Wunderbar,wunderbar

't Is weer voorbij, het echte gezellige familiefeest...zonder een hapering, met alleen blije gezichten, en overheerlijk eten en (duitse) wijnen...
Het leukste was het klassieke lotjes trekken voor de pakjes... De oudste was nog het meest betikketakt om te mogen trekken...En het leukste was Kimberly die als enige zoooo lang zonder pakje bleef staan.... Iedereen was tevreden met wat ze kregen, en iedereen was in opperste beste stemming...'t Is weer voorbij...

Ik ben gelukkig... Telkens weer heb ik schrik dat er breuken zouden ontstaan, breuken waarvan we weten en zien hoe moeilijk die nog te lijmen zijn. Gelukkig is er maar één dominante figuur, en gelukkig aanvaard iedereen die dominantie als een gekend en aanvaardbaar gegeven, zonder dat er ook maar een reactie op is. Men weet, men kent en aanvaard, en alles kabbelt zachtjes zonder ook maar één hapering. Gelukkig... en gelukkig dat ik zonder moeite mijn dominante rol heb kunnen opbergen, ziekte en de daaruit voortvloeiende onmacht heeft ook een positieve kant (Misschien nog wel meer, zonder dat we het beseffen)...

De moeders zullen wellicht het minst happy zijn, heel wat van de cadeautjes voor de kinderen gingen in de richting van het aanmoedigen van de creativiteit...dus aan het heerlijk vuil maken...Creatieve kinderen hebben heeft ook zijn nadelen. Maar je kunt niet geloven hoe rijk ik mij voel met tekenende, schilderende, boetserende kleinkinderen... Allemaal kleine goden, bezig met het scheppen van hun eigen wereld...Heerlijk !

Het weer blijft vuil en grijs... En gisteren was ik niet lichtjes gestoord, het was hier echt mistig, maar toen Veerle hier toekwam bleek het in Oudenaarde (beneden de berg) helder klaar weer te zijn. Ik hoop dat het voor jullie ook zo was, maar hier was en is het vuil mistig weer. Blijkbaar heerst er hier een microklimaat...en is de veelgeprezen berg-lucht hier niet van toepassing ('t zal hier nog niet hoog genoeg zijn zeker ???)

Op de tv beginnen ze aan de jaarlijkse terugblik... En geen zender die eens de moeite doet om ook eens een overzicht te maken van positieve gebeurtenissen en positieve mensen... Neen, er rap nog eens van profiteren om iedereen nog eens onder te dompelen in bloed, honger, wapens, haat, drugs, rampen en oorlog... Sjongejonge, wat was het weer een rot-jaar ! Bahneen begot, er zijn ook heel wat goede dingen gebeurd, gelukkige momenten geweest, positieve mensen en daden... Breng eens de goed-nieuws show, de hoogtepunten en gewoon de leuke momenten uit jou voorbije jaar... voor mij ? och, nog eens een karper, maar nu met een foto die heerlijke reacties uitlokte...en die mij nog eens doet grijnzen, en zoveel dingen meer... Niet belangrijk zegt u? Moet dat dan ? Voor mij niet, geef mij maar een jaar hartstikkevol gestopt met allerlei heel kleine glimlachjes...dan was het een REUZE-jaar, of niet soms ? Kijk, dat zou nu eens de mooiste wens zijn die ik voor u allen zou kunnen bedenken...een heel jaar vol glimlachjes, vol geluk, vol tevredenheid...

Tot de volgende ?

Kerstmis in 't grijs...

Al eens buitengekeken? Grijs, en de wereld is lelijk gekrompen ook, 'k heb nog hooguit 20 à 25 meter rondom mij, de rest is weggedoezeld met een reuze doezelaar. (Voor niet tekenaars: met en doezelaar wrijf je pastelkrijt zachtjes uit, het zo vermengend met de andere kleuren, zo dat het opgaat in de rest).
Nu en dan flitst hier een auto voorbij, gehaast om uit die enge mistkring te geraken. Maar 't is hopeloos, ik denk dat heel de wereld ingepakt is in een pak ouatte...niet echt, maar t lijkt toch zo. Moeder is al buiten geweest om de kiekens los te laten en eten te geven, ze zegt dat het bitter koud is ook. Volgens Munte: 0 graden, feels like -3.3 ° celsius... Dus is er kans op ijzel ?
Ik krijg hier heelder pakken kaartjes, echte en virtuele waarop zo'n heerlijke (?) sneeuwlandschappen prijken, onder een helblauwe hemel. Bij de e-kaartjes hoor je dan nog vaak van die tingelende arresledebelletjes (da's een woord voor een kruiswoordraadsel hé). Endan hef ik mijn grijze kop op en zie...mist...
k ga moeten stoppen, Veerle en de kids zijn er, ze waren hier verwacht om 11.30' uur, 't is nu 10 uur en iets... De pakjes jeuken bij de kinderen...Ze zullen toch moeten wachten tot na het eetmaal !
Ze hebben zich héél mooi aangekleed, om naar 't feest te gaan, en ze hebben aan mama's reukwater gezeten... Ik ruik niet anders meer dan bloemekees...
Allee, tot de volgende ?

