aquarium disaster 2

Vanmorgen plots een foontje van Bart, past het om nu nog om die oude aquarium te komen, want ik heb nu problemen. Hij lekt toch niet ? Nee, maar de dwarsbalken zijn losgekomen, en de aquarium staat met gebogen ruiten...
Dus ben ik met mijn wagen en Bart met de zijne naar Lierde gereden met die oude trouwe bak, en we hebben hem daar gezet, nu is het aan Bart om zijn bak eventjes te legen (gelukkig wellicht niet volledig.... alleen tot de ruiten weer netjes recht zijn, en dan de dwarslatten er terug in lijmen met siliconen...

Ondertussen komen we voorbij de colruyt, en vermits we toch om boodschappen moesten vandaag, dan maar meteen ook inkopen gedaan voor de week.

Het lijkt wel of we in het jaar van de aquariums zijn gekomen.... (is het dit jaar het jaar van de Vis in de Chinese horoscoop ?)

Heb je het ook gelezen, in 2009 werden gemiddeld 1 kind van onder de 10 jaar per dag misbruikt, en in 2010 is dat aantal nog merkelijk hoger.  Nu we zelf met zo'n dingen geconfronteerd worden, is dit aantal verschrikkelijk, en denken we weer aan die kinderen en heel hun leefsituatie... Je kunt niet geloven wat dit voor een kind betekent, en wat het met het kind doet (en met hen die er mee moeten leven). Het erge vind ik dat je dan ook meer en meer leest dat die mannen ziekelijk zijn ! Nee, ze zijn niet ziekelijk, ze zijn gewoon misdadig, een ander woord heb ik er niet voor.  Je moet die mannen gewoon uit de maatschappij verwijderen, en zorgen dat zij nooit meer tot dergelijke dingen kunnen over gaan.

En ik blijf er bij, dat wij in onze maatschappij dringend toe zijn aan een herstel van de normen om met elkaar samen te leven. Leven is geen kwestie van oeverloos individueel genieten, en zeker niet als dat genieten ten koste is van andere mensen, of aanleiding kan geven tot misbruiken die ten koste zijn van anderen. Porno op zich doet niet veel kwaad, maar door de porno wordt een dergelijk gedrag "normaal", en zien wij dat alles wordt normaal gevonden. Je kunt maar op één manier leven in een maatschappij, dat is als je echt eerbied hebt voor je eigen geest en eigen lichaam, en evenveel eerbied hebt voor de geest en het lichaam van de anderen. Zodra je op één gebied de grens overschrijden als normaal ervaart, is de grens ook op andere gebieden makkelijk overschreden.

Herinner je je nog dat ik ooit stelde dat de NVA gewoon niet kan regeren, want als ze regeren en ze halen niet hun doelstellingen, dan zijn ze het zweepeffect kwijt en zijn ze verliezers, halen ze het wel, dan is er geen noodzaak meer nog een dergelijke zweeppartij te hebben, en zijn ze dus ook de verliezers. Nu zijn we blijkbaar zo wat aan het end van de elastiek gekomen om de geloofwaardigheid nog te behouden, en dus stellen ze nu een limiet aan de onderhandelingstermijn... wetende dat zij toch het been blijven stijfhouden, en dat we dus regelrecht naar herverkiezingen gaan...en het einde van België....

djudedju, men stelt wel eens dat een land de regering heeft dat het verdient, maar is België dan echt zo slecht dat we dit verdienen ???

tot de volgende ?

Alice Nahon...

