vrijdag, maart 24, 2006

uniform

Uniform, één-vorm(ig)
Heeft een speciale kledij, gericht op de maatschappelijke functie zin, of is het onzin ?
Nemen wij de toga van de rechter. Ik neem dit als start, omdat ik er mee vertrouwd ben, ik was immers 25 jaar rechter-arbeider in de arbeidsrechtbank.
Ik herinner mij dat er ooit een aktie werd opgezet om de toga af te schaffen, omdat het teveel afstand creëerde...Het is nooit gelukt, omdat dezelfden die voor de afschaffing pleitten, wel de gala-toga wilden behouden, om te pronken op te-deums en dergelijke...
Mij liet het niet helemaal onverschillig, ik ben overtuigd dat de toga inderdaad een zekere afstand maakt, maar ook meteen een zekere eerbied voor Het Gerecht.
Ik kan dit illustreren met een voorbeeld, ooit kwam een buurman bij mij langs om te zeggen dat hij voor de arbeidsrechtbank moest komen, en dat hij gehoord had dat ik daar ook zetelde.
Wacht maar, manneke, ik zal u daar eens goed uitlachen... Het was een brave en bovenste beste buur, en ik wist dat hij alleen maar wou zeggen dat hij helemaal niet zag zitten dat zijn buur, die wel eens een pint met hem dronk, daar in toga zou prijken.
Toen echter de dag er was, durfde de brave man mij niet aankijken, was enorm onder de indruk van de sfeer van de rechtszaal. Je ziet, het schept afstand, maar ook eerbied. En ik denk dat dat de hoofdzaak is.
Nu echter stellen wij vast dat het uniform gedevalueerd wordt, ze noemen het aanpassen aan de moderne tijd, aan de mode, maar geef toe, een flik met een baseballpetje maakt heel wat minder indruk. Ook is er steeds minder verschil tussen een postbode en een agent.
En dan wil ik er nog niet eens op wijzen dat er wellicht niemand meer is die nog weet hoe een flik er nu eigenlijk uitziet...
Sinds de "fusie" tussen rijkswacht en politie, is men bezig om de uniformen aan te passen. Dit gebeurt echter tergend langzaam, ze krijgen nu eens een pet, dan weer een broek, dan een zomerhemd (met korte mouwen -vroeger ondenkbaar) dan weer de juiste sokken...
Het gevolg is dat agenten tegenkomt met zo'n baseballpetje, met de oude politiepet en met de oude rijkswachterspet... (Zaken die je ook al op de rommelmarkten ziet liggen)
Sommigen met een broek met een blauw streepje, anderen met een rood streepje, en de ongestreepten. (Broeken bedoel ik) Sommigen met een wit zomerhemd (met lange mouwen) anderen met een lichtblauw (met lange mouwen) en nog anderen met een lichtblauw kortmouwig exemplaar.Plastrons en zonder plastrons, ook de kentekens van officier of gewone man zijn er nu in alle modellen...
Als je tegengehouden wordt, weet jij dan, op het eerste gezicht of het wel echte flikken zijn? Of douanen ? of bedriegers die je auto willen carjacken ?
en, vind je ook niet dat met het wegvallen van de herkenbaarheid in een duidelijk en afstandsscheppend uniform ook een stukje van de eerbied wegvalt ?
Vroeger was de veldwachter Iemand in het dorp, nu zeggen ze "hij had ook maar een job moeten aanleren"...
Ik vind dat jammer. Ik vind dat democratie alleen kan bestaan als er een reglement van onderlinge eerbied voor elkaar bestaat. Deze reglementen moeten, ter vrijwaring van de democratie, geeerbiedigd worden...desnoods afgedwongen, door gezaghebbende personen...en gezag dat moet je uitstralen, een uniform straalt zoiets al vanzelf uit, het heeft dus belang !

Hoe drukker en groter de steden worden, hoe meer we "uitwassen" zien. Er moet meer blauw op straat komen (dat het nu toevallig de "blauwen" zijn zijn die dat zeggen...)
Nee, er moet meer eerbied komen, eerbied voor de evenmens, desnoods (en werkelijk alleen bij noodzaak) afgedwongen met meer gezag...Maar in eerste instantie met meer eerbied voor elkaar. Niet voor rang, niet voor stand, niet voor blank,niet voor zwart of rood of geel, niet voor dit of dat geloof, niet voor rijk of arm, maar gewoon, als mens voor de andere mens...

