woensdag: poetsdag

Oef, de poetsvrouw is terug van ziek geweest !
Straks is het hier weer spic en span... Gek spreekwoord, gebonden aan wat een zeepmerk is (was ?)...
Anny is gelukkig wat beter, maar over is de ontsteking nog zeker niet. Gisteren hebben we de aquarium weer eens gekuist, en nadien zijn we nog om boodschappen gegaan, en het was hoogtijd dat ze weer kon zitten.
Mijn armen doen verschrikkelijk pijn. Ik heb aan mijn linkerelleboog en mijn rechterschouder iets wat ik reuma noem, maar dat best iets anders kan zijn. Ik had de indruk dat het stilletjes wat aan het beteren was, maar de ruiten poetsen van een aquarium waren er te veel aan... De pijn is terug en erger dan ervoor...

Nu, dat is allemaal niets, voor de rest zijn we gezond. En van pijn alleen gaat ge niet dood, het is wel lastig.

Gisteren kreeg ik een stom mopje van een vriend die heel wat jaartjes ouder is dan ik zelf al ben... een mailtje met de boodschap dat hij al jaren last had van een stijve nek, en nu eindelijk een oplossing had gevonden... Ik benieuwd het mailtje open gedaan, en daar prijkten foto's van blote madammen, maar de foto was horizontaal gedraaid, nu eens links, dan weer rechts... Als je ze wilde bekijken, dan moest je je hoofd draaien: gymnastiek voor de nek. Ik vond het leuk en zond het door aan mijn mailvrienden... Ik heb heel wat reactie gekregen, soms van uit een hoek waar ik het niet had verwacht ! Eentje was er bij, die de foto's netjes had gedraaid, voor zijn frank viel dat dit net de mop was. Hij lachte met zichzelf om die reactie.

Kijk, dat is humor, dat mailtje, maar meer nog de man die met zichzelf kan lachen ! Daar heb ik deugd van. Maar helaas krijg ik ook heel wat mailtjes die racistisch zijn, die bedoeld zijn als mop, maar waar ik helemaal niet kan mee lachen ! Ik zeg niet dat er geen moppen zijn over Marokkanen of Turken die goede moppen zijn, we vertellen immers ook moppen over de Hollanders, of over de Limburgers of zo, die echt leuk zijn, en die helemaal niets met racisme te maken hebben. Ik hoorde ooit een mop over Belgen, die ik echt grandioos vond... Waarom niet? Maar het mag niet racistisch zijn, niet vernederend, niet kwetsend omwille van ras of religie of zo.

Op een heel hoog bouwwerk zaten drie bouwvakkers samen hun middagmaal te nutten. Een Fransman, een Italiaan en een Vlaming. Plots begint de Fransman te sakkeren: "Weeral Camembert ! 't Is nomdedieu altijd Camembert ! Al twintig jaar zit ik op de travaux, en al twintig jaar vreet ik Camembert op mijn boterhammen. Kijk ! Als het morgen weer Camembert is, dan spring ik naar beneden !" Geïnspireerd door dat gebeuren begint de Italiaan ook te fulmineren: "Weeral pizza ! Altijd maar pizza, koude pizza ! 't Is al vijfentwintig jaar dat ik op de chantiers werk, en 't is al vijfentwintig jaar dat ik koude pizza moet vreten ! Als het morgen weer pizza is, dan spring ik ook naar beneden. De Vlaming doet zijn boterhammen ostentatief open: "Spek met eieren ! 't Is gvd al tweeëntwintig jaar dat ik mijn nikkel zit af te draaien in den bouw, en 't is al tweeëntwintg jaar dat ik dat spek met eieren moet vreten !"

's Anderendaags, de Fransman haalt zijn baguette uit, plooit die open: "Camenbert !" en hij staat recht, en springt de dieperik in. De Italiaan doet zijn doos open, en ziet pizza zitten " Pizza !" en ook hij springt naar beneden. De Vlaming doet zijn brooddoos open, kijkt "Spek met eieren !" en hij springt ook de dieperik in ...

