oud jaar

Chinees nieuwjaar (Photo credit: Roel Wijnants)

Hij heeft zijn tijd gehad, zijn draad loopt op een ende, zijn bobijne is bijna tenden, nog een asemtje en 't is er mee gepasseerd... Kortom het jaar loopt zijn laatste meterkes...

Vannacht, om 12 uur, of eigenlijk om 00.00' uur precies gaan mensen elkaar weer in de armen vallen, dikke zoenen uitwisselen, massa's goede voornemens maken, sms'jes verzenden, en pogen nog zo lang mogelijk wakker te blijven en te profiteren van Nieuwjaar.
Morgen gaan we iedereen die we tegenkomen, en ook maar van verre kennen, een Gelukkig Nieuwjaar wensen...
En overmorgen zijn we alle weer vergeten...
Goede voornemens
zoenen
wensen...

Tot de volgende jaarwende... Van 2013 naar 2014, dan doen ze het allemaal weer eens over.

Eigenlijk is Nieuwjaar gewoon een dag zoals alle andere, op een volkomen willekeurig punt gelegd door we weten niet eens meer wie...
In andere regio's en vooral in andere religies valt Nieuwjaar op een heel ander tijdstip, en is het ook een heel ander jaartal die er op staat.

Er is dus geen enkele zinnige reden om precies vanavond en morgenvroeg abnormale dingen te doen. Geen reden om vuurwerk af te steken, geen reden om te wensen, geen reden voor goede voornemens... Of misschien moeten we het anders zeggen:
Iedere avond is een gelegenheid om te vieren, een gelegenheid om de anderen alle goeds te wensen, om goede voornemens te maken (en ze ook te houden)...
Iedere dag moeten we blij zijn dat we er nog bij zijn
blij dat jij er ook nog met ons bent
en jij, en u daar...

Ik heb ook voornemens: ik wil proberen te genieten van ieder moment van het leven.
Proberen van mens te zijn, proberen van zelfs niet meer kwaad te zijn op politici
proberen ... te proberen...

Als jij dat op Nieuwjaar doet, dan is die dag evengoed als elke andere dag. En het maken van goede voornemens is belangrijk in het streven naar een beter mens worden. En het alle goeds wensen aan de anderen is iets wat we veel meer zouden moeten doen...

Weet je eigenlijk is iedere dag het begin van een nieuwe dag, een nieuw jaar, een nieuwe gelegenheid om meer en beter mens te zijn...

Dat is mijn wens voor U allen !
Niet alleen voor het nieuwe jaar, maar voor iedere dag, en mogen die dagen een eindeloze parelketting worden, blinkend van pret omwille van het leven zelf, gloeiend van warmte voor de anderen...

Tot volgend jaar ?

Een Audi met een Kerstman in

verboden voor kerstmutsen (Photo credit: verbeeldingskr8)

Ik ben al heel lang lid van de BIN, het Buurt Informatie Netwerk.
Dat is een soort samenwerking tussen de buurt en de flikken. Als wij, als gewone mensen iets verdachts zien, dan bellen we de 101, Doen onze flikskes een vaststelling die van belang kan zijn voor ons, dan bellen ze ons op.
Vermits de meeste inbrekers 's nachts opereren, krijgen wij dus deze telefoontjes midden in de nacht.

Je ligt daar dan in de armen van Morfeus zalig te maffen, en rinkelt vlak naast je oor plots de telefoon. Slaapdronken neem je dat ding op, terwijl je halvelings hoort dat Anny naast je aan het zoeken is naar de koord om het licht aan te maken...

Je hoeft geen "Hallo" te zeggen, want een diepe stem meld je dat dit een automatisch doorgestuurd bericht is, om jou en alle leden van alle BIN's van Oudenaarde te verwittigen van het feit dat een bende onverlaten op de baan is om overvallen te plegen. Ze rijden rond in een Audi met nummerplaat wiezewiezewiesbombom en een van de 5 of 6 inzittenden draagt een Kerstmuts. (Er waren wellicht een of tweee van de inzittenden van het vrouwelijke geslacht. Van de anderen wisten ze het wellicht niet, want dat zegden ze er niet bij...)  Ze bellen aan en vallen je dan onverhoeds binnen of zoiets, want ik schoot wakker met de telefoon nog in mijn handen, omdat Anny me porde en vroeg wat het was... "De flikken" "Weeral ?"

