bijna

Kijk, ik ben er weer, na een mooi verlof in de ardennen, in hoofdzakelijk schitterend weer(Alleen gisterenmorgen wat lichte regen na een dweil-natte nacht)...en dan neem ik een titel "bijna" ?

Bijna, omdat dat precies is, wat de sterkste indruk van dit verlof uitmaakt...Een bijna ramp, een zo erg schrikken dat het alles overheerst, en zeggen dat we op minder dan 5km van huis waren.

We waren in Erpe Mere van de autostrade gereden, door Zottegem, we waren juist buiten Boekel, toen twee jonge gasten, op de fiets, op het fietspad ons tegemoet kwamen. Zij reden de berg op aan de verkeerde rijrichting, dus aan onze rechterhand. De jongeman aan onze kant, trok spelend aan de rugzak-boekentas van zijn vriend, raakte met zijn stuur het stuur van de andere fiets, ze sloegen beiden om, vlak voor ons, het hoofd van die ene jongen was hoogstens 10 cm van ons wiel... Wij waren er allemaal niet goed van !

Anders was alles goed, ik heb veel gebabbeld (en ge-orval-d), goed en lekker gegeten (Er is weeral een nieuwe kok, de vorige zou echt slecht geweest zijn...)

Anny heeft mooie, maar weer veel te drukke uitstapjes gemaakt met de bus, terwijl ik rustig in en rond het hotel bleef. Kortom we hebben er deugd van gehad...ik hoop voor u hetzelfde !!

Alleen, zondag het feest, dan de lange rit in de wagen en ginder wat druk...ik heb voituurlijk weer veel pijn. Een kermis is een geseling waard, zei ons moeder dan...'t gaat wel weer over.

Ik ben wat laat om te schrijven, maar ik heb eerst mijn mailtjes gelezen...273 stuks...gelukkig zaten er veel tussen die ik na een vluchtig lezen, veilig kon wegzwieren.

Tot morgen ? (Je ziet Annemie, ik ben er nog en alles is okee met ons beiden...alleen heb je de laatste blog voor mijn verlof blijkbaar niet helemaal door gelezen, anders wist je dat ik er eens op uit was...)

kaartlezen

Ben jij ook in het bezit van een vrouw? Sukkelaar!
Dan zit je ook regelmatig in Katmandou als je gewoon ergens in Gent moet zijn?
Ik pak de kaart, voor het vertrek, duid heel netjes de weg aan, duid de moeilijkheden aan, waarop ze moet letten, richt dan nog een schietgebedje tot alle heiligen, en stap moedig in de wagen en in het verkeer...
Het begint al goed, ik was overtuigd dat het tot Gent apiesofkeek zou zijn, maar er waren weer duizenden wielerterroristen op de baan, niet zomaar, neen 't was georganiseerd misdaad...Dat houdt in dat aan ieder kruispunt waar al die kudden passeren, men een "seinwachter" heeft georganiseerd. Gewoonlijk zijn dat of stokoude peetjes, of lieden die onaangepast zijn aan het verkeer. Zo stond ik op een kruispunt 2 volle minuten, wellicht omdat hij heel in de verte een beweging had gezien.Hoop ik...'t kan ook pure pesterij geweest zijn.
Dan komen ze eindelijk uit de bocht gezoefd, schrikken dat daar een wagen staat en...geen chance, ze lagen niet allemaal op een hoop...
Dan komen we in Gent, de hoofdbaan op, en nog eens zeggen: "opletten op..."
Ik heb drie keer moeten terugkeren naar de juiste weg, iedere keer van de gelegenheid gebruik gemaakt om te wijzen op...tevergeefs, dan waren we uiteindelijk het kruispunt waar we links af moesten voorbij.
De rommelmarkt zelf was mooi, maar het is toch nog niet echt warm hé? Vorig jaar was het op die rommelmarkt echt warm. 't Kan verkeren...
Ik heb er weer een wandelstok gevonden, weer een met een zwaard in...Ik moet er nu al wel meer dan 70 hebben.(Wandelstokken, geen zwaarden)
Ik kreeg reactie dat mijn twee laatste blogs wat zwaar op de hand waren??? Ik ben er mij niet van bewust...Ik reageer gewoon op bepaalde feiten, zoals op de moord op die Joe...
Ik denk dan dat de meeste mensen wel eens uithalen naar creaturen die in staat zijn tot zoiets.

