Ik heb staan aanschuiven in een hele sliert auto's, tot den peet die "seinwachter" was zag dat er een paar automobilisten aanstalten maakten om eens uit te stappen... Ik heb in het terugkeren in die bende wieleridioten gezeten...
Het leuke is dat geen een van die mannen op een wettelijke manier op de baan rijdt, en dat de flikken (Féderation Libre des Imbéciles Casqués) dan nog het "verkeer (d))" leiden. (Of is het lijden ?)
Probeer morgen maar eens die kleine diets te maken dat de fietser rechts en/of op het fietspad moet rijden...
Maar wat wil ik daar nog papier over vuil maken? Zolang het nieuwsblad denkt dat dit een vorm van publiciteit is, zal er niets veranderen... En we hebben er toch een klein puntje profijt aan ook ! We zitten wel gekloot met al die omwille van de koers geklasseerde kasseien, ieder jaar wordt op het parcours ieder putje, ook het kleinste, dicht gemaakt opdat de coureurs toch niet zouden schokken buiten de gekalsijde stroken... (Gek hé kassEIen en gekalsIJd...verklare wie 't verklaren kan)
('t gaat pertang over dezelfde stenen !)
Ieder gemeente zendt in de week voor de ronde van Vlaanderen zijn arbeiders uit met alle zwaar materiaal om in ieder putje een klak teer te gieten. Dus, met andere woorden, we moeten gemeentetaks betalen voor de publiciteit van 't Nieuwsblad...Zou er nu geen een politieker zijn die dit leest ???? Hééé ! daar zit geld in hoor !!!of misschien op zijn minst een gunstig artikelke vlak voor de kiezing...of krijg je dat nu al ? Want ook uw eigenbelang zal wel een streepke voor krijgen op het balang van de gemeeschap zeker ????
De week is al weer voorbij...Hoe ouder ik wordt, hoe korter de weken worden. Als dat zo voortgaat, dan komt er een tijd dat de mensen hooguit nog de tijd hebben om héél vlug uit het bed te springen en dan weer inspringen.Boem ! Dag alweer weg...
Dat wordt een ramp voor de jonge mensen !
Ik heb op de rommelmarkt het originele boek van Robert en Bertrand gevonden ! Je weet wel, waar Willy Vandersteen jàààààààren later een stripreeks over uitbouwde ! Er staan mooie pentekeningen in ook ! Ook een atlas van 1939, met de kaarten van de landen...Een tijdsdocument, want de kaart van Duitsland in de kaart van Groot Duitsland met het stuk Oost Pruisen (Polen) er bij gevoegd... Heel lang is dat boek niet correct geweest...onmiddellijk daarna begon de oorlog, en was alles in ijltempo, zowat iedere dag te hertekenen... De uitgever van dat boek moet nogal gevloekt hebben toen hij zag hoe zijn werk al na enkele maanden waardeloos werd...en nu blijkt dit plots een document uit een zwart stuk van de geschiedenis...
Ik ga stoppen, 't is voor mij ook week-end, en dus rust ik uit... Ik weet wel niet waarvan, want ik kan -helaas, driewerf helaas - niet veel meer uitspoken... Een beetje prutsen en tekenen.
tot de volgende ?
zaterdag, april 07, 2007
vrijdag, april 06, 2007
Pasen...
Heb je ook die enquète gezien op TV ? Er is verdomme geen kat meer die nog weet wat pasen eigenlijk is !
Ik ben geabonneerd op een franse nieuwsbrief, die ook iedere keer er een speciale dag is, of verandering van uur, een mailtje stuurt...Zo kreeg ik een mailtje om me het paasfeest aan te kondigen op maandag 9 april. Ik kijk verbijsterd op mijn kalender, en zie ook daar de 9 in dik rood cijfer staan...
Paasfeest is de vrije dag op maandag, en dat is alles.
Eigenlijk moeten we daar niet van schrikken, iedere feestdag wordt nu op dezelfde manier aangekondigd: in de winkel ! Er is geen enkel verschil meer te merken tussen halloween en pasen, alleen de te verkopen artikels verschillen een beetje, maar dat is ook al, Alleen het verkopen en opjutten tot aankopen is nog wat telt.
Met anders woorden, er zijn geen feestdagen meer, er zijn georganiseerde koopperiodes met één of andere dag als speerpunt voor de aanko(o)p(en)...
Het gekke is dat de massa daar met open ogen in trapt ! Hoeveel feestgelegenheden men ook bij maakt, men trapt er in en doet zotte aankopen met rommel die in de meeste gevallen na een héél korte tijd in de pedaalemmer verdwijnt, feestdag voorbij, feestje voorbij, feestartikel weg...
Dag van secretaresse, dag van de vrouw, dag van het dieet, dag van...dag van... en maar verkopen jongens, en maar etalages maken en krantjes en foldertjes... Ik hoop dat ik niemand op ideeën breng, maar er is nog niemand die er op gedacht heeft om de verkiezingen als een feestje uit te bouwen, met verkoop van rode potloden, beter dan de officiële, hoedjes met portretten van een huilende politieker, een politieker met afneembare bril enzovoort enzovoort...moet te doen zijn...Zou ik geen patent nemen ? Misschien win ik dan ook nog een centje.
Het leukst vindt ik de affiche met horen zien en ...zwijgen, uitgebracht door de meest bulderende partij... Ook leuk is hoe voorzichtig de aartsvijanden van vorige maand nu met elkaar omgaan...'t zou eens moeten een coalitiepartner worden...
Ik heb al gezegd, in mijn dagelijks gebed vraag ik steeds dat er toch geen van mijn kleinkinderen verkeerd zou terecht komen, en zou kiezen voor militair of politieker. Heb je nu de grote show gezien van de britse militairen in Iran ? Zou je nu echt graag hebben dat jou zoon daar in die situatie een bezoekje brengt aan Iran? Nu krijgen ze een feestelijk onthaal in Great Brittain, maar let eens op hoe men binnen enkele weken de massa zal bespelen om "het verraad" van die militairen aan te klagen???
Het mensDOM !
Het is vandaag echt mooi weer ! Eigenlijk zou een mens nu moeten aan 't water zitten, turend naar een dobber, en hopen dat de beten mekaar niet té snel opvolgen, het moet ontspannend blijven... Ik kreeg van een vriend een héél geheim lokspijs voor vissen. Volgens hem ongeëvenaard. We zullen zien...Als het zo goed is als hij zegt, dan vraag ik om er wat van te kopen.
Het is écht mooi weer, er komt weer 't een en ander uit de grond gekropen ! Fietsers, wandelaars, motards, boeren en allerlei ongedierte... Morgen wordt het hier weer een ramp ! Ze sturen weer de "liefhebbers" op pad om ook eens het parcours van de Ronde van Vlaanderen uit te rijden. Vorig jaar waren het er meer dan 16.000 ! en ieder jaar stijgt dat aantal !
Je kunt je niet voorstellen wat dat is ! Op al die kleine mooie landelijke wegen van onze prachtige Vlaamse Ardennen kun je op geen enkele manier nog met de wagen rijden. Alle wegen zijn in de volle breedte benomen door die "sportievelingen", die net niet sportief genoeg zijn om ook een ander mens toe te laten op "zijn" parcours...
Je moet eens het parcours bekijken in onze streek ! En zeg mij dan eens hoe je moet rijden om ergens naar toe te gaan met de wagen zonder in die meute losgeslagen "wielertoeristen" vast te rijden !
Ze zijn er zich waarschijnlijk niet van bewust, maar er is geen enkele streek in belgie waar ze zo vervloekt worden als hier ! Ik heb er alle begrip voor dat ze hier in deze prachtige en uitdagende streek komen fietsen, ik heb zelfs bewondering voor de sportieve prestaties die ze hier neerzetten, maar waarom moeten ze dat doen op een manier waarop ze zoveel mogelijk mensen hinderen ???