Image via WikipediaAch, mijn oudste zus zal er wellicht niet van wakker liggen, maar toch eens inwendig grommelen... Zij heeft het schitterende boek gekocht over en met de werken van Alice Nahon... in de winkel en wellicht behoorlijk duur. Ik heb dat boek hier nu ook liggen, van de rommelmarkt aan 1 euro...
Het boek is eigenlijk geen zier veranderd door die rommelmarktsituatie, maar toch weet ik dat een dergelijke prijs eigenlijk een beetje een soort ontwaarding is.
Maar troost je, zusjelief, als ik het boek heb gekocht, is het omdat ik het hoogacht, en ik het veel meer waard vind dan die ene euro.
Gisteren heb ik ook iets moois gekocht op de rommelmarkt: een wandelstok. Weer een ? Ja, een hele mooie met een zilveren handvat, echt heel elegant en sierlijk en toch is het een echte mannenstok. (je hebt ook stokken voor vrouwen)
Het is dus een "vruchtbaar" weekend geweest, en als we binnenkort voor drie dagen op reis gaan met de gepensioneerden van mijn werk, dan weet ik nu tenminste welke stok ik moet mee nemen. Want men weet van mijn passie, en iedere keer kijkt men wat ik nu weer mee heb als wandelstok. Het ziet er een dure en heel chique uit, een beetje zoals met het boek van Alice Nahon, ik heb eigenlijk veel te weinig betaald. (Anders koop ik het niet... dat is voor mij net de charme van het rommelmarkten, iets kopen voor veel minder dan het voor mij waard is. En dat via het heerlijke spel van afbieden en bieden.)

Met andere woorden, het seizoen van de rommelmarkten is weer aangebroken ! Iedere week kijken Anny en ik weer in de Waalse gids voor rommelmarkten, de meest volledige gids die er te vinden is, en bovendien kijken we dan ook nog eens op internet, om de beste en de dichtstbije markten uit te kiezen. Sommige gaan we niet meer bezoeken, omdat het wat tegenviel in de voorbije jaren, en dan kiezen we een andere. Telkens weer is het wat spannend. En al zijn er steeds meer rommelmarkten waar we niets vinden naar onze gading, toch is dat niet erg. Het bezoeken van de markt, het babbeltje met de verkopers, het kijken naar de ontelbare voorwerpen, sommige echte kitch, soms heel echt waardevolle antiek.

Dat is een beetje gek, want we zijn helemaal geen shoppers, in de winkel gaan we binnen met een lijstje wat we moeten hebben, en zodra we alle bijeen hebben, zijn we weer weg. De rest van de winkel interesseert ons geen zier, en we kijken er amper naar. En op de rommelmarkt kunnen we staan kijken nar al die bizarre dingen, knopen we soms een gesprek aan om te weten wat dat ding daar eigenlijk wel zou kunnen zijn... Het lijkt een beetje met elkaar in tegenspraak, maar ja, een mens is een raar beest, en wij zijn mensen.

Op de TV hoor ik nu dat de politiekers weer bezig zijn met uit te leggen waarom het nog altijd niet mogelijk is om overeen te komen, en geen enkele keer is er eentje bij die Mea Culpa zegt, Het is Mijn Schuld, omdat ik veel te hard op mijn vastgeroest standpunt blijf staan, en zelfs niet eens wil luisteren naar de anderen... Er komt dus nog geen oplossing in de eerste maanden...En wellicht mogen we binnen afzienbare tijd (van het werkwoord afzien) toch nog eens gaan kiezen voor dezelfde bietekwieten die weer hetzelfde halsstarrige gedrag zullen vertonen... En ik zal vol verbittering over heel de kiesbrief heen kunnen schrijven: Mijn vorige stem is nog ongebruikt, je kunt die misschien eerst eens gebruiken???? In koeien van letters, zodat het zelfs voor een politieker leesbaar is... Begrijpelijk is wellicht te veel gevraagd...

tot de volgende, en geniet van het heerlijke weer !!!

Antibiotica ???

