Herfst...

Morgen begint de meteorologische herfst.
Hoeveel herfsten krijgen we nog ?
Ik dacht dat we er zo net eentje gehad hadden ?
Ik hoopte nu op een Indian Summer, als een restitutie van een verloren zomer...
Maar noppes... ze geven weeral regen, bewolking en zelfs onweer.
djudedju.

Maar laten wij dan maar genieten van de zon die ons nog enkele uren gegund wordt... het tijdsverloop nemen we van de vrt-weerman, die gunt ons nog wat tot tegen de avond, terwijl de weermadam van vtm ons na de middag al in de regen zet. (Is het dan toch waar dat vrouwen een slechter karakter hebben?)

Ik vrees echter dat die madam zal gelijk krijgen! De kans in ons zeekklimaat is immers duidelijk neigend, wat zeg ik :sterk overhellend!, naar slecht weer, zeg maar geen weer dan naar enkele uurtjes zon...

Heb je er al eens acht op geslagen dat de mensen bij ons slechts heel zelden "goedendag" zeggen tegen elkaar ? Nee, de gewone groet van de Vlaming is " 't Is wel een weer hé!!!!"... In zeer uitzonderlijke gevallen, heel unieke gelegenheden hoor je ook wel eens "'t Is wel warm hé"...maar zoals gezegd dit zijn hoogtepunten in het jaarlijkse gespreksniveau... Doorbraken in het normaal gebruikte vocabulaire.

Gisteren zijn we naar de rommelmarkt geweest in Oudenaarde, in de statiestraat, waar we ooit een tijdje woonden... en nadien zijn we naar tanteke gegaan, de wekelijkse was ophalen, en haar een babbeltje en één Leffe bezorgend...maar gisteren dus niet... Want, in het weekend zijn het vrijwilligers die de cafétaria verzorgen, en blijkbaar was de vrijwilliger gisteren niet vrij of niet willig... 't Was droge café. Zo is den arme duts haar wekelijkse pintje nog mislopen... en wij hebben met een droge keel de tijd proberen vol te krijgen met nietsvermeldende vermeldingen. Ik heb grote bewondering voor de mensen die het vermogen hebben om heel de tijd te zitten babbelen tegen een dement menske, die wellicht niet eens weet waarover ze het hebben, of het toch al vergeten zijn , nog voor de zin ten einde is...

Morgen moet ik dus weer een blad van de kalender omslaan... De kinderen zijn dan weer naar school en het leven valt terug in zijn gewone plooi... Gisteren waren de tweeling gaan wandelen met een groepje kameraden, en waar ze normaal altijd in de omtrek blijven waren zen nu blijkbaar kilometers ver gestapt... Frederik kreeg een telefoontje van iemand die ze gezien had en zich ongerust maakte dat ze zo ver van huis waren. Toen ze thuiskwamen ben ik er eens bijgegaan en een preek gehouden, en ze gezegd dat ze heel de week niet buiten mogen spelen ! Frederik durft dat nog niet aan, omdat ze bij zo 'n gelegenheid wel eens durven zeggen dat hij hun vader niet is... Gelukkig is het een brave mens, en vermijd hij liever de moeilijkheden dan er breuken mee te maken...Bovendien is het bij de tweeling nog steeds zo dat opa "Het Gezag" is. Dat komt omdat ik nog al eens Veerle moest bij staan als er iets was... en zoals je ziet, die rol is nog niet uitgespeeld.

Vandaag is er rommelmarkt in Heurne, dus weer dicht bij de deur. We gaan er op de middag naartoe, dan heb je kans iets dichter te kunnen staan met de wagen, omdat er dan velen zijn gaan noenmalen. Het is weer een van die lange markten, langs een lange lange straat, en dus doen we wellicht weer maar een stukje ervan. Zolang ik in staat ben mijn houding te verzorgen, kan ik de pijn binnen de perken houden, maar van af het moment dat ik mijn rug niet meer zo strak gestrekt kan houden, begint na korte tijd de pijn weer door te breken. Als ik dat voel, kijk ik uit om ergens wat te kunnen zitten, en wat uit te rusten... dan hou ik het weer een stukje uit, maar helaas niet meer zo lang als bij het vertrek, en de eindjes worden steeds korter en korter vooraleer de pijn weer met sprongen omhoog gaat... Maar het is duidelijk dat ik, dank zij de dagelijkse oefeningen, al een stuk heb gewonnen ! Waar ik vroeger stelselmatig meer en meer achteruitging, boek ik nu weer winst. Ik weet wel dat herstel niet mogelijk is, maar ik ben al heel tevreden de dalende lijn te doorbreken !

Bovendien is het ook zo dat een mens blijkbaar sterker wordt in de pijn. Ik beweeg nu verder, zelfs al is de pijn allesoverheersend, en al beheerst de pijn mijn hele lijf. Het is misschien moeilijk te snappen voor iemand die nog nooit een pijn kende die al het andere afsloot, maar die pijn is er ! Op dat ogenblik is het net of heel de wereld verdwijnt in die pijn, en er is niets anders meer. Het kost dan echt moeite om je nog op iets anders te concentreren, en meteen is dan ook een van de hulplijnen weg ! Want geloof het of niet, zolang je met iets anders bezig zijt, kun je ook de pijn beter verdragen. Het is alsof je geest maar met één ding tegelijk echt intens bezig kan zijn, en als je iets anders in de plaats kunt stellen van de pijn, dan wil dat dus zeggen dat je die pijn naar het tweede plan duwt, en dat hij dus minder dominant aanwezig is. Maar soms is de pijn zooo erg dat dit dus niet meer lukt... Je leert echter, als dit vaak voorkomt, die pijn toch nog een beetje te overwinnen, en toch nog enkele dingen te doen, zoals verder stappen tot aan je wagen...Dus dingen die je niet of heel moeilijk kunt vermijden wil je niet van derden gaan afhangen. Het is dus mogelijk, maar het kost je veel, en je leert het maar beetje bij beetje.

Pijn is ook niet echt te beschrijven...Als iemand me vertelt dat hij tandpijn heeft, dan kan ik me daar niet veel bij voorstellen, want dat heb ik nooit. Ik weet dus niet of het familie is van hoofdpijn, iets wat ik wel, maar gelukkig heel zelden heb... maar dat het pijn doet is wel duidelijk als je de mens met tandpijn bekijkt... Anny heeft ook soms pijn in de rug, maar het is niet uit te maken of zij de pijn op dezelfde manier voelt, of het dezelfde soort pijn is... Het kan best erger zijn dan de mijne, maar dat haar pijngrens nog hoger ligt of net andersom??? Ik weet dat, als het héél, héél erg wordt, dat ik dan zwarte voor mijn ogen begin te zien, en ik herinner mij dat ik bij een rugpunctie eens zo'n pijn had dat het licht gewoon uitging, en ik bewusteloos was of erger...want de dokter was blijkbaar helemaal niet gerust ... Pijn... een heel individueel iets...

Ik ken nog pijnpatiënten, en het valt mij op dat de meesten ook vechters zijn, zich niet overgeven. Maar er zijn ook anderen... en met mijn slecht karakter zit ik mij dan af te vragen of ze echt wel zo'n pijn hebben... Ik hou niet van mensen die niet vechten, die zich laten gaan, die bij het minste beginnen te jeremiaden. Ik weet wel, misschien kunnen ze er niets aan doen dat ze zo zijn, maar ik kan het niet goed verdragen ! Toen Koen klein was, en last had van zijn astma, was ik steeds wat kwaad als ik zag dat hij zich overgaf... En op lange termijn heb ik hem geleerd om tegen de ziekte te vechten, niet toe te geven, en niet te verdwalen in hyperventilatie en zo heel erg ziek te worden. Had hij niet leren vechten, dan zou hij wellicht ook nooit tot een normaal leven gekomen zijn. Ik had dat reeds als kind, ik wou niet ziek zijn, en ons moeder moest mij dwingen om thuis te blijven als ik werkelijk ziek was.

Maar wat zit ik hier te vertellen over pijn als het voor één keer goed weer is. Laat ons genieten. Alle kleuren zijn intenser, het licht is veel lichter en de schaduw veel zwarter. Het is weer om met een potlood en een blok papier in de natuur te gaan zitten, en te proberen in zwartwit het licht weer te geven... Probeer maar eens een struik te tekenen, je beperkend tot de schaduwen in zwart en grijstonen... De struik alleen maar te suggereren door het belichte weg te laten en alleen de schaduwen weer te geven. Ik zit hier op die maïs te kijken, en me af te vragen hoeveel soorten groen je zou vandoen hebben om het spel van het licht op die éne soort weer te geven...
We hebben een wondermooie aarde... als we maar willen kijken. En als je kijkt dan vraag je jezelf af waarom moderne kunstenaars vervallen in die bizarre vormen waarmee ze hun wereld vullen. Als het niet uit onmacht is, wat is het dan ? Als ik bij een van de meest geroemde huidige "meesters" een weide zie als een enorme klad groen recht uit de tube, in een helle uniforme smet op een wit doek, dan vraag ik mij af wat hij heeft aan zijn ogen... Maar het zal wel aan mij liggen en mijn onbegrip voor de wereld van de "kunstenaar"...
Ik heb enorme bewondering voor iemand die poogt licht weer te geven in een onvolmaakt medium zoals verf eigenlijk is... Ik sta stil in een bijna aanbidding voor de kunstenaar die de kerk van Rowaan (Rouan) wel twintig keer schilderde, telkens weer in een ander licht. Het is geen foto, het is een ervaring, een indruk van een moment op die ene mens... Ik sta stom voor de bizarre werkelijkheid van een Magritte die een wereld van dromen schept... Maar een boom als een bruine "rechthoek" met een egaal groene "bol" erop... en dan is dat nog tenminste ergens te binden aan het begrip boom...

Toch kan ik zelfs nog begrip opbrengen voor de man (vrouw) die zich een wereld creëert die bestaat uit meetkundige figuren, of zelfs uit kleurige vierkantjes, maar ik kan het niet als meer zien dan een spielerei, een leuk ding om op te kijken...

ik ga stoppen, er gaan er nu al zijn die zeggen dat ik ouderwets ben... maar is dat niet ergens een synoniem van degelijk ???

tot de volgende ?

Laura, de zon !

Je acht het niet mogelijk, maar ze is er in geslaagd de gebetonneerde wolken te doorbreken ! Van morgen zag ik al dat er iets was... het kleine raampje langs de trap schonk zo veel licht dat er ofwel een gluurder met sterke lampen probeerde de schatten in mijn huis te bespeuren, of het was de zon...
Ik ben naar het toilet gegaan, geen licht gemaakt, het rolluik dat netjes oostzuidoost zit, en daar stroomde het hemelse licht de badkamer binnen...Gek, maar het is precies of je meteen ook de warmte van het licht voelt die je oude krakende beendergestel weer wat warmte en wat jeugdig elan schenkt!

Ik ben net niet in aanbidding neergeknield, zo groot was het gevoel van opluchting, van geluk van genot bij het zien, het voelen, het ervaren van de kracht van licht, van leven die de zonne ons weer schenkt ! Ik heb soms het gevoel dat ik een bad wil nemen in de stralen van de zon, dat ik het licht wil inwrijven in mijn huid, om zoveel mogelijk doordrenkt te worden van het levenbrengende licht en warmte.

Eén ding heeft die lange sombere periode in ieder geval gebracht...Ik heb nog nooit eerder zo poëtisch over de zon gesproken, nog nooit zoveel liefde gevoeld voor die zon als nu, na die lange donkere dagen...Mijn zus vertelde mij aan de telefoon dat ze daar enkele uren zon hadden gehad. Ik was stikjaloers aan het worden...

Ik had het gevoel dat de sol invicta nu wel verslagen was...maar nee, ze is er weer ! De doemdenkers van het weerkundig instituut gunnen ze ons maar weer een paar dagen, maar die hebben we dan toch !

De oogstmaand loopt op haar laatste benen... Straks begint de school weer, en nog wel werkelijk op een maandag én op één september ! Ons leven kan weer terug vallen in zijn oude stramien, de winkeldag zal weer op zijn vaste dag en uur terechtkomen, iedere dag zal volgens het zelfde geijkte programma verlopen, als een langzaam voortkabbelende rivier. Ik zal weer na de middag op mijn werkkamer gaan zitten prutsen aan een en ander, en 's avonds een beetje tv kijken, en al tijdens het nieuws weer achter mijn pc duiken, vluchtend voor de slechte programma's... Thuis en/of Familie zal weer het scherm vervuilen, iedere avond duiken we weer de ellende in, alle ellende die er ook maar in een gezin kunnen gebeuren worden daar dan breed uitgesmeerd in één klotefamilie... Als ik eens blijf zitten, dan kan ik na enkele ogenblikken met een aan het onwaarschijnlijke grenzende zekerheid voorspellen hoe het scenario verder zal verlopen... Klote !
Maar tot mijn verbijstering blijkt het net dàt te zijn die er hele volksstammen doet naar kijken. De mensheid houd niet van die grote verrassingen, voelt zich verbonden met die mensen die "ook" alles en nog wat op hunne kop krijgen. Het wordt echt een beetje thuis, een beetje familie, en ik denk dat er velen zijn die een Jan Vandenbossche ergens als een gekke nonkel bekijken, of de loodgieter uit thuis als diene ambetante macho die altijd zo grof is, maar toch maar een klein hartje heeft, precies nonkel Willem... Het voorspelbare doet het wat op het dagdagelijkse leven lijken, en ze gaan naderhand gelukkig slapen, want zo erg is het bij ons niet als bij die oh zo erg getroffen familie op de tv...
djudedju.

Het gaat ver ! In het buurtwinkeltje praten ze er over wat er nu toch zou gebeuren met... en de Thuis-kijkers vinden de Familie-kijkers maar zozo, en omgekeerd idem dito... "Ah jij kijkt naar Familie? Nee, dààr kijk ik niet naar ..." Nee, zij kijken naar thuis, en volgens hen staat dat ver boven de anderen.. en omgekeerd natuurlijk...