't Was bijna 1 uur, wie laat je dan nog binnen? Kerstmuts of niet?
Bij mij zullen ze wellicht niet aanbellen, want met dat rolluik naar beneden ziet mijn huis er wellicht niet zo uitnodigend uit...

Maar met die laatste por van Anny was ik helemaal wakker. Om 1 uur.
En dan begin je te zoeken, je wroet heel je bed ondersteboven, maar je vind het niet. De slaap bedoel ik. Dus maak ik het lichtje naast mijn bed aan, en pak mijn boek, en lees wat tot ik weer voel dat ik ga kunnen slapen. Maar het is een slecht boek voor dat doeleinde... Een spannende avonturenroman... Daar wordt je niet rap moe van.
Ik had beter in mijn bed het boek gelegd dat naast het toilet ligt, om daar te lezen. Dat gaat over de pseudepigrafen.  Over de bijbelteksten van de boeken die net de bijbel niet hebben gehaald. Let op, er zit al een verschil tussen de katholieke en de protestantse bijbel, waarbij de enen meer boeken in de bijbel hebben dan de andere, maar men heeft ooit een lijst gemaakt van de boeken die duidelijk geïnspireerd zijn door God, en de andere, die mochten er niet in. Hoe je nu kunt weten welke teksten door God geïnspireerd zijn of niet, dat is voor mij een vraag, maar voor het betreffende concilie niet. Zij wisten het. De boeken die niet in de lijst stonden bleven wel gebruikt als hulp en steun voor het geloof, maar dat is langzaam achtergebleven, zodat we ze nu eigenlijk niet meer kennen, tenzij van uit schilderijen, tekeningen of beeldhouwwerken.

Nu worden die boeken weer van onder het stof gehaald, en terug aangeboden aan de gelovigen. Niet om te geloven, maar om het geloof te steunen. (Snap ik ook niet, maar ja, ik ben ook geen deskundige hé)

Enfin, omdat dergelijke dingen mij interesseren, ben ik dat wel aan het lezen. Mocht het u interesseren, volgens Henoch  (Enoch ?) heeft Eva niet in de appel gebeten. Het was een vijg. (Of dat u helpt in uw geloof ???)

Ik eet nu al jaren appels, wellicht in de vage hoop ooit een appel te treffen van de boom van kennis, en nu ga ik moeten overschakelen op vijgen. En die zijn dan ook nog slecht voor de lijn !

Maar dergelijke literatureluur is wel beter geschikt om de slaap terug te vinden. Stop maar eens met lezen als ze met een revolver op de borst van de held staan ! Het is veel makkelijker te stoppen bij het lezen van het feit dat de naam Adam in feite komt van de eerste letters van Noord, Oost, Zuid West in het Hebreeuws  (of was het Aramees ?)...

Enfin, om een lang verhaal kort te maken, pas na 2 uur heb ik het licht weer uitgeknipt, en de slaap der onschuldigen voortgezet...

Mocht je dus een Audi zien met het kerstmannetje met een of twee vrouwen van het vrouwelijke geslacht en nog wat mansvolk er bij... Hou dan je portemonnee maar goed vast !
Het spijt me dat ik u niet meer details kan geven, maar om dat uur hoor ik blijkbaar niet goed.

Och ja, bij het lezen van die pseudepigrafen kreeg ik nu en dan een gevoel van déja-vu... Of liever van al gehoord of al gelezen...  Als ze bijvoorbeeld vertellen dat de slang in het paradijs toentertijd nog vier pootjes had, en pas zijn poten verloor als straf voor zijn daad, dan dacht ik: " Hé, dat ken ik..." Maar ik kan me niet herinneren van waar... Ik vermoed dat dit behoorde tot de vele godsdienstige verhalen die zuster Hubertine ons verteld in de lagere school... ( Die brave zuster vertelde ons massa's van die stichtende verhalen... heerlijke tijd)

Je ziet, ondanks alle nachtelijke telefoontjes van automatische flikken, blijf ik veel te veel lezen. En heel wat van de dingen die ik wetenswaardig vind, zijn wellicht voor u bullshit... Ik heb in ieder geval daardoor een kop vol allerlei weetjes...waar ik eigenlijk niets mee ben, buiten dat het mijn fantasie prikkelt... En me toelaat voor U te bloggen...

tot de volgende ?

