De kathedraal en de verwarming...

Image via WikipediaEigenlijk kan het leven best simpel zijn, en ecologie hoeft niet altijd vernieuwend te zijn om efficiënt te wezen...
Kerkgangers die het genoegen hebben in die immense grote kerkhallen te mogen zitten, zullen wel weten dat de meeste kerken zeer moeilijk te verwarmen zijn. Door de grote hoogte van de kerkruimte en door het feit dat warme lucht stijgt, moet je enorm veel warmte in die dingen stuwen om ook maar enig effect te bereiken...
In Haarlem staat een kathedraal, en net zoals al die grote kerkgebouwen, hadden ze ook daar een probleem met de verwarming, tot...
Een datacentrum het voorstel deed om al zijn computers daar eventjes in de kelder te gaan zetten, en de warmte te lozen in het kerkgebouw.
Op die manier kan het datacentrum zijn enorme overtollige warmte afvoeren en op een koele plaats zijn stek vinden, en de kerk zal eindelijk, na eeuwen eens de gelovigen niet alleen het hart verwarmen, maar ook de voeten...

Dit is in krantentermen gewoon een fait-divers, maar dan een heerlijke !
Kijk, voor mij verdient dat datacentrum een Nobelprijs voor ecologie. Die bestaat nog niet, maar zou er eigenlijk best mogen zijn. En van mij krijgt hij de prijs, omwille van het simpele van het idee. Want veelal verliezen we ons in het zoeken naar grootse en enorme dingen, maar het mooie is, dat je ook heel simpele en heel adequate oplossing kunt vinden, die, als ze er zijn, metten de reactie uitlokken: natuurlijk, waarom doen ze dat niet al lang????

Zo heb ik ook een grote bewondering voor sommige draaideuren, die dusdanig zijn geconstrueerd, dat er nooit tocht kan ontstaan, en dat het warmteverlies minimaal is. Wat ik wel weer betreur is het feit dat sommige van die draaideuren constant blijven draaien, ook al is er geen kat in de omgeving.

En iedere keer denk ik dan weer: we zoeken het dikwijls véél te ver !
Eigenlijk zouden we in de schoolse opleiding een of ander vak moeten invoeren, waarbij logica op het hoogste schavotje staat. In het geval van de kathedraal zou de vraagstelling best kunnen zijn: " Ik heb een enorm groot gebouw, één ruimte, die niet alleen groot is, maar ook hoog. Die ruimte is bijna niet te verwarmen, hoe kan ik dat oplossen?" En het antwoord zou moeten zijn, "Kunnen we geen bedrijven die te kampen hebben met te veel, te hoge warmteproductie hun warmteoverschot laten lozen in dat gebouw?"

Dat is wellicht de manier waarop ook het wiel is uitgevonden, waarop iemand op het idee van een trap en/of een ladder kwam... Eenvoud.

In IJsland maken ze gebruik van de geothermische warmte om gebouwen te verwarmen. Het land is zeer vulkanisch en heeft talrijke warmwaterbronnen, die bruikbaar zijn. Waarom zou je dan huizen afzonderlijk gaan verwarmen, als dat er zo maar ter beschikking is? De enige kost is de installatie en het onderhoud er van. Wij hebben hier duizenden bedrijven die dagelijks enorme hoeveelheden warmte de lucht in blazen... en dat gaat allemaal verloren. Is daar niks mee te doen ? Kunnen de koeltorens bij de thermische centrales hun warmte niet beter kwijtraken aan de verwarming van woningen of serres, in plaats van te lozen in de rivieren, waar ze zorgen voor milieuvervorming om niet te zeggen thermische vervuiling...

En dan praten we nog maar alleen over verwarming... (Moeten we niet dringend eens gaan kijken wat we met de warmte die langs de schoorstenen verloren gaat, kunnen doen?) Maar eigenlijk moeten we voortdurend op die manier leren denken... De vraag is altijd heel simpel" we hebben x nodig op plaats A" en het antwoord is al even simpel: "We hebben x te veel op plaats B"... De moeilijkheid is: hoe kunnen we die twee verbinden, en het overschot in B naar A krijgen. Maar gewoon, door de vraag op die manier te stellen, leren we anders te kijken.
Laten we dus niet meer de vraag stellen "waar moeten we met onze overtollige x heen, maar veeleer, door wie en waar kan onze x benut worden."

Uitvindingen zijn immers veelal geen grootse prestaties, het zijn veelal heel simpele oplossingen, gekomen uit een klein vonkje aan inspiratie. Dat heel wat uitvindingen te danken zijn aan een gering aantal mensen, moet ons er van overtuigen dat het dus wellicht gaat over mensen die de vraag anders stellen. . . en het antwoord anders in vullen....

Als we op die manier leren kijken, denken, handelen, dan zal er wellicht al heel wat kunnen bespaard worden, en zal er wellicht automatisch ook al heel wat minder vervuild worden. Hoeveel woningen zouden we kunnen verwarmen met de warmte die verloren gaat in een hoogoven ? Kunnen we de verloren warmte van een hoogoven niet gebruiken om elektriciteit te maken (Thermische centrale )? Misschien kunnen we op die manier heel wat kerncentrales afbouwen ?

