Chrome OS

Image via WikipediaEind dit jaar zou Chrome OS eindelijk volledig in orde zijn, en verschijnen als vrije OS (Operating System). Dit betekent dat er nog maar een gratis systeem bij komt om dat verfoeilijke windows uiteindelijk de markt uit te duwen.
Chrome OS zou wel een heel ander systeem voeren dan bv Ubuntu, en veel meer "in the clouds" zou gaan werken.
Wat betekent dat ?
In feite is het dan zo, dat je niet meer in je eigen computer zit te werken, maar ergens op een enorm groot bestand zit te wroeten. Voordeel is duidelijk: bijna alles zit ginder ver op een of ander verweg systeem, en jij hebt geen of nog heel weinig ruimte nodig op je eigen PC. Nadeel is ook meteen duidelijk, geen internet: geen computer...
Met andere woorden, het is een prachtige oplossing voor mensen met weinig ruimte op de Harddisk, en je kunt dus met minimale eisen toch goed werken.
Ik stel me eerlijk gezegd wel wat vragen bij de veiligheid van een dergelijk systeem, wie kan me waarborgen dat er niemand in die verweg bestanden kan neuzen? Maar als we eerlijk zijn, wie kan je waarborgen dat ze niet op je peeceetje aan het meelezen zijn met wat je schrijft ?
Linux biedt op dat stuk wel betere waarborgen dan een windows, maar eigenlijk is er geen enkel systeem echt waterdicht als het er op aan komt.
Om heel eerlijk te zijn, ik stel me de vraag, mocht de markt van de linuxgebruikers groter worden, of er dan niet ook meer aanvallen op dat systeem zouden komen ? Weliswaar is het systeem Linux beter om virussen te weerstaan, maar er zijn andere gaten en wormen mogelijk, en het is niet denkbeeldig dat de linuxgebruiker nu gespaard blijft door het feit dat hij maar een heel kleine markt vertegenwoordigt...
Maar niettemin ben ik heel verheugd over het feit dat er weer een GRATIS systeem bijkomt ! Computeren is sowieso al een duur iets, en als we het willen openstellen voor zoveel mogelijk mensen, dan moeten we opteren voor de laagst mogelijke kostprijs. En daar hoort het dure windows niet bij. We moeten immers niet vergeten dat wij in het rijke Westen maar een heel klein beetje vormen van de mensenmassa. Mensenmassa die net zo goed als wij recht heeft op alle informatie als wij dat hier hebben! Dus moet de markt vrij zijn en moet ze in het bereik liggen van iedereen, ook de armeren.
Denk nu niet dat heel dat systeem een éénrichtingsverkeer zou worden of zijn ! Kijk maar eens op Low Tech Magazine, en andere sites over duurzame energie en goedkope oplossingen en goedkope technieken... Wij kunnen heel wat leren van mensen die wel genoodzaakt zijn om andere oplossingen te gaan zoeken! Steeds meer zien wij dat er interesse komt in onze "rijke" landen voor die technieken uit de arme landen !
Het is dus ook in ons belang dat de computer een gemeen goed wordt, en bereikbaar is voor iedereen! Mijn strijd voor een gratis Operating System is geen strijd tegen Windows, maar een strijd voor bereikbaarheid voor iedereen! Als wij werkelijk menen dat recht op informatie een mensenrecht is, dan moeten we ook zorgen dat de informatie tot bij alle mensen komt. Als wij mening dat scholing een mensenrecht is, dan moeten wij zorgen dat iedereen zich kan scholen... en zo voort en zo voort.
U hebt al wel gezien en gelezen dat ik een ubuntu-gebruiker ben. Dat komt, omdat ik helemaal geen techneut ben, en ubuntu een zeer gebruiksvriendelijk systeem is, waar ik als oud-windows-gebruiker meteen mee kon werken, zonder veel problemen. Voorheen gebruikte ik, net als bijna iedereen ook windows... Mijn eerste kennismaking met de computer was op het werk, en daar zat ook windows op. Bovendien had Linux in die tijd de naam dat het een moeilijk systeem was, alleen geschikt voor echte techneuten. Het was vooral door de onnoemelijk vele moeilijkheden met windows door virussen, wormen en andere haperingen, dat ik begon uit te kijken naar een alternatief. Ik zocht niet in de eerste plaats naar een gratis alternatief (alhoewel dat wel ergens mee speelde), maar naar een veiliger systeem, met minder pannes en minder moeilijkheden. Na enig zoekwerk ontdekte ik Ubuntu, en liet het in eerste instantie naast windows installeren door een gebruiker die me ook zou kunnen helpen bij moeilijkheden. Maar er waren praktisch geen moeilijkheden, en hoe verder ubuntu evolueerde, hoe minder moeilijkheden er kwamen en komen. Ik kan de tijd niet zeggen dat ik echt iets voor had. En dat was dan hoogstens een programma dat eens kwam vast te lopen. Opnieuw opstarten en alles was iedere keer weer in orde. Eénmaal kreeg ik mijn muis niet aan de praat, maar ook daar was een heropstart voldoende...
Nee, ik ga hier niet vertellen dat Ubuntu nu de enigzaligmakende is, maar het is het systeem dat ik ondertussen redelijk ken, en dat ik zonder probleem kan gebruiken, en het is nog gratis bovendien... Op 10 10 verschijnt straks de nieuwe Ubuntu, met het nummer: 10.10... en de naam Maverick Meerkat. (Ubuntu komt uit Zuid-Afrika...) Volgende keer 11.4 wordt Natte Narwal... Het lijken wel een beetje titels van Suske en Wiske verhalen...
Mocht jij je nu ook zitten doodergeren op dat veelgeplaagde windows, dan zijn er dus alternatieven zat! Ik kan je niet alleen Ubuntu aanraden, maar ook Mint (een ubuntu-variant met wat bijkomende snufjes), peppermint OS, een systeem à la Chrome, die ook grotendeels in the clouds werkt, en nog vele vele andere... en binnenkort dus ook Chrome OS...
Oh ja, je kunt er al enigszins mee kennis maken, want de snelste browser schijn momenteel Chrome te zijn... Ik werk er al een heel eindje mee. Het is niet zo vriendelijk als vele andere systemen, maar het is inderdaad héél snel !!! Oh ja, Chrome is een Google product...
tot de volgende ?