Ik ben de gelukkige bezitter van een echtgenote die naar beide kijkt... In de namiddag zenden ze met kilometers vertraging Thuis uit, en daar zit ze dan iedere keer weer voor de buis de lotgevallen van de loodgieters te volgen, en 's avonds volgt ze in "realtime" Familie... En ik mag er niets over zeggen, of 't zit scheef ! Zeker als ik de euvele moed heb om te zeggen wat er zo dadelijk zal gaan gebeuren, en nog erger als het dan nog klopt ook ! Het ergste is als ik de situatie inschat waarmee de avond - op een spannend en beklijvend (?) ogenblik - zal stopzetten... Dan heb ik al het plezier vergald ! Dus zeg ik dat niet meer luid op, en trek ik me terug achter mijn pc.
Ik denk dat ik precies weet waarom Bart 's avond achter zijn weefgetouw duikelt...

Op mijn pc zit ik dan mijn avonturen te beleven... Ik spit dan een of ander onderwerp uit, en lees en bekijk alles wat ik erover kan vinden, en wat ik begrijp (want een aan een russische tekst heb ik niet veel...net zo min aan een arabische...) Alhoewel ik toch soms eens zit te kijken naar vreemde tv-zenders...waar je soms héél andere beelden ziet dan op je eigen kijkkast... Zo moet je als het nog eens past naar de russische zenders kijken als ze beelden geven over Georgië, want daar tonen ze dan in vetjes de beelden van de oorlogsmisdaden van de anderen... Dat is het wat het zo moeilijk maakt !
Wat horen wij ? Wat zien wij ? Wie vertelt het ons ? en waarom ? en daartegenover zet ik dan, in de mate van het mogelijke Wat horen de anderen? Wat zien zij ? Wie vertelt het hun ? en Waarom ?... en je bekijkt alras de zaken héél anders.
Ik heb je al verteld dat je gewoon eens de proef op de som moet nemen en het nieuws eens moet beluisteren op vrt en op vtm, en verbaasd luisteren hoe ze het zelfde vertellen met een totaal andere tendens... Een gerechtvaardigde staking bij de een is een wilde aktie bij de ander, en je kunt niet zo maar zeggen wie nu werkelijk de waarheid heeft verteld, als de waarheid überhaupt niet ergens in het midden ligt...
Nog veel erger is het als je in de idiote taalperikelen van ons landje een gaat luisteren naar de rtbf en vergelijkt met de vrt...
Maar nog erger is het, waar het gaat over werkelijke zware meningsverschillen tussen naties, die dan met verschrikkelijke oorlogen uitgevochten worden... Ik heb altijd wat van een grijns op mijn gezicht als ze spreken over burgerslachtoffers, precies of die doder dood zijn dan de man die gedwongen werd de wapens op te nemen... Alles wat ik ooit thuis hoorde over de oorlog, was wat de burger had ondervonden, en al waren mijn ouders en mijn broer en zus niet gesneuveld, ze hadden wel afgezien en kou geleden en risico's genomen om te kunnen overleven... Ik weet niet wie de slachtoffers zijn in een oorlog, de overledenen of de overlevenden...

Maar wat ik wil zeggen, is dat we voortdurend gemanipuleerd worden ! En met het verenigde europa is de mening zelfs niet eens meer alleen Belgisch gekleurd, nee, we krijgen nu de dictaten van héél Europa de huiskamer binnen, en vermits wij "partners" zijn van Amerika, ook nog met een amerikaans sausje er over heen... Het is dan al heel moeilijk om nog maar te pogen iets "meer" te weten te komen, dan wat zij believen ons te vertellen... Dan moet je al naar nieuwsbronnen gaan zoeken in de landen van de tegenpartij, en daar zit je dan veelal met onoverkomelijke taalbarrières... Hier en daar vind je dan berichten die toch vertaald zijn, maar je hebt in werkelijkheid ook daar geen controle of die vertalingen wel juist zijn, of dat ze ook bijgekleurd zijn...

Eén zaak weten we, al vanaf onze kindertijd uit de lessen geschiedenis... de overwinnaar heeft altijd gelijk ! Minstens tot ook hij verslagen wordt.
Dat alleen al moet ons doen nadenken...

Ik heb indertijd zelfs vastgesteld dat de geschiedenis in de officiële scholen niet dezelfde is als op de confessionele scholen... om je maar te zeggen...

Ik ga dan ook niet beweren dat ik altijd gelijk heb als ik mijn mening geef over bepaalde zaken, maar één ding kan ik je dan wel meegeven, ik heb tenminste de mening van de anderen proberen mee in te schakelen, en mij niet alleen gebaseerd op één bron.

Ik ga er niet op blijven doorbomen, en weet je, net zoals ik me het recht toemeet mijn mening te vormen, heb jij uiteraard ook dat recht. Ik kan alleen nu en dan eens de andere klok luiden, je de kans gevend om op zijn minst te weten dat er ook een andere kijk op de dingen bestaat...

tot de volgende ?

't es nie meuigeluk !

Daarnet gelezen op AVS, de regionale tv-zender:
Vrijdag (vandaag) droog, sterk bewolkt, na de middag kans dat de zon doorbreekt .
Het is niet mogelijk !
Ze zijn er blijkbaar in geslaagd om hier boven onze koppen de wolken te betonneren, zodat, als de zon er nog wil door komen, er sloop- en breekwerk aan te pas komt !
Ik had al een vermoeden...

Dames! Opgelet !
Dit is een schrijfsel ter uwer intentie !
Gelezen in de krant: Hangend wateren ongezond en in een andere krant: hangend wateren veroorzaakt ziekten...
Ik moet eerlijk bekennen, ik heb het artikel moeten lezen om te weten wat de bedoeling was... Ik had nog nooit gehoord van hangend wateren...
Blijkt dat dames, uit schrik voor bevuilde wc-brillen, zich niet meer neerzetten op het toilet, maar wijdbeens over de pot gaan "hangen" (staan lijkt mij correcter).
Nu blijkt dat je veel beter de microben van de bril kunt riskeren, dan op die manier je water te lozen. Op een of andere manier loos je dan namelijk niet volledig, en is de kans op blaasontstekingen zeer groot. Waarvan akte.
Ik herinner mij dat vroeger ons moeder de bril omhoog deed en op het porselein ging zitten, en dat was blijkbaar de algemene toepassing van de andere dames ook. (Waarbij je dan onvermijdelijk tot de vraag komt: als iedereen op het porselein gaat zitten, ben je dan niet veiliger voor microben en andere ongerechtigheden op de bril ? - Nee, dixit wijlen ons moeder, want de vuile mensen hebben die zorg niet en gaan dus op de bril...)
Er is ook een korte tijd geweest waarbij je in de horeca naast het wc-papier ook papieren wc-brillen vond, een dun papiertje dienstig om op de bril te leggen en je dan netjes op het papier te zetten. Als je dan een zweterig type was, dan bleef dat ding aan je huid plakken en kon je een tijdje je zelf onledig houden met het er terug af te pellen.
De Franse toiletten van indertijd (want het is hoogst zelden als je er nog een ziet) hadden dat probleem niet !
Bij die Franse dingen was er alleen een gat in de grond, en twee iets opgehoogde voetsteunen waar op je werd verondersteld te staan. Je hurkte dan over het gat, en liet lopen wat lopen wilde en vallen wat vallen wilde, terwijl je zorgvuldig je kleren hoog genoeg hield...
Volgens medici blijkt dit de meest natuurlijke houding te zijn voor het verrichten van je ontlasting (heerlijk woord), en met een dergelijk toilet zou er ook minder sprake zijn van constipatie en van speen. (Aambeien).
Toch heb ik een hekel aan het Franse toilet, alle gezonde houdingen ten spijt ! Je kunt niet je broek vasthouden en je gazet ! Bovendien biedt het ook geen veilige schuilplaats ! Geef toe, het toilet is zowat de enige plaats waar je ongestoord bent ! Op je werk is het een kans om eens vijf minuutjes te stelen, en thuis kun je er ongestoord de krant lezen, zonder om de haverklap te moeten antwoorden op vragen -op het verkeerde moment- van je wederhelft. Ik zie de Fransman niet gaan gehurkt zitten uitrusten van het jachtige werk... die houding biedt geen soelaas!
In minstens één bedrijf heb ik geweten dat de werkgever de toiletten had aangepast aan de werkdruk ! Hij had de toiletten als ruimte betrekkelijk groot gemaakt, in die zin dat je precies op het einde van een lange gang zat te zitten... De reden was dat het op die manier onmogelijk was de deur vast te houden. Bovendien had hij op de deur een tijdslot gezet, die de deur na drie minuten gewoon wijd open zette, en de toiletten stonden volledig in het zicht van de werkenden. Uiteraard hebben de vakbonden hiertegen geprotesteerd ! Drie minuten is al een heel korte tijd, en het gevolg was dat menigeen daar ten kijk werd gezet, en dan ook nog eens moest gaan rechtstaan om zijn of haar broek(je) aan te trekken...
Maar eerlijk is eerlijk, we hebben allemaal al wel eens iets langer dan strikt noodzakelijk blijven zitten...
Toiletten hebben ook nog andere doeleinden... denk maar aan de scholen, daar kon je soms de rook snijden in de toiletten... het perfecte schuilhokje voor het verboden sigaretje... Sinds enige jaren was ook dat verdwenen, omdat men de kinderen op de speelplaats toeliet te roken (!!!). Nu echter zal het wellicht weer beginnen, want de scholen zijn zonet bij ministerieel besluit rookvrij verklaard...zelfs de leraars gaan nu wellicht meedoen aan het toiletroken ?
(Hé, Happy, is dat bij jullie in Nederland ook zo ?)
Zo komen we van de toiletperikelen op de rookproblematiek, maar daar heb ik al eens over geschreven...

terug dus naar de ontlasting...
Want daar zijn nog heel veel problemen rond !
In de moderne (whats in a name ?) steden zijn bijna geen openbare toiletten meer... Voor mannen is dit nog enigszins op te vangen door in een hoekje het wettelijk verboden plasje te doen, maar voor de dames is zelfs die mogelijkheid er niet (plastuitjes ten spijt). Het gevolg is dat je in veel gevallen niet anders kunt dan een cafeetje binnen te wippen om er een plasje of iets meer te doen. Sommigen durven het aan dit te doen zonder iets te nutten in de herberg, maar de meeste mensen zien zich beleefdheidshalve er zich toe verplicht iets te nutten...In een café wil dat zeggen iets te drinken, waarmee je dan automatisch de basis legt voor een volgende gedwongen cafébezoek... Heren met prostaat en dames met een klein blaasje zijn de grootste slachtoffers van deze praktijken....

Ik ga er over stoppen, anders wordt mijn blog maar een "bescheten commissie" zoals men pleegt te zeggen...

Vandaag niet vergeten om naar de tv te kijken ! De presidentskandidaat van kamerika zal er zijn nieuwjaarsbeloften voor lezen voor de natie ! Waarom ik de term nieuwjaarsbrief gebruik ? Wel, omdat iedere nieuwjaar de hele natie zich allerlei goede voornemens maakt om ze meteen weer te vergeten... zie je de gelijkenis ? Ook al gebeurt het met veel minder poeha, ook hier geeft iedere politieker zo'n boodschap met beloften...onder het motto: Veel beloven en weinig geven doet de zotten in vreugde leven...Voor gevoelige zielen mag je zotten vervangen door natie...
Ware het er niet zo koud, ik zou naar Groenland verhuizen, alleen al omdat daar democratie nog heel dicht bij de democratie staat... letterlijk !
Maar ondertussen moeten we hier maar onze dagen vullen met ons te ergeren over het politieke gekonkel... en geef toe, mijn blog zou heel wat minder gestoffeerd zijn moesten die politiekers er niet zijn ! Stel je voor dat ik ik virussen, microben, insecten, roofdieren, schadelijke sproeistoffen en andere politiekers zou moeten weren... djudedju, mijn blog zou de helft korter zijn !

Er zouden wellicht hele Dedeckerse Letermeijnen zijn dat je mijn blog zoudt moeten missen !
En geef toe, dat zou toch heel jammer zijn, al ware het maar voor mijn eigen egootje...

Ik ben dan ook zielsblij (!) dat het politiek werk(?)jaar weer begint... Eindelijk zullen wij op de tv in plaats van die eeuwige koers, tennis en polstokspringen ook nog eens kunnen kijken naar het noeste gewroet van de vertegenwoordigers des volks... als ze aanwezig zijn...

Ik ga stoppen, mijn pen begint weer te schrijven met gal en venijn....
tot de volgende ???

summertime

de titel is maar een wensdroom, net geen natte droom, want er zitten wolken genoeg om allemaal weer zeiknat te worden...
Het chronisch ontbreken van zon zal weer voor de nodige ellende zorgen !! Weet dat zonder zon er onvoldoende vitamine D gevormd wordt ! Deze vitamine zorgt niet alleen voor de kalkvorming, maar is ook een van de vitamines die een sterke invloed hebben op de geest. Ontbreken van vitamine D veroorzaakt een stijging van het aantal zelfmoorden. In landen waar onvoldoende zon is, is het aantal zelfmoorden dan ook altijd hoger dan in andere (met uitzondering van Las Vegas en dergelijke gokoorden, waar het nog hoger ligt, maar daar zijn dan onnatuurlijke oorzaken).
Met andere woorden, ik geef u dan ook de raad, in dit kloteweer van ons, om van ieder straaltje zon bewust te gaan profiteren, hoe klein en hoe miniem het ook is ! Een andere oplossing zijn de lichtbaden, maar dat is een duur en nog geen evenwaardig equivalent.
We zijn langzaam aan het evolueren naar een zeer gelijkmatig klimaat, geen warmte, geen koude, geen zon en steeds regen of dreigende regen... Vergeet wat we vroeger leerden over seizoenen, ze zijn afgeschaft ! Met wat geluk hebben we in de periode april, mei en in de periode september, oktober nog enkele zonnige perioden, en voor de rest: regen, motregen, mist, nevel, hagel en andere vormen van nattigheid... Het is dan ook dringend noodzakelijk om het jaar op een andere manier te gaan liggen bekijken ! De hoofdverlofperioden moeten van de natte juli-augustus maanden dringend verlegd worden naar april, mei of september, oktober. Deze maanden bieden tenminste nog perspectief op enkele zonnige dagen, en we zouden dan bovendien de mogelijkheid hebben in eigen land de nodige vitamientjes op te doen !
Persoonlijk gaat mijn voorkeur uit naar april mei, omdat dit dan komt na de somberste periode, waarin zelfs het aantal uren daglicht beperkt is geweest, en een revival van de natuur dan zou samen gaan met een revival van de uitgeputte en sombere mens.