PS, Veerle is op zoek naar een andere auto, mocht er iemand een goeie, goedkope okkasie weten, liefst een dieselke (niet te groot omwille van taks en verzekering hé) Goed en goedkoop, ik weet het is niet makkelijk...daarom ook mijn gesmeek naar u, teerbeminde lezer(es)...

Ik weet niet of ik morgen ga tijd hebben om te bloggen, ben gevraagd bij een vriend, en maandag, dinsdag en woensdag ben ik er op uit met de gepensioneerden van 't werk.
dus...tot de volgende keer...(wellicht donderdag of zo...)

Geluk...

Ben jij gelukkig ? Waarom ? ...of waarom niet ?
Ik, voor mezelf, ik weet het niet, ik geloof niet in een geïdealiseerde vorm van geluk. Ik ben tevreden in de staat waarin ik ben. Ik heb -godzijdank- het vermogen om mijn grenzen te kennen, en, me vrij te voelen binnen die grenzen.
Is dat niet waarover het gaat?
Ik weet nog, toen we pas getrouwd waren, verdiende in 4.500 fr per maand, ik kan u de loonstrookjes nog tonen. De huishuur bedroeg 1.200 fr per maand...Een TV konden wij ons niet permitteren, dus drongen wij het verlangen naar een TV helemaal weg. Wij wilden en waren dan ook perfect gelukkig zonder TV. Ik vertel dit niet over TV's, maar over het vermogen je eigen geluk te bouwen, tevreden zijn, het maximum puren uit de mogelijkheden die je hebt.
Ik heb alle redenen om "ongelukkig" te zijn, maar ik ben het niet, ik wil het niet, ik kan het niet. Goed ik heb pijn, ik kan bijna niets meer doen, we hebben een kind verloren... Neen verdomme, we hebben nog zo veel wat we wel kunnen, ik ben nu bezig met een (voor mij nieuwe) techniek in het maken van pyrografie. Ik ben bezig aan het branden van een tekening van een snoek in hout, maar op een zeer lage temperatuur, zo dat ik alleen donkerbruin kan verkrijgen door ofwel lang te blijven stilstaan met de naald, ofwel door te blijven bewegen op een zeer kleine oppervlakte, en zo het hout te branden. Deze techniek resulteert in het effect dat je verkrijgt met een goed potlood, je kan er perfect schaduwen en kleurtonaliteiten mee weer geven...Ik kan met deze techniek zelfs bijna fotografisch werken, van wit naar zwartbruin overgaan zonder een kleurbreuk te hebben.
Wellicht denk je "wat belang heeft dat nu?" Voor mij is het een nieuwe wereld die opengaat ! Het laat mij tot nog veel meer dan vroeger dat in een tekening te leggen, wat ik er in wil leggen !
Dat is voor mij GELUK...Ik ben kontent, ik heb een stuk veroverd die ik nog niet had. Waar de wereld mij alleen ziet krommer en krommer worden, ga ik, in het voor mij belangrijke stuk van de wereld (het stuk dat ik nog beheers) nog steeds vooruit !
Ik hoop dat u ook geluk kent, dat u ook, in uw wereld vol genot dingen doet, aktief of niet (lezen, radio, tv, vogels kijken enz, enz...) maar doe de dingen VOL, niet alleen maar er doorheen lopen, kijken, zien, neen, zwelg er in, zwem er in, geniet er van, enjoy it zeggen ze in 't engels, en in joy zit zowel spel als plezier vervat, joie de vivre !

Ik heb kompassie met de mensen die steeds zichzelf beklagen, dat moet erg zijn, je hele wereld beperken tot een klein nietig ikje...terwijl daarbuiten de wereld is, vol , bomvol, zo vol dat we wellicht nooit in alles zullen kunnen "zwemmen"...

Laat je gaan, laat los, zweef in dat stuk, jouw stuk, zo ver, veel verder dan je lichamelijke grenzen, want in je kopje, neen, daar zijn geen grenzen, daar is een ganse wereld, wat zeg ik, een onmeetbaar heelal...wees een God in 't diepst van je gedachten !

Tot morgen !

Moord...