Aquarium

English: Cat fishing in fishbowl Measurements: 29.6 × 23.7 cm (sheet) Technique: Photomechanical reproduction Material: Silk Location: Princeton University Library. Graphic Arts. GA 2008.01136 (Photo credit: Wikipedia)

In "De Low Impact Man" las ik dat een tropisch aquarium heel wat energie slokt, en dus mede verantwoordelijk is voor een grotere vervuiling van deze aarde...
Lap, daar gaat mijn rein geweten...
Ondanks al mijn inspanningen om mijn huis te isoleren, om bewust te kopen, om na te denken vooraleer te kopen en meer te vervuilen, zijn het nu mijn visjes die vervuilen...

Maar nog is mijn leed niet geleden...
Zo'n aquarium moet je nu en dan ook eens kuisen. Hoe groter het aquarium, hoe minder onderhoud er aan is, en ik heb een GROOT aquarium... Maar niettemin, nu was het nodig. De filters (twee stuks) toonden aan dat ze moesten gekuist worden, de ruit waar doorheen je de vissen ziet zwemmen, moesten gekuist worden, de dekglazen waren hier en daar begroeid met algen, waardoor er minder (te weinig) licht door scheen... Enfin, grote kuis.

Vermits mijn bak ingebouwd zit in een meubel, moet je eerst hele stukken van dat meubel verwijderen, om aan die bak te kunnen. Op het "deksel" van de kast ligt dan een laag stof. Eerste werk: de stukken hout van de kast reinigen, terwijl we er goed bij konden... dan de filterpompen uit halen om ze straks te reinigen.

Dan het raam open zetten, (dat wil zeggen dat Piet, de kanarie, moet verhuisd worden, samen met enkele bloempotten) een plastic darm door het raam steken, het ene eind in het aquarium, en buiten gaat Anny dan aan die buis zuigen, tot het water door de hevelwerking er uit stroomt.
Dan vuil afzuigen, stof en uitwerpselen van de vissen, schudden aan de planten om het stof er af te wapperen en zoveel mogelijk vuil met het water af te zuigen.

We verwijderen zo'n 100 à 200 liter (van de meer dan 800).  We hebben dan een stuk van de ruiten die boven water ligt. Dus kunnen we, zonder gevaar dat we voor overstromingen zorgen, de ruiten kuisen. Het was nodig, niet alleen een aanslag op de glazen, maar hier en daar waren er trosjes algen op gegroeid.

Ik moet daarvoor op een stoel staan, en met heel mijn arm in het aquarium verdwijnen... Dat is niet alleen lastig, maar de rand van het glas duwt ook nog eens in je oksel. Je bent al vlug een half uurtje kwijt aan dat poetsen van de ruiten... Je hebt niet alleen de voorruit, maar je moet ook de vaste gedeelten van het dekglas ontdoen van de aangroei van algen. Die vaste gedeelten zijn er om stevigheid aan de bak te geven, en te vermijden dat het glas door de druk van het water bol zou staan. (En breuk of scheuren zouden veroorzaken in de hechting van de glazen)

Eens dat is gedaan, vullen we het aquarium weer op, met water op de juiste temperatuur.
Dat gaat betrekkelijk vlug, omdat we een systeem hebben uitgewerkt, waarbij we rechtstreeks van de mengkraan in de keuken, via een plastic darm het water in de bak doen.

Dan houden we vijf minuutjes pauze... En dan in de keuken, aan het aanrecht, de ene filter en pomp kuisen, en van de andere alleen de pomp kuisen. Dat is een secuur en betrekkelijk langdurig werkje. Je moet de stukken darm en buisjes in het systeem reinigen, en de pomp en het pomphuis kuisen alsook de schroef in de pomp reinigen en terug monteren.