In de reeds diverse malen besproken uitzending over het al dan niet door menselijke beïnvloeding veroorzaakte opwarming van het klimaat, werd onder meer gesteld dat de manier waarop het gepropageerd werd en wordt, heel veel gelijkenis heeft met het lanceren van een nieuw geloof, en men kan niet anders dan vaststellen dat er inderdaad heel veel gelijkenis is ! Plots zijn er miljoenen belijders van de nieuwe klimaatsgodsdienst ! En de manier van belijden heeft ook al iets weg van het bitse van de belijders van een geloof van het eerste uur. Binnenkort krijgen we nog klimaatsmartelaren ook ! Mensen die zich voor auto's gaan werpen om het verkeer tot stilstand te brengen en dergelijke excessen ???
Het gekke is, dat ondanks het feit dat de aanhangers van de global warming door menselijk toedoen, het in de discussie op geen enkele manier konden hard maken, en toch bleven zweren bij "hun" feiten. Het valt niet te ontkennen dat er sprake is van een klimaatswijziging, maar wat de oorzaak is zullen we wellicht veel meer moeten zoeken in de zon dan in iets anders, maar laat er ons niet meer over gaan liggen discussiëren, ik herhaal dat heel die hetse één goed punt heeft: de mensen beginnen meer en meer aandacht te geven aan het milieu ! En dat is nodig ! Meer dan nodig !
Het ambetante is dat de grootste vervuilers ook diegenen zijn die nog het minst hun best doen om iets te veranderen, en dat onze inspanningen daardoor veel minder duidelijk effect hebben. (Wat geen reden mag zijn om het niet te doen !) Maar de grote Predikant All Gore is nog steeds een van de grootste individuele vervuilers die ik ken ! Het is dus voor hem duidelijk meer een politiek spel dan wel een "geloof", zoals hij de anderen wel aan praat. Misschien is dat mede de reden dat kamerika een van die grote vervuilers is die de minste inspanningen doet ? Ze zien daar immers van nabij de grote goeroe zelf zondigen...

Maar als de zorg voor het milieu de eigenlijke zorg moet zijn, dan moet men niet alleen aandacht hebben voor de CO2, maar voor veel meer dingen ! We moeten in ieder geval het oude spreekwoord voor ogen houden: als iedereen voor zijn deurtje veegt is heel de straat proper ! Laten we eens beginnen met onze eigen tuin, hoe klein die ook is, en met de stedelijke parken en tuinen... dat is lekker dichtbij, en daar zien we ook hoe de natuur dagdagelijks verkracht wordt ! Met zorg wordt ieder rups doodgesproeid, en dan maar jeremiaden dat er geen vlinders meer zijn... Maar er zijn niet alleen geen vlinders meer, er zijn ook al vogelsoorten die bijna niet meer te vinden zijn, andere insecten die je amper nog eens ziet, terwijl andere blijkbaar heel lekker floreren op chemicaliën... en dan evolueren tot echte plagen.
Een mens zou bijna vergeten dat je ook kunt tuinieren op een ecologische manier, en dat vergiften niet selectief genoeg zijn, en het nooit zullen zijn om een gezond evenwicht te maken. We moeten ook rekening houden met het feit dat wij met onze huizen en wegen de bebouwde oppervlakte steeds groter maken en dus de natuur steeds kleiner. We jubelen bij een geslaagde herintroductie van een diersoort, zonder ons af te vragen of dit dier wel nog zijn normale plaats kan innemen, waardoor we in veel gevallen een nieuwe scheefgroei veroorzaken... We houden halsstarrig vast aan het bewaren van de natuur, en willen niet inzien dat natuur een steeds levend en dus evoluerend iets is, en dat vechten voor het behoud van een heidelandschap eigenlijk ingaan is tegen de natuurlijke evolutie...maar ja, we vinden heide zo mooi...
Kortom, we moeten veeleer moeder aarde laten evolueren zoals zij het wil, en onze bijdrage moet er in bestaan dat niet te verstoren ! We moeten zorgen het niet te vergiftigen met CO2 en sproeistoffen en allerlei scheikundige resten van onze industrie... Als we dat doen, dan krijgen we misschien een iets andere wereld, maar dan toch een natuurlijke wereld !
De natuur is geen Bokrijk ! je kunt het niet in een parkje opsluiten !
En ja, dan zal de klimaatswijziging ook gevolgen hebben voor onze natuur, maar die gevolgen zullen natuurlijk zijn en in feite gewoon een opschuiven zijn van de natuur van ergens anders naar hier, en onze natuur naar weer ergens anders. Niets dus om ons zorgen over te maken, wel om ons aan te passen aan de nieuwe natuurwetten voor onze nieuwe regio.
Alleen eerbied moeten we hebben, en ook onze manier van teelten moeten we op een natuurlijkere manier beoefenen. Als ik nu, hier aan mijn maïsveld 's morgens bij het eerste licht en 's avonds bij het laatste licht buiten kijk, dan zie ik telkens massa's ratten de straat over steken... De monocultuur op grote oppervlakten is onder meer een ideale basis voor de rat om zich abnormaal te vermenigvuldigen. Met andere woorden, de zoveel geroemde en verdoemde ruilverkaveling heeft onder meer een toename van grote velden veroorzaakt, waar steeds weer maar één soort planten op staat, met het gevolg dat bepaalde soorten dieren (ook insecten) zich abnormaal op vermenigvuldigen. De natuur kan dit niet opvangen omdat daar geen natuur meer is, en dus gaan we sproeien en behandelen, en doden de nuttige dieren met de slechte. Als de teeltoppervlakten kleiner zijn, en in functie gekozen worden, dan kun je een veel beter natuurlijk evenwicht creeëren, met als gevolg geen sproeistoffen meer... Wat kan in een kleine tuin, kan ook op een grotere schaal, als het verstandig wordt gedaan...
Bovendien zou ook de bemesting minder intens moeten zijn, omdat de uitputting door verschillende plantenrassen ook op verschillende manieren gebeurt.
Maar wat zit ik hier te prediken... zolang de quantiteit voorgaat op de kwaliteit zal er niets veranderen...ook al is bewezen dat planten uit die intensieve landbouw veel minder voedingsstoffen bevatten dan die uit een natuurlijke bewerking... wat de producenten ook beweren. (Net zoals een kippenei uit een legbatterij identiek zou zijn aan het ei van de kippen uit mijn eigen tuin...Ja dag Jan !)

Ik ga stoppen... hopende dat er misschien toch iemand een echte belijder wordt van de enige echte nodige godsdienst voor onze aarde... eerbied voor de natuur...

tot de volgende ?

sekten

Ik las een artikel over sekten... en zat te bedenken: "Zouden de eerste Christenen niet in het vakje sekte zijn gedumpt door de Joden ?" . Ik vermoed van wel, alles wijst er op, we hebben uiteraard niet zoveel gegevens, maar toch meen je die achtergrond wel te herkennen... Toen ze uitdeinden naar de westerse wereld (Romeinse Rijk), werden ze daar na korte tijd ook al in het verdomhoekje geschopt, door de anders wel zeer verdraagzame Romeinen. De Romeinen adapteerden grif alle godsdiensten uit de landen die ze veroverden, maar het christendom hoorde daar niet bij, om diverse redenen: enerzijds het werd veroordeeld door zijn eigen ontstaan-staat Judea, en vooral het was een zeer onverdraagzame godsdienst die geen andere goden naast zich duldde. Ze hadden er zo al eentje in casu de Joden, en die waren zo ambetant dat ze op den duur bijna uitgeroeid werden in de voortdurende opstanden. De ervaring had geleerd dat het monotheïsme een eigenschap was van opstandigen...
Toendertijd gingen ze zo ver dat ze overtreders gewoon de doodstraf gaven, en dan nog veelal met een publieke terechtstelling, tot lering en vermaak van de massa. Dit werden de martelaren, de heiligen, de voorbeelden... en in plaats van als slachtoffers te fungeren werden ze gebruikt als trekpleisters...
Dat voordeel krijgen de godsdiensten die nu ontstaan niet meer (toch niet in onze westerse wereld- als je kijkt naar de Bahaï, een tamelijk recente godsdienst gebaseerde op de oude monotheïstische, wel nog een goede eeuw geleden, en misschien nu nog in streng Islamistische landen).
De vraag is dan ook, hoeveel van die "nieuwe" godsdiensten zullen overleven, en zullen belangrijk worden?
Ik probeer dit heel nuchter te bekijken, wat überhaupt niet zo evident is, wij zijn allemaal grootgebracht in een sterk gechristianiseerde wereld. En enkele eeuwen geleden was het protestantisme ook nog een uit te roeien sekte... We moeten echt geen honderd jaar terug in de tijd om dergelijke staaltjes nog in ons midden te vinden ! Ik woon hier vlak naast St Maria Horebeke, waar een kleine protestantse gemeenschap de eeuwen heeft doorstaan... Daar is wellicht ook de enige straat in belgië die nog genoemd is naar Koning Willem...van voor de Belgische revolutie... Daar waren ze sterk hollands gericht, want eindelijk kregen ze de erkenning van hun geloof, en zelfs de toelating een tempel te bouwen (zo noemt men deze protestantse kerk hier)... De verhalen worden stilaan historie, maar indertijd gebeurde het dat men een protestantse overledene weer ontgroef en met kist en al weer aan zijn deur ging zetten... De twee gemeenschappen praatten niet of alleen het hoogstnoodzakelijke met elkaar en bekeken elkaar als de verdoemde zielen... Eén van de daar nog voorkomende namen is Blommaert, een van de leiders van de beeldenstorm te Oudenaarde waarbij onder meer 5 priesters in de Schelde geworpen werden. (Eentje bleef drijven en geniet een statuut van mirakuleus gered )...
Uiteraard was indertijd niet alleen dat enige kleine parochietje protestants, als we de geschiedenis van Mater er op nalezen, dan waren hier ook een serieus percentage protestanten aanwezig, zelfs meer dan er katholieken waren. De druk was echter zo groot dat die op enkelen na praktisch volledig verdwenen en zo klein in aantal waren dat ze niet echt meer meetelden. In Horebeke, in de bossen bleef echter het "kleine kuddeke" bestaan, en keer op keer kwam er een nederlandse dominee de gelovigen bijspringen (ook nu nog is het een nederlandse dominee).
In Mater hebben wij nog wel een tempelstraat, waar ooit de protestantse ondergrondse kerk verzamelde, en nu nog wordt de familie van de aardappelmarchand als de geuskes, vernoemd. We halen ons patattten bij 't geuske... Ik ken zijn echte naam zelfs niet.
Wellicht is dat een nakomeling van een van de laatste Materse Geuzen ?
Nu is dat gelukkig allemaalverleden tijd... er is geen haat en ergernis meer... nu strijden ze samen tegen het ongeloof en de vervlakking... en de sekten...
... hun eigen verleden vergetend...

Ik citeer even uit het boekwerk over de geschiedenis van Mater door EH Georges Van Hoolandt, onze ondertussen overleden pastoor en echt goede mens...
In Mater, alsook in St Maria Horebeke, Etikhove, Welden, Nukerke, Wijlegem, Ronse en Oudenaarde was een protestantse-Calvinistische gemeenschap ontstaan, waaraaan men later de naam gaf van "Vlaamsche Olijfberg", zo genoemd door Lodewijk van Nassau (1602-1665) omwille van het feit dat deze protestantse gemeenschap lange tijd een verdrukte minderheid was geweest in de Zuidelijke Nederlanden. Deze episode wordt vervolgd door de verhalen over de Bloedraad, de vlucht van vele inwoners naar het veilige Nederland (Hoewel ... veilig ? in oorlog!) Men kan er lezen hoe er in 1568 vier Materse mannen werden terechtgesteld in Geraardsbergen, 't jaar nadien nog een echtgenote van een er van... Jan de Bock uit Mater vluchtte met zijn gezin naar Engeland...

Verschrikkelijke tijden ! Echt niet ver van wat we nu zien in bepaalde islamitische landen ! De Geschiedenis lijkt zich telkens en telkens weer te herhalen...
Eigenlijk is dat een bewijs dat de mensheid er geen zier op vooruitgaat ! We hervallen steeds weer in dezelfde kwaal ! Ik heb schrik als ik hier het groeiende rascisme zie, basis voor een nieuwe hetze ? Het is genoeg dat ergens in een van die islamitische landen men een bus westerlingen zou doden om hier een nieuwe kristalnacht te hebben...

Het lijkt wel of de mensheid voortdurend de lont brandend wil houden !
En het lijkt er op dat nogal dikwijls de godsdienst aan de basis ligt van die trieste historie... Niets is echter minder waar ! De enige reden is MACHT, en alle middelen om die te bereiken zijn goed, en godsdienst lijkt een van de makkelijkste middels te zijn, omdat het zo makkelijk is de mensen te vertellen dat ze aangetast worden in wat hen heilig is... Nu vertellen ze de zelfmoordterroristen dat ze regelrecht naar Allah gaan en op de schoot van Mohammed zullen zitten, en vroeger kregen onze kruisvaarders al bij voorbaat volledige absolutie van hun zonden, zelfs de toekomende... dus ook een vrijkaartje naar de hemel...
En kijk eens naar die sekten... de meesten beginnen heel oprecht, maar naarmate ze meer volgelingen krijgen groeit ook het gevoel van macht, en vele er van ontaarden naar een machtspositie op aarde in plaats van de beloofde positie in de hemel of waar dan ook...
Jammer, want ik blijf er bij dat godsdienst een belangrijke verdienste heeft: ze geeft een mens een bijkomende reden om op de goede manier in en met een maatschappij te leven! Dat alleen al is een rechtvaardiging van haar bestaan. Alleen moet men er de uitwassen zelf bij wegfilteren.