Dergelijke samenwerkingen zouden ook de kostprijs van heel wat producten omlaag brengen !

Och, misschien is het allemaal al eens bedacht, en leek het niet te verwezenlijken, maar hoeveel dingen waren vroeger niet te doen, en zijn nu heel gewoon geworden? We moeten dus de vragen blijven stellen, omdat antwoorden beïnvloedt worden door de mogelijkheden die er voortdurend bijkomen.

Vannacht was het rondom rond aan het onweren, in het nieuws hoorden en zagen wij dat vele streken serieuze schade hadden opgelopen van water en/of enorme hagelstenen... Hier hebben we regen gehad, maar niet enorm, en hebben we kunnen kijken naar een hemel vol vuurwerk...in de verte...
Gek is dat, ik heb al meermalen vastgesteld dat onze "bergen" invloed lijken te hebben op het weer. Ik schrijf bergen tussen aanhalingstekens, want ze draaien hooguit rond de 100 meter hoogte... ( Ze zijn wel beroemd door de vele wielerklassiekers die hier komen rondtoeren van "berg" naar "berg" en van kasseistraat naar kasseiweg...)
Maar die molshopen lijken toch een link te hebben met het weer. Neem nu onweer, ofwel komen die tot "op" de berg, en hebben dan de neiging daar een tijd te blijven hangen, ofwel gaan ze er in een boogje om heen. De temperatuur in de vallei is gemiddeld 1.5 à 2 °Celsius hoger dan op de berg. Mist kan hier hangen en in de vallei is niets te zien, of omgekeerd.
Gek, hoe die vliegenscheten op de Vlaamse platte teljoor zo'n invloed hebben, op het weer, en op de wielerterroristen...
djudedju

tot de volgende ? (foto: de kathedraal te Haarlem, best imposant hé ???)

Celstraf ???

Image by Erf-goed.be via FlickrIn Sint Gillis weigert een gevangene de gevangenis te verlaten omwille van het comfort. Normaal mocht hij dus buiten, weliswaar met een elektronische enkelband, maar hij weigert, en dat is zijn goed recht.
?????????????????????
Ik heb daar toch wat bedenkingen bij...
Ik geloof niet echt in ons huidige strafsysteem, maar ergens stoort dit toch de opinie van de gemiddelde mens.
Als we opteren voor celstraffen, dan verwachten we ook dat dit een straf is, een onaangenaam iets. Maar we zien de gevangenen in een situatie waar er minstens een deel zijn, die er zich echt happy voelen. Vroeger was er een landloper (nu heet dat thuisloze), die zowat ieder jaar, als het koud werd, een raam ging stuk werpen van de rijkswachtkazerne te Oudenaarde, en dan bleef staan om opgepakt te worden, en voor de winter binnen te zijn...
Nu weer lezen we dat feit in Sint Gillis...
Kijk, ik heb het al gezegd, ik zou het veel opportuner vinden dat gevangenen "behandeld" werden, om zich terug aan te passen aan het maatschappelijk leven, een heropvoeding of een werkelijke psychische behandeling, maar nee, men kiest voor celstraf.
De redenering is dat het element straf corrigerend moet werken. Een beetje zoals je een kind in de hoek stelt, of op zijn knietjes doet zitten, een symbolische uitsluiting, die als pijnlijk wordt ervaren. Maar als er dan zijn, die een misdaad plegen om voor de koude wintermaanden binnen te zijn, of die gewoon weigeren het gevang te verlaten, dan lijkt het ons dat het element straf er niet is, of niet voldoende is.
Nochtans als we luisteren naar ex-gevangenen, dan wordt internering wel degelijk als straf ervaren!
Door de meerderheid...
Net zoals er kinderen zijn die het in de hoek staan niet echt erg vinden, zijn er die een celstraf niet erg vinden.
Dat pleit nog maar eens voor mijn idee, dat straffen niet de ideale oplossing is om werkelijk een mens te corrigeren. In tegendeel, we horen regelmatig dat ze in de gevangenis heel wat handigheidjes bijleren om misdaden te doen met een kleinere kans op betrappen, een soort hogeschool voor de misdaad zeg maar.
Zelfs voor wie dus de afzondering wel als een straf ondervonden wordt, is het dus niet echt corrigerend. Het is hoogstens afschrikwekkend. Wat iets heel anders is.
Het is het verschil tussen niet links gaan rijden uit schrik voor ongevallen, en niet links gaan rijden omdat je weet, en overtuigd bent, dat dit de manier is om veilig wegverkeer te hebben.
Dat is een gans andere instelling. In het geval van schrik, zal alcohol en/of drugs veel vlugger de grens doen vervagen, dan op het moment dat het systeem uit overtuiging ingebakken zit in je eigen systeem.
Dat is wellicht ook de reden dat er relatief meer jongeren in weekendongevallen betrokken worden, dan ouderen. Bij hen gaat het nog niet over een ingebakken reflex, maar over iets aangeleerds. Dat is dus nog geen automatisme.
Opvoeden is iets van lange duur. Je kunt iemand dus ook niet heropvoeden met een celstraf van enkele maanden of een paar jaar. Je zou het misschien wel kunnen met het werkelijk indoctrineren van de leer, de leer die geldig is om in een samenleving normaal te functioneren.
Het idee dat er een straf kan volgen is niet voldoende om echt anders te worden, om een aangepast lid te worden van die samenleving.
Gaat het over gevallen die geestelijk niet om te vormen zijn, dan lijkt mij pas dat internering adequaat kan zijn, niet door de internering, maar door dat je dan de maatschappij beschermt tegen die onaangepaste.
De internering mag dan niet bepaald zijn in tijd, maar door het al dan niet genezen, lees aangepast, zijn.
Neem nu een verslaafde, om een makkelijk voorbeeld te nemen. Een alcoholverslaafde kan niet echt "genezen", de verslaving is er en blijft er. Maar als die alcoholverslaafde zich zelf bewust is van het gevaar van alcohol, voor zichzelf en voor zijn omgeving, en bewust alle alcohol afzweert en vermijdt, dan is dat een soort "genezing" door het feit dat zijn aangepastheid aan de maatschappij weer op punt gezet is, ondanks de lichamelijke verslaving drinkt hij bewust niet meer voor zijn eigen bescherming en voor zijn verworven plaats in de maatschappij. Een internering op zich heeft geen enkel resultaat, als de patiënt zelf niet echt overtuigd is dat hij alcohol bewust moet mijden, zelfs het kleinste drupje kan voor hem funest zijn, en... voor de maatschappij waarin hij leeft.
Meer en meer is men overtuigd dat ook de misdaad ergens een stukje in de hersenen zit... Net zoals de ene mens veel makkelijker zal evolueren van nu en dan een pintje tot alcoholicus, door een soort voorbestemdheid ingebouwd in de hersenen, zou dat ook zo zijn met misdaad. Maar net zoals de dit voor een mens niet betekend dat hij een alcoholicus zal en moet worden, beteknt dit voor een mens niet dat hij misdadiger zal worden. De grensoverschrijding is voor alle mensen gelijk, het vervallen in het systeem kan mede te maken hebben met die voorbestemdheid...
Maar dus is er ook een genezing mogelijk, in die zin dat de echte innerlijke overtuiging, het echte innerlijke aanpassen aan het leven in een maatschappij genoeg is om ook werkelijk aangepast te zijn.
Dit is dus wat we moeten proberen te bekomen met misdadigers...