Godsgeleerdheid

Image by Haags Uitburo via FlickrIk denk té veel na...

Dat komt wellicht door het vele wakker liggen, en dan kun je of liggen woelen, of liggen nadenken. Ik opteer (zo veel mogelijk) voor het nadenken.

Ik weet niet of mijn hersenspinsels altijd juist en te rechtvaardigen zijn, maar ik denk er maar op los.

Eén van mijn favoriete denkpistes gaat over God, godsdienst, religieuze praktijken en heel het gamma in deze sector.

Ik geloof dat iedereen het er wel eens over is, dat je God niet kunt bewijzen, en evenmin kun je Hem ontkennen op een wetenschappelijke manier. Dat komt omdat God precies het gaatje invult van wat voor de mens onbegrijpbaar is. Wie niet gelooft denkt: "Er is ondertussen al zo véél ontdekt en uitgelegd, die vroeger ook niet uit te leggen was, en ook onder God gerangschikt werd... dat restje zal ook nog wel ooit uit te leggen zijn, dus mag ik aannemen dat God niet bestaat." Maar echt aantonen dat God niet bestaat, dat kan ook hij niet...

Omgekeerd is het net zo goed niet bewijsbaar dat God er wel is.

In beide gevallen is het dus een kwestie van Geloof. Ofwel geloof je dat God bestaat, ofwel geloof je dat hij niet bestaat.

Er zijn maar twee opties.

En in beide gevallen gaat het dus in feite over een veronderstelling. Waarbij je overtuiging de enige schraag is tot je overtuiging.

(Stel je voor dat het uiteindelijke antwoord nog eens héél anders was !!!)

Maar de naam van dit artikel is godsgeleerdheid.

Eigenlijk vind ik dat een gek woord. Laat ons de zaak niet moeilijker maken dan hij al is, en voor dit artikel gewoonweg aannemen dat God wel bestaat. Dat we dus geloven in die optie. Als we dit niet doen, dan moet ik twee artikels schrijven en van twee denkwijzen vertrekken, en dat brengt ons te ver.