Ik ga niet liggen jammeren over het feit dat de achteruitgang van de godsdienstigheid ook de verloedering van de maatschappij in zich heeft, maar een feit lijkt dat een gedeelte van de mensen precies de dreiging van hel en vagevuur nodig heeft om binnen de lijntjes te kleuren... Godsdienst is een vorm van opvoeding, en nu valt die vorm plots weg, en er lijkt geen afdoende vervanging...

Ik wil niet te ver gaan over die zaken, ik wil niemand kwetsen, ik vertelde reeds eerder dat ik niet alleen begrip maar ook eerbied heb voor ieders overtuiging, en dus wil ook mijn overtuiging niet opdringen aan een ander, laat iedereen zelf tot zijn conclusies komen, maar laat het een conclusie zijn die strekt tot een goede samenleving!

...beter in ieder geval dan het rotweer dat we (weeral!) mogen genieten van deze zomer...

tot de volgende ?

waar is dat goed weer naar toe ????

Het begint te vervelen, reeds gans de zomer zit ik hier te mekkeren over het weer, of te jubelen als er eens een uurtje zon is ! Als een mens zijn neus buiten de deur steekt is hij nat en hoor je de buur: "'t is wel een weer hé!" Nee, 't is geen weer ! en dat is geen synoniem van on-weer...
De weergoden zijn vertoornd omdat er hier te veel mekkeraars zitten die al hun goede bedoelingen om het hier ook eens wat van warmte te laten profiteren verkeerd uitleggen. Ze houden nochtans de boel goed in evenwicht, de noordelijke helft van de aardkloot wat warmer en de zuidelijke helft wat kouder! Nu ligt er natuurlijk niet zoveel bewoonde grond op de zuidelijke helft dan op de noordelijke, maar ik vraag mij met het daar steeds kouder en kouder wordende weer denken van al wat ze hier zitten te broebelen over de global warming!
En ik zit me nog steeds af te vragen waarom ze hier geen gebenedijd woord zeggen over die zuidelijke afkoeling !
Wellicht omdat het niet past in het plaatje ?
Nu, laat ze maar broebelen, het heeft in ieder geval één winstpuntje, het geeft aanleiding tot een beter milieubeheer, en dat mag wel ! Zo heeft ook de petroleumcrisis wellicht een goede kant, ze beginnen eindelijk na te denken over alternatieve energiebronnen. Er zijn er al wel enkele uitgevonden, maar die voldoen op geen enkele manier aan wat de politiekers willen, het zijn allemaal prutsdingen die de gewone mens kan benutten zonder er massa's belasting op te betalen...dus: verkeerd !
Je kunt in Nederland blijkbaar (volgens bronnen op internet) al opzetstukken kopen voor op je auto, waardoor je met een mengsel van water en benzine kunt rijden, met als mede gevolg veel minder CO2, er zijn al uitvindingen gedaan om electriciteit te maken vanuit het bijna niets, maar dat kan natuurlijk ook niet, hoe moet je in Godsnaam het niets gaan liggen belasten???
We moeten dan ook onze uitvinders maar beter op het goede spoor zetten: ze moeten zoeken naar een energiebron die in oorsprong goedkoop is, makkelijk kan worden gemonopoliseerd door de staat met medewerking van de huidige petroleummaatschappijen die ieder ander uitvinding en uitvinder anders toch zullen elimineren, en waar je als gewone burger geen eigen bron kunt van hebben, en er dus naar goeddunken enorme belachelijke (en intriestige!) belastingen kunnen worden op geheven. Alle andere oplossingen maken toch geen kans!
Dus, uitvindingen die de energie bij wijze van spreken zo maar uit de lucht plukken, zijn uit den boze ! Dat ze nu allerlei energieën door diezelfde lucht sturen om je gsm en je kompjoeter te "verbinden" (?) met het internet, om beelden door te zenden voor je tv en geluid voor je radio, dat zijn ook al dingen die ze zelf in handen hebben, en waar je niet kunt van plukken tenzij, mits te betalen voor de betreffende energiegolven. Dat er steeds meer stemmen opgaan dat die golven wellicht niet helemaal onschadelijk zijn voor de gezondheid is uiteraard bijzaak, en niet ter zake dienend.
met andere woorden, ze zoeken niet in de eerste plaats een energiebron, maar vooruit en voor alles een belastingsbron !
djudedju !

Het gekke is wel dat je, mits wat rondsurfen op het internet, je voortdurend botst op allerlei oplossingen en deeloplossingen voor de energiecrisis. Reeds bij de eerste energiecrisis in de zeventiger jaren van de vorige eeuw, zijn er dergelijke oplossingen naar voor gekomen, maar die zijn allemaal, stuk voor stuk netjes de nek omgewrongen (soms heel letterlijk)... Het is duidelijk een zaak van luister naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden. Als je die dingen allemaal eens goed bekijkt, moet je wel beginnen je zelf vragen te stellen, en moet je beginnen twijfelen of het überhaupt wel waar is dat de aardolie bijna uitgeput is... Ik heb daar zelfs een volgens mij héél overtuigend bewijs van gevonden ! Kun jij je inbeelden dat, mocht de energiebron bijna droog staan, de grote loebassen van landen die nu de hele wereld domineren, niet allang hun armee zowel te land of te water zouden hebben overgeschakeld naar andere energiebronnen ? Ze doen het niet ! Met andere woorden, er is nog meer dan genoeg petroleum en aardgas, en de enkeling die beweert dat de vorming van aardolie een zich steeds herhalend en voorgezet natuurverschijnsel is, heeft wellicht gelijk... en is onze aardolie niet de restjes van de natuur van eionen terug, maar groeit ze dagdagelijks bij, en moet alleen het tempo wat gedrukt worden. Maar als dat zo is, waarom dan nu zo plots en zo drastisch ? Is men bezig aan de voorbereiding van een nieuw en reuzegroot conflict ? Er zijn heel wat tekenen die daar op wijzen !

Dat oorlog veel vervuilender is, en wel degelijk invloed heeft op de weersvorming, dat is bij zaak...

Tussen haakjes, heb jij in illo tempore ook geleerd dat bij de uitbarsting van de Krakatau, er zoveel stof in de hogere luchtlagen terecht kwam dat het weer gedurende jaren beïnvloed werd ? We kenden daardoor enkele zeer koude en natte jaren.
Nu is er weer een zeer zware stofmaker aan het werk geweest, en men wijst ons met vreugde op de mooie zonsondergangen en -opkomsten...Maar heb jij al gehoord dat dit het weer zou kunnen beïnvloeden ??? Raar hé ? Heb jij een, ééntje maar, reden opdat ze dat niet zouden meedelen ? Ikke wel ! Het past niet in het plaatje van de global warming...

Wees niet verwonderd als we dit jaar weer een "koude" winter hebben... Die vulkaanuitbarsting zal daar wel mede de oorzaak van zijn... en koop u alvast maar wat dikke truien, want met de prijs van de brandstof wordt het bibberen om warm te krijgen.

Heb jij ook het gevoel, nee, de zekerheid, dat ze ons alleen maar vertellen wat ze kwijt willen ? En dat wil niet zeggen dat ze dingen verzwijgen, nee het gaat veel verder, ze liegen gewoon. Ik heb een kleine test gedaan, en links en rechts eens gevraagd wie in Georgië de oorlog begonnen was...Meer dan de helft noemt Rusland ! Waar het in werkelijkheid Georgië zelf is die de opstandige provincies heeft aangevallen...maar de berichtgeving is zo subtiel overgegaan in de agressie en de moedwilligheid van de Russen, dat de meesten de werkelijkheid al bijna vergeten zijn... Brainwashing...
Ik ga stoppen, als je me niet gelooft, doe de test zelf maar eens...

tot de volgende ?

Goe weere !

In de taal van deze regio kan de term Goe weere meer dan één betekenis hebben. Als je hoort zeggen: "Ja! Goe weere!", dan is dat heel iets anders dan "Goe weere hé!". "Ja! Goe weere" heeft niets te maken met het weer, maar is een opmerking in de zin van het "Jawaadde!" van andere regionen. Het houd naast wat verbazing ook al een negatief oordeel in. (Wat dan weer iets zegt over het hier meest voorkomende weer...)
Maar mijn titel heeft eer te maken met het feit dat ze eindelijk weer eens een weekje goed weer voorspellen... nu ja, goed weer, dan mag een mens niet kijken naar de nachtelijke temperaturen die al heel de zomer veeleer een herfstfstig gevoel geven, veeleer dan een zomers. Sommige bomen krijgen zowaar al een herfstsfsttintje. En bij de poepelieren rijzen zo waar al de blaren. Gek dat we hier met rijzen een neerwaartse beweging zien in plaats van de klassieke omhoogkomende van het deeg. Misschien ligt in de oorsprong van het woord eerder een zinsspelen op het feit dat de laag bladeren op de grond rijst ?

Gisteren was er, zoals gemeld, geen blog ! Ik heb gisteren wel even mijne kwampjoeter aangezet, na het thuiskomen, maar ik was zo afgepeigerd en had zoveel pijn dat ik na vijf minuutjes al weer in mijn luie zetel lag. Deze blog begint dus met eergisteren...Het bezoek van mijn nichtje en haren Norbert. Zoals voorzien was het omstreeks drie uur in de namiddag voor ze hier arriveerden, maar ze zijn gebleven tot na zeven uur, dus toch een gedegen bezoek! Bovendien had mijn nichtje een heel onverwacht en heel aangenaam geschenk bij (Wat helemaal niet nodig is, maar door zijn aard héél erg welkom is)! Eén van de redenen dat ze pas in de namiddag hier kon zijn, was dat ze in de voormiddag en de vroege namiddag nog boodschappen moest doen, en één van die boodschappen moest op die dag en op het afgesproken uur gebeuren, kon geen uitstel hebben: ze hadden een afspraak met een garnaalvisser om heerlijke verse garnalen te kopen. We hadden over die garnalen ook al aan de telefoon gebabbeld, en wellicht had nichtje gehoord dat dit voor mij al lang geleden was nog eens dagverse garnalen gegeten te hebben, en ze had een kilogram verse garnalen uitgedaan en meegebracht ! 't Is een bijou van een nicht dat ik heb !
Wij hebben dus een hele tijd kunnen bijbabbelen, onder meer over haar kroost en kleinkinderen en de onze, en over gemeenschappelijke kennissen en interesses en en en en en....
Zo'n namiddagje is voor mij een heerlijke onderbreking van de dagdagelijkse namiddagen.
En gisteren zijn we dan met zijn allen naar Puienbroek geweest, vol bewondering en verbazing de prachtige geitenbokken bekijken, de schapen van hele kleine rassen tot serieus grote beesten, vol ontzag de enorme trekpaarden en vooral die prachtige fiere witte staan bekijken, ook het mooie Vlaamse paard en noem maar op... We kregen één regenbui over ons heen, en gingen schuilen onder de tentjes van de vele standen... waar we zagen spinnen en weven, waar Bart tot zijn verrassing een houtdraaier vond die ook klosjes draaide voor het weven van wandtapijten. Die klossen zijn anders niet of heel moeilijk te vinden. (Hij draait ook de klosjes voor het kantklossen!) Bart heeft zijn naamkaartje meegenomen en zal wellicht nog wel eens contact opnemen met deze man.
Op de middag zijn we dan gaan eten in het restaurant op het domein, en na de middag hebben we een wandeling gemaakt. En dat was er te veel aan... Ik had nochtans mijn rolwagen mee, maar liet hem in de wagen, het zou en het moest maar gaan zonder...Maar op den duur moest ik op bijna elke bank eventjes gaan zitten en tussenin zelfs nog eens blijven staan om mijn rug wat te voorover te buigen in de hoop dat de zenuwen weer wat vrijer zouden gaan zitten in plaats van tussen de wervels... Toen ik eindelijk weer bij Bart in de auto kroop, was ik verschrikt dat het teveel zou geweest zijn en dat de pijn weer zou vast komen te zitten, maar blijkbaar hebben mijn turnoefeningen wel al heel veel effect, want de pijn ebde tot een beter verdraagbaar iets weg. Ik ben wel met pijn naar mijn bed gegaan, heb weinig geslapen, heb nu nog pijn, maar het is niet de pijn die ik heb als het zich werkelijk vastzet om me dagen en nachten aan een stuk te martelen... Oef !
Binnenkort ga ik ook de raad van de hartspecialist eens proberen op te volgen, en drie keer in de week gaan zwemmen... In den beginne een klein kwartiertje per keer en langzaam opbouwen. Bewegen is voor iedereen gezond, en geen beweging is funest ! Dat weet iedereen, maar het moet gaan hé !

Bart en Els waren ook vol lof over het provinciaal domein Puienbroek op zich zelf, het is inderdaad een prachtig domein, met grote stukken bos, een aangelegde tuin met fonteinen en prachtige bloemen, er staan heel wat beelden, waarvan enkele heel mooie, je kunt er gaan zwemmen, golven, minigolven, fietsen, (te huur) en noem maar op... Het is een waardevol domein ! (Je kunt er zelfs gaan vissen ! Er zitten karpers tot 25 kilogram !)

s'Avonds was ik stikkapot, moe en pijn, maar gelukkig nog eens met zijn allen een heerlijke dag te hebben gehad.

Voila, tot daar het korte verslag van de twee voorbije dagen... en wellicht ook de reden waarom ik vandaag en morgen wellicht heel stillekes zal zijn.

tot de volgende ?

ps: Heb je gezien en gehoord dat er plots weer pakken Belgen zijn, Sire ? Je hoorde heel België brullen bij de sprong van Tia Hellebaut !

boenkeboenkeboenkeboenke

Er is een of ander rockfestival in Oudenaarde aan den Bonkvijver, zowat 7 à 8 km van ons huis. Vannacht om 3.30 uur lagen wij alle twee wakker van het boenkeboenkeboenke... Aan den Donkvijver is ook een camping. Ik ben benieuwd hoeveel van die campingcarren uiteengedaverd zijn...
Zo vanuit je bed heb ik de indruk dat veel van die "muziek"-festivals voornamelijk vals zijn en weinig festijn...

