zaterdag, juli 22, 2006

Heerlijke regen op mijn bolleke,

hemelwater op mijn verslenste hortensias, goudstukjes voor de plantjes, de blitzkrieg voor al 't onkruid...
In de verte hoorde ik het deze nacht al rommelen, en toen ik vanmorgen wakker werd, was het een zachte milde, warme regen.
Toen ik in de badkamer zat (de wc is daar ook...dus zitten !) hoorde ik opnieuw de donder, hoorde ik het onweder naderbij komen. Het bleef wat hangen boven ronse, maarkedal of misschien wel boven de walen vloesberg of elzele...en hier kwam alleen de drasj nassional...Water gieten.
We reden door de regen naar de colruyt, stapten uit in een heerlijke stortbui. Anny's krollekes zijn in frisé, de mijne niet, ik had in de auto mijne vissershoed liggen! (zo'n hoed als je ziet in al die australische fulletons die ons tv-scherm vervuilen.) De mensen keken wel een naar mijn cowboyhoed, maar ik werd alleen aan de schouders nat...Ik ben iets te breed of ik moet een nog groter hoed vinden, een soortement sombrero, maar dan zonder dakgoot, anders giet ik iedereen nat waar ik goeiedag tegen knik...
Op dit moment komt de zon er weeral door, en 't eten is klaar, tot morgen?

vrijdag, juli 21, 2006

gek

Vannacht werd ik rond 3 uur wakker. Anny lag naast mij rustig te snurken...onder de donsdeken !
Dan vertelt ze mij dat ze vannacht weer 3 keer naar beneden is geweest om af te koelen ! Ik kan 't geloven, ik lag al te zweten van haar te zien liggen onder die donsdeken.

Ik heb zojuist met mijn gsm naar Cecile gebeld om haar te feliciteren met haar verjaardag. Zij en Luc zitten in Westende op verlof. 't Klinkt gek vind ik, gepensioneerden die op vakantie gaan. Eigenlijk is het toch alle dagen vakantie als je op pensioen bent ?

Maar er eens tussenuit zijn zal wel altijd deugd doen, eens verkassen, eens op een ander zijn. En vooral, niet moeten denken aan de tuin, de vogels, de ... de... en het.... Je kunt het niet geloven, maar er is geen enkele bevolkingsgroep die het drukker heeft dan een gepensionneerde.

Gisterenavond zijn Etienne en Micheline nog eens langs geweest. Het lag ook bij hen op hun lever dat er zo weinig familie was van de Pauwels. Maar blijkbaar zouden er ook bijna geen doodsbrieven verstuurd zijn... Ik weet het niet, maar een van de aanwezigen had geen bericht gekregen, wist het viavia, en kreeg dan bij het verlaten van de kerk een doodsbrief in zijn pollen gestopt. Het is een gekke wereld. Nu ja, hoezeer je ook je best doet, je zult wel altijd de ene of de andere vergeten, of geen adres hebben van een uit het oog verloren nichtje of neefje...Ik weet niet wat ik er moet van denken. Misschien best niet denken over zoiets ? In ieder geval, laat niemand boos zijn voor een vergetelheid, die mensen hebben ginder al verdriet genoeg zonder dat er nog boze reacties of een dodelijk stilzwijgen zijn. We hebben juist gezien hoe kort het leven is, breng het dan niet naar de knoppen. Ik weet wel, vriendschap is veel moeilijker dan ruzie...Voor vriendschap moet je iets doen, voor ruzie is niets doen al meer dan genoeg.

Het weer is weer mooi, Luc komt zondag naar huis, dus zal er volgende week dinsdag of woensdag wel visdag zijn ! enne ik heb eindelijk een jaaglijn, misschien kan ik die dan eens proberen. Voor de leken onder jullie, een "jaaglijn" is een soortement kruising tussen een lancé (een werphengel met molen) en een gewone vaste hengel. Het is dus een lange hengel, maar uitgerust met ogen en met een molen. Een dergelijke hengel heeft zijn nut om aktief te vissen op karper en andere grote vissen. Je jaagt dus op de vis, vandaar jaaglijn. Een voorbeeldje uit de praktijk, nu met dat warm weer zie je dat de karper, die normaliter een bodemvis is, boven aan de wateroppervlakte zwemt. Met je gewone karperlijn kun je dan alleen hopen op een toevallige passerende karper, met de jaaglijn kun je, zonder lood, met drijvend aas, in werpen een stuk voor de karper(s), en dan het aas (bv een homp brood) laten drijven naar de karper, en hopen dat de luie karper toch voldoende interesse krijgt om te bijten.
Het is dus een uitbreiding van de sport. Het verhoogt het aspect jacht !