Iedere belg werpt 5 kgr zwerfvuil op straat... De rest van belgie heeft daar niet zo veel last van, want al die sportievelingen werpen hier het meeste van die 5 kilo's van op hun fiets op onze wegen en in onze grachtjes... Je moet eens komen zien daags nadien ! Kom maandag, je weet wel op pasen (!) eens hier een toertje doen...
'k stoppen, want ik zit weer op mijn stokpaardje...alhoewel, een stokpaardje is veel minder vervuilend...
tot de volgende ?
Ik ben geabonneerd op een franse nieuwsbrief, die ook iedere keer er een speciale dag is, of verandering van uur, een mailtje stuurt...Zo kreeg ik een mailtje om me het paasfeest aan te kondigen op maandag 9 april. Ik kijk verbijsterd op mijn kalender, en zie ook daar de 9 in dik rood cijfer staan...
Paasfeest is de vrije dag op maandag, en dat is alles.
Eigenlijk moeten we daar niet van schrikken, iedere feestdag wordt nu op dezelfde manier aangekondigd: in de winkel ! Er is geen enkel verschil meer te merken tussen halloween en pasen, alleen de te verkopen artikels verschillen een beetje, maar dat is ook al, Alleen het verkopen en opjutten tot aankopen is nog wat telt.
Met anders woorden, er zijn geen feestdagen meer, er zijn georganiseerde koopperiodes met één of andere dag als speerpunt voor de aanko(o)p(en)...
Het gekke is dat de massa daar met open ogen in trapt ! Hoeveel feestgelegenheden men ook bij maakt, men trapt er in en doet zotte aankopen met rommel die in de meeste gevallen na een héél korte tijd in de pedaalemmer verdwijnt, feestdag voorbij, feestje voorbij, feestartikel weg...
Dag van secretaresse, dag van de vrouw, dag van het dieet, dag van...dag van... en maar verkopen jongens, en maar etalages maken en krantjes en foldertjes... Ik hoop dat ik niemand op ideeën breng, maar er is nog niemand die er op gedacht heeft om de verkiezingen als een feestje uit te bouwen, met verkoop van rode potloden, beter dan de officiële, hoedjes met portretten van een huilende politieker, een politieker met afneembare bril enzovoort enzovoort...moet te doen zijn...Zou ik geen patent nemen ? Misschien win ik dan ook nog een centje.
Het leukst vindt ik de affiche met horen zien en ...zwijgen, uitgebracht door de meest bulderende partij... Ook leuk is hoe voorzichtig de aartsvijanden van vorige maand nu met elkaar omgaan...'t zou eens moeten een coalitiepartner worden...
Ik heb al gezegd, in mijn dagelijks gebed vraag ik steeds dat er toch geen van mijn kleinkinderen verkeerd zou terecht komen, en zou kiezen voor militair of politieker. Heb je nu de grote show gezien van de britse militairen in Iran ? Zou je nu echt graag hebben dat jou zoon daar in die situatie een bezoekje brengt aan Iran? Nu krijgen ze een feestelijk onthaal in Great Brittain, maar let eens op hoe men binnen enkele weken de massa zal bespelen om "het verraad" van die militairen aan te klagen???
Het mensDOM !
Het is vandaag echt mooi weer ! Eigenlijk zou een mens nu moeten aan 't water zitten, turend naar een dobber, en hopen dat de beten mekaar niet té snel opvolgen, het moet ontspannend blijven... Ik kreeg van een vriend een héél geheim lokspijs voor vissen. Volgens hem ongeëvenaard. We zullen zien...Als het zo goed is als hij zegt, dan vraag ik om er wat van te kopen.
Het is écht mooi weer, er komt weer 't een en ander uit de grond gekropen ! Fietsers, wandelaars, motards, boeren en allerlei ongedierte... Morgen wordt het hier weer een ramp ! Ze sturen weer de "liefhebbers" op pad om ook eens het parcours van de Ronde van Vlaanderen uit te rijden. Vorig jaar waren het er meer dan 16.000 ! en ieder jaar stijgt dat aantal !
Je kunt je niet voorstellen wat dat is ! Op al die kleine mooie landelijke wegen van onze prachtige Vlaamse Ardennen kun je op geen enkele manier nog met de wagen rijden. Alle wegen zijn in de volle breedte benomen door die "sportievelingen", die net niet sportief genoeg zijn om ook een ander mens toe te laten op "zijn" parcours...
Je moet eens het parcours bekijken in onze streek ! En zeg mij dan eens hoe je moet rijden om ergens naar toe te gaan met de wagen zonder in die meute losgeslagen "wielertoeristen" vast te rijden !
Ze zijn er zich waarschijnlijk niet van bewust, maar er is geen enkele streek in belgie waar ze zo vervloekt worden als hier ! Ik heb er alle begrip voor dat ze hier in deze prachtige en uitdagende streek komen fietsen, ik heb zelfs bewondering voor de sportieve prestaties die ze hier neerzetten, maar waarom moeten ze dat doen op een manier waarop ze zoveel mogelijk mensen hinderen ???
Iedere belg werpt 5 kgr zwerfvuil op straat... De rest van belgie heeft daar niet zo veel last van, want al die sportievelingen werpen hier het meeste van die 5 kilo's van op hun fiets op onze wegen en in onze grachtjes... Je moet eens komen zien daags nadien ! Kom maandag, je weet wel op pasen (!) eens hier een toertje doen...
'k stoppen, want ik zit weer op mijn stokpaardje...alhoewel, een stokpaardje is veel minder vervuilend...
tot de volgende ?
donderdag, april 05, 2007
Mooi maar fris, en weinig vis...
Maar wellicht schrijf ik het verkeerd, volgens de onnavolgbare Ben Crabbé in de quizz Blokken, moet je zeggen Mooi maar fres en weinieg ves...
Nu hij dat gezegd heeft om zichzelf te verschonen voor een verkeerd gestelde vraag, moet hij die té gekke uitspraak al regel blijven hanteren...Hilarisch !
Hij was al een barbaar op gebied van fauna en flora, maar nu verkracht hij onze taal ook nog ! De kemel !
Enfin, dat was niet waarover ik het wou hebben, gisteren aan het water was het frisjes, ik zat tamelijk goed beschermd, maar Luc moest een paraplu zetten om zichzelf wat uit de koude wind te zetten. Bovendien was er bijna niets te vangen... We vingen elk een karper van bijna één kilo, en Luc nog twee blieken, en dat was...nee ! niet alles ! Ik ving een zestal stekelbaarsjes en Luc wel 30 ! Die rotdingen zijn vorig jaar voor het eerst opgemerkt in deze privé-vijver, en nu zitten er blijkbaar massa's. Hoe komt er in hemelsnaam plots een nieuwe vissoort in een vijver ???
Onder vissers loopt de verklaring dat die door reigers worden overgebracht. De reiger zou ongeweten een sliert eitjes aan zijn poten hebben en deze verliezen in een andere vijver??? Ik weet het niet. Eén ding weet ik wel, we merken regelmatig dat er plots nieuwe vissoorten op duiken in een water. Het is zelfs zo, dat als je een voldoende grote vijver maakt, en je laat die enkele jaren onbeheerd achter, dan zul je in de meeste gevallen vaststellen dat daar één of zelfs meerdere soorten vis in zitten...Verklaring ??? Wie het juiste antwoord weet mag me dit melden.
Eén antwoord is alvast mogelijk: Er komen soms visregens voor! Dit is wetenschappelijk vastgesteld (maar niet uitgelegd) soms bij een stortbui, stelt men vast dat de grond vol met neergeregende kleine visjes ligt. Maar dit verschijnsel is zo zeldzaam dat het onmogelijk als verklaring kan gelden voor al die magisch gevulde vijvers.
Dus: ik wacht op jou uitleg !
Vannacht heb ik geslapen als een verksken, het ene oog zag het andere niet (??? stom spreekwoord hé? Iets zoals op je twee oren slapen ????)