Omdat er drie doden zijn op hetzelfde werk, neemt de werkgever het iniatief, en zorgt er voor dat de drie begrafenissen samen gebeuren, één plechtigheid en dan een maaltijd voor de familie en de collega-arbeiders...
De drie kersverse weduwen zitten bijeen, en horen vol verbazing waarom de drie gestorven zijn. De Française zegt: 'Mais enfin, ik dacht dat hij Camenbert wilde, had hij iets gezegd, dan kon hij roquefort krijgen of Comté..." De Italiaanse zegt " Madre de Dio ! Had hij iets gezegd, hij kon spaghetti krijgen of macaroni !" De Vlaamse zucht " Bij mij is dat just hetzelfde ! Had hij iets moeten zeggen, hij kon kaas op zijn boterham krijgen of gehakt..." en al spreken maakt ze zich wat kwaad, " en tedju, hij kost da zelf doen ! hij smeerde altijd zelf zijn boterhammen !"

Kijk, dat vind ik van die heerlijk domme humor... en niet racistisch, ook al zegt het iets over de doorsnee Vlaming...

Ik heb het mopje voor het eerst horen vertellen in een auto, waar ik bij twee Walen zat...  Zij bedoelden het ook niet kwetsend, net zo min als toen ik een mopje vertelde over de Limburgers tegen een Limburger, die toen mijn baas was.

We kennen immers de specifieke eigenschappen, en ja, je kunt die net iets overdrijven, zodat het leuk wordt. Een beetje zoals een goede caricatuur. Die is ook niet echt kwetsend, die zet allen de grote neus en de terugwijkende kin wat extra in de verf... Daar hou ik wel van.

Hoe weet je nu of een "mop" kwetsend, racistisch is of niet ? Ik voor mij vervang de nationaliteit door onze eigen nationaliteit, en als het dan leuk blijft, dan is het een mop, en geen racisme... Moet je ook eens proberen.

Ik moet weg van mijn computer... De poetsvrouw weet je...
djudedju

tot de volgende ?

Voetbalpret

Ik ben helemaal geen liefhebber van voetbal. En zeker niet fan van een of andere club. Vroeger had ik nog wat sympathie voor een of ander caféploegje, maar sinds deze ook al een competitie hebben opgezet, en er al zijn die spelers gaan betalen, haak ik helemaal af, en leg er me bij neer dat hier, in ons rijke Westen de sport ter ziele is gegaan... Er rest alleen een luxeprobleem...

Zondag zag ik met een beetje verbijstering op TV, het grote spandoek met de onthoofding van Dufour. Ik begreep dat Dufour een speler was die niet genoeg verdiende bij Standard, en daarvoor uitweek naar Porto ( dacht dat dit iets was om te drinken) en van daar naar Anderlecht. En nu kwam hij spelen tegen "zijn" oude ploeg...

Het is nooit "zijn" ploeg geweest, het was op een bepaald moment zijn werkgever, en toen hij voor dezelfde job een patroon vond die hem beter betaalde, ging hij daar naar toe. Punt.

Het gekke is dat er nog supporters, fans bestaan voor een of andere "ploeg"... (Eigenlijk kun je daar moeilijk nog spreken van een ploeg, een team, een groep van mensen met het zelfde doel - nogmaals, het is een allegaartje van vakbekwame en dikbetaalde beroepsmensen). Blijkbaar interesseert dit de supporter allemaal niet. Zij zijn voor die of deze ploeg, en niets kan hun voorkeur aantasten. Neem nu een fan van Anderlecht, dat wil niet zeggen dat Anderlecht beter is, dat wil voor de fan zeggen dat alle andere ploegen de facto slechter zijn.

Fans zijn een heel onlogisch iets. ZIJ mogen wel zeggen dat HUN ploeg slecht heeft gespeeld, maar als een fan van een andere ploeg dat zegt, dan is het meteen oorlog.

Dufour heeft dus op geen enkele manier vaandelvlucht gepleegd, tenzij in de ogen van de fans van Standard (En nu misschien ook in de ogen van de supporters van Porto ?)...