Na deze wijze les geef ik u de tijd om het eens uit te proberen.

Tot morgen ?

donderdag, juli 20, 2006

begrafenis

Deze nacht weer warm, maar ook onweer...en wat verkoelende regen.
Vanmorgen was het alweer warm, en nu ik thuiskom wijst de thermometer, in de schaduw 38.6
puf puf...

De begrafenis was mooi en waardig, maar de familie van de Pauwels is toch een rare bende, Anny, Jackie en Marleen...en 't was al geteld. Nu er zullen er wel enkele in verlof zijn, en misschien ook enkele die geen doodsbericht ontvingen, maar toch, er zijn een grote bende nichtjes en kozijntjes.

Een gek iets op de begrafenis. Juist op een stil moment van de mis, een schel ping! en een van die grote lichtbakken viel van heel boven in het dak naar beneden...bonk ! Gelukkig aan het zijaltaar helemaal vooraan, waar geen mens zat !
Het stille moment was heel eventjes nog stiller, en dan een verschrikt geroezemoes.

Bij het begroeten in het buitengaan van de kerk had ik het weer eens moeilijk. Ik kan er niet meer tegen, alles komt dan terug.

Thuisgekomen, alle kleren uit, droge kleren aan, met korte broek en blote voeten in de sandalen. Oef;;; dat doet deugd. Het is hier binnen 28.5 graden...Ik ga stoppen, en zweten in stilte. Heb je al gezien dat die zotten in de toer de zwans in da weer aant koersen zijn ?? zotten !

tot de volgende?

woensdag, juli 19, 2006

Slaapperikelen

Het is warm, iedereen weet dat, iedereen praat er over. Ook in huis is het warm. Zelfs in de slaapkamer is het 28 ° en dat is precies de moeilijkheid...Anny kan daar niet tegen, ze heeft dan last van warme handen en warme voeten.
Haar oplossing ? : sta op, ga met je handen en voeten onder de koudwaterkraan zitten, en kruip dan terug in bed. Herhaal iedere 10 minuten.
Leuk om daar naast te liggen.
Ze is ook enkele keren naar beneden gaan liggen op de sofa, daar was het frisser...Maar ze ligt er blijkbaar niet zo gemakkellijk, en na enkele minuten is ze terug, terug naar de kraan, terug in bed, uit bed...
Iedere keer als ik pas vertrokken was in een deugddoende slaap (der onschuldigen - maar dat geloof je weer niet zeker ?) was er een blazende vrouw naast mij, een in- of uitspringende dame, een wandelende, zittende, liggende (maar niet stil !), kortom een je wakkermakende echtgenote. Ja, dat is de dame die reclameert als ik heel stilletjes en rustig lig te lezen 's nachts !

Mensen zijn nooit kontent, het is nu eens goe weer, en 't is weer niet goed !

Echt waar, voor mijne rug is dat heerlijk weer ! Ik voel me beter dan ooit. Zelfs de achtergrond pijn is dan stiller. En al die anderen lopen te blazen en te zuchten...

Er is nog heel veel open ruimte aan de noordpool en aan de zuidpool, maak rustig een zomeruitstapje, en laat mij genieten van dit heerlijke weer, stop met uw zagen, bidden en bezweren ! Ga naar een koud land ! Maar nee hoor, weet je waar ze naar toe gaan? Naar Marocco, Tunesie, Turkije...Of tussen de hitteweerkaatsende rotsen van de Ardeche...En hier zitten ze te zagen ???? 't Zal wel aan mij liggen, maar ik snap het mensDOM niet...