ps: Aan al mijn kristelijke lezers: Een Zalige Hoogdag !, aan de anderen een heerlijke dag vol feest !

Herinneringen...

aan de moeilijkste dag van het jaar...
Toen we klein waren was kerstavond een heerlijk iets, pakjes onder de boom, kerstliedjes zingen, smullen van Ma's onvergetelijke chocola-mousse en haar taart met petits-beurrekes met crème au beurre...
Toen wij getrouwd waren, was dat feest er nog altijd, nog even leuk en lekker, maar toch ieder jaar met iets wrangs...Ieder jaar liet mijn schoonmoeder merken dat haar huiselijk kerstfeest had moeten plaats maken voor dat van mijn moeder... (Ze had nog gelijk ook...)
Ik heb dan gezworen dat ik dat nooit zou doen, ik zou plaats maken...Dus toen Veerle en Bart het huis uit gingen, zaten wij alleen met Koen kerstavond te vieren...Na enkele jaren kwam Veerle er terug bij, en nog ietske later verdween Koen voorgoed... Enkele jaren vierden wij dan oudejaar, maar toen Bart graag een winterreisje deed, verdween dat ook, en was het zoeken naar een andere dag...Nu is dat dus (voorlopig voor "eeuwig") op kerstdag zelf, op de middag.
Op kerstavond gaan we nu op het normale uur naar bed, dus omstreeks 20.30' uur...Idem op oudejaar...alhoewel we gewoonlijk wakker worden geschoten om 12 tot 1 uur die nacht.
Kerstdag en oudejaar hebben voor mij iets wrangs...
Weemoed naar wat verloren is
naar wie weg is
zovelen al, maar vooral Koen...

Maar ik ben niet alleen, ik ken er velen die vanavond zullen nadenken, op of zonder feest. Kerstdag is vooral een dag waarop je terugdenkt.

Rot hé, ik voel me zoals het weer, mistig, kleurloos, grijs en koud....

Vandaag ontving ik kerstwensen in 333 talen (enkele tekort voor iedere dag van het jaar )Vele van die talen zijn mij totaal onbekend, zelfs de naam van de taal zegt mij niets, helpt mij zelfs niet om ze ergens te plaatsen... Ik heb ze aan de meesten van u doorgestuurd...kun je ook eens zoeken... Ook kreeg ik kerstwensen van ene Karel Govaerts ??? Op de lijst van adressen prijkte ik daar tussen kilo's en kilo's andere Goderis-sen en ook nog enkele andere namen. Ik vermoed dat het één van de nakomelingen is van de grote familie van Goderis...Ik moet het eens checken in de stamboom van ons ras, opgemaakt door Albert (Goderis natuurlijk !)

Gisteren vernam ik van Bart dat hij eergisteren de prijs Henri Van de Velde in ontvangst mocht nemen. Hij had ook een gesprek met zijne baas, en blijkbaar zitten er voor hem nogal veel Indiareizen in het verschiet... (Teveel om nog leuk te zijn ?)

De kleine wereld rondom ons blijkt ver uit te zwermen...

Voila, ik stop er voor vandaag mee, ik weet niet of ik morgen zal bloggen, ik moet (mag) naar het (ons) familiefeest bij Bart...

In ieder geval voor u en de uwen: prettige kerstfeest(en) (zonder wrange bijsmaak) !
tot de volgende

Lawijt

Veerle en de gasten zijn binnengekomen...vandaar de titel.

