Verkeersdrempels

Image by Mark Deckers via FlickrIn onze bloedeigen Keirestraat ligt er ook een verkeersdrempel, net aan de hoek met de Jagerij.
Dit onding wordt ieder jaar weer gedurende een periode weg gehaald, om de renners van de diverse koersen die hier passeren niet te ambeteren. Ons mag men wel ambeteren.
Maar het moet gezegd, onze Keirestraat heeft er iets bij gewonnen !
Eigenlijk voldeed het wegdek niet meer echt aan het landschappelijke gegeven. Toen het nieuw werd aangelegd, zal het wellicht een mooi glad oppervlak hebben vertoond, maar ik heb het niet anders gekend dan een verzameling van ondiepe tot behoorlijk diepe putten, die ieder jaar obligaat een beetje werden opgeknapt, om dezelfde wielerkoersen en de koereurs te plezieren... Met welk vulsel ze dat doen is mij een raadsel, want het gaat ongeveer net lang genoeg mee om de koersperiode te overbruggen, en kort nadien is de vulling weer verdwenen. Ik heb ooit al het idee gehad dat het wegneembaar was, ik heb er eens aan gevoeld, maar het lijkt normaal, alleen op andere wegen blijft het jaren liggen, hier twee maand...
De verkeersdrempel bracht daar een frisse verandering in ! Nu hadden we eindelijk niet alleen meer putten, we hebben nu ook twee bulten liggen...
Voor wie niet vertrouwd is met het kruispunt Jagerij - Keirestraat, een korte schets:
De Jagerij is een holle weg, met een veel beter wegdek dan de Keirestraat, die in één vloeiende beweging de kruising maakt met de Keirestraat, zowat tot halverwege het kruispunt... Want vlak na het kruispunt verandert de Jagerij van asfaltweg in betonbaantje... en de overgang is sinds jaar en dag opgesierd met een dikke bult van opgehoopte asfalt. Wellicht een gevolg van de andere werking der gebruikte materialen, en door de remmende auto's...
Kom je van de "grote" weg (waar ook de brouwerij Roman ligt), dan kom je uit de Hoek aan het kruispunt toe. De Hoek is nog veel slechter er aan toe dan de Keirestraat en alhoewel het duidelijk dezelfde baan is, heeft men het kleine stukje wellicht een andere naam gegeven omdat daar veel minder inwoners zijn, en er dus minder kans is op een groeiend en massaal verzet tegen de toestand van de weg.
Maar daar ben ik niet zeker van, men zou dit eens geschiedkundig moeten gaan onderzoeken...
Maar in ieder geval, eens je uit het dal van de holle weg komt, duikel je in een put (gevolg van een of ander put die ooit hoognodig zal gemaakt geweest geworden zijn), en onmiddellijk daarop stuik je op de bult van de verkeersdrempel...
en na de bult ? Ja, daar zijn weer putten te vinden...

Het kan in ieder geval niet gezegd worden dat wij sinds de fusie door Oudenaarde stiefmoederlijk worden bedeelt... Wij hebben zeker en vast ons deel van de putten, en hebben we minder verkeersdrempels, dan komt dat wellicht door het feit dat wij voldoende putten hebben om het verkeer af te remmen...

Aan het nut van die drempels twijfel ik heel erg...
Sinds hij hier ligt valt mij alleen op, dat de wagens die van de drempel afkomen, plots verkwistend gas gaan geven. In de andere richting rijden de meesten op volle snelheid naar de drempel, om op het laatste knipje de remmen toe te stoten...
Dus niks vertragend effect... Integendeel, veel meer verkwistend en vervuilend gas geven, dank zij de drempel. Het aantal mensen dat rustig en kalm rijdt is in de minderheid, het lijkt wel of heel de wereld voortdurend opgejaagd in het verkeer zit.

We hebben hier ook wat "zwaar" verkeer... Niet zo  heel veel, maar in ons dorp zijn er een paar nijveraars, die met vrachtwagens hun ding doen. Die camions hebben een wielspoor dat blijkbaar net iets breder is dan die drempels, en als ze goed mikken, rijden die dus gewoon door, zonder de drempel te raken. Vooral midden in de nacht en 's morgens héél vroeg betekent dit dat de vrachtwagens op volle snelheid door onze straat "vliegen". Niet erg, zou je denken, maar dan hou je geen rekening met het feit dat er hier dus enkele putten in het wegdek zitten, waardoor de camions er in slagen niet alleen zelf te daveren, maar het gedaver door te sturen naar onze huizen, en meer specifiek naar mijn bed.