Heb je ook de indruk, telkens als je naar het nieuws kijkt, naar de radio luistert, het dagblad openslaat, dat de wereld vol is met moord en doodslag ? Of het nu in een oorlogssituatie is, in terrorisme, familiedrama's, aanslagen, gebrek aan oplettendheid, dronkenschap, drugs, afrekeningen of noem maar op, je krijgt van langs om meer het idee dat een mensenleven niet meer telt...
Denken die kl..(uivers) dan niet aan al het verdriet dat ze veroorzaken ? Denken ze niet aan de moeders, vaders, broers, zussen, kinderen, vrienden, kennissen die verdriet hebben bij dit ontstellende verlies ? Denken ze er niet aan dat dit misschien de mens was die ooit, misschien bij toeval, een mens zou redden, door een daad, door een uitvinding, door een schrijven ?
Dat het geredde leven misschien het hunne, of dat van hun kinderen zou kunnen zijn ?

Of zouden ze hun eigen leven, of dat van hun beminden ook zo geringschatten??? Bij zelfmoordterroristen moet dat wel zo zijn denk ik, want daar gaat er niet over een geselecteerd iemand, of een geselecteerde groep te treffen, ze willen alleen een totale gemeenschap destabiliseren, ten kost van alles en allen.

Waanzin ! een ander woord ken ik hier niet voor !

Kent u één ding waarvoor u zelfs uw eigen leven en dat van uw beminden zoudt op offeren?? Ik niet ! Vrijheid ? Vrijheid vind je alleen in je eigen hart, overal elders zijn er regels, normen. Gebrek aan vrijheid is het niet aanvaarden, niet willen van de opgelegde normen en wetten. Denk je dat men nu in afghanistan, in irak, in iran veel gelukkiger is dan vroeger? Zou een regeringsleider de moed hebben daarop te denken ???? Bush ???en andere wellustelingen?

Ben jij gelukkig ? Aanvaard jij alle normen en wetten die jou opgelegd zijn ? En de hamvraag: ken jij alle achtergronden, oorzaken en doelen van die wetten en normen ? Ik heb u al verteld dat de geschiedenis zoals we die leren op school héél anders is in het katholieke dan in het officiële onderwijs, en ik vertelde je van massamoord in Congo, onder leiding van Leopold 2, waar noch in het ene, noch in het andere ook maar één woord over geleerd wordt...Ben jij dan vrij om je eigen menin te vormen? En voel jij je nu gerechtigd om daarvoor moorden te plegen ?

...

Heb je vandaag al eens buiten gekeken ? Ondanks alles is er zon, is er licht...

A domani ?

Kortrijk en terug

Vanmorgen was ik weer van dienst om Bart naar zijn werk te voeren (Met zijn gebroken poot kan hij dat moeilijk zelf). Het is op de E17 verschrikkelijk druk, vooral vrachtwagens, camions, opleggers en diergelijken... En dan heb je ertussen nog een deel cowboys, zo was er vanmorgen een met een gloednieuwe renault, zo'n blits model, die van rechts naar het middenvak wou, maar zonder te zien dat ik al naast hem reed...Leuk ! Gelukkig werkt mijn "claxon" goed...

Normaal voert Els Bart tot aan de voet van de Edelaere, waar een collega van Bart woont, maar die ging vandaag niet werken. Zodoende...

Een van Bart collega's opende het raam om ons toe te roepen dat we bij elkaar pasten, Bart met krukken en ikke met een wandelstok... 't Bleek de collega te zijn waarmee Bart naar India en de Verenigde Arabische Emiraten ging.

Op de terugweg van Kortrijk was het gelukkig veel kalmer. Gelukkig volg ik strikt de snelheidsbeperkingen, want in Kruishoutem stonden de broeders van liefde netjes verborgen achter een gevel. Dat zal wellicht niet geweest zijn om hunne kleinen af te zetten. Afzetten doen die mannen wel, maar niet in eigen huiskring...