Kijk, dat is één van de grote verschillen tussen mij en Anny. Als Anny eens een nacht niet of niet goed kan slapen, dan is ze daar ellendig van, en jaagt zich daar over op, met gevolg dat de kans op inslapen nog kleiner wordt. Ik niet, kan ik vannacht niet slapen, dan zal ik morgen of overmorgen wel mijn schâ inhalen... Dat laat me koud. De reden van het niet slapen is soms ambetanter: pijn... Maar vannacht dus goed geslapen !
Vandaag moeten we weer eens naar tanteke, de was ophalen en zo... Ik hoop dat ze nog steeds in redelijk goede staat is, en vooral, dat ze welgezind is...Want ik heb schrik ! Er was daar een bezoeker (voor iemand anders) die haar zegde dat haar buur daar ook zat. Tante weet dat die buur in een home zat, en ligt al sinds jaar en dag in vlammende ruzie met die vent. (de dikke vandaele: vent: gesneden ezel)
Haar eerste reactie was: "Zit ik hier ???"...'t Zou dus kunnen dat ze zich nu met hand en tand verzet tegen haar verblijf... En er is helaas geen andere oplossing voor haar...Maar tot op heden besefte ze dat niet, nu dus misschien wel. Ik hoop dat haar korte termijngeheugen, die haar stillekens in de dementie voert, haar nu welgezind is, en haar dit ook laat vergeten...
Ik teer nog altijd op dinsdag, op het bezoek van Claude! Tsjonge, wat een mooie en gezellige dag was dat voor ons ! Ik heb het al gezegd (en geschreven) dat voor ons ieder bezoek een evenement is, iets speciaals, maar dàt bezoek was iets dat op een nog hoger échelon staat ! Claude was sinds 1960 verhuisd naar Mortsel, ik heb hem daarna nog een paar keer ontmoet, zeg maar dat het 45 jaar geleden was dat we elkaar nog eens hoorden of zagen. Ik heb nog één keer van hem gehoord, maar was dat zelfs vergeten, Claude bracht het terug in mijn herinnering: Hij deed zijn militaire dienst in Soest (Duitsland) en Pierre,mijn broer, was daar boeffer (BV = Beroepsvrijwilliger). En inderdaad, Pierre heeft me verteld dat hij Claude gezien had. Wat ik mij al helemaal niet herinnerde was dat Pierre blijkbaar Claude eens een avond bij zich thuis had uitgenodigd...
Gek, nu en dan schieten mij nog dingen te binnen die Claude me vertelde, en van sommige die ik vergeten was, begin ik mij nu plots details te herinneren die Claude niet vertelde.Dus echt vergeten waren die feiten niet, ze zaten alleen zo diep, zo ver, dat het nodig was ze op te graven (manu militari) om ze opnieuw te herinneren. Ik vermoed dat bij Claude nu hetzelfde proces aan de gang is, en dat hij, terwijl hij bezig is aan zijn treinen of zijn boten, het bezoek te herknabbelen...
Hedwig zal als ze dit leest, wellicht Claude er bij halen, en vragen of hij dat inderdaad ook heeft... Want het is Hedwig die de computerfreak is daar ten huize.
Vandaag voel ik mij redelijk, en ik heb Anny ook nog niet gehoord over haar schouder, blijkbaar is het weer duidelijk aan 't beteren, als onze twee barometers het gelijktijdig melden, dan zal het wel juist zijn zeker ? Ik zou eens moeten bellen naar Suzanne, zij is ook in het bezit van zo'n snertbarometer...
Of heeft iedereen dat met ouder worden???
Ik zit te broeden op een blogje in sf- stijl. Science Fiction...Misschien lees je dus binnen enkele dagen weer een blogje in een totaal ander schrijfstijl...
tot de volgende,
Nu hij dat gezegd heeft om zichzelf te verschonen voor een verkeerd gestelde vraag, moet hij die té gekke uitspraak al regel blijven hanteren...Hilarisch !
Hij was al een barbaar op gebied van fauna en flora, maar nu verkracht hij onze taal ook nog ! De kemel !
Enfin, dat was niet waarover ik het wou hebben, gisteren aan het water was het frisjes, ik zat tamelijk goed beschermd, maar Luc moest een paraplu zetten om zichzelf wat uit de koude wind te zetten. Bovendien was er bijna niets te vangen... We vingen elk een karper van bijna één kilo, en Luc nog twee blieken, en dat was...nee ! niet alles ! Ik ving een zestal stekelbaarsjes en Luc wel 30 ! Die rotdingen zijn vorig jaar voor het eerst opgemerkt in deze privé-vijver, en nu zitten er blijkbaar massa's. Hoe komt er in hemelsnaam plots een nieuwe vissoort in een vijver ???
Onder vissers loopt de verklaring dat die door reigers worden overgebracht. De reiger zou ongeweten een sliert eitjes aan zijn poten hebben en deze verliezen in een andere vijver??? Ik weet het niet. Eén ding weet ik wel, we merken regelmatig dat er plots nieuwe vissoorten op duiken in een water. Het is zelfs zo, dat als je een voldoende grote vijver maakt, en je laat die enkele jaren onbeheerd achter, dan zul je in de meeste gevallen vaststellen dat daar één of zelfs meerdere soorten vis in zitten...Verklaring ??? Wie het juiste antwoord weet mag me dit melden.
Eén antwoord is alvast mogelijk: Er komen soms visregens voor! Dit is wetenschappelijk vastgesteld (maar niet uitgelegd) soms bij een stortbui, stelt men vast dat de grond vol met neergeregende kleine visjes ligt. Maar dit verschijnsel is zo zeldzaam dat het onmogelijk als verklaring kan gelden voor al die magisch gevulde vijvers.
Dus: ik wacht op jou uitleg !
Vannacht heb ik geslapen als een verksken, het ene oog zag het andere niet (??? stom spreekwoord hé? Iets zoals op je twee oren slapen ????)
Kijk, dat is één van de grote verschillen tussen mij en Anny. Als Anny eens een nacht niet of niet goed kan slapen, dan is ze daar ellendig van, en jaagt zich daar over op, met gevolg dat de kans op inslapen nog kleiner wordt. Ik niet, kan ik vannacht niet slapen, dan zal ik morgen of overmorgen wel mijn schâ inhalen... Dat laat me koud. De reden van het niet slapen is soms ambetanter: pijn... Maar vannacht dus goed geslapen !
Vandaag moeten we weer eens naar tanteke, de was ophalen en zo... Ik hoop dat ze nog steeds in redelijk goede staat is, en vooral, dat ze welgezind is...Want ik heb schrik ! Er was daar een bezoeker (voor iemand anders) die haar zegde dat haar buur daar ook zat. Tante weet dat die buur in een home zat, en ligt al sinds jaar en dag in vlammende ruzie met die vent. (de dikke vandaele: vent: gesneden ezel)
Haar eerste reactie was: "Zit ik hier ???"...'t Zou dus kunnen dat ze zich nu met hand en tand verzet tegen haar verblijf... En er is helaas geen andere oplossing voor haar...Maar tot op heden besefte ze dat niet, nu dus misschien wel. Ik hoop dat haar korte termijngeheugen, die haar stillekens in de dementie voert, haar nu welgezind is, en haar dit ook laat vergeten...
Ik teer nog altijd op dinsdag, op het bezoek van Claude! Tsjonge, wat een mooie en gezellige dag was dat voor ons ! Ik heb het al gezegd (en geschreven) dat voor ons ieder bezoek een evenement is, iets speciaals, maar dàt bezoek was iets dat op een nog hoger échelon staat ! Claude was sinds 1960 verhuisd naar Mortsel, ik heb hem daarna nog een paar keer ontmoet, zeg maar dat het 45 jaar geleden was dat we elkaar nog eens hoorden of zagen. Ik heb nog één keer van hem gehoord, maar was dat zelfs vergeten, Claude bracht het terug in mijn herinnering: Hij deed zijn militaire dienst in Soest (Duitsland) en Pierre,mijn broer, was daar boeffer (BV = Beroepsvrijwilliger). En inderdaad, Pierre heeft me verteld dat hij Claude gezien had. Wat ik mij al helemaal niet herinnerde was dat Pierre blijkbaar Claude eens een avond bij zich thuis had uitgenodigd...