Het probleem is dat de wetenschap van de psychè nog niet zo ver is, dat ze ook werkelijk met zekerheid die "genezing" kan bewerkstelligen, laat staan vast stellen.

... en dus zitten we voorlopig wellicht nog een hele tijd vast aan het corrigerend straffen, in de hoop dat dit ook werkelijk voldoende afschrikwekkend werkt... En dan hebben wij weer in feite te maken met dezelfde moeilijkheid !!! We kunnen gewoon niet beoordelen of iets werkelijk voldoende afschrikwekkend werkt...
Dus doet een gevangene die opteert voor de gevangenis omwille van het comfort, heel ons idee van bestraffing wankelen... En zullen er weer heel wat stemmen opgaan die schreeuwen naar echte zware, lichamelijke straffen, droog brood en water, volstrekte isolering tot zelfs de doodstraf... Maar we weten dat ook dat niet werkt, net zo min als het huidige systeem...
Dus...
Hoog tijd dat de mens meer investeert in de psychiatrie !!!
Voor de veiligheid van en binnen een steeds complexere maatschappij...

tot de volgende ? (foto: gevangenis Leuven)

Warm

Image by Just Karin © via FlickrGisterenmorgen bleef de beloofde warmte uit tot na de middag, toen de zon uiteindelijk toch door de nevel raakte, maar vannacht bleef het warm, en nu al is het 22.5 °C...in de schaduw. Dat belooft !
Voor deze avond misschien, maar morgen bijna zeker, krijgen we onweer.
Het is weer typisch Belgisch weer, van het ene uiterste in het andere, vorige week was het koud voor de tijd van het jaar, nu snikheet, en woensdag zou er weer in één ruk een dikke tien graden af zijn... Wisselvallig, niet standvastig, zoals de Belgische politiek. Noch mossel noch vis.

Vanmorgen heb ik liggen luisteren naar de vogeltjes, rond 3 uur begon het concert, en alles ging aan het fluiten, kwinkelieren, prazelen, koeren, fluiten, zingen, tjilpen,roepen, kraaien, schreeuwen (pauw)...Twee uur aan een stuk, en rond vijven, plots gedaan. Je hoort dan nog wel eens een verwaaide vink slaan, of een tortel roekoeën, maar dat zijn maar enkelingen die opkomen voor hun territorium, dat heeft weinig of niets te maken met het concert. Het lijkt wel of ze de zon willen wekken, want nog voor zij eindelijk ter kimme komt, houdt het orkest op, hun werk is gedaan, Laura is er...
Ik heb er geen verklaring voor, waarom ze fluiten vóór het verschijnen van de zon, maar het is zo. Het lijkt echt wel of ze gewekt door het eerste vage licht van de zon, die dan nog achter de horizon zit, zij uit alle macht de zon willen oproepen er haast mee te maken, en eindelijk de dag dag laten worden...
Maar het is heerlijk om er naar te luisteren...
En zeggen dat er mensen zijn die zich dan ergeren aan het gekraai van een haan links of rechts. Ik hoor er wel tien, rondom rond ons huis, die om ter meest en om ter hardst hun stemme verheffen. Er is ook heel wat verschil in het gekraai van de ene haan tegenover de ander. Het schelst klinken die krielhaantjes, ze zijn maar krielen, maar hun geluid ligt een paar octaven hoger, het zachtst is het gekraai van mijn eigen zijdehoenhaan. Die kraait "en sourdine"... en is bovendien ook minder actief.