Ach, een supporter, een fan, is een heel gek verschijnsel, en ik heb me er al lang bij neergelegd dat er geen logica bij te pas komt. Je vindt ze niet alleen bij voetbal, zelfs niet alleen bij wat zij sport noemen (In onze wereld zijn dat allemaal betaalde beroepsmensen en dus hebben zij weinig of niets te zien met de echte betekenis van "sport"), nee, je vind ze soms ook bij gebruikers van een bepaald product of systeem. In de computerwereld kun je niet nuchter redeneren tussen gebruikers van Linux, Windows en/of Apple... Nee, daar zie je ook dat ze verworden zijn tot wat we "fans" kunnen noemen. Tegen alle logica in blijven ze "hun" systeem trouw.

Ook bij autobezitters kun je dat soms zien. Voor mij is een auto iets waar ik me mee van A naar B kan begeven, zonder nat te worden, en waarmee ik mijn boodschappen kan vervoeren zonder me moe te maken. Hoe dat ding er uit ziet kan me niet schelen. Wat me wel kan schelen is het verbruik. Maar de meeste autobezitters zijn fan van hun auto, of automerk.

Bij politieke partijen zie je ook dit verschijnsel, al moet ik vaststellen dat daar het fan-zijn niet meer zo onverbrekelijk is als vroeger. Vroeger werd je geboren als lid van die partij en je bleef dat heel je leven. Nu gaat de trouw bijlange zo lang niet meer mee... Eén slechte regering, en ze verkassen of ze gaan mee met een of ander politicus die een eigen partij opricht.
Maar zolang ze fan zijn, zijn ze hondstrouw, en redeneren niet meer logisch.

Als je het van een afstandje bekijkt, dan kun je niet anders dan vaststellen dat haast iedereen fan is van één of meerdere dingen. Je moet echt gaan zoeken naar een mens die volkomen neutraal staat tegenover alles. Ik heb er nog geen een gevonden. Ik ben het ook niet, al kan ik wel met mezelf lachen als ik er mezelf op betrap...

Maar we mogen besluiten, zonder enige overdrijving, dat we allemaal ergens voor bepaalde zaken het fan-zijn, het supporter-zijn laten primeren boven het gezonde verstand, boven het logisch redeneren.

Kortom, het mensDOM... met nadruk op dom.

Om terug te komen op die spandoek met de onthoofding van Dufour... Supporters van Standard, die vonden meestal wel dat "het er over was ", maar "ja, het hoort er nu eenmaal bij"... De supporters van Anderlecht waren ziedend. Ik vraag me af of de houding niet net omgekeerd zou zijn, mocht het gaan over een speler van Standard die vroeger bij Anderlecht speelde. Maar ik vind het niet echt smakelozer dan een heleboel van die tekeningen in Charlie Hebdo... Ik heb daar eens naar gekeken, en vastgesteld dat ik veel van die tekeningen even wansmakelijk vind als die spandoek in Standard.
Maar net zoals ik vind dat je daar geen mensen voor moogt gaan vermoorden, zal ik ook geen tifosi van Standard gaan afschieten...
Ik kan me alleen niet ontdoen van de indruk dat we als mens steeds meer moeten slikken. We moeten verdraagzaam zijn.
Ik vind dat allemaal goed en wel, maar moeten we dan ook niet eisen dat we eerbied moeten hebben voor de ander ?

Als jij nu supporter bent van Anderlecht, mag dat voor mij een reden zijn om je aan te vallen? Als jij een Moslim bent, mag ik dan je godsdienst aanvallen? Als jij een Christen ben, mag ik dan uw godsdienst aanvallen?
Ik vind van niet.
En als we dan bepaalde zaken van die voetbalclub, van die godsdienst gek vinden, dan moeten wij op een of andere manier rekening houden met het feit dat de ander daar heel teergevoelig is.
Als jij een nagelzweer hebt op je grote teen, dan ik het grappig vinden hoe je rondhipt, maar het is niet gepast dat ik op die teen ga stampen !
Mensen hebben allemaal wel een of andere nagelzweer, zij het een sportclub, zij het een religie, zij het een politieke partij...

tot de volgende ?

GAS boete

Eigenlijk is dat dan voluit: Gemeentelijke Administratieve Sanctie Boete...
Geef toe het klinkt nog gekker dan het al is !

Vooral nadat ik er eens het woordenboek heb op opengeslagen, en tot mijn verwondering vaststel dat sanctie twee haast tegengestelde betekenissen heeft !

