Minister Vandenbroucke heeft (weer eens) de hoofdvogel afgeschoten. Nu mag geen enkele leraar of schooldirecteur in de boekentas kijken van een leerling(e). Dat is schending van de privacy...
Binnenkort op de examens ziet een leraar dat een llerling nu en dan zijn mouw wat opslooft en dan druk aan 't schrijven slaat. Waarschijnlijk is hij aan t' spieken, maar hoe controleer je dat zonder een inbreuk te plegen op de privacy??? Want geef toe, onder het truitje kijken is nog véél erger dan in de boekentas.
Dat ministertje is werkelijk geniaal, hij verbrandde 50 miljoen frankskes om de soskes te redden, hij gaf geen toelating om een nieuw medicijn toe te passen, die misschien onze Koen had kunnen redden, en nu weer dat...
En pas op, hij is Spa met bollekes, Freyaatje is maar spa zonder bollekes...
(ik weet dat sinds ik ooit aan een madamke achter de toonbank vroeg om Spa bruis, waarop madame vriendelijk antwoordde dat ze geen bollekes had...Toen ik zei dat dat jammer was voor haar, was ze boos...)
Ik vind dat onze regering tegenwoordig uitblinkt van genialiteit... Veerle heeft van de belastingen geld teruggekregen van de mazout. 7 (lees zeven) eurootjes...
Ik vroeg uitleg aan de belastingen, maar het klopt, het gaat maar over het gedeelte boven de 50 eurocent...en vermits ik steeds de goedkoopste zoek, en dan nog afding voor contante betaling, was de prijs voor Veerle te laag om veel weer te krijgen. Doe dan al eens je best.
En ondertussen is die maatregel weer weg, en slaat de mazout nog steeds op, maar ja, Freya, heeft 12.5 % van de uitbetaalde gelden gerecupereerd van de oliesector. De rest ? Mogen wij zelf ophoesten...dus, die 7 euro zal ik nog zelf betalen ook ?!!??
Ik hoop dat jij ook niet terugkreeg, want ander hou ik niets meer over van mijn al zo triest inkomen...(En zeggen dat ik daarvoor zoveel pijn moet hebben)
Tot kinnenbort ? heu tot gormen !
vrijdag, maart 31, 2006
donderdag, maart 30, 2006
Vroeg
Deze morgen moest ik vroeg opstaan,Bart kan zelf niet rijden met zijn poot in de plaaster, en zijn collega was in verlof...Dus pa mocht rijden.
Zo heb ik ook zijn bureel eens gezien, en een heleboel van zijn tapijten en stalen van zijn tapijten. Ik las er ook een artikel van een designdinges waar een van zijn creaties staat met vermelding van de designer himself...
Toch wel leuk, ik heb een knopje van mijn hemd opengezet, mijn col spandigede.
Ik moet zeggen dat er tapijten waren, waarvan ik vroeger de stalen zag, en die mij niet echt aanspraken, die wel heel mooi zijn als ze liggen en belopen zijn. Hij maakt nogal eens tapijten met structuur, en met het belopen komt dat veel meer tot zijn recht.
Hij heeft er een heel mooi en groot bureel, maar ja, vermits het bedrijf aan 't verhuizen is naar Wevelgem, zal hij binnenkort ook weg zijn daar. Maar naar het schijnt is zijn nieuw bureel ook zo mooi en ruim, en bovendien lichter, wat toch wel belangrijk is voor designing.
Gisteren was mijn blog precies 7 minuten gepubliceerd, als ik al een reactie kreeg van ...mijn grote zus... Ze drukte (ik zag ze grinniken) haar leedwezen uit over mijn kompleksen...
Zus, dat kompleks is echt niet groot hoor, ik vond het gewoon leuk eens in het verleden te duiken.
En wellicht heeft mijn zusje ook nog wel kompleksen van ons, haar lieve broeders cadeau gekregen.Ze haalt toch nog al dikwijls aan wat onze reactie was op haar valpartij met hersenschudding tot gevolg. Wij kwamen 's middags één na één thuis van school, en moeder stond ons -en dat was onrustwekkend!- in de gang op te wachten, om ons toe te fluisteren dat we stil moesten zijn, want "Suzanne heeft een hersenschudding"...