Gek, nu en dan schieten mij nog dingen te binnen die Claude me vertelde, en van sommige die ik vergeten was, begin ik mij nu plots details te herinneren die Claude niet vertelde.Dus echt vergeten waren die feiten niet, ze zaten alleen zo diep, zo ver, dat het nodig was ze op te graven (manu militari) om ze opnieuw te herinneren. Ik vermoed dat bij Claude nu hetzelfde proces aan de gang is, en dat hij, terwijl hij bezig is aan zijn treinen of zijn boten, het bezoek te herknabbelen...
Hedwig zal als ze dit leest, wellicht Claude er bij halen, en vragen of hij dat inderdaad ook heeft... Want het is Hedwig die de computerfreak is daar ten huize.
Vandaag voel ik mij redelijk, en ik heb Anny ook nog niet gehoord over haar schouder, blijkbaar is het weer duidelijk aan 't beteren, als onze twee barometers het gelijktijdig melden, dan zal het wel juist zijn zeker ? Ik zou eens moeten bellen naar Suzanne, zij is ook in het bezit van zo'n snertbarometer...
Of heeft iedereen dat met ouder worden???
Ik zit te broeden op een blogje in sf- stijl. Science Fiction...Misschien lees je dus binnen enkele dagen weer een blogje in een totaal ander schrijfstijl...
tot de volgende,
woensdag, april 04, 2007
Wat een prettig weerzien !
Gisteren is Claude dus geweest...En toen ik hem aan de deur zag staan, zag ik weer Claude ! En hij mij ! Klinkt het gek, is het niet ! Hij had mij al gemaild dat hij op basis van de foto's mij niet meer herkennen zou, en vice versa...Niet waar dus! Ondanks al de jaren zagen we beiden nog al de vertrouwde trekken terug. Bovendien lijkt Claude enorm op zijn vader.
Hij was hier al heel kort na de middag, en bleef tot ongeveer 8.30 uur, iets over meen ik. We hebben heel de tijd gebabbeld, Claude met mij, Hedwig met Anny, alle vier samen... Over toen, over tussen in, over de kinderen, foto's bekeken van Claude en van ons...Een hééééééééééééééééééééééérlijke dag !
Claude is nog steeds de zelfde, hij illustreert nog steeds zijn verhaaltjes met gebaren en gezichten trekken, net zoals vroeger, en net zoals zijn vader ook wel deed...Hedwig is een hééél sympatiek mens, en 't klikte direct met Anny en met mij. Kortom over al die jaren heen, over het huwelijk heen, staat onze vriendschap nog als een rots !
Gisteren was echt een kermis voor mij en voor Anny !
Eén ding doet dan weer pijn, weten dat je niet zelf ook eens tot daar kunt gaan. Op zo'n momenten vervloek ik mijn rug nog veel meer dan anders ! Je hebt altijd het gevoel dat het allemaal van de andere kant moet komen...en dat jij niets terug kunt doen.
Bovendien heb dan ook nog vannacht geen oog dicht gedaan, te lang aan tafel gezeten...maar, tedju, 't kan mij geen zier schelen ! Ik heb een wonderbare dag gehad, een echte kermis, en zoals pa vroeger altijd zei, een kermis is een geseling waard.... Hij zei dat wel in een héél ander situatie! Toen we eindelijk eens mochten uitgaan, dan moesten we heel stipt voor 't gestelde uur thuis zijn, en dat was dan alleen de zaterdag...'s Anderendaags stond pa dan extra vroeg op om naar de eerste mis te gaan, en wij moesten mee, want een kermis is een geseling waard... Ik heb dat ooit met Bart gedaan ook...Hij was te laat thuis gekomen, had dan nog een vlieg in zijn oog en was tegen onze slaapkamerdeur gebotst, zodat we het zeker gemerkt hadden... 's Anderendaag om 6 uur mocht hij op 't appel komen ! en een hele maand niet meer buiten !
Wedden dat hij dat later ook doet met zijn kadeeën ?
Enfin, je ziet het niet, maar hier zit een gelukkig mens te typen, met een brede glimlach om zijn mond... Ik heb nog deugd van gisteren.
Ik heb je al verteld van het veld voor mijn deur, en hoe de ploegenfabrikant hier soms ploegen test...Ik had blijkbaar profetisch inzicht, want ze snorren hier nu voorbij met een systeem van ploeg en eg in één stuk. Ik schrijf snorren, want vroeger was ploegen een langdurig en langzaam werk, nu met die enorm krachtige traktoren vliegen ze over het veld !
(Vorig jaar kregen we hier een folderke in de bus over een groot trekteursevenement... 't Was een Maters evenement...met allerlei heel oude "trekteurs". Mooi om zien ! Claude, als je geen schepen en treinen meer maakt, daar ligt nog een heel groot gebied open ! Die oude landbouwmachines waren echt prachtige kolossen...toen, met de tractoren van nu vergeleken zijn het maar overjaarse dwergen. Maar wel mooi, met een eigen schoonheid, zoals de oude stoomtreinen ook schoon zijn.
Tussen haakjes, Claude, weet je dat er een stoomtreincentrum is in Maldegem ? Er staan een tiental oude treinen, en je kunt er ook een ritje mee maken op die oude stoomtreinen. Met St Niklaas is er ieder jaar een speciale aktie voor de kinderen, ik ben er een paar keer met de kleinkinderen naartoe geweest, prachtig evenement !
Vandaag ga ik dus vissen, in Wannegem, bij pepee... Hopelijk bijten ze daar iets beter dan vorige week in 't park !
tot de volgende ?
Hij was hier al heel kort na de middag, en bleef tot ongeveer 8.30 uur, iets over meen ik. We hebben heel de tijd gebabbeld, Claude met mij, Hedwig met Anny, alle vier samen... Over toen, over tussen in, over de kinderen, foto's bekeken van Claude en van ons...Een hééééééééééééééééééééééérlijke dag !
Claude is nog steeds de zelfde, hij illustreert nog steeds zijn verhaaltjes met gebaren en gezichten trekken, net zoals vroeger, en net zoals zijn vader ook wel deed...Hedwig is een hééél sympatiek mens, en 't klikte direct met Anny en met mij. Kortom over al die jaren heen, over het huwelijk heen, staat onze vriendschap nog als een rots !
Gisteren was echt een kermis voor mij en voor Anny !
Eén ding doet dan weer pijn, weten dat je niet zelf ook eens tot daar kunt gaan. Op zo'n momenten vervloek ik mijn rug nog veel meer dan anders ! Je hebt altijd het gevoel dat het allemaal van de andere kant moet komen...en dat jij niets terug kunt doen.
Bovendien heb dan ook nog vannacht geen oog dicht gedaan, te lang aan tafel gezeten...maar, tedju, 't kan mij geen zier schelen ! Ik heb een wonderbare dag gehad, een echte kermis, en zoals pa vroeger altijd zei, een kermis is een geseling waard.... Hij zei dat wel in een héél ander situatie! Toen we eindelijk eens mochten uitgaan, dan moesten we heel stipt voor 't gestelde uur thuis zijn, en dat was dan alleen de zaterdag...'s Anderendaags stond pa dan extra vroeg op om naar de eerste mis te gaan, en wij moesten mee, want een kermis is een geseling waard... Ik heb dat ooit met Bart gedaan ook...Hij was te laat thuis gekomen, had dan nog een vlieg in zijn oog en was tegen onze slaapkamerdeur gebotst, zodat we het zeker gemerkt hadden... 's Anderendaag om 6 uur mocht hij op 't appel komen ! en een hele maand niet meer buiten !
Wedden dat hij dat later ook doet met zijn kadeeën ?