Vanmorgen al heel vroeg is mijn buur begonnen met schijfzagen aan de resten van zijn oude veranda of aan andere onderdelen van zijn verbouwing, in ieder geval, de nacht was door lawaai allerhande kort, heel kort... Ik moet zeggen dat, gezien het al dag was, het geluid van die slijpschijven die knersen door de stenen, me liever waren dan het nachtelijke geboenkeboenke...

Morgen gaan we dus met zijn allen, Bart met zijn gezin, Veerle met het hare en wij tweeën naar de dag van het Levend erfgoed. Gisteren gingen we naar tanteke, en in het terugkeren gingen we nog langs in de Eldi om een kleine aankoop te doen, en toen ik daar sprak over de Levend Erfgoeddag, bleek de man tot mijn verbazing wild enthousiast, en verklaarde dat hij er wellicht ook zal heen gaan ! Waaruit duidelijk blijkt dat de organisatie veel te weinig reclame maakt voor het initiatief !

Enne !! We hebben er één ! Een zilveren nog wel ! Daarmee heb ik mijn weddenschap met mijn teerbeminde wederhelft verloren, ik had gepronostiekt dat we er geen ene zouden behalen... Alhoewel ik jon het aan Kim Gevaert, dat is pas een afscheid in schoonheid. (Als ze niet doet zoals zo vele van die sportmensen en zeventien keren herbeginnen en weer stoppen!).
Ik vind dat we er genoeg mee hebben, met één medaille, rekening houdende met het geklungel waarmee men hier de sportmensen begeleid... Terwijl ik over dat item zit te schrijven lopen de rillingen mij over de rug en krijg ik kippenvlees van ellende...Sportmensen... what's in a name? Ik ga niet herbeginnen, maar dat zijn geen sportmensen meer, dat zijn beroepsmensen of zo goed als ! Waar is de tijd dat er geen beroepssporters op de olympische spelen toegelaten werden ? Op de eerste moderne olympische spelen in Athene, kwam de Italiaanse kandidaat voor deelname aan de marathon, vanuit italië naar Athene gelopen... Hij mocht niet deelnemen, want zo had hij bewezen dat hij beroeps was ! Moest je nu die norm toepassen dan had je geen honderd sporters meer over op de huidige spelen !

Eigenlijk zie ik veel meer sport in die wielerterroristen die hun ding doen uit hobby, dan in die beroepssporters in het verre China. (Ik wou wel dat ze wat meer de wetgeving en de andere weggebruikers respecteerden...)

Bovendien is het systeem voor het beroep "sport" ook helemaal niet geregeld ! Heb je al eens de wedden bekeken van de beroepsgolfspelers, tennissers, voetbalspelers tegenover dat van een gewichtheffer ?

Als men er dan een beroep van maakt, moet er daar dan ook niet aan gewerkt worden ? Moet er daar dan ook niet naar meer evenwicht gestreefd worden? De gewichtsheffer zal wel altijd nog op een of andere manier een ander beroep moeten bij uitoefenen, want aan zijn sport verdient hij wellicht niet bijster veel, terwijl een voetballer met astronomische sommen naar huis gaat... Beiden zullen wel ongeveer dezelfde inspanningen en oefeningen en leefregels moeten respecteren, waarom dan niet dezelfde verloning ?

Oh ja, ik weet het wel, brood en spelen... De sporten die veel kijkers lokken zijn interessant om sponsors aan te lokken, die sponsors zijn dan weer bereid dik te betalen voor de publiciteit die ze via de renners of tennissers of voetballisten of ... beuren.
Naar een gewichtheffer gaat amper iemand kijken. Men laat hem optreden tijdens athetiekdagen, waar al de minder betaalde goden elk een beetje supporters bijbrengen en zo een stadium plusminus vol laten lopen... Met wat geluk kunnen ze ook nog wat incasseren van een of ander tvstation. Geen groot geld dus. De logica en de eerlijkheid zou zeggen dat je dan van de dikbetaalde sporten wat moet afromen om de minder betaalde wat op te trekken, maar dat kan ook zo moeilijk hé, want solidariteit is iets wat je aan anderen vraagt, nooit aan je zelf...

Ik krijg net een foontje van mijn nicht (ik heb er maar eentje!), ze komt deze namiddag op bezoek! Het was al een lange tijd gelden, zeker een jaar of twee. Nu, ik kan ze dat niet kwalijk nemen, in mijn geval met mijn verplaatsingsbeperking moet de liefde altijd maar van dezelfde kant komen voor de familie die allemaal ver van ons af wonen. Ik ben in ieder geval wreed content dat ik ze nog eens zie, en dat we nog eens kunnen bijbabbelen.

Ik ga stoppen, want ik moet nog brood en toespijs gaan halen om nichtje deftig te kunnen ontvangen !

tot de volgende ?

Groei zonnepanelen overtreft verwachting !

Dus, doe geen zotte kosten, koop een heel klein paneeltje, en in ons zeekklimaat krijgt het wel voldoende water om uit te groeien tot een héle grote !

Gekke titel uit de kranten... doet mij denken aan veel vroegere berichtgevingen...
Toen de zonnepanelen een nieuwe uitvinding waren, werd er enorm veel van verwacht.
In kamerika hebben ze dan voor het eerst een serieuze investering gedaan in een van hun woestijnen, en daar een megapark vol zonnepanelen opgezet.
Het resultaat was fantastisch, in een zonovergoten woestijn werkten die dingen als een fluitje van een cent... Het gejubel was niet van de lucht ! ...tot na enkele jaren het alarmerende bericht kwam dat de energieproductie heel snel daalde... Oorzaak ?
Het oppervlakte van de cellen werd door allerlei omstandigheden aangetast en werd minder en minder lichtdoorlatend... Exit de juichkreten...
Ik heb nergens, maar dan ook nergens gevonden dat dit euvel opgelost zou zijn, en jaren bleven dan ook die zonnepanelen ergens opgestapeld liggen, en bij mondjesmaat geleverd aan alternatievelingen...tot de nieuwste energiecrisis en de stimuli van regering uit...
Maar nog steeds is er geen iota te vinden als zou het probleem van het mat worden der zonnecellen opgelost zijn...
Die zonnepanelen zijn behoorlijk duur, en we lezen dan ook dat ze pas echt gaan renderen na de afschrijving van 10 jaar.... natuurlijk in de veronderstelling dat ze heel die tijd nog volop zouden renderen, zoniet zullen ze al lang afgeschreven zijn voor ze ooit opbrengen...
Wat wel opbrengt naar mijn gedacht is het systeem om water op te warmen. Dat zijn ook panelen, maar die warmen alleen het water op in een meterslange koperen buis die in een geisoleerde bak op je dak ligt. Je kunt het systeem "compleet" maken met een grote en supergeïsoleerde opslagtank, waarin het water heet kan bewaard worden. Maar deze tank is zéér duur ! en de installatie die het water heen en weer doet gaan tot de gewenste temperatuur is bereikt, is ook niet goedkoop... Maar heel het jaar, of toch minimaal meer dan de helft van het jaar beschik je, ook zonder die kostelijke tank over voldoende warm water voor de afwas en dergelijke kleine zaken, die nu toch ook met een pak energie weglopen.
Ik ben geen voorstander van in de gegeven omstandigheden heel dure installaties aan te leggen. De reden is heel simpel: we zitten pas sinds kort met een dreigend tekort of op zijn minst een onbetaalbaarheid van de energie. Derhalve zijn pas onlangs de inspanningen begonnen om alternatieven te zoeken. We horen steeds meer en meer van nieuwe energiesystemen die het licht zien, vele nog in ontwikkelingsstadium, andere zijn al een hele stap verder, maar zo ze nu al in productie zijn, zijn het uiteraard ook nog dure dingen... eens de productie duidelijk lonend wordt worden ze ook beterkoop... dus nog eventjes de zaak op zijn beloop laten, tot we én zeker zijn van de opbrengst, én het een win-win operatie wordt !

Ik las een artikel over geneeskunde die mij hemelsgelukkig maakt !!!
Eindelijk is men begonnen met geneeskunde van verscheidene richtingen aan elkaar te binden !
Het is nog niet compleet, maar de eerste en moeilijkste stap is gezet ! Eindelijk !
In diverse Nederlandse universitaire klinieken en ook in ons eigen Gent, is men begonnen met geneeskunde-plus... Het is begonnen in Amerika (je ziet zelfs van daar komt soms iets goeds!).
Men vult de de gewone klassieke westerse geneeskunde aan met wat we nu alternatieve geneeskunde pleegden te noemen. Vooral die stukken die wetenschappelijk kunnen aangetoond worden, maar ook al dingen waarvoor nog geen bewijs is, maar waarvan de resultaten bewezen zijn in de praktijk !
Je wordt dus op zijn westers geöpereerd, maar in de behandeling gebruiken ze acupunctuur, healing touch, hypnose en noem maar op ! Let vooral ook op healing touch, dat is niet meer of minder dan wat ik u enkele dagen geleden vertelde, de geneeskracht van de mens, de handoplegging ! ze doen het door een vorm van massage, waarbij ze strelende gebaren maken op een tiental centimeters van de patiënts pijnlijke plaatsen...
Het is al jaaaaren dat ik verdedig dat het gewoonweg niet mogelijk is dat de chinezen al duizenden jaren mensen zouden genezen met acupunctuur en acupressuur als het niet zou werken, idem voor de adjurvedah bij de Indiërs ! Bovendien hebben die geneeswijzen, net als de onze dingen waarin ze fantastische resultaten behalen! En het wondere is dat ze vaak heel sterk staan in dingen waar de ander dan weer minder sterk in is ! Het zou dus een briljante geneeskunde kunnen worden als al de geneeskundes zich zouden verenigen en de patiënt zou behandeld worden door een team van specialisten in de verscheidene geneeskundes ! Uiteraard zou dat op de ideale manier duur zijn... of juist niet ? Wat is nu het duurste stuk ? de behandeling en de vaak langdurige behandeling van de patiënt ! Als de patiënt daarentegen werkelijk genezen wordt op de meest effectieve en dus snelste wijze, dan zouden de kosten voor ziekteverzuim, ziekenvergoedingen, langdurige medicaties en noem maar op drastisch verminderen... Ik kan het niet inschatten, maar ik vermoed dat de minderende kosten op die manier wel eens de nu soms jaren durende dure behandelingen ver zouden overtreffen !
In die "nieuwe" geneeskunde gebruikt men ook vormen van biofeedback en dergelijke, wat onder meer zeer goede resultaten lijkt te geven bij hoge bloeddruk... weg pilletjes ??? Bovendien heeft biofeedback geen nevenwerkingen !

Het zou dus werkelijk de "integrale" vorm van geneeskunst kunnen worden. Joepie ! Blijkbaar was ik niet de enige die zo dacht !

Ik ben een adept van al die vormen van geneeskunde ! Ik vind dat een mens moet openstaan voor andere denkwijzen, ze kunnen alleen verrijkend werken ! In die zin ben ik ook tegen het rascisme, omdat ook dat een verrijking van onze cultuur kan worden... maar het rascisme moet van de beide zijden uitgeschakeld worden, en er moeten bruggen geslagen worden. Dat betekent dat de binnenkomenden zich moeten aanpassen aan het land waarin ze willen verderleven. Als eerste vereiste moeten ze dus ook de taal leren en die ook effectief gebruiken. Natuurlijk zijn wij wel zeer slecht geplaatst om dat te vertellen !!!! Wij horen bij die verlichte geesten die het nodig vonden andere volkeren te koloniseren, en hun meteen ook een andere taal op te dringen !!!
Of dacht je dat die mensen dat met de mantel der liefde zouden bedekken ? Wij moeten dus eerst en vooral onze fouten bekennen, om hen ook te overtuigen dat het beter is niet weer in dezelfde ziekte te vervallen. Ik zou er zelfs voorstander van zijn een systeem uit te werken waarbij getto-vorming onmogelijk wordt gemaakt, door bijvoorbeeld een quotum in te stellen over het aantal gezinnen uit een vreemd land ten opzichte van de eigen bevolking per straat... Niet om die mensen te isoleren, maar om hen juist beter te doen integreren. De ervaring leert ons immers dat er juist meer moeilijkheden komen waar er echte centra van een ander ras ontstaan, die dan een hecht blok vormen waarin ze hun zeden en gewoonten en taal halsstarrig vasthouden en zich profileren als een andere staat in de staat. Maar ik weet, dat zijn allemaal dingen die nogal dictatoriaal klinken, en dus op veel weerstand zouden mogen rekenen... Ik sta dan ook open voor andere suggesties, die evenzeer waarborgen geven om één staat te blijven in één geheel ...Kijk maar eens wat we allemaal tegenkomen in een "beschaafd" land als het onze omdat er meer dan één taalgebied is... We moeten er niet nog een deel "eilandjes" van nog andere taalgemeenschappen gaan liggen bij creëren !

Maar wie ben ik... het zal dus wel wishfull thinking blijven...

Het weer ! Zoals de voorspellingen nu zijn, zo kan ik het ook ! Volgend de VRT zal het zondag mooi weer zijn en zaterdag krijgen we buien...Volgens de Vtm is het zaterdag goe weer en krijgen we zondag buien...volgens mijne kwampjoeter is het zaterdag én zondag droog weer... Hoe meer je weet hoe minder je weet! Ze zeggen het allemaal er bij: er zijn weerscomputers die het anders zeggen...ja, tarara, zo kan ik het ook ! Ik voorspel dat het zondag niet zal regenen, als er geen water uit de lucht valt... en tegenwoordig heeft dat niet alleen met wolken te maken !!! Heb je ook gelezen, dat in de strijd voor energiebesparingen de vliegtuigen nu ieder pisje en ieder poepje meteen de blote blauwe hemel in laten vliegen, kwestie van gewicht en dus energie te besparen ??? Als je nu bij een heerlijke blauwe hemel plots toch een spatje regen voelt, weet dan dat het wellicht iets minder nets is !!! Bovendien, hoe zit dat dan met het zo veelgeroemde mestaktieplan ??? Mogen die vliegtuigen wel zorgen voor meststrooiïng zonder rekening te houden met de quota ???
tjudedju !

tot de volgende ?