Een zijdehoenhaan is ook veel minder agressief dan andere hanen. Andere hanen durven uit territoriumgedrag wel eens het baasje aanvallen, en hun sporen slaan in het been van wie hem komt voederen. Een zijdehoenhaan doet dat nooit, die is niet zo nijdig.

Blijft de vraag waarom de vogels net dan een echt concert houden... En stoppen net voor de zon echt verschijnt...

Gisteren heerlijk geslenterd , gebabbeld, gezeverd en gelachen op de rommelmarkt... Het was heerlijk eens een dag bij Jef en Lut te zijn en oude koeien uit de gracht te halen. We zijn ook, zoals beloofd op het wereldfeest, bij de stand van wereldsolidariteit geweest (ten voordele van Sri Lanka), en zijn er echt goed ontvangen. We hebben daar dan ook de drankstop gehouden, en dronken er bier ven "De Zwarte Fles", een biertje die naar het schijnt gebrouwen wordt in een beschuttende werkplaats. heerlijk, iets brak biertje, amberkleurig.

Kortom, een heerlijk dagje... Oh ja, ik vond er ook een prachtig stuk Afrikaanse kunst, een Kota grafversiering, en zelfs nog een wandelstok...
dag meer dan gelukt dus

tot de volgende ?

Zomerse Z(w)aterdag...

Image by drhenkenstein via FlickrNormaal gezien zouden we vandaag de rommelmarkt van Eine gaan bezoeken, maar 't regent nu al uren aan een stuk... Geen rommelmarkt dus. Morgen wel, niet alleen geven ze goed weer, maar bovendien is dat een jaarlijkse uitstap met Jef, een collega van het werk en zijn echtgenote. Er zal dus morgen ook geen blog zijn, want wellicht zijn we niet zo vroeg thuis. Als het regent, dan doen we wel wat anders, maar het jaarlijkse bezoekje moet doorgaan.
Deze namiddag gaan we dan weer eens op bezoek naar tanteke... 't Mensje is sinds haar heupfractuur "genezen" verklaard, maar zit wel in een rolstoel, of ligt in haar bed... Iedere keer kijken we bezorgd naar haar steeds vlugger ademhalen... Haar tikker is er met die operatie ook niet op vooruit gegaan. We zitten dan een dik half uur bij haar, trakteren haar met een goede bruine Leffe, die ze met veel smaak uitslobbert, en proberen een en ander te vertellen, maar dat is niet makkelijk als je niet door dringt... Je ziet wel dat ze deugd heeft van het bezoekje, en van de Leffe, maar echt contact is er niet. Laatst hebben we zelfs meegemaakt dat ze aan Anny vroeg of ik niet mee was, en ik zat er bij, maar toen verklaarde ze dat ze mij niet had herkend met die baard (ik heb dat ding al jaaaaaaren !)...
Ik vraag me telkens weer af, hoe het leven voor zo'n mensje is...
Is het echt zo dat ze ook geen zorgen meer heeft, of is het een compleet leeg bestaan, een kijken in een geestelijk zwart gat.
Als de TV op staat in de cafetaria, dan kijkt ze wel eens naar dat bewegende beeld, en maakt dan in 10 minuten twintig keer dezelfde opmerking over wat ze ziet of meent te zien.
Leef je eigenlijk nog, als mens, als je zo ver heen bent? Of ben je gewoon een leeg, nog levend omhulsel?
Soms heeft ze een pik op iemand, en gaat dan halfluid gaan zitten schelden. Wij doen dan verdoken teken naar het slachtoffer dat ze daar geen acht moet opgeven. Maar ik vrees de dag dat er toch eens iemand zou antwoorden. En wat als ze dat doet terwijl er niemand in de omgeving is om haar op te passen.
Tegenwoordig vinden we haar veelal beneden in de hall, zo geplaatst dat ze en de zaal ziet, en naar buiten kan kijken. Maar meestal zit ze alleen te staren naar haar handen op het tafelbord van haar rolwagen. Handen die nooit echt stil zijn, altijd lijkt ze iets te verfrommelen. Ook al heeft ze niets in die steeds meer verschrompelende handjes. Het lijkt wel of haar vel meer en meer enkele maatjes te groot is voor haar lichaam. De rolwagen lijkt ook al te groeien.
Ik weet niet of zo'n mensje nog echt doodgaat, misschien verschrompelen ze wel tot er niets meer rest.