Zonder van elkaar te weten hebben mijn broer en ik precies op dezelfde manier gereageerd..."Da' kan niet, ge kunt niet schudden wat ge niet hebt"... Ge ziet we waren lief voor elkaar.
Waar ik echt kompleksen van heb, dat is van onze taal...Hoe dikwijls gaan ze dat nog wijzigen? Ik den er sterk over om te schakelen naar het progressieve front, en mijn laars te lappen aan die heren (?) van de Taalunie...
In hut vervolg sjgrijf ik dan prusies zoals ju hut uitspreekt, of vinje dat maar nieks ?
Tot hoors ?
Zo heb ik ook zijn bureel eens gezien, en een heleboel van zijn tapijten en stalen van zijn tapijten. Ik las er ook een artikel van een designdinges waar een van zijn creaties staat met vermelding van de designer himself...
Toch wel leuk, ik heb een knopje van mijn hemd opengezet, mijn col spandigede.
Ik moet zeggen dat er tapijten waren, waarvan ik vroeger de stalen zag, en die mij niet echt aanspraken, die wel heel mooi zijn als ze liggen en belopen zijn. Hij maakt nogal eens tapijten met structuur, en met het belopen komt dat veel meer tot zijn recht.
Hij heeft er een heel mooi en groot bureel, maar ja, vermits het bedrijf aan 't verhuizen is naar Wevelgem, zal hij binnenkort ook weg zijn daar. Maar naar het schijnt is zijn nieuw bureel ook zo mooi en ruim, en bovendien lichter, wat toch wel belangrijk is voor designing.
Gisteren was mijn blog precies 7 minuten gepubliceerd, als ik al een reactie kreeg van ...mijn grote zus... Ze drukte (ik zag ze grinniken) haar leedwezen uit over mijn kompleksen...
Zus, dat kompleks is echt niet groot hoor, ik vond het gewoon leuk eens in het verleden te duiken.
En wellicht heeft mijn zusje ook nog wel kompleksen van ons, haar lieve broeders cadeau gekregen.Ze haalt toch nog al dikwijls aan wat onze reactie was op haar valpartij met hersenschudding tot gevolg. Wij kwamen 's middags één na één thuis van school, en moeder stond ons -en dat was onrustwekkend!- in de gang op te wachten, om ons toe te fluisteren dat we stil moesten zijn, want "Suzanne heeft een hersenschudding"...
Zonder van elkaar te weten hebben mijn broer en ik precies op dezelfde manier gereageerd..."Da' kan niet, ge kunt niet schudden wat ge niet hebt"... Ge ziet we waren lief voor elkaar.
Waar ik echt kompleksen van heb, dat is van onze taal...Hoe dikwijls gaan ze dat nog wijzigen? Ik den er sterk over om te schakelen naar het progressieve front, en mijn laars te lappen aan die heren (?) van de Taalunie...
In hut vervolg sjgrijf ik dan prusies zoals ju hut uitspreekt, of vinje dat maar nieks ?
Tot hoors ?
woensdag, maart 29, 2006
complexe kompleksen
Gisterenvoormiddag ben ik naar de kapper geweest, dus heb ik weer last gehad van één van mijn vele kompleksen...Soms denk ik dat ik een vat vol kompleksen ben.
Neem bijvoorbeeld de lengte van mijn haar. Dat is iedere keer een punt van discussie. Ik heb het gevoel dat mijn haar véél te lang is, en Anny vindt het nog helemaal niet nodig om mijn haren te laten knippen.
Hoe dat komt ? Dat is mijn tweede komplex in verband met haarknippen: Indertijd, in mijn apejaren begonnen Elvis en de Beatles met hun wat langere haren furore te maken, en al mijn klasgenoten lieten (of poogden) hun haar wat langer te laten groeien.
Bij moeder Goderis was dat noppes, en luisteren, of 't is razzebuzze af. En zo heb ik nu nog altijd de schrik van lange haren...Wellicht is mijn lange baard een symptoom van innerlijk verzet ?
Maar mijn complex om naar de kapper te gaan heb ik eigenlijk te danken aan mijn oudste zus. Ik weet zeker dat mijn nek NOOIT goed genoeg gewassen is, ik hoor haar nu nog roepen "Ma, Toone heeft weer zijn nekke niet gewassen!" Ook als ik mijn nek wel gewassen had, was na een blik van ons moeder, steeds het verdict: "Allee, gaan wassen, en goed hé, anders kom ik zelf!"