Image via WikipediaNog nooit eerder waren de kleine ambetante beestjes zo sterk en boden zoveel weerstand tegen antibiotica...
Al jaren geleden wist men dat het preventief geven van antibiotica in dierenvoeding nefast was, maar onlangs las ik een artikel dat er op wees dat nu nog steeds die antibiotica in het dierenvoeder zit... en dus ook in ons voedsel, en dus bouwen wij zelfs microben met steeds grotere weerstand. Bovendien zijn er nog steeds landen die bij een ziekte slechts antibiotica geven tot de ziekte is genezen, en niet tot alle kwalijke microbeestjes kapot zijn.
Gisteren zijn we naar tanteke geweest, en ze zag er maar mottig uit. Ze lag daar met zo'n raar kleurtje van oud eikenhout, en ze lag voortdurend te hoesten en te rochelen. De man die op bezoek was bij het mensje in het andere bed, vertelde dat ze heel de tijd naar haar moeder lag te roepen en Frans lag te praten...
Ik ben  naar de verpleegunit gegaan, en wat uitleg gevraagd, en per geluk zat daar ook de longspecialist, die nog eens is meegekomen tot bij tanteke. Het is geen hospitaalbesmetting, maar ze testen haar zeer regelmatig of het dat niet wordt... Maar ze kunnen niet echt zwaar in de aanval gaan tegen de microben, door haar zware hartziekte...
Ook al besliste de waarnemende advocaat dat de was maar moet gedaan worden door het rusthuis, hebben wij de slaapkleren maar meegebracht en ze zitten nu in het machine...Stinkend naar pis. De duts ligt daar maar te liggen, maar deze keer wist ze heel goed wie we waren, en je kon er wat mee praten.

Weet je, het valt me steeds meer en meer op, dat heel wat van vrienden en kennissen van het aardse schouwtoneel zijn verdwenen... Je krijgt er warempel een beetje een gevoel van eenzaamheid door. Het lijkt wel of je vriendenbestand steeds dunner en dunner wordt. Aan onze leeftijd moet je echt niet meer zo veel nieuwe adressen inschrijven in je lijstje met vrienden, maar regelmatig moet je er wel schrappen. Ik weet wel, merendeels zijn dat dan mensen die ouder zijn dan wij zelf, maar niettemin, het is een beetje verontrustend.
Op een of andere manier zie ik ook het feit dat ik straks 65 wordt, als een soort mijlpaal. Je bent plots op pensioen. Ik zit al jaren thuis ziek te wezen, en dat pensioen zal dus eigenlijk niets veranderen, maar toch lijkt het wel wat. Pensioen. Ik heb me maar alvast aangesloten bij OKRA, en ben al eens gaan kaarten met mijn co-gepensioneerden, en dan stel je vast dat je daar eigenlijk wel wat op je plaats zit. Allemaal mensen die bekend zijn, en die ergens in dat vriendenbestand zitten, of er makkelijk zouden kunnen bijhoren.
Op mijn facebook zitten wel wat jongeren, maar die zijn er dan ingeslopen langs onze kinderen en kleinkinderen, en ja, een deel er van herinner je je nog als die kinderen die hier indertijd kwamen spelen met de onzen... Lang geleden... Want Bart is ondertussen ook al 40...
En onze Koen zou er al 42 zijn geweest...
En dan denk je terug aan al die jonge mensen die al verdwenen zijn...
... en dat allemaal door die microbeestjes... Gek eigenlijk, dat zo'n klein grut zo dodelijk kan zijn. Het zijn verdomme beestjes die je niet eens kunt zien met het blote oog. Het is in geschiedenistermen nog maar pas dat we van hun bestaan af weten !
En dan zijn er ook nog virussen, die zo klein zijn, dat ze wellicht zelfs niet zichtbaar zijn voor die microben. Zouden er ons nog verrassingen te wachten staan, en ontdekken we straks nog kleiner leven ?
Je moet maar eens lezen wat ze nu nog allemaal verwachten te ontdekken op het gebied van onderdelen van atomen en dergelijke.
Ik schreef het al eerder, zou heel ons heelal misschien maar een stuk steen zijn voor een immens, onvoorstelbaar groot wezen... En misschien komt er ooit zo'n immens kind, die een stamp geeft tegen heel ons heelal...

Weet je, ik voel me soms zo'n klein dingetje in dat grote onbekende geheel...

tot de volgende ?