Soms is het goed om zeer argwanige vrienden te hebben... Willy, een van de visgezellen, heeft uitgekiend hoe de verzekering staat tegenover die nieuwe afvalcontainers (ipv de huisvuilzakken van momenteel)

Zolang de container vol is, zijn de gevolgen van een eventueel accident, voor rekening van de huisvuilafhaaldienst. Zodra echter de container leeg is, is de eigenaar het slachtoffer: gaat het alleen over stoffelijke schade, dan is het voor de familiale verzekering, maar met toepassing van de franchise (de eerste 5 à 7.500 fr naargelang de assurantie) is voor de rekening van de eigenaar. Bij lichamelijke letsels is de rekening voor de familiale (Let evenwel op de maximumgrens van je verzekering...)

Wat kan er nu gebeuren met zo'n container ? Die bakken hebben achteraan wieltjes, dus, als je ze buitenzet, zal logischer wijze de container met de voorkant (zonder wieltjes) naar de straat gericht staan. Rekening houdend met dat gegeven en met het gewicht (container + inhoud) zal dat spel niet makkelijk de stoep afrollen. (Meestal hellen de stoepen af naar de straat toe)

Als de mannen van de vuilkarre echter de lege container terug zetten, zullen ze zich wellicht niet onledig houden met die nog eens terug te draaien, zodat de container in de meeste gevallen met de wieltjes naar de straatzijde zal staan...Het minste windje zal de (nu lichte) container de berg af laten rollen, de straat op... Vriendelijk van 't stad hé, om ons niet alleen verschrikkelijk veel te doen betalen voor de afval (' t sluikstorten zal weer toenemen), maar om ons dan nog eens op te zadelen met gevaarlijke tuigen aan onze deur...

Als je dan nog rekening houdt met het feit dat in de meeste gezinnen de beide partners gaan werken, staan die risico-volle tuigen daar nog lang ook, dreigend...

Allee, mocht ik je de slaap nog niet ontnomen hebben, wil ik nog wel iets zoeken hoor, maar alleen op aanvraag??

Tot morgen...

mooi weer !

De zon schijnt, 't geluchte ziet blauwig wit, de wind blaast zacht uit het westen, ze geven geen regen voor 18 uur vanavond: JOEPIEIEIE !!!

Luc heeft wormen, allee, 't is te zeggen, hij heeft vleeswormen in een potteke, om te gaan vissen. Zijn voorraad spijssel is nog voldoende voor enkele weken, en ik maak straks mijn spijssel voor de karpervangst. Ik moet zien dat ik mijn gerief mee heb om foto's te maken, en niet vergeten ze te maken als het zover is. (Is spijssel met 3 sssen, of met 2 ?)

Gisteren, wat onverwacht nog naar een rommelmarkt geweest. Veerle was hier tot kort na de middag, en nadien, al "surfend", stelde ik vast dat er een rommelmarkt was te Hofstade. In een café, dat zou wel niet vet zijn, maar we waren toch eens buiten. Verrassing ! 't was niet in een café, maar in de straat voor de café ! En nog behoorlijk groot ook !

Het was een heerlijke wandetocht langs de kraampjes, in de zon (!), en we vonden er een heel mooie trol voor Veerles verzameling. Het is naar mijn gevoel de mooiste die ze tot nu heeft: een trollen Oma en trollen Opa op een bankje...

Ook nog een nieuw boek over amfibieën in Europa, met massa's kleurenfoto's. De prijs staat er nog in, 31.95 eurootjes...Na wat afdingen en babbelen meegenomen voor 5 euro. Ik wist niet dat we zoveel soorten salamanders, kikkers en padden hadden in "Joerop", en ik weet nu hoe ik de groene kikker kan herkennen van de bruine (neen, niet aan de kleur !).

Ik krijg wel problemen om mijn boeken te zetten...'k zal eens moeten zien of ik ze niet drie rijen dik kan zetten ipv twee. Ook ga ik eens de tijd moeten nemen om mijn boekenfiches bij te werken, ik loop weeral enkele honderden boeken achter. Moeder zucht als ze de niet-geklasseerde hoop ziet liggen. ('t is dus al gebeterd...'t waren vroeger heel wat meer decibels dan een gezucht veroorzaakt...)

Maar ja, ik ben nu eenmaal een boekenworm, nu ben ik bezig aan Trinity, een boek over het arme Ierland, de hongersnood en de opstand. Weet je, ik denk dat het merendeel van de algemene kennis die ik bezit, voortkomt uit mijn boeken. Ken jij de geschiedenis van het ontstaan van het huidige Israel? Ikke wel! Ken jij het ontstaan van Suid Afrika ? Wist je dat de enige oorspronkelijke bewoners de bosjesmannen waren ? Dat de negers er pas na de blanken kwamen ? Ken je de geschiedenis van Alaska ? Ikke wel !