Enfin, je ziet het niet, maar hier zit een gelukkig mens te typen, met een brede glimlach om zijn mond... Ik heb nog deugd van gisteren.
Ik heb je al verteld van het veld voor mijn deur, en hoe de ploegenfabrikant hier soms ploegen test...Ik had blijkbaar profetisch inzicht, want ze snorren hier nu voorbij met een systeem van ploeg en eg in één stuk. Ik schrijf snorren, want vroeger was ploegen een langdurig en langzaam werk, nu met die enorm krachtige traktoren vliegen ze over het veld !
(Vorig jaar kregen we hier een folderke in de bus over een groot trekteursevenement... 't Was een Maters evenement...met allerlei heel oude "trekteurs". Mooi om zien ! Claude, als je geen schepen en treinen meer maakt, daar ligt nog een heel groot gebied open ! Die oude landbouwmachines waren echt prachtige kolossen...toen, met de tractoren van nu vergeleken zijn het maar overjaarse dwergen. Maar wel mooi, met een eigen schoonheid, zoals de oude stoomtreinen ook schoon zijn.
Tussen haakjes, Claude, weet je dat er een stoomtreincentrum is in Maldegem ? Er staan een tiental oude treinen, en je kunt er ook een ritje mee maken op die oude stoomtreinen. Met St Niklaas is er ieder jaar een speciale aktie voor de kinderen, ik ben er een paar keer met de kleinkinderen naartoe geweest, prachtig evenement !
Vandaag ga ik dus vissen, in Wannegem, bij pepee... Hopelijk bijten ze daar iets beter dan vorige week in 't park !
tot de volgende ?
dinsdag, april 03, 2007
Dinsdag - visdag ?
Je zult je wel herinneren dat ik meestal de dinsdag ga vissen...Dus was ik niet verwonderd dat ik een telefoontje kreeg van Luc...Maar Claude komt, dus het vissen moest wijken, maar niet voor lang, morgen gaan we vissen. Ik vermoed dat we nu eens naar Wannegem zullen gaan, in 't park was het wat flauwkes om het zacht uit te drukken.
Ik zal in ieder geval mijn nieuwe hengel kunnen uit proberen ! Ik heb al de "aapjes" aangebracht. Aapjes zijn twee tegen over elkaar staande haakjes aangebracht op de hengel. Daar kun je de lijn aan bevestigen en door het opdraaien over de aapjes kun je de lijn naar behoeven korter maken tot de gewenste lengte. De naam aapjes haalde ik uit de encyclopedie voor de hengelaar...'t zal dus wel juist zijn...
Dat is voor mij ook het bewijs dat de hengel nooit gebruikt is geweest, er was geen enkel systeem voor de bevestiging van de lijn voorhanden...Plus natuurlijk het zichtbaar nieuwe...
Ik moet deze voormiddag nog wat boodschappen doen, want ik moet achter "stuten en toespiezje" tegen dat Claude komt.
Ik vraag me af wat de nederlandse lezers hier van maken? Ter verduidelijking, dat is westvlaams voor boterhammen en beleg (=toe-spijs). Nu voel ik mij helemaal niet belemmerd in mijn gebruik van vlaamse woorden in mijn teksten, ooit, in een ver verleden toen ik nog fit en gezond was, ging ik nu en dan in Nederland wandeltochten maken...Nederlanders hebben ook hun dialecten, en ze zijn even (on)duidelijk als de onze...
Vandaag ziet het weer er niet zo lekker uit, het is bewolkt, en het is een koude wind.
Hopelijk is het morgen beter om te gaan vissen.
Mijn tekening op bestelling voor Luc (courgette) is naar mijn gevoel bijna-af. Bijna af wil zeggen dat ik nu de tekening enkele dagen laat liggen, en mijn geest er van weg neem ('k weet het dat klinkt absurd) zodat ik binnen enkele dagen de tekening weer als nieuw kan bekijken. Dit is een soortement rijpingsproces...en soms geeft dit aanleiding tot bijkomende accenten in en aan de tekening. Soms ook niet, soms lijkt het "af", en soms klikt het helemaal niet, dan is het ook af, maar krijgt het van mij een onvoldoende. Maar dat is een strikt individuele interpretatie, want soms krijgen deze tekeningen dan veel goede kritieken van anderen. Kunst is nu eenmaal de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie... Alhoewel die omschrijving mij niet 100% voldoet. Voor mij wordt het pas kunst met grote K als "de massa" werkelijk met emotie geslagen wordt.
Nu zijn er mensen die totaal geen gevoel hebben voor kunst, maar de meerderheid voelt toch wel "iets" aan als ze in contact komen met "KUNST". Bijna iedereen voelt "leven" in de werken van Rodin, en zelfs een onverschillige wandelaar keert zich nog eens om om het beeld ook van de andere kant te bezien.
Ik noem hier Rodin, maar ik kan honderden namen hier invullen...Voor mij is een kunstenaar de man (vrouw) die er in slaagt één werk te maken die emotie losweekt bij een heleboel mensen... een grote kunstenaar heeft verschillende dergelijke hoogtepunten gemaakt!
Dat kun je niet als je je vastpint op de allerindividueelste emotie...de emotie moet juist overgebracht worden door de kunst ! Als je in literatuur niet er in slaagt de lezer mee te trekken in het boek, dan moet je het niet uitgeven ook, dan is het alleen voor jou ogen alleen bestemt, en geen Kunst ! Dat geldt evenzeer voor muziek, beelden, schilderijen, gebouwen en noem maar op !
Wanneer wordt een stoel design ? Op het ogenblik dat je er in slaagt een zitmeubel te maken dat uitnodigt te zitten en je terzelfdertijd er in slaagt de blik van de mensen zo op het meubel te vestigen, dat ze het echt be-kijken, be-wonderen, dat je echt zit-Kunst hebt gemaakt.
En kijk maar, als je heel oude stoelen ziet, dan zie je, door alle tierlantijntjes van houtsnijwerk en bekleding, of het een Stoel is, of gewoon een stoel... Laatst zag ik op tv in een verkoopszaal een plastic stoel verkopen voor een enorm bedrag, maar het was dan ook een Stoel, iets dat werkelijk oog- en lijf- strelend is en altijd blijft.
Daar heeft mode geen vat op ! Kijk maar eens naar sommige van de tekeningen in de grotten van Lascaux...Daar weet men op geen 1000 jaar hoe oud ze zijn, maar er zijn er bij, waar je nu nog vol bewondering voor stillestaat ! En zie je hoe die onbekende kunstenaar uit het stenen tijdperk invloed heeft uitgeoefend op een Picasso ? Hoe die heel oude kunst lang voor de abstractie ooit een naam kreeg, er in slaagde het idee van macht te abstraheren in die stier ???
Ik weet het, ik ben op dat stuk een beetje gek, ik kan dagen zitten kijken naar de kunst van de afrikanen, de maya's en azteken, en de gelijkenissen zien, en zien hoe "Mooiheid" nogal dikwijls leidt tot gelijkaardige oplossingen in de weergave. Moet je ook eens doen, en je moet eens proberen "dat" af te tekenen...te verwerken, te beleven...en je klein voelen tegenover die "wilde" van toen...
Ik zit weer op mijn stokpaardje...tot de volgende ?
Ik zal in ieder geval mijn nieuwe hengel kunnen uit proberen ! Ik heb al de "aapjes" aangebracht. Aapjes zijn twee tegen over elkaar staande haakjes aangebracht op de hengel. Daar kun je de lijn aan bevestigen en door het opdraaien over de aapjes kun je de lijn naar behoeven korter maken tot de gewenste lengte. De naam aapjes haalde ik uit de encyclopedie voor de hengelaar...'t zal dus wel juist zijn...
Dat is voor mij ook het bewijs dat de hengel nooit gebruikt is geweest, er was geen enkel systeem voor de bevestiging van de lijn voorhanden...Plus natuurlijk het zichtbaar nieuwe...