Moeilijk lijkt het niet hé ?

Waarom hebben er dan zovelen last mee ?

Tot morgen ?

donderdag, maart 23, 2006

Miskleun

...bestaat er ook een juistkleun?
Nee, ik was gisterenavond wel wat beschaamd...Ik had Bart gevraagd om iets te laten weten toen hij terug kwam van de kliniek, en toen hij belde, was ik zo vol van allerlei andere dingen, dat ik helemaal niet meer op hem en zijn enkel had gedacht. Shame, shame, shame, shame on you zong een zwart koortje in mijn oor. Terecht !
Gelukkig was het nieuws goed, hij kreeg niets dan goede berichten, en een halvelings definitief plaaster aangemeten, met een hieltje... Halvelings definitief, hij moet binnen een paar weken nog eens terug ter controle, en zo nodig wordt dan de plaaster nog eens vervangen...
Hij sprak al van gaan werken...Ik heb hem bezworen toch zeker nog thuis te blijven tot en met zondag, om te zien of het wel te doen was...Ik weet niet of hij wel zal luisteren.
En eigenlijk mag ik - van alle mensen- niet reclameren, ik ging algemene vergaderingen geven met een zware bronchitis, en nam dan zware verdoving om niet te hoesten...Truukje dat ik geleerd had van mijn vader. Stom zijn is duidelijk erfelijk.

Laatst ging ik naar een winkel, en als er kleinkinderen zijn, gaat er wel altijd eentje mee (Meer dan 1 kan niet, ik rij met een camionette -max 1 passagier !)
Ook die keer was dat zo, Kimberly was mee.
De winkelbedienden waren blijkbaar bezig, en we stonden daar wat te staan, toen de deur openging en een ander klant binnenkwam. Een wellicht ooit blauwe overall, een rood-geruit wollen hemd en op het hoofd een alpinopet, schuin op één oor hangend. In zijn mondhoek hing een sigaret.
Kimberly keek de man aandachtig aan. " Meneer, waarom rook jij ? Weet je niet dat het niet gezond is ?" De man keek haar aan, grinnikte, "Weet je, je hebt gelijk, ik zou het niet mogen doen!" "Maar waarom doe je het dan, dat is toch een beetje dom" (Dat een beetje was wellicht haar vorm van beleefde welwillendheid tegen de verdoemde roker)
De man knikte weer "Ik wou dat ik het kon laten" " Waarom ben je dan begonnen ?""Ja, waarom, als kind, om groot te doen hé"
De man was geduldig. Ik verontschuldigde me- de kinderen leren dat in de school-
De man zuchtte, " Ik had het beter ook geleerd, dan moest ik nu niet hoesten en bassen"
Gelukkig kwam op dat moment de winkelbediende aan, want ik had het gevoel dat we op weg waren naar een uitgebreid medisch rapport van alle rokerskwaaltjes en -kwalen.
Toen ik naderhand in de auto Kimberly er op wees dat ze dat niet mocht doen, dat het niet erg beleefd was, kreeg ik "Maar ik had toch gelijk ? Waarom mag ik het dan niet zeggen?"

Hoe explikeer je zo'n kind nu waar waarheid en beleefdheid elkaar in de weg lopen ???

Tot morgen ?
Oh ja, mocht je benieuwd zijn, ik heb nu ook een website: http://toongoderis.googlepages.com

Je bent er welkom !

woensdag, maart 22, 2006

tanden

Gisteren handen, nu tanden, ik begin te dichten...
Ik had je al verteld dat de holte, de leegte, het ontstane niets in mijn mond, door het afbreken van mijn tand, mij ontzettend hinderde.
Gisterennamiddag was ik bij de tandarts, het is hersteld, na zware restauratiewerkzaamheden is mijn tand er weer; Hoera ! ??
Nee, 't klinkt absurd, maar nu heb ik het gevoel dat er iets teveel zit.
't Zijn dus niet alleen de romeinen die gek zijn, mijn beste Obelix, ik schaar me aan hun zijde...

Vandaag kreeg ik, als bevoorrechte klant van Google, mijn recht op pagecreator, dus ik ben van plan een website op te bouwen ook...Maar heb nog een beetje geduld, dat vergt enige voorbereidingen... En probeer maar niet om pagecreator ook te benutten, dat is niet zo maar te krijgen, je moet horen tot de selecte groep van...allee, mensen zoals ikke hé...en geef toe, die lopen er niet zo dik.