Pillendag

Vandaag moet ik dus weeral richting apotheek, om een voorraadje pillen in te slaan...
Mijn bankrekening een heel stuk lichter maken en mijn maag, lever en nieren verder onder druk zetten opdat mijn rug en mijn bloeddruk er wel zou bij varen...
Door de ontstekingswerende middelen gaat mijn bloeddruk omhoog, dus heeft de hartspecialist zijn hersens moeten pijnigen om een middel te vinden om die druk naar beneden te krijgen zonder te interfereren met de andere vergiften, sorry medicaties...
Nu ja, de strijd op de morfine heb ik toch gewonnen, en met suczeven (iets meer dan suczes)!

Het is weer maar mottig weer, maar ze geven beterschap voor het weekend, en zondag gaan we met heel ons bende naar de erfgoeddag. Veerle is vrij, Bart is vrij en we gaan met zijn allen er eens een dagje van maken. Kijken naar de mooie dieren en genieten van een prachtig natuurschoon in het Oostvlaams Provinciaal Domein. De erfgoeddag gaat door op het eiland, midden in de grote vijver gelegen. Nadien gaan we ook nog eens wandelen naar het erfgoedpark, want in Puyenbroek is niet alleen de jaarlijkse erfgoeddag, maar bovendien is het ook het enige park waar een stuk van het park is voorbehouden aan de echte Belgische dieren, van groot naar klein van Trekpaard tot duif en krielkipjes... (Want onze Antwerpse Baardkriel is amper een duif groot! en wereldberoemd !)

Heel lang geleden, toen ik mijn opleiding kreeg in Roeselare, hebben we Puyenbroek eens bezocht op een uitstap van het beroepsverbond Roeselare. . . met wijlen mijn mentor Maurice Galle. Maurice was een bloemenliefhebber, en toen hij een perk vol oranje viooltjes zag was hij onmiddellijk verlief op dit toen nieuwe kleur. Hij zag dat er her en der al zaadjes op gevormd waren, en bukte zich om er enkele te plukken. Ik stond naast hem en zei "Meneer !" Maurice vloooog recht... En tedju, zei hij, ik wist dat jij het waart, maar toch schrok ik er van, ik ben een slechte dief hé...

Dat moet zowat in 1972 geweest zijn... eeuwen geleden dus... Waar is de tijd ! Dan was Veerle nog een piepklein babytje en onze oudsten Koen was dan 3.5 jaar oud...gatje tegen de grond zeg maar.Ik herinner me niet dat ze mee waren, er zal dus wel een of ander iemand met de kinderen opgescheept hebben gezeten, en had mama eens een heerlijke rustdag. Dat was zeer uitzonderlijk, want veel kans hadden wij niet op opvang, wij woonden niet vlak bij de familie, dus was het niet zo eenvoudig, en andere oplossingen waren er niet of waren voor ons dan nog niet betaalbaar. Het waren dus echt heerlijke vakantiedagen voor moeder.

Dat we niet zo dikwijls konden beschikken over een oppas, had ook zijn voordelen, wij waren een echt hecht gezinnetje, en buiten het werk deden wij praktisch alles samen. Zelfs als ik ging vissen, ging veelal het gezin mee, en al heel vlug hadden de twee jongens een klein hengeltje, en zaten ze ook te vissen...net zoals Ewoud nu. Niets nieuws onder de zon...
Alle uitstapjes waren dan ook gericht op het gezin, en voornamelijk op de kinderen. We gingen naar de bossen, we gingen zwemmen we gingen naar het park en vooral naar het hoekje waar de schommels en dergelijke stonden... we waren één. Wat nu nog deugd doet, is dat de kinderen dat nog zo goed beseffen, en in de mate van het mogelijke ook op die manier met hun gezin omspringen. Ze leven veel meer voor het gezin, de kinderen dan voor zichzelf, en dat voelt niet als een tekort of als een last, nee, het voelt normaal aan, het hoort zo. Mijn kinderen hebben ook altijd mogen knutselen en "dingen maken", ik moedigde dat zelfs aan, en Bart maakte van twee oude fietsen een nieuwe, van een oude kinderwagen maakte hij een slede die dan getrokken werd door de brave bobbie... Ik kan niet geloven dat er ooit een hond is geweest die meer speelkameraad was dan onze oude bobbie, een hond uit het asiel van een onbestemd merk, maar een schat van een beest...Hij zal nooit overtroffen worden !
Eén fout had Bobbie...Hij kon geen water zien zonder er in te springen... Ook al was het vuile en stinkend of meer modder dan water, Bobbie ging er in gaan wentelen of gaan zwemmen als het diep genoeg was. Veel wandelingen gingen we met een nette hond weg, en kwamen met een stinkend vuil en smerig beest weer naar huis terug. Gelukkig liet hij zich ook gewillig wassen (dat was tenslotte ook water) en dan croste hij het huis rond in een wilde galop, slechts nu en dan stoppend om zich eens helemaal uit te schudden zodat mama de meubels ook nog eens allemaal moest gaan droogwrijven... Gisteren was dat weer eventjes zo... We hebben de twee honden gewassen, en hoe goed je ze naderhand weer droogwrijft, ze weten toch nog spatten van zich af te schudden...

Maar net zoals de honden nu, was ook Bobbie helemaal geen waker. In tegendeel, iedereen was zijn vriend. En als er eens iemand was die bang was van honden, dan keek hij die onbegrijpend aan, niet begrijpend dat zijn vriendelijk onthaal op schrikkreetjes werd onthaald. Ooit belde er een vriend dat hij zou okkernoten brengen. We waren echter niet thuis op het moment dat hij kon komen, en vroegen hem ze in de garage te zetten, we zouden de poort niet afsluiten... Als wij weg waren zonder hond, dan sliep Bobbie steeds in de garage. Ook die keer... En toen de vriend nadien bij ons kwam vroeg ik of hij geen last had gehad met de hond. Hond ? Ik heb geen hond gezien ! Bobbie was heel rustig in zijn mand blijven liggen zonder te bougeren... Ik lachte en zei dat hij geluk had gehad dat hij iets bracht, brengen mag, maar moest ge iets gepakt hebben... Mijne hond kent zijn taakomschrijving, hij is bij een goed syndicaat, en doet niets dat hem niet is opgedragen lachten we...

Veel mensen hebben een totaal verkeerd beeld van de waakcapaciteit van een hond ! Als een hond niet speciaal is opgeleid en getraind tot waken, zullen de meeste honden niet bougeren als er een vreemde op het domein komt terwijl er geen baas aanwezig is. Als de baas aanwezig is blaffen ze en alarmeren ze, maar als ze alleen zijn gaan ze zich veeleer wegstoppen. Bij mijn garagist loopt een Duitse scheper, een echte waker, stoefte de garagist tegen iedereen...tot er bij een afwezigheid ingebroken werd, en de buren hem verzekerden dat zijnen waker niet had geblaft en nog veel minder het erf had verdedigd...

Een hond verdedigt zijn roedel, niet zijn erf !

De meeste van die bordjes met "hier waak ik" zijn dan ook maar vrome wensen van de hondeneigenaar... een fout die al van eeuwen her dateert, want men vond onder meer in Pompeï een bordje met Cave Canem... ook toen al die bordjes dus. Nu zijn er al electronische honden, zodra er ook maar iets beweegt rond de deur hoor je plots een verschrikkelijk woest gehuil en geblaf... van een electronisch hebbedingetje... Misschien iets effectiever dan een echte hond ?

Bij ons werd een hond vooral getraind in het niet bijten, en in het open staan voor bezoekers. Wij wilden vooral een speelkameraad voor de kinderen, en een gezellig beest die niet voortdurend staat te keffen als er bezoek is... Het begon al toen ze nog klein waren, we gaven de hond eten, en de hond moest het aanvaarden dat we aan zijn eten zaten, ook van de kinderen...want dat is het gevaarlijkste moment voor onverhoedse beten... iedere hond zal van nature voor zijn eten vechten, dus dat moet je hem afleren. Dat is meteen ook een inprenting dat ieder gezinslid in rang boven hem staat, en ook dat is een veiligheid ! Sommige mensen vinden het leuk hun hond te pesten, en doen hem nog agressiever zorgen voor zijn voederbak... veel meer verkeerd kun je amper doen als je een sociale hond wil hebben !

Er is geen enkel ras dat niet geschikt is voor de omgang met kinderen ! Er zijn wel honden die liever spelen dan de anderen, er zijn er die van nature nooit spelen, maar bijten doen ze niet zo maar ! Ook niet de zogenoemde agressieve rassen ! Als een hond bijt dan zijn er twee mogelijke verklaringen, of hij is slecht opgevoed, of hij werd pijn gedaan. Een degelijk opgevoede hond zal zelfs niet bijten als hij pijn gedaan wordt, als het door een kind is, want dan is dat een van de dingen die onder zijn bescherming staan. Ooit hoorde ik onze hond janken, ik ging zien, en onze Koen, toen nog een heel klein manneke, hing met zijn kleine vuistjes aan de ballen van onze grote reu... Het beest jankte, maar beet zelfs dan niet ! Hij heeft één keer gebeten, toen een man zijn hand door het hekken deed om aan onze Bart te komen... Hij beet niet hard, alleen een knapje om te verwittigen dat hij moest van de kinderen blijven... Had hij met zijn groot en sterk bakkes moeten doorbijten, dan zou de man anders gepiept hebben... Op een andere keer was er een leurde door het hekken naar binnen gekomen in plaats van aan te bellen...De hond was voor hem gaan staan, met zijn haar recht, zijn tanden bloot en een bijna onaards gebrom... Hij dreef de man achteruit, tot tegen het hekken, en telkens de man iets wou naar voren komen om het hekken te kunnen openen om buit te raken, grolde de hond iets luider... We weten niet hoelang de man er gestaan heeft, maar plots lette Anny er op dat ze iemand hoorde roepen..."Madame ! madame..."

Honden, schatten van beesten, allemaal, als je ze sociaal opvoedt ...

tot de volgende ?

Goedgekeurd

Voila, mijne moteur is weer eens nagekeken, en weer goed gekeurd voor een jaar. Wel moet ik nog een ander pilleke er bij nemen, eentje onder of boven.
Als ik al de gunstige dingen lees op de bijsluiters van mijn medicamenten, dan gaan ze mij nog van armoe moeten doodsmijten met een voorhamer...
Als ik al de bijwerkingen lees, dan heb ik het waarschijnlijk al lang gehad, en droom ik dat ik nog steeds zit te bloggen. (Tenzij de aboriginals gelijk hebben, want daar is het leven een droom, en sterven ontwaken naar het echte leven...)

Vermits het vandaag woensdag is, moet ik weer mijn pillendoos en de pillendoos van Anny opvullen voor één week. Je kent dat wel, de pilletjes voor 's morgens, de pilletjes voor 's middags, de pilletjes voor 's avonds... er is zelfs nog plaats voor de pillen voor de nacht, maar dat vakje hebben we nog niet nodig (kan nog komen...).

Alhoewel ik veel meer soorten en veel meer pillen heb dan Anny, ontzie ik het meest de doosjes voor Anny ! Bij haar zijn er halve pilletjes, 1/4 pilletjes... Je zit telkens die piepkleine dingen tussen je duim en je wijvinger te klemmen, en met je andere hand breek je het dan (hopelijk) op het lijntje door... en voor de 1/4 pilletjes mag je dat nog eens doen met de halve pilletjes.
Het voordeel is wel dat je niet veel pillen moet hebben om de nodige vakjes te vervolledigen ! Waar het gaat over 1/4 heb je zelfs al een stukje over van twee hele pilletjes. Let op ! de pilletjes waarmee je vertrekt om ze in "gelijke" stukjes te breken, zijn al klein om mee te starten ! Wellicht is het door die pillen gekomen dat ik nu ook een bril voor dicht moet hebben !

In de wachtzaal van de kliniek zat een man het cruciale nieuws van twee jaar geleden nog eens te herlezen, toen er plots twee lui in pyama kwamen aangewandeld... "'k peinsden da' je 't gie woart !" "W'aan je verbie zien kommen, en we zeggen we goan ne kèr kieken of dat wel 'êm is" Het was dus hem... De twee waren er alle twee gehospitaliseerd voor hun hart, de ene had drie overbruggingen gekregen, en bij de ander hadden ze vijf "stens" (zo noemden ze die vaatverwijdende dingetjes) ingeplant... Maar dat was niet belangrijk, bij mijn buur zaten er 8 van die "stens" in...Waar ze wel benieuwd over waren was of hij het "paffen" kon laten... "Bah neen ik, ik smoren nog evenvele als vroeger" " Ik kan het nie laten" zuchtte de man naast me. Een van de twee pyamalopers had zelfs al eens onder zijn kl... gekregen omdat hij stond te roken in de uitgang van de kliniek... en de ander "verging" van de goesting...
Raar... zelfs als ze weten dat het echt en onmiddellijk levensbedreigend is, kunnen ze het roken niet laten... Naar mijn mening is het nu nochtans veel makkelijker om te stoppen dan dertig jaar geleden, toen ik stopte. In die tijd was het geen man die niet roken kan... En de collega's en "vrienden" kwamen je ostentatief nog eens de rook in je gezicht blazen, opdat je weer tot je verstand en tot de gilde der rokers zoudt komen... Nu heeft de man/vrouw die wil stoppen, alle sympathie en wordt zelfs gesteund in zijn/haar voornemen. En toch blijft het moeilijk.
Het eenvoudigste zou uiteraard zijn niet te beginnen, maar wat is het toch dat je als jongere bijna dwingt om al die dingen uit te proberen die eigenlijk niet goed voor je zijn ??? Ik was wellicht nog geen tien jaar toen ik mijn eerste sigaretje rookte, in de duinen van Bredene... en wellicht een jaar of 17 als ik de eerste pintjes dronk. Dat waren de symbolen van het groot zijn... en bovendien was het verboden, en dat was dan dubbel zo aantrekkelijk.