Van Gheluwe

Image via WikipediaIk heb het gelukkig niet gezien, anders was ik wellicht nog bozer op de man.
In wat voor wereld leven wij ? Een bisschop die zijn eigen Kerk de doodslag geeft met zijn zonden te minimaliseren, diezelfde kerk die niet straft maar "vergeeft"  (zonder penitentie de absolutie geeft !)...
Iets verder lezen we dat steeds meer vrouwen verslaaft zijn aan porno.
Je leest tegenwoordig bijna dagelijks over pedofilie, porno, harde seks, en ga zo maar een tijdje door. Ik kan me niet ontdoen van de indruk dat de wereld de pedalen verliest als het gaat over die dingen.
Uiteindelijk kan ik me niet ontdoen van de indruk dat de mens steeds meer jacht maakt op sensatie, kicks, opwinding en dit verwart met liefde en genieten...
In mijn jeugd was seks nog een taboe, nu lijkt het bijna net andersom, jonge mensen die kiezen voor geen seks voor het huwelijk worden scheef bekeken als wereldvreemde wezens. Nu gaan jongeren (echt jong, veel jonger dan vroeger) van bil, bij de eerste ontmoeting in een dancing of waar dan ook. Want nu is het dat wat telt, je moet scoren (het woord en de onderliggende betekenis alleen al !) of je bent niet meer in.
Ik denk dat pedofilie voor een groot stuk ook in dat straatje thuis hoort !
Pedofilie is een verboden vorm van seks, dus des te opwindender...
Ik geloof niet dat die mensen ziek zijn.
Ze zijn gewoon misdadig !
Ik kots er van hoe de maatschappij tegenwoordig misdadigers telkens en telkens weer benoemd als zieken.
Het kan best zijn dat de ene mens genetisch wat meer neiging heeft tot dit of dat dan de andere, maar niettemin is en blijft het een individuele keuze, en een eigen beslissing. Het is niet iets zoals de griep die je plots overvalt en je van het ene moment naar het andere bedlegerig ziek maakt.
Wat wel de deur openzet voor die mensen, is gewoon de normenverlaging die we zien doorheen heel de maatschappij.
Je moet maar je TV op zetten , zelfs op een uur waar men weet dat kinderen thuis zijn en kunnen kijken, of je ziet naakt, ziet seks, ziet geweld.
Dat moet tegenwoordig zo, want dat zijn de ingrediënten om de moderne mens een kick te geven. Zonder die dingen is het niet boeiend is het het niet interessant , niet ontspannend. Het gevolg is dat al die dingen ook steeds gewoner worden in het straatbeeld.
... en in de huiskamer...
Ik heb niets tegen seks, maar dat is voor mij het lichamelijke deel van de Liefde tussen mijn vrouw en mij. Meer niet, minder niet.
Voor mij hoeft het niet zo nodig dat ik ieder uur een nieuwe dosis seks en geweld ontvang via mijn TV... Ik ben nog van de generatie die dat eerder genant vindt dan wel opwindend. Als ik bezoek krijg, en de TV staat op, en net op dat moment beginnen ze aan nummertje 17 van de namiddag, dan ben ik gegeneerd, en zal ik de TV meteen uit zetten.

Het gevolg is dat in de huidige maatschappij de normen sterk omlaag zijn gegaan. Die beelden en die sensatie zijn zo gewoon geworden, dat we het gewoon gaan vinden, en dat de sensatiezucht steeds meer wilt, en de media spelen daar grif op in. Seks en sensatie zijn de beste verkoopsargumenten. En zelfs wat eertijds een degelijke krant heette, toont nu bloot op zijn voorpagina.

Op die manier gaat echt niet alleen de zucht naar sensatie, geweld en seks pijlrecht de hoogte in, maar ook het verlangen naar die sensatie, geweld en seks groeit mee in de mens, en steeds meer vinden we dingen gewoon, die vroeger niet hoorden.
Dat is normenvervaging.

