Nappie

Op de rommelmarkt vond ik gisteren een boek (jawaadde!) over Napoleon.
Een grote dikke kanjer van ene professor die zich met dergelijke geschiedkundige werken bezig hield. (houd ?).
Ik hoop met grote hoop dat het hier niet een fan van de Grote Panoleon betreft, maar iemand die de geschiedenis heeft geschreven van één van die vele oorlogszuchtigen die de vrede steeds maar weer en weer naar de knoppen maken.
Ik weet wel dat nu héél de francofonie op haar achterste benen gaat staan, omdat ik zo oneerbiedig over hun grote held spreek, maar feit is en blijft feit ! Iemand die heel de wereld in rep en roer zet, duizenden mensen doet sterven, duizenden doet verder leven met onnodige letsels, gezinnen verscheurt, moeders pijn doet, dat is geen held, dat is een massamoordenaar.
En net zoals Xerxes, Nabuchodonosor, Alexander de Grote, Caesar, Hitler, Kaiser Wilhelm, en een heleboel anderen mag hij in het rijtje staan van machtswellustelingen, geweldenaars, lorejassen!
En net zoals de massa nu dweept met Alexander de Grote, Napoleon en andere kloefenkappers, voorzie ik dat er binnen x tijd wel lovend zal gesproken worden over een Hitler ook, in spijt van al de grove dingen die er nu nog aan zijn naam kleven. Het begint al, en ik denk hierbij niet aan de neonazistjes, maar aan het feit dat steeds meer en meer van zijn generaals nu al met een aureooltje worden bekleed, denk maar aan Rommel de "Woestijnvos", om er meteen maar zijn koosnaampje bij te voegen...
Sommige van die overweldigers kregen in de loop van de geschiedenis zelfs meer dan een aureooltje, maar worden nu de grote beschavers genoemd ! Alexander in het Oosten en Caesar hier in het westen... Precies of er ooit een van die veroveraars iets meer hebben gebracht dan dood, armoede, ellende en onderdrukking !
De haat was zo erg, dat zelfs de dingen die zouden kunnen als bonus genoemd worden, meteen verdwenen, uitgespuwd werden door de bevolking op het moment dat de romeinen hier werden buitengeborsteld ! En nog gaan we nu zo ver in ons gedweep, dat wij dat dan denigrerend de "duistere" middeleeuwen noemen !
De mensen van toen wilden gewoon alles, maar dan ook alles wat maar enigszins naar de romeinen rook kwijt raken, ook al hadden ze er niet onmiddellijk een ander equivalent voor. Eigenlijk doet het me een beetje glimlachen weet je, want ik denk nu aan een vergelijking met de huidige flaminganten die ook nu nog over de misstappen van 100 jaar geleden klappen, en alles, maar dan ook alles wat maar aan francofonie doet denken willen over boord zwieren !
Het moet dus wel een menselijke eigenschap zijn... die wrok, die blijvende haat... Ik werkte ooit bij een man die een hartsgrondige hekel aan de Duitsers had overgehouden, en die beweerde dat alle Duitsers als oorlogszuchtigen op de wereld kwamen, ze werden allemaal met de helm geboren... Dat dit iets heel anders is durfde niemand hem ooit te zeggen, want dat zou door hem als sympathie voor die "Duitse smeerlappen" uitgelegd worden...
Hoewel ik het alleen heel onrechtstreeks kan afleiden, kwamen ook de oorspronkelijke goden weer volop in de mode, en werden de christenen beschouwd als iets dat ook uit Rome kwam... Je kunt dit afleiden uit de politieke manoeuvres uit die tijd, die jammer genoeg alleen afkomstig zijn uit het kristelijke kamp, zoals altijd, uit het kamp der uiteindelijke overwinnaars... Maar gewoon al de naam van Karel Martel, bewijst dat de macht dan volop in handen was van de "heidenen", de mannen die de oude goden aanbaden, en Karel vocht in het teken van de Hamer van Thor. (Vandaar zijn naam Martel, Marteau wat hamer betekent)

Het zou natuurlijk niet juist zijn te zeggen dat de bezetters niets goeds meebrachten... En eerst smeten we het overboord, en dan nadien voerden we het terug in, omdat het voordelen had. Denk maar aan de fusies van de gemeenten, Groot Gent was er al tijdens de bezetting ook... en zo kun je nog wel wat dingen opnoemen.

Maar in eerste en belangrijkste instantie waren het veroveraars, geweldenaars, machtswellustelingen... wat je ze ook voor lieve namen geeft in de geschiedenisboekjes.

