Het is warm, iedereen weet dat, iedereen praat er over. Ook in huis is het warm. Zelfs in de slaapkamer is het 28 ° en dat is precies de moeilijkheid...Anny kan daar niet tegen, ze heeft dan last van warme handen en warme voeten.
Haar oplossing ? : sta op, ga met je handen en voeten onder de koudwaterkraan zitten, en kruip dan terug in bed. Herhaal iedere 10 minuten.
Leuk om daar naast te liggen.
Ze is ook enkele keren naar beneden gaan liggen op de sofa, daar was het frisser...Maar ze ligt er blijkbaar niet zo gemakkellijk, en na enkele minuten is ze terug, terug naar de kraan, terug in bed, uit bed...
Iedere keer als ik pas vertrokken was in een deugddoende slaap (der onschuldigen - maar dat geloof je weer niet zeker ?) was er een blazende vrouw naast mij, een in- of uitspringende dame, een wandelende, zittende, liggende (maar niet stil !), kortom een je wakkermakende echtgenote. Ja, dat is de dame die reclameert als ik heel stilletjes en rustig lig te lezen 's nachts !
Mensen zijn nooit kontent, het is nu eens goe weer, en 't is weer niet goed !
Echt waar, voor mijne rug is dat heerlijk weer ! Ik voel me beter dan ooit. Zelfs de achtergrond pijn is dan stiller. En al die anderen lopen te blazen en te zuchten...
Er is nog heel veel open ruimte aan de noordpool en aan de zuidpool, maak rustig een zomeruitstapje, en laat mij genieten van dit heerlijke weer, stop met uw zagen, bidden en bezweren ! Ga naar een koud land ! Maar nee hoor, weet je waar ze naar toe gaan? Naar Marocco, Tunesie, Turkije...Of tussen de hitteweerkaatsende rotsen van de Ardeche...En hier zitten ze te zagen ???? 't Zal wel aan mij liggen, maar ik snap het mensDOM niet...
Ik heb een soortement melkstoeltje gekocht op de rommelmarkt, en ga dat ook versieren met pyrografie, ik denk in de richting van een keltische knoop, dat is altijd mooi. 5als je niet weet wat dat is, geef dan celtic knots in google, en ga in afbeeldingen...Gezien ? Mooi hé !
Allee, ik ga nog wat profiteren van 't goe weer, want morgen zal ik van de begrafenis in een onweer naar huis moeten rijden, een onweer dat zal duren tot vrijdag middag...info van de militaire troepsoldaten van t leger die zich onledig houden met die conste der meteorologie in de vroede gemeente van Munte..
tot de volgende ?
woensdag, juli 19, 2006
maandag, juli 17, 2006
identiteitskaart ???
Vanmorgen, al om 8.30 uur vertrokken naar het administratief centrum van de stad Oudenaarde...We waren de eersten om onze nieuwe pas af te halen.
De nieuwe pas is electronisch...Om hem te ontvangen moet je een pincode inbrengen en moet de stadsambtenaar hem activeren.
Leuk.
Vooral als je daar staat en de computer laat het afweten.
Uiteindelijk is het toch gelukt, na telefoontjes naar de centrale beheersdienst, maar daar bleek alles in orde. Dan gebeld naar de plaatselijke verantwoordelijke voor de server. Die bleek met verlof. Dan rondgebeld om te weten wie er eventueel wel was en die iets van servers kende.
Na 20 minuutjes had men al iemand gevonden.
10 seconden later was alles ok.
Dus opnieuw de computer opstarten...en ja hoor, het ging.
De menigte achter ons gaf tekenen van enthousiasme...
Nu hebben wij die kleine klootdinges in ons bezit.
We moeten onze pincode onthouden, om de pas te kunnen activeren
Bovendien is er nog een andere groter cijfercode die dient om de kaart te activeren, vergezeld van de pincode uiteraard, als de kaart door een of ander magnetisch verstoord zou geweest geworden zijn.
Dat nummer moet je bewaren op een veilige en terugtevinden plaats. Trouwboekje suggereerde de man. Ik dacht : "Weeral een bijbomende moeilijkheid voor de vele samenwondenden, die hebben geen zo'n document."
Ik heb gedacht aan tanteke...Waar zouden we dat document ooit bij haar terugvinden??? Hoe zou zij haar pincode onthouden???
Worden gepensioneerden die hun pincode niet kunnen onthouden nu verbannen ? Of simpelweg geliquideerd ?
Arm tanteke, binnenkort vinden we haar nog alleen terug op het moment dat we zelf ook dement zijn geworden..Kerdjuwe, 't goat toch gien woar zijn hé??
Nadien ben ik rechtstreeks, direct, meteen doorgereden naar de aquariumwinkel ter stede, een nieuwe darm en spuitstuk weest halen. Anny kan bijna niet meer gaan van de pijn in haren rug, en ik kan haar niet helpen, want ik mank aan dezelfde kant...Als we gelijk marcheren is er veel kans dat we omvallen, en marsjeren we niet gelijk, dan zal één van de twee wellicht een schouderontwrichting hebben...en nogaltijd een zere rugge...
We zijn een schoon koppel, manken en kalle...
Vandaag is de eerste dag van een drieweekse rustperiode...Veerle is in verlof, geen oppas, rust rust rust...Jaloers Zus ???
Allee, scheef ende krom groet ik u, tot de volgende...