Stel dat we hetzelfde deden met ons huis, dan verzetten we doodgewoon de lijn van ons eigendom, en palen enkele meters van de buren af bij ons gebied. Dat is net hetzelfde ! We hebben daar een grens (norm) die is vastgelegd, en we gaan die steeds meer en steeds verder overschrijden. Als mijn gebuur nu hetzelfde zou gaan doen, dan komt het geweld op de proppen.

Ach, ik weet wel, in mijn jeugdjaren was de norm misschien wel heel erg scherp, en was het logisch dat een en ander wat soepeler mocht en kon, maar dat wat soepeler worden is grenzeloos geworden. Dan krijg je Bisschoppen, die de norm niet meer kennen, en dat van uit een kerk die zo wat het laatste houvast van de normen wil zijn...
djudedju

Weet je, als wij nu eens met zijn allen weer durven zeggen en verkondigen wat we diep in ons zelf denken, zouden wij dan echt niet weer een beetje naar een normale toestand kunnen groeien? Moeten wij echt zo nodig mee huilen met de wolven in het bos ?

tot de volgende ?

De echt ramp in Fukushima

Image by quapan via FlickrDat ik laat ben om te bloggen, dat ligt dus aan mijn kapper...of liever kapster, want 't is een lieve dame die mijn hoofd weer wat fatsoeneert, en mijn baard met zo'n kleine 10 cm heeft ingekort. Maar nu ben ik dus terug, voor een wijle, want straks belt ze dat ik mijn wederhelft mag gaan afhalen... Want zij wordt nu onder handen genomen. Maar bij de dames, alhoewel het daar alleen het hoofdhaar betreft, duurt de bewerking veel en veel langer, ik denk dat het zo wat middag zal zijn voor ik haar terug kan halen. 't Worden dus wellicht boterhammen of pasta deze middag.
Daar mijn hoofdhaar steeds ijler wordt, neemt mijn baard in vergelijking steeds meer en meer tijd in beslag. Vooral het feit dat ik een "vierkante" baard wil, is daar de schuld van. Het lijkt immers simpel om iets recht af te knippen, maar je moet het maar eens proberen. Maar ja, na afloop heb ik dan een nette baard à la Leopold II.
Je kunt niet geloven hoeveel mensen er wat jaloers kijken naar mijn baard. Dat hoor je het best op een rommelmarkt of zoiets, waar de mensen wat makkelijker met elkaar babbelen. En nu en dan hoor ik dan ook dat het feit van het vierkante model hen wel bevalt. Je moet toegeven, het is een model die je niet zo vaak ziet. De meesten die een echt lange baard hebben, kiezen voor een wilde baard, of voor een rond model. Maar ik hou van dat Leopold II model, dus ga ik er ook voor. Dat ik er nu en dan een stuk laat afsnijden , dat is omwille van de handigheid. Als hij te lang is, dan hangt hij al eens in de weg (en in de soep...).
Ik ben van mening dat een baard ook onderhouden moet worden, dat het net moet zijn. Net zoals de haag moet het proper staan. Ik hou niet van die wilde baarden die alle kanten op pieken, maar natuurlijk is dat gewoon mijn gedacht, en wellicht zijn er anderen die net niet van dat recht-af-geknipte houden.
Heb je het gehoord of gelezen van die Japanse kerncentrale ? De ramp lijkt nog steeds niet ten einde te zijn, en in een straal van 30 km wordt bewoning afgeraden omwille van het te hoge stralingsgevaar... Heb je er al eens bij stilgestaan hoeveel grond dat eigenlijk is? Als de afstand tot de zee dertig km zou zijn, en we dus een nette cirkel kunnen uitzetten, dan spreken we over 2826 vierkante kilometer, als ik mijn formule van de oppervlakte van een cirkel goed herinner... Dat is een enorm stuk land ! en dat in een land waar de mensen nu al op elkaars lip wonen. Onze kust is maar een 60 km lang, dus zou zowat heel West Vlaanderen onbewoonbaar zijn... (Of een andere provincie, want de meesten zijn zowat even groot)...
Daar komt heel wat bij kijken ! Niet alleen moet je die mensen evacueren uit dat gebied, maar je moet ze ook opnieuw huisvesten. Bovendien, laat ons eens West Vlaanderen als model nemen, wat staat daar niet aan erfgoed, die dan staat te verkommeren ? Neem nu Brugge, die scone, laat dat eens 20 jaar staan zonder enig onderhoud... Als je na twintig jaar terugkeert mag je het opkuisen met stoffer en dweil !
Ook de natuur zou in die tijd zowat alle landbouwgrond hebben heroverd, en om er terug landbouwareaal van te maken, zou heel wat werk en middelen kosten. Na die twintig jaar zou men weer mogen spreken van ontginnen... Of misschien maakt men er tegen dan een natuurgebied van...
Maar er is meer! Als gans onze kust besmet is, dan verdwijnt niet alleen het toerisme en de visvangst, maar worden ook de dijken twintig jaar lang niet meer onderhouden, met alle gevolgen van dien. Stel dat we een storm hebben van het gehalte van 1953 (of was het 52 ?), en dat de zee een stuk land overstroomd. Het water zou er blijven staan, en we zouden op zijn minst weer brakke gronden hebben...
Nee, het klinkt zo heel simpel, een straal van 30 km ontruimen... voor de duur van vermoedelijk 20 jaar (of iets meer)...
Ook menselijk is het een drama... Je hebt je werk, misschien heb je een eigen bedrijf opgericht, je hebt een vriendenkring, je familie woont bijna allemaal in de omgeving, je woont dicht genoeg bij je oude moeder om nu en dan te gaan kijken of alles nog OK is... Dat is dus plots allemaal weg... Je komt in een nieuwe streek terecht, wellicht helemaal niet meer in de omtrek van je familie, je kunt met Allerheiligen niet meer je doden gaan begroeten, en het graf van je zoon staat daar wellicht te verkommeren... Zou je je eigen dingen mogen meenemen, of wordt alles aan de grens van die 30 km dan ook nog eens gescreend, en zodra de geigerteller één bliepje te veel geeft, weg damitt???
Nee, Tjernobyl en Fukushima... Echte drama's zijn dat, die veel dieper gaan dan die loze woorden 30 km veiligheidszone...