Dan plaatsen we de pompen terug, en zetten ze in werking. Als alles naar behoren gaat is er geen probleem, maar nu en dan merk je dat die pomp het vertikt... Dan moet je hem opnieuw demonteren en opnieuw monteren...

Als dat alles in orde is, dan gaat Anny de dekglazen poetsen. Ze doet dat met azijn, om de kalk die zich op dat glas heeft gezet, zo goed mogelijk te verwijderen, samen met de algen die er op zitten. Voor mij is er dan een korte pauze. Eens de dekglazen proper zijn, kruip ik weer op de stoelen, en leg die glazen op hun plaats. Dan de lichten terug leggen, en aanschakelen (tijdklok eventueel bijregelen)...

Dan nog meststof in het water spuiten, om de plantengroei te stimuleren, en de kastonderdelen terug plaatsen...

En dan in de zetel kruipen, verrekkend van de pijn.

Gisterenavond ben ik om 19.30' uur naar mijn bed gegaan...
Nu is de pijn weer op een aanvaardbaar niveau.
Normaal heb ik minder pijn van het kuisen van het aquarium, maar het was nu een uitgebreide grote kuis, en ik had al pijn om te beginnen. Wellicht doet dat schitterende weer waar in we leven daar iets mee te maken...

Vandaag is het zaterdag, morgen zondag, maandag Oudejaar, dinsdag Nieuwjaar en dan is het weekend zonder eind toch ten einde...
djudedju

Weet je, van mij hoeven al die feesten niet.

tot de volgende ?

ne gelukkige feestdag !

Christus statue (Photo credit: fuzzyslowmo)

Toen ik kind was, was het feest van de onnozele kinderen de gelegenheid bij uitstek om iemand een gelukkige feestdag te wensen...
Dat hoor je nu niet meer... Want feestdagen worden niet meer gewenst, die zijn vervangen door de verjaardag. En zo wat iedereen twijfelt of er eigenlijk wel een kindermoord is geweest ten tijde van de geboorte van Christus...
Ook van de volkstelling is geen spoor terug te vinden...

Is het evangelie dan vals ? Nee, heel wat feiten zo wel uit het oude als uit het nieuwe testament zijn voldoende gedocumenteerd om ze "echt" te kunnen verklaren, maar dat wil niet zeggen dat ieder feitje in ieder detail historisch is te bewijzen.

De evangeliën zijn een heel end na Christus geschreven, en niet door de apostelen die er op vermeld staan, maar wellicht door volgelingen van die apostelen, die noteerden wat ze hoorden uit de overleveringen over wat die apostelen toentertijd predikten...

Je moet het zo wat vergelijken met de historisch die jouw moeder je vertelde over wat haar grootmoeder aan haar vertelde... Wellicht was de eerste grootmoeder het verhaal al wat aan het mooi maken, jouw grootmoeder deed ook wat aan dit bijkleuren, en ook uw eigen geheugen kleurt het verhaal onbewust wat bij. De basis is en blijft juist, maar sommige details zijn het niet meer.

Als men politioneel getuigen apart ondervraagt, dan is het feit dat de verhalen van de verschillende getuigen lichtjes van elkaar afwijken, bijna een bewijs op zich van de echtheid van het totale verhaal. De drie eerste (synoptische) evangelies kun je dus makkelijk als bewijs nemen van de echtheid van het geheel van de feiten.

Wat een deel van de "aankleding" betreft, dat kun je meestal ook wel herkennen.

En de naam onnozele kinderen, is in feite de oud-Nederlandse benaming, uit de tijd toen onnozel nog gelijk stond aan onschuldig. In feite zouden we dus beter spreken van het feest van de onschuldige kinderen, en denken wij dan niet aan de misschien niet bestaande kinderen uit het evangelie, dan kunnen we denken aan alle kinderen die ooit in onze geschiedenis zijn vermoord geworden... En dat zijn er verschrikkelijk veel !