De nieuwe pas is electronisch...Om hem te ontvangen moet je een pincode inbrengen en moet de stadsambtenaar hem activeren.
Leuk.
Vooral als je daar staat en de computer laat het afweten.
Uiteindelijk is het toch gelukt, na telefoontjes naar de centrale beheersdienst, maar daar bleek alles in orde. Dan gebeld naar de plaatselijke verantwoordelijke voor de server. Die bleek met verlof. Dan rondgebeld om te weten wie er eventueel wel was en die iets van servers kende.
Na 20 minuutjes had men al iemand gevonden.
10 seconden later was alles ok.
Dus opnieuw de computer opstarten...en ja hoor, het ging.
De menigte achter ons gaf tekenen van enthousiasme...
Nu hebben wij die kleine klootdinges in ons bezit.
We moeten onze pincode onthouden, om de pas te kunnen activeren
Bovendien is er nog een andere groter cijfercode die dient om de kaart te activeren, vergezeld van de pincode uiteraard, als de kaart door een of ander magnetisch verstoord zou geweest geworden zijn.
Dat nummer moet je bewaren op een veilige en terugtevinden plaats. Trouwboekje suggereerde de man. Ik dacht : "Weeral een bijbomende moeilijkheid voor de vele samenwondenden, die hebben geen zo'n document."
Ik heb gedacht aan tanteke...Waar zouden we dat document ooit bij haar terugvinden??? Hoe zou zij haar pincode onthouden???
Worden gepensioneerden die hun pincode niet kunnen onthouden nu verbannen ? Of simpelweg geliquideerd ?
Arm tanteke, binnenkort vinden we haar nog alleen terug op het moment dat we zelf ook dement zijn geworden..Kerdjuwe, 't goat toch gien woar zijn hé??
Nadien ben ik rechtstreeks, direct, meteen doorgereden naar de aquariumwinkel ter stede, een nieuwe darm en spuitstuk weest halen. Anny kan bijna niet meer gaan van de pijn in haren rug, en ik kan haar niet helpen, want ik mank aan dezelfde kant...Als we gelijk marcheren is er veel kans dat we omvallen, en marsjeren we niet gelijk, dan zal één van de twee wellicht een schouderontwrichting hebben...en nogaltijd een zere rugge...
We zijn een schoon koppel, manken en kalle...
Vandaag is de eerste dag van een drieweekse rustperiode...Veerle is in verlof, geen oppas, rust rust rust...Jaloers Zus ???
Allee, scheef ende krom groet ik u, tot de volgende...
zondag, juli 16, 2006
aquarium ? aqua over...
Vanmorgen staat Anny op, om de koffie te maken. Plots "Toon, Toon, kom !"
Ikke naar beneden...
Een of andere loebas van ne vis was er in geslaagd de spuitkop van de filter uit de aquarium te duwen...Zo'n 70 liter water vulde het huis...Je kunt niet geloven hoe ver zeven emmers water strekken. (Ik weet dat het zeven emmers waren: 5cm x 70cm x200 cm= 70 liters... Onze buren zullen wellicht ook ge-alarmeerd geweest geworden zijn...
Ik heb ook geholpen om op te dweilen, en natuurlijk zit ik hier nu dubbel toe te typen. Gene rommelmarkt vandaag ! Hopelijk genoeg in orde tegen de middag, want we zijn gevraagd bij Bart om te gaan BBQ-en. Forel op de BBQ, heerlijk !
Ik was juist mijn pillen gaan pakken, en zag dat het water weer onder de kas uit kwam. De darm van de spuitkop moet aangepast worden. Ander gaan we nog prijs hebben.
Maar 't is zondag, dus wachten en desnoods de pomp eens stilleggen.
Alles is opgelost, ik heb de buis kunnen vastleggen, alles is nu beveiligd. Morgen ga ik een nieuwe buis halen, die langer is, en bevestigd kan worden.
We hebben er nog nooit miserie mee gehad, maar ik had al tegen Anny gezegd dat deze buis wat tekort was naar mijn gedacht. Maar ja, we werken er ondertussen al twee drie jaar mee...
Nu, ons kot is proper gedweild, en dan nog op zondag !
Anny zit daar ook pompaf, haar rug doet natuurlijk ook pijn. Ze heeft ook al een pil gepakt tegen 't zeer.
Enfin, eigen schuld, dikke bult...Ik moest maar vroeger aan die darm gewerkt hebben, in plaats van er van te klappen. Maar ja, als je dan eens in de viswinkel bent, dan is het voor voeder of zo, en dan denk je niet aan die darm.
En ons leed zal nog niets zijn in vergelijking met dat van Caroline. 't Kind zal vannacht wellicht niet veel geslapen hebben. Zij is nog veel jonger dan Patrick, en daar dan alleen vallen. Ze heeft al een broer verloren aan een motorongeval, en nu haar man...
't Spookt al heel den tijd door mijne kop.
en zeggen dat er hier over een week een honderdjarige uit Bevere met zijn nieuwe vélo naar zijn eigen viering is gefietst... 't Zit toch allemaal raar in elkaar.
Gisteren op de rommelmarkt enkele rubberen moulen gevonden voor het maken van plaasteren beeldjes. Ik heb ze gekocht voor Els, ze moet altijd dingen maken en zoeken voor de kleuters, misschien kan ze daar ook eens een geschenkje mee maken voor de ouders, de grootouders, of weet ik veel wat voor feesten er nog allemaal zijn voor kleuters aktief bezig te houden.
