Vresse-sur-Semois (Belgium), The town hall and the St. Lambert church (1768). Nederlands: Vresse-sur-Semois(België), het gemeentehuis en de Sint Lambertuskerk (1768). Walon: Vrèsse (Bèljike), li môjon comunale èt l'èglîje Sint-Lambêrt (1768). (Photo credit: Wikipedia) |
Maar dat was maar een korte introductie om je te vertellen dat we vandaag weer eens naar Auchan zijn geweest, te Leers.... We zijn zo'n kwartiertje thuis, en we hebben een belegd broodje (uit de Flunch) opgegeten, en ik zit hier al te bloggen met een tas thee naast me.
Gisteren kregen we een telefoontje van Bart, dat hij terug thuis was, na een klein avontuurtje. Ze waren weer eens naar Vresse sur Semois geweest voor een klein weekje, en op de terugweg begon de auto van Bart plots te schudden en te beven. Op de pechstrook eens gekeken, en op een band zat een dikke blaas. Hij herinnerde zich wellicht dat ik zo eens een klapband heb gehad, en hij is dus van de autosnelweg weggereden, op zoek naar een garage. Gelukkig heeft hij niet lang moeten zoeken, en kon hij daar twee nieuwe banden laten steken... Twee, want met die gekke wetgeving moeten de banden voor, of de banden achter telkens identiek zijn. Als je banden steekt, en een paar jaar later moet je er een vervangen, dan hebben ze dat type nooit ofte nooit meer liggen, dus twee banden...
Enfin, ze zijn goed thuisgeraakt, en dat is het voornaamste.
En wij zijn verlost van onze taak om iedere twee dagen de dieren te gaan voederen.
Dit jaar gelukkig geen panne met de aquarium, maar wel telkens door de modder moeten sjokken, met voer voor de geiten, voer voor de kippen. In de garage gaf ik ondertussen eten aan de kat, die iedere keer uitgehongerd lijkt, en die je het bijna onmogelijk maakt om eten in zijn pot te doen, laat staan water...
Eigenlijk begin ik nu met het laatste... Als we binnenkomen (na de brievenbus te hebben geleegd), geeft Anny de parkiet eten, en ik de vissen. Dan gaat Anny naar de cavia's, en ik doe de deuren open van de garage, zodat we dan en de kat en de geiten en kippen kunnen voeren. In de zomer komt daar nog de schildpad bij, maar die zit nu ergens in de tuin onder de aarde.
En zo is de nieuwjaarsperiode voor ons bijna weer verleden tijd, en komen we stilletjes terug in ons normaal stramien.
Anny is nu bezig alle koopwaar uit de auto te halen, en in de kasten te stoppen. We zijn weer gerust voor een tijdje... aan wijn en aan aperitief zonder alcohol... We hebben ook weer zuurkool mee en wat kaas, maar deze keer geen vis... Er lag weinig vis, wellicht met die winderige dagen, was het vissen niet mogelijk ?
Voila, nu ben je weer op de hoogte van mijn dag... Nu nog de mails lezen, eventueel doorsturen naar vrienden en kennissen... en dan wat TV kijken...
tot de volgende ? (Enne lees eens de Waalse tekst bij de foto ! (Eeerst Frans, dan Nederlands, en dan echt Waals...)