We vertrekken dus van het feit dat God niet te bewijzen is. We dichten Hem van alles toe, maar de kern is dat hij de uiteindelijke veroorzaker is, en dat hij alles dirigeert, zij het, althans volgens de Christelijke religie, rekening houdend met de persoonlijke vrije wil. (Ik ga hier niet weer in op beïnvloeding van de denkwijze en de invloed daarvan op de "wil")

Maar dus in feite is de stelling simpel. En terug te brengen tot : Geloof. Aannemen dat God er is en zijn ding doet.

Dat op zich is in feite ook een kwestie van geloof op zich. Je neemt het bestaan van God aan, je neemt zijn invloed op de dingen aan, je neemt het eeuwig leven aan, je neemt zijn richtlijnen aan. Dus geloof je naast het idee God ook het idee aan van mensen die in staat zijn Gods Woord (zijn idee, zijn voorschriften, zijn moraal, zijn wil) kenbaar te maken aan de mens. In het Christelijke geloof nemen we zelfs aan dat God daartoe mens is geworden.

Godsgeleerdheid is dan ook beperkt tot uitleg van het "menselijke" gedeelte van het idee God.

Met andere woorden, een zoeken naar uitleg van wat de mens ons bracht over God, bij de Christenen een uitleg van wat de God-Mens ons bracht, op basis van teksten die ons zijn overgeleverd. Of liever op basis van een klein gedeelte van de teksten die ons zijn overgeleverd. Want er zijn een pak "evangelie's "die niet erkend zijn als dusdanig.

Met andere woorden de "geleerdheid" gaat in se niet over God, maar over het stuk Mens.

En ook de uitleg is menselijk en dus beperkt tot "mens". 

Je kunt onmogelijk geleerd zijn in een niet te bewijzen, niet te omvatten begrip.

Ik kan me zelfs niet van de indruk ontdoen, dat wie zich te pletter zoekt in geleerdheid over God, in feite zichzelf probeert te overtuigen van de God, die er alleen is in Geloof. Of er net niet is in Geloof.

Als ik naar mezelf kijk, dan zeg ik: ik geloof. Maar als ik dat geloof poog te analyseren, dan stel ik vast dat mijn geloof veel eer een Hoop is...

En ik denk dat dit wellicht bij iedereen zo is.

We geloven omdat we hopen op een niet ophouden.

Op een niet dood-sterven.

Want ondanks het feit dat er niet echt iets beangstigends zit in het echt sterven als echt definitief eindpunt, hopen we toch op iets meer, iets verder, iets eeuwigs... De echte dood lijkt me niet echt beangstigend, omdat het gewoon het definitieve einde zou zijn, dus ook geen gevoelens meer, niets meer.

... maar toch hoop ik, en velen met mij...

tot de volgende ?

snelweg naar de file

Image via WikipediaStraks, binnen veertien dagen, is het weer schooltijd. Dan voeren bezorgde ouders hun kroost door het veel te drukke verkeer netjes tot voor de poort van de school. 

Mede daardoor wordt het verkeer uiteraard nog drukker.

Maar zeg nu zelf, als je het verkeer bekijkt dan stuur je daar toch geen kind door ?

Dus voeren we ze.

en alles slibt dicht.

Op een autosnelweg kunnen op één rijvak tot 2.200 auto's rijden zonder vast te komen zitten in een file. De meeste van onze autostrades hebben nu 3 rijvakken, dat betekent dus 6.600 auto's per uur zonder filevorming. 

Er is iedere dag wel een file. 

Er zijn dus iedere dag tijdstippen waarop we die 6.600 overschrijden, of dat er een ongeval gebeurd.

Uiteraard is de kans op ongevallen groter naargelang het aantal auto's stijgt.

Bovendien zien we dat dichtslibbende autostrades leiden tot dichtslibbende alternatieve wegen. En op die wegen is er geen doorstroming tot 2.200 auto's per uur, want die wegen gaan door dorpskernen, langs wegen met snelheidsbeperkingen en langs ... scholen, waar straks weer de bengels netjes aan de schoolpoort uit de wagen stappen. Met stilstaand verkeer als gevolg...