Soms denk je dan aan euthanasie, maar ik heb er echt geen idee van of zo'n mens nog hecht aan het leven of niet. Bij oude mensen die goed van geest en verstand zijn, hoor je dat wel, hoor je de vraag wat ze daar nog zitten te zitten, dat ze al veel te lang mee lopen, dat ze hun deel al lang hebben gehad... Maar bij die mensen waar de geest op blijvende vakantie is, daar hoor je niets. Je kunt niet eens vaststellen of ze nog content zijn, of mistroostig zitten te zitten.  Houden ze nog aan het leven, als in een oerreflex? Ik heb er geen idee van.
Ik kan het gewoon niet vaststellen, ik vind het dan ook gewoon onmogelijk om een oordeel te vellen. Het is immers niet ons oordeel dat mag gelden, maar het eigen gevoel van die mensen, en dat is er net niet meer...
Ik ben ook niet echt een voorstander van euthanasie... Ik vind wel dat je mensen moet kunnen loslaten, en dat je ze niet nodeloos met vlieg- en kunstwerk in leven moet houden. Je moet de mensen niet meer doen lijden dan de natuur wil. Ik ben ook overtuigd dat er heel wat mensjes inslapen aan een steeds hoger opgevoerde dosis pijnstillers, en ook dat kan ik velen... Met het zelfde motief, je moet niemand nodeloos en hopeloos doen afzien. Je laat een hond niet oeverloos lijden, en verlost het beestje van een oeverloos lijdend bestaan, hoe zou je dat niet doen met een geliefde???
Maar dat is niet echt euthanasie. Euthanasie is veel eerder een zelf genomen beslissing voor het eigenlijk echt tot een situatie van lijden komt... Misschien is dat maar een nuance, maar mij lijkt het niet echt passend, het lijkt mij een beetje te veel op "uitstappen"...
We hebben hier geen cultuur van zelfdoding, in Japan is dat bij voorbeeld heel anders, daar is dat een normaal iets. Misschien zou ik als Japanner heel anders aankijken tegen euthanasie, dan als Belg, opgevoed in een Christelijk gezin...
Ik ga dan ook anderen niet gaan veroordelen. Ik mag het zelf niet echt aanvaarden, anderen moeten maar hun eigen geweten oprecht onderzoeken... Ik heb bij sommige gevallen van euthanasie wel persoonlijk heel erge weerstand, maar dan nog, ook dan is het de dader zelf die zichzelf moet beoordelen. Maar voor mij is uitstappen voor de situatie er echt is, een brug te ver.

Wellicht kijken we ook anders tegen het leven aan, dank zij onze geneeskunde ??? Vroeger gingen we veel eerder dood, was de dood ons wellicht ook veel nader. De gemiddelde leeftijd lag stukken lager, en het aantal gevallen van kindersterfte lag stukken hoger. Je wist als je ernstig ziek werd, dat de dood er wellicht ook bij was. Nu overleven we onszelf, we leven langer dan we natuurlijk zouden doen. Wellicht doet ons dat heel anders aankijken tegen de dood en tegen ziekte en lijden. We hebben meer en betere voeding, meer en betere medische verzorging... Neem nu tanteke, vier jaar geleden gaven ze haar nog zes maand te leven, maar in de home krijgt ze weer regelmatig eten, neemt ze weer regelmatig haar medicatie, en zodra er iets abnormaals is te zien halen ze er de dokter bij... Je krijgt bijna de kans niet meer om dood te gaan.
Ik weet dat dit wat absurd klinkt, maar ergens is het toch zo... Het leven wordt zo zorgvuldig beschermd, dat de normale dood steeds verder opschuift.
Ik ben er eigenlijk niet echt uit of dit een goede zaak is, zeker in sommige gevallen heb ik twijfels. En wellicht is het door dergelijke gevallen dat euthanasie een aanvaard denkbeeld is geworden in onze maatschappij.
We overleven onszelf.
Ik ben een goed voorbeeld...
Was ik ook maar tien jaar vroeger geboren, dan was ik wellicht nooit oud genoeg geworden om naar school te gaan... Ik lag voor mijn tweede levensjaar al enkele keren op sterven, en het was dank zij het feit dat de penicilline er was (de eerste antibiotica), dat ik er telkens weer door spartelde, en hier nog steeds mag rondlopen en zitten bloggen... Tien jaar vroeger en die antibiotica was er nog niet, en zou ik wellicht al lang vergeten zijn...
Het hangt allemaal af van kleine factoren, maar met grote en langdurige gevolgen...
Het zou ons ook kunnen leiden tot bedenkingen over de natuurlijkheid van ons leven... maar dan zitten we weer met een heel andere redenering, die nog veel verder gaat dan euthanasie... Maar kijk eens naar natuurfilms, daar zal de cineast nooit tussenkomen om het leven van dat kleine lieve diertje te redden, want de natuur moet zijn gang kunnen gaan, er mag niets vervalst worden in het natuurlijke verloop der dingen, maar voor onszelf doen we dat voortdurend... Maar daar ga ik vandaag niet op in, misschien ooit nog wel eens, maar nu is het genoeg geweest voor vandaag...

tot de volgende ?