Daar woonden mensen...
daar was een gemeenschap
daar waren vriendenkringen
families
gezinnen

en nu trekt men dat allemaal met wortel en al uit, en hoopt dat het ook wel elders zal groeien...
Hoe is dat ook weer van die oude bomen en het verplanten? Leefgemeenschappen zijn eeuwenoude bomen...

tot de volgende ??

Het waterspaarbekken...

Image by arneheijenga via FlickrAls mijn memorie goed is, is die waterplas eertijds aangelegd ten behoeve van het industrieterrein (toen in oprichting)... Maar nu is het een heerlijk viswater, en voor het eerst mogen wij, oudjes, er met onze vergunning van de stad Oudenaarde er ook gaan vissen. Deze namiddag wellicht voor de eerste keer. Ik weet potverdorie niet eens hoe ik bij dat water geraak, maar volgens Luc kunnen we tot bij het water rijden...en er is 1000 kilo vis op gestoken, dus... Hoop doet leven... (en vissen)

Ik heb er ook geen idee van hoe diep het water daar is, maar er zou heel veel vis op zitten, want de visclubs houden daar hun wedstrijden (Wellicht daarom dat ze daar vis op steken, en niet in het park voor die 10 oudjes die daar gaan vissen...) Maar nu mogen we dus ook daar ons lijntje uitwerpen...