Er is nergens rommelmarkt, vandaag niet, morgen niet, maar gek genoeg op kerstdag zelf wel...en dan vieren we feest bij Bart thuis.
Kerstmarkten zijn er genoeg, maar dat is nu niet wat mij aanspreekt, dat opgeklopt gedoe...Niet voor mij! Het doet mij wat denken aan die stadskinderen die denken dat de melk uit dozen komt. Een irreële wereld.

Zelfs het liedje "Kerstmis is de dag dat ze niet schieten..." klopt niet meer, want heel wat van de vechtende partijen zijn van een ander geloof. En als ik de situatie goed inschat zal er op kerstdag nog een bommeke meer gelanceerd worden, er op rekenend dat die christenhonden niet zo waakzaam zijn...

Het gekste is dat in alle godsdiensten de vrede gepredikt wordt, en dat er daarom gevochten wordt. Het is toch logisch dat jou vrede de enige goede vrede is...of niet?

Daarom wens ik iedereen zijn vrede...hopende dat hij dat kan vinden als de ander in vrede leeft. Want voor sommigen lijkt het geluk van een ander al reden genoeg om kwaad op hem (haar) te zijn. Snappe wie het snappen kan.

Vanmorgen ontving ik een mooi e-kerstkaartje van mijn oudste zus, met een lief gedichtje, waarin ondermeer stond dat zij mij zoveel zegen wenst als druppels in de regen... Lief hé, maar heb ik toch net voor mezelf minder regen gewenst zeker ... tju toch !
Ik heb al tientallen kerst- en nieuwjaarswensen toegestuurd gekregen, waarvoor dank !, van bijna alle mensen aan wie ik een e-kaartje heb gestuurd. Er waren echte pareltjes bij, soms heel leuk, soms heel lief,soms heel diepzinnig... Dat is voor mij één van de goeie dingen aan die eindejaarsfeesten, we laten elkaar nog eens merken dat we aan elkaar denken. Jammer dat we dat niet véél meer doen ! 't Is een beetje zoals in familieverband...daar zie je elkaar alleen nog bij huwelijken of begrafenissen, en anders: geen teken van leven meer !
Dat is niet nieuw, maar het verergert nog in vergelijking met vroeger, gewoon omdat de mensen veel meer dan vroeger uitzwermen naar andere streken.
Soms heb je dan een "gelukje", onze Bart ging in Lierde wonen, en recht voor zijn deur komt den een achterachternichtje wonen... een achterkleinkind van grootnonkel Louis Calcoen...'t Is wel héél ver, maar allee, ergens is er toch een klein beetje van herkennen...Toen ik ze zag, zag ik precies haar moeder...die ik ook al jaren niet meer heb gezien.

Neen, ik ben niet familieziek, maar door het feit dat bijna iedereen zo ver woont, kan ik zelf niet meer op prospektie gaan, en moet ik lijdzaam afwachten of er iemand naar hier komt... Nu, in april is er weer een driedaagse uitstap van onze gepensioneerdenbond, naar de kust, en dan kan ik mijn twee zusjes eens bezoeken, en hopelijk lukt het om ook eens tot bij mijn metje (mijn doopmeter) te geraken. Hoop doet leven !

Allee, ik ga sluiten voor vandaag, 't is niet meer te doen, k heb al drie keer (x 2) onderbroken geweest om een olifant, een poes, een hond te tekenen...
Tot de volgende ?

Kaartjes

Gisterenavond heb ik mij "onledig" (leuk woord hé ?) gehouden met het schrijven van kerst en nieuwjaarskaartjes. Ik had er al een heel pak ontvangen, en moest dus ook weer eens aan het werk. Ik neem dan mijn adresboekje en mijn oud adresboek (van toen ik nog arbeidzaam was) en vat het schrijven aan.
Sinds enige tijd schrijf ik niets meer op de kaart,maar print een kort en zinnig (hopelijk vind je dat ook) gedichtje, en onze handtekening. Gek is dat je na het tekenen van enkele tientallen keer je naam en de naam van je vrouw te hebben geschreven, je nu en dan in Anny te veel of te weinig beentjes zet...De volgende zijn dan weer correct, maar als je er niet meer aan denkt, dan is het zet- sorry- schrijfduiveltje er weer...
Ik heb al eerder aan al mijn e-correspondenten een kaartje gemaild, maar misschien heb ik wel ergens lezers die niet op dat lijstje staan...bij deze dus aan al mijn lezers en lezeressen, groot en klein, dik en dun, zacht en hard, lief en...neen die niet...wensen wij, Anny en ikke een prachtige kerst en een voorspoedig jaar, vol vrede, vreugde, gezondheid en welzijn toe !