Allee, ik ben er mee weg. Als er deze week eens gene blog is, niet verschieten hé, 't zal begrafenis zijn...
tot de volgende...bij leven en welzijn...
Ikke naar beneden...
Een of andere loebas van ne vis was er in geslaagd de spuitkop van de filter uit de aquarium te duwen...Zo'n 70 liter water vulde het huis...Je kunt niet geloven hoe ver zeven emmers water strekken. (Ik weet dat het zeven emmers waren: 5cm x 70cm x200 cm= 70 liters... Onze buren zullen wellicht ook ge-alarmeerd geweest geworden zijn...
Ik heb ook geholpen om op te dweilen, en natuurlijk zit ik hier nu dubbel toe te typen. Gene rommelmarkt vandaag ! Hopelijk genoeg in orde tegen de middag, want we zijn gevraagd bij Bart om te gaan BBQ-en. Forel op de BBQ, heerlijk !
Ik was juist mijn pillen gaan pakken, en zag dat het water weer onder de kas uit kwam. De darm van de spuitkop moet aangepast worden. Ander gaan we nog prijs hebben.
Maar 't is zondag, dus wachten en desnoods de pomp eens stilleggen.
Alles is opgelost, ik heb de buis kunnen vastleggen, alles is nu beveiligd. Morgen ga ik een nieuwe buis halen, die langer is, en bevestigd kan worden.
We hebben er nog nooit miserie mee gehad, maar ik had al tegen Anny gezegd dat deze buis wat tekort was naar mijn gedacht. Maar ja, we werken er ondertussen al twee drie jaar mee...
Nu, ons kot is proper gedweild, en dan nog op zondag !
Anny zit daar ook pompaf, haar rug doet natuurlijk ook pijn. Ze heeft ook al een pil gepakt tegen 't zeer.
Enfin, eigen schuld, dikke bult...Ik moest maar vroeger aan die darm gewerkt hebben, in plaats van er van te klappen. Maar ja, als je dan eens in de viswinkel bent, dan is het voor voeder of zo, en dan denk je niet aan die darm.
En ons leed zal nog niets zijn in vergelijking met dat van Caroline. 't Kind zal vannacht wellicht niet veel geslapen hebben. Zij is nog veel jonger dan Patrick, en daar dan alleen vallen. Ze heeft al een broer verloren aan een motorongeval, en nu haar man...
't Spookt al heel den tijd door mijne kop.
en zeggen dat er hier over een week een honderdjarige uit Bevere met zijn nieuwe vélo naar zijn eigen viering is gefietst... 't Zit toch allemaal raar in elkaar.
Gisteren op de rommelmarkt enkele rubberen moulen gevonden voor het maken van plaasteren beeldjes. Ik heb ze gekocht voor Els, ze moet altijd dingen maken en zoeken voor de kleuters, misschien kan ze daar ook eens een geschenkje mee maken voor de ouders, de grootouders, of weet ik veel wat voor feesten er nog allemaal zijn voor kleuters aktief bezig te houden.
Allee, ik ben er mee weg. Als er deze week eens gene blog is, niet verschieten hé, 't zal begrafenis zijn...
tot de volgende...bij leven en welzijn...
zaterdag, juli 15, 2006
Hard
Vanmorgen, ik lag nog in bed, rinkelde de telefoon. Een telefoontje zo vroeg in de morgen betekent gewoonlijk niet veel goeds. Ook nu weer. 't Was Caroline, haren Patrick is deze nacht overleden. We wisten wel dat hij in geen goede papieren zat, maar toch... 't Is de tweede kozijn van Anny in enkele maanden tijd die gestorven is, beiden aan kanker...Beiden jonger dan Anny.
Ne mens is toch maar niets hé...En Caroline, 't zal lastig zijn...zo alleen in een groot huis, en veel te vroeg.
Kort na Caroline ging de telefoon nog eens, Etienne, om te vragen of wij het al wisten. Etienne en Patrick deden het goed samen, en ze kwamen nu en dan eens samen. Hij was er ook niet goed van, en hij is zelf ook op de sukkel...'t Zal hem ook geen deugd doen.
Gisteren waren we samen met Jef Vanderdonck, en Herman Derudder en hun respectievelijke echtgenotes eens samen gekomen en zaten in een gezellig restaurantje te keuvelen. Ook daar werd gesproken over die en die die al weg waren. Hoe ouder je zelf word, hoe meer je geconfronteerd word met het heengaan van vrienden en kennissen. Zojuist ging de telefoon nog eens om de droeve mare te melden...Wellicht krijgen we nog wel enkele keren het nieuws te horen... Iedereen is er vol van, zo jong (53) en zo vitaal, dan plots ziek en zes maand later is hij er al niet meer.
'K ga stoppen, 't heeft geen zin verder te schrijven terwijl ik alleen daaraan kan denken.
tot morgen
Ne mens is toch maar niets hé...En Caroline, 't zal lastig zijn...zo alleen in een groot huis, en veel te vroeg.
Kort na Caroline ging de telefoon nog eens, Etienne, om te vragen of wij het al wisten. Etienne en Patrick deden het goed samen, en ze kwamen nu en dan eens samen. Hij was er ook niet goed van, en hij is zelf ook op de sukkel...'t Zal hem ook geen deugd doen.
