet altijd zomaar onkruid, niet altijd zo maar bloemen. Ze zijn eetbaar en gezond.
Het lijkt wel of er een nieuwe wereld opengaat ! Mijn geheugen is niet meer zo goed als eertijds, maar ik weet dat ik nu wellicht onder het wandelen niet meer op een grashalmpje zal kauwen, maar wellicht her en der iets zal plukken om heerlijk binnen te spelen. Wandelen in de zon en ook nog eens vitamines binnenkrijgen (naast de Zon !).
Ik heb hortensia's (hydrangea) staan, maar nu ga ik zoeken naar een bepaalde variëteit, waarvan ik de blaadjes kan gebruiken als "Hemelse thee" en en als zoetmiddel. Heb ik niet alleen de bloemen en de mooie struik, maar ook heerlijke thee toe.
Echt, een nieuwe wereld ? Nee, wellicht net de oude wereld, het stuk dat we vergeten zijn in de loop der tijden... Het stuk waar we verbluft naar kijken als we natuurvolkeren bladeren zien plukken om wonden te helen. Wijsheid die er wellicht al eens was, en waar we helaas heel veel van vergeten zijn.
Ik vermoed dan ook dat de lijst met eetbare dingen die je op de site kunt bekijken ver van volledig is, wellicht is er nog heel, heel veel dat ons en de natuurlijke levenswijze ten goed kan komen.
Ik ben er van overtuigd dat onze huidige landbouw verkeerd bezig is, dat we met kunstmest en onkruidbestrijders en insecticide bezig zijn de grond te vernietigen en uit te putten tot op het moment dat we in een zelf gecreëerde woestijn zullen zitten...
Zoek maar eens naar regenwormen in de akkers, je zult er geen een vinden ! Alles is dood, en komt slechts weer tot leven met veel vlieg- en kunstwerk aan kunstmatige mest en insecticide... Tot leven ? Nee, eigenlijk tot een tijdelijke monocultuur die weer en meer de bodem uitmelkt.
Ik weet niet of Permacultuur het antwoord is, maar in ieder geval lijkt het me op zijn minst een stap in de goede richting, op naar een herstel van de natuur, herstel van moeder Aarde, herstel van onze eigen biosfeer. Plant niet meer zo maar een tuin vol bloemen en sierstruiken, neem die soorten die hier kunnen voortbestaan, en die eetbaar en gezond zijn, voor jou en voor dat tuintje van jou, en ook nog eens leuk om te zien. Misschien iets minder uitgemeten en minder kleurrijk, maar veel natuurlijker en beter !
Op naar een nieuw samenlevingscontract met onze eigen Aarde, en nu een contract van lange duur, er niet op gericht de aarde uit te putten en te vernietigen, maar samen te leven in, op en met de Aarde !
Lijkt dat niet heerlijk ?
tot de volgende ?
Permacultuur is de samensmelting van permanent en agricultuur, dus blijvende landbouw. Blijvend in de zin van zichzelf vernieuwend en doorlevend, met andere woorden quasi natuurlijke landbouw. Landbouw waarbij alle voorwaarden van een natuurlijke groeiwijze gerespecteerd worden, en waarbij men werkt met planten die normaal kunnen doorleven en zichzelf kunnen in stand houden, op een manier zoals het in de natuur gebeurt, zonder hulp van de mens. De enige tussenkomst van de mens is het inrichten van het systeem en het oogsten van de "vruchten van het veld" in de brede zin van het woord.
Ik heb met groeiende verbazing zitten lezen wat er allemaal eetbaar is van wat ik voorheen als onkruid beschouwde, en welke voordelen het biedt voor de mens én voor de natuur !
Och, ik ben nu niet plots bekeerd tot een permacultuur-boer, want ik kan met mijn gezondheid helaas het werk in de tuin niet meer aan, en om eerlijk te zijn, ik ben nooit een tuinder geweest. Maar nu vind ik het jammer dat ik niet jonger ben, gezond ben, want ik denk dat een dergelijke tuin wel mijn ding zou zijn, er is immer heel weinig werk aan, en toch is bijna alles oogstbaar en eetbaar.