Maar eigenlijk zijn die bezorgde ouders met kinderen slechts een symptoom van een veel te harde en vuile wereld. Sinds de zaak Dutroux en anderen mogen kinderen niet meer met vreemden spreken, en moeten ze vreemden die naar hen kijken, naar hen glimlachen, dubbel wantrouwen.  De mens betrouwt de medemens niet meer. Iedereen verdenkt iedereen, en men bouwt een psychisch bastionneke rond zichzelf en rond de kinderen. 

Het is een waar wonder dat er überhaupt nog contacten bestaan tussen mensen onderling, en dat er nog jeugdbewegingen en festivals en dergelijke mogelijk zijn. 

Voor de Westerse mens is het gevaarlijkste dier: de mens.

Ik heb het daar moeilijk mee! Ik kom uit een tijd waar de mensen nog allemaal met elkander praatten, nog iets deden voor elkaar, en iedereen tegen eenieder goedendag zei. Ik leerde als kind dat de mensen goed waren, tot het tegendeel bleek. Nu leert men dat de mens slecht is, tot het tegendeel blijkt, maar hoe kun je dat laten blijken als alle contacten "verboten" zijn.... 

Mijn baard, lang en wit, is voor kinderen een aantrekkingspool, en dus kijken heel veel kinderen mij met grote ogen aan. Ik kan het niet helpen, dan glimlach ik, en soms bazel ik er ook nog wat tegen. En het doet me pijn als sommige moeders dan hun kind wegrukken. Ik glimlach dan verontschuldigend tegen de moeder, maar of dat helpt ?

Het is een trieste wereld, waarin de mens schrik heeft voor de medemens. Toen ik klein was, herinner ik me dat een buurvrouw ziek was. Mijn moeder deed de was, een ander buurvrouw maakte het eten klaar... Moet je nu eens kijken. Je leest in de krant dat mensen jaren naast een lijk hebben gewoond. Geen mens die zich ongerust maakt dat er naast de deur niets meer te horen is.

Gelukkig heb ik hier nog goede buren, waar je wel mee kunt praten, waar je het gewoon vindt om iets voor elkaar te doen. En de meesten van de wijk zeggen nog goedendag terug. Ook al moet je wel zelf het initiatief nemen.

Dat is het voordeel van een klein dorp, waar iedereen iedereen kent, en mensen nog een beetje met elkaar leven. Maar ook hier gaat dat achteruit. Er komen steeds meer mensen hier wonen, die de stad ontvluchten, en hier van ons dorp een kleine stad aan het maken zijn. 

Is het nu echt nodig, omwille van een paar slechteriken, iedereen in het verdomhoekje te werpen ?

Menslief, ik hou van je !

Gewoon, voor een babbel en een glimlach

voor dat beetje warmte die je uitstraalt als je vriendelijk bent

tot de volgende ?

Slecht verdeeld ?

Image by tdietmut via Flickr't Heeft uren en uren aan één stuk door water gegoten... Hel de nacht hoorde ik de plensregen op de tafel kletsen die naast mijn slaapkamerraam op het terras staat. Een sonoor oerwoudgeluid...

Niet dat het hier niet mag regenen, want echt nat is de bodem nog niet (nu wel !), maar ik dacht aan die bosbranden in Rusland... daar had die regen nu moeten neerkomen, daar is het méér dan nodig !

Maar ja, dan hadden we beter de regen van Pakistan naar daar gebracht, dan waren er twee problemen opgelost, of misschien zelfs voorkomen.

't Is niet eerlijk verdeeld, denk ik dan... Hele woestijnen die smachten op wat water, en streken die verzuipen in een veel te grote toevloed.

Mochten we het weer nu eens kunnen beheersen, dan zouden we het nogal wat beter kunnen... Of net niet ? Want ik zie het zo al voor me: Van in Noord Korea sturen ze regen in massa's met donder bliksem en wind naar hun zuiderburen, en naar de gehate USA. Die sturen hitte en intense droogte naar het nu reeds hongerende Noord Korea...

Veel beter hé ?