Dus ben ik overtuigd dat ik al heel mijn leven rondloop met een vuile nek, Dus was ik, voor het naar de kapper gaan, mijn nek nog veel intenser dan anders.
Ik heb nog nooit een woord of een verdachte blik bij de kapper vastgesteld, en ik kijk pertangs héél goed toe.
Zusters, en zeker als ze ouder zijn, en onvoldoende in de hoek kunnen geduwd worden, zijn nefast voor opgroeiende jongens. Ik was dan ook gelukkig dat in mijn gezin de jongens de oudsten waren. Zo heb ik hun alvast een heel pak problemen voor de toekomst bespaard.
Ik zie mijn zuster graag, maar laat haar nooit achter mij staan, niet omdat dames voorrang hebben, maar omdat ze niet naar mijn nek zou kunnen kijken.
Enfin, mijn haar is weer af, ik moet er weer een tijdje niet meer van wakker liggen...
Tot de volgende sessie ?
Neem bijvoorbeeld de lengte van mijn haar. Dat is iedere keer een punt van discussie. Ik heb het gevoel dat mijn haar véél te lang is, en Anny vindt het nog helemaal niet nodig om mijn haren te laten knippen.
Hoe dat komt ? Dat is mijn tweede komplex in verband met haarknippen: Indertijd, in mijn apejaren begonnen Elvis en de Beatles met hun wat langere haren furore te maken, en al mijn klasgenoten lieten (of poogden) hun haar wat langer te laten groeien.
Bij moeder Goderis was dat noppes, en luisteren, of 't is razzebuzze af. En zo heb ik nu nog altijd de schrik van lange haren...Wellicht is mijn lange baard een symptoom van innerlijk verzet ?
Maar mijn complex om naar de kapper te gaan heb ik eigenlijk te danken aan mijn oudste zus. Ik weet zeker dat mijn nek NOOIT goed genoeg gewassen is, ik hoor haar nu nog roepen "Ma, Toone heeft weer zijn nekke niet gewassen!" Ook als ik mijn nek wel gewassen had, was na een blik van ons moeder, steeds het verdict: "Allee, gaan wassen, en goed hé, anders kom ik zelf!"
Dus ben ik overtuigd dat ik al heel mijn leven rondloop met een vuile nek, Dus was ik, voor het naar de kapper gaan, mijn nek nog veel intenser dan anders.
Ik heb nog nooit een woord of een verdachte blik bij de kapper vastgesteld, en ik kijk pertangs héél goed toe.
Zusters, en zeker als ze ouder zijn, en onvoldoende in de hoek kunnen geduwd worden, zijn nefast voor opgroeiende jongens. Ik was dan ook gelukkig dat in mijn gezin de jongens de oudsten waren. Zo heb ik hun alvast een heel pak problemen voor de toekomst bespaard.
Ik zie mijn zuster graag, maar laat haar nooit achter mij staan, niet omdat dames voorrang hebben, maar omdat ze niet naar mijn nek zou kunnen kijken.
Enfin, mijn haar is weer af, ik moet er weer een tijdje niet meer van wakker liggen...
Tot de volgende sessie ?
dinsdag, maart 28, 2006
Heer, vergeef het hen,want ze weten niet wat ze doen!
Maar ze weten het verdomme heel goed !
Die bende nieuwsgaarders zijn verworden tot nieuwsmakers, en wat dat kost interesseert hen niet, als het maar sensationeel is...
Nu was het VTM die Het Nieuws Maakte, ze wisten opnamen te maken van een journaliste (?) die ging logeren in het zelfde hotel als Chirac en die Duitse madam, terwijl ze in het bezit was van een (nep)revolver en een (nep)bom.
Kijk eens, lieve terroristjes, hoe gemakkelijk je hier, in Absurdistan, aanslagen kunt plegen !
Maar ze halen er de kijkers niet bij, als hun stomme "reportage" (ik dacht dat dat een verslag was) (stom van mij hé) voor gevolg heeft dat werknemers zoals u en ik minstens uitgekafferd zullen worden, minstens hun bevordering(en) mogen vergeten, wellicht zelfs wegens zwaarwichtige redenen de deur uit vliegen...Oh nee, dat is geen nieuws, dat zijn slechts onbelangrijke(!) à cotéetjes van een geslaagde en boeiende (ja dag Jan) reportage, sorry provocatieve show !
