vrijdag, mei 01, 2020

triple donderdag en bedenkingen rond 1 mei...

Gisteren was het donderdag, dag gewijd aan Donar (Thor).
Donar was de dondergod, en hij heeft zich geroerd !
Tot twee keer toe kregen we hier een dondervlaag over ons heen !
Dus 1 gewoon donderdag + 2 dondervlagen is gelijk aan triple donderdag.

Vandaag is het 1 mei, dag van de arbeid. Sinds politieke partijen deze dag schaamteloos hebben geclaimd, is dat een vlag die de lading niet meer dekt.

De dag van de arbeid was (voor al die politieke konkelaars) een dag waarop niet de arbeid, maar de arbeid(st)er gehuldigd werd, en de dag van de socialistische verenigingen.

Bij de katholieken werd daar Rerum Novarum tegenover gezet. De herdenking van de invoering van de Pauselijke Encycliek "De Rerum Novarum" door paus Leo XIII... Een encycliek die een inhaalbeweging wilde maken om te verhinderen dat door de bewustwording van de arbeidende klasse een heel deel van de gelovigen de kerk verliet, een kerk die tot dan heel duidelijk de kant van de rijken en de werkgevers koos.  Omdat men het kind niet met het badwater wou weggooien, was deze encycliek een eerder zwak antwoord op het groeiende socialisme.  Het is vooral dank zij enkele bevlogen personen (denk bv aan Daens) dat er vooral parochiaal sterker gewerkt werd om de arbeidende klasse te behouden binnen de kerk, en hen een katholiek alternatief te bieden voor het socialisme.

Het was broodnodig dat men die stappen nam, want de kerk verloor massaal de arbeidende klasse. Eigenlijk zou men hier de Belgische situatie helemaal afzonderlijk moeten bekijken, want hier, en dat was lang niet overal zo, werd het socialisme anti-kerkelijk, en kregen we een tweespalt die veel verder ging dan het sociale.

Is dit jammer ? Ja en nee... Door de historische groei van een katholieke arbeiderszuil en een socialistische arbeiderszuil, kwam de concurrentie de volledige klasse van de arbeiders ten goede.
Is dit nu nog zo ?
Ik heb de indruk dat door de secularisering het oorspronkelijke aspect wat wegdeemstert. De leden van het ACV voelen zich niet echt katholiek, en de leden van de Socialistische arbeidersbeweging zijn lang niet zo anti-katholiek meer... Toch zijn er nog verschillen, maar ik durf niet te stellen dat die verschillen eigenlijk ook zo gevoeld worden door de meerderheid.

Ik denk dat de verzuiling nu, in deze tijd, eigenlijk meer kwaad doet dan goed.

Het zou m.i. beter zijn dat de travaillisten een sterker blok zouden vormen tegen de politiek kapitalistische tendens. Ik vind het tof dat binnen de grote groep van arbeiders, er een grote verscheidenheid in gradatie is, maar men zou moeten gaan werken aan een front, om het evenwicht binnen de maatschappij te herstellen. Ik zie niet in waarom pvda, socialisten, de travaillistische vleugel van het cdenv niet tot één lijn zouden kunnen komen. In tegendeel ! Net door de verschillen samen te leggen, zou men kunnen komen tot sterkere en duidelijkere lijn.

Het probleem is dat dit alles in de knopen zit van de politieke partijen.
Hoog tijd dat wij het ganse bestel herdenken !

Waardoor komt men maar niet tot een vorming van een regering ? Heel simpel, omdat er geen nationale partijen meer zijn.

De democratie is momenteel bezig de democratie te vermoorden.
Door de toename van partijen en partijtjes, door de splitsing in Vlaams en Waals ook binnen die partijen, door de oprichting van partijen die slechts in één landsdeel voorkomen, komt men tot een systeem die niet meer beheersbaar is.

De oplossing ? Terug naar de basis van waaruit de democratie bij ons is ontstaan, overgoten met de saus van de tijd. We moeten terug naar een drie-partijensysteem. Links, rechts en midden. En dit nationaal. (Dit hoeft niet te betekenen dat Vlamingen voor Waalse kandidaten kunnen stemmen en omgekeerd).

Maar met een drie-partijen-systeem is het de facto veel eenvoudiger om een regering te vormen. Krijgen we ook een beleid dat herkenbaar is voor de kiezer (er is hoogstens een mengeling van twee partijen en dus van twee soorten ideeën. Er is ook veel duidelijk een lijn in de tijd.

Voor mij is één mei de dag waarop we de revolutie in het denken opnieuw moeten beginnen ! Naar een duidelijk beleid. Met vééééééééééééééééééééééééééééééééél minder ministers, staatssecretarissen, parlementsleden dan we nu. We betalen ons blauw en zwart !

Dit moest me eens van het hart.
Wellicht bent u ook die ontelbare politici met hun onontwarbaar gekonkel beu?


Geen opmerkingen: