zwemzwemzwem

Zoals ik aangekondigd heb, ben ik weet zwemmen...Het was wonderbaar !
Ik herinner mij nog dat ik in het begin van mijn ziekte, in het uz te Gent ook aquagym kreeg, maar de opgelegde oefeningen niet kon.(Niet moeilijk, ze hebben mij daar 6 maand behandeld op basis van de foto's van een ander...-Missen is menselijk, maar toch. Sindsdien weet ik dat de naam van de patiënt op de foto staat, en kijk ik altijd of het wel de goede is...)
Maar gewoon zwemmen...het ging fantastisch. In het begin trapte ik wat op mijn adem, maar zodra ik de ademhalingstechniek bij het zwemmen terugvond, was alles picobello! Ik had praktisch geen pijn ! Zelfs de achtergrondpijn was merkelijk minder. Ik zwom dolgelukkig rond in het zwembad van Brakel (Crotie moest het weten!).
Maar...er is steeds een maar, ook hier !
Toen ik uit het zwembad wilde klimmen, netjes langs het laddertje, drukte plots weer gans mijn groot dik lijf op mijn kleine tere werveltjes, mijn spieren, vermoeid door het zwemmen konden de last bijna niet aan...Voorbij pijnloze episode...
In het piepkleine kabientje mijn kleren aandoen...een hel...
Gelukkig beterde het nadien, en buiten het feit dat mijn beide benen volledig gevoelloos waren, was de pijn normaal te noemen. Ook vanmorgen is alles normaal, en blijft alleen mijn linkerbeen gevoelloos, maar dat is al jaren zo...Dat is een vorm van uitstraling waar ik al mee sukkel van voor ik ziek werd, maar waar niemand de link legde naar mijn rug (ze zochten naar hersentumoren, naar ms en dergelijk geestige dingen meer...)
Ik ga dus wellicht nog zwemmen, in de hoop dat ik zo mijn spieren op een min of meer pijnloze manier toch nog wat kan (her-)opbouwen.

We hebben hier nog geen regen gezien, geen donder gehoord...de zon schijnt hier nog altijd héél vrolijk en we vegen iedere morgen de mussen weg die uit de dakgoot gevallen zijn (van de hitte).

Mijn jongste zuster ligt momenteel in de clinch met de VRT over de lappendeken (waar ze steeds lullen over het grootste lappendeken...(aankondiging fata morgana), maar vanmorgen heb ik hier in huis vreemde talen gehoord ! Er klonk een kreet "Bnee !" en even later "sjieje!"...een moment dacht ik aan een invasie van een of andere vreemde mogendheid, maar de stem zelf leek zo vertrouwd...ja, 't was Anny, ze had het tegen de honden...'t waren bevelen: "(naar) beneden !" en iets later "schiet je" (schiet op). Mijn hartritme daalde weer naar zijn normale 48 slagen per minuut.
(of iets rapper 54 ? enfin, gewoon)

Nogal een geluk dat Lieve hier mijn kleindochters niet hoort praten in het "oudenaards"...gegoven, stamp van mijn schoenen, en dergelijke dingen meer...

allee, lig er niet van wakker, zweet rustig voort...tot morgen?

afkoeling ?