Ik moet deze voormiddag nog wat boodschappen doen, want ik moet achter "stuten en toespiezje" tegen dat Claude komt.
Ik vraag me af wat de nederlandse lezers hier van maken? Ter verduidelijking, dat is westvlaams voor boterhammen en beleg (=toe-spijs). Nu voel ik mij helemaal niet belemmerd in mijn gebruik van vlaamse woorden in mijn teksten, ooit, in een ver verleden toen ik nog fit en gezond was, ging ik nu en dan in Nederland wandeltochten maken...Nederlanders hebben ook hun dialecten, en ze zijn even (on)duidelijk als de onze...
Vandaag ziet het weer er niet zo lekker uit, het is bewolkt, en het is een koude wind.
Hopelijk is het morgen beter om te gaan vissen.
Mijn tekening op bestelling voor Luc (courgette) is naar mijn gevoel bijna-af. Bijna af wil zeggen dat ik nu de tekening enkele dagen laat liggen, en mijn geest er van weg neem ('k weet het dat klinkt absurd) zodat ik binnen enkele dagen de tekening weer als nieuw kan bekijken. Dit is een soortement rijpingsproces...en soms geeft dit aanleiding tot bijkomende accenten in en aan de tekening. Soms ook niet, soms lijkt het "af", en soms klikt het helemaal niet, dan is het ook af, maar krijgt het van mij een onvoldoende. Maar dat is een strikt individuele interpretatie, want soms krijgen deze tekeningen dan veel goede kritieken van anderen. Kunst is nu eenmaal de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie... Alhoewel die omschrijving mij niet 100% voldoet. Voor mij wordt het pas kunst met grote K als "de massa" werkelijk met emotie geslagen wordt.
Nu zijn er mensen die totaal geen gevoel hebben voor kunst, maar de meerderheid voelt toch wel "iets" aan als ze in contact komen met "KUNST". Bijna iedereen voelt "leven" in de werken van Rodin, en zelfs een onverschillige wandelaar keert zich nog eens om om het beeld ook van de andere kant te bezien.
Ik noem hier Rodin, maar ik kan honderden namen hier invullen...Voor mij is een kunstenaar de man (vrouw) die er in slaagt één werk te maken die emotie losweekt bij een heleboel mensen... een grote kunstenaar heeft verschillende dergelijke hoogtepunten gemaakt!
Dat kun je niet als je je vastpint op de allerindividueelste emotie...de emotie moet juist overgebracht worden door de kunst ! Als je in literatuur niet er in slaagt de lezer mee te trekken in het boek, dan moet je het niet uitgeven ook, dan is het alleen voor jou ogen alleen bestemt, en geen Kunst ! Dat geldt evenzeer voor muziek, beelden, schilderijen, gebouwen en noem maar op !
Wanneer wordt een stoel design ? Op het ogenblik dat je er in slaagt een zitmeubel te maken dat uitnodigt te zitten en je terzelfdertijd er in slaagt de blik van de mensen zo op het meubel te vestigen, dat ze het echt be-kijken, be-wonderen, dat je echt zit-Kunst hebt gemaakt.
En kijk maar, als je heel oude stoelen ziet, dan zie je, door alle tierlantijntjes van houtsnijwerk en bekleding, of het een Stoel is, of gewoon een stoel... Laatst zag ik op tv in een verkoopszaal een plastic stoel verkopen voor een enorm bedrag, maar het was dan ook een Stoel, iets dat werkelijk oog- en lijf- strelend is en altijd blijft.
Daar heeft mode geen vat op ! Kijk maar eens naar sommige van de tekeningen in de grotten van Lascaux...Daar weet men op geen 1000 jaar hoe oud ze zijn, maar er zijn er bij, waar je nu nog vol bewondering voor stillestaat ! En zie je hoe die onbekende kunstenaar uit het stenen tijdperk invloed heeft uitgeoefend op een Picasso ? Hoe die heel oude kunst lang voor de abstractie ooit een naam kreeg, er in slaagde het idee van macht te abstraheren in die stier ???
Ik weet het, ik ben op dat stuk een beetje gek, ik kan dagen zitten kijken naar de kunst van de afrikanen, de maya's en azteken, en de gelijkenissen zien, en zien hoe "Mooiheid" nogal dikwijls leidt tot gelijkaardige oplossingen in de weergave. Moet je ook eens doen, en je moet eens proberen "dat" af te tekenen...te verwerken, te beleven...en je klein voelen tegenover die "wilde" van toen...
Ik zit weer op mijn stokpaardje...tot de volgende ?
maandag, april 02, 2007
Morgen is de dag !
Morgen komt Claude !
Ik denk dat wij geen tijd genoeg zullen hebben om een heel mensenleven (ik vermoed meer dan 45 jaar ???) te overbruggen.
Wellicht zullen wij, door in een totaal verschillend milieu opgegroeid te zijn, ook wel een andere visie hebben over bepaalde dingen...En dan denk ik aan de verschillen tussen een grootstad en het kleine dorpje...
Wij leven hier nog met elkaar, terwijl ik steeds de indruk heb dat in de steden men naast elkaar leeft. In ieder geval, hier knikt iedereen nog gedag naar iedereen...in Oostende is dat al lang niet meer het geval.
Ook de kwestie Dutroux lijkt veel meer impact gehad te hebben in de steden dan hier. Als ik in de winkel een kind naar me zie kijken (die baard interesseert hen nogal), dan lach ik hen toe en knipoog...Hier mag dat nog, maar ik deed dat eens in Gent in een winkel, en ik voelde hoe iedereen mij waakzaam bekeek...
Als ik bedenk hoe ik als kind bij iedereen binnenwandelde...Hoe Oscar speciaal naar 't bosje wandelde om voor mij een mooie tak te halen voor een "echte" boog. Hij maakte die boog dan ook nog voor mij. Ik woonde in een wijk waar veel meer oude mensen woonden dan jonge, dus die oude mensen hoorden bij mijn leefwereld! In de wijk kon ik niet veel vrienden hebben, er woonden gewoon niet zo veel kinderen van onze leeftijd ! Ik kende ze allemaal van in het kleuterklasje af: Claude, Odiel Vermeire, Marcel Vermeersch (de laatste twee waren boeren thuis)en dan was er nog Eddy en Rudy, die bijna buren waren, maar die gingen naar een andere school, en hadden dus een andere vriendenkring...Ik denk niet dat er nog anderen waren van mijn leeftijd in de enge buurt. De anderen waren ouder of woonden verder, aan de "garre" en aan "'t varretje", maar daar hadden wij slechts contact mee in de school, niet er buiten, die hun wereld reikte meer naar de andere kant, naar andere wijken. Bovendien verdween er een hele wijk met de aanleg van de autostrade.
Onze wereld was niet groot, en het was pas toen we naar school gingen in ' stad, dat onze vriendenkring ook wat ruimer werd en zich wat verlegde...
Soms kwamen er gast-vrienden bij, zo kwam Francine kleindochter van mee en pee op verlof, en die hoorde er dan ook wel bij...
Maar ik had eigenlijk maar drie speelkameraden, Claude (tot hij verhuisde naar Mortsel) en dan Sille (Marcel) en Odiel. Oorspronkelijk in die volgorde, later werd Diele mij nader te staan dan Marcel, ik heb geen idee waarom. of misschien omdat de moeder van diele Maria, zo'n gezellige en vriendelijke vrouw was, terwijl de moeder van Marcel, Mar'Louise, altijd zo triestig keek en triestig klonk. Zelfs als ze lachte, keek ze op een of andere manier nog triestig...Ik voelde mij daartegenover altijd wat onwennig, wat ongelukkig... Ik had het gevoel dat lachen en spelen daar niet echt paste...
Toch dateerde mijn eerste "avontuur" van daar... Op een dag kwam ik niet thuis op het normale uur, en mijn moeder was al wreed ongerust, tot ik plots opdook..."Awel ? van waar komde gij ?" "Wel ma, ik ben met de koe naar de stier geweest..."