Er is maar één uitzondering: we mogen er niet vissen als er een wedstrijd is. Toch even nakijken... djudedju, vandaag houden ze toch wel een wedstrijd zeker  ! Maar ja, de kalender der wedstrijden is maar liefst 3 bladzijden (recto/verso) vol !!! We gaan moet mikken om daar eens te kunnen gaan vissen. We gaan dan maar naar het park... zoals vroeger, en hopen dat de karper al weer bijt, en dat Luc nu eindelijk weer eens een karper vangt, en Marnic zijn eerste aan de lijn krijgt... Ik wil met liefde een keer geen beet aan mijn karperlijn hebben, als zij twee eens geluk hebben !

Maar we gaan dus vissen!

Gisteren was het hobby, en het was er heel stil, de leden waren allemaal heel voorzichtig en wijs aan het schilderen bezig. Onze Ste Amelberga nadert stilaan de voltooiing... Mariette was er ook terug, na maanden afwezigheid wegens ziekte. Ze is nu eindelijk echt aan de beterhand, maar Madeleineke zat er maar wat ziekjes bij, het was er stikheet, en zij zat te rillen van de kou. Als je het mij vraagt zit ze met wat griep.

De meesten hebben het fatsoenlijk gedaan... Ik zal er wel wat werk aan hebben om hier en daar wat te fatsoeneren (zo hebben ze de koperdraad, die deel uit maakt van het beeld, overschilderd, zodat die niet meer of amper zichtbaar is...). Maar ik ben tevreden, het is weer eens bewezen dat de mensen veel meer aan kunnen dan ze zelf vermoeden, als ze maar dat duwtje krijgen om er eens aan te beginnen. Na de Ste Amelberga ga ik een paar "lichte" creatieve oefeningen geven, zodat ze weer wat ontspannen, want nu zijn er die heel erg gestresseerd zitten te schilderen... Gewoon omdat ze denken dat ze het niet goed zouden doen... en zoals gezegd, ze doen het voortreffelijk !

Ik moet wel heel de tijd eens hier, dan weer daar wat raad en tips geven, en verf leveren... Want iedereen kreeg een vel aluminiumfolie om de verf op te mengen, en kreeg dan de nodige verfsoorten om telkens een kleur te maken en te schilderen. We hebben daartoe grote potten acrylverf aangeschaft.  Het moeilijkste was wel om hen te leren verf te mengen. Iedere keer waren er die gewoon alle verf bijeen roerden, in de plaats van het mengsel op kleur te maken. Er is op die manier wel wat verf verprutst, maar ja, dat mochten we verwachten. Maar ook dat hebben ze dus geleerd... alles gaat, als je maar wilt.

straks ga ik het lokspijs maken voor de karper... en deze namiddag, op hoop van zege !

tot de volgende ?

Een premie per geschorste werkloze ????

Image by Getty Images via @daylifeDe NVA van Bart De Wever toont zijn ware gelaat !
Ieder weldenkend mens weet dat er werkloosheid is. Ieder weldenkend mens weet dat er in alle "voordelen" van de sociale zekerheid misbruiken zitten, dus weet iedereen dat er ook in de werkloosheid profiteurs zitten, maar om daarom iedereen over dezelfde kam te scheren ??

Werkloosheidsvergoedingen zijn geen geschenk, het is een tegemoetkoming aan het slachtoffer van de werkloosheid. Dit is een individueel recht. Daarmee wil ik zeggen dat ook de vrouw van een strontrijke zakenman recht moet hebben op werkloosheid, als ze daardoor wordt getroffen. Misschien ben je het daar niet mee eens, maar het is en moet een individueel recht blijven, want anders zit de kans er in dat die bewuste vrouw na het overlijden van haar man, of na een echtscheiding geen recht meer heeft op werkloosheid, of althans opnieuw haar recht moet behalen en dus een geruime tijd moet werken vooraleer dat recht weer wordt bekomen.
Met andere woorden, het individuele recht mag en kan niet beïnvloed worden door het "gezinsinkomen".  Er is wel een verschil tussen een werkloze gezinshoofd of een samenwonende. (En daar zitten dan mensen met een veel te kleine werkloosheidsvergoeding in verhouding tot het werkelijke inkomen voor het ganse gezin !!!)