We "zoudigen" vannacht onweer en afkoeling hebben. Geen onweer, geen afkoeling, of hoogstens op het ogenblik dat ik op mijn eigen zweet de kamer rondzwom...Als ik kijk naar het weerbericht van munte, dan moeten wij om 10 uur onweer krijgen, het is nu 10.10 uur, en de zon schijnt vrolijk de huiskamer in.
In mijnen akvarium blijft de temperatuur onzichtbaar...de thermometer gaat maar tot 30°.Zelfs mijn vissen zweten.
Afkoeling ? ja dag jan...
Mijn rug meld ook geen onweer.
Gisteren ben ik boven wat aan pyrografie gaan doen, maar het is niet te doen, met een gloeidraad werken in een gloeitemperatuur...
Ja, sinds gisteren heb ik ook last van de warmte, dat is omdat het niet meer alleen maar warm is, maar bovendien ook zwoel. Het is de luchtvochtigheid die mij meer last bezorgt dan de warmte op zich. Van de warmte had ik geen zier last, integendeel, mijn pijn is dan gewoonlijk iets beter, maar dat zwoele mag er van mij af hoor.
Ik krijg juist een telefoontje van mijn kleindochter, ze komen mij deze namiddag halen om te gaan zwemmen...Dat is jaren geleden, maar ik wil proberen of het 1) nog gaat, en 2) of ik er geen deugd van heb.
Een van de redenen van rugpijn is het feit dat de spieren niet sterk genoeg zijn om de houding te ondersteunen. De reden dat de spieren verzwakken is onder andere het feit dat de pijn de beweging verhinderd...en zo zit je in de klassieke kringloop. Mocht het zijn dat het zwemmen gaat, dan kan dat een verbetering van de spieren veroorzaken, en zo misschien een stukje minder vlug pijn hebben betekenen. Hoop doet leven, en wie niet vecht is op voorhand verloren. Precies zoals de dokter (pijnkliniek) zei dat ik wist waarvan ik pijn had, van 't vissen..Hij zei dat dat goed was, en dat ik zo veel mogelijk moet doen, om de spieren te doen werken.
Het is alleen zo, dat dat "doen" steeds minder mogelijk wordt...vroeger kon ik nog een beetje wandelen, nu durf ik dat niet meer aan, omdat de pijn steeds rapper en rapper komt. Hopelijk kan ik die vicieuse cirkel weer wat uitrekken met te zwemmen. Ik hou u op de hoogte !
Er is buiten geen zuchtje wind...geen bladje roert, en vanmorgen was er maar één lijster die de moed had te zingen, en na 5 minuten gaf hij het op, nu ja, 't was geen solist zeker ?

Allee, tot de volgende ?

weerbericht: bewolkt, naderende onweders

't Mooi weer schijnt voorbij...Ik zie voor de komende dagen veel regen en veel onweer...Denk je niet dat het nu al tijd is om weer te beginnen zagen over al dat water ???Als we intijds beginnen gaat het misschien vlugger over. En geef toe, we hebben dit keer bijna allemaal gezaagd over de warmte...Wanneer is het eigenlijk een "goed" ??? We zeggen altijd dat het de boeren zijn die altijd klagen, maar ik heb de laatste tijd niet veel onderscheid gezien tussen boeren en anderen...

Misschien is het in Libanon beter ? Daar regent het nu (bommen)...

Gisteren heeft Veerle met de gasten mijne auto eens volledig gekuist en in orde gezet. Ik herken bijna mijn eigen auto niet meer. Ze hebben zelfs de bumpers (een soortement zwart plastic) opgekuist met een of ander product...

Dinsdag heb ik nog verscheidene kaartjes gekregen voor mijne verjaardag, van Lieve, van Metje en van ziekenzorg en nog enkele die mij niet direct te binnen schieten, in ieder geval, allemaal bedankt voor de lieve wensen, per post of per mailtje.

Ik krijg vandaag ook een mailtje binnen dat de vrouw van Honoreetje ziek is, uitdroging, overgeven, diarree...kortom de hitte... Hopelijk is ze er vlug door en kunnen ze weer samen genieten van hun (veel te) drukke pensioen... Gelukkig dat er mensen zijn die zich inzetten voor de talrijke en nuttige verenigingen, maar ze moeten de taken wat meer proberen te verdelen...Nu zijn er die bijna nooit meer thuis zijn... Indertijd probeerde ik zelfs in de bestuurswerking van hout en bouw te vermijden dat de mensen meer dan één belastende taak hadden. Het was niet altijd mogelijk dat strikt te volgen, maar bv Marc die in het nationaal bestuur zat, was wel lid van het dagelijks bestuur, maar had er geen functie. Ik ben altijd van mening geweest dat een te hoge belasting leidt tot tegendruk in de familie.
En waar de thuisbasis begint tegen te sputteren, daar verlies je dan mettertijd heel goede krachten.

De bewolking neemt toe, vannacht was er een tijdje veel wind, en ik zag in de verte dat het serieus aan 't onweren was. Het was heel ver, want ik heb geen donder gehoord. Na een tijdje was de wind en het onweer verdwenen. Ik vermoed dat het onweer dan ergens in west vlaanderen of misschien in noord frankrijk zat. Van boven op mijne berg zie ik heel ver. Als het goed en helder weer is, zie ik de vlam van de petrochemische nijverheid in de Gentse kanaalzone, en dat is wijd van hier !