Wat ik daarmee kan doen? genieten ! en vaststellen dat we regelmatig nieuwsberichten horen, die duidelijk aantonen dat de opsteller de achtergrond(en) niet kent. (Of bewust zit te liegen !!)

Zoals Bush over de mogelijke (?) kernbommen(?) in Iran, en het gevaar voor de wereldvrede...Terwijl vlak er naast in India en Pakistan wel degelijk en bewezen kernbommen zijn, maar dat wordt doodgezwegen, dat mag, want dat zijn gealliëerden... Zoals niet zo lang geleden ook Saddam Hoessein een vriendje was, en wapens kreeg...(die nu dienen om de bush-onderdanen af te slachten)

Maar ja, het getuigt niet van goed-burgerschap dat nog te weten. Kennis en geheugen zijn gevaarlijk... Ik ben dus (joepie) een gevaarlijk man.

Behoor jij ook tot die staatsgevaarlijke boekenwurmen ??

Hopelijk tot morgen (als we nog niet uitgeroeid zijn...bij de volgende deintoxificatie..)

Gelukkige verjaardag, Luc !

Ja, mijn vismaat is jarig, ik heb hem al (uit zijn bed) gebeld om hem een gelukkige verjaardag toe te wensen. En morgen gaan we -als het weer het toelaat- samen weer vissen.

Gelukkig heb ik nu zo'n programmaatje op mijne pc, die me verwittigd als er weer een verjaardag aankomt...Maar misschien heb ik er dit voorjaar een paar gemist, ik weet het niet, maar plots stelde ik per ongeluk (of geluk) vast dat dit programmaatje uit mijn opstartprocedure verdwenen was... Mocht ik u, beminde lezer/lezeres daardoor niet het kaartje toegestuurd hebben dat je ongetwijfeld van mij verwachteget, mijn nederige excuses... (mocht mijn webcam nu aanstaan, dan zag je mij hier nu, als een worm, kruipend door het stof - (Ik ga toch eens moeten uit de weg gaan als Anny aan 't kuisen is...))

Eigenlijk is het wel leuk, aan alle bekenden (waarvan ik de verjaardag ken) stuur ik een virtueel kaartje met gelukwensen. Het kost niets, en het doet de mensen toch echt plezier. En weet je, het veroorzaakt een lawine van reacties, steeds meer kaartjes komen ook hier toe bij alle soorten van gelegenheden. Ik heb zelfs op die manier kennissen bij gekregen, waarvan ik vroeger geen idee had. De reden ? Heel simpel, ik zocht op of Bart al op messenger zat, en ja hoor, dus ikke naar hem messengeren...Alleen het bleek een Bart Goderis uit Koksijde te zijn. Ik heb onlangs gezien dat hij aan't bouwen is. Wellicht is dat wel heel verre familie, gezien onze roots duidelijk in de oostelijke helft van West Vlaanderen liggen. Toch eens bij Albert Goderis moeten informeren (Dat is de man die zich onledig houdt met het opstellen van de stamboom van de Goderis(sens).)

Ik heb die Bart weten verkeren, weten zeer aktief zijn in de KAJ (zoals onze Bart ook deed), zijn lief weten afstuderen, weten gaan samenwonen, en zijn ze dus aan 't bouwen. Eigenlijk is dat dus geen vreemde meer, maar een verre bekende.

Internet kan dus wel positief zijn voor het sociaal verkeer, alleen wordt het heel veel verkeerd gebruikt.

Zelfs is er een dame in bestand gekomen, waar Veerle gaat kuisen. (Ik heb wel vastgesteld dat ze dan aan Veerle alles verteld wat ze hier in deze blog leest... Geertrui, Geertrui, wat doet ge mij aan ??? - Vrouwen en zwijgen dat is een onmogelijke combinatie blijkt nog maar eens !)

Ik veeg er echter mijn (vul in naar vermogen en godsvrucht) aan, en ben niet van plan aan zelfcensuur te doen. Na !

Tot morgen ?