Volgens het groot synoniemenboek betekent sanctie in de eerste plaats : goedkeuring... Het is dus een Gemeentelijke Administratieve Goedkeuring Boete. Dat wordt dus nog gekker...

Maar wellicht dachten de "vroede" heren die dit miskleun boven de doopvont hielden aan de tweede betekenis van het woord sanctie : dwangmaatregel (met een verwijzing naar boycot !!!) strafmaatregel, dwangregel...
Misschien is het goed dan ook - voor de veiligheid en de volledigheid - eens te gaan kijken wat boete nu eigenlijk is... en daar vinden we dan onder meer penitentie, wat mij onmiddellijk doet denken aan de biecht (drie onzevaders en drie weesgegroetjes...) maar het kan ook een geldboete zijn, een geldstraf, een bekeuring, een bon (???), een proces-verbaal, een verbaal, een prent, een dwangsom, astreinte, strafport.
Astreinte, dat woord heb ik zelfs nog nooit gehoord...het blijkt geldboete te betekenen... (Voortaan gebruik ik astreinte, dat klinkt veel chicquer...
djudedju
Als ik ga kijken naar spreekwoorden over boete en co, dan vind ik heel weinig:
De straffe en de roe, maken de kinderen vroe...
(Volgens de moderne visie maakt de roe helemaal niet wijs...)
Maar Gezelle zegt: Zijt gij een straffe schuldig, trouwt dan maar. Waarbij het celibaat plots een zalig iets lijkt !
In de citaten vinden wij: Nach Canossa gehen wir nicht, weder körperlich noch geistig. (Bismarck, in een allusie op de straf van keizer Hendrik IV door paus Gregorius VII opgelegd)

Zoeken wij naar straf, dan vinden we een mooie van Dante...
De heetste plaats in de hel is bestemd voor hen die in een tijd van morele crisis neutraal blijven...
Deze lijkt wel gemaakt voor deze tijd !
Maar heeft, helaas niets te maken met de GAS boeten...

De mooiste GASboete vind ik in Doornik, waar je via sociale media niet meer moogt lachen of spotten met de burgemeester... Ik kan dus hier in Oudenaarde een gemeentelijke boete krijgen uit Doornik ??? djudedju.

Ik kan me niet ontdoen van de indruk dat het steeds moeilijker wordt om de wet te volgen, vermits er zoveel zijn, en van zoveel soorten en bronnen, dat het niet meer bij te houden is.

Zou het echt niet kunnen eens heel die Code Napoleon overboord te zwieren, met alle aanhangsels er bij, en opnieuw te beginnen, met een duidelijke tekst waarbij men begint met te stellend at de wetten niet naar de letter maar naar de geest moeten worden toegepast... Maar ja, als de wet duidelijk wordt, waarmee gaan de advocaten dan hun boterham verdienen ?

Straks ga ik naar Brakel, naar de post, er is iets veranderd aan de Bank van de Post, en daarvoor moet ik naar een GROOT kantoor, en Brakel is veel kleiner dan Oudenaarde, dus ga ik naar daar. Op afspraak !.

Oh sorry, ik ga niet naar de post, ik ga naar Be.post...
djudedju

tot de volgende ?

banienok

Nee, dit is geen Chinees of Congolees of een andere exotische taal... Het is gewoon een weergave van hoe we hier "bah neen' ik"... Taalkundig is de zinsbouw verkeerd, en bij zinsontleding blijft er ook al niet veel overeind staan, maar in heel Vlaanderen vind je wel het equivalent voor deze ferme ontkenning die we in ABN wellicht zouden neer zetten als "Wel nee!"

In mijn moedertaal, het Westvlaams uit Oostende (met een zweempje Nieuwpoorts) zou dat zijn: bènink.
Zoals steeds is het West-Vlaams hier korter.
En Oostende is daarin geen kampioen, als Oostendenaar moet ik heel goed luisteren om de nog veel kortere woordafkappingen te volgen van de Kortrijkzaan !

Maar ach, ik wil eigenlijk alleen maar zeggen, dat het Vlaams en het Nederlands soms wel heel ver uit elkaar liggen. En toch is het één taal. En ook al zien we (tot mijn spijt) de dialecten een beetje vervagen, er blijft een heerlijk verschil tussen het Noord-Nederlands en het Vlaams. Wat alleen kan leiden tot een versteviging en een wederzijdse bevruchting en verrijking. Alleen...

... Ik heb er een hekel aan, als men ons wil de indruk geven dat onze manier van spreken niet echt correct is, dat het in het ABN zo of zo zou moeten zijn... En dat terwijl we er helemaal zeker van zijn, dat we het wel juist doen. We doen het ook juist, alleen, we doen het niet op de Nederlandse, maar op de Vlaamse manier. En ieder vogel zingt zoals hij gebekt is ! En er is geen meer- of minderwaarde aan het Nederlands of aan het Vlaams. We begrijpen elkaar perfect, en zoals gezegd, het zijn net de verschillen die de verrijking vormen en de rijkdom uitmaken van de taal.

Als we in het Waals en in het Languedocienne nonante zeggen voor 90, in plaats van het "correcte" quatre-vingt-dix, dan is dat volgens mij ook niet fout, maar alleen een bewijs dat er een deel Franstaligen zijn die liever tijd winnen dan een soort vermenigvuldiging op te noemen om tot 90 te komen. (Ik gebruikte deze variatie wel om met ons moeder in de clinch te gaan... Ons moeder was in het Frans opgevoed (in het pensionaat in Deinze !!!), en zij memoriseerde de telefoonnummers altijd in het Frans, "omdat je daar de cijfers in de juiste volgorde hebt, en in het Vlaams drieëntachtig noem je eerst de drie, waar je eigenlijk eerst de acht moet hebben... En dan zei ik tergend: quatre-vingt-treize... tedju dat is nog moeilijker dan het Vlaams !) (Ons moeder zuchtte dan heel nadrukkelijk dat ik wel wist wat ze wou zeggen...)
(Ja ma, ik wist het wel, maar het was zo leuk je eens op stang te jagen.)

Ik kan het niet helpen, ik heb iets met taal... Het ding die uiteindelijk de mens maakte tot mens. Die ons toeliet om verworvenheden door te geven aan anderen, niet alleen door voor-doen, maar ook gewoon door het te zeggen. Taal werd nog veel belangrijker eens het schrift ontstond.

Wie zou het genie zijn geweest dat dit het eerst heeft gebruikt? Wie is op het idee gekomen om taal neer te schrijven? We weten het niet, we weten wel dat het ontstaan is als een soort van tekenverhaal, waarbij men woorden uit een lettergreep uitbeeldde. Voor een langer woord, voegden ze dan twee eenlettergrepige tekeningen samen. Voorbeeld een wiel wordt een cirkeltje, voor een wieldop zou je dan dat cirkeltje neerzetten plus een tekening van een eierdopje. wiel+dop...

Om tijd te winnen, werden deze tekeningen steeds meer en meer gestyleerd, zodat ze niet meteen meer te herkennen zijn (zie maar naar het Chinees). Bij anderen kwam men tot het uitbeelden van letters.  (Wellicht was dit oorspronkelijk ook gebonden aan de eerste letter van een woordtekening, zoals in de Runen )

Maar hoe dan ook, het laat ons toe, uiteindelijk op een PC te tokkelen,  zodat jij een hele tekst kunt lezen en (hopelijk) genieten van mijn bedenksels van iedere dag...

tot de volgende ?

De grootste vervuiler

Zonet las ik een artikeltje dat vermelde dat wellicht de grootste vervuiler van de oceanen... je wasmachine is !
Ze hebben het hier over de plastic-soep in onze oceanen !
Het is zo, dat alle kunststoffen eigenlijk een soort plastic zijn, en dat bij het wassen micro-kleine partikeltjes van de stof afgebroken worden, die dan met het vuile water tot in de oceanen lopen...

Gisteren heb ik mosselen gegeten, en dus heb ik plastic gevreten, want iedere mossel zou wat van die microscopisch kleine deeltjes plastic bevatten... die niet verteren en zo klein zijn, dat ze in ons lichaam terecht komen.

Of je nu met biologisch afbreekbare zee wast of niet, je vervuilt dus toch.