En denk niet dat dit een eenmalig iets is, dat het niet de bedoeling was mensen pijn te doen, nee hoor, dat is het zoveelste feit van misdadige journalistiek.
Denk aan hun optreden in de luchthaven (2 X), denk aan de reeks met een echte inbreker, die eens goed aan de geïnteresseerde kandidaat-inbreker tootnt en uitlegt hoe je het moet doen, waarop je allemaal moet letten...
Denk aan de "reality"-shows, waarbij ze zwaargekwetsten de huiskamer in voeren.Ja, maar ze hebben toelating van de belanghebbende of de familie)... Ik zie het zo voor me, men voert een zwaargekwetste binnen, filmen maar, de panische ouders komen er bij, "Mogen we dat filmen ?" "Doe wat je wilt, maar laat ons gerust"...Dat is een duidelijke toelating niet ? Ze mogen doen wat ze ook maar willen...
Het bloed stroomt de huiskamer binnen...
Wanhopige mensen die toch proberen aan een kind te geraken. De ziekenkas geeft maar tussenkomst bij één poging, wij (de brave journalisten) kunnen u wel financiëel bijstaan, als ...
Adoptie-ouders gaan op zoek naar de echte ouders van hun kind, weet je wat ze zullen zeggen als dat roemeense meisje later in een mislukt huwelijk mocht terechtkomen ? "Ja, maar we hebben gezien uit wat voor klootjesvolk ze eigenlijk voortkomt..."
Denken die kluivers van pers, radio en vooral TV echt niet na ? Houden ze echt geen enkele rekening met " de mens" ?
Nee, en de goegemeente (what's in a name?) aanvaardt dat niet alleen, neen, ze jubelen het toe !
De kijkcijfers bewijzen het !
Wist je dat het verboden is om te gluren ? Hoe kan dan een programma als "Big Brother" bestaan ? Omdat het geen "Big" Brother is, maar kleine nieuwsgierige en geile sensatiejagende mensjes... Die naar de meest idiote en domme conversaties zitten te luisteren, in de hoop dat er bloot zal te zien zijn... dat er een gehuwde vrouw daar voor de geile kijker overspel zal doen.
Dat worden dan vedetten.
Het is niet eens "Arm Vlaanderen", nee, je ziet die vuiligheid op alle zenders, zelfs veelal onder dezelfde namen...
En wij maar meewarig neerzien op de romeinen met hun brood en spelen...
Doe eens normaal, jaag die kijkcijfers de grond in, vecht voor normale en "gezonde" programma's. Voor normale ideeën, voor positieve reclame...enz...enz...
of anders, slaap maar rustig verder, je kinderen en kleinkinderen zullen ook wel zonder jou hulp naar de verdoemenis gaan !
a domani ?
Die bende nieuwsgaarders zijn verworden tot nieuwsmakers, en wat dat kost interesseert hen niet, als het maar sensationeel is...
Nu was het VTM die Het Nieuws Maakte, ze wisten opnamen te maken van een journaliste (?) die ging logeren in het zelfde hotel als Chirac en die Duitse madam, terwijl ze in het bezit was van een (nep)revolver en een (nep)bom.
Kijk eens, lieve terroristjes, hoe gemakkelijk je hier, in Absurdistan, aanslagen kunt plegen !
Maar ze halen er de kijkers niet bij, als hun stomme "reportage" (ik dacht dat dat een verslag was) (stom van mij hé) voor gevolg heeft dat werknemers zoals u en ik minstens uitgekafferd zullen worden, minstens hun bevordering(en) mogen vergeten, wellicht zelfs wegens zwaarwichtige redenen de deur uit vliegen...Oh nee, dat is geen nieuws, dat zijn slechts onbelangrijke(!) à cotéetjes van een geslaagde en boeiende (ja dag Jan) reportage, sorry provocatieve show !
En denk niet dat dit een eenmalig iets is, dat het niet de bedoeling was mensen pijn te doen, nee hoor, dat is het zoveelste feit van misdadige journalistiek.
