 |
| Image via Wikipedia |
Ik schreef enkele dagen terug over de darmflora, waar meer kleine beestjes rondtoeren dan er cellen in ons lichaam zijn... Maar heb je daar al eens over door gedacht ?
Eigenlijk zit heel de wereld een beetje op die manier in elkaar: zonder die kleine ambetante beestjes lijkt niets te draaien. Immers buiten de eencelligen zijn er wellicht geen dieren waar de bacteriën niet het vuile werk opknappen in de darmflora.
Wellicht delen we die darmflora daardoor ook voortdurend uit, en ontvangen de flora van anderen, die dan eventueel een vaste stek krijgen in onze eigen darmflora.
Kortom, het lijkt er op, dat de groten niet kunnen leven zonder de kleintjes...
En is dat eigenlijk ook niet zo in onze eigen maatschappij ?
Iedereen streeft er naar zo hoog mogelijk op de maatschappelijke ladder te kruipen als zijn geestelijke beentjes hem toelaten, maar vergeet dat die maatschappelijke basis sterk en breed moet zijn, en steunt op de kleintjes... Zonder die kleintjes is er geen maatschappij.
En net zoals we als individu zouden kapotgaan als die bacteriën in onze darmen er het loodje zouden bij neerleggen, zo zou de maatschappij kapotgaan als de kleintjes, het plebs, de basse classe...het er bij zouden neerleggen.
Kortom, ik heb al meermalen gezegd dat een der voornaamste mensen in de maatschappij ongetwijfeld de persoon is die het huisvuil ophaalt, maar het ziet er naar uit dat we zonder die "gewone werkmensen" er kortom het loodje zouden bij neerleggen: De maatschappij zou ineenstorten.
Het zijn niet de hoger opgeleiden, niet de baken, niet de politici die de boel rechthouden, zij kunnen zich alleen rechthouden dank zij de echte steunpilaren der maatschappij: de kleintjes, het werkvolk...
Uiteindelijk kan niemand koning zijn zonder onderdanen...
Wat mij daarbij intrigeert is: hoe komt het dat de echte kracht van de gemeenschap zich zo laat ringeloren door de koning, de keizer, de baas, de banken, de politici... In feite zijn zij baas, of het lijkt wel dat iedereen dat aanvaarden moet... Terwijl de werkelijkheid eigenlijk de macht zou moeten leggen bij de gemeenschap van het volk.
Maar daar zit net de zwakte van het werkvolk... Hun sterkte zit in hun gemeenschap, niet in het individu, terwijl koning, keizer, admiraal pretendeert dat hun macht bij henzelf, als individu ligt.
Al heel vlug hebben die "regeerders" ingezien dat hun sterkte maar bestaat bij gratie van de verdeling van de anderen. Verdeel en heers is geen ijdel woord.
Zij delen gunsten en straffen uit (zonder dat zij daar ook maar een greintje echte macht hebben), verdelen op die manier de massa, en net die verdeeldheid betekent dan weer hun macht.
Gek...
Maar blijkbaar ook ergens ingebakken in de natuur... Onze darmflora lijdt of floreert bij gratie van wat wij eten. Eten wij verkeerd en krijgen we diarree, dan slagen we er in binnen de kortste keren bijna heel onze darmflora naar de verdoemenis te helpen. Waar we het leven danken aan die darmflora, danken wij die bacteriën niet, nee, we denken niet eens aan hun bestaan. We negeren hen, houden geen of amper rekening met hun bestaan. Alleen als zij niet meer werken, zijn wij ziek. En bij ons overlijden gaat wellicht heel die gemeenschap er ook aan.
Met andere woorden, de enige manier om gezond te blijven is rekening houden en zorgen voor de gezondheid van onze "onderdanen", de bacteriën...
Maar zoals gezegd... wij denken niet eens aan hun bestaan, en zijn telkens wij hen ziek gemaakt hebben, verwonderd dat we zelf ziek zijn.
Onze "regeerders" doen in feite telkens hetzelfde: zij houden niet echt rekening met de gezondheid van de maatschappij waarop zij zich baseren, zij belasten hen, onderdrukken hen, voeren hen oorlogen in, kortom misbruiken hen op alle denkbare en ondenkbare manieren... en zijn verwonderd als die maatschappij plots stokt, hapert, ziek wordt...
Kijk naar Griekenland... Wie heeft daar uiteindelijk de staat leeg gemolken? Het werkvolk ? Nee, iedereen weet dat de staat daar werd en wordt leeg gemolken (er was er heel onlangs eentje die één miljoen eurootjes op een Zwitserse bankrekening stortte) door de beleidsvoerders, de politici, de banken... En wie doet men boeten?... de darmflora, het werkvolk.
Griekenland is op die manier gedoemd om nog heel lang ziek te blijven, of... te verdwijnen, opgeslorpt door het grote beest Europa.
Maar laten wij ons niet beperken tot kijken naar Griekenland ! Kijken wij naar de landen die het grote beest nu stuk voor stuk aan het ziek maken is ! Kijken wij naar de landen waar de opgelegde besparingen alleen gedragen worden door het werkvolk, de onderdanen, de darmflora van de maatschappij, en weet dat je op die manier wel een ziek land moet krijgen, ziek genoeg om opgepeuzeld te worden door het grote beest...
Op die manier krijgen we steeds minder beleidsmensen, wordt de top steeds smaller, voelen die zich steeds belangrijker, wordt de massa steeds groter, en is de verdeel en heers strategie steeds makkelijker toe te passen... (Iets meer geven aan Absurdistan dan aan Poveristdar...)
Maar ook het risico op ineenstorten van het systeem wordt groter...
Geen trein kan rijden zonder dwarsliggers, geen mens kan leven zonder zijn bacteriën, geen gemeenschap kan leven zonder zijn werkvolk...
Politici zouden beter héél goed nadenken vooraleer ze de verkeerde dingen doen, vooraleer ze hun bacteriën te veel belasten en het systeem dreigen te laten ontsporen...
tot de volgende ?