De bedoeling van de werkloosheidsvergoeding is niet alleen een tegemoetkoming aan de werkloze, het is ook van economisch belang. Stel dat mensen die werkloos worden geen inkomen meer hebben, dan zijn dat mensen die niet meer of veel minder kunnen kopen. Door minder kopers moet er ook minder geproduceerd worden, wat weer aanleiding geeft tot meer werklozen, en je ziet zo de neerwaartse spiraal ontstaan.

Als we dan ook een werkloze schorsen, dan zien we in de praktijk dat de meesten daarvan moeten opgevangen worden door OCMW, en dus krijgen we alleen een verschuiving van betaler, of een broekzak-vestzak-operatie. Het enige werkelijke verschil is dat OCMW wél naar het gezinsinkomen zal kijken, en dat mevrouw van de rijke zakenman geen OCMW zal ontvangen. Maar als ze de echtgenote is van een schatrijke rentenier, dan zal ze wel een vergoeding ontvangen, want in ons systeem zijn renten nog niet echt gelijkgesteld met inkomen uit arbeid... (Ik heb ooit een man gekend die een veertigtal huizen in eigendom had, en genoot van het OCMW...)

Men zou wel op een of andere manier de profiteurs van het systeem moeten kunnen herkennen, en deze dan eventueel schorsen, maar dat is heel moeilijk... Voor een groot stuk door de manier waarop de dienst werkt... Ik heb reeds jaren geleden gezaagd en geklaagd dat het systeem niet correct is, en niet werkt naar behoren. Een klein voorbeeldje: een jongeman studeert als als ingenieur, maar vindt niet onmiddellijk werk. De jongeman wil echter niet zitten wachten op een job, en als hij de kans krijgt om te werken in de bouwnijverheid als handlanger, pakt hij dit mee, om ondertussen van de straat te zijn, en om toch iets te verdienen. Als die man nu werkloos wordt in die job, dan staat hij niet meer ingeschreven als ingenieur, maar als bouwvakarbeider.... Maar er is nog een tweede, veel belangrijker aspect aan deze zaak !!!! Als er een job vrijkomt voor de ingenieursfunctie, dan wordt deze man niet opgeroepen, hij is immers aan het werk... Met andere woorden, in de praktijk wordt hij voor zijn ijver gestraft ! Het gevolg is dan ook logisch ! Iemand die afgestudeerd is in een bepaalde richting, durft geen andere job meer aannemen, uit schrik nooit meer aan "zijn" of "haar" werk te geraken waarvoor ze studeerden...
Men zou de zaken moeten omkeren, en de mensen die opteren voor een tijdelijke job in een andere functie dan hun diploma, zouden moeten beloond worden, en zij zouden eerst moeten in aanmerking komen voor de job van hun studierichting.

Maar dat klaag ik nu al meer dan twintig jaar aan, en er is nog steeds niets veranderd...
Het gevolg: er zijn legio jonge werklozen die werkloos lijken te blijven, terwijl er wel degelijk werkaanbiedingen zijn... Dit lijkt dan op profitariaat, maar is het dus niet, omdat het systeem hen in werkelijkheid belet om tijdelijk een andere functie te vervullen, op risico van nooit meer in hun eigen job terecht te raken.

De uitlating van de NVA is dan ook gewoon dom en helemaal niet sociaal. Ze bezijzen hiermee dat ze duidelijk wel héél erg rechts zijn, en helemaal geen oog hebben voor de slachtoffers van de maatschappij. Wie zal dan de volgende zijn ? De invaliden?  Of gaan we dan meteen de weg op die nationaal socialisme ooit propageerde????
Ik ben ook Vlaming, maar ik ben niet rechts te noemen, wellicht ook niet helemaal links, maar in een maatschappij kunnen we maar leven als we alle leden van die maatschappij mee nemen. Mensen uitzonderen, afzonderen van de maatschappij, dat hebben we al eens gezien...en dat leidt tot heel erge dingen !

tot de volgende ?