Gisteren waren we samen met Jef Vanderdonck, en Herman Derudder en hun respectievelijke echtgenotes eens samen gekomen en zaten in een gezellig restaurantje te keuvelen. Ook daar werd gesproken over die en die die al weg waren. Hoe ouder je zelf word, hoe meer je geconfronteerd word met het heengaan van vrienden en kennissen. Zojuist ging de telefoon nog eens om de droeve mare te melden...Wellicht krijgen we nog wel enkele keren het nieuws te horen... Iedereen is er vol van, zo jong (53) en zo vitaal, dan plots ziek en zes maand later is hij er al niet meer.
'K ga stoppen, 't heeft geen zin verder te schrijven terwijl ik alleen daaraan kan denken.
tot morgen
donderdag, juli 13, 2006
Belgische Franken en VIS
De oude belgische frank staat weer even in de belangstelling...er zijn er nog miljarden in omloop. De reden ? Niet moeilijk, er zijn verzamelaars, maar vooral veel doodongelukkige mensen die ooit ons landje met een bezoek vereerden, en met zakken vol wisselgeld terug naar de heimat trokken om daar vast te stellen dat banken geen enkele interesse hebben voor muntstukken. Ik heb nog ergens een doosje staan met een tiental soorten muntstukjes in - met soorten bedoel ik nationaliteiten-.En ja, er zitten ook enkele briefjes in, briefjes met zo'n geringe muntwaarde dat we er nooit mee tot in de bank geraakt zijn. Nu zijn de meeste al weg, meegegeven met de een of andere "verzamelaar" of "verzamelaar" in spe...
Maar weet je wat zo leuk is, onze minister van Financiën heeft het besluit genomen dat het de laatste keer is dat er in officiële en openbare instellingen nog over frank gesproken wordt ! Nah !
Het weerbericht op de VRT zal nu gebracht worden door Euro Dequaedere...
Gisteren ben ik weest vissen, pardon, weest VISSEN !
Ik dacht al stillekens bij mijn eigen zichzelvens dat ik het niet meer kon, dag na dag werd ik geklopt door Luc...Ik zat al met reuzegrote complexen, die ik weliswaar stillekens onderhuids hield, maar niettemin...
Al mijn minderwaardigheidsgevoelens zijn nu weg! verschwunden, partie, gone with the wind !
Gisteren heb ik 8 (acht !) tinken ofte zeelten (tinca tinca voor de biologen onder u) gevangen, en geen kleintjes ! De kleinste was zowat 25 cm de grootste zowat 35 cm groot. Luc heeft er twee gevangen, en een karper.
Beiden hebben we dan nog heel wat blieken (en ik een blei waarvan we niet wisten dat die daar ook zaten) waaronder redelijk grote blieken van meer dan 25cm. En dan natuurlijk de kleine karpers... Je vangt daar karpertjes van 12 à 18 cm bij de vleet.
Jo, de eigenaar van de put, de zoon van pépé, had ons gevraagd de kleine karpers in een net te bewaren om op zijn andere vijver uit te zetten. Bij telling bleken er 30 in het net te zitten.
Jo zei ons dat hij nu al 240 van die kleine karpers heeft uitgezet in de kleine vijver. Zijn bedoeling is ze daar bij te voederen om te zien of ze op die manier merkelijk vlugger groeien dan normaal...We zullen zien, en wellicht binnen enkele jaren op enorm veel grote karpers kunnen gaan vissen.
Eén ding is zeker, daar op die putten moet je niet proberen met twee lijnen te vissen...Je kunt dat niet bijhouden. Er waren echt momenten waarop je in een minuut twee drie vissen ophaalde.In die put is het de wonderbare visvangst !
We hebben ons alletwee weer goed geamuseerd, veel gevangen en Luc was even blij met mijn 8 tinken als ik zelf...Maar zoals ik ze liever zelf vang, zal dat bij hem ook wel zo zijn. We jonnen het de ander wel, maar 't hemd is altijd nader dan 't rokje, anders zouden we geen lid zijn van het mensdom. Maar jaloezie is er niet tussen ons, we delen het lokaas, we delen de maden, we vissen met dezelfde onderlijnen (ik kan het weten, ik ben de hakenaanzetter met dienst) maar toch vissen we elk voor zich, en zijn we concurrenten net zo fel als we echte vrienden zijn, en dat laatste is duidelijk voor al wie ons ziet, en ziet hoe Luc voor mij zorgt en me helpt om mijn materiaal aan het water te krijgen.
Volgende week is er geen visdag...Luc is niet thuis, hij gaat het noordzeestrand onveilig maken. Hopelijk heeft hij goed weer en hebben hij en zijn Cecile een echte leuke deugddoende vakantie.
Allee, 'k ben er mee weg, see you to morrow ??
Maar weet je wat zo leuk is, onze minister van Financiën heeft het besluit genomen dat het de laatste keer is dat er in officiële en openbare instellingen nog over frank gesproken wordt ! Nah !
Het weerbericht op de VRT zal nu gebracht worden door Euro Dequaedere...
Gisteren ben ik weest vissen, pardon, weest VISSEN !