Maar stel dat we wijs zijn, dat we het weer niet misbruiken voor oorlogsdoeleinden... Dan zouden we het toch netjes kunnen bedelen op een goede manier ? Allee, we laten het alleen regenen tijdens de nacht, zodat we iedere morgen wakker worden in een frisse, vers gewassen wereld... De mannen van de nacht zouden daar helemaal niet mee akkoord zijn, maar het zou wel van pas komen voor inbrekers en co, die het net van de duisternis en de onzichtbaarheid moeten hebben...

Nee, laten we het maar houden zoals het is, en laat maar komen wat er komt...

Nu eens te pas, dan eens te onpas, maar altijd een heerlijk onderwerp om over te kouten...

Geen wonder dat wij in het land met dat wisselvallige weer van bij ons, zo veel klappen over dat weer. Geen gesprek zonder dat het weer er aan te pas komt, als introductie... en als afronding van bijna iedere babbel...

Nee, wat ons nu wat hindert in het weer, dat is dat we er te veel van weten, te veel van horen... Vroeger hoorden we over een overstroming in India op het ogenblik dat alle leed ginder al voorbij was, nu zitten we er met onze neus bovenop. Bovendien zwaaien ze ons dagdagelijks met cijfers naar het hoofd, om ons te bewijzen dat het weer wel degelijk aan het wijzigen is... 't Kan zijn, maar 't kan ook zijn dat het niet zo is, ik voel het niet echt aan als anders dan anders. Vroeger hadden wij ook wel eens rotslecht weer, soms weken aan één stuk, en soms ook wel een van die lange hete zomers, zonder einde... die in ons geheugen gegrift staan als die zomer met die grote storm op die middag, toen in het bos wel honderd bomen... 

Cijfers en statistieken hebben we zelf nooit bijgehouden, zodat we die van de weermannen wel moeten voor waar aannemen. En wat bewijst dat, of juist niet ? 

Maar mij doet het op een of andere manier wat denken aan de media... Die vergiftigen ons ook, brengen de normen aan het wankelen, vergroten dingen uit, en verzwijgen andere dingen omdat die niet in hun betoog passen. De weermannen en weervrouwen lijken mij dezelfde techniek te voeren! Zij bombarderen ons voortdurend met cijfers die "bewijzen" dat het weer aan het veranderen is, en als het plots weer kouder is, dan zwijgen ze in alle talen en wijzen er op dat het sterk aan het verwarmen is boven Australië...

Ik betrouw de media al lang niet meer, en de weerlui overtuigen mij ook steeds minder! Ze zeveren er net iets te veel over om nog als echt over te komen.

Het kan dat ze gelijk hebben, maar de ervaring met de media heeft me wantrouwig gemaakt... Ik argwaan nu mensen die te veel nadruk leggen op steeds dezelfde verhaaltjes...

Bovendien zitten die weerlui ook in het circuit van de media !

En wat van daar komt...

Met andere woorden, de mens vertrouwt de berichtgeving niet meer ! We hebben te vaak gezien hoe de dingen scheefgetrokken of uitvergroot of gebagatelliseerd worden, om nog zo maar alles voor zoete koek te slikken.

En hoe gek het ook moge klinken, ik kan me niet van de indruk ontdoen dat ook de religie op een hoopje wordt geveegd met de media... Die broebelen zonder onder water te zitten, dus zal al dat gepredik in de religie ook wel...

De mens is nog nooit zo slim geweest als nu, en nog iedere dag vergroot onze kennis, maar waar ons "hoofd" vergroot, merken we niet dat de wortels onder ons aan het wegteren zijn...

We worden reuzen op lemen voeten.

Hoogtijd dat we weer eens de normen voorop stellen, en weer leren leven in gemeensschapszin, met eerbied voor elkaar en liefde voor elkaar. Een wereld waarin de mens niet alleen staat, waar eenzaamheid een begrip is uit de tijd van vroeger...

tot de volgende ?

Laura Dekker

Image by mikebaird via FlickrIk ben Jan met de pet, een doodgewoon mannetje uit een doodgewone straat in een doodgewoon dorpje. Ik ben naast die functie ook nog fulltime grootvader. Ik heb onder meer drie kleindochters, twee van net geen veertien en eentje van nog geen dertien.