Gisteren ook eens kort op bezoek geweest bij Bart, alles is er ok, zijn been is ontzweld (dju wat een voltooid deelwoord is me dadde) en hij heeft bijna geen pijn. Vandaag moet hij naar de kliniek waar ze wellicht de "vaste" plaaster zullen aanbrengen. Ik ben op bezoek geweest om hem een paar krukken te lenen (Ooit eens op de rommelmarkt gevonden, en je ziet wel hé, ze komen al van pas !)

Ik heb ook de werf bezocht waar hij zo stoemmelings naar beneden kwam, en 't was echt stom ! Het werk was bijna gedaan, 't was de moeite niet om dan nog je poot te breken, je moet dat in 't begin van de werken doen, zodat de anderen...juist, ja...

Van hieruit gezien is het prachtig weer, maar je mag niet naar de thermometer kijken. Het wordt echt vervelend, normaliter gaan we in maart al enkele keren vissen...en nu met dat str...weer, niet te doen !

Gisteren had ik weer pijn, van op die tandartsenstoel te ligzitten (dit is een bewust neologisme !). En je hebt dan echt de indruk dat het blijijijijft duren hé. 't Is anders een sympathieke en een goeie, maar hij kent zijn talen slecht, ik moest nu en dan vertaling geven van ons onderling Westfluuts... Hij dacht dat "kluttergeld" kleuter-geld betekende...waar klutteren een klanknabootsing is en dus in 't Oostvlaams wellicht rinkelgeld zou zijn, maar oostvlaams is over het algemeen niet zo rijk aan klanknabootsende woorden (Gent en Ronse wellicht uitgezonderd ?)

Pas op, het is nu niet de bedoeling een polemiek op te zetten over de voor- en nadelen van de onderscheiden dialecten. Het is vooral belangrijk dat de dialecten blijven bestaan, maar dat wordt steeds bedenkelijker, door de grotere migratie van vlamingen van de ene streek (gemeente) naar de andere. Er komt een soort mengeltaaltje. Jammer !

Maar één ding is er verheugend ! Eindelijk groeit ook het volksbewustzijn van onze Waalse broeders, eindelijk gaan ze hun eigen taal, het waals (heeft weinig of niets met frans te maken)ook eens op papier zetten, en als vak opnemen in het onderwijs. Dat kan er alleen toe leiden dat ook zij zich bewust worden van hun eigenheid, en zo ook begrip opbrengen voor onze eigenheid. (En wellicht tot meer onderling begrip, alhoewel ik bij de mensen, die in streken aan de taalgrens gelegen woonachtig zijn, nooit onbegrip voor elkaar zag ??? Wellicht zijn het alleen de politiekers die dit creeëren ? Zo hebben ze een dubbel pakket aan postjes te verdelen hé !

Tot morgen ?

dinsdag, maart 21, 2006

Handen

Terwijl mijn computer aan het opstarten was, zat ik naar mijn handen te kijken, en zoals tegenwoordig altijd, denk ik dan aan ons moeder zaliger.
Ik zie haar handen nog zo voor mijn ogen, met die fijne rimpeltjes en plooitjes, die zowat de indruk gaven van heel oud, heel fijn perkament.
Nu zijn mijn handen ook zo...
Nu maken ook mijn handen de indruk heel teer te zijn, amper bedekt.
Laatst sprak ik er met Anny over, en haar reactie was: "Jij ook, denk jij dan ook aan Ma ?"...Ook haar handen verkeren in dat stadium...
We worden stillekens oud, ik zie bij Anny haar kaken wat hangen, net zoals dat bij haar moeder was, en wellicht ziet zij ook bij mij dezelfde tekens van ...verval ?...rijpheid...?stillekens schuiven ?...
Oh, denk niet dat we hier dan zitten te treuren, in tegendeel, we zijn dankbaar dat we nog steeds samen zijn, en van de kleine dingen genieten. Veel van de grote genoegens zijn ons ontnomen, een kind verloren, lichamelijke aftakeling, ziekte, pijn vullen de grote gaten van ons leven nu, maar tussen die grote rotsblokken zit nog steeds fijn warm, zacht zand en dat schuurt zo zacht en zoetjes de harde hoeken van die rotsblokken af, tot een knus stil en rustig bestaan.
We genieten van elk moment met de kinderen, de kleinkinderen, we krijgen onder ons voeten dat we veel te mild zijn tegenover de kleinkinderen, en dan denken we glimlachend aan onze ouders en hun houding tegenover onze kinderen...en hoe zalig zij het wel vonden bij Oma, bij Pépée...
Het lijkt een eindeloze cirkel, jawel, een cirkel, want de scherpe hoeken zijn afgesleten, totaal afgesleten.
Straks bel ik nog even naar Bart...Hopelijk niet te veel pijn gehad in zijn enkel.
Tot morgen ?

maandag, maart 20, 2006

Platte band...