Ik heb een soortement melkstoeltje gekocht op de rommelmarkt, en ga dat ook versieren met pyrografie, ik denk in de richting van een keltische knoop, dat is altijd mooi. 5als je niet weet wat dat is, geef dan celtic knots in google, en ga in afbeeldingen...Gezien ? Mooi hé !

Allee, ik ga nog wat profiteren van 't goe weer, want morgen zal ik van de begrafenis in een onweer naar huis moeten rijden, een onweer dat zal duren tot vrijdag middag...info van de militaire troepsoldaten van t leger die zich onledig houden met die conste der meteorologie in de vroede gemeente van Munte..

tot de volgende ?

maandag, juli 17, 2006

identiteitskaart ???

Vanmorgen, al om 8.30 uur vertrokken naar het administratief centrum van de stad Oudenaarde...We waren de eersten om onze nieuwe pas af te halen.
De nieuwe pas is electronisch...Om hem te ontvangen moet je een pincode inbrengen en moet de stadsambtenaar hem activeren.
Leuk.
Vooral als je daar staat en de computer laat het afweten.
Uiteindelijk is het toch gelukt, na telefoontjes naar de centrale beheersdienst, maar daar bleek alles in orde. Dan gebeld naar de plaatselijke verantwoordelijke voor de server. Die bleek met verlof. Dan rondgebeld om te weten wie er eventueel wel was en die iets van servers kende.
Na 20 minuutjes had men al iemand gevonden.
10 seconden later was alles ok.
Dus opnieuw de computer opstarten...en ja hoor, het ging.
De menigte achter ons gaf tekenen van enthousiasme...
Nu hebben wij die kleine klootdinges in ons bezit.
We moeten onze pincode onthouden, om de pas te kunnen activeren
Bovendien is er nog een andere groter cijfercode die dient om de kaart te activeren, vergezeld van de pincode uiteraard, als de kaart door een of ander magnetisch verstoord zou geweest geworden zijn.
Dat nummer moet je bewaren op een veilige en terugtevinden plaats. Trouwboekje suggereerde de man. Ik dacht : "Weeral een bijbomende moeilijkheid voor de vele samenwondenden, die hebben geen zo'n document."

Ik heb gedacht aan tanteke...Waar zouden we dat document ooit bij haar terugvinden??? Hoe zou zij haar pincode onthouden???
Worden gepensioneerden die hun pincode niet kunnen onthouden nu verbannen ? Of simpelweg geliquideerd ?
Arm tanteke, binnenkort vinden we haar nog alleen terug op het moment dat we zelf ook dement zijn geworden..Kerdjuwe, 't goat toch gien woar zijn hé??

Nadien ben ik rechtstreeks, direct, meteen doorgereden naar de aquariumwinkel ter stede, een nieuwe darm en spuitstuk weest halen. Anny kan bijna niet meer gaan van de pijn in haren rug, en ik kan haar niet helpen, want ik mank aan dezelfde kant...Als we gelijk marcheren is er veel kans dat we omvallen, en marsjeren we niet gelijk, dan zal één van de twee wellicht een schouderontwrichting hebben...en nogaltijd een zere rugge...

We zijn een schoon koppel, manken en kalle...

Vandaag is de eerste dag van een drieweekse rustperiode...Veerle is in verlof, geen oppas, rust rust rust...Jaloers Zus ???

Allee, scheef ende krom groet ik u, tot de volgende...

zondag, juli 16, 2006

aquarium ? aqua over...