Alle campagnes ten spijt, lijkt het wel of het nog steeds zo is... En de theorie dat kinderen van niet-rokers veel minder gevaar lopen roker te worden, lijkt maar een theorie te zijn... Als je nu luistert naar radio en tv, dan heb je de indruk dat het nu zelfs veel slechter is dan vroeger, en dat ze nu veel meer naar drugs grijpen, vooral weed en cocaïne lijken heel erg in te zijn.
Het nederlandse gedoogbeleid (ze doen het hier stillekes en modest na) lijkt niet het gewenste effect te hebben, en het lijkt wel of het aantal druggebruikers nog toeneemt. Nochtans is het duidelijk dat al die middelen (tabak, alcohol, xtc, weed, coke en noem maar op) duidelijk risicovol zijn voor de gezondheid van de gebruiker en veelal ook voor anderen...
Drooglegging hebben ze eens geprobeerd in kamerika, en dat werkte ook niet...
Ik denk dat ze het beter doodzwijgen, er niet over praten op tv en radio, en een positief beleid voeren!
Met positief beleid bedoel ik dat ze niet moeten zitten praten over de gevaren en de nadelen van al die dingen, maar moeten de voordelen belichten van een gezonde leefwijze, en vooral van het plezante van gezond leven... Zo zouden ze bv al het roken en drinken op tv kunnen verbieden, want woorden wekken, maar voorbeelden trekken... Zo zouden ze net zo goed ook al de modeshows met die veel te magere modellen kunnen weigeren uit te zenden, zodat het begrip "mooi" niet vervormd wordt tot anorexia...
De bedoeling is dus alleen de positieve dingen uit te zenden !
We weten bij ondervinding dat die vreselijke affiches over de gevolgen van roken toch niet het verhoopte effect hebben, misschien heeft het positief benaderen van rookvrij dat dan wel.

Ik heb het niet zo erg op verbieden, maar ben er wel van overtuigd dat het beter zou zijn zonder al die dingen.

... en dat allemaal door drie hartpatiënten te horen babbelen...
Erg dat je hoort dat ze ondanks die operaties "volharden in de boosheid"...

Tja, ergens begin je een beetje begrip te krijgen voor die dokters die weigeren nog iets te doen voor die patiënten die toch blijven roken... ik zeg begrip, geen goedkeuring ! Net zoals ik nog steeds me zit druk te maken als ze in een kliniek mensen van 70 of ouder niet meer reanimeren... Zouden ze blij zijn als het hun beurt wordt ?

tot de volgende ?

Doel heiligt de middelen...niet meer ?

Hetmoet je je maar gebeuren !
Je hebt je van niets tot iets opgebouwd, bent er na jaren sparen in gelukt een huisje te kopen, mits een zware lening, je bent net enkele jaren feitelijk de volle eigenaar van je eigen huis geworden, en dan ploft er op een blauwe maandag een brief in je bus dat het huisje van je afgepakt wordt, het moet afgebroken worden "tot het algemeen nut"...
Het algemeen nut is het duidelijk niet, want dan zou het ook tot jouw nut zijn, en jouw nut ligt duidelijk in het bezit en het bewonen van je eigen bijeengewroette huisje...
Het woord algemeen kan dus rustig geschrapt worden...
Tot het nut, dan maar ? Maar welk nut ? Wiens nut ?
Nee, zo komen we er duidelijk niet, want het nut van de ene is duidelijk het nadeel van de andere. We staan er niet echt bij stil, zolang het ons niet gebeurt...of minstens een goede bekende... en dan nog, dan vinden we dat erg, doodjammer, maar ja, als het moet, dan moet het... Maar moet het eigenlijk wel ?
En in het geval van Doel lijkt het nog niet eens heel zeker te zijn dat het echt wel moet...Er zijn wel plannen, maar nog niet voor meteen, en we weten allemaal dat van uitstel veelal afstel komt. Stel je eens voor, ze hebben je manu militari uit je huisje gezet, ze hebben het voor je ogen met de grond gelijk gemaakt, ze hebben de boom die je plantte voor de geboorte van je eerste zoon neergehaald... en dan gebeurt er niets, en als je tientallen verbitterde jaren later voor het laatst in je bed ligt, je laatste adem uit te blazen, dan zie je voor je ogen dat verwilderde, verwoeste terrein liggen, waar je eens gelukkige dagen kende met vrouw en kinderen...
Verschrikkelijk !
Och, ik weet het wel, het is maar een hoop stenen, een materieel iets, niet veel meer dan een kapot radiotoestel die je naar het containerpark brengt (omdat je het niet meer kunt en moogt meegeven met het huisvuil)... Maar toch...
Het is niet het huis dat ze afgebroken hebben, het is je thuis !
Het is het veilige nest dat je samen hebt bijeengewroet, waar je kinderen opgroeiden binnen de veilige muren, het is de plaats die je gegoten zit, net zo goed als je oude pak zo lekker om je benen voelt... Het is je warme nest, en voor jou het mooiste dat er ooit kan bestaan, want niets heeft dat eigene, dat warme dat thuisgevoel...
Het is dat wat je nu op TV kunt zien, als je in dat -oh zo nabije- Franse dorpje ziet, mensen die met een bevende hand het kleine fotootje van opa van tussen het puin halen, en liefdevol het steenstof er van af blazen...en het kussen, het terug welkom heten...
Dat gevoel van afgesneden worden van je wortels...
Als je mensen hoort vertellen, die hun woning verloren in een brand, dan spreken ze je niet eerst en vooral ven het huis, van het geld, nee, ze spreken van dat fotootje van moeder zaliger, en dan pas van dat huis... van hun thuis...
Je kunt nu wel stellen dat die mensen van Doel (of van andere onteigeningen) wel hun fotootjes mee hebben gedaan, toch zijn ze in de eerste plaats ook dat gevoel kwijt, dat thuisgevoel.
Een eigen huis, dat is veel meer dan die hoop stenen, dat is iets wat je hebt opgebouwd, waarin je je kinderen hebt grootgebracht, waar ieder nageltje, of zelfs het gaatje waar ooit een nageltje zat, je iets vertelt, je herinnert aan al die dagen waarin dat huis een thuis werd.
De man die mij mijn opleiding gaf, mij mijn beroep leerde, die besloot, toen bijna al zijn kinderen het huis uit waren, zijn huis te verkopen en iets kleiners, iets makkelijker te onderhouden te kopen in de plaats... Het noodlot wilde dat hij kort nadien verongelukte, en dat zijn weduwe in het nieuwe huis, in een nieuwe buurt, zonder al die zoete herinneringen, zonder dat gevoel van nestwarmte haar laatste dagen moest slijten. 't Menske is er nooit thuis geweest, ook al woonde ze er...
Nee, het mag best een huis zijn waarvan de buitenwereld zegt, oei wat een lelijk ding, voor wie het opbouwde tot thuis, is het de grootste schat op aarde.
Misschien hebben wij vlamingen dat meer dan andere volkeren, men zegt dat wij met een baksteen in de buik geboren worden...Ik weet het niet, maar ik ben er zeker van dat thuis voor iedereen meer is dan huis...
Als we het oorspronkelijke thuis van Anny voorbijrijden, langs de autosnelweg, dan zie ik haar iedere keer kijken... en telkens met wat van pijn de blik weer afwenden. Het huis is in handen van anderen gegaan, en is ontwijd, het is geen thuis meer, het is een huis die ooit een thuis is geweest... nu niet meer.
Ik weet zeker dat ik hetzelfde gevoel zou hebben voor mijn ouderlijk huis, dat dat ook geen thuis meer zou zijn, niet meer als thuis zou aanvoelen, en alleen een grote hoop stenen weemoed zou zijn.
Ik heb deernis met allen die, om welke redenen dan ook hun zelfopgebouwde thuis verloren...
Weet je, op een bepaalde manier is mijn huis ook mijn gezin verworden... Die stoel, dat was de stoel waar Koen altijd zat, het is nog steeds "de kamer van Koen", "de kamer van Bart" en "die van Veerle"... Daar is Anny gevallen en was ik zo bang dat het iets onherroepelijks zou zijn... en zo heeft iedere vierkante centimeter wel zijn herinneringen, en iedere herinnering is als een binding, een wortel waarin ik vergroeid zit.

Ik weet niet of ik een onteigening wel zou overleven... Och, ik zou er wellicht niet aan dood gaan, maar dat bedoel ik ook niet...Ik bedoel dat ik mijn leven zou kunnen meenemen naar een nieuwe stek ? Dat ik al die herinneringen zou kunnen loslaten, en als ik het niet kan, dan zou ik wellicht dood gaan, zoals een plant die je uit de aarde hebt gerukt en waarvan de wortels nu geen steun, geen voeding meer hebben...


De takken van de linde deinen...het waait ! En het is echt geen zomerweer. Bovendien hangen er overal grijze wolkenflarden te dreigen. Het waait nog niet zo erg dat het groene maïsbos beweegt. Die rotdingen staan zo dicht opeen dat ze niet zo maar in beweging te krijgen zijn. Hoogsten zie je op de eerste rij de blaren wat weg en weer zwaaien, maar de rest zit beschermt door de massa te lachen met de wind, en zal niet echt beroerd worden, dan door echte storm- of rukwinden. Het is een inerte massa, een echte logge dikke muur. bah.

Vandaag hebben wij geen kinderen in huis. Veerle moet vandaag niet werken, en bovendien heeft Veerle zich kunnen vrijmaken om zondag mee te gaan naar de Stichting Levend Erfgoed in Puienbroek. Hopelijk kan Bart zich ook vrijmaken, en kunnen we eens met gans het gezin een uitje maken... Oma en opa met heel hun kudde kuikens om te gaan kijken naar de kiekens. Leuk.

Ik ga sluiten, en denk ook eens aan die mensen in Doel en de anderen die door een dwaze maatschappij ontworteld worden...

tot de volgende ?

Yeti, big foot, sasquatch en noem maar op ...

Reuzen hebben altijd onze wereld bewoond, zo niet in het echt, dan toch in onze verhalen... En dat is op zijn minst eigenaardig te noemen. Hoe komt het dat bepaalde verhalen over zowat heel de wereld gemeengoed zijn?
Was het Jung (of een van zijn confraters ?) die dit het collectieve oergeheugen noemde ?
Maar daar zit dan wel een heel venijnig stukje woord in: geheugen !
Dat zou dan niet minder betekenen dan dat er inderdaad reuzen hebben bestaan ! Of nog bestaan ... Dat zou dan niet minder betekenen dat er draken hebben bestaan... of nog bestaan (Want ook daarover lopen er steeds weer berichten binnen).

Op sommige websites tonen ze je opgravingen van skeletten van echte reuzen... Al dan niet bedrog, en dat er draken opgegraven worden weten we allang, dinosaurussen zijn tegenwoordig gemeen goed. Of die skeletten ooit nog enkele levende afstammelingen hebben gehad in de tijden van de mens ? Het lijkt wel zo, want anders is er geen collectief geheugen...

En nu, plots, als een donderslag op heldere hemel, ligt er een Bigfoot in een diepvries ergens in kamerika ! Vandaag zou hij overhandigd worden aan de wetenschap, zo las ik in diverse krantenuittreksels op Internet. Dan gaan we weten of het een echte bigfoot is of een vervalsing.

Ik hoop dat het een echte is !
En ik hoop dat ze dan niet massaal op jacht gaan om een levende bigfoot te gaan vangen !
Laat ons dan zorg dragen van die beestjes en voldoende ruimte voor hen vrijhouden, zodat ze ongestoord verder kunnen leven... want wie weet, als wij, slimme mensen, het toch nog zo wijs vinden om nog maar een keer een wereldoorlog te ontketenen, zijn zij niet de volgende mensensoort... En wie weet, misschien zouden zij dan in hun collectief geheugen de wetenschap hebben dat oorlogen alleen tot verval en ellende leiden...

Heb je de beelden gezien van dat wenende kind, de schrik in zijn oogjes ? Is dat al geen reden genoeg om meteen alle oorlogen stop te zetten ? Zouden wij in de plaats van die grote borden voor de verkeersveiligheid eens geen borden zetten voor de rede, het verstand, de vrede ? Maar ja, wellicht zouden alleen de gewone mensen opkijken naar die signalen... Net zoals voor de tweede wereldoorlog de gewone mensen met veel sympathie keken naar het symbool van het gebroken geweer... Maar het baatte niets, want zij die de oorlogen uitroepen, lijden niet de armoede, verliezen niet have en goed, hebben geen honger, kennen geen ellende... Dus hebben zij niets geleerd, en zien zij op naar de grote veldheren, die volgens die idiote geschiedenisboekjes hier de beschaving en de welvaart brachten.

Weet je wat gek is ? Iedere keer we horen van een of andere ruzie, zien wij onmiddellijk het idiote er van in, uitgenomen als wij zelf een partij zijn, dan zijn wij alleen nog overtuigd van ons gelijk, en kan de ander gewoonweg geen gelijk hebben! En al had hij gelijk, hij krijgt het niet ! Na !

Wij willen ook steeds dat de vrede begint bij de ander, want wij hebben gelijk, dus moet de ander zich maar plooien, maar die denkt net hetzelfde, en zo blijft alles zoals het was en de ruzie blijft ruzie, de oorlog oorlog... tot het bittere einde. Letterlijk, en al weten we dat zowel de overwinning als de nederlaag een bittere nasmaak heeft, toch beslissen we niet tot wat het hart, de rede ingeeft en houden we halsstarrig vol, want de andere moet zich maar plooien !

We zijn gek! We kennen de oplossing en we stampen die weg van voor onze voeten ! Het mensDOM...