Het zou mij genoegen doen eens iets te horen van de mij onbekende lezers en lezeresjes. Laat eens iets horen, als jij mijn ontbezemingen tot de jouwe maakt, dan mag ik toch op zijn minst weten ie je bent en dat je er bent...en als je wilt zet ik je dan op mijn lijst, en stuur ik je dan al de mooie mailtjes en powerpoints en grappige filmpjes die men mij stuurt, ook aan jou door. (Als je dat liever niet hebt, dan laat je dat maar horen...)

Maar wellicht maak ik mij wel illusies, en heb ik geen "vreemde" lezers zitten...Nu ja, wie zou er ook benieuwd zijn naar de berichtjes van een oude knorrige opa ? Die dan ook nog regelmatig in het verleden zit te boren... En dan kriijg ik een boos mailtje van mijn zus die zeg dat het niet zo is gebeurd...en die mij doet twijfelen aan mijn eigen verleden...Leg ik mezelf voor? Of is mijn zus mis ? Ik durf het begot niet meer te zeggen. Eén ding weet ik, mijn beide zusters lijden aan het syndroom van "van de doden niets dan goeds" en schrijven heel wat van mijn toeren toe aan mijn overleden broer... Ik laat dat zachtjes passeren, ik stel vast dat ik dat ook neig te doen bij mijn overleden zoon, en dan zie ik onze Bart soms kijken, zoals ik wellicht kijk als mijn zusters zoiets zeggen...

Ik heb het al gezegd, memorie is een gek ding...

En in tegenstelling tot een kompjoeter, liggen de gegevens niet vast.

Het is nog altijd vuil, grijs, ongezond weer. Is het alleen maar een gevoel , of zie ik nu echt al het vuil van schoorstenen, auto's en noem maar op, rondom mij hangen? Of is dat toch maar een lichte mist ??? Waarom voel ik het dan als ik ademhaal ?

Alee, tot de volgende ?

... enne...pas op, er is veel blauw op de straat... ze moeten nog hun jaar "goed"-maken, je ziet ze achter kant en heg uw snelheid controleren, ze springen voor uw wagen om u te doen blazen, en wee u als je niet zat bent, want dan roepen ze de rest van het peleton om alles te controleren, de siskaart, je dopkaart, je nieuwe pas mét chip - en ken je je eigen nummer wel ?...
Je kunt je niet voorstellen wat je allemaal moet doen en kunnen en kennen om een treffelijke belg te zijn...En zeggen dat we al dat blauw te danken hebben aan de ...blauwe...

eindejaar...

Zonsopgang om 8.45', zonsondergang om 4.41'...
Iets minder dan 8 uur dag...
Ik moet niet meer depri worden...ik ben het al !
Ons moeder noemde dit de zes donkere weken voor en na kerstdag... We hebben dus nog een eindje te gaan...
Weet je, ik heb compassie met tanteke en met al de eenzame mensen die nu 's morgens zitten te wachten tot het rolluik omhoog kan, en het in de namiddag al weer moeten dicht doen om niet alleen het gevoel te hebben opgesloten te zitten, maar ook effectief opgesloten zitten in de kleine lichtcirkel van de lamp boven hun tafel.
Ze zitten te kijken naar een tv die ze niet eens bewust zien. Eenzaam te zijn...Tanteke spreekt voortdurend van haar 4 muren...Erg hé ! Wij beseffen niet genoeg hoe erg dat kan zijn ! Die mensen worden gedomineerd door hun gevoel van eenzaamheid, zo erg dat ze zelfs de bezoekjes van vrienden en kennissen niet meer voelen als onderbreking van die grote leegte rondom hen.
Als je met tanteke spreekt, dan valt het je op dat de ziektepeiode van nonkel Julien steeds korter en korter is geworden, hoe de tijd tussen het verdriet van het verlies van haar zoon en het verlies van haar man stillekens aan het ineenlopen is...Met andere woorden hoe haar leven teruggebracht wordt tot een oceaan van eindeloos verdriet, eindeloze eenzaamheid. En dan bedenken dat er ook nog mensen zijn die haar bestelen... Om het op zijn oudenaards te zeggen, ze moesten stijf staan !