Ik dacht al stillekens bij mijn eigen zichzelvens dat ik het niet meer kon, dag na dag werd ik geklopt door Luc...Ik zat al met reuzegrote complexen, die ik weliswaar stillekens onderhuids hield, maar niettemin...
Al mijn minderwaardigheidsgevoelens zijn nu weg! verschwunden, partie, gone with the wind !
Gisteren heb ik 8 (acht !) tinken ofte zeelten (tinca tinca voor de biologen onder u) gevangen, en geen kleintjes ! De kleinste was zowat 25 cm de grootste zowat 35 cm groot. Luc heeft er twee gevangen, en een karper.
Beiden hebben we dan nog heel wat blieken (en ik een blei waarvan we niet wisten dat die daar ook zaten) waaronder redelijk grote blieken van meer dan 25cm. En dan natuurlijk de kleine karpers... Je vangt daar karpertjes van 12 à 18 cm bij de vleet.
Jo, de eigenaar van de put, de zoon van pépé, had ons gevraagd de kleine karpers in een net te bewaren om op zijn andere vijver uit te zetten. Bij telling bleken er 30 in het net te zitten.
Jo zei ons dat hij nu al 240 van die kleine karpers heeft uitgezet in de kleine vijver. Zijn bedoeling is ze daar bij te voederen om te zien of ze op die manier merkelijk vlugger groeien dan normaal...We zullen zien, en wellicht binnen enkele jaren op enorm veel grote karpers kunnen gaan vissen.
Eén ding is zeker, daar op die putten moet je niet proberen met twee lijnen te vissen...Je kunt dat niet bijhouden. Er waren echt momenten waarop je in een minuut twee drie vissen ophaalde.In die put is het de wonderbare visvangst !
We hebben ons alletwee weer goed geamuseerd, veel gevangen en Luc was even blij met mijn 8 tinken als ik zelf...Maar zoals ik ze liever zelf vang, zal dat bij hem ook wel zo zijn. We jonnen het de ander wel, maar 't hemd is altijd nader dan 't rokje, anders zouden we geen lid zijn van het mensdom. Maar jaloezie is er niet tussen ons, we delen het lokaas, we delen de maden, we vissen met dezelfde onderlijnen (ik kan het weten, ik ben de hakenaanzetter met dienst) maar toch vissen we elk voor zich, en zijn we concurrenten net zo fel als we echte vrienden zijn, en dat laatste is duidelijk voor al wie ons ziet, en ziet hoe Luc voor mij zorgt en me helpt om mijn materiaal aan het water te krijgen.
Volgende week is er geen visdag...Luc is niet thuis, hij gaat het noordzeestrand onveilig maken. Hopelijk heeft hij goed weer en hebben hij en zijn Cecile een echte leuke deugddoende vakantie.
Allee, 'k ben er mee weg, see you to morrow ??
woensdag, juli 12, 2006
Hip, hip, hip...
Eigenlijk doet dit feestelijk aan hé? Nochtans, niets is minder waar, het is een wreedaardig overblijfsel van de jodenvervolging en van de kruistochten.
Oorspronkelijk was het eigenlijk hep, hep, hep en dat was een afkorting van Jerusalem (maar dan in 't latijn Hie...en nog wat, vandaar de h, est perdida...Jerusalem is verloren.
De kreet werdt gebruikt bij jodenvervolgingen, en vermits dat een plezant feestje was (!) werd het kort nadien ook op meer gewone feestjes gebruikt...
Er is dus blijkbaar niets nieuws onder de zon, toen was er al rassenhaat, geloofsnaijver en dies meer, en dat is er nu nog.
Nu zitten we te kankeren op de islam en zijn fanatieke aanhangers, maar we hoeven niets van ze te leren, bij de verovering van Jerusalem door de kruisvaarders werd iedereen die een arabische kledij droeg, man, vrouw, kind over de kling gejaagd ( Heer, wat moeten wij doen met de kristenen die daar ook nog wonen? - Dood ze allemaal, zij gaan toch recht naar de eeuwige zaligheid!) Geschiedsschrijvers verhalen dat de kruisvaarders tot de knieën in het bloed liepen...
Hopelijk lezen die fanatieke islambelijders dat niet, anders staat ons nog wat te wachten.
Heb je ook geleerd hoe Spanje "bevrijd" werd van de Moren? Leuke start om ons verdraagzaamheid aan te leren hé?
Mieke liet me weten dat 11 juli toch een feest is, haren Jan verjaart dan??? En vandaag verjaart Martine, mijn buurvrouw...Weeral feest... Of niet, want ze komt ook stillekens aan de leeftijd waarop vrouwen helemaal niet graag meer herinnerd worden aan de jaren...Niettemin, van hier, van achter mijne computer (zo dat niemand er ergenis kan aan hebben) drie dikke zoenen aan Martine en nog vééééle jaren ! Sorry Eddy, 't is niet de bedoeling je onder de duiven teschieten, hooguit je eens wat wakker houden, want vannacht heb je weer een heel bos afgezaagd. Het is lastig weet je, als je zelf niet kunt slapen om door de muur heen het sonore geronk van je buur te horen...Enfin, je kunt er maar deugd van hebben, en het is niet omdat ik wakker lig dat heel de wereld moet waken hé.
De zon is weer volle bak present, gisteren was er nog nu en dan een wolkje, maar nu een helder blauwe hemel. Zo van dat heel lichtblauw bijna wit, waarvoor de vlaamse schilders zo beneden werden. En effectief, de hemel is in het zuiden veel blauwer...Vandaar misschien dat Verhafstoot zo graag in Italië zit ?