Eigenlijk zouden we dus het best zijn met allemaal terug te gaan naar de natuurlijke stoffen, linnen, katoen, wol, sisal, brandnetel, kemp... Dat is tenminste niet vervuilend... Tenzij je natuurlijk die dingen gaat kleuren of bedrukken met vervuilende verf of verf op basis van...plastics...

Maar het wordt, hoe dan ook, hoog tijd dat we bewuster gaan leven, en proberen ons steentje bij te dragen tot een properderderderder wereld... Zeg nu niet " ... dat eerst die fabrieken doen wat ze moeten doen...", nee, als iedereen voor zijn deur veegt, is gans de straat proper ! En als we met zijn allen wat bewuster gaan aankopen, dan zullen de bedrijven automatisch ook de groene kaart trekken !

Wist je dat die gekke rode mutsen die gedragen werden door de sansculotten, als teken van de revolutie, eigenlijk een kopie zouden zijn van de mutsen die de zich vrijgevochten slaven droegen in het oude Rome ?
Waarom zouden we die mutsen niet weer eens bovenhalen, maar nu in een groene kleur, met het opschrift "Groene revolutie"...

Vandaag zijn we naar het UZ geweest, een inspuiting halen voor de ontsteking in de heup van Anny. We moesten er heel vroeg zijn, maar ze was dan ook de eerste die behandeld is geworden. Het was de pijnlijkste inspuiting die ze ooit kreeg, niet het inspuiten, maar het zoeken met de naald naar de zenuw...

Onmiddellijk nadien mochten we al naar huis... en zo komt het dat u vandaag toch een blogje krijgt... Misschien iets minder lang dan anders, maar ja, ik begin er toch een stuk later aan... En er staan nog heel wat mails te wachten, heel wat berichten op Facebook, en heel wat schoons te bekijken op Tumblr en op Pinterest... Ik ga me moeten opjagen om het weer allemaal te zien.

Oh ja, misschien ken je Tumblr niet ? Dat is een soort veredelde versie van Facebook, waar men niet zozeer uit is op het onderhouden van "vriendschappen", als wel aan het delen van dingen die je belangrijk vindt ! Ik volg onder meer heel wat op het gebied van kunst, en zie er heel wat prachtige dingen... De mooiste zet ik soms wel eens op Facebook, onder de noemer van Pinterest (waar je ze uiteraard ook kunt vinden !)
Mocht het je interesseren, ik kan het je aanraden !

tot de volgende ?

's Morgens vroeg...

vandaag                                                     op 21 december 2014
dageraad 7.59'                                            8.05'
zonsopgang 8.36'                                        8.45'
zonsondergang 17.17'                                 16.41'
donker 17.54'                                              17.20'

Héhé ! we hebben al weer een heel stuk dag meer dan toen !
Het is tijd om het winterdipje af te schudden en je te gaan inleven in het heerlijke licht van de zomerse zon ! Ik weet wel, het duurt nog een tijdje, maar in mijn tuin staan de camelia's al volop te bloeien ! Die witte dat is mooi, maar die rode die van onder een laagje sneeuw de wereld kwamen inpiepen, dat was pas een symbool van hoop op zomer !!!

Het winterdipje...
Ach, dat is niets in vergelijking met een echte depressie.
Je voortdurend zo slecht, zo ellendig, zo nietswaardig voelen.. dat moet verschrikkelijk zijn. Zo verschrikkelijk dat sommige mensen het leven niet meer aan kunnen en tot zelfdoding komen...
Soms zijn de redenen van de depressie voor een buitenstaander zo futiel, zo klein, dat de depressie haast onbegrijpelijk is. We staan er verbijsterd op te kijken. Soms hebben we dingen die ons tegengaan, die minstens even erg lijken, of soms zelfs nog veel erger zijn.
Een depressie gaat dan ook niet over de aard van de moeilijkheden, maar over het feit dat de getroffene ze niet kan verwerken, en alle kleine moeilijkheden gaat cumuleren tot een onoverkomelijke berg.
Als je gezond bent dan doe je dat niet. Je cumuleert de dingen niet. Je zit zonder geld, je hebt de griep, je zoon heeft een buis, je auto wil niet starten... Voor u en voor mij is dit een opsomming van dingen, voor een depressief iemand hangt dit allemaal aan elkaar. Soms hoor je dat al bij mensen die ergens op de rand van een depressie zitten: "Het slaat allemaal tegen, het moet weer met mij gebeuren, het is nog niet genoeg dat..."