Vandaag is er minder mist, maar toch lijken wij in een grote grijze bal te zitten, de grijze lucht loopt over in een in grijs verdwijnende einder. De wereld lijkt gekrompen en kleurloos.

We zitten in de periode van eindejaar...Gisteren deden we nog enkele boodschappen, en zaten plots midden is de massa opgejaagde cadeautjesjagers. Gek is dat, je ziet mensen die proberen elkaar te overtreffen in het aankopen van zinloze en doelloze cadeautjes, die op kerstavond of op oudejaarsavond met gejuich en gelach zullen ontvangen worden, en in de meeste gevallen na een of enkele dagen in een kast zullen verdwijnen tot nooit meer... Of je kijkt naar de "nutsjagers" onder de kopers, die heel bewust iemands gezin uitrafelen om te weten wat hij/zij nog niet zou hebben aan "nuttige" gebruiksvoorwerpen...maar dan hun eigen visie. Mensen die niet beseffen dat iemand liever koffie opgiet dan het sap van zo'n automaat te moeten drinken... Mensen die niets liever willen dan jou hun wereld opdringen... Goed, ik weet het, ik stel het hier veel te zwart en veel te weinig wit voor, maar je kunt niet ontkennen dat er veel zo'n mensen zijn hé ?

Persoonlijk vind ik dat cadeautjes kopen verdomd moeilijk is... Ik wil het cadeautje kopen dat zij zichzelf zouden geven...en niet toe te geven aan het cadeautje dat ik mezelf zou geven. . . Want dat is bijlange na niet wat zij willen.

Ik kom dan ook veelal met heel neutrale en altijd-nuttige-of-lekkere dingen aan. Mooi is een begrip dat je nooit mag vooropstellen ! Mijn generatie heeft een heel ander mooi voor ogen, dan de huidige...kijk maar eens naar de muziek, daar zie je dat het best !

Enfin, nu hebben we alles wat we nodig hebben, gelukkig is er nog steeds meest te geven aan kinderen, dat is makkelijker, maar ze groeien zo rap hé...

Allee, als jij nu nog moet koopjes doen, veel suczeven !
Tot de volgende ?

Wrede

Wrede op aard' an alle mensen...

Ik heb het boek van Amnesty International over Vrede 1945-1985 uit... Geen enkel jaar zonder oorlog, of opstand, of revolutie, of onafhankelijkheidstrijd, of terrorisme, of bezetting, of dictatuur of... noem maar op...Ieder jaar zit vol met vechten...
Maar wat mij het meest opgevallen is, is dat ook hier in ons belgenland er zoveel aanslagen en moeilijkheden waren waarin we betrokken waren. Ik herinnerde mij alleen de CCC, maar die zijn pas begonnen helemaal op het einde van het boek.