Is het je ook opgevallen dat er dit jaar geen stro zal zijn? Ik heb tarwe en rogge gezien, waar de stengels geen 30 cm lang waren. En zeggen dat wij vroeger het graan in schoven moesten binden en op stuiken zetten. Nu is er niets te binden, alles wordt afgereden met de pikdorser en het beetje stro komt er in ballootjes uit gevallen... Vroeger moest de boer nog een inrit met de hand pikken, en kwam toen de pikmachine...En wij daarachter maar schoven bijeen rapen en binden en stuiken...en de pattatten werden uitgewoeld door een machine, en wij daarachter op onze knietjes, rapen en de ijzeren patattemanden meeslepend. Als de mand vol was, hem dragen naar de kar, uitgieten en weer op de knieën patatten rapen. Waar is de tijd ?

allee, tot morgen, ik wordt moe van te peinzen op al die patatten...

een kortje

Gisteren was het flauw vissen...Maar Luc pakte toch een karper van 4.5 kg en ik een van 1.5 kg. verder slechts enkele bliek(jes)...flauw dus, maar toch plezant! We kregen heel wat bezoek aan het water.
Bart en Els kwamen langs, en ik had een kleine hengel bij mij gestoken om Ewoud eens te laten vissen. Ik leerde hem om zeer ondiep te vissen tussen de bladeren van de plomp. Ik weet dat daar nogal eens kleine bliekjes en baarzen schuilen, en met wat geluk vang je daar wat. In minder dan geen tijd had Ewoud zijn bliek, en een halve minuut later nog eentje, die er echter (een beetje door de onhandigheid van de jonge leerlingvisser) terug afviel in het water.
Zijn succes deed Lieselotte echter natuurlijk ook lust krijgen, maar ik heb maar een klein hengeltje...dus om beurt, en ja hoor ze ving al vlug een mooie baars van zo'n 13 a 15 cm !
Ik denk dat ik nog bezoek zal krijgen van die twee !

Ik heb een foto gemaakt van Luc met zijne karper met mijne gsm, maar ik heb nog niet gevonden hoe ik die op mijne pc krijg...Ik ga ne keer moeten zoeken... Maar ja, dat gaat zo rap niet meer hé, want: "Opa, nu zijt gij al heel oud hé..."

Vanmorgen bij tanteke geweest, bonen plukken...Ze vroeg mij om twee bakken bier te rijden, en in de tijd dat ik weg was heeft ze 3 (drie) keer aan Anny gevraagd waar ik was ...Het wordt erg !

Enfin, ik ga het kort houden, ik heb nu al een pak mailtjes die ik kreeg van Geert doorgestuurd, en ik bewaar er nog minstens evenveel voor morgen.

Allee, ik ga eens kijken naar Veerle en the kids, ze zijn mijn auto aan 't simoniseren (hoe schrijf je dat ?) De dikke vandaele schrijft het zoals ikke, dus de dikke is ook ne slimme mens...

tot morgen ?

