Het paard, en de SLE

Image by agriflanders via Flickr

In de nu wei geworden grond naast mijn deur, loopt nu een paard.
Het gras is al eens gemaaid, en is nu wat dikker "gestruikt", alhoewel het nog niet echt overloopt, maar ergens in de loop van de avond moeten ze er het paard zijn komen opzetten.

aan de voorzijde, de straatkant, is er fatsoenlijke draad geplaatst, maar de drie andere zijden hebben alleen van die witte (nylon?)draden, waar een metaaldraad ingeweven is, en waar er elektriek doorloopt.

Vannacht heeft de hond van Rob regelmatig alarm geblaft, en ik heb uren liggen luisteren naar dat bizarre geluid die we hoorden.

Vanmorgen zag ik dan dat het paard in de wei stond. Helemaal achteraan, helemaal verschrikt, de oren spits omhoog. Wellicht is het een merrie die geveulend heeft of moet veulen, want het loopt er met een dikke paardendeken over zich heen, verschrikt te kijken naar de nieuwe wereld.

Wellicht is het paard er hier gisterenavond laat op de wei gezet, en heeft in de nacht een paar keer een onprettige kennismaking gemaakt met den Heiligen Triek. En het bizarre geluid wat we hoorden zal dus wellicht Het Paard zijn geweest met de dikke pardessus.

Na vandaag zal het wellicht zijn terrein beter kennen, en zal het rustiger zijn en minder verschrikt naar alles staan te staren met de oren spits van schrik... Ook de hond van Rob zal leren dat er een nieuwe buur is, en wellicht niet meer telkens alarm slaan als het verschrikte paard voorbij sjokt.

Echt goed heb ik het paard nog niet kunnen bewonderen, het is ten eerste bedekt met dat kamerbrede tapijt, maar bovendien staat het helemaal op het einde van de wei, zo ver als mogelijk weg van de straat en de mensen.

Ik denk niet dat het zo goed was om het paard 's avonds laat te verhuizen. Maar ja, ik ben geen paardenfokker, ik ben alleen een dierenvriend. En een paard is een mooi dier. Voor mij iets te groot, dus ben ik er niet echt stout op, maar het is wel mooi. Bovendien kunnen ze iets wat wij niet kunnen. Ze lopen op één teennagel ! Je moet het skelet van een paardenbeen een bekijken, ze lopen op wat bij ons de middenste teennagel zou zijn.

Wie zou, in een ver verleden, de eerste mens zijn geweest die de euvele moed had, op een van die grote beesten te gaan zitten om zich te laten voeren? En hoe kregen ze dat eerste paard zo ver ? Wie heeft dat beest voor het eerst ingespannen en een kar laten trekken? Toendertijd werden die beesten half gewurgd door het feit dat ze moesten trekken met hun hals...

Maar dat moeten werkelijk moedige kerels zijn geweest ! Stel je dat grote beest maar eens voor in de wildernis, grote rappe beesten die gemeen kunnen uithalen met hun achterpoten... Kruip daar maar eens op !

Nee, ik heb al wel op paarden gezeten, maar het is niet echt mijn ding, mede door het feit dat ik die dieren net een maatje te groot vind voor mijn maat.

Maar mooi, is het wel, meer zelfs, het is een prachtig beest! En ook hier is het talent van onze voorouders enorm geweest, je moet maar eens kijken naar al die rassen die er in de loop der tijden gekweekt werden, gaande van de falabella (of zoiet)een héél klein paardenras, tot die hele grote paardenrassen, mooie zware paardenbeesten, een massa macht. Denk maar aan onze Brabanders en de ardenners... De meesten zullen het niet met me eens zijn, maar dat vind ik de mooiste paarden die er zijn, gewoon, die massieve machtige trekpaarden, spieren in een sublieme vorm gegoten.

Er is een tijd geweest dat de paarden hier aan het verdwijnen waren, weggedrukt door de sterke mechanisatie van de landbouw. De enige paarden die je nog zag waren die lauwe paarden in de manèges... Maar hier en daar bleven er boeren bestaan die toch nog enkele paarden hielden, niet meer om te werken, maar omdat ook zij verliefd waren op die mooie beesten... en nu is er een soort revival van Het Paard bezig. Steeds meer zie je weer mooie rassen van paarden, die door de eigenaars gekoesterd en beschermd worden. Eigenlijk veel meer dan vroeger. Want vroeger waren hier alleen de eigen rassen, en nu zie je hier ook paardenrassen uit andere regio's en landen, zelfs werelddelen... (Ook bij de andere huisdieren is dit het geval !)

Maar het paard zit in een speciale positie!
Ik ben lid van SLE (Stichting Levend Erfgoed), waar men poogt de inlandse rassen te behouden voor het nageslacht. En voor sommige rassen is dat heel erg hoognodig ! Dat komt, omdat heel wat van die dierensoorten eigenlijk uit de normale markt zijn geconcurreerd. Neem nu onze oude kippenrassen, die zie je alleen nog bij enkele doordouwers, die alles op alles zetten om het ras te behouden, want de moderne hybriden leggen veel meer, en wat vleesrassen betreft, de moderne hybriden groeien vlugger en zijn dus veel economischer dan bv onze Mechelse kippen. Honden en paardenrassen zitten in een andere situatie, zij hebben het "nut" overstegen, en zijn in feite een soort luxedieren geworden, die gehouden worden omwille van de rasadel. Het is veel sjieker langs de straat te lopen met een echt vlinderhondje, dan met een stratier, alhoewel ze wellicht beiden even leuk en aanhankelijk zijn.

Veel van onze rassen zijn ook over de grenzen bekend, en worden er ook gehouden, net zoals je hier al die vreemde rassen ziet rondlopen, tot en met huskies en zuidafrikaanse ridgebacks bij de honden... zie je hier ook allerlei kippenrassen, allerlei schapen- en geitenrassen, en soms is het voor onze eigen rassen heel moeilijk om te blijven bestaan onder die druk.

Ik pleit dan ook, als je toch wilt kippen houden, omdat je ze leuk vind, omdat ze je afhelpen van heel wat huishoudelijk restafval en omdat ze ook nog eens een eitje leggen, kies dan voor een van onze eigen inlandse rassen, je gaat er een mooie kip voor hebben, die misschien iets minder legt, maar die leuk staat in je kippenren. En we hebben eigen rassen van héél groot zoals de Mechelse Kalkoenkoppen tot de schitterende en wereldberoemde Antwerpse Baardkrielen. Zo hebben we ook heel mooie en nuttige konijnenrassen, en mocht je tot de zeldzame wezens behoren die verslingerd zijn op het houden van eenden, dan heb je er een heel gamma van Belgische rassen die stuk voor stuk bijna uitgestorven zijn, en hoognodig enkele fervente beschermers van node hebben.

Maar weet je wat? Bekijk het eens rustig, neem je agenda, en noteer dat op zondag 23 augustus er weer een Erfgoeddag is door de stichting Levend Erfgoed, in het Provinciaal Domein Puienbroek te Wachtebeke. Je kunt er de meeste van die rassen van ons eigen rassen bekijken! Paarden, koeien, schapen, geiten, konijnen, kalkoenen, kippen, duiven, honden... en van heel wat van die rassen krijg je zelfs de kans er aan te schaffen... Het is een prachtige dag, in een prachtig domein, waar ook al een heleboel van die rassen speciaal gehouden en beschermd worden, en waar je ze kunt bewonderen op een prachtige wandeling door het domein. Doen !

tot de volgende ?