Vrijheid à la Wilders

Image by Gerard Stolk après la Pentecôte via FlickrDe uitspraak van de Nederlandse rechters in de zaak Wilders (beledigen van de Koran en de Islam) is op zijn minst wat bizar.
In feite komt het er op neer dat ze Nederland weer op de top willen zetten van de verdraagzaamheid. Het verdict wil immers alleen maar stellen dat in Nederland de goegemeente niet zo vlug geshockeerd is, en dat uitschelden en grofgebekt zijn geen noemenswaardige reacties van de massa veroorzaken, dus moet het ook kunnen en mogen...
Als ik Wilders op TV zie, dan maakt hij op mij de indruk van een koleriek manneke, en ik vraag me af, of hij zelf de uitspraak zou respecteren als ik, binnen zijn bereik, zou stellen dat hij een arrogant klootzakske is... Wellicht valt hij uit zijn rol van Vrijheidsheld, en slaat me op mijn bakkes...

Met andere woorden, ik kan de uitspraak niet echt goedkeuren. Het doet mij te veel denken aan het systeem waarbij, als er genoeg misdaden gebeuren, dan zijn ze geen misdaad meer, omdat ze tot de gewone geplogenheden behoren.

Vrijheid is niet het recht hebben om anderen uit te kafferen, vrijheid is de rechten van allen vrijwaren.
Als ik de Nederlandse stelregel ga toepassen op Nazi-Duitsland, dan zouden de vernietigingskampen wel eens als "tot de gewone geplogenheden horend"  kunnen worden bekeken, en dus niet verkeerd zijn...

En we kunnen ons de vraag stellen, of de entiteit Nederland wel kan gelden ? Want het lijkt mij hier geen zaak van een "plaatselijke" wet, dit gaat m.i. veel verder, het gaat hier over de basis van samenleven, respect voor elkaar. Als je dan ook een uitspraak doet voor een entiteit, dan kun je dat ook voor een kleinere entiteit dan Nederland, en dan kan een of andere bietekwiet stellen dat het in zijn clubhuis of zijn dancing wel kan, en kunnen we de deur wagenwijd openzetten voor een nieuwe golf van racisme, vreemdelingenhaat, homofobie of wat dan ook...

Nee, de Nederlandse rechters hebben onder de vlag van de Vrijheid eigenlijk het idee vrijheid geïnterpreteerd als een persoonlijk en individueel recht, terwijl vrijheid er maar kan zijn als zij voor de gemeenschap geldig is, en de rechten eerbiedigt van allen binnen en buiten die gemeenschap. Op het ogenblik dat je sommigen uitsluit beperk je de vrijheid, als de rechten van sommigen uitsluit dan beknot je diezelfde vrijheid, als je het beledigen van sommigen toelaat, dan beknot je in feite de ware vrijheid, omdat je dan inherent de beledigingen goedkeurt of op zijn minst gedoogt.

Vrijheid kan geen individueel recht zijn. Vrijheid kan alleen als het een echt gemeenschappelijk recht is, en daar is eerbied voor ieder individu een van de grondvesten van.

Nee, Wilders mag dan ook 1000 keer gelijk krijgen van de Nederlandse rechtbanken, daarom HEEFT hij nog steeds niet het gelijk.

De vrijheid hoeft je niet te verplichten om met alle ideeën en gedachtegoed akkoord te zijn, maar het verplicht je wel die ideeën te respecteren bij de anderen. En daar gaat het over, iedereen die wil leven in een maatschappij die de vrijheid in zijn banier draagt, moet dan ook de vrijheid respecteren. Er is geen vrijheid als er geen respect is. Dus Wilders mag dit idee hebben, maar hij mag het, in verband met het respecteren van die anderen, niet uiten, niet gebruiken. Op het ogenblik dat Wilders zijn vrijheid benut om anderen te beledigen, in het verdomhoekje te duwen, dan breekt hij zijn zo geroemde vrijheid dus zelf af.

Vrijheid is met andere woorden, een zeer teer plantje, dat moet gekoesterd worden en met veel zorg worden omringd. Iedere schending van het idee tast het tere plantje aan, en er is echt niet veel nodig om het kapot te maken, in tegendeel, het vergt een voortdurende zorg en aandacht om het in leven te houden.

De ultieme vrijheid bestaat dan ook niet, want de ultieme vrijheid zou ook de individuele vrijheid inhouden, en de individuele vrijheid kan en zou in veel gevallen botsen met de vrijheid van de anderen. Vrijheid is de facto een collectief bezit. Het kan dan ook niet aan bepaalde groepen worden toegekend, als ja dat doet, dan sluit je of dreig je anderen uit te sluiten, individuen of groepen. (Joden, Moslims, homo's...)