Ik hoor dat madammeke nog vertellen dat ze in het Yugoslavië onder Tito veel vrijer waren dan hier nu... en ik kan haar geloven, want eerlijk is eerlijk, het gaat met onze vrijheid in sneltreinvaart bergaf ! (Allemaal om ons te beschermen...?????)

Beseffen we niet dat we met onze verheerlijking van die oude veroveraars in feite het veroveren heiligen ??? We maken er helden van, in plaats van de moordenaars die ze in werkelijkheid zijn ! En op die manier kweken we bij onze kinderen stelselmatig in dat veroveren en afslachten, roven en verkrachten goede daden zijn ! Terwijl iedereen die het zo leest, zoals ik het nu net schreef weet dat dit niet zo is ! Maar men vertelt van een Napoleon allang niet meer hoeveel doden hij op zijn conto heeft, men spreekt van de held, de briljante veldheer... Maar voor de mensen in die tijd was hij de veroveraar, de geweldenaar, de moordenaar, de verkrachter de rover, de bandiet! En dat zou hij moeten blijven, ook in de geschiedenisboekjes ! Men zou onze kinderen en kleinkinderen moeten leren dat geweld nooit de oplossing is ! Dat iedere oorlog de aanleiding is voor de daaropvolgende ! dat geweld geweld oproept ! Dat oorlog het ultieme kwaad is !

Een echte held, dat is iemand als Ghandi, die door zijn geweldloosheid de soldaten tot wanhoop bracht !

Maar ach, wat wil ik hier papier aan vuil maken... We zouden veronderstellen dat we nu, al al die eeuwen van strijd en ellende eindelijk toch tot het besef zouden zijn gekomen dat oorlog nooit iets oplost, en ook vandaag nog zitten we in een wereld vol oorlog en vol van nog veel meer oorlogsdreiging... De kans dat er een nieuwe strijd losbarst, nu met Iran, wordt met de dag reeëler... en God, en Allah mag weten waarom !
Ach, iedereen weet waarom! Macht ! Het moet verschrikkelijk zijn, als je zo gehecht bent aan de macht, zo hangt aan je overwicht op de anderen, om dan te sterven ! Plots te moeten toegeven dan het allemaal een zeepbel was... Plots tot niets vervallen...

Ik heb je al gezegd, we zijn nog veel te veel dier om al mens te zijn, en teveel mens om nog een normaal dier te zijn. We zitten gevangen in die dualiteit tussen geest en lijf, in een eeuwige strijd... en het is pas als je zo oud of zo mallendig bent geworden, dat je dat lijf als het ware van je kunt af zetten, dat je ziet hoe absurd het allemaal is.

----------------

Ik word oud! Nu mijn armen bruin zijn, zie ik pas hoeveel witte haren er nu ook al op mijn armen staan ! Ook in mijn wenkbrauwen zie ik de eerste witte haren pieken (en dat is een correct woordgebruik! die witte haren volgen de natuurlijke "val" van de haren niet, staan schots en scheef te priemen). Op mijn hoofd was ik al heel vroeg grijs, net zoals Bart, die is ook al heel grijs aan het worden... Maar nu begint blijkbaar de rest van mijn lijf ook de strijd voor het behoud van kleur te verliezen. Tjutoch !

Maar toch, ik voel me nog altijd jong van spirit ! Ik lees veel, speel sudoku en kruiswoordraadsel om de grijze celletjes aktief en wakker te houden, maar al dat bruisende leven zit in een lijf dat het al lang heeft opgegeven. Dat is mijn dualiteit. De dualiteit van een langdurig zieke. Dus kijk niet meewarig, toon geen medelijden, dat is maar het omhulsel, dat telt maar voor een heel klein beetje mee... de moeite niet. Praat met me, mail me, schrijf me, doe beroep op dat goede stuk van mij, help het goed te houden. Ik weet wel dat dat lijf van mij wel eens de overhand neemt, met geweld, dus met pijn, maar dat maakt mij niet kapot, ik denk, dus ik ben !

Ik kan lachen, ik kan sakkeren, ik kan spelen met woorden, ik kan schrijven en heb dus alles om dankbaar te zijn voor het leven. Net zoals iedereen dankbaar zou moeten zijn voor het leven, ook het leven van de anderen...
Vandaag de dag heb ik soms de indruk dat de jonge mensen veel meer inzet hebben voor het leven van een dier, dan voor dat van een medemens... Nu, misschien, hopelijk leidt het een naar het andere, en zal het feit dat ze althans al voor één aspect van het leven eerbied hebben, hen mettertijd ook eerbied doen hebben voor de medemensen... Hoop doet leven.

tot de volgende ?