Maar hoe dan ook, het is prachtige literatuur !  Het is geen wonder dat hele volkeren dit konden omarmen als een bruikbare levensfilosofie. Geloven of niet, het biedt een leidraad over hoe je moet leven om in een gemeenschap te kunnen leven. Het geeft je wetten, regels en richtlijnen, om een maatschappij te vormen die leefbaar is als maatschappij.

Ik denk dat dit nog steeds een beetje de oorzaak is van al onze moeilijkheden als mens... We zijn niet ontstaan als een diersoort die in kolonies leeft, we zijn veeleer wezens die in kleine groepjes stamverband, misschien zelfs maar familieverband moesten pogen te overleven met wat we verzamelden en wat we konden vangen.

Toen is men begonnen met het verlaten van deze manier van leven, door het uitvinden van de landbouw gingen de mensen zich vestigen op één plaats, beschouwden de terreinen als bezit, eigendom, en gingen de anderen verbieden daar te komen. Dit systeem van leven was het begin van het abnormale succes van de soort Mens... Het was ook het begin van de grootste moeilijkheden ! Er ontstond de Macht, de Eigendom, de onderhorigheid en het slaafse...

Voorheen was er niet echt een pakket van wetten nodig... Die kwam er pas met de grote aangroei van de Mens als wezen, en het systeem waar in hij tot dit succes kwam !
Die wetten werden wellicht overal in eerste instantie in een soort filosofie, een godsdienst ingekapseld, en de formule is eigenlijk nog steeds de beste vorm om een maatschappij regels te geven die aanvaard worden door zowat iedereen.

De priesterkaste zal dan ook wellicht de eerste geweest zijn met macht. Maar toen bleek dat macht ook kon bekomen worden door kracht of door het groeperen van enkelingen, dan kwamen we wellicht tot een tweevoudig systeem; waar wereldse macht en priesterlijke macht meestal broederlijk de koek verdeelde...

Maar eerlijk, ik vind dat systeem nog steeds ideaal, en zeker veel stabieler dan wat we nu als politiek kennen. Politiek was in oorsprong een systeem die een opening bood naar democratie, maar als je ziet wat er nu van is, dan is dat begrip democratie al lang een dode letter geworden, en zijn het de partijen, en eigenlijk alleen de partijbonzen, die dicteren...

Kortom, we zijn er nog niet uit. We hebben een systeem gevonden waarbij we als soort zeer succesrijk zijn, (te ?), maar zelfs na al die eeuwen, al die millennia hebben we nog steeds die strijd tussen onze oorspronkelijke vorm (jagers- verzamelaars) en de huidige vorm van samenleving niet beslist... We zoeken eigenlijk nog steeds hoe we eigenlijk met elkaar moeten samenleven...

Komt er ooit een oplossing ? Of gaan we kapot aan ons succes die tegengesteld is aan onze aard ?
Ik weet het niet... U ?

tot de volgende ?

Utopia

Conférence : Les Kurdes de Syrie au cœur du conflit (Amman, 19 décembre 2012) (Photo credit: l'Ifpo)

Vannacht droomde ik van een land zoals het zou moeten zijn...
Een land zonder leger, zonder politie, zonder al te veel betuttelende wetten...
Een land waar iedereen gelijk was, een gelijk inkomen had, een gelijke welvaart, een gelijk belang...
Een land waar iedereen een woning had, aangepast aan zijn noden van het ogenblik. Pasgetrouwd kreeg hij een woning voor 2 personen, kwamen er kinderen, dan verhuisden ze naar een aangepaste woning, trouwden de kinderen, dan kwamen ze in een appartement, onder een van de gehuwde kinderen te wonen, zo konden ze instaan voor de kinderoppas en toch nog nuttig zijn...
Zieken werden verzorgd tot en met, door dokters die niet meer inkomen hadden dan zijzelf, gewassen en verzorgd door verpleegsters die net zo veel verdienden.

