Santens

Image via WikipediaWeer treft de doem van sluitingen en falingen onze streek... Nu Santens (badstoffen)... De rechtbank keurt de overname goed en redt op die manier de helft van de arbeidsplaatsen, maar nu tekenen de banken daartegen protest aan...
Uiteraard ben ik supporter van de tewerkstelling en niet zo zeer van de banken, maar toch is er meer aan de hand.
Gans onze maatschappij draait op virtueel geld. Iedere keer jij met je kaart betaalt, neem je koopwaar mee, die op dat eigenste moment eigenlijk niet echt betaald is. Het geld is niet ogenblikkelijk van je rekening en niet ogenblik op de rekening van de winkel. Op dat moment heb jij in feite je goederen betaald met virtueel geld. Geld dat er eventjes niet is.
Dit is maar een klein voorbeeldje... Maar in grote zaken zoals industrie gebeurt in feite een beetje hetzelfde. Een bedrijf koopt grondstoffen, doet dit met een lening. Het bedrijf leent geld en koopt daarmee grondstoffen.  De bank krijgt daarvoor een rente op dat uitgeleende geld.
Maar in feite doe je op dat moment zaken met niet echt bestaand geld, virtueel geld.
Een vraagje: de staat geeft x geld uit, die gedekt zijn door waarden (vroeger goud). Maar eigenlijk is er dagdagelijks véél meer geld in omloop dan er uitgegeven is, gewoon door de virtuele manier van geld verhandelen.
Als ik bank ben, en ik leen geld aan Santens, zodat hij zijn grondstoffen kan aankopen, dan neem ik een risico, mocht Santens het geld en de rente niet kunnen terug betalen, dan rest mij niets anders dan het geld of de waarde op te eisen bij de rechtbank. De waarde, dat is bedrijf, gronden, machines, stock... en dan moet ik als bank die dingen nog verkopen en hopen dat ik mijn geld en rente er uit haal.

Banken nemen dus een welbewust risico. Dat is dan ook de reden dat je niet zo maar geld kunt lenen. Men zal kijken of je solvabel bent, wat de waarde is van je bedrijf en alles wat er bij hoort, om geen of zo weinig mogelijk risico te lopen.
Maar een bedrijf als Santens is een oud en gevestigd bedrijf in de streek. De banken hebben vertrouwen in dat bedrijf dat al jaaaaaaaaaaren  vlot zijn schulden afbetaalt en een goede klant is. Van dergelijke klanten ga je niet iedere keer weer opnieuw de kansen gaan berekenen...tot plots de terugbetalingen stokken... het nieuwe geld in surplus wordt al wat voorzichtiger uitgeleend aan het bedrijf, maar al bij al groeit op die manier de schuldenlast hoog en hoger. Leningen worden maar meer toegekend op korte termijn, maar dat is duur geld voor het bedrijf dat daardoor nog meer in de knoei komt. En plots stelt de bank vast dat alles stokt, dat er geen terugbetalingen meer komen, en dat je daar als bank met een onverantwoorde hoge last zit.
Onverantwoord ?
Ja en nee... Ja, als je de last op zich bekijkt, nee, als je heel de historie in aanmerking neemt.

Nu ziet de bank geen heil in de overname door een Frans bedrijf, dat wellicht geen klant zal worden, en dus geen recuperatie-winst zal toelaten, dus wil ze zo veel mogelijk recupereren en eist dan ook dat de zaak ten gelde zou worden gebracht. De waarde van het goed lijkt dus hoger dan de overnameprijs te zijn... Als het een normale prijs zou halen. Wat nog niet zeker is.

De bank lijkt op zijn minst onsympathiek tegenover de arbeiders, die op die manier niet de helft, maar alle arbeidsplaatsen zien verloren gaan. Er is meer: door de hogere werkloosheid zal er ook minder koopkracht zijn in de regio en derhalve ook minder spaarcentjes voor de bank(en).

Uiteindelijk heeft de bank de fout gemaakt door meer uit te lenen dan recuperabel is, of toch wat recuperabel is als we met een socialere oplossing van de faling rekening houden.

Het bedrijf dat Santens overneemt met behoud van de helft van de arbeiders doet een koopje... Het krijgt niet alleen op goedkope manier een bedrijf met inhoud, maar ook de geschoolde arbeidskrachten er boven op, terwijl het netjes alle arbeiders die blijk hebben gegeven van veel ziek zijn, minder vlug, minder rendabel werken, er uit te zwieren op een zeer goedkope manier (op kosten van de faling !).

En als je dan weer eens kijkt naar de reden van al dat onheil, dan sta je voor die virtuele manier van handel drijven. Bedrijven krijgen geld op basis van hun komende productie, die echter ook nog moet verkocht worden... Hapert daar iets, door goedkope import bijvoorbeeld, dan hapert heel het systeem. Banken zijn de uitvinders, de preneurs van dat systeem.
Misberekeningen zijn dan ook uiteindelijk terug te voeren tot de bank !
Dat klinkt cru, maar uiteindelijk is het zo.
Door de schuld van de banken dreigen nu ook de laatste tweehonderd én arbeidsplaatsen in het geding te komen.
En de banken zouden moeten afwachten of de lege doos en de gronden voldoende zouden opbrengen.

... wetende dat de streek daardoor zal verarmen, en dus ook ...de banken...
Nering bedrijven lijkt niets voor mij.
Het systeem wordt veel te ingewikkeld... want ik heb hier maar een klein hoekje van de gehele mantel (der liefde?) opgeheven...

tot de volgende ?