een kleine "bloemlezing" ??
1945: begin van de koningskwestie, 3000 doodsvonnissen uitgesproken, waarvan 241 daadwerkelijk uitgevoerd,
1946: maart: het ijzermonument opgeblazen
1949: begin van de kongolese moeilijkheden naar onafhankelijkheid, 10-jarenplan voor economische en sociale ontwikkeling vn "de" kongo. Devaluatie van de frank
1950: de koning zet voor het eers voet in België, opstand in Brussel en Luik, in Luik uitroeping van de uitzonderingstoestand...Boudewijn wordt als nieuwe koning aangekondigd, bij de eedaflegging roept Julien Lahaut "Vive la république", een week later is hij vermoord. De moord werd nooit opgelost.De katholieke partij geeft met milde hand subsidies aan het katholieke ondewijs, de kiem van de schoolstrijd...
1951: toetreding tot de EGKS, oorlog in Korea, Boudewijn effectief koning, Harmel verlaagt het schoolgeld van het katholiek onderwijs, zodat dit sterk bevoordeeld wordt...
1953: De grote februari overstroming, uitbreiding van de benelux-bevoegdheden
1954: CVP uit de regering, vermindering van de subsidies aan het katholiek onderwijs
1955: Wet Collard, katholiek onderwijs sterk achtergesteld bij het rijksonderwijs.Op 6 maart grote verboden betoging te Brussel tegen Collard. Invoering van de vijfdaagse werkweek
1956: Boudewijn gaat naar Kongo, en weet de gemoederen daar te sussen. In Marcinelle verliezen 261 mijnwerkers het leven
1957: oprichting EEG
1958-59: grotere onlusten in Kongo, Kasavoeboe gearresteerd en de Abako partij werd verboden
1960: poging om van kongo een federatieve staat te maken mislukt, eerste verkiezingen in kongo, ter voorbereiding van de onafhankelijkheid. Kasavoeboe en Loemoemba zouden president en respectievelijk premier worden. Een week later muiterij in het leger tegen de blanke officieren.Luchtbrug voor de vluchtelingen, Moïse Tsjombe verklaart Katanga onafhankelijk
1961 Loemoemba vermoord. Invoering van de Eenheidswet om het verlies van kongo te compenseren.Grote stakingen, (niet) Voor het eerst de taalstrijd binnen de regering. VN treedt op tegen Tsjombé en Katanga.
1962: vastlegging van de taalgrens Onfhankelijkheid van Roeanda en Boeroendi.
1963: gemeenten met faciliteiten opgericht. 26/6 ramp met belgisch legervliegtuig boven duitsland... 38 doden
1964: eerste doktersstaking, taalkwesties,VN trok zich terug uit Kongo, Loemoembisten tegen blanken, optreden van belgische militairen met hulpvan amerika...verschillende doden
1965: Staking in de koolmijnen, taalstrijd, frans in de kustgemeenten,hevige gevechten tengevolge. Manneke pis gestolen
1966:nieuwe doktersstaking, mijnoproer in Limburg, er vielen twee doden voor de mijnwerkers gelijk kregen. Taalstrijd in de Universiteit van Leuven. In Kongo vecht de brugse huurling Schramme met de taktiek van de verbrande aarde.
1967: brand in l'innovation te brussel 252 doden
1968: regering valt over de kwestie Leuven. Na de verkiezingen land bijna onbestuurbaar.
1970: Stakingen volgen elkaar op. Opricting kultuurraden; nieuwe grondwet.
1971: boeren tegen Mansholt. Hevige gevechten in Brussel, één dode. Invoering BTW met stakingen van de middenstand. Luchtramp te Aarsele, engels vliegtuig stort neer 63 doden.Moeilijkheden in de Voer
1973: Waterwegen geblokkeerd door boze binnenvaartschippers. Grote stakingen van de dokwerkers, eerst te Gent, later ook Antwerpen. Autoloze zondagen
1974: bomauto te Brussel, later ook nog 3 bommen voor spaanse instellingen te Brussel
1975: schaarbeekse lokettenkwestie met veel betogingen en gevechten. Balen Wezel, ontploffing in munitiefabriek.
1976: ABVV betoging tegen Tindemans herstelplan, Faling van "DE Standaard"
1977: brand in brussels hotel 17 doden
1978: baron Bracht ontvoerd en vermoord, Alle politieke partien zijn nu gesplitst in Vlaamse en Waalse partijen....
1979: deelregeringen.....Weer klodden in de Voer...AAnslag van Palestijnen in Zaventem, 12 gewonden. Aanslag op Haig, opperbevelhebber van de Navo in Europa. Aanslag op Feesttent in 1000-jarig Brussel, 15 gewonden. Betoging van rijkswachtstakers
1980: Martens geeft niet toe aan Waalse eis voor de Voer...(25 gewonden !) Moeilijkheden aan het vlaamse schooltje te Komen. Kaping te Vielsalm van een schoolbus. Geen gewonden
1981: Stakingen Boelwerf. Bomaanslag in Joodse wijk te Antwerpen. 2 doden en honderd gewonden...
1982: Volmachtenregering Veldslag van de staalarbeiders in Brussel 200 gewonden. Brand in oud pand kostte het leven aan 14 turken te Brussel. devaluatie van de frank
1983: steeds stijgende werkloosheid.Overal gewapende aanslagen, supermarkten, warenhuizen en pompstations werden geviseerd.Rijkswachter schoot dronken passagier van een motorrijder dood.
1984: plaatsing kruisraketten. Voetbalschandaal n Standard Luik, verkoop van uitgeverij Humo, Mont Louis zinkt met giftige producten. Aanslag op pijpleiding van Navo...de CCC is er

Er zal wellicht ook nog wat leuks gebeurd zijn in die periode, maar die opsomming is niet leuk...

Daarom:

Aan al mijn lezers een Heerlijke Kersttijd, een voorspoedig jaar,in gezondheid, geluk welvaart, maar vooral: IN VREDE voor iedereen op deze aardkloot

tot de volgende