Meisjes zowat in de leeftijdscategorie van Laura Dekker.

Ik mag er niet aan denken dat er eentje zou zijn die plots zou besluiten om helemaal alleen de wereld rond te zeilen.

Ik heb bepaalde ideeën over de ouders van dat kind en hun besef over verantwoordelijkheid, maar die durf ik hier niet te uiten, om het peil van deze blog niet naar beneden te helpen.

Ik heb ook gedachten over dat kind zelf, en over de manier waarop ook zij tegen het leven aankijkt.

Ik hoop van harte dat er niets misloopt, en dat ze goed en wel weer thuisraakt, na een al of niet geslaagde tocht.

Ik heb ideeën over de wereld en vooral over de media die dergelijke exploten ophemelen! Het moest hun kind/kleinkind maar eens zijn !

Maar het is sensatie Isabelle A bloot op de cover en Laura Dekker alleen in een zeilscheepje voor een solotocht om de aarde.

Voor een beetje vergankelijke roem.

Enkele maanden geleden was er een Engelse of Australische freule die dit al eens voordeed, weet jij nog haar naam ? Nee? Ik ook niet. Zo vergankelijk is het dus.

En daarvoor laat je dan je kind helemaal alleen over de oceaan zeilen, in goed maar ook in slecht weer, met golven van tientallen meters hoog, veel hoger dan de mast van dat piepkleine bootje.

Voor vijf minuten roem.

Voor heel wat verloren tijd, want het kind zal geen werk vinden op basis van het feit dat ze ooit, in een ver verleden helemaal alleen... Vergeet dat maar. Haar schooltijd zal met x tijd verlengt worden, en lastiger worden.

Ik weet wel, het is niet aan ons om te oordelen, maar soms lijkt me die houding ook wel wat op het ontlopen van verantwoordelijkheid, of, nog slechter, op het stilzwijgend goedkeuren.

Soms is het niet reageren, om wille van de lieve vrede, ook niet echt een oplossing. Soms moet men aansturen op een confrontatie, om alsnog de houding te bepalen op een eerlijke en eervolle manier.

Verdraagzaamheid is niet gelijk aan laksheid.

De man die ons zei dat je bij een kaakslag je andere wang moet aanbieden, is ook de man die de kooplui uit de tempel ranselde...

Och, ik wil geen ruzie maken, maar dat wil niet zeggen dat ik hen in alles moet volgen, in alles moet gelijk geven, en niet mag opkomen voor mijn waarden en mijn ideeën. 

Als we dat met zijn allen niet meer doen, dan mag alles, dan wordt alles stilzwijgend toegelaten, alles verdragen... en lijkt de norm verdwenen en iets uit een verleden, iets uit de tijd van de pezewevers en de mierenneukers.

Nee, ik vecht nog steeds voor het behouden van normen, rechten én plichten!

Ik hou niet van een verdraagzaamheid die eigenlijk laksheid is verworden.

Ik erger me dagelijks over wat ik in de media zie en hoor, en die ons wordt voorgeschoteld als normaal, en normaal komt dan van "binnen de normen!!!, en die zachtjes aan de norm ondergraaft. Veel mensen die zich vroeger ergerden aan bloot op het scherm op tijdstippen waar ook de kinderen kijkers waren, stellen zich nu allang geen vragen meer, en kijken niet meer op, en protesteren is er helemaal niet meer bij... Dit is vervagen van de norm.

Dit is geen grotere vrijheid, integendeel !

Hun norm, of hun gebrek er aan, wordt ons opgedrongen.

en dan gaat een veertienjarige gewoon, helemaal alleen, beslissen om op haar dooie akkertje de Oceaan rond te varen...

djudedju

tot de volgende ?

De imker...

Image by Global2000 via FlickrHet menselijke leed kan groot zijn...

En bijensteken pijnlijk.

Ik kan en mag geen namen noemen in deze pijnlijke historie, maar ik kan u verzekeren dat ik de waarheid vertel en niets dan de waarheid. Zij het dat ik het soms wat bijengif ingeef om het smeuïger te maken!