Kortom, de Nederlandse uitspraak is in se tegen de vrijheid in plaats van een verdediging van de vrijheid te zijn.

tot de volgende ? (op de foto, betogers tegen Wilders)

De nieuwe PC

Image via Wikipediasinds enkele dagen zit ik mijn blog te schrijvelen op een nieuwe PC, eentje uit de Aldi. ik ben eerst eens gaan horen bij Erwin, mijn Waalse computernerd en dikke vriend, en hij zei me dat het een heel goeie was, dus kopen maar...
Thuis gekomen de pc bevrijdt van alle verpakkingen, de oude afgehaakt van alle aanhangsels, en de nieuwe meteen bekroond met dezelfde aanhangsels, zoals daar zijn, printer, Eid-lezer, electriciteit, kabelverbinding en nog wat kleinigheden zoals micro en co... en dan maar opstarten.
Weldra ging het machine tergend traag van wal... Windows7 startte op. Wel een mooi prentje hebben ze nu als opstartscherm. Dan mijn ceedeetje gepakt en meteen Linux Mint geïnstalleerd naast dat Windows-gedoe. Ik laat die Windows maar zitten waar het zit, wie weet komt er ooit een van de kleinkinderen die er op staat te werken met dat ding...
En stel je voor, meteen een fout in Linux!
En wat ik ook probeerde, ik kreeg het niet goed.
Dan maar, na een volle dag prutsen (ik kon wel de meeste dingen doen, maar enkele onderdelen werkten niet naar behoren) heb ik dan gebeld naar Erwin, of hij mij eens kon komen depanneren, maar dan in 't Walloons...( Hij spreekt redelijk Nederlands, maar ik profiteer er van om mijn Frans weer eens op te halen) En ja, 's namiddags was hij er al... Hij kreeg het ook niet goed. Dan maar gans het programma er af zwieren, en herinstalleren...
Alles leek OK, maar bij het installeren van bijkomende programma's, kwak !, weer van dadde !
Maar nu had ik het meteen gezien, en kon ik het meteen herstellen. Blijkbaar is het in het doorzenden van die programma's vanuit het Nederlandse centrum dat er iets misloopt. Maar bij de tweede poging was alles dus in orde...
En ik zit hier dus weer, zielsgelukkig met een nieuwe rappe kwampjoeter met mijn geliefde Linux Mint te schrijven naar jullie...
Erwin vertelde me, dat hij in zijn opleiding tot computerdeskundige ( Hij heeft zowel diploma's in de hardware als in de software) ook wel met Linux kennis maakte, Linux die dan nog in de kinderschoenen stond. Ze hadden desondanks moeten vaststellen dat Linux uit de test tussen de drie grote systemen, met een straat lengte won in snelheid. Toen echter nog niet in gebruiksvriendelijkheid... Linux was toen nog alleen iets voor echte computerspecialisten, en die naam sleurt het - ten onrechte- nu nog steeds een beetje met zich mee... Nu zijn er een pak zeer gebruiksvriendelijke Linux programma's, waarvan ik Ubuntu en Linux Mint ken uit ervaring. Een kind kan de was doen.
En waar ik in mijn Windows-tijd regelmatig om hulp moest roepen naar Erwin, is dat nu heel zelden het geval, ik denk dat ik hoop en al twee keer hulp heb nodig gehad...en dan nog een keer door een programma dat niet echt Linux was te willen installeren...
Nee, Windows moet ik niet meer...

Wat mij het meest opvalt aan de nieuwe PC, is het feit dat ik hem niet meer hoor... Een tweede ding, wat ik wat hinderlijk vind, is het feit dat je niet meer kunt zien of hij al dan niet aan het werken is. Op mijn oude PC zat er een lampje dat oplichtte op de momenten dat er binnenin iets aan het gebeuren was. Nu zie je alleen dat hij aan of uit is...
Maar verder alleen veel sneller en zoals reeds gezegd, bijna volledig geruisloos... Je moet er met je oor gaan op liggen om iets te horen.
Ik heb nu ook handigheidje geïnstalleerd, waardoor ik vreemde tekens kan schrijven, die niet rechtstreeks op je klavier zitten. Zoals €, dat kun je wel ergens gaan ophalen met allerlei vlieg en kunstwerk en gebruikmaking van een boel toetsen, maar nu doe ik dat in een wip. Er staat zelfs iets bij wat ik niet eens ken, weet jij wat dit is en waarvoor het dient ث ????
Maar voortaan zet ik wel naast mijn tekst: ©, dan is mijn tekst beschermd, en als je het beleefd vraagt geef ik je misschien de toelating om mij te citeren... (Precies of iemand heeft daar behoefte aan...)
Kortom, ik ben weer helemaal thuis op mijn nieuwe speeltje, zelfs Jolicloud zit er weer op, en ik kan weer in de wolken gaan werken, zonder mijn (enorme) harde harde schijf te belasten.
Dat is ook een van die dingen, ik stel vast dat ik steeds minder op die harde schijf zet... Komt dit ook door het gebruik van Linux, of heb ik steeds minder behoefte aan het installeren van allerlei programmaatjes die je dan toch nooit gebruikt ?
Vroeger moest ik nu en dan een deel van die programmaatjes van mijn pc zwieren, omdat ik te weinig plaats kreeg, of omdat ze mijn computer altijd maar trager en trager maakten... Ik installeer nu nog alleen wat ik ook daadwerkelijk gebruik... Meer niet.
Misschien is dat ook een symptoom van oud worden?

Voor het weekend beloven de weermannen en weervrouwen en weerwolven allemaal verbetering van het weer... Misschien beleven we straks de eerste zomerdag van de zomer, na alle zomerdagen van de lente?

djudedju

tot de volgende ? (op de foto: Jolicloud)

De Première...

