Trommel en Fluitje...

Gisterennamiddag, we hadden juist bezoek van een koppel West Vlamingen, ging plots de bel. Anny ging opendoen, en meteen hoorden wij het vertrouwde geluid van Trommel en Fluitje, terwijl de Nar haar dansje deed...
Ik dwong bijna het bezoek om dat eens mee te gaan bekijken... We moesten een hele uitleg geven. We, dat was de nar en ikzelf, terwijl trommel en fluitje verder speelden.
Het was een hele uitleg, het Grote Feest van Sente Amelberga... Hoe ze hier in Mater was beland, op de vlucht voor Karel Martel...

Ondertussen was ook de muziek gedaan, en dan hoorde ik tot mijn verwondering dat Fluitje (Ik weet begot de naam niet van de jongeman - ik ben ook maar een importproduct hé) een fervent lezer was van mijn blog. Deze namiddag zal ik zijn naam wel weten, want dan is het Crea, en zit ik daar in een kring van bijna allemaal echte Matersen... Ik weet wel dat hij de zoon is van de Nar, dus binnen de kortste keren heb ik heel zijn curriculum vitae in het lang en het breed, met een stamboom er bij van enkele generaties, en weet je wie daar ook familie van is? Maar die moet je toch kennen, hij woont daar... Ik zal dat allemaal aanhoren, en er wellicht de helft van vergeten zijn tegen dat ik thuiskom... Maar de naam van de jongeman die zal ik wel memoreren !(Misschien zit hij wel op Facebook ook ?)

Het Vaantje van Sente Amelberga heb ik meegegeven aan mijn bezoek... Toen hij hoorde dat de Heilige ook aanroepen wordt tegen onweer, vroeg hij of dat ook tegen dat onweer zou helpen? en hij wees op zijn vrouw... Ik heb van ja gezegd, en hem het vaantje geschonken. Je kunt nooit weten hé.

En nu zit er dus een vaantje ver weg van haar oorsprong... Of toch niet zo heel ver, want juist voorbij Avelgem, is er een dorp, met als patroonheilige Ste Amelberga... En dat is in West Vlaanderen. En in Temse (Aantwaarpen) vereert men haar ook. Wellicht zullen ze ook daar een boel van die mooie legendes vertellen. Vroeger waren dat stukken van het Heiligenleven, en bijna zo zeker als de andere geloofspunten... Nu spreekt men niet meer op die manier, maar toch blijven de verhalen bestaan. Maar goed ook, het is een stuk van ons verleden. Ik heb hier een Amelberga in keramiek hangen, zelf gemaakt, die volgens de Materse bevolking veel te sexy is... Ik heb me verdedigd ! Als deze maagd moest vluchten voor Karel Martel die met haar wilde trouwen, dan kan het toch geen lelijke geweest zijn, anders zou hij ze niet achtervolgd hebben van Rodange tot Mater, ja tot Temse ! En als het dan zo'n schoon kind was, waarom zou ik ze dan niet mooi mogen tonen... Ze geven me dan gelijk, maar wreed tegen hun gedacht, want voor hen is het lichamelijke en Sinte Amelberga helemaal niet met elkaar te rijmen...

Ik denk er ernstig over om eens een Amelberga te maken in was... en dan eens na te gaan wat dat me zou kosten om het te laten gieten... Is het te duur, dan zal wat was was, was blijven... Maar ik zal me weer wat onledig hebben gehouden.

Als ik het zo bekijk, dan heb ik de afgelopen jaren niet zo heel veel gemaakt... buiten de zaken in keramiek. En ergens bijt dat een beetje, ik heb heel wat ideeën voor heel wat andere dingen... Ik  denk dat ik het keramieken eens een tijdje zal laten vallen... Weer wat meer met andere dingen bezig zijn. (De directeur zal ongelukkig zijn: hij zal weer op zoek moeten naar een sinterklaas...)

Een computer is een heerlijk ding, je vindt er zowat alles op... Dus eens gegoogled naar Sinte Amelberge, of naar Trommel en Fluitje... Pakken foto's en documentatie... EN dan:
Dan ga je kijken wat je mag gebruiken, wat vrij is, waar je niet de rechten op privacy schendt... en dan vind ik alleen één onnozel prentje van de heilige... Er stond ook een Foto van een mooie poedelnaakte Amelberga, maar dat zal wel geen heilige geweest zijn, en ze had helemaal niks geen privacy aan...
djudedju


Tot de volgende ?