Yks (ik zou ook X kunnen schrijven, maar dat is zo onpersoonlijk), kwam 's morgens bij me aanbellen. Zijn linkeroog zat bijna helemaal dicht, gezwollen en wat afhangend. Een verschrikkelijk gezicht. (Ik bedoel zijn gezicht met dat gezwollen oog hé!)

Natuurlijk vroeg ik hem wat er gebeurd was.

"Dat wilde niet weten" zei hij, "'t is te stom om te vertellen!"

Ik ga nu proberen de feiten weer te geven, zoals ik ze heb gehoord.

Een vriend van Yks hield bijen, en was deze hobby moe. Yks vond het idee wel aardig, en nam de beestjes en de korven over. 

Dat betekent uiteraard dat je de korven - met de beestjes- moet verhuizen. En wat is er makkelijker om te verhuizen, dan een "zolderwagentje" ofte een "duveltje" zoals we dat hier plegen te noemen. Je neemt de korf, en "schept dat op met het duveltje, je kantelt heel het ding wat achterover, en je rijdt de korf waar je hem maar hebben wilt. 

Er bestaan duveltjes die opplooibaar zijn. En het is héél vervelend als dit gebeurt binst dat je dingen aan het vervoeren bent.

Het is nog véél vervelenderderder als dat gebeurt tijdens het vervoer van bewoonde bijenkorven...

Een hele zwerm van die beestjes verliet - heel boos - de korf en deed een massale aanval op Yks.

Ach, denk je, zo is hij aan dat oog gekomen !

Niets van, want Yks was niet gel, en had zo'n imkerpak aangetrokken, met kap en al! 

Maar wist je dat bijen zelfs door zo'n pak heen kunnen prikken ?

Yks werd wel een honderd keer gestoken!

Nee, niet in zijn gezicht... dat volgt nog.

Enfin, de korven raakten toch ter plaatse en stonden netjes opgesteld op hun plaats.

Maar Yks zou Yks niet zijn, als je niet nu en dan eens gaat loeren naar je nieuwe hebbedingetjes.

In den beginne telkens met het imkerpak aan, maar op den duur, vertrouwend op zijn prille kennis en nog prilderdere ervaring, ook al eens zonder dat beschermende pak...

Tja, wist je dat er verschillende rssen zijn in de honingbieën ?

Je hebt er heel brave, bijna suffe rassen onder, waarbij je rustig met je blote handen de bieën van de raten kunt vegen, maar er bestaan ook rassen die nog wat wilder zijn, wat ongetemder, wat agressiever... Nu weet Yks dat hij de ongetemde soort in zijn bezit heeft. Vegen met je blote handen doe je dus best niet, of de bijen vallen aan...

En prikken je in het gezicht, net onder je linkeroog...

en dwars door je broek, in je linker bil (bijen zijn duidelijk linkse rakkers).

Yks heeft voor mij zijn broek laten zakken.

Zijn bil was véél, héél véééél erger dan zijn oog !

Een knalrode plek van boven aan zijn bil tot aan zijn knie, en van vooraan doorlopend tot achteraan zijn dij, rood, hard en duidelijk pijnlijk ontstoken...

Mocht er iemand geïnteresseerd zijn in het houden van bijen, als hobby, ik weet iemand die er wegdoet, met korven en beschermend pakje en alle gerei. Breng wel zelf een degelijk duveltje mee, met niet-inklapbare wielen.

Wist je dat de bijen aan het uitsterven zijn, en dat zij, als de grootste bevruchters van alle bloemen en bloesems van immens belang zijn voor het overleven van het menselijke ras ?

't Is maar om je over te halen tot het houden van die lieve bijtjes...

tot de volgende ?

(Wedden dat Yks nu zit te lachen aan zijn pc ?) (Ondanks zijn pijnlijke bil )

exit zonnepanelen...

Image via WikipediaHebben al die mensen fikse investeringen gedaan, zeggen de elektriciteitsbedrijven dat ze de meerkost door terugvloeiende elektra moeten mee inbrengen in je factuur, of daar luidt reeds de doodsklok over het zonnepaneel!

Gedaan met die aartslelijke dingen op je dak!

 Er is een andere oplossing, veel netter!