Hier naast mij staan voor het moment weer 6 soorten orchideeën te bloeien, en er staan er nog enkele in bot. Het is een wonder hoe goed die bloemen het hier doen. Ik denk dat het te wijten is aan mijn aquarium, die zorgt dat er hier steeds een hoge luchtvochtigheid is, en dat is wat deze orchideeën nodig hebben. Er staat onder andere een paarsrode phallaenopsis te bloeien, die reeds onafgebroken bloeit sinds moederdag van vorig jaar...meer dan een jaar aan een stuk schenkt die plant ons mooie bloemen. Het is alleen jammer dat de meeste orchideeplanten niet zo mooi zijn, meestal zijn het kleine onbetekenende planten, of grote groene saaie bladeren. De enige die nog enige charme heeft ook als hij niet bloeit is de dendrobium, maar dat is dan ook een die weinig verkocht wordt omdat hij moeilijk weer aan de bloei te krijgen is...Hier staat er een met groene blomen met een paars hart, met een tiental bloemen op een stengel te pronken...voor de Xte maal.... Er staat hier ook een bekerplant, je weet wel, zo'n plant met grote roodbruine bekers , insektenetende planten. Vraag het maar na, iedere bloemist zegt dat je dat maar een jaar kunt houden. Hier staat er een al 4 jaar, en ieder jaar produceert hij weer van die mooie bekers om de vliegen te vangen. Wellicht ook tengevolge van mijne akvarium ?
Anny en ik houden van bloemen, en hebben maar een probleem...Te weinig plaats om bloemen te zetten.
Tot morgen ?
Oorspronkelijk was het eigenlijk hep, hep, hep en dat was een afkorting van Jerusalem (maar dan in 't latijn Hie...en nog wat, vandaar de h, est perdida...Jerusalem is verloren.
De kreet werdt gebruikt bij jodenvervolgingen, en vermits dat een plezant feestje was (!) werd het kort nadien ook op meer gewone feestjes gebruikt...
Er is dus blijkbaar niets nieuws onder de zon, toen was er al rassenhaat, geloofsnaijver en dies meer, en dat is er nu nog.
Nu zitten we te kankeren op de islam en zijn fanatieke aanhangers, maar we hoeven niets van ze te leren, bij de verovering van Jerusalem door de kruisvaarders werd iedereen die een arabische kledij droeg, man, vrouw, kind over de kling gejaagd ( Heer, wat moeten wij doen met de kristenen die daar ook nog wonen? - Dood ze allemaal, zij gaan toch recht naar de eeuwige zaligheid!) Geschiedsschrijvers verhalen dat de kruisvaarders tot de knieën in het bloed liepen...
Hopelijk lezen die fanatieke islambelijders dat niet, anders staat ons nog wat te wachten.
Heb je ook geleerd hoe Spanje "bevrijd" werd van de Moren? Leuke start om ons verdraagzaamheid aan te leren hé?
Mieke liet me weten dat 11 juli toch een feest is, haren Jan verjaart dan??? En vandaag verjaart Martine, mijn buurvrouw...Weeral feest... Of niet, want ze komt ook stillekens aan de leeftijd waarop vrouwen helemaal niet graag meer herinnerd worden aan de jaren...Niettemin, van hier, van achter mijne computer (zo dat niemand er ergenis kan aan hebben) drie dikke zoenen aan Martine en nog vééééle jaren ! Sorry Eddy, 't is niet de bedoeling je onder de duiven teschieten, hooguit je eens wat wakker houden, want vannacht heb je weer een heel bos afgezaagd. Het is lastig weet je, als je zelf niet kunt slapen om door de muur heen het sonore geronk van je buur te horen...Enfin, je kunt er maar deugd van hebben, en het is niet omdat ik wakker lig dat heel de wereld moet waken hé.
De zon is weer volle bak present, gisteren was er nog nu en dan een wolkje, maar nu een helder blauwe hemel. Zo van dat heel lichtblauw bijna wit, waarvoor de vlaamse schilders zo beneden werden. En effectief, de hemel is in het zuiden veel blauwer...Vandaar misschien dat Verhafstoot zo graag in Italië zit ?
Hier naast mij staan voor het moment weer 6 soorten orchideeën te bloeien, en er staan er nog enkele in bot. Het is een wonder hoe goed die bloemen het hier doen. Ik denk dat het te wijten is aan mijn aquarium, die zorgt dat er hier steeds een hoge luchtvochtigheid is, en dat is wat deze orchideeën nodig hebben. Er staat onder andere een paarsrode phallaenopsis te bloeien, die reeds onafgebroken bloeit sinds moederdag van vorig jaar...meer dan een jaar aan een stuk schenkt die plant ons mooie bloemen. Het is alleen jammer dat de meeste orchideeplanten niet zo mooi zijn, meestal zijn het kleine onbetekenende planten, of grote groene saaie bladeren. De enige die nog enige charme heeft ook als hij niet bloeit is de dendrobium, maar dat is dan ook een die weinig verkocht wordt omdat hij moeilijk weer aan de bloei te krijgen is...Hier staat er een met groene blomen met een paars hart, met een tiental bloemen op een stengel te pronken...voor de Xte maal.... Er staat hier ook een bekerplant, je weet wel, zo'n plant met grote roodbruine bekers , insektenetende planten. Vraag het maar na, iedere bloemist zegt dat je dat maar een jaar kunt houden. Hier staat er een al 4 jaar, en ieder jaar produceert hij weer van die mooie bekers om de vliegen te vangen. Wellicht ook tengevolge van mijne akvarium ?