Denk aan hun optreden in de luchthaven (2 X), denk aan de reeks met een echte inbreker, die eens goed aan de geïnteresseerde kandidaat-inbreker tootnt en uitlegt hoe je het moet doen, waarop je allemaal moet letten...
Denk aan de "reality"-shows, waarbij ze zwaargekwetsten de huiskamer in voeren.Ja, maar ze hebben toelating van de belanghebbende of de familie)... Ik zie het zo voor me, men voert een zwaargekwetste binnen, filmen maar, de panische ouders komen er bij, "Mogen we dat filmen ?" "Doe wat je wilt, maar laat ons gerust"...Dat is een duidelijke toelating niet ? Ze mogen doen wat ze ook maar willen...
Het bloed stroomt de huiskamer binnen...
Wanhopige mensen die toch proberen aan een kind te geraken. De ziekenkas geeft maar tussenkomst bij één poging, wij (de brave journalisten) kunnen u wel financiëel bijstaan, als ...
Adoptie-ouders gaan op zoek naar de echte ouders van hun kind, weet je wat ze zullen zeggen als dat roemeense meisje later in een mislukt huwelijk mocht terechtkomen ? "Ja, maar we hebben gezien uit wat voor klootjesvolk ze eigenlijk voortkomt..."
Denken die kluivers van pers, radio en vooral TV echt niet na ? Houden ze echt geen enkele rekening met " de mens" ?
Nee, en de goegemeente (what's in a name?) aanvaardt dat niet alleen, neen, ze jubelen het toe !
De kijkcijfers bewijzen het !
Wist je dat het verboden is om te gluren ? Hoe kan dan een programma als "Big Brother" bestaan ? Omdat het geen "Big" Brother is, maar kleine nieuwsgierige en geile sensatiejagende mensjes... Die naar de meest idiote en domme conversaties zitten te luisteren, in de hoop dat er bloot zal te zien zijn... dat er een gehuwde vrouw daar voor de geile kijker overspel zal doen.
Dat worden dan vedetten.
Het is niet eens "Arm Vlaanderen", nee, je ziet die vuiligheid op alle zenders, zelfs veelal onder dezelfde namen...
En wij maar meewarig neerzien op de romeinen met hun brood en spelen...
Doe eens normaal, jaag die kijkcijfers de grond in, vecht voor normale en "gezonde" programma's. Voor normale ideeën, voor positieve reclame...enz...enz...
of anders, slaap maar rustig verder, je kinderen en kleinkinderen zullen ook wel zonder jou hulp naar de verdoemenis gaan !
a domani ?
maandag, maart 27, 2006
vriendschapsweek
Vandaag kreeg ik het 2.783° mailtje (min of meer Eerwaarde Vader) over de vriendschapsweek, die duurt nu al wéééken. Maar ja, misschien heerst er wel zo'n grote nood aan echte vrienden, dat iedereen maar blijft mailen en mailen over die vriendschapsweek.
Gewoonlijk zijn het heel mooie en vooral heel lieve en zoeterige mailtjes, --echte noodkreten ?--
Ik denk dat het véél beter zou zijn eens je messenger of skype aan te zetten en te praten met elkaar, echt contact maken, ingaan op de woorden van de ander, op de noden, maar ook en vooral op de aanbiedingen van vriendschap.
Het moet pijnlijk zijn een deur open te zetten voor iemand, en dat die dan "boenk !" de deur dichtstampt wordt tegen je façade.
Soms zien we niet eens de opengezette deur, zijn we niet attent genoeg, is het voor ons niet het juiste ogenblik, hebben we niet de tijd, roept er juist iemand, belt er iemand...
Denk je niet dat die bel niet belangrijker is dan die roep om vriendschap ? Wellicht kunnen we beide doen.
Ik heb mezelf al ontelbare keren verweten toendertijd niet de tijd genomen te hebben om op ziekenbezoek te gaan, om op bezoek te gaan waar iemand gestorven was, en ik denk dikwijls bij mezelf, dat ik nu, nu ik zelf thuis zit, te laat ondervind hoe erg dat is...Nochthans, ik heb geen excuses, ik heb het thuis gezien ! Ik heb gezien hoe weinig mensen er nog regelmatig eens langs kwamen bij mijn zieke vader...Ik had beter moeten weten, moeten doen...Maar ja, dat werk ging altijd voor, ik moest alles regelen voor "mijn" mensen, net alsof die zieken geen mensen meer waren.