Dank zij de nanotechnologie is er nu een soort "verf" (bij gebrek aan een betere omschrijving) die je kunt aanbrengen op je dak, je muren, je wagen, zelfs op de ramen van je huis, en die dezelfde werking hebben dan die zonnepanelen. Je raam bewerkt met die nano-verf is quasi onzichtbaar, maar de werking van het opvangen van de zonne-energie verdonkert enigszins je raam. Hoe meer de zon schijnt hoe donkerder ???

Nanotechnologie is een wonder iets! Nano is in feite een aanduiding van grootte, of liever: van kleinte... want het gaat hem over een duizendste van een seconde, van een millimeter en dergelijke. Nano betekent dus 1/1000.

Je kunt tegenwoordig nanoproducten kopen voor je wagen. Je poetst eerst heel netjes en heel secuur je auto, en dan poetst je hem nog eens maar nu met dat nanoproduct. Gevolg: het vuil kleeft niet meer aan je auto, noch op je ramen, nog op de lakverf. Volgens sommige berichten heb je nog amper ruitenwissers van doen...

Eén klein nadeel, het is wel heel duur... Maar voor echte autofreaks is dat wellicht geen bezwaar. Denk je in, gedurende een heel lange tijd over een altijd blinkende kraaknette bolide beschikken!!!

Nu gaan we er dus elektra mee opwekken.

Met andere woorden, de uitvinding van het heel kleine is een zeer grote uitvinding. 

of, hoe de mens groot kan zijn in het kleine...

... en heel klein in het grote...

Denk maar aan de ramp momenteel in Pakistan! Het lijkt wel of daar geen mens van wakker ligt! De omvang van de ramp schijnt vele malen groter te zijn dan de aardbeving in Haïti of de Tsunami van enkele jaren geleden, maar nu beweegt er geen mens. 

Er wordt een psychologische reden voor gegeven, maar alle uitleg ten spijt, de mens blijft onverschillig.

Ik ben geen psycholoog, maar ik denk dat het het steeds sneller voorkomen van grote rampen is, die de mens wat afstompen, die hen doet wennen aan het leed (van anderen).

Ik durf niet te zeggen of te denken dat er nu veel meer calamiteiten gebeuren dan vroeger, het kan ook gewoon zo zijn, dat we nu veel beter op de hoogte zijn van alle feiten dan vroeger, het kan een combinatie zijn van beide...maar de mens raakt wat verdoofd onder al die berichten van al die rampen. Ik geloof niet dat een overstroming minder mensen raakt dan een aardbeving, denk maar eens terug (als je oud genoeg bent) op de grote overstroming in februari 1953, dan waren de solidariteitsacties zonder weerga, en op wereldschaal was dat maar een rampje van niets. Het was wel in eigen land... Heel dichtbij, werkelijk bij je naasten... 

Bijna ieder religie, en ook de moraalfilosofie predikt naastenliefde...

Dat woord zegt bijna letterlijk "zij die nabij staan",  " naast je"... Maar met de huidige wetenschap is dat begrip heel wat ruimer geworden dan toen! Ik heb de tijd meegemaakt dat een ramp in Rusland meer dan een jaar na datum tot hier doorsijpelde, nu schudt de wereld eens zijn bedde op in Haïti, en meteen weet heel de "beschaafde" wereld het. Ik kan me voorstellen dat de omvang van de ramp veel vlugger hier bekend was, dan in het hinterland van Haïti zelf !

Naasten zitten tegenwoordig ver weg.

Naastenliefde is heel ruim geworden.

Niet makkelijker door de uitbreiding van de omvang.

En hoe meer rampen er zijn, hoe meer er gewenning optreedt.

Tot het plots weer iets heel dichtbij is...

Met de ramp in Ghislengien (Gellingen) was dat duidelijk vast te stellen. Het was hét gesprek van de dag. Maar wellicht was het één land verder, pak Nederland, maar een faits divers...

Maar Pakistan voelt de natte evengoed als wij die voelden in 1953, en op een veel grotere schaal ! Een schaal die wij ons zelfs niet kunnen indenken, want wij meten met die kleine maat van ons eigen landje...een Nanolandje...

tot de volgende ?