Anny en ik houden van bloemen, en hebben maar een probleem...Te weinig plaats om bloemen te zetten.
Tot morgen ?
dinsdag, juli 11, 2006
Leeuw
11 juli, Vlaamse Feestdag...
Ik belde naar de coiffeur, sorry, de kapper, en mag om 11.15 mijn haar laten afdoen...Toen ik het op de kalender zette, om het niet te vergeten, zag ik dat het 11 juli was...
Mijne kapper en ikke hebben dus nog altijd niet het gevoel dat het een Feest-dag is.
da's ook normaal, want al die feestdagen en andere speciale dagen... dag van de grootouders, moedertjesdag, vaderdag (hier geen verkleinwoordje ?vader = niet lief?) dag van de secretaresse, dag van den arbeid, nieuwjaar, oudejaar, dag van de holebi, dag van de soepeters, dag van de weet ik veel...
Weet je wie er met de wildgroei van feestdagen (?) goed is ? Juist ja, de neringdoenders, bloemetje voor ... een geschenkje voor...een speelgoedje, een masker en verkleedkledij...enz enz
Neem nu halloween...men heeft er zelfs geen vlaamse naam voor gevonden, dat is pas sinds enkele jaren...Onze kinderen kenden dat niet, of amper door nieuwsberichten uit de VS, maar onze kleinkinderen ? Ho maar !
Nu kan je zeggen, hoe meer feestjes..., maar zo is jammer genoeg het leven niet. Als we brood op de plank willen, dan komt dat er niet met feestjes, tenzij je neringdoender bent natuurlijk, maar jij feest dan expleciet niet, nee jij bent de werkende kracht achter die feestjes.
Waarom doe je ons dat aan? Denk je nu echt dat het plezant is om steeds, al maar door, naar een hoogtepunt in het jaar geduwd te worden? Als je er nog enkele bijmaakt, dan leven we binnenkort op een hoogplateau, zonder echte hoogtepunten om naar uit te zien.
en dan kun je weer beginnen met het invoeren van "echte" feesten...en al die geïmporteerde vergeten, of is het zo simpel niet ? Weet je wat, ik ben al enkele jaren geleden begonnen met alleen nog mee te doen met de feesten die er al waren in mijn jongejaren, ik heb daar meer dan genoeg aan.
Eén uitzondering, vroeger vierden we geen verjaardagen, er werd zelfs geen proficiat gezegd. Waar men wel een klein beetje aandacht kreeg, dat was op je feestdag, de dag van de heilige die ook jou naam droeg... Uitgenomen in mijn geval... Suzanne kreeg een proficiat op haar feestdag, Pierre op de zijne, Lieve op de hare...Ikke niet...Ik had te veel feestdagen, er zijn héél véél heilige Antoniussen, maar voor mij was er dus geen één ! Ik ben altijd een sukkelaar geweest, je ziet het nog aan mij, hoe een mager onderkomen vernepelingske ik ben.
Dus zodra ik op mijn eigen begonnen ben, en zelf een gezin had, geen feestdagen meer, maar verjaardagen, dat had iedereen, geen discriminatie meer bij mij !
Nogal een geluk dat ik er geen ene heb die geboren is op 29 februari...
Ik heb onlangs nog verteld dat mijn vader een man met humor was, een staaltje ?
Je moet weten dat wij bij ons thuis niet in de keuken aten, neen wij aten in de "salle à manger", niet dat we het hoog in de bol hadden, neen, het had een medische grond. Ik was als kind zeer vaak en zeer zwaar ziek, en onder de keukenvloer was de regenwaterciterne gemetst, volgens de huisdokter was dat niet goed, en dus leefden wij in de salle à manger, daar was het een warme "planché", een plankenvloer. Ons moeder kookte in de keuken, en kwam dan de gang door naar de eetkamer om het eten op tafel te zetten. Die gang was wel een een 7 à8 meter lang, ons moeder heeft veel kilometers gelopen door mijn gezondheid...
Marr nu terug naar ons pa. Op een middag kwam pa thuis om te eten. In plaats van zich te zetten, bleef hij met beide handen op de tafel geleund staan, en vroeg ons moeder "hebt ge een tas?" Toen ons moeder vroeg waarom hij een tas moest hebben, zei ons vader, "haal eens een tas!" Ons ma naar de keuken, vader bekeek de tas ..."Heb je geen groter tas ?" ons moeder knikte. "haal eens een groter tas" Ons ma terug naar de keuken. Wij zaten met ons allen wat verbauwereerd naar ons vader te kijken. Ons moeder kwam met een grotere tas. Pa bekeek die zorgvuldig..." Heb je geen groter tas ?" Ons ma zei "Nee, en waarvoor moet jij die tas hebben?"
Awel, zei ons vader, er is vandaag een vent op mijn bureel geweest, met een neus, neen, hij kan niet in die tas...
Ons moeder deed veel kilometers van de keuken naar de eetplaats...