(Kijk maar eens met Google naar Permacultuur Nederland, dan kom je op een Nederlandstalige site terecht waar je kan kennis maken met die bizarre landbouw, maar let op, ik verzeker je dat er meteen enkele uurtjes mee zoet bent !)
Wat ik meteen ga proberen deze zomer: ik ga tussen mijn sla de bloemen van mijn daglelies verwerken, krijg ik een heerlijk gekleurde sla met een iets pikantere smaak en met heel veel vitamientjes. En het verfoeilijke zevenblad, dat ik al jaren obligaat probeer te verwoesten, ga ik nu opeten in dezelfde sla. Onkruid en bloemen zijn niet altijd zomaar onkruid, niet altijd zo maar bloemen. Ze zijn eetbaar en gezond.
Het lijkt wel of er een nieuwe wereld opengaat ! Mijn geheugen is niet meer zo goed als eertijds, maar ik weet dat ik nu wellicht onder het wandelen niet meer op een grashalmpje zal kauwen, maar wellicht her en der iets zal plukken om heerlijk binnen te spelen. Wandelen in de zon en ook nog eens vitamines binnenkrijgen (naast de Zon !).
Ik heb hortensia's (hydrangea) staan, maar nu ga ik zoeken naar een bepaalde variëteit, waarvan ik de blaadjes kan gebruiken als "Hemelse thee" en en als zoetmiddel. Heb ik niet alleen de bloemen en de mooie struik, maar ook heerlijke thee toe.
Echt, een nieuwe wereld ? Nee, wellicht net de oude wereld, het stuk dat we vergeten zijn in de loop der tijden... Het stuk waar we verbluft naar kijken als we natuurvolkeren bladeren zien plukken om wonden te helen. Wijsheid die er wellicht al eens was, en waar we helaas heel veel van vergeten zijn.
Ik vermoed dan ook dat de lijst met eetbare dingen die je op de site kunt bekijken ver van volledig is, wellicht is er nog heel, heel veel dat ons en de natuurlijke levenswijze ten goed kan komen.
Ik ben er van overtuigd dat onze huidige landbouw verkeerd bezig is, dat we met kunstmest en onkruidbestrijders en insecticide bezig zijn de grond te vernietigen en uit te putten tot op het moment dat we in een zelf gecreëerde woestijn zullen zitten...
Zoek maar eens naar regenwormen in de akkers, je zult er geen een vinden ! Alles is dood, en komt slechts weer tot leven met veel vlieg- en kunstwerk aan kunstmatige mest en insecticide... Tot leven ? Nee, eigenlijk tot een tijdelijke monocultuur die weer en meer de bodem uitmelkt.
Ik weet niet of Permacultuur het antwoord is, maar in ieder geval lijkt het me op zijn minst een stap in de goede richting, op naar een herstel van de natuur, herstel van moeder Aarde, herstel van onze eigen biosfeer. Plant niet meer zo maar een tuin vol bloemen en sierstruiken, neem die soorten die hier kunnen voortbestaan, en die eetbaar en gezond zijn, voor jou en voor dat tuintje van jou, en ook nog eens leuk om te zien. Misschien iets minder uitgemeten en minder kleurrijk, maar veel natuurlijker en beter !
Op naar een nieuw samenlevingscontract met onze eigen Aarde, en nu een contract van lange duur, er niet op gericht de aarde uit te putten en te vernietigen, maar samen te leven in, op en met de Aarde !
Lijkt dat niet heerlijk ?
tot de volgende ?
dinsdag, maart 08, 2011
Pokeren
Image via WikipediaHet valt mij op dat -zeker onze - politiek heel erg lijkt op een pokerspel.
De politici proberen elkaar te overbluffen, terwijl ze veelal zelf niets in handen hebben, en als er geen oplossing komt is het de schuld van de ander. Komt er wel een oplossing, dan hadden zij er een veel betere, maar konden hun hand niet uitspelen...
Met andere woorden: ze spelen...
En ze spelen voor grof geld: het onze.
Wij hebben nog steeds ergens het idee dat politici mensen zijn met verantwoordelijkheidsgevoel, maar steeds meer en meer verraden hun daden dat ze alles hebben, buiten verantwoordelijkheidsgevoel...
Neem nu het belastingstelsel... Bedrijven betalen amper, een simpele loontrekkende wordt verschrikkelijk zwaar belast. In de bedrijven, zeker in de hele grote, die minst van allemaal betalen, worden politici opgenomen in de raad van beheer. Vraag: Is dat een kwestie van zeker te zijn dat er geen wetten worden gemaakt ten nadele van die bedrijven? Want dan snijdt die politieker in zijn eigen vel... ????
There is something rotten in the Kingdom of Belgium... En geen klein beetje...
Maar de laatste tijd gaat er iets grondig mis ! De heren hebben, om het beeldrijk uit te drukken, zichzelf vast gereden in de zelf gecreëerde modder.
Mocht het zo duur niet zijn voor de werkende mens, dan zou het eigenlijk leuk zijn hen te aanschouwen hoe ze plat op hunne buik in de modder liggen te krevelen... Maar nu zitten wij steeds met het gevoel dat alleen maar een bijkomende kost is, op ons debet.
Als ik kijk in het boek der citaten, dan zijn er verschrikkelijk veel citaten over politiek, maar bijna geen ene die ook maar ergens min of meer lovend zou kunnen geïnterpreteerd worden...
Ik haal er enkele mooie aan:
"Een partij is de dwaasheid van velen, ten behoeve van het voordeel van weinigen" Alexander Pope
"Een politicus is iemand met wiens politiek ge het niet eens bent; als ge het wel met hem eens bent is het een staatsman" Lloyd Georges
"In de politiek gaat het altijd tussen twee kwaden" John Morley
"Een oprecht politicus is iemand die als hij eenmaal is omgekocht, ook omgekocht blijft" Simon Cameron
en als afsluiter een hele mooie en korte: "De politiek is de kunst der verwikkelingen" Talleyrand
Ik ben niet verder geraakt dan één bladzijde, anders kan ik hele bloggen vullen met uitspraken, de ene al mooier dan de andere, maar ik blijf erbij dat Plato de beste heeft: Een wijze man doet niet aan politiek, daardoor worden wij door dwazen geregeerd....
Geef toe, aan wat we de laatste maanden hier mogen aanschouwen: Plato heeft gelijk !
Maar laat ik me niet vermoeien met weer eens te zeveren over politiek... Daar worden we al genoeg mee om de oren gezwierd de laatste tijd, er komt geen einde aan...of liever, er komt geen begin aan !
Eén zaak lijkt duidelijk, er is nog nooit één regering geweest die zo gemakkelijk en vlot regeert als deze die er nu niet is... de waarnemende, de voorlopig voort doende (?) Die kan niet meer vallen, want ze ligt nu te regeren op haar rug.
Misschien kunnen we daar een les uit trekken voor de toekomst! We krijgen massa's mailtjes van slapende, geeuwende, zich uit rekkende, boeken lezende, kranten lezende, porno kijkende politici in het politieke halfrond, dat we misschien beter al zijn de zetels te vervangen door bedden. Voortaan zetelt een politieker niet meer, hij ligt. Het grote voordeel is dat een dergelijke regering niet meer kan vallen. (Voor alle zekerheid de bedden niet te hoog maken ?)
Op die manier maken we ook weer een normale voortzetting van de geschiedenis... We zijn weer aanbeland bij de vadsige regeerders... We hebben dat ooit al eens gekend !
Ik zag een cartoon van twee in verlof zijnde Belgen in Tunesië, die vol verbazing zeggen tegen een opstandeling: "Jullie hebben een regering, en jullie willen ze weg ????"
Heerlijk als we er toch nog kunnen mee lachen. Humor is ook een manier om je eigen lijden mee te verzachten. Geen wonder dat we lachen met onze politiek...
tot de volgende ?
De politici proberen elkaar te overbluffen, terwijl ze veelal zelf niets in handen hebben, en als er geen oplossing komt is het de schuld van de ander. Komt er wel een oplossing, dan hadden zij er een veel betere, maar konden hun hand niet uitspelen...