Zelf herinner ik mij dat feit niet meer, maar ik hoor het ons moeder nog vertellen...en gewoonlijk besloot ze dan met "Dien olijkaard, hij was nog maar zo groot..." en ze wees vaag weg mijn toenmalige grootte aan...
Gek, hoe ouder ik word, hoe meer ik aan mijn ouders terugdenk...En hoe meer ik dingen doe op de manier dat zij mij leerden... Wellicht is dat iets van de Eeuwigheid ?
Heb je al eens buiten gekeken? De zon is er! Het braakliggende veld voor mijn deur begint groen te ogen. Ik zag gisteren al diverse boeren aan de ploeg bezig, ze zullen hier ook wel binnenkort beginnen. Het veld is eigendom van een ploegenfabrikant, iets verder in de straat. Hij gebruikt dit veld regelmatig als "test-terrein". En dan wordt het telkens verhuurt voor de duur van één teelt. Wijze man, dat is de enige manier waarop je niet voor eeuwig en drie dagen vast zit aan een boer.
Het is gek, maar als ik de boeren nu zie ploegen, dan doet dat mij pijn...De tractoren zijn zo zwaar, dat het veld eerst ineen geduwd wordt, en vlak daarna scheuren de ploegen die dichtgeperste grond weer uit een... De brokken leemaarde liggen dan nat te blinken in de vorm waarin de ploeg hen duwde. Geen worm krijgt nog de kans in die grond te leven. De aarde is zo erg gesloten door al die zware werktuigen, dat geen worm daar nog ooit een gaatje kan in boren.
Vroeger namen wij een spade, duwden die in de grond, en sloegen op de steel, roffelden eigenlijk met de vuist op de steel, zodat ondergronds de spade een sterke trilling veroorzaakte. Na enkele ogenblikken zag je dan de dikke regenwormen uit de grond komen. Die deden we dan in een potje om er mee te gaan vissen...Nu mag je daar uren staan schudden met je spade, geen worm meer te zien...
De enige plaatsen waar je nog wormen kunt "steken" is in de gewone tuintjes en in bossen en weiden. De bewerkte velden zijn qua dierlijk leven verandert in woestijnen. Dat is mede de oorzaak van de vele overstromingen die we nu kennen ! De regen kan niet meer zo vlot in de grond dringen, en stroom over de velden weg, richting huizen, richtin banen...
Het zal wel zijn dat de productie van die velden hoger is dan vroeger, maar zou die niet nog hoger liggen als de bodem gezond was ???
'k sluiten, 'k begin weer te zagen.
tot de volgende ????
Ik denk dat wij geen tijd genoeg zullen hebben om een heel mensenleven (ik vermoed meer dan 45 jaar ???) te overbruggen.
Wellicht zullen wij, door in een totaal verschillend milieu opgegroeid te zijn, ook wel een andere visie hebben over bepaalde dingen...En dan denk ik aan de verschillen tussen een grootstad en het kleine dorpje...
Wij leven hier nog met elkaar, terwijl ik steeds de indruk heb dat in de steden men naast elkaar leeft. In ieder geval, hier knikt iedereen nog gedag naar iedereen...in Oostende is dat al lang niet meer het geval.
Ook de kwestie Dutroux lijkt veel meer impact gehad te hebben in de steden dan hier. Als ik in de winkel een kind naar me zie kijken (die baard interesseert hen nogal), dan lach ik hen toe en knipoog...Hier mag dat nog, maar ik deed dat eens in Gent in een winkel, en ik voelde hoe iedereen mij waakzaam bekeek...
Als ik bedenk hoe ik als kind bij iedereen binnenwandelde...Hoe Oscar speciaal naar 't bosje wandelde om voor mij een mooie tak te halen voor een "echte" boog. Hij maakte die boog dan ook nog voor mij. Ik woonde in een wijk waar veel meer oude mensen woonden dan jonge, dus die oude mensen hoorden bij mijn leefwereld! In de wijk kon ik niet veel vrienden hebben, er woonden gewoon niet zo veel kinderen van onze leeftijd ! Ik kende ze allemaal van in het kleuterklasje af: Claude, Odiel Vermeire, Marcel Vermeersch (de laatste twee waren boeren thuis)en dan was er nog Eddy en Rudy, die bijna buren waren, maar die gingen naar een andere school, en hadden dus een andere vriendenkring...Ik denk niet dat er nog anderen waren van mijn leeftijd in de enge buurt. De anderen waren ouder of woonden verder, aan de "garre" en aan "'t varretje", maar daar hadden wij slechts contact mee in de school, niet er buiten, die hun wereld reikte meer naar de andere kant, naar andere wijken. Bovendien verdween er een hele wijk met de aanleg van de autostrade.
Onze wereld was niet groot, en het was pas toen we naar school gingen in ' stad, dat onze vriendenkring ook wat ruimer werd en zich wat verlegde...
Soms kwamen er gast-vrienden bij, zo kwam Francine kleindochter van mee en pee op verlof, en die hoorde er dan ook wel bij...
Maar ik had eigenlijk maar drie speelkameraden, Claude (tot hij verhuisde naar Mortsel) en dan Sille (Marcel) en Odiel. Oorspronkelijk in die volgorde, later werd Diele mij nader te staan dan Marcel, ik heb geen idee waarom. of misschien omdat de moeder van diele Maria, zo'n gezellige en vriendelijke vrouw was, terwijl de moeder van Marcel, Mar'Louise, altijd zo triestig keek en triestig klonk. Zelfs als ze lachte, keek ze op een of andere manier nog triestig...Ik voelde mij daartegenover altijd wat onwennig, wat ongelukkig... Ik had het gevoel dat lachen en spelen daar niet echt paste...
Toch dateerde mijn eerste "avontuur" van daar... Op een dag kwam ik niet thuis op het normale uur, en mijn moeder was al wreed ongerust, tot ik plots opdook..."Awel ? van waar komde gij ?" "Wel ma, ik ben met de koe naar de stier geweest..."
Zelf herinner ik mij dat feit niet meer, maar ik hoor het ons moeder nog vertellen...en gewoonlijk besloot ze dan met "Dien olijkaard, hij was nog maar zo groot..." en ze wees vaag weg mijn toenmalige grootte aan...
Gek, hoe ouder ik word, hoe meer ik aan mijn ouders terugdenk...En hoe meer ik dingen doe op de manier dat zij mij leerden... Wellicht is dat iets van de Eeuwigheid ?
Heb je al eens buiten gekeken? De zon is er! Het braakliggende veld voor mijn deur begint groen te ogen. Ik zag gisteren al diverse boeren aan de ploeg bezig, ze zullen hier ook wel binnenkort beginnen. Het veld is eigendom van een ploegenfabrikant, iets verder in de straat. Hij gebruikt dit veld regelmatig als "test-terrein". En dan wordt het telkens verhuurt voor de duur van één teelt. Wijze man, dat is de enige manier waarop je niet voor eeuwig en drie dagen vast zit aan een boer.
Het is gek, maar als ik de boeren nu zie ploegen, dan doet dat mij pijn...De tractoren zijn zo zwaar, dat het veld eerst ineen geduwd wordt, en vlak daarna scheuren de ploegen die dichtgeperste grond weer uit een... De brokken leemaarde liggen dan nat te blinken in de vorm waarin de ploeg hen duwde. Geen worm krijgt nog de kans in die grond te leven. De aarde is zo erg gesloten door al die zware werktuigen, dat geen worm daar nog ooit een gaatje kan in boren.
Vroeger namen wij een spade, duwden die in de grond, en sloegen op de steel, roffelden eigenlijk met de vuist op de steel, zodat ondergronds de spade een sterke trilling veroorzaakte. Na enkele ogenblikken zag je dan de dikke regenwormen uit de grond komen. Die deden we dan in een potje om er mee te gaan vissen...Nu mag je daar uren staan schudden met je spade, geen worm meer te zien...