Als je niet depressief bent, dan begrijp je die manier van redeneren niet echt. De griep en een zoon met een buis hebben immers niets met elkaar te maken?

Ik denk dat voor een depressieve mens, de moeilijkheden de eigenschappen hebben van drijfzand... Je zakt er telkens een beetje in, en op de duur krijg je je been niet meer los uit de modder.

Het is een ziekte.
Het is geen inbeelding, voor die mensen is dat een realiteit.
Zo erg, dat ze zelfs liever een einde maken aan het leven dan verder te vechten tegen iets wat hen letterlijk over het hoofd is gegroeid.

Waarom ik daar nu aan denk? Gisterenmorgen zag ik nog een foto van een mooie jonge dame, een foto van een heerlijk fris lachend juffertje... en 's middags las ik al dat ze gevonden was, wellicht het slachtoffer van zelfdoding...
Het heeft me enorm getroffen ! Zo'n mooi jong ding, met zo'n heerlijke lach om de mond. Het was haast niet te geloven dat iemand die er zo lachend en blij uitzag plots in die diepe uitzichtloze put kan vallen.

Waarom kan de ene mens haast moeiteloos de moeilijkheden overwinnen, terwijl een ander er aan ten onder gaat? Ik snap het niet, jij wellicht ook niet. Och ja, ze kunnen het zelfs zien aan de hersenen, maar het ziet er naar uit dat de hersenen wijzigen onder invloed van de depressie, eerder dan andersom. Men heeft wel vastgesteld dat bepaalde zaken die een diepe indruk nalaten in de jeugd, de aanleg tot depressie bevorderen... Maar het is duidelijk dat het niet alleen een geestelijk iets is, er is een lichamelijke link.
Hoe meer we te weten komen van de menselijke geest, hoe meer begrip we hebben voor al die zaken die we vroeger helemaal niet begrepen. Ze kunnen nu al zien aan de hersenen aan wat je denkt, nog niet letterlijk, maar bijvoorbeeld wel of het leuk is of triestig. Ze kunnen tegenwoordig steeds meer onderscheiden van de werking van ons brein... Wellicht komt de tijd dat ze operatief bepaalde van die ziektes gaan kunnen genezen?

Maar ondertussen zitten we nog steeds met mensen die depressief zijn, zo onbegrijpelijk diep zitten, dat ze niet eens meer de lust hebben om een uitgestoken hand te grijpen... Als je iemand hebt, bij wie je de symptomen van depressie ziet, wacht niet, trek meteen aan de alarmbel, en doe de behandeling opstarten.

tot de volgende ?

Goedemorgen !

Ik heb er op gelet, in de tijd dat we in de wachtzaal zaten heb ik bij het binnenkomen "Goedemorgen" gezegd, en een tijdje later was er nog een jonge dame die ook iedereen een "Goede morgen" wenste. De twintig anderen keken dan verrast op, en enkelen knikten of zegden ook een "Goedemorgen".
Voor de rest van de tijd lijkt een wachtzaal op een zaal bij de Cisterciënzers of een ander van die zwijgende orden...

In de pijnkliniek valt het op dat er veel echtparen zitten. Wellicht heeft dit te maken met het feit dat er veel mensen zijn die "slecht te pote" zijn, maar ook met het feit dat ze na de behandeling niet zelf met de wagen mogen rijden. Je zou dan ook verwachten dat ze minstens onder elkaar aan het palaveren zijn, maar noppes, hooguit een paar gefluisterde woorden. (Zou Vader Abt anders sancties uitdelen?)...

Eigenlijk is dat in iedere wachtzaal een beetje zo. Zelfs in het schuilhokje waar een deel mensen staan en zitten te wachten op de bus, hoor je weinig praten, al praten mensen die samen op stap zijn, wel met elkaar, meestal doen ze dat dan ook op zachte toon, om de anderen niet te storen.

Mij storen ze net door die stilte...
Ik hou er van om mensen tegen elkaar te horen babbelen, zelfs als ik geen deel uitmaak van het gesprek.
Soms hoor je dan van die gekke dingen...