Wie werkloos was, kreeg zijn inkomen verder uitbetaald, maar moest bewijzen dat hij/zij daadwerkelijk werk zocht. Werkgevers waren verplicht om aan iedere werkzoekende een attest af te leveren waarop niet alleen zijn bezoek vermeld was, maar ook de evaluatie over de werkloze in casu. Voldeed de werkloze niet aan de normen om echt werk te zoeken, dan werd hij/zij verplicht een cursus sollicitatie te zoeken en eventueel een opleiding voor een ander beroep. Alleen bij onwil of weigering kon een werkloze bestraft worden met een vorm van gedwongen arbeid in de sociale nutssector...

Er was geen jaloersheid, want iedereen had evenveel...
Ieder beroep werd even hoog geacht, en politici deden hun politieke werk als een soort tijdelijke ambtenaar. Geen enkel beroep was hoger betaald, geen enkel beroep was vastbenoemd, alles was flexibel...

Niemand vond dat de motivatie ontbrak, wat men altijd dacht te moeten bekomen met hogere lonen en bijkomende voordelen. Een eerlijk systeem hoeft geen bijkomende motivatie. Iedereen is tevreden.

Communisme ? Ja, je zou het ook de ultieme Christenheid kunnen noemen, en wellicht zijn er nog heel wat andere benamingen mogelijk... want al die filosofieën hebben gemeen dat ze een volmaakte wereld willen scheppen.

Maar deze morgen werd ik weer wakker, en op de radio hoorde ik het nieuws, over Syrië, over de boze NVA, over de koning die zich had laten gebruiken door Di Rupo...

Ik kon twee zaken doen, terug mijn ogen sluiten en weigeren wakker te worden, of op te staan en verder te leven in de wereld die nog lang niet aan rechtvaardigheid toe is, en dus ook niet aan Vrede...

En toch... toch weten we hoe het eigenlijk zou moeten.

En we stimuleren onze kinderen, kleinkinderen, dat ze goed hun best moeten doen om later een goeie job te vinden, waar je veel geld kunt verdienen, en de anderen laten werken...
djudedjudedju

en buiten is het weer donker bewolkt en dreigt weeral de regen

Vrede op aard' aan alle mensen die van goede wille zijn...

tot de volgende ?

Rommelen

Merelbeke - Former town hall (Photo credit: Wikipedia)

Het voorbije weekend: geen rommelmarkt in de wijde omgeving, nu, vandaag is er dus wel een... In Merelbeke, en druk, druk, druk... Ik heb mijn wagen een heel end van de markt moeten parkeren. Natuurlijk vind ik dan een mooie reeks boeken... Kun je lekker ver sleuren... En vermits we steeds meer en meer ook de pijnen beginnen te delen, delen we ook de lasten... dus onze kabas tussen ons in, en elk een oor vasthouden...

Het was een leuke markt, er was heel wat te zien en te vinden. Soms sta je dan een tijdje te staren naar een of ander ding, tot je euro valt, en je ziet dat het spaken zijn voor een moto of bromfiets of zoiets... Nu moet ik er wel bij zeggen, dat je dat zelden in sigarendoosjes ziet liggen.

Bij een vriendelijke Turk of ene uit een van de Maghreb-landen, zag ik een heleboel van die slijpsteentjes en freesjes en dergelijke liggen... Mee nemen voor mijn Dremel. Die dingen kun je soms echt moeten zoeken, en naar diverse winkels moeten lopen. Hopelijk is de kwaliteit behoorlijk, want er zit toch wel verschil op die dingen.

Van de rommelmarkt doorgereden naar de winkel, want we moesten ook nog inkopen doen voor heel de week. Het was er druk, maar niet heel erg. Eerst naar de Colruyt, en van daar naar Renmans en de Aldi. In de Aldi was het heel druk, met lange rijen aan de kassa's, maar - heel bizar- toen wij klaar waren met onze boodschappen, konden we meteen bij de kassa, er stond niemand meer... Ik keek op mijn uurwerk: 12 uur...

En thuis gekomen, een kop soep opgewarmd, en een broodje belegd met wat vlees, sla en tomaat... Lekker en vlug klaar. En nu zit ik al weer te bloggen, terwijl Anny al de winkelwaar aan het wegstoppen is in de kasten.

En straks ga ik me wat zetten in de zetel, kijken naar TV, als er iets is wat me bevalt, en anders ? Een boek lezen, of wat dacht je ?