Alle leed komt voort uit ons egoïsme, mochten we iets meer over hebben voor de ander, dan zou de wereld zo mooi zijn ! En je zou er zelf geen nadeel bij hebben, want dan zou ook de ander meer over hebben voor jou, iedereen voor iedereen ! Och ja, het is een wensdroom, maar we weten allen dat het zou kunnen, alleen, het kan maar als we er zelf mee beginnen, en dat is zo verdomd moeilijk.

Eigenlijk hebben we alles om ons van de waarheid te overtuigen. Ik heb je al gezegd dat iedereen beschikt over helende krachten, dat we allemaal beschikken over een heel pakket zintuigen en mogelijkheden die we ons zelfs niet meer herinneren omdat we alleen met onszelf bezig zijn en alleen voor ons eigen kokonnetje zorgen... In het evangelie staat dat als we het geloof hadden van een mosterdzaadje... alleen leren we dat het hier gaat over het geloof zoals de kerken ons dat voorhouden, terwijl het wellicht alleen een boodschap was om in ons eigen kunnen en onze eigen krachten te geloven... Als we nu horen, lezen zien over mensen die telekinetische gaven hebben, die pendelen, die paragnost zijn, die kunnen helen, dan bekijken we die als een soort wereldwonderen, en beseffen niet dat iedereen die krachten heeft, alleen wij weten niet meer hoe ze te gebruiken... Het is alsof wij geboren zijn in een gezin van blinden, en hebben geleerd ons te bewegen op basis van wat we voelen, en niet eens beseffen dat we de dingen ook kunnen zien. Wij hebben inderdaad de toegang tot het paradijs verloren, omdat we niet meer weten dat we het bij ons dragen...(Lees nog maar eens het evangelie er op na!).

Alleen, al die verloren krachten hebben we verloren omdat we alleen op onszelf zijn gericht, en al die gaven dienen om de anderen te helpen en niet onszelf. En daar hapert het precies aan... we kunnen zo moeilijk ons zelf weggeven aan de ander... en toch ligt daar het paradijs te wachten !

Als ik mijn tekst herlees, dan klinkt het wat etherisch, wat zwevend, en toch, ik weet gewoon dat het juist is, en jij weet ook dat de enige oplossing ligt in de vrede, en dat vrede alleen kan als we minstens evenveel overhebben voor de ander als voor onszelf... Want dan zou er niets meer zijn om ruzie over te maken... Ja, ik weet het, ik zweef, meters boven de grond, alleen, ik zou dolgraag hebben dat we daar allemaal zweefden...

Als het morgen goed weer is, dan gaan we vissen... Heerlijk zitten in de natuur, genieten van de rust die uitgaat van kabbelend water en ruisende bladeren. Kijkend naar de dobber, en met een half oor luisterend naar de stilte, of liever het geluid van de stilte, want de natuur is niet echt stil. De natuur leeft en beweegt, de vogels tsjilpen of kwetteren of fluiten, de bomen vertellen hun eeuwenoude verhalen en in het beekje achter je hoor je kleine beestjes die ritselen in het gras. Je ziet plots iets bewegen en kijkt met vertedering naar het waterhoentje met kuikens...en dan, net als je eventjes niet keek, is je dobber verdwenen, en geef je het kleine rukje die de haak moet doen aanslaan. Je hengel buigt naar het water en het gevecht tussen de vis en jezelf is meteen in volle gang. Je moet voorzichtig zijn, de lijn niet te strak aantrekken, want anders breekt het )oh zo dunne- lijntje...Je moet de vis proberen te verhinderen om tussen de plompbladeren te geraken, want daar draait hij zich twee drie keer omheen, en je kunt trekken tot je een ons weegt of... tot het lijntje knapt. Langzaam mat je de vis af, en na een tijdje luk je er in de vis met de kop boven het water te krijgen, wat hem nog veel meer zijn krachten doet verliezen... Langzaam en voorzichtig breng je hem naar de kant, met je vrije hand breng je voorzichtig je net in het water om de vis mee te scheppen, maar hoe voorzichtig ook, de beweging doet de vis toch weer tot zich zelf komen en wanhopig zet hij opnieuw het gevecht in. Weer schiet hij van links naar rechts, probeert opnieuw de plompbladeren in te duiken, maar het is de laatste strijd, en alras hou je hem weer stevig vast, de kop iets boven het water uit, en voorzichtig leid je hem het net in. Oef !
Buit binnen. Voorzichtig haal je de haak uit de lip van de vis, bewonder je zijn mooie lijn, zijn blinkende schubben en als het werkelijk een grote is, dan doe je hem in een natte doek om hem te wegen, en wordt hij zelfs gemeten... Luc komt er bij, en ook hij bewondert het mooie dier, en dan heel voorzichtig zet je hem weer in het water, en met veel genot voel je de vlugge slag met de staart en de vis is weer weg...gaan uitrusten van de strijd.

Vissen, een heerlijke sport, zelfs voor stijve stramme peten zoals ik ben...

tot de volgende ?

varia

sjongejongejonge !
Zonet las ik een berichtje dat een kliniek in Nederland beslist heeft dat zeventigjarigen niet meer gereanimeerd worden... Dr. Hitler werkt nu blijkbaar in ons ander buurland... (Of is 't Mengele?)

Ik ben aan het lezen in twee moeilijke boeken, zeg maar dat ik eigenlijk aan het studeren ben, want veel lees"genot" is er niet bij... Het is zware kost, en soms moet ik een stukje twee keer lezen om het goed te laten indringen. In mijn bed lees ik Napoleon, een geschiedkundige studie, en op het wc lees ik een boek over de hersenen en de zenuween...

Ik ben nu bezig aan de pijn.
Blijkbaar wordt pijn op twee manieren door twee soorten zenuwen aan de hersenen doorgespeeld. Er is de snelle zenuw, die het alarm geeft aan een immense snelheid van meer dan 300.000 km per uur, zodat het pijnsignaal in minder dan een honderdste van een seconde je brein bereikt, en het refleks in werking stelt. Neem dat je per ongeluk met je hand tegen de warme pan komt, dan heb je die snelle heel felle pijn die ontzettend vlug de hersenen bereikt en je je het commando geeft om je hand weg te trekken.
Er is ook een tragere zenuw die, als je je daadwerkelijk verbrand hebt aan die pan, een kloppende zeurderig signaal blijft geven, zolang de pijn duurt.
Dus, als ik pijn heb die zich vastzet, dan is de klopperige gevoel niet een blijk van een ontsteking, maar kan gewoon wijzen op blijvende pijnsignalen.
Maar of die theorie klopt niet helemaal, of ik heb (weeral!) iets bijzonders aan de hand ! De pijn die ik krijg bij bewegen of bij het volhouden van een of andere houding, is niet kloppend, is wel degelijk "acuut" (het woord komt van acus = naald) scherp te noemen. Maar, er is hier geen reflekssignaal bij, wellicht omdat er ook geen mogelijke refleks is... Je kunt wel wat soelaas krijgen door een andere houding aan te nemen, maar als de pijn heel scherp is, dan helpt dat niet, in die zin dat de pijn direct en onverminderd terugkeert zodra je weer de beweging of de houding herneemt. Als dat te lang duurt wordt blijkbaar de alarmfase omgeschakeld op de blijvende pijnsignalen... Als dat het geval is, dan blijft de pijn tot dat de zenuw oordeelt dat het "letsel" voldoende hersteld is. Het bizarre is dus dat bij mij de alarmfase zo lang duurt, steeds meer en meer crescendo gaat tot er afdoende lang gereageerd wordt door het ontspannen van de pijnlijke zone. Het probleem is dat je dat niet altijd in handen hebt. Stel dat je ergens naar toe wandelt, heel voorzichtig, je in acht nemend, als dan de pijn begint, dan moet je hoe dan ook nog terugkeren, met het risico dat je die onzichtbare en onwaarneembare grens overschrijdt, en de pijn zich vastzet in een voortdurende pijn... Vandaar ook wellicht dat houding zo belangrijk is in mijn geval... het is wellicht een manier om de telkens weer klem zittende zenuwen tussen de wervels, minder kans te geven om ergens tussen te geraken.
We leren altijd maar weer bij...

Ook interessant vond ik dat het "briljante (?) van de veldheer Napoleon eigenlijk ontstaan was uit een toestand van armoede. Tot dan toe had ieder leger een tros, het is te zeggen een enorme voorraad aan goederen mee, om het leger te onderhouden. Frankrijk, komende uit een revolutie en een ontzettende verarming, kon aan zijn legers niets meegeven, dus moesten de legers er voor zorgen dat ze onderweg aan eten en voorraad geraakten, en dat ze zo spoedig mogelijk hun voorraad konden roven. Dit was er de oorzaak van dat het leger van Napoleon veel mobieler was, en veel sneller optrok dan de anderen. Ook in het gevecht moesten zij dus geen zorg dragen over de bescherming van de tros, want die hadden ze niet, dus waren ze ook op het slagveld veel mobieler...

Nog interessanter vond ik een uitspraak van Bismarck... waarin hij debiteert dat alleen de grote veldheren en veroveraars in de geschiedenis belanden... We kennen allemaal een Hannibal, een Caesar, een Napoleon, en dergelijke figuren, maar over de koningen die zorgden voor een periode van vrede in hun land, daarvan kennen we hoogstens zijn naam en zijn rugnummer...

Eigenlijk is dat waar ! Met andere woorden, onze lessen geschiedenis die wij aan onze kinderen aanleren, zijn in feite niets anders dan een grote verheerlijking van oorlogen en geweld ! Moeten wij de geschiedenislessen niet op een andere manier brengen, waarin duidelijk de vredesvorsten op een piedestalleke gezet worden, en de oorlogszuchtige veroveraars amper vermeld worden, als zijnde het uitschot van de mensheid ?
Misschien zouden wij op die manier in plaats van een refleks van gewelddadigheid, stilaan evolueren tot een refleks van vreedzaamheid ! Zouden wij misschien stilaan meer begrip hebben voor "wie je op de wang slaat, bied je de andere wang aan"... Maar nu hebben de napoleonnetjes en de bushkes nog steeds aanhang... en verliezen jonge mensen het leven in een zinloos geweld, en treuren ouders om de vermoorde kinderen...
Maar neen, we moeten ons zo nodig vastklampen aan meer en steeds meer...
Zullen we ooit verstandig worden, wij die steeds pretenderen de enige dieren te zijn met verstand ??? Ik twijfel heel heel erg... Het lijkt wel of ons hele bestaan draait op en om onze hebberigheid... en ik acht mezelf heus niet beter dan de rest van de maatschappij... we zijn allemaal in hetzelfde beddeke ziek.
Ik blijf er bij, we zijn nog te veel dier om mens te zijn, en teveel mens om dier te zijn...

't Goede weer is weer voorbij, de lucht zit vol dreigende wolken, en het matte maïsgroen is nu nog somberder door de grauwe lucht er boven.

Gisteren hebben we dus gebarbequed bij Willy...En we hebben weer iets bijgeleerd !
Er zijn diverse manieren om te bbq-en !
Eerst eens onze manier om een bbq te geven: Een hele tijd voor de geplande maaltijd wordt het vuur aangemaakt, en als na een tijd de mooie gloeiende kolenlaag is bekomen, bakt de man van dienst alle vlees , vis, aardappelen en wat nog meer op de warme aslaag. Ondertussen is het volk er gezellig bij komen zitten, en wordt er druk geaperitiefd, en de "bakker" van dienst drinkt en babbelt mee met de aanwezigen , terwijl hij lustig zijn werk verderzet. Telkens een deel van het vlees is gebakken, wordt het naar de keuken gedragen, en warm gehouden. De maaltijd begint pas als alles kant en klaar is, en iedereen, ook de bakker van dienst, gezellig mee kan aanschuiven aan de rijk beladen dis...
Nu de andere werkwijze: Terwijl we al aan de aperitief zitten, wordt pas het vuur aangemaakt. We keuvelen en drinken wat tot het vuur klaarligt, den dan gaat de bakker van dienst een eerste bakte doen... Hij legt bv eerst de spiesjes op het vuur, en bakt deze. Zodra de spiesjes gereed zijn, legt de bakker deze op een schotel, en bedient de gasten en zichzelf. Hij komt er rustig bij zitten, iedereen eet het spiesje rustig op, en dan staat de bakker weer op, en gaat de tweede bakte klaarmaken... met dezelfde werkwijze... Je eet dus telkens een gerechtje, dan een pauze voor de volgende bakte, en dan weer één gerechtje, en zo voort en zo voort...
Heel anders dus ! In ons systeem eet iedereen zijn buikje vol in een keer, en zit dat gezellig bij een glaasje of een kopje het eten te laten verteren... Bij het tweede systeem heb je nooit het gevoel je rond te eten, de pauzes zijn telkens lang genoeg om het eerste beetje al rustig te laten "zakken"...
Beide werkwijzen hebben dus wel hun voordelen en hun nadelen, alhoewel ik nog steeds "mijn" werkwijze prefereer... Maar voor een gezellige en lange keuvelende maaltijd moet je de tweede werkwijze nemen... Misschien weer een blijk van het feit dat wij te haastig leven?

Wij hebben van 18 uur tot 21 uur ongeveer zitten bbq-en... en vooral zitten babbelen en keuvelen en lol maken... rond halftien zijn we naar huis gegaan, het was al lang zitten voor mij, en ik begon weer wat pijn te krijgen... Maar het was een plezante avond!
en... we hebben weer bijgeleerd!

Oh ja, Willy heeft een hondje, met de leuke naam Sloef ! Dat had ik nog nooit gehoord...

Ik ga stoppen, hoewel het naar mijn gevoel maandag is, is het nog maar zondag...Dat komt van die gekke week met een bijkomende feestdag, heel mijne kalender ligt in de knoop. Woensdag zal er misschien geen blog zijn, ik moet naar de specialist, en weet wel hoe laat ik er moet zijn, maar helaas niet hoe laat we terug zijn...We, als Veerle toevallig zou thuis zijn...Anders zal ik alleen mogen gaan. Maar ik ben al een grote jongen, dus dat zal wel gaan zeker ?

tot de volgende ?