Er is een of ander rockfestival in Oudenaarde aan den Bonkvijver, zowat 7 à 8 km van ons huis. Vannacht om 3.30 uur lagen wij alle twee wakker van het boenkeboenkeboenke... Aan den Donkvijver is ook een camping. Ik ben benieuwd hoeveel van die campingcarren uiteengedaverd zijn...
Zo vanuit je bed heb ik de indruk dat veel van die "muziek"-festivals voornamelijk vals zijn en weinig festijn...
Vanmorgen al heel vroeg is mijn buur begonnen met schijfzagen aan de resten van zijn oude veranda of aan andere onderdelen van zijn verbouwing, in ieder geval, de nacht was door lawaai allerhande kort, heel kort... Ik moet zeggen dat, gezien het al dag was, het geluid van die slijpschijven die knersen door de stenen, me liever waren dan het nachtelijke geboenkeboenke...
Morgen gaan we dus met zijn allen, Bart met zijn gezin, Veerle met het hare en wij tweeën naar de dag van het Levend erfgoed. Gisteren gingen we naar tanteke, en in het terugkeren gingen we nog langs in de Eldi om een kleine aankoop te doen, en toen ik daar sprak over de Levend Erfgoeddag, bleek de man tot mijn verbazing wild enthousiast, en verklaarde dat hij er wellicht ook zal heen gaan ! Waaruit duidelijk blijkt dat de organisatie veel te weinig reclame maakt voor het initiatief !
Enne !! We hebben er één ! Een zilveren nog wel ! Daarmee heb ik mijn weddenschap met mijn teerbeminde wederhelft verloren, ik had gepronostiekt dat we er geen ene zouden behalen... Alhoewel ik jon het aan Kim Gevaert, dat is pas een afscheid in schoonheid. (Als ze niet doet zoals zo vele van die sportmensen en zeventien keren herbeginnen en weer stoppen!).
Ik vind dat we er genoeg mee hebben, met één medaille, rekening houdende met het geklungel waarmee men hier de sportmensen begeleid... Terwijl ik over dat item zit te schrijven lopen de rillingen mij over de rug en krijg ik kippenvlees van ellende...Sportmensen... what's in a name? Ik ga niet herbeginnen, maar dat zijn geen sportmensen meer, dat zijn beroepsmensen of zo goed als ! Waar is de tijd dat er geen beroepssporters op de olympische spelen toegelaten werden ? Op de eerste moderne olympische spelen in Athene, kwam de Italiaanse kandidaat voor deelname aan de marathon, vanuit italië naar Athene gelopen... Hij mocht niet deelnemen, want zo had hij bewezen dat hij beroeps was ! Moest je nu die norm toepassen dan had je geen honderd sporters meer over op de huidige spelen !
Eigenlijk zie ik veel meer sport in die wielerterroristen die hun ding doen uit hobby, dan in die beroepssporters in het verre China. (Ik wou wel dat ze wat meer de wetgeving en de andere weggebruikers respecteerden...)
Bovendien is het systeem voor het beroep "sport" ook helemaal niet geregeld ! Heb je al eens de wedden bekeken van de beroepsgolfspelers, tennissers, voetbalspelers tegenover dat van een gewichtheffer ?
Als men er dan een beroep van maakt, moet er daar dan ook niet aan gewerkt worden ? Moet er daar dan ook niet naar meer evenwicht gestreefd worden? De gewichtsheffer zal wel altijd nog op een of andere manier een ander beroep moeten bij uitoefenen, want aan zijn sport verdient hij wellicht niet bijster veel, terwijl een voetballer met astronomische sommen naar huis gaat... Beiden zullen wel ongeveer dezelfde inspanningen en oefeningen en leefregels moeten respecteren, waarom dan niet dezelfde verloning ?
Oh ja, ik weet het wel, brood en spelen... De sporten die veel kijkers lokken zijn interessant om sponsors aan te lokken, die sponsors zijn dan weer bereid dik te betalen voor de publiciteit die ze via de renners of tennissers of voetballisten of ... beuren.
Naar een gewichtheffer gaat amper iemand kijken. Men laat hem optreden tijdens athetiekdagen, waar al de minder betaalde goden elk een beetje supporters bijbrengen en zo een stadium plusminus vol laten lopen... Met wat geluk kunnen ze ook nog wat incasseren van een of ander tvstation. Geen groot geld dus. De logica en de eerlijkheid zou zeggen dat je dan van de dikbetaalde sporten wat moet afromen om de minder betaalde wat op te trekken, maar dat kan ook zo moeilijk hé, want solidariteit is iets wat je aan anderen vraagt, nooit aan je zelf...
Ik krijg net een foontje van mijn nicht (ik heb er maar eentje!), ze komt deze namiddag op bezoek! Het was al een lange tijd gelden, zeker een jaar of twee. Nu, ik kan ze dat niet kwalijk nemen, in mijn geval met mijn verplaatsingsbeperking moet de liefde altijd maar van dezelfde kant komen voor de familie die allemaal ver van ons af wonen. Ik ben in ieder geval wreed content dat ik ze nog eens zie, en dat we nog eens kunnen bijbabbelen.
Ik ga stoppen, want ik moet nog brood en toespijs gaan halen om nichtje deftig te kunnen ontvangen !
tot de volgende ?
1 opmerking:
Very fine......
Een reactie posten