Gisteren bij Bart uitgebreid getafeld, het was héél lekker, gisterenavond niets meer gegeten, maar deze middag had ik weer echte honger. Dat zal zijn door het sleuren met die boeken...

Ik ga stoppen, platte rust gaan houden...

tot de volgende ?

Zalig kerstfeest !

Nederlands: Grubbenvorst: slottermolen in de sneeuw (Photo credit: Wikipedia)

Sinds ergens in de vierde eeuw wordt Kerstmis gevierd als Christelijk feest.
"Het regend' en sneeuwde en miek er zo koud, de rijm lag op de daken..."

Is er iemand die mij kan uitleggen hoe je rijm combineert met regen en sneeuw? Oh ja, van sneeuw gesproken, sinds 1900 hebben we al 11 (elf) keer een witte kerst gehad in ons Vlaanderlandje... Geen wonder dat ze met zoveel heimwee daar over kunnen kwelen, het is immers een zeer uitzonderlijk gebeuren.

Je kunt dit en een heleboel andere wetenswaardigheden vinden op de website van ons aller Frank De Boosere... Moet je echt eens bezoeken, het is de moeite waard er eens rond te kijken ! Ik heb een abonnement genomen op de tweets van Frankske, krijg ik iedere dag wel enkele dingen te lezen die ik meestal nog niet wist. (Er is veel wat ik niet weet, veel meer dan wat ik wel weet... Eigenlijk weet ik vooral dat ik niet veel weet)

DE (met hoofdletters) WINTER, die ik mij het best herinner, is de winter van 62-63... Maanden hebben we toen in de bijtende koude gezeten. Als ik mij goed herinner sneeuwde het een of enkele dagen na Kerstmis 1962 en heeft de sneeuw blijven liggen tot een eind in maart 1963. Ik reed dan met mijn fiets naar school over de bevroren vijver van het Maria Hendrikapark ('t bosje) te Oostende... Dat jaar was de zee bevroren... Dat was geen vaste massa, maar eerder drijvende massa's ijskorrels, verzameld in een soort schijnbaar vaste bodem. Je kon er een stukje op gaan, maar het bewoog onder je, en dus riskeerde je niet meer dan een paar stapjes. We zagen dat jaar vogels die we nooit eerder zagen in onze streken.

Maar dus ook dat jaar geen witte Kerst...

Als je zo eens gaat grasduinen in die pak gegevens op de website van Frank De Boosere, dan kun je zien dat we vroeger ook heel wat ijzige winters kenden, maar ook heel wat vooral natte... En mooie warme lange zomers naast verzopen ondingen. Gek, je herinnert je daar heel weinig van. Alleen zo'n uitschieters zoals  het genoemde 62/63... Dat herinner je, de extremen.

Toen de kinderen nog klein waren, hadden wij heel wat winters met massa's sneeuw, en de kinderen  speelden en ravotten met de hond in de sneeuw, die soms zo dik lag, dat je ze niet meer zag lopen. Ons huis was in die dagen nooit proper, keer op keer kwamen ze binnen met vuile schoenen, en als zij voor één keer wijs waren en hun schoenen aan de voordeur afdeden, dan was er nog altijd onze Bobbie, die met zijn poten vol sneeuw en ijs rondcroste in huis, jankend van de pijn aan zijn opwarmende pootjes.
Je moet je dan ook nog eens daar bij inbeelden, dat het hier het hoofdkwartier was van de jeugd van heel de wijk... Mijn huis zat haast altijd vol met een hele bende jongeren... (Met vuile voeten)
Ze hadden een slede gemaakt, en Bobbie moest hen voorttrekken. Het brave beest plooide zich dubbel en de bende juichte van pret op de slee.

Je ziet het... ergens heb ook ik een beetje heimwee naar dat wit... En als het er ligt, dan vervloek ik het, omdat het glad is en gevaarlijk op de baan. Een mens weet nooit wat hij wil !

Ik ga stoppen, ik wens jullie allemaal een Zalige Kerst, veel plezier en... een beetje denken aan hen die zo veel minder hebben...

tot de volgende ?