Rond drie uur wakker worden is dan ook normaal. Dan passeert hier een van die vrachtwagens...

Vandaar mijn hekel aan drempels en putten, kortom aan alles wat gedaver veroorzaakt. Niet alleen voor mijn eigen rug als ik hier moet rijden, maar dus ook voor mijn rust en mijn slaap.
Heel egoïstisch ben ik niet, ik wens ook heel de straat een goede nachtrust toe.
en aan de stad Oudenaarde doe ik, op mijn blote knieën gezeten, een smeekbede: Wilt u aub eens de baan Keirestraat en Hoek volledig en degelijk herstellen, aub !!!
getekend,
Een slapeloze bewoner.

 We leven in een bizarre maatschappij... Heb je er al eens bij stil gestaan, dat zo'n 100 à 150 jaar terug, de maatschappij héél anders was? Ik bedoel echt hééééééél anders !
Het zou bijvoorbeeld toen quasi ondenkbaar zijn geweest, dat ik, geboortig uit Oostende, zou gehuwd zijn met mijn vrouw uit Loppem, want de kans dat we elkaar zouden ontmoet hebben was toen wel heel klein, we woonden meer dan dertig kilometer uit elkaar ! Dat wij elkaar zouden hebben leren kennen in Zwitserland, dat was al helemaal onmogelijk !
Het bereik van de mens lag immers toen maar hooguit een paar dorpjes ver... Alles was immers te voet te doen, koetsen en dergelijke waren dingen die niet in het bereik vielen van de gewone kleine mensjes. Vandaar ook dat ieder dorp een echte entiteit was, een op zichzelf bestaand eilandje. Met alle benodigde mensen en beroepen om een normaal leven te leiden... Er was dus ook geen behoefte om buiten het dorp te gaan. Hooguit eens naar de kermis in het nabije dorp. Kwestie van een partner te vinden.

Nu rijden we met de wagen op zondag naar een rommelmarkt die veertig, vijftig kilometers ver af ligt, en ik rij dan echt niet ver in verhouding met veel anderen... Maar veertig, vijftig kilometer was toentertijd hemelsbreed ver weg... laat staan dat je dat eventjes zoudt doen om te voldoen aan een hobby, een liefhebberij...
De liefhebberij van toen, moest ergens dienstig zijn... Niet zo maar... Als je iemand had niet handig was met het penseel, dan gebruikte hij of zij die kennis voor het opsieren van de schamele meubeltjes... Nuttig om aangenamer te leven.

Toen deden de staat van de wegen er eigenlijk nog niet eens zo veel toe... Heel wat van die wegen waren zo oud, dat er duidelijke en diepe wielsporen waren, uitgesleten door eeuwen gebruik. Dat is ook al zoiets... Ik ben hier komen wonen in een nieuw huis, met een arduinen dorpel... Nu is dat al duidelijk een stukje uitgesleten door onze voeten. Arduin lijkt hard, maar slijt dus veel rapper dan we zouden denken... de wegen van toen dus ook.

Maar alles was veel kleinschaliger, en het is pas met de industrialisering dat daar echt verandering is in gekomen. De opkomst van de trein, de tram... en plots zag je mensen migreren van de ene kant van het land naar de andere... In Luik waren hele wijken waar Vlaams de voertaal was !

Kortom, het is pas in de laatste 150 jaar dat onze wereld is veranderd ! Na eeuwen van bijna stilstaand leven, kwam daar plots een totaal nieuwe maatschappij tot stand. Niet zonder de nodige kleerscheuren, maar uiteindelijk in een groeiende economie...

Sinds kort zitten we nu in Europa, Europa als een structuur, en weer zien we de maatschappij veranderen, zien we de wereld kleiner en kleiner worden. Horen we op TV dat studenten in andere landen gaan studeren, omdat het eigen land te duur is... Horen we dat onze kinderen werken voor werkgevers uit heel andere werelddelen...

Ik weet niet waar we naar toe gaan, wel zie ik dat de nationale structuren aan het wankelen gaan. In heel wat landen zie je minderheden op staan tegen de veranderingen, en zie je tezelfdertijd de structuren fusioneren tot grotere entiteiten, waarin die kleine minderheden helemaal dreigen te verdwijnen. We gaan naar een nieuwe maatschappij, waarin nieuwe evenwichten moeten worden gevonden, worden gemaakt, en waarin de huidige politieke wereld duidelijk het roer kwijt is. En waarin ook de economie wankelt tussen nationale en globale structuren...

Kortom, een verandering, haast even groot als toen, zo'n 150 jaar terug... En hoe we die drempel moeten nemen ???

tot de volgende ?