Met andere woorden: ze spelen...
En ze spelen voor grof geld: het onze.
Wij hebben nog steeds ergens het idee dat politici mensen zijn met verantwoordelijkheidsgevoel, maar steeds meer en meer verraden hun daden dat ze alles hebben, buiten verantwoordelijkheidsgevoel...
Neem nu het belastingstelsel... Bedrijven betalen amper, een simpele loontrekkende wordt verschrikkelijk zwaar belast. In de bedrijven, zeker in de hele grote, die minst van allemaal betalen, worden politici opgenomen in de raad van beheer. Vraag: Is dat een kwestie van zeker te zijn dat er geen wetten worden gemaakt ten nadele van die bedrijven? Want dan snijdt die politieker in zijn eigen vel... ????
There is something rotten in the Kingdom of Belgium... En geen klein beetje...
Maar de laatste tijd gaat er iets grondig mis ! De heren hebben, om het beeldrijk uit te drukken, zichzelf vast gereden in de zelf gecreëerde modder.
Mocht het zo duur niet zijn voor de werkende mens, dan zou het eigenlijk leuk zijn hen te aanschouwen hoe ze plat op hunne buik in de modder liggen te krevelen... Maar nu zitten wij steeds met het gevoel dat alleen maar een bijkomende kost is, op ons debet.
Als ik kijk in het boek der citaten, dan zijn er verschrikkelijk veel citaten over politiek, maar bijna geen ene die ook maar ergens min of meer lovend zou kunnen geïnterpreteerd worden...
Ik haal er enkele mooie aan:
"Een partij is de dwaasheid van velen, ten behoeve van het voordeel van weinigen" Alexander Pope
"Een politicus is iemand met wiens politiek ge het niet eens bent; als ge het wel met hem eens bent is het een staatsman" Lloyd Georges
"In de politiek gaat het altijd tussen twee kwaden" John Morley
"Een oprecht politicus is iemand die als hij eenmaal is omgekocht, ook omgekocht blijft" Simon Cameron
en als afsluiter een hele mooie en korte: "De politiek is de kunst der verwikkelingen" Talleyrand
Ik ben niet verder geraakt dan één bladzijde, anders kan ik hele bloggen vullen met uitspraken, de ene al mooier dan de andere, maar ik blijf erbij dat Plato de beste heeft: Een wijze man doet niet aan politiek, daardoor worden wij door dwazen geregeerd....
Geef toe, aan wat we de laatste maanden hier mogen aanschouwen: Plato heeft gelijk !
Maar laat ik me niet vermoeien met weer eens te zeveren over politiek... Daar worden we al genoeg mee om de oren gezwierd de laatste tijd, er komt geen einde aan...of liever, er komt geen begin aan !
Eén zaak lijkt duidelijk, er is nog nooit één regering geweest die zo gemakkelijk en vlot regeert als deze die er nu niet is... de waarnemende, de voorlopig voort doende (?) Die kan niet meer vallen, want ze ligt nu te regeren op haar rug.
Misschien kunnen we daar een les uit trekken voor de toekomst! We krijgen massa's mailtjes van slapende, geeuwende, zich uit rekkende, boeken lezende, kranten lezende, porno kijkende politici in het politieke halfrond, dat we misschien beter al zijn de zetels te vervangen door bedden. Voortaan zetelt een politieker niet meer, hij ligt. Het grote voordeel is dat een dergelijke regering niet meer kan vallen. (Voor alle zekerheid de bedden niet te hoog maken ?)
Op die manier maken we ook weer een normale voortzetting van de geschiedenis... We zijn weer aanbeland bij de vadsige regeerders... We hebben dat ooit al eens gekend !
Ik zag een cartoon van twee in verlof zijnde Belgen in Tunesië, die vol verbazing zeggen tegen een opstandeling: "Jullie hebben een regering, en jullie willen ze weg ????"
Heerlijk als we er toch nog kunnen mee lachen. Humor is ook een manier om je eigen lijden mee te verzachten. Geen wonder dat we lachen met onze politiek...
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)