En toch ben ik -onverdiend- nog rijk, heb ik nog echte vrienden.
Maar ja, vrienden, dat verdien je niet, dat krijg je, dat geef je. Een andere optie is er niet !
Ik hoop dat ik ook voor anderen, ook al was er maar één, een echte vriend mag zijn...Dat er iemand is die zich op een of ander punt gerust(er) voelt omdat ik er ben.
Ik doe mijn best. . .
Ik weet niet waar je pc staat, maar ik zit aan het raam...Zie je ook de botten dikken ? Zie ook de eerste bloempjes ?
Gisteren heb ik (voorzichtig) een klein wandelingetje gedaan, en ik heb stil gestaan bij een dotje bloeiende kleine hoefblad.
Prachtige gele zonnetjes, een hele bundel, nog schier zonder blaadjes, op een stukje van de onvruchtbaarste grond.
Is het niet prachtig, dat juist op de onvruchtbaarste grond een der eerste bloempjes staan ? En weet dan dat het ook in de geneeskunde, ook nu nog, héél belangrijke plantjes zijn.
Je aandacht is dus niet onverdiend, ook al zijn het kleine bloempjes, op een brakke grond.
een mooi symbool niet ?
à demain ?
Gewoonlijk zijn het heel mooie en vooral heel lieve en zoeterige mailtjes, --echte noodkreten ?--
Ik denk dat het véél beter zou zijn eens je messenger of skype aan te zetten en te praten met elkaar, echt contact maken, ingaan op de woorden van de ander, op de noden, maar ook en vooral op de aanbiedingen van vriendschap.
Het moet pijnlijk zijn een deur open te zetten voor iemand, en dat die dan "boenk !" de deur dichtstampt wordt tegen je façade.
Soms zien we niet eens de opengezette deur, zijn we niet attent genoeg, is het voor ons niet het juiste ogenblik, hebben we niet de tijd, roept er juist iemand, belt er iemand...
Denk je niet dat die bel niet belangrijker is dan die roep om vriendschap ? Wellicht kunnen we beide doen.
Ik heb mezelf al ontelbare keren verweten toendertijd niet de tijd genomen te hebben om op ziekenbezoek te gaan, om op bezoek te gaan waar iemand gestorven was, en ik denk dikwijls bij mezelf, dat ik nu, nu ik zelf thuis zit, te laat ondervind hoe erg dat is...Nochthans, ik heb geen excuses, ik heb het thuis gezien ! Ik heb gezien hoe weinig mensen er nog regelmatig eens langs kwamen bij mijn zieke vader...Ik had beter moeten weten, moeten doen...Maar ja, dat werk ging altijd voor, ik moest alles regelen voor "mijn" mensen, net alsof die zieken geen mensen meer waren.
En toch ben ik -onverdiend- nog rijk, heb ik nog echte vrienden.
Maar ja, vrienden, dat verdien je niet, dat krijg je, dat geef je. Een andere optie is er niet !
Ik hoop dat ik ook voor anderen, ook al was er maar één, een echte vriend mag zijn...Dat er iemand is die zich op een of ander punt gerust(er) voelt omdat ik er ben.
Ik doe mijn best. . .
Ik weet niet waar je pc staat, maar ik zit aan het raam...Zie je ook de botten dikken ? Zie ook de eerste bloempjes ?
Gisteren heb ik (voorzichtig) een klein wandelingetje gedaan, en ik heb stil gestaan bij een dotje bloeiende kleine hoefblad.
Prachtige gele zonnetjes, een hele bundel, nog schier zonder blaadjes, op een stukje van de onvruchtbaarste grond.
Is het niet prachtig, dat juist op de onvruchtbaarste grond een der eerste bloempjes staan ? En weet dan dat het ook in de geneeskunde, ook nu nog, héél belangrijke plantjes zijn.
Je aandacht is dus niet onverdiend, ook al zijn het kleine bloempjes, op een brakke grond.
een mooi symbool niet ?
à demain ?
zondag, maart 26, 2006
Imbeciel...