Image by agriflanders via FlickrStory heeft een heel artikel gewijd aan de maitresse van onze Premier Leterme... Met publicatie van een heel pak sms'jes en mailtjes en co...
Of het nu al dan niet waar is, speelt eigenlijk nog weinig rol, de naam van Leterme is voor eeuwig verbonden aan overspel.
En zowat voor het eerst in de geschiedenis van de Belgische pers, is de privacy van regeringsleiders (lijders ?) bloot gegeven.
Ik hoop voor Leterme en heel zijn gezin, dat het een kwakkel is, maar ook dan zal het toch een moment wankelen in dat gezin. Maar zelfs al is het waar, dan nog vind ik dat we daar geen zaken mee hebben. Het doet mij veel te Amerikaans aan, het doet me denken aan Clinton en Lewinsky...
Waar ik op let, is of de man in casu zijn werk doet. Wat hij daarbuiten doet, dat zijn zijn zaken, dat gaat mij niet aan, en het interesseert me ook niet (tenzij het over mijn vrouw zou gaan). Maar nu gebruikt men zaken uit de privésfeer om een politieker de das om te doen.
U weet best dat ik helemaal geen verdediger ben van politici, maar ik vind dat dit een brug te ver is.

Heb je al eens gedacht aan de kinderen van Leterme (als hij die al heeft, ik weet het niet eens...maar stel dat hij er heeft) ? Die kinderen zijn dan wellicht volop in de blok, in het afleggen van hun examens, en dan komt zo'n rotjournalistje heel de grondvesten van je zijn ondersteboven keren.

Heb je al eens stilgestaan bij de ouders van Leterme, die zijn er nog, ik zag eventjes een stukje op TV, moet ook leuk zijn om je kind zo publiekelijk door de modder te zien trekken...

Ik zou potdorie opeens gaan supporteren voor Leterme, niet omdat ik er een politieke voorkeur zou voor hebben, maar omdat de man aangevallen wordt op een manier waartegen niemand zich kan verdedigen. Je mag nog reageren wat je wil, in het Vlaams zeggen we " Hoe meer je in de stront roert, hoe meer het stinkt..." en dat is correct. Je mag nu al vertellen wat je wilt, de story (what's in an Name?) blijft hangen.

Het doet mij denken aan mijn prille jeugd, toen ik in het eerste of tweede studiejaar zat, en Zuster Hubertine ons wilde uitleggen wat laster was... En ze verhaalde van de oude wijze pastoor, die een zondaar meen nam tot aan de galmgaten van de kerktoren...  "Kijk," zei de pastoor, " jou lasterpraat, dat is als deze zak met pluimpjes... Kijk, ik zal ze hier uitstrooien door het galmgat, en jij gaat ze allemaal weer verzamelen, als penitenyie voor je zonde van lasteren" De man zei dat dit onmogelijk was... Waarop de pastoor stelde dat het even onmogelijk was om lasterpraatjes uit de wereld te helpen... Dat verhaaltje is me steeds bij gebleven, als een wijsheid om te onthouden en om te vermijden dat we zelf ooit aan het lasteren slaan...
Maar zelfs, al zouden de feiten hier waar zijn, nog steeds heeft het een effect als een lasterpraatje. Zo erg, dat het eigenlijk niet meer echt kan hersteld worden ! Stel dat de feiten juist zijn, en dat Leterme zich wil herpakken, dan is dat nu bijna niet meer mogelijk, nu heel de wereld weet heeft van...

Ik hoop dat het niet waar is, maar net zo goed is iets onherroepelijks gebeurd...
Ik vind dat erg.
Voor iedereen waar zo'n dingen gebeuren, politicus of niet.
Straks gaan we naar die gekke Amerikaanse toestanden, waar ze dan nadien een publieke biecht houden... Nog wat zout in de wonde smeren, en hopen dat de zelfvernedering de meute zal bedaren.
Als ik hier nog eens op Clinton denk, is omdat publieke biecht of niet, ik nog steeds de feiten en de poeha er rond herinner...

Zou Story het ook publiceren als Leterme (of een ander) een deel van zijn vermogen ongezien en ongeweten schonk aan een goed doel ???? Zouden ze de sms'jes daar omtrent ook in koeien van letters publiceren?

Nee, het lijkt veel smeuïger om in de stront te roeren...

En terwijl we aan het politiekeren zijn... De Grieken hebben de besparingen goedgekeurd, en de Euro is weer eens gered... Maar heb je echt al eens gekeken naar de Grieken zelf ? Die het slachtoffer zijn van de corruptie in en omtrent de regerende lui... Zij moeten zo drastisch inleveren, dan armoede daar de hoofdtoon zal voeren... Stel je voor dat ze jou pensioentje halveren...
En wij zitten hier in ons Belgenland in de vuurlinie !
 Als er nog wat oelewappers zijn als een Mangain, die gewoon poogt alles te blokkeren wat ook maar tot een regering zou kunnen leiden, dan lopen we regelrecht de put in...

We moeten hoognodig weer een land hebben met een normale (nu ja???) regering... zodat we hier, voor we dieper en dieper de schulden in rollen, de nodige maatregelen kunnen treffen.
Maar ja, wie zijn wij...

tot de volgende ?

op de foto: Poogt Leterme de stal uit te mesten ????