"... ge zoudt dat van hem niet zeggen hé?" " En wel nee, daar verschiet ik van, dat had ik van hem niet gedacht..." ze staat een beetje peinzend met het hoofd te schudden " En wat zegt zijn vrouw daarvan?" " Ik peins dat ze dat niet weet ! Of ze gebaart van pijkens !" " Twee biefstukjes van de entrecote asjeblief" " Wel die duts ! Zijt daar eens mee getrouwd !" " Ja !... en 100 gram salami" "Hoeveel moet ik ?"  De beide dames vertrokken. En ik weet nog niet wat die vent gedaan heeft !

Maar ze hebben je genoeg voer gegeven om een hele roman op te bouwen. Maar daar zijn de volgenden al... "Heb je dat al gehoord van Maurice ?" de andere schud het hoofd, "'t Is er niet goed mee hé, ze zeggen dat hij maar een maand meer te leven heeft ! " "Allee gij ! En van wat ?" "Wel, 't is begonnen met een klein plekje op zijn kaak !, dat zat daar al jaren, maar in ene keer is dat beginnen groeien, en toen ze naar de dokter gingen was het al veel te laat ! Huidkanker!" "Oetje ! En van wat komt dat ?" " Dat zal wel komen van altijd te gaan vissen ! Hij zat altijd in zijn blote kop in de felle zonne ! Mijn vent heeft het dikwijls gezegd ! Hoe dat den diene daar tegen kan, zo in de felle zonne zitten zonder iets op zijn kop !"...  "Allee, van in de zonne te zitten ! Ze zeggen dat die zonnebanken ook zo slecht zijn hé ?...

De rest heb ik niet meer gehoord, mijn bestelling was gereed en betaald, en ik kon toch moeilijk blijven staan...

Ik weet niet wie de dames zijn, en nog minder wie Maurice is, maar ik ben blij dat ik altijd mijn hoed opzet als ik ga vissen.

Maar ik vind het heerlijk om te luisteren naar de mensen...
Als ik crea geef, en iedereen is na de uitleg aan het werk, dan hoor ik ook dergelijke gesprekken. Maar daar gaat het over het eigen dorp, en veelal over mensen die ik ken. De gesprekken horen niet thuis in het roddelcircuit, nee, het is meestal het relaas over ziekte en sterven. We zitten immers in een groep van mensen die allemaal al wat ouder zijn, en dus is ziekte en sterven een vertrouwd onderwerp.

Bovendien zijn veel van die mensen ook lid van Ziekenzorg, en zien we ze wel eens op een of ander bijeenkomst. Alleen, ... Ik weet nooit zelf zo'n dingen. Noch Anny, noch ik zelf, zijn mensen die veel buiten gaan. En staan we eens toevallig aan de deur, of gaan we juist de post uit de bus halen, als er iemand passeert, dan is dat meestal alleen  een goedendag of goedenavond... We kennen de mensen wel van zien, maar er zijn er maar heel weinig waarvan we de naam kennen. Door mijn werk kennen de meeste mensen mij wel, maar wij hen niet. Vroeger gaf ik wel eens een redevoering voor een ganse zaal van onze dorpsgenoten, nu ben ik Sinterklaas in Okra, en onlangs heb ik gepreekt in de kerk... Veel mensen hebben mij gezien, en bekeken, maar voor mij zat dan een massa mensen, die ik niet eens echt bewust zag. Een beetje zoals ik auto rij... Je hebt mensen die me zeggen " Zeg schonen ! Je mag wel eens goeiendag zeggen als je passeert !"... Ik heb nooit iemand gezien. Tenzij als obstakel waar ik voor moest opletten, maar zelfs dan nog zie ik zelden wie het obstakel is... Hoe dat komt, dat weet ik niet... andere mensen zien blijkbaar wel wie er passeert. Gilberte sprak me zelfs aan met "Zeg, je hebt een andere nummerplaat op je auto ! Ik had je bijna niet herkend !" Zij kijkt dus naar de nummerplaten en memoriseert wie er met die of deze plaat rijdt...

Het zal dus wel aan mij liggen.
Ik moet eens wat meer aandacht hebben voor de mens... Nog meer ?, nee, maar anders...

tot de volgende ?