Vanmorgen, heel vroeg, een telefoontje van Veerle, ze zat met een platte band en kreeg haar wiel niet los.
Ze probeerde haar werkgever van de dag te bereiken, maar die zat in vergadering. De garagist kon ze gelukkig kort nadien bereiken, en die kreeg, met heel wat moeite het wiel er af, en plaatste de reserveband. Veerle zal nu proberen om het werk deze namiddag of op een andere dag te doen.
Ik vraag mij af of Bart vannacht wat heeft kunnen slapen met zijn gebroken poot.
Je ziet, alles gaat goed in de familie.
Ik heb eindelijk mijn polijstwas om koper te kuisen en te doen glanzen. Eerste stukken reeds gedaan, het resultaat is oogverblindend, maar ja, dat was dan ook de bedoeling.
Alhoewel dat machinaal gebruikt wordt, is het niettemin wel lastig, en ik moet dus ook koper kuisen met mondjesmaat verrichten. (Zoals alles...)
Nu ja, het is nog wat meer om mijn dagen te vullen, nog een hobby er bij.
Gisteren vond ik op de rommelmarkt een sierspeld in zilver, met markassietjes op, in de vorm van...een olifant. Ik heb heel wat afgedongen, en Anny heeft nu een olifantje in zilver met markassietjes als hangertje en een als staan...sorry als borstspeld (of hoe je die dingen in 't ABN ook moet noemen...
Ook kocht ik er (zoals iedere keer op de rommelmarkt van de damesbasket Laarne) een bloemetje, nu waren het hydrangea's (voor de niet-botanisten onder ons: hortensias) van een wel heel speciale kleur: ieder bloemblaadje is rood, met een 2 mm brede witte boord rond. (Voor de botanici : dit is verkeerd, technisch zijn dit geen bloemblaadjes, ik weet het.)
In ieder geval, als ze uitgebloeid zijn zet ik ze buiten in de voortuin, het zijn gemakkelijke en sterke planten die slechts eens per jaar wat onderhoud vragen.

We gaan dit jaar het voortuintje wat herinrichten, enige te woekerende soorten uitroeien en vervangen door wat "bravere" planten, en alles wat herschikken.

Maar dat is nieuws voor later,
tot morgen ?

zondag, maart 19, 2006

Poot

Deze namiddag, ik had juist nog eens mijn aankoop bewonderd (rommelmarkt) ging plots de bel. De manier van bellen wees op Ewoud, en ja hoor, de eindeloze beller stond voor de deur, met een smile van hier tot ginder...Maar ik hoorde Oma roepen, "Awel, wat hebt ge nu gedaan ?"

Ik ook de gang op, maar ik hoorde al de commentaar, Bart, thuis bezig met wat afbraakwerk in voorbereiding van een nieuwe dakbedekking, was gevallen...Enkel zijn enkel gebroken...aan de binnenkant. Hij zit in een voorlopige plaaster, moet woensdag ter controle weer naar de kliniek te Zottegem.

Hij had gisteren verschrikkelijk veel zeer, vandaag ging het gelukkig al veel beter. De breuk was mooi en alles was op de plaats blijven zitten... Hopelijk geneest alles vlug, want een enkel...

Hij was werkelijk beter, want hij profiteerde van het feit dat Els moest rijden, dronk twee goeie pinten en at duchtig van de olijven (maar de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ze er allemaal aan zaten) - (daar dienen ze voor )-

Op de rommelmarkt vond ik een uitgesneden been van een grooooot beest (een olifantenbeen ?) heerlijk mooi primitief en duidelijk zééér oud. Ik was verbaasd dat het niet zo duur was, en lukte er in er nog 15 percentjes af te doen. Bart is er verslingerd op.

Het is dan ook echt zijn genre, dat echte oude, zeer primitieve en duidelijk oorspronkelijke werk.
Mooi...Ik weet zeker dat ik een goede koop heb gedaan, en weet ook dat het stuk zeker nog één generatie langer in de familie blijft...en tegen dan zal het zeker meer dan geld waard zijn.
Nu is het voor mij alleen maar echt mooi en echt echt !