Wij aten smakelijk onze patattten in een putje. (een grote hoop aardappelpuree waarin we met een vork een putje maakten, en waar ons moeder dan hazelnotenbruin gebakken boter goot, heerlijk !) Ik heb wel cholesterol, maar toen, toen bestond dat gelukkig nog niet.
tot morgen?
Ik belde naar de coiffeur, sorry, de kapper, en mag om 11.15 mijn haar laten afdoen...Toen ik het op de kalender zette, om het niet te vergeten, zag ik dat het 11 juli was...
Mijne kapper en ikke hebben dus nog altijd niet het gevoel dat het een Feest-dag is.
da's ook normaal, want al die feestdagen en andere speciale dagen... dag van de grootouders, moedertjesdag, vaderdag (hier geen verkleinwoordje ?vader = niet lief?) dag van de secretaresse, dag van den arbeid, nieuwjaar, oudejaar, dag van de holebi, dag van de soepeters, dag van de weet ik veel...
Weet je wie er met de wildgroei van feestdagen (?) goed is ? Juist ja, de neringdoenders, bloemetje voor ... een geschenkje voor...een speelgoedje, een masker en verkleedkledij...enz enz
Neem nu halloween...men heeft er zelfs geen vlaamse naam voor gevonden, dat is pas sinds enkele jaren...Onze kinderen kenden dat niet, of amper door nieuwsberichten uit de VS, maar onze kleinkinderen ? Ho maar !
Nu kan je zeggen, hoe meer feestjes..., maar zo is jammer genoeg het leven niet. Als we brood op de plank willen, dan komt dat er niet met feestjes, tenzij je neringdoender bent natuurlijk, maar jij feest dan expleciet niet, nee jij bent de werkende kracht achter die feestjes.
Waarom doe je ons dat aan? Denk je nu echt dat het plezant is om steeds, al maar door, naar een hoogtepunt in het jaar geduwd te worden? Als je er nog enkele bijmaakt, dan leven we binnenkort op een hoogplateau, zonder echte hoogtepunten om naar uit te zien.
en dan kun je weer beginnen met het invoeren van "echte" feesten...en al die geïmporteerde vergeten, of is het zo simpel niet ? Weet je wat, ik ben al enkele jaren geleden begonnen met alleen nog mee te doen met de feesten die er al waren in mijn jongejaren, ik heb daar meer dan genoeg aan.
Eén uitzondering, vroeger vierden we geen verjaardagen, er werd zelfs geen proficiat gezegd. Waar men wel een klein beetje aandacht kreeg, dat was op je feestdag, de dag van de heilige die ook jou naam droeg... Uitgenomen in mijn geval... Suzanne kreeg een proficiat op haar feestdag, Pierre op de zijne, Lieve op de hare...Ikke niet...Ik had te veel feestdagen, er zijn héél véél heilige Antoniussen, maar voor mij was er dus geen één ! Ik ben altijd een sukkelaar geweest, je ziet het nog aan mij, hoe een mager onderkomen vernepelingske ik ben.
Dus zodra ik op mijn eigen begonnen ben, en zelf een gezin had, geen feestdagen meer, maar verjaardagen, dat had iedereen, geen discriminatie meer bij mij !
Nogal een geluk dat ik er geen ene heb die geboren is op 29 februari...
Ik heb onlangs nog verteld dat mijn vader een man met humor was, een staaltje ?
Je moet weten dat wij bij ons thuis niet in de keuken aten, neen wij aten in de "salle à manger", niet dat we het hoog in de bol hadden, neen, het had een medische grond. Ik was als kind zeer vaak en zeer zwaar ziek, en onder de keukenvloer was de regenwaterciterne gemetst, volgens de huisdokter was dat niet goed, en dus leefden wij in de salle à manger, daar was het een warme "planché", een plankenvloer. Ons moeder kookte in de keuken, en kwam dan de gang door naar de eetkamer om het eten op tafel te zetten. Die gang was wel een een 7 à8 meter lang, ons moeder heeft veel kilometers gelopen door mijn gezondheid...
Marr nu terug naar ons pa. Op een middag kwam pa thuis om te eten. In plaats van zich te zetten, bleef hij met beide handen op de tafel geleund staan, en vroeg ons moeder "hebt ge een tas?" Toen ons moeder vroeg waarom hij een tas moest hebben, zei ons vader, "haal eens een tas!" Ons ma naar de keuken, vader bekeek de tas ..."Heb je geen groter tas ?" ons moeder knikte. "haal eens een groter tas" Ons ma terug naar de keuken. Wij zaten met ons allen wat verbauwereerd naar ons vader te kijken. Ons moeder kwam met een grotere tas. Pa bekeek die zorgvuldig..." Heb je geen groter tas ?" Ons ma zei "Nee, en waarvoor moet jij die tas hebben?"
Awel, zei ons vader, er is vandaag een vent op mijn bureel geweest, met een neus, neen, hij kan niet in die tas...
Ons moeder deed veel kilometers van de keuken naar de eetplaats...
Wij aten smakelijk onze patattten in een putje. (een grote hoop aardappelpuree waarin we met een vork een putje maakten, en waar ons moeder dan hazelnotenbruin gebakken boter goot, heerlijk !) Ik heb wel cholesterol, maar toen, toen bestond dat gelukkig nog niet.
tot morgen?
Abonneren op:
Posts (Atom)