visdag

Luc is terug van zijn verlof aan zee. Gisteren belde hij om me geluk te wensen met mijn verjaardag en om af te spreken om te gaan vissen.
De week kan niet meer stuk, we gaan vissen.
Gisteren kreeg ik een heel leuke kaart van Mieke en nog een telefoontje bovenop ! Met nadruk op telefoonTJE...Bij Mieke heb ik gewoonlijk nog een uur later last van mijn arm en mijn oor...nu hield ze het kort, want.."anders zeg je weer dat ik veel te lang bel..."
't Zal wel Lieve geweest zijn die zo vriendelijk was om dat door te brieven...maar 't heeft geholpen ! Ik ben altijd blij als ik een telefoontje krijg met nieuws van Mieke, maar hoe ze het doet om telkens zo lang te praten, ik weet het bij god niet. Ik kan het in ieder geval niet, voor mij is een telefoon een gebruiksvoorwerp, voor Mieke blijkbaar een soortement speakerscorner...
Mieke , niet laten van eens te bellen, hé, maar je weet, heb compassie met mijn armen en oren..Merci !
Blijkbaar vinden heel wat mensen die 60 een speciaal iets ? Ik heb ooit eens op een website al de verschillende soorten van kalenders die momenteel, nu , maintenant in gebruik zijn op deze aardkloot...ik denk dat mijn leeftijd al naargelang de kalender varieert tussen de 40 en 90 jaar of zoiets... Het is een soepke, en iedereen houd er aan vast als aan zijn leven ??? Ons jaar heeft nog enige logica, de omloop rond de zon...maar waarom ze precies het begin van het jaar op die of op die dag leggen is mij een raadsel. Naar mijn gevoel zou de eerste dag van de lente een veel leuker en logischer begin van het jaar zijn..Ik moet toch eens op die website terug gaan snuffelen of er niemand is met die begindatum... lijkt mij veel leuker...
Gek dat we zo'n belang hechten aan tijd. Terwijl we weten dat het relatief is...en wat we ook doen, we hebben er niets over te zeggen wanneer onze tijd begint, en eigenlijk ook niet wanneer het zal eindigen.
Dat brengt mij op de gemiddelde levensduur van de mens (de schuld van de pastoor op de begrafenis van Patrick, hij sprak er over in zijn preek). Punt is dat de levensduur steeds maar verder stijgt. Misschien worden al mijn kleinkinderen wel meer dan 100...Zou dat echt een verbetering zijn? Soms zie je zo'n honderdjarige die nog echt goed is (een paar weken terug was er een in Bevere (Oudenaarde) die met zijn fiets naar zijn eigen jubilee is gereden...)maar je ziet er ook die daar zitten als een hoopke ellende...Ik herinner mij nog ons ma, die het echt niet meer aankon, en vroeg om te mogen sterven, ze had haren tijd gehad zei ze...En ze is kort nadien in haar slaap stillekes uitgestapt. Soms heb je het gevoel dat ze sommigen van die 100-jarigen heug tegen meug in leven houden...Voor mij hoeft dat niet, ik hoop dat ik zoals mijn moeder, op het moment dat ik mij voel alsof ik het allemaal gehad heb, kan stillekens uitstappen.
Jongens, wat zijn we weer zwaar op de hand, ik begon nog wel met vissen !

Ik ga mijn lokspijs maken voor de karper...We gaan naar 't park, hopelijk bijt de karper, want het is al zo lang zo 'n heet weer dat de karper wellicht loom en lui zal liggen te liggen in de bovenste lagen van het warme water...en dan is een beet een gelukje. Maar met mijn jaaglijn kan ik proberen ze ook daar te verleiden...Hoop doet leven.

Allee, we zijn er mee weg...als ik veel geluk heb, dan zul je er wel van horen, anders zwijg ik wel stillkens...
a domani ?

Tram zesse

Ik zit er op...Vanaf vandaag rij ik met tram zes. Ik voel mij geen ouder dan gisteren (ook geen dag jonger...jammer). Ik ben reeds meer dan 2 jaar ouder dan ons vader ooit is geworden.

...binnen enkele maanden ben ik 39 jaar getrouwd...binnen 3 jaar ben ik twee keer zolang getrouwd als ik oud was toen ik de grote stap waagde. Ik vond mezelf toen een hele kerel, een echt volwassen vent...Toen onze Veerle en ons Bart trouwden vond ik ze nog niet echt...Maar ze waren ouder dan ik was, en dan Anny was (die was nog maar 20).

Nu, in deze tijd, zooo lang getrouwd zijn...ik denk dat ze binnenkort speciale medailles van moed en zelfopoffering zullen uitdelen aan mensen die hun gouden jubilee kunnen vieren. Niet dat ik er ooit veel moed en veel zelfopoffering heb voor moeten hebben, maar je moet leren met elkaar leven, voor elkaar leven. Veel jonge mensen denken dat liefde ontvangen is, neen, het is geven ! Liefde is echt waar, een werkwoord ! Veel verdragen, veel zwijgen en weten en beseffen dat de partner wellicht nog meer moet zwijgen en wellicht nog meer weet ... en toch telkens opnieuw de stap naar elkaar zetten, en weten dat daar de rots, de vastheid in uw leven staat.
Vader, moeder...die deemsteren weg en vallen weg, de enige rots die blijft is die rots die je zelf hebt opgebouwd, in trouw , in liefde.

Weet je wat zo pijnlijk is aan ouder worden? Je laat steeds meer bekenden, vrienden, ja zelfs sommigen kinderen achter. Jij leeft maar door, en het verleden sterft achter je uit. Van sommigen weet je niet eens meer of ze nog leven of al dood zijn, je hebt ze uit het oog verloren.