Tot mijn verbijstering ben ik, in de werkelijke, oorspronkelijke betekenis van het woord, een imbeciel...Het komt immers uit het latijn im (=met) en baculus (=stok). Mensen die met een stok gaan...Awel merci, maar ja, eigenlijk moet je dat niet verwonderen hé, zo zijn er veel woorden die geëvolueerd zijn naar een totaal andere betekenis dan oorspronkelijk:
de onnozele kinderen = onschuldige
loos : oorspronkelijk slim, sluw (de loze vos)
Maar het is toch leuk, ik heb het al gezegd, taal is leuk !
Ik heb de laatste dagen twee prachtige boeken "verslonden". Als eerste ELENI van Nicholas Cage, die opzoekt hoe en waarom en door wie zijn moeder is vermoord. Het geeft u een beeld van een revolutie in Griekenland, vlak na de oorlog, waar broer tegen broer vochten, soms verplicht werden te vechten. Het beschrijft hoe de meeste mensen helemaal geen helden zijn, maar proberen hun eigen vel te redden, ook al is dat ten koste van het leven van hun buur.
Een bitter hartverscheurend boek, met een schrijver die ondanks alles blijft zitten met een gevoel van onmacht, ook al vond hij de schuldige, ook al had hij de kans hem te doden...
Het tweede boek was VERSCHEURDE STAD van Pluckett (of zoiets - ik ben een kei in namen)
Dat gaat over Ierland, de concurrentie tussen rooms en protestant, maar vooral over de afgrijselijke armoede van de arbeiders, de grote stakingen en vooral de grote lock-out, waardoor de arbeiders opnieuw in de verdrukking terecht komen.
Het zijn twee boeken die je moet lezen, ze zijn beklijvend !
Nu ben ik bezig met een lichte roman van Aster Berkhof, om te bekomen van de drukkende sfeer van wanhoop in de verscheurde stad.
Ik heb dat wel nodig, ik leef zo mee in mijn boeken, dat ik werkelijk beleef wat er in gebeurt. Dat is volgens mij de enige manier om werkelijk te lezen, en wellicht ook de reden waarom echte lezers steevast zeggen dat het boek veel beter is dan de film. In een film zie je een ander alles ondergaan, in een boek vereenzelvig je jezelf met de personages.
Vandaag ben ik naar een (klein) rommelmarktje geweest, vond er niets, buiten één ... boek...
Ik ga echt problemen krijgen met het opbergen van mijn boeken. Zonder strips (ik heb er daar ook een heel pak van) zit ik al boven de vierduizend boeken. Ik heb deze allemaal gelezen, sommige niet helemaal, die mij niet bevielen, maar vele ook al meerdere keren.
Voor mij is een boek een stuk van mijzelf.
Een gelukkig lezer hoopt u morgen weer te zien !
tot lees ?
de onnozele kinderen = onschuldige
loos : oorspronkelijk slim, sluw (de loze vos)
Maar het is toch leuk, ik heb het al gezegd, taal is leuk !
Ik heb de laatste dagen twee prachtige boeken "verslonden". Als eerste ELENI van Nicholas Cage, die opzoekt hoe en waarom en door wie zijn moeder is vermoord. Het geeft u een beeld van een revolutie in Griekenland, vlak na de oorlog, waar broer tegen broer vochten, soms verplicht werden te vechten. Het beschrijft hoe de meeste mensen helemaal geen helden zijn, maar proberen hun eigen vel te redden, ook al is dat ten koste van het leven van hun buur.
Een bitter hartverscheurend boek, met een schrijver die ondanks alles blijft zitten met een gevoel van onmacht, ook al vond hij de schuldige, ook al had hij de kans hem te doden...
Het tweede boek was VERSCHEURDE STAD van Pluckett (of zoiets - ik ben een kei in namen)
Dat gaat over Ierland, de concurrentie tussen rooms en protestant, maar vooral over de afgrijselijke armoede van de arbeiders, de grote stakingen en vooral de grote lock-out, waardoor de arbeiders opnieuw in de verdrukking terecht komen.
Het zijn twee boeken die je moet lezen, ze zijn beklijvend !
Nu ben ik bezig met een lichte roman van Aster Berkhof, om te bekomen van de drukkende sfeer van wanhoop in de verscheurde stad.