Vanmorgen staat Anny op, om de koffie te maken. Plots "Toon, Toon, kom !"
Ikke naar beneden...
Een of andere loebas van ne vis was er in geslaagd de spuitkop van de filter uit de aquarium te duwen...Zo'n 70 liter water vulde het huis...Je kunt niet geloven hoe ver zeven emmers water strekken. (Ik weet dat het zeven emmers waren: 5cm x 70cm x200 cm= 70 liters... Onze buren zullen wellicht ook ge-alarmeerd geweest geworden zijn...
Ik heb ook geholpen om op te dweilen, en natuurlijk zit ik hier nu dubbel toe te typen. Gene rommelmarkt vandaag ! Hopelijk genoeg in orde tegen de middag, want we zijn gevraagd bij Bart om te gaan BBQ-en. Forel op de BBQ, heerlijk !
Ik was juist mijn pillen gaan pakken, en zag dat het water weer onder de kas uit kwam. De darm van de spuitkop moet aangepast worden. Ander gaan we nog prijs hebben.
Maar 't is zondag, dus wachten en desnoods de pomp eens stilleggen.
Alles is opgelost, ik heb de buis kunnen vastleggen, alles is nu beveiligd. Morgen ga ik een nieuwe buis halen, die langer is, en bevestigd kan worden.
We hebben er nog nooit miserie mee gehad, maar ik had al tegen Anny gezegd dat deze buis wat tekort was naar mijn gedacht. Maar ja, we werken er ondertussen al twee drie jaar mee...
Nu, ons kot is proper gedweild, en dan nog op zondag !
Anny zit daar ook pompaf, haar rug doet natuurlijk ook pijn. Ze heeft ook al een pil gepakt tegen 't zeer.
Enfin, eigen schuld, dikke bult...Ik moest maar vroeger aan die darm gewerkt hebben, in plaats van er van te klappen. Maar ja, als je dan eens in de viswinkel bent, dan is het voor voeder of zo, en dan denk je niet aan die darm.

En ons leed zal nog niets zijn in vergelijking met dat van Caroline. 't Kind zal vannacht wellicht niet veel geslapen hebben. Zij is nog veel jonger dan Patrick, en daar dan alleen vallen. Ze heeft al een broer verloren aan een motorongeval, en nu haar man...

't Spookt al heel den tijd door mijne kop.

en zeggen dat er hier over een week een honderdjarige uit Bevere met zijn nieuwe vélo naar zijn eigen viering is gefietst... 't Zit toch allemaal raar in elkaar.

Gisteren op de rommelmarkt enkele rubberen moulen gevonden voor het maken van plaasteren beeldjes. Ik heb ze gekocht voor Els, ze moet altijd dingen maken en zoeken voor de kleuters, misschien kan ze daar ook eens een geschenkje mee maken voor de ouders, de grootouders, of weet ik veel wat voor feesten er nog allemaal zijn voor kleuters aktief bezig te houden.

Allee, ik ben er mee weg. Als er deze week eens gene blog is, niet verschieten hé, 't zal begrafenis zijn...
tot de volgende...bij leven en welzijn...

zaterdag, juli 15, 2006

Hard

Vanmorgen, ik lag nog in bed, rinkelde de telefoon. Een telefoontje zo vroeg in de morgen betekent gewoonlijk niet veel goeds. Ook nu weer. 't Was Caroline, haren Patrick is deze nacht overleden. We wisten wel dat hij in geen goede papieren zat, maar toch... 't Is de tweede kozijn van Anny in enkele maanden tijd die gestorven is, beiden aan kanker...Beiden jonger dan Anny.

Ne mens is toch maar niets hé...En Caroline, 't zal lastig zijn...zo alleen in een groot huis, en veel te vroeg.

Kort na Caroline ging de telefoon nog eens, Etienne, om te vragen of wij het al wisten. Etienne en Patrick deden het goed samen, en ze kwamen nu en dan eens samen. Hij was er ook niet goed van, en hij is zelf ook op de sukkel...'t Zal hem ook geen deugd doen.

Gisteren waren we samen met Jef Vanderdonck, en Herman Derudder en hun respectievelijke echtgenotes eens samen gekomen en zaten in een gezellig restaurantje te keuvelen. Ook daar werd gesproken over die en die die al weg waren. Hoe ouder je zelf word, hoe meer je geconfronteerd word met het heengaan van vrienden en kennissen. Zojuist ging de telefoon nog eens om de droeve mare te melden...Wellicht krijgen we nog wel enkele keren het nieuws te horen... Iedereen is er vol van, zo jong (53) en zo vitaal, dan plots ziek en zes maand later is hij er al niet meer.

'K ga stoppen, 't heeft geen zin verder te schrijven terwijl ik alleen daaraan kan denken.
tot morgen