Hopelijk slaapt Bart vannacht wat, want de voorbije nacht was het maar van oeie en aie...

Tot morgen ?

zaterdag, maart 18, 2006

aperitieftijd

Ik weet het zeker, mijn papegaai roept er altijd op het juiste tijdstip om, al kan hij daar niet eens het uurwerk zien...
Maar binnenkort zit ik daarmee duidelijk in de problemen !
Juist ja, men voert het zomeruur weer eens in. Wat het nut daarvan is, is en blijft mij een volkomen raadsel. Ik weet alleen dat mijn vogels, vissen, honden en mijn vrouw dan weer van slag zullen zijn. Misschien is dat wel de bedoeling.
Vroeger hadden de romeinse keizers al het truukje van verdeel en heers, bij ons is het wellicht destabiliseer en heers...?
En je moet toegeven, je kunt je niet van de indruk ontdoen dat de huidige regering ergens in een of ander verborgen trainingsoord geoefend heeft om anderen te destabiliseren, en zelf onverstoord te blijven... Ze hebben al zoveel stommeteiten gedaan dat alle vroegere regeringen in die omstandigheden al 10 keer gevallen zouden geweest geworden zijn, of minstens enkele ministers zouden zien vallen hebben...maar deze regering blijft onverstoorbaar stom doen.
Ergens moet je er bewondering voor hebben hé ?
Maar ja, met het beleid van de kamer in de handen van de eerste burger van het land -na de koning-, zijn ze natuurlijk veilig hé ?
Enkele dagen geleden is er hier een jonge dame (?) geweest om te weten welke vuilbak wij voortaan in dienst wilden nemen. Een vuilbak met een chip ! Iedere keer dat je hem buiten zet kost het je, en dan wordt hij automatisch gewogen, en betaal je per kilo afval ook nog eens...
Het stadsbestuur heeft nu al minstens één kamion om zwerfvuil op te halen, ik vermoed dat nu een groot gedeelte van de werkloosheid zal worden opgelost...Je kunt immers nergens meer wandelen zonder afval te zien liggen.
Enige weken geleden was er hier zelfs een leukerd die al zijn afval netjes in plasticzakjes had gedaan, en aan ieder struik langs de weg als "versiering" gehangen.
Ook in het park zie je de gevolgen, weliswaar minder in de vorm van zwerfvuil, maar ieder afvalbak zit er dagelijks vol met huisvuil...
Het beleid inzake afval is ondoorgrondelijk: Toen ik nog in een andere gemeente woonde, was het bestuur CVP, en voerde men onder druk van het acw een gezinsvriendelijk afvalbeleid in: ieder gezin kreeg 52 huisvuilzakken, met 2 kinderen kreeg je 104 zakken, met drie, 130 ...enz...
Toen ik hier in Oudenaarde kwam was het stadsbeleid in handen van de ...CVP(met de blauwtjes), en onder druk van het acw (???) voerde men een eerlijk beleid in: de vervuiler betaalde...Gezinnen met 3 kinderen maken véél méér afval, en moeten dus meer betalen...
Ik heb altijd bewondering gehad voor een duidelijk beleid...
Afval is natuurlijk een probleem, maar waarom maakt men dan steeds meer afval bij ? Toen ik kind was, ging mijn moeder om 1( kgr suiker, en dan werd die anderhalve kilo dan netjes afgewogen in een bruinpapieren zakje...
Nu kan dat niet meer. Nu moet je 2 kgr nemen, willen of niet, en personeel om de suiker te wegen ???homaar !!! teduur !!!
Het is wellicht veel goedkoper om massale werkloosheid te onderhouden ?
Toch zie je nu hier en daar een poging om terug te grijpen naar het oude systeem, gewoonlijk moet nu de klient zelf scheppen en wegen, maar we gaan zo toch enigszins in de richting van minder afval. Alleen . . . ze gebruiken daarvoor plastic-zakken...
En als stillekens ouder wordende lui, hebben we steeds minder nodig...Als je dan hesp op je boterham wil, dan kun je kiezen uit een veel te grote hoeveelheid voorverpakte (karton +plastic) hesp, of vééééél duurdere afgewogen hoeveelheid (en dan krijg je er niet eens wat karton bij om de kachel aan te maken....)
Toon je bent aan 't zagen...'k weet het, 'k ben al weg !
Tot morgen ?