Ik heb dat wel nodig, ik leef zo mee in mijn boeken, dat ik werkelijk beleef wat er in gebeurt. Dat is volgens mij de enige manier om werkelijk te lezen, en wellicht ook de reden waarom echte lezers steevast zeggen dat het boek veel beter is dan de film. In een film zie je een ander alles ondergaan, in een boek vereenzelvig je jezelf met de personages.
Vandaag ben ik naar een (klein) rommelmarktje geweest, vond er niets, buiten één ... boek...
Ik ga echt problemen krijgen met het opbergen van mijn boeken. Zonder strips (ik heb er daar ook een heel pak van) zit ik al boven de vierduizend boeken. Ik heb deze allemaal gelezen, sommige niet helemaal, die mij niet bevielen, maar vele ook al meerdere keren.
Voor mij is een boek een stuk van mijzelf.
Een gelukkig lezer hoopt u morgen weer te zien !
tot lees ?
zaterdag, maart 25, 2006
eindelijk !
Voor het eerst zijn er weer normale temperaturen in dit mooie absurdistan...Vanmorgen, in de badkamer, keek ik door het vensterraam, en zag -oh wonder- prachtige schitterende kristallen hangen aan de takken van mijn notelaar. De zon sprankelde lichtflitsen in de druppels die aan de takken hingen.
De anders zo grijze weg straalde nu goud in de morgenzon, dank zij een milde regenvlaag even voordien.
De merels en mussen jubelen en wassen zich in de plasjes aan de kant van de weg.
Koolmeesjes hiphoppen tussen de takken, op zoek naar de eerste insekten.
De wereld ontwaakt ! Ik ga moeten snoeien en opkuisen om mij te verzekeren van bloemen,kleuren en geuren in de tuin. Je ziet de knoppen van de camelia's zwellen, binnen enkele dagen -als die temperatuur aanhoudt- zullen ze met hun rode, witte en roze bloemen opgloeien tussen de bibberende planten die eerst nog heel voorzichtig een licht groen blaadje zullen riskeren.
Straks zullen we de populieren weer dat lichte goudbruin-groen tintje in hun kronen krijgen, haastig, haastig om toch met de eerste lentekleuren te kunnen pronken.
Voel je het ook ? Nee, wacht maar! De heren bewindvoerders zullen u wel met de neus op de lente drukken ! Zondag mag je weer een uurtje vroeger opstaan vroeger naar het werk, wellicht weer opstaan in de duisternis, en zich nog ellendig, moe voelen.
Zijn wij niet gelukkig dat ze zo goed voor ons zorgen ? En allemaal voor ons goed ! ...al heb ik van dat goeds nog niet zoveel gezien in die te vroege morgenuurtjes...
Gelukkig is het morgen zondag, mag je je wellicht toch nog eens draaien, en "FOERT" zeggen...
Tot morgen (vroeg ????)
De anders zo grijze weg straalde nu goud in de morgenzon, dank zij een milde regenvlaag even voordien.
De merels en mussen jubelen en wassen zich in de plasjes aan de kant van de weg.
Koolmeesjes hiphoppen tussen de takken, op zoek naar de eerste insekten.
De wereld ontwaakt ! Ik ga moeten snoeien en opkuisen om mij te verzekeren van bloemen,kleuren en geuren in de tuin. Je ziet de knoppen van de camelia's zwellen, binnen enkele dagen -als die temperatuur aanhoudt- zullen ze met hun rode, witte en roze bloemen opgloeien tussen de bibberende planten die eerst nog heel voorzichtig een licht groen blaadje zullen riskeren.
Straks zullen we de populieren weer dat lichte goudbruin-groen tintje in hun kronen krijgen, haastig, haastig om toch met de eerste lentekleuren te kunnen pronken.
Voel je het ook ? Nee, wacht maar! De heren bewindvoerders zullen u wel met de neus op de lente drukken ! Zondag mag je weer een uurtje vroeger opstaan vroeger naar het werk, wellicht weer opstaan in de duisternis, en zich nog ellendig, moe voelen.
Zijn wij niet gelukkig dat ze zo goed voor ons zorgen ? En allemaal voor ons goed ! ...al heb ik van dat goeds nog niet zoveel gezien in die te vroege morgenuurtjes...
Gelukkig is het morgen zondag, mag je je wellicht toch nog eens draaien, en "FOERT" zeggen...
Tot morgen (vroeg ????)
Abonneren op:
Posts (Atom)