De enige plaatsen waar je nog wormen kunt "steken" is in de gewone tuintjes en in bossen en weiden. De bewerkte velden zijn qua dierlijk leven verandert in woestijnen. Dat is mede de oorzaak van de vele overstromingen die we nu kennen ! De regen kan niet meer zo vlot in de grond dringen, en stroom over de velden weg, richting huizen, richtin banen...
Het zal wel zijn dat de productie van die velden hoger is dan vroeger, maar zou die niet nog hoger liggen als de bodem gezond was ???
'k sluiten, 'k begin weer te zagen.
tot de volgende ????
zondag, april 01, 2007
Vislijn
Op de rommelmarkt een koopje gedaan ! Een nagelnieuwe vislijn van 7 meter voor 7 euro!
Als je weet wat die dingen nieuw kosten...
Voor de kenners, een shakespeare Feeling 700.
Mijn dag is weer goed. Vorige week vertelde Willy mij dat zijn karperhengel spiksplinternieuw was, kostte 28.000 frankskens...Hij zal doodvallen als hij het hoort en ziet!
Nu ja, er zijn nog duurdere in carbon, die bijna niets meer wegen...maar je ziet ze dan ook staan in de winkel aan prijzen van boven de 1.000 euro...'t is of het niets is. Nu ja, deze morgen heb ik wel voor miltiejoenen aan fietsen zien passeren... Er was weer iets speciaals te doen, en dan rijden er in onze gouwen duizenden van die spotgoedkope koersmasjientjes rond... Ik heb eens met zo ene staan praten, die had helemaal geen dure fiets, maar 50.000 frank... Ik heb dan goedkope hobby's !
Tja, ik zal wel ouderwets zijn, maar ik kan voor "spel en vermaeck" geen duizenden franken uitgeven! Op dat moment verlies ik het element "spel".
En het is overal gelijk, toen ik pas gehuwd was, ging ik regelmatig een kijkje nemen op de vinkenzetting. Dat kwam door dat een vriend die vinkenier was, zijn vinken in mijn enorme tuin kwam hangen om "op te leren"...Het waren immer meest waalse vinken, en ze moesten leren vlaams zingen. (Echt waar ! vinken hebben soorten van liedjes, al naar gelang de regio waar ze vandaan komen !) In die tijd heb ik een vink weten verkopen voor meer dan 100.000 Fr; en dat was in 1968-1970 zowat !
's Anderendaags kan zo'n beestje dood liggen ! Idem met de vissen in de tuinvijver, nu moeten dat koi's zijn, met een speciale filter en regelmatige watercontroles, wat op zich al betrekkelijk duur is, en dan heb je koi's van 3 à 400.000 fr... Geen wonder dat je dan in de krant leest dat men ingebroken is in de woning van X te Rons, men heeft verscheidene koi's gestolen...
In mijn put zitten goudvissen, en het merendeel zijn er dan nog dat ik kreeg van Luc !
Ik ben bezig met een tekening van het huis van Luc's (cougette)dochter. Het moeilijke is dat niet te veel te doen lijken op de tekening van een architect, maar het op een mooie tekening te doen trekken... Makkelijk is dat niet, als je moet proberen het min of meer architectonisch te doen kloppen, en toch een artistiek iets te maken, je bereikt al iets met de lijnen niet te strak te maken, maar het mag ook geen vervallen krotje lijken... Ik heb dan gespeeld met lichtinval en met de inbreng van een surrealistisch element... Ik denk dat het goed wordt !
Wat mij daar in gespannen maakt, is dat het een werkje op bestelling is, dat is zoiets als een portret tekenen... Als ik in een café op een bierkaartje een "krabbeltje" maak van iemand die aan de toog hangt, dat lukt en lijkt dat vaak heel goed, maar als ik het doe op bestelling, dan is het precies dat je vingers verkrampen... Je weet dat men dan een portret, bijna een foto, verlangt, terwijl je, als je in volle vrijheid zit te krabbelen, je veel meer vrije accenten legt op zijn houding, zijn manier van zitten, en daardoor veel meer herkenbaarheid maakt, omdat je er de accenten uit haalt...en niet Het Portret.
Voila, ik ga stoppen, deze namiddag gaan we op ziekenbezoek bij Georgette, met haar gebroken heup. We moesten er allang geweest zijn...Maar het is hier ook zo hectisch geweest met al de besognes rond tanteke...
tot de volgende ?????
Als je weet wat die dingen nieuw kosten...
Voor de kenners, een shakespeare Feeling 700.
Mijn dag is weer goed. Vorige week vertelde Willy mij dat zijn karperhengel spiksplinternieuw was, kostte 28.000 frankskens...Hij zal doodvallen als hij het hoort en ziet!
Nu ja, er zijn nog duurdere in carbon, die bijna niets meer wegen...maar je ziet ze dan ook staan in de winkel aan prijzen van boven de 1.000 euro...'t is of het niets is. Nu ja, deze morgen heb ik wel voor miltiejoenen aan fietsen zien passeren... Er was weer iets speciaals te doen, en dan rijden er in onze gouwen duizenden van die spotgoedkope koersmasjientjes rond... Ik heb eens met zo ene staan praten, die had helemaal geen dure fiets, maar 50.000 frank... Ik heb dan goedkope hobby's !
Tja, ik zal wel ouderwets zijn, maar ik kan voor "spel en vermaeck" geen duizenden franken uitgeven! Op dat moment verlies ik het element "spel".
En het is overal gelijk, toen ik pas gehuwd was, ging ik regelmatig een kijkje nemen op de vinkenzetting. Dat kwam door dat een vriend die vinkenier was, zijn vinken in mijn enorme tuin kwam hangen om "op te leren"...Het waren immer meest waalse vinken, en ze moesten leren vlaams zingen. (Echt waar ! vinken hebben soorten van liedjes, al naar gelang de regio waar ze vandaan komen !) In die tijd heb ik een vink weten verkopen voor meer dan 100.000 Fr; en dat was in 1968-1970 zowat !
's Anderendaags kan zo'n beestje dood liggen ! Idem met de vissen in de tuinvijver, nu moeten dat koi's zijn, met een speciale filter en regelmatige watercontroles, wat op zich al betrekkelijk duur is, en dan heb je koi's van 3 à 400.000 fr... Geen wonder dat je dan in de krant leest dat men ingebroken is in de woning van X te Rons, men heeft verscheidene koi's gestolen...
In mijn put zitten goudvissen, en het merendeel zijn er dan nog dat ik kreeg van Luc !
Ik ben bezig met een tekening van het huis van Luc's (cougette)dochter. Het moeilijke is dat niet te veel te doen lijken op de tekening van een architect, maar het op een mooie tekening te doen trekken... Makkelijk is dat niet, als je moet proberen het min of meer architectonisch te doen kloppen, en toch een artistiek iets te maken, je bereikt al iets met de lijnen niet te strak te maken, maar het mag ook geen vervallen krotje lijken... Ik heb dan gespeeld met lichtinval en met de inbreng van een surrealistisch element... Ik denk dat het goed wordt !
Wat mij daar in gespannen maakt, is dat het een werkje op bestelling is, dat is zoiets als een portret tekenen... Als ik in een café op een bierkaartje een "krabbeltje" maak van iemand die aan de toog hangt, dat lukt en lijkt dat vaak heel goed, maar als ik het doe op bestelling, dan is het precies dat je vingers verkrampen... Je weet dat men dan een portret, bijna een foto, verlangt, terwijl je, als je in volle vrijheid zit te krabbelen, je veel meer vrije accenten legt op zijn houding, zijn manier van zitten, en daardoor veel meer herkenbaarheid maakt, omdat je er de accenten uit haalt...en niet Het Portret.
Voila, ik ga stoppen, deze namiddag gaan we op ziekenbezoek bij Georgette, met haar gebroken heup. We moesten er allang geweest zijn...Maar het is hier ook zo hectisch geweest met al de besognes rond tanteke...
tot de volgende ?????
Abonneren op:
Posts (Atom)