Vandaag zat mijn mailbox vol wenskaartjes, ze doen mij stuk voor stuk terugdenken aan vroeger, uitgenomen eentje, eentje die ik kreeg van een jongeman die ik leerde kennen via internet...Een jonge man die door een ongeval volledig verlamd is, en nu de prachtigste schilderijen maakt met de borstel in zijn mond geprangd.

en wulle maar klagen...en maar zagen...Laten wij maar stillekens zwijgen en genieten van iedere seconde, we leven, we zijn, we bestaan en hoe oud we ook zijn, hoe ziek we ook zijn, hoe weinig we ook nog maar kunnen, we zijn, we leven en doen nog steeds dingen die iets betekenen, die iets bij brengen in het leven, Het Leven...

groetjes van den ouden, de zoage...mor we zin d'er nog en bij leven en welzijn zijn we er morgen nog en overmorgen en nog en nog en nog en....tot morgen?

desastreus

ja, 't is desastreus, ik heb zeker al 10 dode vissen uitgeschept uit mijn vijver. De hitte veroorzaakt ziektes en zuurstofgebrek in die kleine vijvers. Nu zou een mens er moeten pompen bijzetten, maar dat is in zo'n kleine vijvertjes niet te doen, de vis kan niet ver genoeg van de aanzuiging weg, en moet dan voortdurend wegzwemmen...en dan is het gebrek aan rust ook letaal.

De regen heeft wel wat geholpen, maar ik denk dat er bij verder aanhoudende hitte nog doden zullen vallen.

Ik heb er nog wat zuurstofplanten bijgezet, maar die zullen maar echt baat brengen als ze echt in de groei komen. Gelukkig zal dat wellicht vlug gaan, dank zij het warme weer.

De hortensia's voor de deur zijn ook weer wat gerecht, maar die ene onder de notelaar ziet er uit alsof hij voorgoed verloren is. Misschien loopt hij toch nog weer uit met nieuwe bladeren. De hitte is niet de normale leefwereld van dieren en planten die wij hier hebben. Ook in de natuur zullen er veel slachtoffers vallen. Een van de grootste doders van vogeljongen zullen nu de luizen en vlooien zijn. Deze ondieren tieren weelderig bij warmte en vochtigheid. De vochtigheid komt van de nestjongen zelf, die in dit weer "zweten". Mocht je nu in een zwaluwnest kunnen loeren, dan zul je zien dat het er echt wemelt van de vlooien.

Onze natuur is niet bestand tegen een dergelijke lange hittegolf. Ik hoop dat het nog lang mooi weer blijft, want dan heb ik veel minder pijn, (nu zit het onweer er in)maar laat dan tenminste de nachten koeler zijn, zodat de temperatuur minder drukkend wordt voor mens en dier. Vanmorgen op de rommelmarkt zag ik oude mensen die "dempig" waren.

Op de rommelmarkt stond een standje met heerlijke oesters...Ik kon het niet laten en heb er een half dozijn binnengespeeld, terwijl Anny vies stond te kijken naar de "slijmerige vieze dingen". Ze waren heerlijk ! en groot !

Op de rommelmarkt heb ik weer iets gekocht voor één van de kleinkinderen, ditmaal voor Ewoud: een meccano, een grote kartonnen doos met veel meccanostukken en twee boeken erbij met modellen. Ewoud heeft mijn oude meccano, van toen ik klein was, Bart gaf er hem nog een doos bij, en nu nog een groot pak, hij zal kunnen vijzen en knutselen. Hoewel, ik en Bart, zijn vader waren fervente meccano-spelers. Nu hebben de kinderen zo veel mogelijkheden om zich te amuseren zonder hun handen te moeten gebruiken, dat diezelfde drift (nu nog) niet aanwezig is. Ook zijn de nieuwe dozen niet meer zoals vroeger...Nu krijgen ze een doos, en in het boekje staat nu stukje per stukje, vijsje per vijsje hoe je dat in elkaar moet steken. Wij kregen alleen een tekening van het geheel en soms, als het héél moeilijk was, een tekening van een of enkele details van het machine dat we probeerden te maken.
Wij losten zelf de moeilijkheden op, en leerden uit de praktijk hoe een machine werkte. Hoe je een grijpbak van een kraan kon doen werken bv...

Ik heb de indruk dat wij in onze tijd veel inventiever waren, meer doorzicht hadden. Nu kennen de kinderen véél méér, maar ze leggen de link naar de praktijk niet. Vandaar dat Bart en ikke proberen Ewoud lust te geven in de meccano...
allee, tot morgen ?